όλη την εβδομάδα είμαι τύπος και υπογραμμός. Οι ώρες φαγητού είναι ξεκάθαρες, γυμνάζομαι-όχι καθημερινά αλλά σε τακτά διαστήματα...γενικώς νοιώθω καλά και ξεφουσκώνω. Μόλις φτάσει το Σαβ/κο.όλα πάνε στράφι. Από το πρωινό ραχάτι, μέχρι τις κρίσεις βουλιμίας μόλις καθήσω στο τραπέζι με τα πιτσιρίκια. Βλέπω το πρόσωπό μου πρησμένο και τη φούστα να μην κουμπώνει στη Δευτέρα το πρωί και ίσα που γλυτώνω τη νευρική κρίση. Τρέμω τις αργίες και τις άδειες γιατί γίνεται το ίδιο. Πως το γλυτώνουμε αυτό βρε παιδιά? Να ξυπνάω και τις αργίες απ΄τις 6 και να το ρίχνω στο διάδρομο???