Ηρθα και εγω....

Καλησπέρα!! Μόλις γράφτηκα στο υπέροχο φόρουμ σας και είπα να κάνω το πρώτο μου ποστ και να σας συστηθώ.

Ειμαι 1.67 και 70 κιλα και ονομάζομαι Mariposa!!!

Εδω και 2 χρόνια βρίσκομαι σε μια κατάσταση δίαιτα-τρωω τα παντα-διαιτα-τρώω τα πάντα, και ξανά από την αρχη. Μου έχουν δημιουργηθεί πολλά και δίαφορα προβλήματα λόγω αυτου, όλο αυτόν τον καιρό. Αποφάσισα να κάνω μια προσπάθεια και να αντιμετωπίσω σοβαρά αυτό το πρόβλημα. Εκτός των άλλων γραφτηκα και σε αυτό το φόρουμ. Ελπίζω βρω (και να δωσω) συμπαράσταση και κουράγιο απο ανθρώπους σε ίδια (ή παρόμοια) κατασταση με εμένα.

Καλως σας βρηκα λοιπον!

γεια σου mariposa!

νομιζω οτι ισως δεν χρειαζεσαι διαιτα απλα λιγο να ισορροπησεις τισ διατροφικες σου συνηθειες.ετσι δεν ειναι?

Γεια σου ΧΕΝΙΑ! Χαιρομαι για το αμεσο καλωσορισμα.. : )

Δεν ξερω.... Νοιωθω πολυ χοντρη, (μαλλον) περισσοτερο απο αυτο που ειμαι. Ισως αναπολω τον παλιο μου εαυτο, το παλιο μου σωμα. Ειχα πολυ καλο σώμα, δεν το εκτημισα και το έχασα. Οπως και την αυτοπεποιθηση μου, η οποια ειναι κατω απο το 0. Αυτην ψαχνω να βρω....

ναι καταλαβαινω...οταν εχεις πολυ καλο σωμα τα λιγα παραπανω κιλα σου φαινονται ''βουνο''!μην αγχωνεσαι ομως γιατι σου εγγυωμαι οτι θα αποκτησεις πολυ περισσοτερα οπως οι περισσοτερες εδω μεσα!ηρεμησε, τα κιλα που πρεπει να χασεις ειναι λιγα...δεν θα εχεις ουτε χαλαρωση μετα...
το καλοκαιρακι θα εισαι σιγουρα ετοιμη απλα πρεπει να χαλαρωσεις...εισαι στεναχωρημενη σημερα?

Μια ωραία πεταλούδα κοντοστάθηκε στο λιβάδι μας(Μπούλι όχι το δικό σου,ούτε της αγελάδας,ούτε του χαρταετού της Νεφέλης)
Καλώς σε βρίσκουμε!Ελπίζουμε σιγά σιγά να βρεις κι εσύ τη χαμένη σου αυτοπεποίθηση!Κάπου εδώ γύρω θα'ναι...
Δε μπορεί να έχει πάει μακριά...Πριν λίγο την είχες...κάπου την άφησες...για θυμίσου την τελευταία φορά πού την είδες;
Δεν την ψάχνεις σε πρώτη φάση κάνοντας πραγματάκια που σε γεμίζουν και σου δίνουν χαρά αντί στη δίαιτα,που χαντακώνει;
Κι άμα ξεχαστείς λιγάκι,άμα εκτονωθεί η ανάγκη σου,μπορεί μετά να έρθει πιο χαλαρά η καλή διατροφή,όχι σαν δίαιτα,
αλλά ως φροντίδα του εαυτού σου που συμπαθείς λίγο περισσότερο...Ένα χόμπυ,ένα άθλημα,χορός...ό,τι εσένα ελκύει,
κάπου κρύβουν κάτι απ'αυτό που ψάχνεις νομίζω...Εξάλλου στα κιλά σου δεν υπάρχει κάτι που δεν μπορείς να κάνεις...

Mariposa καλημέρα...Σ ε καταλαβαίνω απόλυτα γιατί πρόσφατα πέρασα από το στάδιο όπου ενω είχα ένα υπέροχο και πολύ γυμνασμένο σώμα (πρωταθλητισμός στο καλλιτεχνικό πατινάζ βλέπεις!) μόλις χαλάρωσα λίγο και αφέθηκα...πήρα κιλά!Κιλά που φεύγουν δύσκολα ενω έρχονται πολύ εύκολα....Να θυμάσαι πάντα πως μας βοηθάει πολύ αυτό που είπε η Ναντίν, δηλαδή να μάθεις να τρέφεσαι απλώς σωστά και όχι να μπεις στο πιεστικό τριπάκι μιας δίαιτας...Καλή επιτυχία πάντως σου εύχομαι!!!!

Πρωταθλητισμός στο καλλιτεχνικό πατινάζ;Μωρέ μπράβο!Καλέ,τι αστέρια έχουμε εμείς εδώ;
ʼντε,Αστερόσκονη,φόρεσε σιγά σιγά ξανά τα παγοπέδιλα,σχίσε τους πάγους και σκόρπιζε μας στο εξής τη μαγική σου σκόνη,
όσο κάνεις άξελ(τριπλά,τετραπλά...δεν τα θυμάμαι καλά...συγνώμη κύριε Κωστάλα...σας παρακολουθούσα πάντως...)

Mariposa καλώς ήρθες! Κι εγώ είμαι νέα στο φόρουμ και έχω κατενθουσιαστεί με τα παιδιά εδώ.

πραγματικα πρεπει να χουμε μοναδικες προσωπικοτητες
εδω μεσα ναντινακι
ειναι ισως κι αυτο κατι που πρεπει να λαβουμε υπ οψη μας
οσον αναφορα τη συνδεση του με την ασθενεια

Σας ευχαριστω πολυ ολες!!
Οντως μου φαινονται βουνο.... 2 χρονια παλευω και εχω κουραστει. Πραγματικα η λυση φαινεται να ειναι ισορροπημενη διατροφη και οχι ακροτητες, αλλα....
Ναντιν, σε ευχαριστω, αυτα αρχισα να κανω σιγα σιγα, μικρα πραγματακια που με κανουν χαρουμενη...
Pegy καλωσηρθες και ευχομαι να ξεπερασεις οποια προβληματα εχεις.

Είμαστε ήδη σε πολύ καλό δρόμο,βλέπω!
Έχουμε τη γνώση,τις εναλλακτικές,τη διάθεση,την ενέργεια,την στήριξη...
Αυτή τη φορά ας μη δούμε τα 15 κιλά που θέλουμε να χάσουμε σαν βουνό,
αλλά σαν τρία λοφάκια των 5.Πάμε για το πρώτο λοφάκι λοιπόν!
Τώρα που το βλέπω από εδώ,πιστεύω πως το'χουμε!
Δεν είναι και τόσο απειλητικά ψηλό άλλωστε
για μια δυνατή πεταλούδα σαν κι εμάς!

Ναντίν για να γίνει τετραπλό άξελ...πρέπει να έχεις φτερά αντί για πόδια!!!χεχεχε...Λοιπόν...επε� �δή το πατινάζ για'μένα είναι η απόλυτη μορφή ελευθερίας (πατινάζ, σκι και καταδύσεις...) δεσμεύομαι πως όποια φτάσει το στόχο της και αν φυσικά το θέλει θα έχει...απεριόριστα μαθηματάκια!!!!Προσωπικά τις πίστες δεν τις άφησα ποτέ, ακόμα καάνω , αλλά έχω εγκαταλείψει τον πρωταθλητισμό...Είναι πολύ σκληρή η καθημερινότητα να ο στόχος σου είναι να ζεις από το άθλημα και όχι να το κάνεις για διασκέδαση...Και για όσους είναι από Αθήνα ή περίχωρα μην ξεχνάτε τη Satin White, την ανοιχτή πίστα της Αράχωβας...Εκεί πατινάρεις σχεδόν μέσα στη φύση...Γι'αυτό, χτίστε σώμα για να αγοράσετε και στολή!!!!

Mariposa..γειά σου κι από'μένα!!διάβασα την περίπτωσή σου..και αν είμαστε και στην ίδια ηλικία..
άνετα θα μπορούσαμε να λεγόμαστε ομοιοπαθείς!!γενικά..είναι συνηθισμένο..και γι'αυτό και πολύ πιθανό..
για τον καθένα που είναι βουτηγμένος σ'ένα πρόβλημα..να υπάρχουν κι άλλοι εκεί δίπλα του..που να μπορούν να του πουν
"κράτα με να σε κρατώ ν'ανεβούμε το βουνό"..αλλά να μπαίνει ανάμεσά τους αυτή η διαφορά του χώρου..
και να μην τους αφήνει να γνωριστούν..να έρθουν πιο κοντά..και να μοιραστούν το φορτίο..
αλλά..να'ναι καλά το internet εε??
Λοιπόν..για να γίνω πιο συγκεκριμένη..κι εγώ τώρα κοντεύω να κλείσω 2 χρόνια από τότε που άφησα τον εαυτό μου..
(στα 18 μου)..και πριν το κάνω αυτό είχα κι εγώ ωραίο σώμα..και χτυπάω το κεφάλι μου στον τοίχο τώρα..
γιατί όλο σκέφτομαι πως δεν πρόλαβα να το χαρώ..
αλλά..(πάντα και παντού μπαίνει αυτό το αλλά τέλος πάντων??αυτό το αλλά..το καλό αλλά..είναι η άλλη μεριά..η θετική
όψη..η σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού που το γεγονός πως δεν τη βλέπουμε-ή που πολλές φορές αρνούμαστε να
τη δούμε-δε σημαίνει πως δεν υπάρχει κιόλας)
αλλά λέω..εδώ σ'αυτό το φόρουμ,όπως λέγεται,μας δίνεται η δυνατότητα..να ταξιδέψουμε σ'αυτήν την σκοτεινή πλευρά
του φεγγαριού..να την ανακαλύψουμε..να την φωτίσουμε..και να ζήσουμε σ'αυτήν!!γιατί..κρύβει περισσότερη αισιοδοξία..
περισσότερη αλήθεια,περισσότερη ουσία..είναι τέλος πάντων,όπως και να το κάνουμε,λίγο πιο στέρεη γη..
Ανάθεμα αν κατάλαβες κι αν κατάλαβα κι εγώ τι θέλω να πω..θα το πω καλύτερα..
Εδώ που βρεθήκαμε όλοι..μαθαίνουμε ποια πράγματα είναι αυθεντικά κι έχουν διαχρονική αξία..
για να έχουμε αυτά σαν περικεφαλαία στη ζωή μας..και για να μας βοηθάνε να απαλύνουμε λίγο τον πόνο που μας
προκαλεί το γεγονός ότι είτε επειδή το προκαλούμε από μόνοι μας νωρίς νωρίς..είτε γίνεται αργά αργά χωρίς τη θέλησή
μας όταν περνάει από πάνω μας ο χρόνος και αφήνει τα ίχνη του..ή όταν περνάνε από πάνω μας οι εγκυμοσύνες και
αφήνουν κι αυτές τα σημάδια τους(δεν τό'χω ζήσει αυτό αλλά έτσι γίνεται σε πολλές κοπέλες δυστυχώς)
Αυτά μ'έχουν βοηθήσει μέχρι στιγμής κάποιες συνειδητοποιημένες κοπέλες να καταλάβω..
Μωρέ..μπορεί να τα'χω καταλάβει όλ'αυτά,όπως λέω,όμως μου είναι ακόμα πολύ δύσκολο να τα δεχθώ..
Θα τα καταφέρουμε??τι λες??
Σ'αφήνω τώρα..γεια!!

Mariposa..σου έγραψα ένα σωρό θεωρητικά πράγματα..και ξέχασα να σου γράψω το πιο σημαντικό..αυτό για το οποίο
ουσιαστικά άρχισα να σου γράφω..(πάντα είχα ένα πρόβλημα στις εκθέσεις..οι καθηγητές μου έγραφαν συνέχεια από κάτω
σαν παρατήρηση ότι πλατειάζω..ότι φλυαρώ..ότι γράφω πολλά πράγματα που είναι περιττά..ότι μπορεί το ίδιο πράγμα να
το γράφω δύο φορές αλλά με άλλα λόγια..ή ότι βγαίνω και εκτός θέματος..άλλα να μου ζητάνε κι άλλα να γράφω..)
Ξέρω πως η λιτότητα και η απλότητα στο λόγο είναι αρετή..γι'αυτό θα προσπαθήσω να τη βάζω υπενθύμιση στο κεφάλι
μου κάθε φορά που θα έρχεται η ώρα να γράψω κάτι..
Λοιπόν..ήθελα να σου πω..ότι..
κι εγώ έχω πάνω κάτω το ίδιο ύψος:1,66μ. και βάρος γύρω στα 70κιλά..και είμαι 20 χρονών..
με τη διαφορά ότι εγώ πάλευα να απαλλαγώ απ'αυτά με δίαιτες μόνο τον πρώτο τους χρόνο..φέτος λέω στον εαυτό μου..
Αφού ακόμα δεν έχω γίνει τελείως καλά ψυχολογικά..και να καταφέρω να τα χάσω με διατροφή και γυμναστική..
θα γίνει πάλι ό,τι γινόταν και πέρυσι..θα έρθει η στιγμή που θα θέλω να ξεσπάσω πάλι στο φαγητό..και θα τα ξαναπάρω..
θα τα ξαναπάρω τα κιλά..και θα τα πάρω πιο γενικά..!!χαχα..
Οπότε λέω..άσ'το βρε παιδί μου..άσ'το να πάει όπως πάει..αφού δε θέλει ακόμα..
εε και περιμένω κι εγώ πότε θα σταθεροποιηθεί η ψυχολογία μου..για να χαθούν μετά και να σταθεροποιηθούν κάπου
και τα κιλά μου..
Νομίζω είναι καλύτερο αυτό απ'το να αυξομειώνουμε συνέχεια το βάρος μας..
καλύτερα να περιμένουμε να'ρθει η ώρα του και του βάρους μας να βρει τη στάθμη που του αρέσει..
αλλά πρέπει νομίζω να ωριμάσουμε λίγο πιο πολύ ψυχολογικά για να είμαστε έτοιμες κιόλας να το διατηρήσουμε..

asteroskoni μπορω να ειμαι η πρωτη μαθητρια σου??χαχα δεν νομιζω οτι θα μπορω εστω να ισορροπησω επανω στα παγοπεδιλα...
ειμαι φανατικη λατρης του πατιναζ,βλεπω καλλιτεχνικο πατιναζ καθε χρονο και θαυμαζω την απεριοριστη χαρη στις κινησεις.δεν μπορω να φανταστω πως μπορουν να τα κανουν ολα αυτα?!
εδω στην ελλαδα ,που μπορει να ''μαθει ''καποιος πατιναζ?εστω για χομπυ..
συγνωμη για τις ερωτησεις αλλα δεν εχω γνωρισει ποτε καποιον που να εχει ασχοληθει...
φιλακια!

Κι εγώ λατρεύω το πατινάζ. Evgeni Plushenko δώσμου και πάρε μου την ψυχή. Νόμιζα ότι είχαν κλείσει οι πίστες στην Αθήνα. Πάντως μπράβο σου Αστερόσκονη. Μου φαίνονται απίστευτα δύσκολα όσα κάνουν οι αθλητές του καλλιτεχνικού πατινάζ.

Quote:

---

Originally posted by ASTEROSKONI
Ναντίν για να γίνει τετραπλό άξελ...πρέπει να έχεις φτερά αντί για πόδια!!!χεχεχε...Λοιπόν...επε� �δή το πατινάζ για'μένα είναι η απόλυτη μορφή ελευθερίας (πατινάζ, σκι και καταδύσεις...) δεσμεύομαι πως όποια φτάσει το στόχο της και αν φυσικά το θέλει θα έχει...απεριόριστα μαθηματάκια!!!!Προσωπικά τις πίστες δεν τις άφησα ποτέ, ακόμα καάνω , αλλά έχω εγκαταλείψει τον πρωταθλητισμό...Είναι πολύ σκληρή η καθημερινότητα να ο στόχος σου είναι να ζεις από το άθλημα και όχι να το κάνεις για διασκέδαση...Και για όσους είναι από Αθήνα ή περίχωρα μην ξεχνάτε τη Satin White, την ανοιχτή πίστα της Αράχωβας...Εκεί πατινάρεις σχεδόν μέσα στη φύση...Γι'αυτό, χτίστε σώμα για να αγοράσετε και στολή!!!!

---

Αχ!Αστερόσκονη μου!Τι μου θύμισες τώρα...Οι αναμνήσεις ξαναγυρίζουνε και μου θυμίζουνε τα περασμένα...
Περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις...Αράχοβα...Έχω να πάω κάπου εικοσικάτι χρόνια από τότε που συμμετείχα σε κάτι αγώνες σκι...
Δεν έχω δοκιμάσει ποτέ να κάνω πατινάζ ή καταδύσεις,αλλά θα υπογραμμίσω κι εγώ πως το σκι προσφέρει απόλυτη αίσθηση ελευθερίας
(που για τους υδροχόους είναι ζωτικής φύσεως!)και να προσθέσω πως έκτοτε ποτέ δεν ένιωσα μεγαλύτερη ευτυχία και ηδονή!
Κυριολεκτώ!Είναι ό,τι μου έχει λείψει περισσότερο,ό,τι πολυτιμότερο απ'όσα απολάμβανα μου στέρησαν τα επιπλέον κιλά μου...

Προσπερνώ τα του πατινάζ και τα συναφή
κι επαναφέρω τη θεματική του τόπικ αυτού,
που είναι η ωραία πεταλουδίτσα μας!
Τι νέα από το κορίτσι μας;Όλα καλά;
Πώς περάσαμε τις τελευταίες μας μέρες;

Δαναή..... Οπως σου ειπα και στο προηγουμο topic νομιζω οτι εισαι μεσα στο μυαλο μου...


"Οπότε λέω..άσ'το βρε παιδί μου..άσ'το να πάει όπως πάει..αφού δε θέλει ακόμα..
εε και περιμένω κι εγώ πότε θα σταθεροποιηθεί η ψυχολογία μου..για να χαθούν μετά και να σταθεροποιηθούν κάπου
και τα κιλά μου..
Νομίζω είναι καλύτερο αυτό απ'το να αυξομειώνουμε συνέχεια το βάρος μας..
καλύτερα να περιμένουμε να'ρθει η ώρα του και του βάρους μας να βρει τη στάθμη που του αρέσει..
αλλά πρέπει νομίζω να ωριμάσουμε λίγο πιο πολύ ψυχολογικά για να είμαστε έτοιμες κιόλας να το διατηρήσουμε.."



Νομιζω οτι εχεις απόλυτο δικιο, αυτό όμως ειναι το πιο δύσκολο σημείο (τουλαχιστον για μενα που δεν εχω υπομονη). Ωριμοτητα και χρονος....



NADNE εδω ειμαι!! Παλευω ακομη, μια μερα γουρουνιαζω, μια μερα ειμαι καλα... Το 3ημερο που ημουν με τους γονεις μου κρατηθηκα απο το φαι και χωρις να το σκεφτομαι σχεδον καθολου. Με το που επεστρεψα στη "φοιτητικη" ζωη ξανα τα ιδια. Ιδωμεν...

Mariposa,μία εβδομάδα πέρασε και μας άφησες στα μαύρα τα μεσάνυχτα μ'ένα "ίδωμεν"...
Εκτός αν επέστρεψες για τα καλά στη φοιτητική ζωή κι έχουμε τάβλι-καφέ τη μέρα και ποτοκαταστάσεις τη νύχτα...
Για να μαζευόμαστε,κοπελιά!ʼσκηση ,διατροφή,διάβασμα!(ήχος μαστιγίου εδώ!)Η πεταλουδίτσα μας πιάστηκε...θέλει να πετάξει!