Ο ΓΑΜΟΣ ΠΑΧΑΙΝΕΙ

ΓΕΙΑ ΣΑΣ!!! ΘΑ ΣΑΣ ΚΑΤΑΘΕΣΩ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΜΟΥ Κ ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΤΟΥΜΕ Κ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΣΑΣ.
ΕΙΜΑΙ 1,60 ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΑ ΠΡΙΝ 2ΜΙΣΗ ΧΡΟΝΙΑ ΗΜΟΥΝ 50 ΚΙΛΑ.ΣΕ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΓΑΜΟΥ ΕΦΤΑΣΑ 58 ΚΙΛΑ Κ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΕΦΤΑΣΑ 80.ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΞΙ ΜΗΝΕΣ ΗΜΟΥΝ 60 Κ ΜΕΝΩ ΠΑΛΙ ΕΓΚΥΟΣ.ΕΦΤΑΣΑ 82 ΚΙΛΑ Κ ΤΩΡΑ ΕΦΤΑ ΜΗΝΕΣ ΜΕΤΑ ΕΙΜΑΙ ΠΑΛΙ 61 ΚΙΛΑ.ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΔΙΑΙΤΕΣ ΜΟΝΗ ΜΟΥ, GILLI DIET (ΕΧΑΣΑ 8 ΚΙΛΑ ΣΕ 2 ΜΗΝΕΣ) ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΚΑΝΩ ΔΙΑΙΤΑ ΜΕ ΔΙΑΙΤΟΛΟΓΟ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΠΑΙΡΝΩ ΤΑ DUO EXCELLENCE.ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ ΜΕ ΠΙΑΝΕΙ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ Κ ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΔΕ ΘΑ ΞΑΝΑΓΙΝΩ ΠΟΤΕ ΟΠΩΣ ΠΡΩΤΑ.ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟ ΒΑΖΩ ΚΑΤΩ.ΣΥΝΕΧΙΖΩ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ.

αυτό που καταλαβαίνω προσωπικά από το ποστ σου είναι ότι α) πρέπει να είσαι τρομερή μαγείρισα [ως προς τα οχτώ κιλά του πρώτου χρόνου γάμου] και β) ό,τι βάρος πήρες κατόπιν τούτων οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στις εγκυμοσύνες

αν σταματήσεις να μαγειρεύεις και να μένεις έγκυος, θα είσαι σε πολύ καλό δρόμο, χαχαχαχ

και μόνο το γεγονός ότι παντρεύτηκες πενήντα κιλά είναι υπέρ σου

είμαι ένα εκατοστό ψηλότερη από εσένα και έχω να δω τον αριθμό πενήντα στη ζυγαριά μου καμιά εικοσαριά χρόνια: φαντάσου ότι όταν καταφέρνω να φτάσω 61, βλέπω μια κέιτ μος στον καθρέφτη

όπως την κόβω τη δουλειά, τα πηγαίνεις υπερτέλεια: στα εννιά ψωροκιλά θα κολλήσουμε τώρα; εδώ έχεις χάσει εικοσιβάλε

ΓΚΟΟΥ-ΓΚΟΟΥ-ΓΚΟΟΥ!!! :)

Θα μας τρελάνεις,Στελλάκι; Σε δυόμισυ χρόνια έχεις κάνει δύο παιδιά και είσαι κιόλας 61 κιλά;
Δεν σκόπευα να παντρευτώ αλλά άμα είναι να γίνω μάνα και 61 κιλά,αρχίζω να το σκέφτομαι σοβαρά...
Βέβαια δεν ξέρω ποιός θα πάρει εμένα στα σοβαρά,αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα...
Είσαι αξιοθαύμαστη!Να σου ζήσουν τα μωράκια σου!Να χαίρεσαι την οικογένεια σου!
Και πιο χαλαρά την προσπάθεια...Χρειάζεσαι ενέργεια να τα βγάλεις πέρα και δε νομίζω
πως χρειάζεσαι και την πίεση να γίνουν οι κανονικές σου διαστάσεις αμέσως διαστάσεις μοντέλου...
Είμαι σίγουρη πως θα γίνει κι αυτό...ήδη τα 2/3 του δρόμου τα κάλυψες,εξάλλου...
Εγώ σου εύχομαι ν'απολαμβάνεις κάθε στιγμή της υπέροχης ηλικίας των παιδιών σου
και του νιόπαντρου άντρα σου!Στελάκι μου,να σε προσέχεις και να τρέφεσαι κανονικά!
Αν έχεις χρόνο για λίγη ασκησούλα,καλώς κι αν δεν έχεις μη σκας καθόλου!Χαμογέλα μου!
Βόλτες με τα μωρά,τώρα που φτιάχνει κι ο καιρός!Είσαι μια χαρά κουκλάρα!Σε βλέπω αφού!

NADINE Σ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΟΥ ΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ.ΕΥΧΟΜΑΙ Κ ΣΕ ΣΕΝΑ ΟΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ!!!ΕΛΠΙΖΩ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΜΑΙΟ ΠΟΥ ΘΑ ΕΔΠΙΣΤΕΨΩ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΟΥ ΝΑ ΕΧΩ ΧΑΣΕΙ 6-7 ΚΙΛΑ.ΦΙΛΑΚΙΑ!!!

Πάντως η stellakap έχει δίκιο για μένα. Όντως παχαίνει. Και όχι απαραιτήτως με τις γέννες και τα παιδιά αλλά γενικά ....
Μακάρι και γω που έκανα 2 παιδιά (το ένα μετά το άλλο) να ήμουν 61! Καλή δύναμη, θα τα καταφέρεις, κοντά είσαι!

Νομίζω ότι δεν παχαίνει ο γάμος, αλλά η αίσθηση ότι δέσαμε τον γάιδαρο μας δεν πειράζει να πάρουμε και 1-2 κιλάκια. Δεν είναι και πολύ κολακευτικό αυτό που λέω, αλλά είναι και αυτή μία αλήθεια. Το κακό είναι ότι δεν μένουμε στα 1-2 κιλάκια, αλλά παίρνουμε ξαφνικά την πάνω βόλτα. Βάλε και κάνα δυο παιδιά και μία ψιλοκαταθλιψούλα, πού πάω και πως έπηξα έτσι ξαφνικά και νάσου οι 100άρα χωρίς να το καταλάβεις.

Στέλλα καλά κάνεις και προσπαθείς κοπέλα μου, μπράβο σου, αλλά μακάρι να είχα μόνο 10 κιλά παραπάνω από την ημέρα του γάμου....

Ναι alalumaki αυτό ακριβώς συμβαίνει. Αλλιώς λειτουργείς όταν είσαι μόνος και... ψάχνεσαι (τουλάχιστον εγώ) και βγαίνεις ραντεβουδάκια και ερωτεύεσαι (καλύτερη δίαιτα δεν υπάρχει: εγώ από έρωτα κεραυνοβόλο όταν γνώρισα τον άντρα μου και ήμουν 68 κιλά, είχα να φάω και να κοιμηθώ 10 μέρες και έχασα 4 κιλά!). Ενώ στον γάμο (στις περισσότερες περιπτώσεις) ο έρωτας (αυτό το σφίξιμο στο στομάχι και η αγωνία) δεν υπάρχει πια, πέρνει άλλη μορφή και εκεί χαλαρώνεις και .... το αποτέλεσμα γνωστό!

Συμφωνώ μαζί σας παιδια.Αυτό που παχαίνει είναι ότι παύουμε να εστιάζουμε στον εαυτό μας και να προσπαθούμε να γοητεύσουμε το αντικείμενο του πόθου μας.Θεωρούμε[μεγα λάθος]ότιο άλλος έγινε κομμάτι μας και συμπεριφερόμαστε ανάλογα.Τα κιλά είναι φυσικό επακόλουθο.Αλλά κάποτε ξυπνάμε.Ετσι?

Εγώ δεν το βλέπω σαν λάθος. Είναι η μοιραία κατάληξη. Στην αρχή δεν τον γνωρίζεις τον άλλον, είναι ένα ταξίδι, μια εξερεύνηση και είσαι γεμάτος ενθουσιασμό όπως όταν πας σε ένα καινούργιο νησί και εξερευνείς τις παραλίες του. Μετά από πολύ καιρό εξοικειώνεσαι με το τοπίο, πάντα σου αρέσει και το αγαπάς αλλά ο έρωτας και ο ενθουσιασμός περνάει και αλλάζει η φάση.... Για να είσαι μονίμως σε καψούρα και ερωτικό πάθος με τον άντρα σου (μακάρι να μπορούσα) θα πρέπει να συμβαίνουν πράγματα περίεργα (δεν ξέρω τι μπορεί να καψουρέψει τον καθένα, πάντως είναι δύσκολο....

Δεν είναι μόνο το θέμα της καψούρας, αλλάζεις τρόπο ζωής, δεν βγαίνεις έξω τόσο συχνά, ειδικά αν έχεις και παιδιά, παίρνεις κάποια κιλά, αλλά δεν είναι και τόσο επείγον να τα χάσεις άμεσα, οπότε λες εντάξει σιγά σιγά, το σιγά σιγά σημαίνει συν κάποια κιλά συνήθως, μαγειρεύεις για όλους και μαζί με τη χαλάρωσει του γάμου..... μετά τρέχεις και δεν φτάνεις.

vre paidia egw moni mou imoun 2 xronia paxuna kata 5-6 kilakia, twra eimai erwteumeni malista me kapoion kai anti na ta xasw exw valei alla 2 sunolo 58 (simera to prwi zugistika!!)
loipon idi omws eimai stin 2h evdomada diaitas kai elpizw oti tha ta kataferw kai oles pisteuw na erthoun max 2 kila ektos tou stoxou tous!!

Το είπες και μόνη σου .Δεν είναι επέιγον να τα χάσεις.Αυτότο νοιώθεις γιατί έχεις εξοικιωθεί με τον σύντροφό σου και τον αντιμετωπίζεις σαν κομμάτι σου.Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό και αλοίμονό μας αν οι σχέσεις δεν εξελίσονταν και μέναμε μόνο στη φάση της καψούρας.Οσο για σένα sasa14 βρε κοριτστάκι μου ίσως το σώμα σου να τα χρειάζεται αυτά τα κιλά ,γιατί τα 58 κιλάκια δεν είναι και πολλά.Δεν ξέρω βέβαια το ύψος σου αλλά ξέρεις πόσο σε ζηλεύω που μιλάς για 58 κιλά?Εγώ είμαι 82 κιλά και ούτε στον ύπνο μου δεν ονειρεύομαι να είμαι ξανά 58 κιλά.Αυτά τα λέω χωρίς να σημαίνει ότι σου λέω να μην κάνεις δίαιτα.Σου εύχομαι να τα καταφέρεις να δείς τον εαυτό σου όπως εσένα σου αρέσει και να το καταλαβαίνεις και να το χαίρεσαι.

εμενα παντως ενας παντρεμενος στη δουλεια μου ειπε οτι στο γαμο οι γυναικες αφηνονται....κ μαλλον ειναι αληθεια γιατι αυτος οσο δουλευει εκει εχει χασει κιλα κ ειναι πολυ καλος ενω η γυναικα του εχει παρει πολλα κιλα(δεν λεω μπορει να'ναι απ΄την εγκυμοσυνη-κ η μανα μου ειχε παρει ορμονες κ 30 κιλα για να γεννησει-το αποτελεσμα παντως ειναι ιδιο κ η κορη του ειναι 4χρονων τωρα)
Μαλλον γι'αυτο δεν θα παντρευτω ποτε(γι'αυτο κ γιατι ειμαι σπαστικια κ κανεις δεν μ'αντεχει!!!!)

Eκτος απο οτι παχαινει, σκοτωνει και τον ερωτα... Αυτο που το βαζετε? :)
Πολυ ευστοχα τα σχολια σας.

τοτε γιατι παντρευονται ολοι????

δεν σκοτωνει τον ερωτα ο γαμος κωστη....!!!!!!!!
εμεις τον σκοτωνουμε γιατι δεν αγαπαμε αληθινα και γιατι δεν εχουμε μαθει να παλευουμε στα δυσκολα...

Η προσωπικη μου αποψη ειναι γιατι δεν θελουν να φερουν ενα παιδι εκτος γαμου... Αν δεις οι περισσοτεροι γαμοι γινονται, μολις βαλουν μπρος για παιδακι.
Επισης ειναι και η γκρινια απο το οικογενειακο περιβαλλον, ξερεις, "εγω ποτε θα γινω γιαγια/παππους?"

Γενικα η κοινωνια ακομα δεν ειναι ωριμη για τετοια πραγματα. Μια ανυπαντρη μητερα την κατακρινουν λες και εκανε κανενα εγκλημα. Δεν κοιτανε την καμπουρα τους καλυτερα?

Quote:

---

Originally posted by XENIA!
δεν σκοτωνει τον ερωτα ο γαμος κωστη....!!!!!!!!
εμεις τον σκοτωνουμε γιατι δεν αγαπαμε αληθινα και γιατι δεν εχουμε μαθει να παλευουμε στα δυσκολα...

---

Γιατι λεμε μεγαλες κουβεντες πριν συζησουμε με καποιον/α! :D
Ξενια δυστηχως η αληθινη αγαπη ειναι σαν την καρετα-καρετα. Ειδος προς εξαφανιση...

pffff βλακειες!!! η κοινωνια ειναι ωριμη κ δεχεται τα παντα...η οικογενεια πιεζει..γι'αυτο κ εγω τους το'χω ξεκοψει απο μικρη..παιδι θα κανω οποτε θελω αλλα για γαμο ουτε κουβεντα!!!!αφου θα τον βαρεθεις καποια στιγμη τον αλλο γιατι να μη μπορεις να χωρισεις ευκολα???
το χειροτερο ειναι να μενουν παντρεμενοι επειδη εχουν παιδια κ στην πραγματικοτητα δεν αντεχει πια ο ενας τον αλλο...

κ xenia μου αν δεν αγαπαμε αληθινα κ δεν παλευουμε μπορουμε απλα να μην παντρευομαστε!!!!παλεψε οσο αντεχεις σε μια σχεση κ μετα προχωρα...

Quote:

---

Originally posted by samantha
τοτε γιατι παντρευονται ολοι????

---

...γιατι ''πρεπει''...
...γιατι ο αλλος εχει λεφτα..
...γιατι δεν θελω να μαι μονος -μονη..
...για να μην με λενε γεροντοκορη..
...για να μου σιδερωνει καποια τα ρουχα..και να με κανακευει οπως η μαμα μου..
...γιατι ειμαστε 3 χρονια μαζι και η θα παντρευτουμε η θα χωρισουμε...ας παντρευτουμε ..που να ψαχνουμε για αλλον/αλλη?


πολυ λιγοι παντρευονται για να μοιραστουν εμπειριες στο ταξιδι της ζωης
για να εχουν ενα ''συνοδοιπορο''
για να δωσουν και να παρουν αγαπη..
γιατι θελουν να αποκτησουν τα ΔΙΚΑ της/του παιδια
και γιατι ''ζωη που μοιραζεται ΔΕΝ ειναι ζωη χαμενη...

Δεν ξερω, δεν νομιζω οτι ειναι ωριμη. Ακομα βλεπεις πως τα νεα παιδια, δεν εχουν σωστη παιδεια. Διαφορες μορφες ρατσισμου ειναι υπαρκτες προς παχυσαρκους, προς διαφορετικα στυλ ντυσιματος, προς ομοφιλοφυλα ζευγαρια κλπ κλπ.

Το παιδι θα το φερεις στον κοσμο με τον συντροφο σου, οποτε καλο ειναι να εχετε κοινες αποψεις. Οτι θελησετε εσεις για την δικη σας ζωη, θα κανετε. Αμα οι γονεις ειναι σωστοι, θα ειναι και μακρυα απο τετοια θεματα.


Ξενια εισαι πολυ σωστη στην σκεψη σου αλλα βλεπεις σημερα πως ειναι οι περισσοτερες οικογενειες. Κατι φταιει.

κωστη ναι βλεπω πως ειναι οι περισσοτερες οικογενειες...φταινε οι λαθος λογοι για τους οποιους δημιουργουνται αυτες οι οικογενειες..το πραγμα ξεκιναει λαθος απο την αρχη..μονο παθος υπαρχει (και οχι παντα)και οταν στην συνεχεια φυγει και αυτο ....τοτε δεν μενει ΤΙΠΟΤΑ!
samantha δεν βαριεσαι καποιον που μιλαει στην ψυχη σου, σε σεβεται ,μοιραζεσαι τους ιδιες ανησυχιες,θαυμαζεις κλπ(θα μπορουσα να γραψω παρα πολλα...)
μην τα ισοπεδωνετε ολα βρε παιδια!οραματιστειτε,ονειρ ευτειτε!ειναι μαγικα αυτα που μπορεις να ζησεις με την καταλληλη παρεα...ενα ταξιδι που θα εχει το δικο του ''χρωμα'' και δεν θα ξεθωριαζει ευκολα..
η ζωη ειναι δυσκολη και πολυ πεζη καποιες φορες..αλλα με πολλη δουλεια και με τον σωστο ανθρωπο,μπορει να γινει ''λιγοτερο πεζη''...
αν εχεις καποιον διπλα σου που θα σε βοηθησει να σηκωθεις οταν πεσεις και θα σε καμαρωνει οταν πας ακομα πιο ψηλα...αυτα προυποθετουν βεβαια ατομα συγκροτημενα που δεν λειτουργουν ανταγωνιστικα...
δυστυχως πολυ λιγοι κανουμε την αυτοκριτικη μας και κατ επεκταση δεν θελουμε ν α δουλεψουμε ουτε στην σχεση μας...

να μην κοιταμε τι κανουν οι αλλοι..αλλα τι θελουμε εμεις να κανουμε...
ποσοι τολμαμε να ειμαστε διαφορετικοι και να μην ντρεπομαστε να το δειξουμε?
οι περισσοτεροι ακολουθουν τα στερεοτυπα και τα προτυπα γιατι μονο ετσι νιωθουν ασφαλεια..
εγω προσπαθω να ειμαι αυθεντικη και να βρω αυτα που με εκφραζουν..ελπιζω να τα καταφερνω σε καποιο βαθμο..
ψαχνω το δρομο το λιγοτερο ταξιδεμενο...μου φανταζει πιο ομορφος...

XENIA μουεγώ συμφωνώ μαζίσου.Δεν έχω την ηλικία σας και νομίζω ότι μπορώ να μιλάω εκ πείρας.Οταν αγαπάς τον σύντροφόσου αληθινά τότε δεν τίθεται θέμα γάμου γιατί ετσι ή αλλιώς ορίζεις την ύπαρξλη σου μέσα απ' αυτόν.Δεν παντρευόμαστε γιατί θέλουν οι άλλοι και φυσικά ούτε για να κάνουμε παιδια.Αυτοι είναι λάθος λόγοι άν και συνηθισμένοι.Οι άνθρωποι πρέπει να αγαπάνε βαθειά το σύντροφό τους όταν αποφασίζουν να παντρευτούν και αν αυτό δεν τους συμβαίνει καλύτερα να το αποφευγουν.Μόνο όταν βλέπεις το σύντροφόσου σαν το κέντρο του κόσμου παντρεύεσαι.

μεγαλο θεμα ανοιξατε ρε παιδια.
το σιγουρο ειναι οτι οι γαμοι γινονται γιατι η κοινωνια μας δεν ειναι αρκετα ωριμη. Το θεμα ειναι οτι θελει πολλα-πολλα χρονια να αλλαξει η νοοτροπια της ελληνικης κοινωνιας. βεβαια, υπαρχουν και τα ακρα σε αλλες κοινωνιες. κανουν παιδια και τα παιδια γνωριζουν πολλους "μπαμπαδες" και πολλες "μαμαδες". ουτε αυτο στεκει.
Ωριμοτητα χρειαζεται. να το παρεις αποφαση τι θελεις στη ζωη σου, να διαλεξεις τον ανθρωπο σου και να εισαι ετοιμος για αμοιβαιες υποχωρησεις. μετα να κανεις το παιδι. δεν σου φταιει τιποτε αυτο. ο γαμος ειναι το τυπικο της υποθεσης και ειτε γινει ειτε δεν γινει, το ιδιο ειναι.
τωρα, αν ο γαμος σκοτωνει τον ερωτα.
πολυ γενικη ερωτηση
νομιζω οτι ειτε συζεις, ειτε εισαι παντρεμενος ειναι το ιδιο αν δεν εχεις παιδια.
Αν εχεις παιδια φυσικα, δεν ειναι συγκρισιμες καταστασεις. δεν μπορεις να ζεις οπως πριν αλλα και οταν περασουν τα χρονια και εισαι χωρις παιδια, κατι σου λειπει
φυσικα δεν ειναι συγκρισιμη και η κατασταση αν δεν συζεις και αν συζεις/εισαι παντρεμενος
Ειναι λοιπον μεγαλα θεματα.
καθενας με τις αποψεις του. Αλλα ενα νομιζω ειναι το σιγουρο. οτι αν δεν εισαι ετοιμος για δεσμευσεις και υποχωρησεις, μην παντρευεσαι, μην κανεις παιδια να τα σερνεις πισω σου απο καναρα σε καναρα ή απο καναρο σε καναρο. και ασε την κοινωνια να λεει οτι θελει. τα πρεπει καλα ειναι να τα σταματησουμε.

Εμένα η γνώμη μου είναι ότι ο θεσμός του γάμου πρέπει να καταργηθεί γιατί μόνο προβλήματα δημιουργεί. Δύο άνθρωποι θα αποφασίζουν να συμβιώσουν, αν το νιώθουν να κάνουν και παιδιά και τέλος. Και όταν δουν πως δεν μπορούν να είναι πια μαζί, το θέμα να τελειώνει όμορφα και ήρεμα. Το πιο γελοίο δε στον συγκεκριμένο θεσμό είναι η τελετή που την πληρώνεις χρυσή, δεν καταλαβαίνεις τίποτα εκείνη τη μέρα από το άγχος και στο τέλος σου μένει και ένα δάνειο για το όλο έξοδο. Αυτό για μένα είναι απαράδεκτο για να ξεκινήσει ένα νέο ζευγάρι την ζωή του....

efi2 o kathenas me ton pono tou ws gnwston kai polu kala les gia to upsos mpou rwtas einai 1.58 opote isa varka isa pania
apla ksereis ti ginetaio den ta vazw me ta kila i me to ipsos i me to posa eimaste kai pou theloume na ftasoume..
alla me to gegonos oti arxika den agapame kai den sevomaste ton eauto mas giati an ton sevomaste kai mas aresei adunatos tote tha ton eixame adunato alla oxi ...emeis ton vasanizoume se vitrines , rouxa, eksodous se ola
kai deuteron poses fores oloi emeis pou leme den exoume paei se polles koinwnikes ekdilwseis gia na min fame, gia na min doun oi alloi oti paxiname kai mas poun tipota kai mas riksoun tin psixologia!!!!!
auta (gia emena toulaxiston einai to thema) na min xaliomaste !!!kai ola ta upoloipa einai moufes

Δεν είναι ανάγκη να πληρώσεις την τελετή χρυσή.Μη συγχέουμε το μυστηρίο του γάμου με την κοινωνική - κοσμική διάσταση που δίνεται.Μπορείς να κάνεις μια σεμνή τελετή σ'ένα ωραίο εκκλησάκι με λίγους και καλούς φίλους - συγγενείς και μετά ένα τραπέζι με τους οικείους σου.

Το ζευγάρι ξεκινά τη ζωή του όταν στα «εσώτερα» του έχει γίνει το σωστό «ξεκίνημα».

Κλεάνθη δεν υπάρχει κανένα μυστήριο...όσον αφορά το γάμο. Τι θα πει "το μυστήριο του γάμου"? Αυτές είναι ανοησίες περασμένων αιώνων της εκκλησίας για να κρατάει δέσμιο τον κοσμάκη...

Σεβαστή η άποψη σου περί ανοησιών,αλλά αυτό δε σημαίνει ότι για όλους τους ανθρώπους ισχύει το ίδιο.Κανένας άνθρωπος δεν είναι δέσμιος τη στιγμή που είναι ελεύθερος να κάνει ή όχι τη γαμήλια τελετή.Η εκκλησία σαν κλήρος, δεν έχει καμία σχέση με τη θρησκευτική πίστη του καθενός - δόγμα.

ʼλλο οι άνθρωποι άλλο τα «ενορατικά μυστήρια.

Ναι αλλά μην μου λες ότι αυτοί που παντρεύονται έχουν στο νου τους κανένα μυστήριο. Και καλά οι λίγοι συνειδητοποιημένοι που κάνουν τα πρέπει και τον κόσμο στην άκρη και παντρεύονται μόνοι στο ξωκλήσι (όπως λες κι εσύ) αλλά το 95% που ξέρω εγώ τραβολογιέται και παίρνει δάνεια για να τραπεζώσει όλες τις θειες που θα παρεξηγηθούν αν δεν τις καλέσεις!!!!πω πω τα παίρνω τρομερά μ'αυτές τις μα.....ς γι' αυτό φουντώνω! Συγνώμη!

Πω, πω διαφορετικές απόψεις για το ίδιο θέμα. Παιδιά ας παντρευτεί ο καθένας όπως θέλει.... είναι επιλογή του. Και εγώ συμφωνώ ότι είναι βλακεία να πληρώνεις το γάμο σε χρυσό, ειδικά αν δεν τα έχει κιόλας, αλλά αν θέλει να το κάνει κάποιος, ΟΚ δικό του πρόβλημα, εκτός και είναι το έτερον ήμισυ οπότε το ξανασκέφτεσαι....

Διαφωνώ όμως ότι ο γάμος υποχρεωτικά σκοτώνει τον έρωτα, σκοτώνει σίγουρα το αίσθημα που έχουμε τους 3 πρώτους μήνες που φτερουγίζει η καρδιά μας μόνο στη σκέψη του άλλου?. Ναι αυτό φεύγει και πριν το γάμο, σκοτώνει ίσως τον ρομαντισμό που έχουν οι σχέσεις πριν το γάμο, δεν σκοτώνει όμως με τίποτα την αγάπη και τον έρωτα για τον άνθρωπο που αγαπάς, αν τον αγαπάς στα αλήθεια και αν αυτός που παντρεύτηκες είναι ο άνθρωπος της ζωής σου, και δεν τον παντρεύτηκες για άλλους λόγους (λεφτά, μην μείνεις γεροντοκόρη, κλπ).

Σίγουρα μέσα σε ένα γάμο υπάρχουν και άσχημες μέρες, και μέρες αγανάκτησης αλλά το να στήνεις μία οικογένεια και να μεγαλώνεις τα παιδιά σου με βάση την αγάπη σε όλα τα επίπεδα είναι απλώς ΕΥΤΥΧΙΑ. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν δυσκολίες και όλα είναι στρωμένα με ροδοπέταλα, αλλά σκεφτείς σε κάποια στιγμή ηρεμίας την οικογένεια σου και χαμογελάσεις, τότε μάλλον είσαι ευτυχισμένος και δεν το ξέρεις, αν όχι πρέπει να το ξαναψάξεις λίγο. Πάντως συνεχίζω να πιστεύω ότι η επιλογή να μείνεις σε έναν προβληματικό γάμο είναι πιο δύσκολη από το φύγεις από αυτό το γάμο. Το καλύτερο βέβαια είναι να φύγεις μόνο έτσι θα μπορέσεις να επιβιώσεις με αξιοπρέπεια.

Οσο για το σεξ στο γάμο, σίγουρα χάνεται το καρδιοχτύπι του πρώτου φιλιού, αλλά μπορεί να γίνει καλύτερο με πολλούς τρόπους, φαντασία να υπάρχει. Ακόμα και για όσους έχουν πάρει πολλά κιλά μετά το γάμο, αρκεί να μην έχει ένας από τους δύο πρόβλημα και κόμπλεξ με το βάρος του. Δεν λέω βέβαια αν αισθάνεσαι καλά με το σώμα σου όλα είναι πιο όμορφα?.και αισθάνεσαι καλά εκεί που αρέσεις εσύ στον εαυτό σου και μόνο.

Συμφωνώ απόλυτα alalumaki. Στην δική μου την περίπτωση εγώ δεν νιώθω καλά με μένα και αυτό περνάει και στην...απέναντι όχθη!

lidal το ξέρω καλά αυτό που λες και υπήρξε κάποια περίοδο που το έζησα εγώ και δεν μου εφταιγε σε τίποτα ο άλλος αλλά το δικό μου το μυαλό. Θέλει πολύ δουλειά για να το προσπεράσεις.....

Όλα πολύ δουλειά θέλουν και γω πια δεν έχω χρόνο για τίποτα. Με τη δουλειά, το σπίτι και τα παιδιά, όλα αυτά μου φαίνονται πολυτέλειες για να τα ψάξω. Και το ξέρω ότι θα μου βγουν μπροστά σίγουρα αλλά προς το παρόν έχω να φτιάξω και το θέμα του βάρους μου: τι άλλο πια να κάνω η γυναίκα, τα έχω παίξει, ααααααααααααααααααααααααα αααααααααααα!!!!!!!!!

Mπα,δεν παχαίνει ο γάμος,παχαίνουν οι κακές συνήθειες.ʼμα θέλετε,πάρτε το και αλλιώς και ο γάμος μια κακιά συνήθεια είναι,χαχα,εντάξει,καθιστι� �ή ζωή και λάθος διατροφικές συνήθειες.
Μην τα ισοπεδώνουμε όλα,δε μας φταίνε οι θεσμοί,αλλά οι φορείς του περάσματός τους στην κοινωνική πραγματικότητα,δηλαδή όλοι εμείς.:)

Μεσα σε ενα γαμο ναι,υπαρχουν αυξημενες πιθανοτητες να παχυνεις,ειδικα αν εχεις θεμα με το φαγητο,αν εχεις ταση προς την παχυσαρκια κτλ,κτλ.Δεν παει μονο του δηλαδη,απλα δεν βοηθαει τα ατομα που ειναι λιγο ευαλωτα να το ξεπερασουν πιο ευκολα.Μαλλον αυτο συμβαινει λογω της ρουτινας,προβληματων που οδηγουν σε αδιεξοδα,εφησυχασμου,και ολα τα γνωστα...Θελει συνεχη προσοχη και προσπαθεια ωστε να μην χαλαρωνουμε και αφηνομαστε γιατι μετα θα μας γυρισει μπουμεραν ολο αυτο..ειναι δυσκολα πραγματα αυτα αν τους δινεις μεγαλη σημασια,αν τα παρατηρεις και τα λυνεις ηρεμα και γρηγορα ισως περασουν πιο αναιμακατα..γενικα νομιζω το καθε προβλημα εχει το μεγεθος που του δινουμε..Παντως ο γαμος επειδη σηματοδοτει αυτην την εναρξη του "για παντα" ειναι πολυ ευκολο να καταπιεσει εστω και υποσυνειδητα ενα ατομο η να το κανει να "χαλαρωσει"και να το στρεψει στο ψυγειο,δεν ξερω,ο καθενας αντιδρα και διαφορετικα..