Επεμβάσεις...

Δεν θα μείνω στο φόρουμ. Πρώτο ποστ και τελευταίο. Γράφτηκα μόνο και μόνο για να εκφράσω το θυμό μου για τις επεμβάσεις... Επεμβάσεις κατά της παχυσαρκίας! Σληβ, δακτύλιος, και άλλα για εμένα ακαταλαβίστικα, αλλά για εσάς, είναι κωδικοί για διαδικασίες που, νομίζετε, θα σας οδηγήσουν στην ελευθερία. Τί όμορφη ψευδαίσθηση!
Η αλήθεια είναι πως δεν έχω πρόβλημα πάχους και άρα "είμαι έξω από το χορό". Κάποτε, πριν 20 περίπου χρόνια, στην εφηβεία, ήμουν 10 κιλά παραπάνω από το κανονικό κι αυτό ήταν όλο. Θα πείτε λοιπόν πως δεν καταλαβαίνω το δράμα σας, και ίσως να είναι έτσι...
Όμως... άνθρωποι πεθαίνουν πάνω στην προσπάθεια να κάνουν εγχειρήσεις, να βρουν "shortcuts", το σύντομο δρόμο προς το ιδανικό σώμα...
Τα έχω με τη βλακεία. Τα έχω με την τεμπελιά. Τα έχω με τη νοοτροπία της "εύκολης λύσης" που δυστυχώς κατατρέχει πολλές από εσάς εδώ μέσα. Που αντί να κλείσετε αυτό το στόμα-χοάνη, που όλα τα καταβροχθίζει, αντί να μάθετε, διάολε, κάποια στιγμή την πειθαρχία - ορμάτε στα ψυγεία, στις πιτσαρίες και τα ζαχαροπλαστεία και μετά τρέχετε σε γιατρούς, που φτιάχνουν βίλες και πισίνες από το πρόβλημά σας, και τους τα ακουμπάτε για να κάνετε επικίνδυνες εγχειρήσεις.
You can't buy the stairway to heaven, you have to build it...
ʼνθρωποι πεθαίνουν εξαιτίας της ηλίθιας αυτής νοοτροπίας της ευκολίας. Της τεμπελιάς, της παθητικότητας, του να ελπίζουμε στον από μηχανής θεό, που θα μας ράψει, θα μας στουμπώσει το στομάχι, ή με κάποιο τρόπο θα μας εξαναγκάσει να αγαπήσουμε το σώμα μας.
Γίνονται αυτά τα πράγματα;;;
Μπορεί ο δόκτωρ να μας χαρίσει πίσω όλο το χαμένο χρόνο, όλη την αγάπη που δεν δώσαμε στο σώμα μας τόσα χρόνια που το είχαμε για σκουπιδοτενεκέ; Να εφεύρει και να κατασκευάσει για εμάς το σύντομο δρόμο προς την αυτοεκτίμηση;
Πολλές από εσάς, πιστεύετε πως ναι...
Πόσα ευρώ πάει η λύτρωση;
Ξυπνήστε κοπελούδες. Η αυτοεκτίμηση κερδίζεται, δεν αγοράζεται.
Το λέω με αγάπη, μην παρεξηγήσετε τη γλώσσα μου που στάζει θα πείτε "δηλητήριο" αντί για "κατανόηση", νανουρίσματα, χαιδολογήματα και γλύκες. Χρειάζονται οι γλύκες προς τους ανθρώπους που πονάνε. Χρειάζεται όμως και η αλήθεια. Και όταν θα έχετε συμφιλιωθεί με την αλήθεια, τότε ίσως να μην χρειάζεστε πια τόσες "γλύκες" - ή τόσα γλυκά, το ίδιο πράγμα είναι, είναι και στις δύο περιπτώσεις είναι η ανάγκη για αποκοπή από ένα σώμα που πονάει. Το σώμα σας όμως πονάει επειδή είστε απούσες από αυτό. Λείπετε. Και με τη βουλιμία απούσες είστε, και με τις εγχειρήσεις πάλι το ίδιο. Πιστεύετε πως μπορεί η απουσία... να θεραπευτεί με την απουσία.
Το σώμα σας όμως διψά για την παρουσία σας. Το παραφούσκωμα με φαγητό, και ο ακρωτηριασμός... είναι και τα δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, του μίσους προς τον εαυτό. Η λύση είναι μόνο η αγάπη και η δουλειά. Εσείς είστε οι οδηγοί που θα οδηγήσουν, με αγάπη και συνείδηση, αυτό το άλογο. Μόνο σε εσάς θα υπακούσει και θα είναι ευτυχισμένο. Μη δίνετε τα γκέμια σε άλλους, σε διαδικασίες έξω από εσάς. Μην περιμένετε να σας "σώσουν" από τον εαυτό σας διάφορες παρά φύσιν, αλλόκοτες επεμβάσεις που πετσοκόβουν, ακρωτηριάζουν, και δυστυχώς... σκοτώνουν...

η μονη δικαιολογια που μπορω να σου βρω ειναι οτι δεν εισαι παχυσαρκη και δεν ξερεις πως ειναι να εισαι.
ειμαστε αρρωστες και πρεπει κατι να κανουμε για να ξεπερασουμε το προβλημα μας, για σενα η λυση ειναι αλλη, για εμας η επεμβαση αυτη ειναι οτι καλυτερο μας εχει συμβει στη ζωη μας.
πιστευεις οτι μας περισσευαν τα λεφτα που δωσαμε στο γιατρο? η οτι δεν εχουμε κανει εκατονταδες προσπαθειες να κλεισουμε το στομα-χοανη?
για καμμια απο εδω που εκανε επεμβαση δεν ηταν η ευκολη λυση, ηρθε μετα απο πολυχρονη αποτυχημενη προσπαθεια με τις συμβατικες μεθοδους. μην κρινεις τοσο ευκολα ατομα που δεν ξερεις, ουτε εχεις μπει στον κοπο να διαβασεις την ιστορια τους
ειναι σαν να λες σε ενα ναρκομανη να κοψει απο μονος του τα ναρκωτικα, δες το λιγο και ετσι, σου φαινεται ευκολο?
ο εθισμος απο το φαγητο ειναι ΑΚΡΙΒΩΣ το ιδιο πραγμα. εγω προσωπικα ημουν ναρκομανης, ευτυχως που εκανα την επεμβαση και ειμαι πλεον καθαρη.

Δεν έκρινα ανθρώπους, καλή μου, πουθενά δεν έκρινα ανθρώπους, έκρινα συμπεριφορές.

Μπορεί να μην είμαι παχύσαρκη, δε σημαίνει όμως πως δεν έχω και εγώ τους δικούς μου δαίμονες, που τους παλεύω καθημερινά. Ξέρω τι πάει να πεί να παλεύεις δαίμονες που κατοικούν μέσα στο ίδιο το μυαλό σου.

Με αγάπη το λέω... ας αποφεύγουμε τους από μηχανής θεούς, όσο ιδρώτα κι αν απαιτεί η προσπάθεια. Και ο ναρκομανής που λες, πότε είναι καθαρός; Όταν τον έχουμε αλυσοδέσει κι έτσι δε μπορεί να βρει πρέζα; Κάτι τέτοιο κάνεις με την επέμβαση για την παχυσαρκία. Αλυσοδένεσαι. Καθαρός είσαι όταν μπορείς να δεις μπροστά σου την πρέζα, ή το φαί, το αλκοόλ ή ότι άλλο παλεύεις, και να μην ενδώσεις.

Κάποιες γυναίκες, Βάσια, δεν ήταν τόσο τυχερές όσο εσύ.......
Ακόμα και μια ζωή χαμένη....... επειδή δεν πείσμωσε λίγο παραπάνω, και δεν προσπάθησε λίγο παραπάνω...... είναι πάρα πολύ!!!!

Σας χαιρετώ.........

Δεν έχω κάνει επέμβαση για να ξέρω
αλλά αν είχα πρόβλημα και δεν μπορούσα να το αντιμετωπίσω αλλιώς θα την έκανα
δεν νομίζω καμμία κοπέλα και κανένας άντρας να ξάπλωναν στο χειρουργικό κρεβάτι αν δεν είχαν εξαντλήσει όλα τα περιθώρια.
ειλικρινά θεωρώ απίστευτα σκληρή την γλώσσα σου και τις απόψεις σου για ένα θέμα που δεν το κατέχεις καν
θα μπορούσα και εγώ να κρίνω απίστευτα τους ναρκομανείς γιατί δεν έχω πάρει ποτέ μου αλλά δεν το κάνω
όλοι έχουμε τους δαίμονες μας όπως λες και τους πολεμάμε, θεωρώ όμως αγένεια να κρίνεις σκληρά ανθρώπους χωρίς να ψάξεις να βρεις τι φταίει κι έχει γίνει αυτό ..
θεωρώ αγένεια να μην σέβεσαι την προσπάθεια και τον αγώνα που κάνει καποιος για να βελτιώσει τον εαυτό του
θεωρώ αγένεια να τοποθετείσαι έτσι ΑΚΟΜΨΑ σε ένα θέμα που ούτε κάν το κατέχεις
ΔΕΝ ΗΣΟΥΝ ΠΟΤΕ ΠΑΧΥΣΑΡΚΗ γράφεις ότι στην εφηβεία σου έχασες δέκα κιλά και από τότε όλα ΟΚ
όλες κοριτσάκι μου έχουμε πάρει και έχουμε χάσει κιλά,κάποιες τα έχουμε κρατήσει καποιες άλλες όχι
ειναι θέμα ψυχοσύνθεσης , καταστάσεων,
ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΡΙΝΕΙΣ ΚΑΝΕΝΑΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΑ γιατί κανένας δεν είναι άξιος να κρίνει τον άλλο...
η βουλιμία και η νευρική ανορεξία είναι καταστάσεις περίπλοκες και πολύνθετες που δεν εξηγούνται εύκολα
επίσης θέλω να σε ρωτήσω γιατί είσαι τόσο σκληρή με εμας τις παχύσαρκες και κρίνεις τις προσπάθειες που κάνουμε για να γίνουμε καλύτεροι
ΓΙΑ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙΑ ΠΟΥ ΠΕΘΑΙΝΟΥν ΑΠΟ ΝΕΥΡΙΚΗ ΑΝΟΡΕΞΙΑ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΙ ΕΧΕΙΣ ΝΑ ΠΕΙΣ
εγραψες πιο πάνω ότι γράφτηκες για να εκφράσεις τον θυμό σου για τις επεμβάσεις και τα άτομα που τις κάνουν
ΕΠΙΤΡΕΨΕ ΜΟΥ ΚΙ ΕΜΕΝΑ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΩ ΤΟΝ ΘΥΜΟ ΜΟΥ ΓΙΑ ΑΤΟΜΑ ΣΑΝ ΕΣΕΝΑ ΠΟΥ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΕΣ ΕΝΟΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΑΡΑΜΕΤΡΩΝ ΑΥΤΟΥ κρίνουν ......

Γιατί είμαι τόσο σκληρή;
Γιατί πέθανε κάποιος άνθρωπος, κυρία Αννεζίνα...

Δεν πέθανε κάποιος άνθρωπος, πέθαναν κι άλλοι. Ναι, πράγματι, έχουμε διαβάσει περιπτώσεις θανάτων από τέτοιες επεμβάσεις.

Αλλα δεν οφείλονται οι θάνατοι αυτοί πάντα στο είδος της επέμβασης.Οφείλονται και σε άλλα αίτια όπως μικρόβια στο νοσοκομείο.

Οταν ο γιατρός είναι έμπειρος δεν έχεις να φοβάσαι.

Θα μου πεις, γιατι να μπω νοσοκομείο.Τότε να μην βγάλω σκωληκοειδίτιδα, ούτε χολή και γενικά να μην κάνω καμία επέμβαση, να μην πάρω νάρκωση, να μην κάνω καμία τομή. Διότι κινδυνεύουμε και απ την αναισθησία και απο μόλυνση τομών.

Στενοχωριέμαι όταν ενας άνθρωπος πεθαίνει από επεμβαση παχυσαρκίας διότι κι εγώ έχω κάνει τέτοια επέμβαση και νευριάζω οταν βλέπω αδιαφορία και έλλειψη εμπειρίας από γιατρούς. Αλλά ειναι κι αυτό μέσα στα ποσοστά αποτυχίας μιας επέμβασης.

Συνειδητοποιημένοι πάμε για την επέμβαση.Οσοι πάνε χωρίς ενημέρωση και χωρίς να εχουν συνειδητοποιήσει τι θα κανουν, εκείνοι φταίνε.

Οπότε καλό θα ήταν να απευθύνεσαι σε οσους κανουν επεμβάσεις για ψύλλου πήδημα, για όσους δεν έχουν ψάξει το θέμα καθόλου, για όσους δεν ξέρουν καν τι πάνε να κάνουν και τι τους περιμένει μετά. Ναι, εκείνοι είναι λίγο στον κόσμο τους. Ξέρω άτομο που νομιζε οτι θα κάνει τοπική αναισθησία! Τρελό! Ή κάποιο άλλο που δεν ειχε ενημερωθεί αναλυτικά για το τι θα γίνει μέσα στο σώμα του και από τι κινδυνεύει αν δεν τηρήσει τις διατροφικές οδηγίες.Αποτέλεσμα; Να κινδυνέψει να πεθάνει!

Οσο για την πειθαρχία, ναι, ιδανικό είναι να το παλέψεις μόνος σου, οπως ο ναρκωμανής και να βλέπεις μπροστά σου φαγητά και γλυκά κ να μην τρως.Κι εγώ αυτό ήθελα αλλά η ψυχολογία ηταν τέτοια που δεν μπόρεσα.15χρ το πάλεψα, εξάντλησα κάθε προσπάθεια και το μόνο που κατάφερνα ηταν να παχαίνω.

Ναι , μου αρεσει το φαγητό και υπήρχαν φορές που έτρωγα κατι απαγορευμενο και παχυντικό γιατί το γουσταρα.Αλλα αυτές οι φορές ήταν λίγες. Οι υπόλοιπες στιγμές που έτρωγα, χωρίς να το θέλω πραγματικά, ηταν οι δύσκολες.

Μιας και μας συγκρίνεις με τους ναρκωμανεις, να σου θυμίσω ότι εκείνοι που πραγματικά αποτοξινώνονται και ξεκόβουν οριστικά ειναι όσοι μένουν σε κέντρο για πάνω από ένα χρόνο.

Υπάρχει τέτοιος χώρος για τους παχύσαρκους; Κι αν είναι να μεινουμε 6 μήνες και όχι 18 όπως ισχύει με τους ναρκωμανείς.

Στα κέντρα αποτοξίνωσης δεν υπάρχει πειρασμός μπροστά σου.Δεν παρελαύνουν διαφημίσεις από ηρωίνη ή κοκα ή χασίς. Δεν τα έχουν καθημερινά μπροστά τους σε βιτρίνες ή στο τραπέζι τους.Τα έχουν; Πες μου αν κανω λάθος.

Εμείς οι παχύσαρκοι πες μου αν μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια μας ή τα αυτιά.

Στα κεντρα αποτοξίνωσης μαθαίνουν να εργάζονται.Εμείς οι παχύσαρκοι μπορούμε να βρούμε δουλειά με ευκολία; Να μην νιώθουμε κι άλλη απογοητευση επειδη δεν βρισκουμε ευκολα δουλειά (οσοι εν πασει περιπτώσει δεν βρισκουν).

Οπως καταλαβαίνεις, στην Ελλάδα κυρίως (Γιατι στο εξωτερικό ασχολουνται περισσότερο με την παχυσαρκία γιατι τη θεωρούν νόσο) δεν δινουν μεγάλη βαρύτητα στην παχυσαρκία.

Δεν βρισκω δικαιολογίες γιατι δεν έκανα διαιτα τοσα χρόνια.Εκανα και γυμναστική και σε ψυχολογο πηγα.Αλλα εγκατέλειπα.

Καλά κάνεις και λες τη γνώμη σου, αλλά όχι με μορφή επίθεσης.

Ε πες μας όμως και κάποιες λεπτομέρειες για να σε καταλάβουμε. Ποιός πέθανε, από τι, γιατί....
Όλα αυτά έχουν σημασία.
Δεν διαφωνώ σε όσα λες, καλά τα λες.
Αλλά πάντα πρέπει να μιλάμε κατά περίπτωση. Τι εννοώ? Όταν εγώ στα 84 κιλά σκέφτομαι το χειρουργείο, τότε ναι μου αξίζουν τα λόγια σου και με το παραπάνω.
Αλλά όταν μια γυναίκα στα 150 κιλά σκέφτεται την επέμβαση, ε είναι πολύ δύσκολο να της πεις "πάρε τον έλεγχο και κάνε δίαιτα", αυτό δεν γίνεται, πως να το κάνουμε.

καλημερα και απο εμενα,
ειμαι σχεδον 27 χρονων, απο τα 15 μου ταλαιπωρουμαι με διαιτες που αντι να αδυνατιζω εφτασα στα 119 κιλα... και επρεπε κανονικα να ειμαι το πολυ 70!
και πηρα αποφαση να κανω χειρουργειο γιατι πλεον η κατασταση ειχε ξεφυγει απο τα ορια και εγω προσωπικα δεν ειχα την δυναμη να κανω αλλη προσπαθεια μιας και εβλεπα πως επεφταν στο κενο..
πηρα αποφαση για το χειρουργειο ξεροντας πως υπηρχε μια μικρη πιθανοτητα θανατου οπως σε ολα τα χειρουργεια.. και ομως αν συνεχιζα ετσι παλι μετα τα 30 θα μου εμφανιζοντουσαν ενα σωρο αλλα προβλημα και παλι θα φλετραρα με τον θανατο..
ετσι το πηρα αποφαση να σωζω τον εαυτο μου οσο ειναι νωρις, να τον σωσω κανοντας το χειρουργειο,
ευτυχως πηγαν ολα καλα, η αληθεια ειναι πως ουτε καν το ειχα σαν σκεψη στο μυαλο μου πως κατι θα πηγαινε στραβα.. εξαλλου πριν το ειχα ψαξει πολυ για το τι επεμβαση θα κανω με ποιον γιατρο σε ποια κλινικη.. ωστε να νοιωθω σιγουρια πως δεν θα παθω κατι απο αμελεια γιατρου- πρωσοπικου, τωρα αν παθαινα καποια επιπλοκη οπως ειπαν και τα κοριτσια πιο πανω επιπλοκες μπορεις να εχεις και με αφαιρεση αμυγδαλων.. παντα υπαρχει ενας μικρος κινδυνος στα χειρουργεια, ειδικα οταν κανεις χειρουργειο με ολικη ναρκωση αυτο που ειναι το σημαντικο ειναι να δεχτει ο οργανισμος σου σωστα την ναρκωση .

καταλαβαινω το πονο σου γιατι προφανως χαθηκε καποιος δικο σου ανρθωπος.. και λογικα ειχε βεβαρημενο ιστορικο και πολλα κιλα πανω του για να απεβιωσει.. και χειρουργειο ομως να μην εκανε σε λιγα χρονια παλι αυτη την καταληξη θα ειχε..

αν δεν εισαι παχυσαρκος δεν μπορεις να καταλαβεις ποσο δυσκολο ειναι να κανεις διαιτα.. ναι ναι ξερω ειναι ολα εγκεφαλικα..
ειναι το ιδιο προβλημα ομως με αυτο του ναρκωμανη, με αυτο του καπνιστη και γενικα μια κακη συνηθεια ολων που ειναι απιστευτα δυσκολο να την κοψουν..
μπραβο σε αυτους που τα καταφερνουν τελικα χωρις διαιτα! μπραβο ομως και σε αυτους που τα χανουν κανοντας χειρουργειο.
και τους λεω μπραβο γιατι σωζουν την ζωη τους.

μπορει να εδωσα 6.500 για τη επεμβαση, ομως το συναισθημα ομως που εχω τωρα που χωρις φοβερη προσπαθεια εχω χασει 20 κιλα σε 3 μηνες και επιτελους βλεπω διψηφιο νουμερο στην ζυγαρια με κανει να λεω χαλαλι!!! κερδιζω ξανα την ζωη μου, βγαινω εξω, χορευω, γελαω δυνατα λεω της αποψεις μου διεκδικω τη ζωη μου πλεον! και ολα χανοντας μονο 20 κιλα... σκεψου τι εχει να γινει στη συνεχεια! βλεπω τη χαρα στο βλεμα της οικογενειας μου που με βλεπουν να αλλαζω ( και κυριως του μπαμπα μου που πεταει) μενω σε αλλη πολη απο τους γονεις μου και ξερεις οτι τα κιλα ου με εκαναν να μην θελω να παω να τους δω.. γιατι ηξερα πως βλεποντας με παχυσαρκη στεναχωριοντουσαν απιστευτα, δεν ξαπλωνα στο κρεβατι με την μαμα μου γιατι σκεφτομουν πως στεναχωριοταν που εβλεπε ποσο 'χωρο' πιανω.. και ομως τωρα με την επεμβαση ολα αυτα εχουν αλλαξει!

αυτα απο εμενα φιλια!

ο θανατος ειναι κατι που υπαρχει
με η χωρις τις εγχειρησεις παχυσαρκειας
πιστευεις οτι το ατομο που παει να χειρουργηθει σκεφτεται λιγοτερο την ιδια του τη ζωη απο σενα που εισαι ξενη?
οι θανατοι απο την παχυσαρκια που δεν αντιμετοπιστηκε ειναι πολυ περισοτεροι
πρεπει να φτασουμε να εχουμε προβλημα καρδιας απο το παχος για να
κανουμε κατι αν μπορουμε τοτε πια
μην εισαι βασιλικοτερη του βασιλεως
και ΝΑΙ δεν καταλαβαινεις
ελπιζω ο θεος να μην επιτρεψει να μας καταλαβεις

Δεν σας σύγκρινα εγώ με τους ναρκομανείς, η Βάσια τους έφερε ως παράδειγμα και κατόπιν εγώ.

Λυπάμαι ειλικρινά που βλέπετε επιθετικότητα... Εγώ, στους δαίμονες που παλεύω χαίρομαι απίστευτα να υπάρχουν άνθρωποι να μου λένε τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη. Τους αναζητώ και τους θέλω δίπλα μου. Ναι μεν η γλώσσα τους μπορεί να μοιάζει δηλητηριώδης, όμως το δηλητήριο είναι και φάρμακο, η αλήθεια πονάει αλλά είναι το μόνο πράγμα που σε λυτρώνει. Δεν θέλω ανθρώπους να με χαιδολογάνε με τα λόγια. Δεν θα πάρω, ευχαριστώ. Έχω αφήσει δικούς μου ανθρώπους να μου μιλήσουν με πολύ σκληρά λόγια (καμιά σχέση με το πώς εκφράστηκα εγώ παραπάνω... που σας μίλησα απαλά) και ξέρω πως ήταν οι μόνοι που πραγματικά με νοιάστηκαν. Υπήρχαν και άνθρωποι που με χαιδολογούσαν, "δεν πειράζει γλυκιά μου όλα είναι καλά" και αυτό δεν με βοήθησε. Με κρατούσε καθηλωμένη, να παραμυθιάζομαι πως ίσως και να είναι όλα "καλά".

Καλάμια.

Ο εαυτός πάντα ξέρει την αλήθεια.

Τελικά, ίσως είναι θέμα χαρακτήρα. Δεν θέλω να είμαι χαιδοκώλα, δεν μου έλυσε ποτέ κανένα πρόβλημα. Δεν θέλω να κρύβω το κεφάλι μου στην άμμο σαν τη στρουθοκάμηλο.

Γιατί να κάνει κάποιος μια επέμβαση που δεν είναι απαραίτητη; Που δε γίνεται για λόγους υγείας; Αν πεθάνεις επειδή εγχειρίστηκες για κάτι που απειλούσε τη ζωή σου, είναι λυπηρό. Το να πεθαίνεις επειδή δεν βρήκες την πειθαρχία να αδυνατίσεις, είναι ηλίθιο!

Με την ίδια λογική είμαι ενάντια και στις πλαστικές επεμβάσεις, εκτός και αν υπάρχει σοβαρότατος λόγος ή κάτι που είναι αδυνατο να διορθωθεί διαφορετικά. Μια ολόκληρη βιομηχανία πλουτίζει από τις αδυναμίες των γυναικών... πλουτίζει από τις ανασφάλειές μας και από το βόλεμά μας. Και αυτό μου φαίνεται αηδιαστικό...

Revelve μου ηδη ειχα αρχισει να εχω πονους στην μεση, το πρωι ξυπνουσα δεν μπορουσα να περπατησω αμεσως πονουσαν οι αστραγαλοι μου
και ειμαι μολισ 27! σκεψου τι θα γινοταν σε λιγα χρονια
και ολες αυτες τις ενοχλησεις οι γονεις μου δεν τις ηξεραν, γιατι δεν ηθελα να στεναχωρεθουν περισσοτερο.
ηξερα πως επρεπε να χασω κιλα δεν μπορουσα ομως να με ελεγχω πλεον, εκανα διαιτα μια βδομαδα εχανα 1 κιλο.. και ξαφνικα εβγαινα για φαγητο το μεσημερι ετρωγα φυσιολογικα οτι και αοι αλλοι διπλα μου και ομως εμενα αυτο το κιλο ξαναεπεστρεφαι..
πως λοιπον να εχω δυναμη να κανω διαιτα? οταν εβλεπα πως αυτο που με το τοσο κοπο χανω το παιρνω μεσα σε μια μερα?

ετσι αποφασισα να κανω το χειρουργειο ξεροντας ολες τις συνεπειες.
να κατηγορεις αυτους που οπως λες το κανουν χωρις να εχουν πληρη πληροφορηση και θελουν να χανουν ελαχιστα κιλα οκ και εγω μαζι σου

οταν ομως αρχιζου ντα προβληματα υγειας και βλεπεις πως εισαι ανυμπορος να το αντιμετωπισεις φυσικα τοτε η επεμβαση νομιζω πως ειναι η καλυτερη λυση. εγω εχω πανω απο 50 κιλα να χασω συνολικα, εναν ολοκληρο ανρθωπο να ξεφορτωθω απο πανω μου και πιστεψε πλεον με διαιτα αυτο ηταν αδυνατο!
εχω υψος 1,71 και οπως ειπα ειχα φτασει 119 κιλα.. ηταν πλεον πολλα τα κιλα για να χαθουν χωρις καποιο βοηθημα

ξεχασα να πω πως ειχα προβλημα με τον θυροειδη μου πριν λιγα χρονια ,και σιγουρα μετα τα 30 θα ξαναεμφανιζοταν , και ειχα πιθανοτητες να αποκτησω και ζαχαρο ( αυτο μου το ειπε ο ενδοκρινολογος και ο παθολογος μου)

Redvelvet γνώμη σου είναι, οκ.
Εγώ από την άλλη δεν διαφωνώ με τις πλαστικές επεμβάσεις. Ίσως αργότερα έκανα κιόλας αν δεν έβρισκα όμορφο τον εαυτό μου και ήθελα να τον ανανεώσω. Δεν μιλάω για γελοιότητες (φουσκωμένα χείλια και βυζιά) μιλάω για ρυτίδες.
Αλλά και πάλι δεν απάντησες στην ερώτησή μου.
Ποιός χάθηκε εξαιτίας επέμβασης παχυσαρκίας και πως?
Δεν ζητάω όνομα, καταλαβαίνεις τι θέλω να πω.

Καλησπέρα! Redvelvet,λυπάμαι πάρα πολύ για την απώλεια σας!Είναι βαριά κι ασύλληπτη!
Αντιλαμβάνομαι τη θλίψη και το θυμό σου αναφορικά μ'αυτό,που συνέβη στον άνθρωπο σου
κι εκτιμώ την καλή σου πρόθεση να μας προσεγγίσεις με τη νουθεσία σου μήπως δεν επαναληφθεί
το κακό.Το βίωμα του καθενός χρωματίζει και τις πεποιθήσεις και την οπτική του.Απολύτως σεβαστό!
Ίσως εδώ μπόρεσες με τον τρόπο αυτό να του πεις όσα θα ήθελες και δυστυχώς δεν έχεις πλέον την ευκαιρία...
Βγάλε τις σκέψεις σου αν αυτό κάπως θα σε ανακουφίσει...Το κατανοώ απόλυτα!Μη μας παρεξηγείς!
Ίσως κανά δυό λέξεις σου να έκαναν τα κορίτσια μας να υπερασπιστούν την επιλογή τους...
Εγώ πάντως,δεν τα είδα ως επίθεση ούτε ιδιαίτερα σκληρά...Δε θα σου πω τη δική μου ιστορία.
Δεν έχει άλλωστε νόημα...Σε γενικές γραμμές πιστεύω ό,τι κι εσύ,αναφορικά με τους δαίμονες μας
και τον ιδανικό τρόπο να τους αντιμετωπίσουμε.Θα μπορούσα πολλά να σου πω,αλλά το νόημα εδώ
δεν είναι να σε πείσουμε για τις επιλογές μας ή να υπερασπιστούμε την αδυναμία μας.Εσύ έγινες μέλος
για μία μέρα για να ακουστείς!Για να ειπωθεί και η άλλη πλευρά με την ελπίδα να σώσει έστω έναν
πιθανό μελλοθάνατο ανάμεσα μας.Καλό είναι να ακούγονται όλες οι αλήθειες,να μη χρυσώνουμε το χάπι
και με υπευθυνότητα κι επίγνωση των ορίων του ο καθένας να καταλήγει σ' ό,τι κρίνει καλύτερο του!
Με συγκινεί η καλή σου πρόθεση.Δεν υπάρχουν λόγια παρηγοριάς για την απώλεια σας!Κι εγώ,
στη θέση σου θα ήθελα τον άνθρωπο μου κοντά μας όπως κι αν ήταν,για όσο κι αν ήταν!Για να κάνει
όμως ό,τι έκανε,η ψυχούλα του άλλα ήθελε!Ρίσκαρε και δυστυχώς πληρώνετε κι εσείς το τίμημα του!
Αν θα σε βοηθούσε να κατανοήσεις την ψυχολογία ενός κουρασμένου παχύσαρκου,το συνεχίζουμε.
Διαφορετικά,σταματώ εδώ και σου εύχομαι να ηρεμήσει η σκέψη και καρδιά σου το συντομότερο.Φιλιά!

την επεμβαση δεν την κανουμε για αισθητικους λογους, και αυτο ειναι λαθος να το πιστευεις.
πρωτα απο ολα για λογους υγειας οι οποιοι ερχονται συνεπεια των πολλων κιλων.
ζαχαρο, υπερταση, πονοι στη μεση και τα γονατα, υπογονιμοτητα, καρδια, καταθλιψη, θελεις και αλλα?
ξερεις ποσα σκληρα λογια εχω ακουσει εγω απο την μητερα μου για το προβλημα που ειχα? για να με συνετησει μηπως και καταφερω να μην ξαναβαλω τα κιλα που εχανα απο τις διαιτες, για το καλο μου το εκανε, δεν την κατηγορησα ποτε, αρα λοιπον δεν μας αρεσει να μας χαιδευουν τα αυτια,
αν οντως υπηρξε απωλεια σε συγγενικο σου προσωπο λυπαμαι πολυ, αλλα να εισαι σιγουρη πως τα σκεφτηκαμε ολα αυτα και μας τα εχουν ξαναπει ολα αυτα που μας ειπες και εσυ πριν ξαπλωσουμε στο χειρουργικο τραπεζι.
τελικα η επιλογη ειναι δικη μας.
εγω προσωπικα δεν μετανιωσα ουτε μια στιγμη.

Ευχαριστώ για την κατανόησή σας σε όσες κατανόησαν, και εύχομαι σε όλες σας δύναμη και τσαμπουκά για να το παλέψετε με όσο φυσικότερο τρόπο είναι, τελοσπάντων, δυνατό για την καθεμία...

Αυτή τη δύναμη και τον τσαμπουκά ψάχνω, αλλά .....

Λυπάμαι πάρα πολύ για την απώλεια σου ....
αλλά να ξέρεις ότι επειδή κάτι πήγε στραβά σε ένα χειρουργείο δεν μπορούμε να απορίπτουμε μία επέμβαση όποια και αν είναι αυτή, βεβαίως η γνώμη σου είναι σεβαστή αλλά πάντα παίρνουμε υπόψη και τον άλλον παράγονα.. (εννοώ τον ασθενή που θέλει να την κάνει)
λάθη έχουν γίνει σε χειρουργεία πολλά και τραγικά λάθη που δεν πρέπει να γίνοντια
εμένα η ξαδέλφη μου γέννησε ένα νεκρό μωρό από λάθος γιατρού τι πρέπει να γίνει δηλαδή να μην ξανακάνει ποτέ κανεις παιδί,,,,,,
ειλικρινα εγώ δεν μπορω να μπω στην λογική σου...
σου λέω και πάλι σέβομαι τον πόνο σου και λυπάμαι πολύ..
οσο για τις πλαστικές ναι εαν κάποια στιγμή αισθανθώ την ανάγκη να την κάνω ίσως και να την κάνω...
ξέρω κοπέλα η οποία είχε ψυχολογικά προβλήματα επειδή είχε μεγάλα αυτάκια ......
τι έπρεπε να κάνει να τα αφήσει...
η λίντα με κάλυψε απόλυτα στο θέμα πλαστικές όχι γελείότητες αναγκαία πράγματα..
αύτά και πάλι λυπάμαι για την απώλεια σας...

Με την ίδια λογική είμαι ενάντια και στις πλαστικές επεμβάσεις, εκτός και αν υπάρχει σοβαρότατος λόγος ή κάτι που είναι αδυνατο να διορθωθεί διαφορετικά

Μόνη σου περιέγραψες ακριβώς αυτό που δεν μπορέσαμε να κάνουμε μόνοι μας.Ευτυχώς που υπάρχει η επιστήμη και επεμβαίνει στο σώμα μας όπως και σε πολλές άλλες νόσους(και η παχυσαρκία νόσος είναι)κακι μπορεί και μας βοηθά.ʼλλοι την πέφτουν στα καφενεία,άλλοι στο τζόγο,άλλοι στα ναρκωτικά,άλλο στο αλκοόλ,άλλοι στις γυναίκες κτλ.Εμείς το ρίξαμε στο φαί....
Ο λόγος φυσικά και είναι σοβαρός.Οποιαδήποτε μέρα μπορούν να σε βρουν κάγκελο από άπνοια,εμβολή,ανακοπή....

Μακάρι να ήταν τα πράγματα έτσι όπως τα λες δεν θα υπήρχε τώρα αυτό το φόρουμ και εμείς θα ήμασταν όλες ευτυχισμένες ? δυστυχώς για όλους όμως όταν είσαι μέσα στα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά και πολύ πιο δύσκολα, για αυτό το λόγο θα πρέπει να καταλάβεις τον δικό σου άνθρωπο που έφτασε στην εγχείρηση, να τον συγχωρήσεις, να τον κλάψεις και να σκεφτείς ότι το μόνο που ήθελε ήταν το καλύτερο για τον εαυτό του, απλώς ήταν άτυχος?

Ελπίζω η παρέα μας να σε βοήθησε να βγάλεις από μέσα σου το θυμό που νοιώσεις για την απώλεια του δικού σου ανθρώπου? Λυπάμαι πραγματικά και θα ξαναδιαβάσω τα σκληρά σου λόγια μήπως και κάτι μπορέσω να αλλάξω, αλλά να ξέρεις ότι δεν είναι έτσι απλά και απλοϊκά τα πράγματα όπως τα παρουσιάζεις. Είναι πολύ περισσότεροι οι παράγοντες που επηρεάζουν τα παχύσαρκα άτομα δεν είναι όλα θέμα πειθαρχίας. Ελπίζω ο χρόνος να γλυκάνει την ψυχή σου?

Quote:

---

Originally posted by Redvelvet

Τα έχω με τη βλακεία. Τα έχω με την τεμπελιά. Τα έχω με τη νοοτροπία της "εύκολης λύσης" που δυστυχώς κατατρέχει πολλές από εσάς εδώ μέσα. Που αντί να κλείσετε αυτό το στόμα-χοάνη, που όλα τα καταβροχθίζει, αντί να μάθετε, διάολε, κάποια στιγμή την πειθαρχία - ορμάτε στα ψυγεία, στις πιτσαρίες και τα ζαχαροπλαστεία και μετά τρέχετε σε γιατρούς, που φτιάχνουν βίλες και πισίνες από το πρόβλημά σας, και τους τα ακουμπάτε για να κάνετε επικίνδυνες εγχειρήσεις.

---

Quote:

---

ʼνθρωποι πεθαίνουν εξαιτίας της ηλίθιας αυτής νοοτροπίας της ευκολίας. Της τεμπελιάς, της παθητικότητας, του να ελπίζουμε στον από μηχανής θεό, που θα μας ράψει, θα μας στουμπώσει το στομάχι, ή με κάποιο τρόπο θα μας εξαναγκάσει να αγαπήσουμε το σώμα μας.
Γίνονται αυτά τα πράγματα;;;
Μπορεί ο δόκτωρ να μας χαρίσει πίσω όλο το χαμένο χρόνο, όλη την αγάπη που δεν δώσαμε στο σώμα μας τόσα χρόνια που το είχαμε για σκουπιδοτενεκέ; Να εφεύρει και να κατασκευάσει για εμάς το σύντομο δρόμο προς την αυτοεκτίμηση;
Πολλές από εσάς, πιστεύετε πως ναι...
Πόσα ευρώ πάει η λύτρωση;
Ξυπνήστε κοπελούδες. Η αυτοεκτίμηση κερδίζεται, δεν αγοράζεται.

---

Δεν είμαι χειρουργημένη και απορώ λίγο με την ανωτερότητα των παιδιών που έχουν περάσει τη διαδικασία μιας βαριατρικής επέμβασης που έχουν το ήθος να σου απαντούν με τόση αγάπη και κατανόηση έχοντας πρώτα διαβάσει ΑΥΤΑ! Λυπάμαι αλλά δεν καταλαβαίνω πως γίνεται να μπαίνεις σε ένα χώρο με ένα μάτσο αγνώστους και να τους πετάς στα μούτρα "με τις καλύτερες προθέσεις" (φυσικά) όλο αυτό το "κατηγορώ" πατώντας πάνω στο πένθος που βιώνεις για το δικό σου άτομο που χάθηκε!

Δεν ξέρω αν η δική σου επαφή με το αντικείμενο αυτό είχε να κάνει με μια απόφαση ειλημμένη στη στιγμή, χωρίς σωστή ενημέρωση και καθοδήγηση από τους αρμόδιους ειδικούς γιατρούς, αλλά αν μπεις στον κόπο να διαβάσεις τον ψυχικό και σωματικό αγώνα των παιδιών που γράφουν εδώ.. θα διαπιστώσεις πως για κανέναν τους δεν ήταν μια απόφαση - συγκάληψη ευθυνοφοβίας και χαιδολογήματος αλλά απόφαση ζωής και το πρώτο βήμα για να διεκδικήσουν πρώτα απ'όλα ποιότητα ζωής που την τελευταία φορά που κοίταξα αποτελούσε θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα.

Σέβομαι τον προσωπικό σου πόνο, σεβάσου όμως και συ την ελεύθερη βούληση των ανθρώπων και το δικαίωμα στην επιλογή που έχουμε όλοι μας για θέματα που είναι τόσο σοβαρά και ευαίσθητα! Οι αφορισμοί δεν βοηθούν κανέναν.. πόσο μάλλον όταν προέρχονται από κάποιον που είναι κατά δική του ομολογία "έξω απ'το χορό"!

Θα συμφωνήσω απόλυτα με την pennyV σε όσα σου είπε κυρία redvelvet
και δε θα σχολιάσω τίποτα παρα πέρα, αφού με κάλυψε απόλυτα.
Μόνο μια ερώτηση θα ήθελα να σου κάνω,
άραγε όλο τον πόνο και την οργή σου για τον άδικο χαμό του ανθρώπου σου, τον έχεις εξαντλήσει εδώ , σε αυτό το φόρουμ?
και ικανοποιήθηκες? θεωρείς δε οτι απευθύνεσαι στους απόλυτα υπεύθυνους?

Όλο το πανιγύρι, που στήνεται γύρω από άρρωστα άτομα, γιατί άρρωστοι είμαστε κατα βάση όλοι οι παχύσαρκοι,
τα εκατομμύρια ευρώ που παίζονται πάνω στη λαχτάρα μας για μια ανθρώπινη ζωή,
και αυτούς που θησαυρίζουν από εμάς, τους πήρε άραγε η μπάλα της οργής σου?

Μπήκες σε κάποιο ιατρικό φόρουμ κυρία redvelvet και με την απόλυτη ειλικρίνια σου να τους τα σούρεις ένα χεράκι, ή απλά
έκανες τον κόπο να έρθεις ως εδώ και να τα σούρεις σε όλους εμάς, που είμαστε οι μόνοι που δε σου φταίμε σε τίποτα?

Redvelvet,αν η Ονειρένια μας -η Γωγώ- είναι ο άνθρωπος,στον οποίο αναφέρεσαι,
συμπάσχω ακόμα περισσότερο με την απώλεια σου...Όσοι έστω και λίγο τη γνωρίσαμε,
μόνο καλά έχουμε να λέμε για έναν πολύ ζωντανό άνθρωπο,γεμάτο ενέργεια,χιούμορ,
ισχυρή θέση στα πιστεύω του,γενναιόδωρο στον συνάνθρωπο...Κι εγώ θυμώνω που έφυγε.
Για μένα θα είναι πλέον ένα αστέρι στον ουρανό,από αυτά που τόσο αγαπούσε να μελετά...

ναταλακι μου και εγω αυτο σκεφτηκα αμεσως...
πως αναφεροταν στην Γωγω... :(

Το ίδιο σκέφτηκα κι εγώ, redvelvet
συγνώμη αν ήμουν λίγο σκληρή μαζί σου,
όμως και πάλι, τα παιδιά και όλη η κοινότητα είναι οι μόνοι
που δε δε φταίνε σε τίποτα....

Ποιός ξέρει άραγε πια εγκληματική αμέλεια έφερε τα πράγματα
σε αυτό το τέλος. Είναι φοβερό, απαίσιο , άδικο

Ηταν μια από εμάς, και όλες μαζί πονάμε τώρα....
Αντίστροφα θα μπορούσε να ήταν μια από εμάς στη θέση της...
Λυπάμαι τόσο πολύ

Κι εγώ λυπάμαι πάρα πολύ...........

τωρα ειδα αυτο το ποστ... αν σκεφτουμε οτι εχει γινει 2 ημερες μετα το θανατο της γωγως τοτε πολυ πιθανον να αναφερεται σε αυτην... συλληπητηρια και παλι στην οικογενεια της και σε οσους την γνωριζαν...

Δεν το ειχα δει...
Εφυγε η προσωπικη Αστρολογος σου Ναταλακι μου.... Καλο ταξιδι να εχει η ''ονειρενια μας''
Το θεμα το διαβαζω σημερα πρωτη φορα, καταλαβαινω την κοπελα και αυτα που εγραψε παραπανω, ελπιζω ο χρονος να απαλυνει τον πονο σου γλυκια μου...

Διαβάζοντας ξανά κι εγώ το ποστ της redvelvet γυρίζουν διάφορες σκέψεις στο μυαλό μου...
ίσως έτσι να εξηγείται το μένος και ο πόνος της κοπέλας αυτής για οποιαδήποτε χειρουργική επέμβαση..
δεν ξέρω αν αναφέρεται στην ονειρένια, αλλά σε όποια και να αναφέρεται ο πόνος δεν μετριάζει, είναι τόσο άδικο να φεύγουν από την ζωή νέα άτομα χαρούμενα ζωντανά και χαρισματικά, άτομα που μπορούν να δώσουν και να πάρουν πολλά...
κρίμα κρίμα κρίμα.....

Quote:

---

Originally posted by Redvelvet
Η αλήθεια είναι πως δεν έχω πρόβλημα πάχους και άρα "είμαι έξω από το χορό". Κάποτε, πριν 20 περίπου χρόνια, στην εφηβεία, ήμουν 10 κιλά παραπάνω από το κανονικό κι αυτό ήταν όλο. Θα πείτε λοιπόν πως δεν καταλαβαίνω το δράμα σας, και ίσως να είναι έτσι...
Όμως... άνθρωποι πεθαίνουν πάνω στην προσπάθεια να κάνουν εγχειρήσεις, να βρουν "shortcuts", το σύντομο δρόμο προς το ιδανικό σώμα...
Τα έχω με τη βλακεία. Τα έχω με την τεμπελιά. Τα έχω με τη νοοτροπία της "εύκολης λύσης" που δυστυχώς κατατρέχει πολλές από εσάς εδώ μέσα. Που αντί να κλείσετε αυτό το στόμα-χοάνη, που όλα τα καταβροχθίζει, αντί να μάθετε, διάολε, κάποια στιγμή την πειθαρχία - ορμάτε στα ψυγεία, στις πιτσαρίες και τα ζαχαροπλαστεία και μετά τρέχετε σε γιατρούς, που φτιάχνουν βίλες και πισίνες από το πρόβλημά σας, και τους τα ακουμπάτε για να κάνετε επικίνδυνες εγχειρήσεις.
...ʼνθρωποι πεθαίνουν εξαιτίας της ηλίθιας αυτής νοοτροπίας της ευκολίας. Της τεμπελιάς, της παθητικότητας, του να ελπίζουμε στον από μηχανής θεό, που θα μας ράψει, θα μας στουμπώσει το στομάχι, ή με κάποιο τρόπο θα μας εξαναγκάσει να αγαπήσουμε το σώμα μας.
Γίνονται αυτά τα πράγματα;;;
....

---

Η μόνη δικαιολογία που μπορώ να δώσω σε σένα κορίτσι μου, είναι το ευτύχημα ότι είσαι έξω από το χορό. Το ίδιο αντιμετώπισα, όταν λόγω κάποιου ανατομικού προβλήματος χρειάστηκε να καταφύγω σε εξωσωματική. Και τότε συνάντησα άτομα που θεωρούσαν την εξωσωματική παραποίηση της θεϊκής βούλησης και εύκολη λύση. Και συνάντησα και άτομα που τρέχανε από τη μια προσπάθεια στην άλλη, ψυχολογικά ράκη, που έπρεπε να κρατηθούνε από την ελπίδα μια μέρα να φτάσουν στο στόχο τους. Τα φόρουμ της αλληλοϋποστήριξης έχουν αυτό το σκοπό, όχι να ανακυκλώνουν τις γνωστές αρλούμπες των άσχετων.
Αν δεν σε αφορά το θέμα της συζήτησης, ΜΗΝ ΑΣΧΟΛΕΙΣΑΙ. Δεν έχουμε χρόνο για μια ακόμη αντιπαράθεση με άτομα που δεν ξέρουν τον καθημερινό γολγοθά. Που δεν έχουν βιώσει τον απόλυτο εξευτελισμό της στερητικής μακροχρόνιας δίαιτας που για μια φορά ακόμη δεν είχε αποτέλεσμα. Που δεν έχουν νιώσει τα σαρκαστικά σχόλια του διατροφολόγου "έπρεπε να έχεις χάσεις περισσότερα", λες και φταίμε εμείς για τη διάλυση του μεταβολισμού - που μας προκάλεσαν οι ίδιοι οι διατροφολόγοι με τις ίδιες τις δίαιτες που προσπαθούσαμε για χρόνια να ακολουθήσουμε.
Μιλάς για ακρωτηριασμούς, για απώλειες ζωής. Τα πολλά κιλά μας - που παρεπιπτόντως έχουμε ήδη κάνει άπειρες προσπάθειες να τα μειώσουμε με τρόπους που ούτε να φανταστείς μπορείς... - δημιουργούν αυξημένους κινδύνους, και τα ποσοστά να χάσουμε τη ζωή μας εξαιτίας αυτών των προβλημάτων είναι πολύ μεγαλύτερα. Δεν είμαστε τεμπέληδες - η απόφαση να βάλεις μαχαίρι στο σώμα σου δεν είναι ούτε εύκολη ούτε απλή.
Το σώμα μας το αγαπούσαμε και πριν την επέμβαση, για αυτό και κάναμε αυτή τη θυσία. Όχι για να το δούμε πιο "όμορφο". Αλλά για να το δούμε πιο υγιές.
ʼσε μας κορίτσι μου στη "βλακεία" μας, και σου εύχομαι να μη χρειαστεί ποτέ να έρθεις σε αντιπαράθεση με "εξυπνάκηδες" που θα σχολιάσουν κάτι που θα χρειαστεί για τη δική σου την περίπτωση.