Γεια σας κι από μένα!!

Χαιρετώ με τη σειρά μου την υπέροχη παρέα σας, που για μένα τον τελευταίο καιρό είναι βάλσαμο ψυχής! Χαίρομαι τόσο πολύ που εδώ μέσα ο κόσμος μοιράζεται τον κοινό αγώνα κατά των κιλών και υπέρ μιας καινούριας ζωής με νέα αυτοεκτίμηση! Προσωπικά την έχασα προ πολλού μαζί με τον εαυτό μου.. Αν καταφέρετε να διαβάσετε το μήνυμά μου, ας μου πει κάποιος πως θα συζητώ μαζί σας? Δεν ξέρω και πολλά από υπολογιστές, βλέπετε. Πάντως θα προσπαθήσω και εύχομαι να τα λέμε συχνά. Προσπάθησα πολύ να γραφτώ εδώ, γιατί με εντυπωσίασε η ζεστασιά που περιβάλλετε κάθε καινούριο μέλος. Πολλούς αγωνιστικούς χαιρετισμούς! Είστε όλοι υπέροχοι!

Καλώς όρισες ʼβα!
Πες μας λίγα πράγματα και για σένα να σε γνωρίσουμε!

Ευχαριστώ πολύ! Λοιπόν, τα περιττά μου κιλά με βασανίζουν εδώ και 20 χρόνια περίπου. Έφτασα στο αμήν και αισίως στα 99 κιλά και στις 12 του μήνα έβαλα δακτύλιο. Τότε ήταν που σας ανακάλυψα! Δε μπορείς να φαταστείς τι αγωνίες πέρασα, γιατί δε μπορούσα να γραφτώ εδώ και να με καθησυχάσετε. Ευτυχώς πήγαν όλα καλά και έχασα ήδη τα πρώτα 6 κιλά! Έχω άλλα 38 για χάσιμο, πολύ δρόμο μπροστά μου... Αλλά όπως λέει κάποιος σοφός, "το μεγαλύτερο ταξίδι ξεκίνησε από το πρώτο βήμα"!

Μπράβο κοπέλα μου! Καλή συνέχεια στην προσπάθειά σου!

Αva καλώς όρισες και από μένα, καλή συνέχεια στην προσπάθεια σου, όλα θα πάνε καλά, κι εγω πολεμάω τα κιλά μου, όταν γράφτηκα εδώ πριν 1 1/2 μήνα ήμουν γύρω στα 97 κιλα τώρα είμαι 89 και συνεχίζω καλή δύναμη.

καλη συνεχεια .κουραγιο και με λιγη προσπαθεια και πολυ επιμονη στον στοχο μας θα τα καταφερουμε

Ευχαριστώ θερμά Αννεζίνα για τις ευχές σου! Έκανες κι εσύ δακτύλιο, κάποια άλλη επέμβαση ή κάνεις κάποια δίαιτα? Αν μιλάμε για δίαιτα, η απώλεια σου είναι εντυπωσιακή, συγχαρητήρια! Παίρνουμε κουράγιο ο ένας από τον άλλο. Εγώ, επειδή δε φημίζομαι για την αποφασιστικότητά μου στις δίαιτες, όπως είχε πει ένας φίλος μου και με είχε στενοχωρήσει "γύρισα όλο το παλαιστικό της πόλης", δηλαδή πήγα σε όλα σχεδόν τα διαθέσιμα ινστιτούτα καλλονής μέχρι που απελπίστηκα...Σε λίγους μήνες να τον δω...

Ευχαριστώ funny smile! Γλύκα το γουρουνάκι σου, θέλω κι εγώ τέτοιο, πώς μπορώ να το αναρτήσω για να καμαρώνουμε όλοι μαζί? Από ότι βλέπω, αν το διαβάζω σωστά, έχασες 8 κιλά, μπράβο!

Εγώ Ava μου όχι δεν έχω κάνει καμμία επέμβαση ούτε παίρνω κανένα χάπι, πήγα σε μιά απίστευτη διαιτολόγο μετά από τόσους και τόσους μην φανταστείς καμμία φίρμα σπουδαία, αλλά εμένα μου έκανε ΤΟ ΚΛΙΚ.
με βοήθησε πολύ ψυχολογικά να ξεκινήσω να βρώ τι φταίει, αν κάνω λάθη να μην τα παρατάω
το μεγάλο μου πρόβλημα τα τελευταία χρόνια ήταν ότι όταν έκανα γουρουνιές κατά την διάρκεια προγράμματος αδυνατίσματος τα παράταγα, απέλυα διαιτολόγους κ.λ.π τώρα αν κάνω γουρουνιά συνεχίζω, βρίσκω τρόπους να αποφεύγω τα δύσκολα π.χ τραπέζια έξω, κρίσεις για σοκολάτες κ.λ.π
κάνω μόνο διατροφή και γυμναστική, διάδρομο, ποδήλατο τίποτε άλλο. προσπαθώ προσπαθώ προσπαθώ

Σε θαυμάζω και συμφωνώ μαζί σου ότι για τον καθένα υπάρχει αυτό το "κλικ". Το λέω εγώ που από 55 κιλά έφτασα τα 99! Στο δρόμο το έψαχνα συνέχεια, όχι πάντα με φανατισμό, αλλά το έψαχνα. Και τι δεν έκανα! Καταπότια, δίαιτες, τα πάντα! Τώρα εύχομαι μόνο να λειτουργήσει ο δακτύλιος, γιατί είμαι λαίμαργη και λιχούδα! Μόλις μπορέσω να αθληθώ, θα αρχίσω και περπάτημα σιγά σιγά, έτσι για να ενεργοποιηθεί ο μεταβολισμός, γιατί τώρα ΕΙΜΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΗ!!

ABA μου σου εύχομαι αυτήν την φορά να τα καταφέρεις κι εμείς εδώ είμαστε να ανταλλάσουμε νέα, προόδους κ.λ.π

Καλωσηρθες Αβα και καλη συνεχεια στον αγωνα σου!

Καλώς μας ήρθες Ava! Σίγουρα θα τα καταφέρεις κορίτσι μου, έχε εμπιστοσύνη στον εαυτό σου
και καλό κουράγιο να συνεχίσεις. ¨Ολοι θα είμαστε κοντά σου! :)

Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια και για το θάρρος που μου δίνετε! Υπάρχει κάποιος - κάποια να έχει χειρουργηθεί με δακτύλιο? Θέλω τόσο πολύ να ξέρω από τώρα την πορεία, αν και γνωρίζω πως κάθε περίπτωση είναι μοναδική. Βαδίζω όμως στα τυφλά και δεν ξέρω αν έκανα το σπουδαιότερο βήμα στη ζωή μου,όπως μου είπε το περιβάλλον μου που με ενθάρρυνε σε αυτή την απόφαση ή αν οδηγούμαι σε μία ακόμη απογοήτευση... Πάντως, ό,τι κι αν διάβασα εδώ μέσα είναι παραπάνω από ενθαρρυντικό! Ενώ νόμιζα ότι έφτασα στο αποκορύφωμά μου (των κιλών εννοώ) και ότι δεν υπάρχει γιατρειά για μένα, διάβασα για παιδιά που έχασαν 60, 77 κιλά, ενδεικτικά! Τι να πω... Είστε οι προσωπικοί μου ήρωες!!

Καλώς μας ήρθες,ʼβα κι από μένα!
Ταλαιπωρήθηκες να γραφτείς,αλλά πρώτη μέρα ξεπαρταλιάστηκες στο posting!
Ήταν να μην πάρεις φόρα εσύ όπως σε κόβω!Έτσι,μπράβο!Χαίρομαι με τη χαρά σου!
Ελπίζω να συνεχίσουμε να σου είμαστε καλή παρεούλα κι εσύ φυσικά δική μας!

Στο δια ταύτα τώρα!Όντως κάθε περίπτωση είναι μοναδική και παίζουν πολλοί
παράγοντες ρόλο στη διαμόρφωση της,άλλοι που αφορούν εμάς,άλλοι τους γιατρούς μας,
άλλοι αστάθμητους παράγοντες,άλλοι την καλή ή την κακή μας τύχη...Πολλά συμβαίνουν.
Στη δική μου περίπτωση χρειάστηκε για διαφορετικούς λόγους την κάθε φορά να βάλω
και να βγάλω δύο δακτυλίους(τον δεύτερο θα τον βγάλω σύντομα όταν θα κάνω sleeve).
Δεν έχουν σημασία τα πώς και τα γιατί μου.Σημασία έχει πως εσύ τα πας μια χαρά,ήδη έχεις
σημαντική απώλεια(και μη με τρελαίνεις πως είναι λίγη για δύο εβδομάδες!),να προσέχεις
τα μασήματα σου,ν'ακολουθείς πιστά τις οδηγίες των γιατρών και να δώσεις χρόνο
στο σώμα σου ν'ανταποκριθεί στη μεγάλη αλλαγή που υφίσταται.Τώρα ο δακτύλιος
είναι μέσα σου απλά τοποθετημένος ή τόσο ελάχιστα γεμισμένος,που είναι φυσιολογικό
να μη νιώθεις δυσφορία.Σταδιακά θα γίνονται οι συσφίξεις και κάθε φορά θα νιώθεις τη διαφορά.
Στον πρώτο μου δακτύλιο στην τρίτη ρύθμιση άρχισα να καταλαβαλινω τι θα πει δακτύλιος.
Εγώ,έτσι;Δε σου λέω πως έτσι θα συμβεί και σ'εσένα.Εξαρτάται από το σώμα σου πώς θα τον δεχτεί,
από τις συσφίξεις σε τι συχνότητα και βαθμό θα τις προχωράτε,από τι και πώς τρως,πολλά...
Θέλει συνεργασία το εργαλείο αυτό για ν'αποδώσει τα μέγιστα!Ποτέ μην γελαστείς πως βρήκαμε
το κόλπο τώρα,τη λύση τη μαγική και την ανώδυνη στο πρόβλημα μας!Υπάρχουν όντως πολλοί,
που τα κατάφεραν μια χαρά με τον δακτύλιο και την απώλεια τους,την οποία και διατηρούν
χωρίς προβλήματα.Ολόψυχα σου το εύχομαι κι εσένα!Να γίνεις εσύ ο προσωπικός σου ήρωας!
Εδώ είμαστε να τα λέμε!Καλώς μας ήρθες και πάλι!Φιλάκια πολλά πολλά!

Σ' ευχαριστώ NADINE μου για το θερμό σου καλωσόρισμα και για την καθοδήγησή σου! Μια και σε βρήκα, θα ήθελα να ρωτήσω και κάτι ακόμη, λίγο χαζό ίσως, αλλά το έχω απορία: Στο δακτύλιο με τσιγάρο και ποτό τι γίνεται? Ρώτησα το γιατρό μου λίγο πριν βγω από την κλινική (είχα σκάσει η γυναίκα άκαπνη) και μου είπε να καπνίσω μόλις πάω σπίτι και όσο για το ποτό, να πιω δεν υπάρχει πρόβλημα, στα πλαίσια του μέτρου εννοείται, να βγω έξω την άλλη κιόλας μέρα. Όχι πως το έκανα, δε βγήκα, πονούσα, αλλά το τσιγαράκι.... Είχαμε και ένα μικρό επεισόδιο με τη μητέρα μου που ήταν μπροστά. "Μα καλά, λέει, αυτά βρήκες να ρωτήσεις το γιατρό"? Της απάντησα άμεσα. "Ναι αυτά, θέλω να ξέρω αν θα ζω όπως πρώτα, θεριακλού και μερακλού, αν θα μπορώ να πάω σε ένα ταβερνάκι με παρέα και να μην εξηγούμαι ότι έβαλα δακτύλιο, δε θέλω να το κάνω ανακοινωθέν, θέλω να ξέρω αν όλοι θα βλέπουν το άτομο που ήξεραν ή όχι". Το ίδιο, λοιπόν, ρωτάω κι εσένα, το γιατρό ντρέπομαι να τον ενοχλήσω για κάτι τέτοιο. Θα είμαι σε θέση να βγω έξω για φαγητό πχ. και να μην καταλάβει η συντροφιά μου τι γίνεται? Ζω σε επαρχία και αν το πω θα με αντιμετωπίζουν όλοι σαν το ρόμποκοπ. Όσο για το κάπνισμα, νομίζω πως όταν το παρακάνω πονάει ο ώμος μου, ίσως είναι ιδέα μου, αλλά εδώ νομίζω πως τα ρωτάμε όλα, έτσι, για να μην έχουμε αγωνία για σαχλαμαρίτσες. Πολλά φιλιά!

αβα μου καλως ηρθες και απο μενα, ευχομαι η κατηφορα σου να ειναι ευκολη και ανωδυνη,
τωρα οσον αφορα τις ερωτησεις σου, για το τσιγαρο δεν εχεις προβλημα, αλλα για το ποτο κανε λιγο κρατει ακομα. θα ζαλιστεις πολυ γρηγορα αν πιεις γιαυτο σου το λεω. στην παρεα μπορεις να εισαι σχεδον "φυσιολογικη" μιας και οπως ηδη εχεις καταλαβει δεν μπορεις να φας πολυ, αλλα μπορεις να βρεις χιλιες δυο δικαιολογιες για να μην πεις αυτο που εχεις κανει

σου ευχομαι καλη δυναμη και ελπιζω να τα λεμε.

ʼβα μου,τα βρήκαμε τώρα τα λεφτά μας!
Βρήκες άνθρωπο να ρωτήσεις για τσιγάρο και ποτό!
Εδώ μιλάμε για την απόλυτη ξενέρα!Μηδέν από μηδέν!
Αναφορικά με το φαγητό με παρέα,νομίζω πως αν έτρωγες
γρήγορα στο παρελθόν,η διαφορά θα είναι πλέον εμφανής.
Κατ' εμέ δεν είναι κάτι για το οποίο θα έπρεπε να νιώθεις υπόλογη
ή άσχημα να εξηγήσεις.Εσύ βέβαια ξέρεις πώς νιώθεις άνετα και καλά.
Δε θα σου πω τη δική μου εμπειρία γιατί σίγουρα δεν το χρειάζεσαι
κι εξάλλου ελπίζω να είμαι μοναδική περίπτωση ταλαιπωρίας.
Αυτό με την ενόχληση στον ώμο που αισθάνεσαι είναι από
τη λαπαροσκόπηση και θα τη νιώθεις μάλλον όποτε υπερβάλλεις.
Εμένα με πονούσε ο αριστερός ώμος όποτε έτρωγα παραπάνω.
Αντιλαμβάνομαι τη λαχτάρα σου και την αγωνία σου να κατέχεις
ολα όσα θα σου συμβούν,αλλά μόνο ο χρόνος έχει αυτές τις απαντήσεις.
Είσαι η ʼβα,όχι η Νadine ή κάποιος άλλος.Μην το ξεχνάς και παρασύρεσαι.
Πάμε χαλλλλαρά!Την καλημέρα μου και τα φιλιά μου!

Γεια σας κοριτάρες μου, που με γεμίζετε χαρά με το ενδιαφέρον σας και τη ζεστασιά σας!
Βάσια μου, ακολούθησα τη συμβουλή σου και ήδη είπα την πρώτη μου δικαιολογία. Με κάλεσαν σε εστιατόριο και επέμειναν πολύ, γιατί έκανα μία εξυπηρέτηση και ήθελαν να ανταποδώσουν και είπα ότι κάνω δίαιτα και ότι επειδή είμαι επιρρεπής στις νοστιμιές, τους ευχαριστώ πολύ, είναι σαν να πήγαμε, αλλά ας το αφήσουμε για άλλη φορά.
Παραδέχομαι πως με την πείνα που με δέρνει, αν έκανα δίαιτα θα τα είχα παρατήσει, θα είχα πάει στο εστιατόριο και τη συνέχεια την ξέρετε... Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα δηλαδή. Έχω να φάω σαν άνθρωπος (λέμε τώρα) 15 ημέρες και παραμιλάω από την πείνα! Διαπίστωσα όμως και τα κάτωθι οφέλη:
1) Έλα, να γίνουνε 7 τα κιλά, παρακαλώ!
2) ʼλλαξα κατηγορία στον bmi, από 41 δηλ. νοσογόνα παχύσαρκη, έπεσα στο 38, δηλ. βαριά παχύσαρκη,
3) Φόρεσα ένα πουλόβερ που δεν με χωρούσε πριν και καμαρώνω σα γύφτικο σκεπάρνι και
4) Σταμάτησε ήδη το μπίρι μπίρι από τους γονείς μου για τα κιλά μου. Πρώτη φορά νοιάζονται για το τι θα φάω. Από το Σάββατο τρέφομαι κανονικά. Τέρμα οι σούπες και τα νιανιά. Οπότε ξαμολήθηκε ο πατέρας μου στην αγορά να ψωνίσει τα καλύτερα υλικά, μαγειρεύει η μητέρα μου με νοστιμιά και αγάπη και όλα αυτά γιατί? Για να φάω εγώ!
Πολλά φιλάκια!

Θυμάμαι κι εγώ πόσο περίεργα ένιωθα τις πρώτες φορές της διαφορετικής αντιμετώπισης
των δικών μου αναφορικά με το φαγητό μου και πόσο τρώω!Ήταν πολύ αστείο,αν μη τι άλλο!
Από εκεί που μια ζωή παρακολουθούσαν μ'επικριτικό βλέμμα το πιάτο μου,τώρα με παρακαλούσαν να φάω,
μου έφερναν κι εμένα τα καλύτερα,στεναχωριόντουσα� � στα οικογενειακά τραπέζια που δεν πολυέτρωγα...

Τα κατάφερα άραγε να βάλω το τικεράκι μου? Πολύ αμφιβάλλω...

και ομως τα καταφερες!

Ναι, ναι Ζωίτσα μου!!! Αφού κατάφερα αυτό, εγώ η άσχετη, μπορώ πολλά... Το' πιασες το υπονοούμενο... Όσο για το δικό σου, εορταστικό και χαρούμενο!

μπραβο σου Αβα, καλα εκανες, δεν χρειαζεται να δινουμε λογαριασμο στον καθενα για το τι εχουμε κανει. και εγω επιλεκτικα το εχω πει σε ανθρωπους που ξερω πως θα με καταλαβουν.
καλη κατηφορα

Αυτό, το αν δηλαδή δίνουμε λογαριασμό ή όχι για οποιοδήποτε προσωπικό μας ζήτημα, σηκώνει πολύ κουβέντα. Προσωπικά δε ντρέπομαι για την επιλογή μου να κάνω μία ακόμη προσπάθεια, ούτε και ντράπηκα ποτέ για τα κιλά μου, παρόλες τις φιλότιμες προσπάθειες των γύρω μου. Δεν θα ξεχάσω ποτέ ένα Πάσχα που ετοιμαζόμασταν οικογενειακώς για την Ανάσταση. Είχα βάλει τα καλά μου, ήμουν γελαστή και ένιωθα όμορφη. Οι γονείς μου βέβαια έπαθαν την πλάκα τους όταν με είδαν, δε ζούμε στην ίδια πόλη και φρόντιζα πάντα να τους ξαφνιάζω με το πόσο γρήγορα μπορεί να βάλει κάποιος κιλά. Γενικώς τους έχω κάνει τόσα χρόνια χάλια με το θέμα των κιλών μου. Μην τους παρεξηγείτε, δεν είναι κακοί, από αγάπη το κάνουν. Είναι απλώς άγαρποι και νομίζουν ότι λέγοντας χοντράδες θα με παρακινήσουν. Ενώ λοιπόν είμαστε στην πόρτα ένιωσα το δισταγμό και παραδέχτηκαν ότι φοβούνται μήπως συναντήσουμε κανέναν γνωστό και εκτεθούμε. Έκανα Ανάσταση κλαίγοντας και καπνίζοντας και βλέποντας τα πυροτεχνήματα από το μπαλκόνι. Μπήκα στον πειρασμό να ορμήσω στο στρωμένο τραπέζι και να μην τους αφήσω τίποτα όταν γυρίσουν, αλλά συγκρατήθηκα. Τώρα που χειρουργήθηκα πάλι φοβόμαστε "τι θα πει ο κόσμος". Δυστυχώς λόγω εργασίας ζω σε ένα άθλιο, επαρχιακό, μικροαστικό και άκρως ενοχλητικό μέρος, που ούτε να βήξεις τολμάς χωρίς να σχολιαστεί. Το θέμα μου το εμπιστεύτηκα σε ελάχιστα άτομα της επιλογής μου και βέβαια σε σας κορίτσια. Με τους υπόλοιπους δε θέλω να μοιραστώ τίποτα. Δεν το αξίζουν. Ε, να λοιπόν η απάντησή μου στον κόσμο. ΚΑΙ ΧΕΣ....ΝΟ ΤΟΝ ΕΧΟΥΜΕ!