Παχυσαρκια και καταθλιψη

Kata arxas 8a h8ela na pw ena geia se olous osous 8eloun na sumetexoun sthn koubenta eimai neo melos kai h sumboules sas 8a einai sigoura polutimes kai en8arintikes.
Elpizw na mhn eimai h monadikh pou pasxei apo Depression kai Anxiety. H psuxo8erapeutria m 8ewrei oti einai kalo na mporesw na mpw se ena group estw kai on line milwntas gia auta pou pragmatika me enoxloun kai den mporw na ta ekshghsw stous allous.... Kalws h kakws h anwnimia mas prosferei thn apwleia ths ntrophs.... Loipon....
Eimai 25 etwn kai den exw katalhksei an eimai paxusarkh epidh exw kata8lipsh h vice versa.... Apo mikrh epniga ola m ta sunes8hmata trwgontas boulimika kati pou me euxaristouse polu xwris na mpainw sth diadikasia na skeftw tis sunepeies... Exw kanei polles prospa8eies gia na allaksw thn emfanish m mexri twra. Exw parakolou8isei polu to 8ema ths ugihnhs diatrofhs xwris omws na eimai etoimh na to akolou8isw pista kai na xasw epitelous ta perita m kila pou ka8e xrono auksanontai. Kapote hmoun 18 xronwn kai 65 kila.... Twra eimai 25 kai 110 katafera na diplasiasw ta kila m kai na bu8isw ton eauto m se mia katastash pou den mporw na bgw. To paradexomai oti tous kairous pou prospa8ousa pragmatika eixa apotelesma... alla meta olo kai kati m sunebaine ais8anomoun oti tipota den allakse kai oti akoma kai pio adunath 8a eimai plhgwmenh kai ksanaepefta sthn idia pagida tou faghtou... H laimargia m einai pleon sunomhmo ths dustoixias m. To kalutero apo ola einai oti oi filoi m den to katalabainoun. 8ewroun oti exw plhrws apodextei thn eikona m kai oti eimai arketa dunamikh gia na thn allaksw an to 8elw. Kai h alh8eia einai fusika oti den kanw kai tipota gia na tous allaksw gnwmh eimai polu pio eukola na to paizeis apotuximenos katepilogh kai anetos para mizeros me elipsh 8elhshs kai autosebasmou. Mporeite an 8elete na mhn to pistepsete alla eimai polu omorfh kai auto einai pros to paron euxh kai katara gia mena. Euxh giati mporw akoma kai sta 110 kila na exw mia kapoia proswpikh zwh kai katara giati oloi sto periballon mou me piezoun asfuktika na adunatisw. Opoios gnwrizw mou leei ti omorfh pou eimai allaaaa.... Kai meta erxetai o faulos kuklos h aporhpsh h akoma kai o terastios antagwnismos anamesa se toses adunates kai ligotero omorfes. Oti suntrofo eixa mexro twra ton kerdisa me kopo kai polu prospa8eia prospa8wntas na probalw enan anr8rwpo apofasistiko, pou peripoieitai polu ton eauto tou apofeugwntas na afhsw estw kai gia ena lepto thn uponia ths dustixismenhs.
Kai san na mhn eftanan ola auta uparxei kai o pateras m o kata alla kataplhktikos pateras m pou den uphrkse pote tou uperbaros. Gia osous den katalaban zw me tous goneis m kai h ka8hmerinh mas suzhthsh sto trapezi xronia twra einai gia ta kilas mas th diaita mas kai thn oikonomikh krish.....
Poios apo esas einai erwteumenos??? Egw me megalh m luph exw na sas pw oti den kserw ti sumainei.... Oi sxeseis m einai panta suntomes kai periektikes. Oxi polla polla, oso kairo paei xwris na bre8ei kapoia allh sto dromo mas, xwris sunais8hmatiko desimo gia na mhn plhgw8w. Den ginetai na plhgw8w 8a ginw 200 kila xwris na to katalabw. Edw kai liges ebdomades exw arxisei ligo na prosexw prospa8wntas na kratisw thn psuxologia m kai ta geumata m se mia isoropia. Ta apotelesmata den einai idiaitera en8aruntika toulaxiston stamathsa na paxainw perissotero. Den to exw pei pou8ena... fobamai oti an to pw 8a to grousouzepsw, oti o mpampas m 8a ferei olh thn taste and diet sto spiti mas, oti 8a ekneuristw kai apo antidrash 8a to teleiwsw mia kai kalh.... Eutyxws to epaggelma m me boh8aei sto na kserw kai na mporw na anagnwrisw oles tis epiptwseis ths paxusarkeias ston organismo, me boh8aei na anagnwrisw to psuxologiko m adieksodo alla dustuxws den m dinei dunamh. Xreiazomai kai den exw apo8emata. To kserw oti sas kourasa me enan megalo kai idiaitera leptomerh monhlogo alla pragmatika elpizw oti kapoios apo sas niw8ei estw kai ta misa apo auta pou niw8w kai egw kai apo ekei kai pera 8a mporesei legwntas m thn dikh tou istoria na mou dwsei elpida. Kapoioi/es apo esas ta kataferan kai einai kala, kapoioi/es akoma prospa8oun eiste oi katallhlloi an8rwpoi gia na m dwsete opoia sumboulh nomizete oti prepei.
Mono mh m peite oti lene oloi mikroi kai efiktoi stoxoi, gumnastikh kai na sunafh auta ta kserw.... auto pou den kserw einai pws 8a brw thn dunamh na ta ulopoihsw.
Euxaristw polu prokatabolika

κι εγώ τα ίδια ψιλοπαθαίνω και ξεκίνησα σημερα μια προσπάθεια
καλωσόρισες λοιπόν =)
Απλά μην χαλιέσαι
όταν χαλαστείς και θελήσεις να φας προσπάθησε να το βγάλεις κατευθείαν από το μυαλό σου.
Σκέψου τώρα τι θέλω πιο πολύ? Να φάω και να πάρω άλλο 1 κιλό ή να μην φάω να κρατηθώ στο πρόγραμμα μου και να χάσω τα περιττά μου κιλά?
Εξαφάνισε όλα τα γλυκά από την κουζίνα και να είσαι σε απόσταση ασφαλείας από εκεί ;)
Όταν σε ρωτάει κάποιος θες σουβλάκι?θες γλυκό εσύ να έχεις έτοιμη την άρνηση, μην το σκεφτείς πες όχι ευχαριστώ
Μπορείς να τα καταφέρεις όπως μπορώ κι εγώ και το πιστεύω
Αν σου έρθει η επιθυμία να φας κάνε κάτι άλλο, διάβασε ένα βιβλίο πήγαινε καμία βόλτα ή ακόμα καλύτερα κάνε λίγη γυμναστικούλα
αυτά είχα να πω
καλή τύχη =D

Elma μου καλη.Με αγγιξε αρκετα το ποστ σου.Καταρχας μπραβο σου που εχεις ζητησει βοηθεια ειδικου.Σημαινει οτι εχεις αναγνωρισει το προβλημα και δεν εθελοτυφλεις.Εχω μια αισθηση οτι το περιβαλλον σου σε πιεζει.Ειπες και η ιδια οτι ολοι σου λενε να αδυνατισεις.Πρεπει να τους εξηγησεις οτι οκ το εχεις καταλαβει και δεν ειναι αναγκη να στο λενε καθημερινα.Ειπαμε αλλα οχι κι ετσι.Λες σε ενα σημειο "Eimai 25 etwn kai den exw katalhksei an eimai paxusarkh epidh exw kata8lipsh h vice versa." Μια απο τα ιδια.Περασα χρονια και μη σου πω ακομα περναω σε φασεις αλλα τωρα πλεον το πολεμαω, μια φαση που ειχα κλειστηκα τελειως στον εαυτο μου.Και σκεφτομουν ακριβως αυτο.Ποια ειναι η πηγη του κακου.Τα κιλα μου ή η κακη ψυχολογια.Αλλα ξερεις κατι.ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ.Γιατι και τα δυο πρεπει να φτιαξουν.Γιατι ειναι ενας φαυλος κυκλος που μας κανει κακο και μονο κακο.
"Mporeite an 8elete na mhn to pistepsete alla eimai polu omorfh kai auto einai pros to paron euxh kai katara gia mena."
Σε πιστευω με τα χιλια.Δε σημαινει οτι οποιος ειναι παχυσαρκος ειναι ασχημος, και οποιος ειναι αδυνατος κουκλος.Σε καμια περιπτωση.Και μπραβο σου που αναγνωριζεις την ομορφια σου και το λες.Γιατι εγω πολλες φορες επειδη ειμαι χοντρη δε βρισκω τιποτα το ωραιο πανω μου και ειναι μεγα λαθος.
"Oti suntrofo eixa mexro twra ton kerdisa me kopo kai polu prospa8eia prospa8wntas na probalw enan anr8rwpo apofasistiko, pou peripoieitai polu ton eauto tou apofeugwntas na afhsw estw kai gia ena lepto thn uponia ths dustixismenhs. "Αυτο εχει το θετικο οτι οποιος αντρας θα ειναι μαζι σου θα ειναι επειδη πραγματικα τον ενδιαφερεις, και δεν τον τραβηξε απλα ενα περιτυλιγμα.Οι σχεσεις ειναι πιο ουσιαστικες ετσι.Λες ομως μετα οτι δεν θες να τα δοσειςολα για να μην πληγωθεις.Αυτο ειναι μια μεγαλη κουβεντα που θα την κανεις και με την ψυχολογο σου.Πρεπει να αποκτησεις ξανα την εμπιστοσυνη σου στους ανθρωπους.Στο ευχομαι!
Μπραβο σου επισης που λες οτι δε θες προτασεις για διαιτες κλπ.Εχεις απολυτο δικιο.Αυτα τα ξερουμε λιγο πολυ ολοι.Εγω απλα ελπιζω εδω μεσα να βρεις το κουραγιο να κανεις το ξεκινημα για μια καλυτερη διατροφη.Καλη δυναμη.:)

Elma mou ki emena mou thimises toso polu ton eauto mou kai tin dikia mou istoria...

Den eimaste monoi mas se auton ton kosmo... uparxoun ki alloi anthrwpoi pou koitazontai ston kathrefti kai niwthoun AKRIBWS opws emeis.

Mou arese pou koitaxes katamata to themataki pou se apasxolei kai piges se psixologo, egw den to exw kanei akoma kai nomizw oti oi pliges tosa xronia mesa mou einai agiatreutes. Den mporw omws oute na milisw gia auto. H mitera mou me evale katw tin proigoumeni ebdomada kai mou eipe gia ekatosti fora "pws exeis ginei etsi...? prepei na adinatiseis" kai polla alla. Les na min to xerw egw pou to skeftomai auto akoma kai ston upno mou?? Alla den mporoun na mas katalaboun, den tous adikw. Oso perissotero diabazw to forum, toso katalabainw oti auto pou exw einai mia morfi "astheneias", mias astheneias pou den uparxoun farmaka na tin giatrepsoun.

Kai olo gurizw gurw apo to idio simeio. Kai to apotelesma? Kathe 2 xronia eimai kai 5 kila perissotero apo prin, oses diaites kai na akolouthisw.

Sta 20 mou imoun 65, sta 25 72, sta 28 80, twra (sta 30) 85...

Kai i diathesi mou mauri... alloi anthrwpoi na blepoun to kalokairi na erxete kai na xairontai kai egw... na lew isws auto to savvatokuriako brexei... giati den mou kanoun ta rouxa mou, den mou aresw me ta rouxa mou...

Kai peritrugirizomai apo atoma pou den xreiastike na kanoun pote diaita stin zwi tous... i aderfi mou panta 52 kila, i mitera mou 60 kila, oi files mou mexri 65 kila to polu... pws na antexeis tosi pikra, tosi adikia?

Thelw na pisteuw oti auti i fora einai diaforetiki (auto lew ston eauto mou), oti ekana mia arxi kai tha dw kapoia stigmi apotelesmata.

Elpizw ki esu na apofasiseis na kaneis to idio, tha se boithisoume ki emeis!!

Πολύ ωραίο το θέμα κ ουσιώδες. Νομίζω ότι παχυσαρκία κ λίγη η πολύ κατθλιψη πανε μαζί. Οι δίαιτες δεν λύνουν το θέμα χρειάζεται βοήθεια από ειδικό κ Προσωπικο ψάξιμο. Δεν είναι μόνο θέμα πολυφαγιας.

Sas euxaristw polu. Constance. Brasilianaki euxaristw pou afierwsate xrono na m peite th dikh sas istoria. Christ se euxaristw epishs gia th sumboulh sou kai sou euxomai kalh tuxh sto diko sou ksekinhma, h monadikhm enstash se oti m eipes pou to ektimw aperanta einai oti dusthxws otan trww den peinaw apla ponaw kai isws na xreiastei arketos xronos wste na ta diaxwrisw kai na mporw apla na peinaw kai na diabazw ena biblio.... Chrisa se euxaristw polu pou diabases thn istoria m kai moirasthkes mazi m ths anhsyxies m.
Na eiste sigouroi oti 8a ksanakousete apo mena suntotma mias kai o golgo8as m twra arxizei kai an ola pane kala 8a einai makrus o dromos ths I8akhs.... Kalh epituxia se olous kai gia osous to apolambanoun kalo kalokairi

Εlma μου εμεις ευχαριστουμε που μας ειπες την ιστορια σου.Καλο κουραγιο.Μη χαθεις, θελουμε να μαθαινουμε νεα σου.οποτε νιωθεις οτι θες να μιλησεις σε καποιον καποιος θα ειναι εδω για σενα.Να εισαι καλα!

Ελμα μου, καταρχήν καλώς ήρθες. Είμαι κι εγώ πολύ νέα στο φόρουμ, και διαβάζοντας το ποστ σου, βρήκα πολλά κοινά σημεία με την δική μου κατάσταση. Κάπως έτσι ήταν για μένα τα πράγματα πριν από μερικά χρόνια. Καταφερα και απαλλάκτηκα από τα περισσότερα κιλά και τώρα παλεύω με τον εαυτό μου αρκετά χρόνια με πολλά σκαμπανεβάσματα.
Δεν θα σου πω πολλά, διότι από συμβουλές νομίζω έχεις χορτάσει. Απλά αυτό που σου προτείνω, είναι να προσπαθήσεις να δεις όλα τα θετικά που υπάρχουν στην ζωή σου, να νιώσεις ικανοποιημένη και ευγνώμων για κάθε τι καλό που έχεις μέσα σου και γύρω σου (έχω αρχίσει και φιλοσοφώ πολύ τελευταία!), να χαλαρώσεις , και να απολαύσεις (ναι, να απολαύσεις) τη διαδικασία διαμόρφωσης του καινουριου σου εαυτού. Ίσως ακούγεται πολύ ουτοπικό, αλλά δες το σαν κάτι που κάνεις εσύ για σένα και μόνο για σένα. Έχω ζήσει κι εγώ την πίεση από τους αδύνατους γονείς, την πίεση του να αδυνατίσω για κάποιον γκόμενο κλπ, αλλά δεν βοήθησε πουθενά, αντιθέτως από αντίδραση αρνιόμουν να κάνω το οτιδήποτε... Χαλάρωσε λοιπόν, και σου εύχομαι τα καλύτερα.

Ρε Βραζιλινάκι... Σήμερα σκεφτόμουν ότι έγραφες στο ποστ σου.. Δεν θέλω να έρθει το καλοκαίρι και να αναγκαστώ να βάλω τα κοντομάνικα και να είμαι έτσι... Πόσο χαίρομαι που εδώ τις τελευταίες μέρες βρέχει! ʼσε που αποφεύγω να βγω γιατί δεν νιώθω καλά με μένα... Προχθές ήταν να πάω σε μια συνάντηση παλιών συμμαθητών και δεν πήγα γιατί δεν ήθελα να με δουν παχύτερη (ή πάλι παχιά όπως στο σχολείο... ).

ʼντε καλή μας συνέχεια και με λιγότερα κόμπλεξ! :)

Elma, καλωσήρθες στο φόρουμ. Αν και είμαι σχεδόν μια δεκαετία μεγαλύτερη από σένα, διαβάζοντας την ιστορία σου αναγνώρισα (και εγώ) τον εαυτό μου. Με τη διαφορά ότι τα πέρασα όλα αυτά συμπυκνωμένα τα τελευταία 4 χρόνια που ζούσα μόνη μου στο εξωτερικό. Εγώ δεν ζήτησα βοήθεια ούτε από ειδικό αλλά ούτε κι από φίλο γιατί μου είναι πολύ δύσκολο να μιλήσω για τις βαθύτερες σκέψεις και τα συναισθήματά μου. Δυστυχώς συσσωρεύω άγχος (πάγχος!) και τρέμω τη στιγμή που αυτό θα σωματοποιηθεί. Όπως χθες που ένιωθα όλη μέρα ένα βάρος στο στήθος και το βράδυ πήρα το πρώτο Λεξοτανίλ της ζωής μου... Θαυμάζω πολύ την ειλικρίνειά σου- θέλει θάρρος κι ας είναι ανώνυμη. Anyway, για όλους αυτούς τους λόγους, αν χρειάζεσαι μια φίλη είμαι και εγώ εδώ.

Balonaki se euxaristw gia to reply sou! sou uposxomai oti 8a kanw oti mporw gia apolausw oti mporw pros to paron na ektimhsw, oso gia ta kalokairina asta magka m megalh pikra......
Murcielago exoume kati koino prosfata gurisa apo thn agglia sthn opoia emena 6 xronia gia spoudes. Ekei ezhsa tis kaluteres kai xeiroteres faseis mexri stigmhs sth zwh m alla ekei einai pou sunhdhtopoihsa oti oloi exoun to diko tous psuxologiko problhma kai oti einai 8ema xronou an den to polemhseis na se katastrepsei. Kanw arga alla pisteuw sta8era bhmata prospa8wntas kuriws na balw se mia taskh th zwh m. Oi filoi sumfwnw isws na mhn katalaboun alla isws 8a eprepe na pas se kapoio eidiko autos kai 8a se katalabei kai 8a se boh8hsei kai blepei polu xeiretera ka8hmerina. H douleia tou den einai na se krinei kai den 8a to kanei pistepse me. Allwste sou prosferei kai thn upertath exemu8eia to iatriko aporito kai den einai anagkh na to ma8ei kaneis. Skepsouto epeksergasou to kai an to pareis apofash na eisai sigourh oti 8a aistan8eis kalutera...Isws oxi me thn prwth sunedria alla siga siga 8a sunh8iseis thn parousia tou kai 8a mporeis na anoikseis thn psuxh sou. An mporw na boh8isw se kati polu euxaristws na to kanw allwste egw eimai auth pou zhthsa boh8eia eksarxhs. Nomizw oti oloi apo thn meria mas eimaste 8arralaioi exoume anakalupsei oti uparxei problhma alloi pio megalo alloi pio mikro.... ara to prwto kai basikotero bhma egine twra mas menei na sthriksoume o enas ston allo gia na mporesoume na kanoume kamia prokoph.

Χαιρετώ τα κορίτσια!Επιτρέψτε μου μια παράκληση για χρήση ελληνικών χαρακτήρων
και μια παραπομπή για το ίδιο θέμα που κάποτε είχαμε αγγίξει(koko,μου λείπεις πάρα πολύ!)

--->ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ


Ελμάκι μου,θεωρώ πολύ σημαντικό,που έχεις δίπλα σου ψυχοθεραπευτή
σε μια δύσκολη προσπάθεια,που περισσότερο έχει να κάνει με κατανόηση του εαυτού
και των πραγματικών αναγκών σου παρά διαδικασία απώλειας βάρους βάσει δίαιτας.
Για μένα τα κιλά είναι σύμπτωμα κι όχι αιτία και είναι απαραίτητο για να απαλλαγούμε από την παγίδα
του βολέματος τους να συνειδητοποιήσουμε τους λόγους,που τα χρειαζόμαστε να κρυβόμαστε,
να τιμωρούμαστε,να τα χρησιμοποιεί ανάλογα με τις ανάγκες του ο καθένας για παρηγοριά,επιβράβευση κλπ.
Από όσα έγραψες,μου έμεινε το θέμα της σχέσης σου με τους γονείς σου κι η αναμενόμενη αντίδραση,
που σου βγαίνει στη δική τους δράση αναφορικά με το λεπτό αυτό θέμα.Πιστεύω ακράδαντα
(γιατί το έχω περάσει κι εγώ πριν χρόνια)πως μόλις βρεις τη δύναμη να τους μιλήσεις ανοιχτά για όσα νιώθεις
θα βρεις μεγάλη ανακούφιση εσύ και δε θα χρειάζεται να πνίγεις τα σχετικά σου συναισθήματα στο φαγητό,
εκείνοι ίσως καταλάβουν καλύτερα εσένα,τις δικές τους ευθύνες κι άρνητική επίδραση πάνω σου,
θα έρθετε πιο κοντά και θα είστε σύμμαχοι κι όχι αντίπαλοι στην σημαντική σου προσπάθεια.
Προς Θεού δεν υπονοοώ πως δε σε νοιάζονται οι δικοί σου καιπως δεν είναι με το μέρος σου!
Απλά κάποιες φορές η άγνοια φέρνει αντίθετα απο τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα κι είναι τόσο κρίμα
άνθρωποι που αγαπιούνται και νοιάζονται ο ένας τον άλλον όσο κανείς να φοβούνται να επικοινωνήσουν
ανοιχτά και να πελαγοδρομούν και να δυσκολεύουν τη ζωή εκείνου,που μόνο να τη διευκολύνουν λαχταρούν!
Όπως και να εξελιχτεί η έκβαση αυτής της προσέγγισης,θέλω να θυμάσαι πως δεν είμαστε υπεύθυνοι
για τη δράση των άλλων,παρά μόνο για τη δική μας,ως δράση και αντίδραση στη δική τους.
Με αυτό θέλω να πω πως αν δε δεις την επιθυμητή στήριξη και κατανόηση,εστίασε σ'εσένα,
χωρίς να προσπαθήσεις να αλλάξεις τους άλλους ή να προσαρμοστείς και πάλι στα δικά τους
με τις γνώριμες για σένα συνέπειες.Όσοι σε αγαπούν θέλουν το καλύτερο σου σίγουρα,
αλλά πιθανόν με έναν πιεστικό τρόπο,που σε κάνει να νιώθεις τύψεις και βάρος που σίγουρα δε χρειάζεσαι!
Ψάξε να βρεις τι λειτουργεί για σένα βοηθητικά και τι όχι κι επιδίωξε το πρώτο!Δεν είναι κακό να βάζουμε όρια
στους άλλους,ειδικά αν δε δείχνουν να σέβονται και να κατανοούν μόνοι τους το ζωτικό μας χώρο.
Παρατήρησε τον εαυτό σου να διαπιστώσεις πότε χρειάζεσαι περισσότερο το φαγητό,
από τι σε προστατεύει,γιατί νιώθεις πως το χρειάζεσαι.Προσπάθησε να γεμίσεις το χρόνο σου
με ό,τι αγαπάς,ώστε να μην περιορίζεται η απόλαυση που σου προσφέρεις μόνο στους γευστικούς σου κάλυκες.
Κλείσε τα αφτιά στα σχόλια των άλλων και αφουγκράσου τις δικές σου ανάγκες!Χάνουμε τον εαυτό μας
και τα αληθινά μας θέλω καμιά φορά με τόσο που επηρεαζόμαστε από τους γύρω μας...
Συγχώρεσε τις προστακτικές μου.Προσκλήσεις είναι,που αυτή τη στιγμή δεν έχω χρόνο να συντάξω ορθότερα.
Ελπίζω να μη σε χάσουμε από την παρέα μας και πάνω απ'όλα να βρεις σιγά σιγά το δρόμο σου για το καλύτερο σου!
Να σε προσέχεις!Όλες να σας προσέχετε,όσο περισσότερο μπορείτε!Κι αυτό το καλοκαίρι θα έρθει και θα περάσει
όπως τόσα άλλα στη ζωή μας.Ούτε θα θυμόμαστε κάποτε πόσο ζυγίζαμε το 2010.ʼλλο είναι αυτό που μένει
και κάνει μέσα μας τη διαφορά.Όχι μια δίαιτα,όχι ένα μπικίνι,όχι ένα άσπρο παντελόνι από μόνα τους.
Το πώς νιώθουμε για όλα αυτά,το τι καταπιέζουμε,το τι θυσιάζουμε,το τίμημα που πληρώνουμε...
Ας σκάψουμε λίγο βαθύτερα για λύσεις κατά το δυνατόν οριστικές!ʼς αλλάξουμε κάτι σ'αυτή μας την προσπάθεια
μήπως μας οδηγήσει κάπου αλλού αυτή τη φορά!Κι αναφορικά με την κατάθλιψη,αν όντως έχουμε ενδείξεις
πως ταλαιπωρούμαστε από αυτήν,καλό είναι να συμβουλευτούμε ειδικούς και να κάνουμε κάτι να μας διευκολύνουμε.

--->www.katathlipsi.gr

Γειά σου Nadine και σε ευχαριστώ πολυ για την απάντησή σου στο θέμα που έθιξα..(τώρα και στα ελληνίκά) Δυστηχώς η συζήτηση που μου αναφέρεις έχει γίνει χωρίς επιτυχία. Συγκεκριμένα ο πατέρας μου είναι αυτός που δεν μπορεί να καταλάβει οτι όλα στη ζωή είναι θέμα timming. ʼλλες κοπέλες έκαναν προσπάθειες γιατί ήταν ερωτευμένες και εγώ για να μην με μαλώσει ο μπαμπάς μου. Τέλος πάντων μετά από πολλούς καυγάδες κατάφερε να κρατάει την αποψή του για τον εαυτό του κάποιες φορές. Το άλλο επίσης θέμα είναι ότι δεν αναγνωρίζει την προσπάθειά μου να καταλάβω τον εαυτό μου καθότι πιστέυει ότι είναι χάσιμο χρόνου. Ενδιαφέρεται για μένα με όλους τους λάθος τρόπους, παρόλα αυτά τον καταλαβαίνω δεν ξέρει δεν φταίει που λένε.
Η προσπάθεια ήταν ατομική και παραμένει. Γι'αυτό στράφηκα σε έναν ειδικό, γι'αυτό στράφηκα σε εσάς. Δεν με πειράζουν τα περιττά μου κιλά αρκεί να μην κλαίω τα βράδια.... Λέω να παραμείνω στην παρέα σας, πιστέυω ότι μου κάνει καλό. Φιλία πολλά και να λιώνετε..... :P

Δυστυχώς το θέμα των γονέων - συμμάχων είναι φλέγον και πιστεύω πως πολλές από μας το αντιμετωπίζουν.
Δε νομίζω πως θα αλλάξουν. Εμείς πρέπει, ως νεότεροι και πιο ευέλικτοι, να αλλάξουμε τον τρόπο που τους αντιμετωπίζουμε.
Μετά από κάποια κιλά απώλειας, είναι οι δικοί μου γονείς έτοιμοι να με παροτρύνουν και για άλλα κιλά και για ακόμη λίγα. Μου έχουν βάλει μέχρι και χρονοδιάγραμμα μέχρι τον Αύγουστο να είμαι 75 κιλά. Όλο αυτό με πνίγει, το έχω πει άπειρες φορές, δείχνουν να καταλαβαίνουν εκείνη τη στιγμή και μετά πάλι τα ίδια.
Βήμα βήμα. Προς το παρόν χαίρομαι που κάθε συνάντηση μαζί τους δεν οδηγεί σε καυγά. Με κοιτάνε καλά - καλά, με βάζουν και κάνω κανα δυό στροφές και μετά μιλάνε μεταξύ τους σαν να μην είμαι μπροστά. Σαν καλύτερη φαίνεται, άρχισε να γίνεται άνθρωπος και άλλα τέτοια ψυχοθεραπευτικά. Στο τραπέζι αρχίζει το πραγματικό αίσχος. Μα κοίτα την, τρώει ανθρώπινα, ε βέβαια πριν έτρωγε σαν κτήνος, πως να μην είναι χοντρή?
Όλα αυτά δυστυχώς είναι μια πραγματικότητα, που μόνο αν αποστασιοποιηθούμε ψυχικά θα την αντέξουμε. Αγνόησέ τους, στο μέτρο του δυνατού. Δεν ξέρω αν παίρνεις αντικαταθλιπτικά, πιστεύω όμως πως θα βάλουν τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση.
Και κάτι τελευταίο. Κανένας δε θλίβεται περισσότερο από σένα την ίδια γα τα κιλά σου. Αυτό να το τονίσεις στους γονείς σου. Όπως είπες και συ η ίδια η προσπάθεια είναι ατομική. Αγκάλιασε την ψυχοθεραπεύτριά σου, οπλίσου με δύναμη και παραδειγματίσου από την παρεούλα μας. Υπάρχουν πολλοί που συμπάσχουν. Πολλά φιλιά και για ότι θελήσεις εδώ είμαστε.

Και φυσικά να έχεις ως γνώμονα πως πραγματικά κάποιοι άνθρωποι από την υπερβολική τους αγάπη χάνουν το μέτρο. Δεν ξέρουν πως να την εκφράσουν. Σε αγαπάνε πάρα πολύ, γι' αυτό και αντιδρούν έτσι. Θεωρούν πως μια κοπελάρα χαραμίζεται. Δεν αντέχουν να βλέπουν τσόκαρα να πετυχαίνουν αυτά που εσύ θα ήθελες και να είναι δέκα φορές πιο άσχημες από σένα. Απολύτως ανθρώπινη και κατανοητή σκέψη. ʼρα, το κουμπί είναι να αγαπήσεις εσύ τον εαυτό σου ακόμη περισσότερο.

Elma

μου καλή, η ιστορία σου όχι απλά με άγγιξε αλλά είναι σαν να τα έγραφα η ίδια.
Θα σου πω κάτι που έκανα εγω και σε μένα έπιασε: Τους έγραψα όλους κανονικότατα. Μιλάμε όμως ότι διαγράφτηκαν από το μυαλό μου. Μαμάδες, μπαμπάδες, φίλες που είχαν ένα κακό σχόλιο πάντα, γκόμενοι κλπ κλπ. Επικεντρώθηκα στον ωραίο μου εαυτό και στην προσπάθεια μου και πραγματικά δεν τους έδινα καμία σημασία. Όχι εγωκεντρικά ή με έπαρση, ήρεμα και φυσιολογικά έγινα το κέντρο του κόσμου μου:)

Λοιπόν αυτό είχε τελικά καλή επίδραση όχι μόνο στα κιλά μου αλλά και στη σχέση μου με όλους. Σταματησανε να με βλέπουν σαν το κακόμοιρο κοριτσάκι, το καλόβολο, που πληγώνεται εύκολα. Γιατί ο άνθρωπος είναι περίεργο ον και όταν βλέπει αδυναμία φέρεται σκληρά. Όχι γιατί είναι σαδιστής, αλλά γιατί βλέπει τη δικιά του αδυναμία να καθρεφτίζεται και αυτό το αποφεύγει όπως ο διαολος το λιβάνι.
Η αλήθεια είναι βέβαια ότι σε μερικούς την είπα κανονικότατα κιόλας, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα:)
Γιατί όλοι έχουμε αδυναμίες. ʼλλος τα κιλά, άλλος κατι άλλο. Ας λύσει ο καθένας το δικό του θέμα λοιπόν και εμείς το δικό μας.

Επίσης να σημειώσω ότι μου αρέσει ο τρόπος που γράφεις

Κορίτσια σας ευχαριστώ τοσο πολύ για την συμπαράσταση αλλά πρέπει να σας ζητήσω συγνώμη γιατι σας έβαλα στη διαδικασία να θυμηθείτε καταστάσεις που σας πλήγωσαν. Δυστηχώς λίγοι άνθρωποι αντιλαμβάνονται οτι ένα παχύσαρκο ατομο είναι ουσιαστικά ένα άτομο άρρωστο με ειδικές ανάγκες, πολλές φορές δεν το αντιλαμβανόμαστε ούτε εμείς οι ίδιοι ή τουλάχιτον δεν 8έλουμε να το παραδεχτούμε. Θέλω να όμως να πιστέυω οτι αυτή η ασ8ένεια δεν είναι ανίατη και οτι κάποτε θα μπορέσουμε να αποδεσμευτούμε από τα πάθη μας. Συμφωνώ ότι η ανιδιοτελής αγαπη του γονιού τον οδηγεί πολλές φορές σε ακραίες συμπεριφορές που οι περισσότερες από αυτές μας πληγώνουν. Το λέω αυτό βεβαία τώρα που είμαι ήρεμη και οχι εν βρασμώ ψυχης μετά απο ένα ατελείωτο καυγά με τους δικούς μου αλλά πραγματικά το πιστέυω. Ava μου βλέπω ότι είσαι 10 κιλα κάτω μπράβο σου. Δανάη μου εσυ εχεις από'τι βλέπω φτάσει στην πλήρη επίτευξη του στόχου σου οπότε τα λόγια είναι περριτά οπως και τα κιλά που πέταξες απο πάνω σου. Κορίτσια είμαι μόνο 2 μέρες μέλος και απορώ γιατι δεν το έκανα νωρίτερα... σας ευχαριστω πολύ (Τωρα όταν πεινάω εσας θα σκέφτομαι και θα παίρνω θάρρος)

Το χιούμορ επίσης καμιά φορά κάνει καλό! Έστω και δεύτερης ποιότητας.
Στην τελευταία συνάντηση που είχα με τους γονείς μου, παρατήρησαν με ευχαρίστηση πως έχω βελτιωθεί. Χαμογελούσαν λοιπόν και πήρα θάρρος. Κάποια στιγμή η μητέρα μου ήταν μπροστά μου και μου έκλεινε το δρόμο και την παραμέρισα με το εξής ευγενικό:"Μέριασε χοντρή"! Ο πατέρας μου με κοίταξε έκπληκτος, γιατί κανένας από τους γονείς μου δεν είναι υπέρβαρος και λέω με το ίδιο θράσος: "Τι κοιτάς χοντρομπαλά"? Γέλασαν, αλλά εγώ περισσότερο. Έτσι, για να δουν πως είναι. Ααααααααααααχ, πολύ το ευχαριστήθηκα!

Καλά αυτό με τους συγγενείς είναι φοβερό πράγμα. Φοβερή πίεση. Εγώ αργησα κάτι χρόνια να παρουσιάσω τον μέλλον σύζυγο επειδή είναι παχυσαρκος. Τα εφτιαχνα κ τα διελυα μαζί του λόγω του φόβου της αντίδρασης των γονιών. Κ περνάω τόσο ωραία μαζί του. Ευτυχώς κάποια στιγμή έκανα ψυχοθεραπεια κ αντινετωπισα τα πράγματα. Τα χριστουγ δυνοπαθησα από το σόι μου για τα δικά μου παραπανισια κιλά. Κανείς δεν σε ρωτάει πως είσαι τι στρες έχεις τι νιώθεις μόνο την κοιλιά που φουσκώνει κοιτάνε

Πως μετά να μπορέσεις να σταθείς στα πόδια σου όταν υπάρχει όλο αυτό το πρασκήνιο??? Πόσα φάρμακα να πάρεις πόση βοήθεια να ζητήσεις?? Τι να κοιτάξεις πρώτα?? Τον εαυτό σου?? Την οικογένειά σου? Τα προβλήματα στη δουλειά?? Ενας ρατσισμός παντού και πάντα. Αν και πιστευω πως και πιό αδύνατη να ήσουν όλο και κάτι θα βρισκόταν για να σε παιδευουν οπως συμβαινει και σε εμας.... Οπως είπε προηγουμενως και η Δανάη κοιτα την παρτυ σου, φροντισε τον εαυτο σου και κοιτα να περνας καλα με 'οποιον περνας καλα... Εχει δικιο η προλαλήσασα.....

Quote:

---

Originally posted by Elma
] Αν και πιστευω πως και πιό αδύνατη να ήσουν όλο και κάτι θα βρισκόταν για να σε παιδευουν οπως συμβαινει και σε εμας....

---

ΠΕΣΤΑ!

Επισης μπραβο για την απωλεια των 5 κιλων σου Elma μου!Καλη καθοδο και με ανεβασμενη ψυχολογια σου ευχομαι!:)

Elma πόσο καιρό πας σε ψυχολόγο?
Πάω κι εγω απο τον Σεπτέμβρη και πριν 2 εβδομάδες βρηκα την δύναμη να αρχίσω προσπάθεια με διαιτολόγο, ξέρεις ειναι πολύ καλό διδυμο διαιτολόγος και ψυχολόγος μαζί. Εγώ έλμα μου απο 62-64 κιλά έφτασα 143 φαίνεται και στο τικεράκι μου, έτρωγα λιγο μπορω να πω αλλα μαλακιες και βραδυνες ώρες, τωρα εχω μπει σε ενα πρόγραμμα, κι εγω πολύ πιεσμενο παιδί απο μωρό, βεβαια δεν εχω ερθει ακόμα στα ισια μου 100%, φαντασου οτι απο τοσο θυμό που εχω μεσα μου επαθα κριση θυμού και με ετρεχαν για ηρεμιστική ενεση, ειχα φτασει στο αμην.
Γι'αυτο θα δεις ο ψυχολόγος σου θα σε κανει ο ιδιος να δυναμωσεις και να παρεις την απόφαση αυτη, για εμενα καλύτερο θα ηταν να πήγαινες σε καποιον διαιτολόγο ωστε να κανεις πιο σωστη διατροφή γιατί μόνες μας καπου την χανουμε την μπάλα

Γειά σου καραμέλα. Αρχισα να βλέπω μια φανταστική επαγγελματία πριν 2 χρόνια στην Αγγλία που σπούδαζα και για να είμαι ειλικρινής το θεμα των κιλών προέκυψε αργότερα. Τι εννοώ?? Ότι αποφάσισα να ζητήσω βοήθεια για άλλα προβλήματα που είχα και μέσα σε αυτά αναφέρ8ηκε και το συνδρομο οπως είπε του comfort food και του night eating. Με λίγα λόγια το φαγητό της παρηγοριάς που συνηθως το απολαμβάνουμε το βράδυ είτε γιατί νιωθουμε μόνοι είτε γιατί θέλουμε να ξεχάσουμε και για πολλούς άλλους λόγους. Ήμουν εύσωμη και τότε αλλά νόμιζα ότι απλά είμαι λαίμαργη. Αλλα και αυτό όπως αποδείχτηκε αργότερα ήταν περιστασιακό και μονο οταν η προσωπική μου ζωή περνούσε κρίσεις. Σταμάτησα να βλέπω την συγκεκριμένη κυρία εδώ και μερικούς μήνες αλλά προσπάθησα να βρω καποιον εδω στην Ελλάδα. Δεν μπορώ να πω οτι με την κυρία που βλέπω τωρα είμαι ικανοποιημενη αλλα συνεχίζω να έχω επαφές μέσω e-mail με την Jane την προηγούμενη αναλύτρια. Εγώ χρόνια τώρα είχα κρίσεις πανικού και απόγνωσης. Νομιζα ότι θα πάθω εγκεφαλικό δεν μπορούσα να αναπνευσω και γι'αυτο για πολλα χρόνια πριν αρχισω να ζητω βοή8εια έπινα αρκετα για να ξεπερνώ τα συμπτώματα. Είμαι ακόμα αρκετά μπερδεμένη.... Αλλά μπορώ να πω ότι είμαι καλύτερα... Είναι δύσκολο να βρεις τον εαυτό σου, τουλάχιστον τώρα που κα8ημερινά αντιμετωπίζω την κατασταση καταλαβαίνω ότι όποιος ψάχνει βρισκει. Παλιότερα δεν εψαχνα καλά.. βιαζόμουν να κατηγορίσω τους άλλους και για τα κιλά μου και για το προβλημά μου. Τώρα βλέπω πιο καθαρά το μερίδιο μου που ειναι αρκετά μεγάλο. Ακόμα και τώρα με τόσο ψαξιμο και τόσο φιλοσοφεία του θέματος δεν περναεί η ωρα μεχρι να έρθει η στιγμή να φαω κάτι. Ειμαι ακόμα δυστηχισμένη βλέπεις.... Ο πατερας μου οταν έμαθε ότι με παρακολουθεί ψυχαναλύτρια με ρωτησε: "Τι σου λείπει:"
Περιττο να σου πω ότι σε αυτό δεν έχω ακόμα μια ικανοποιητική απάντηση.... Αλλά ναι κάτι μου λείπει και μέχρι να το βρω θα ζοριστώ πολύ.

Κ γω έχω κρίσεις πανικού κ ακολ αγωγή έκανα ψυχαναλ για ένα χρόνο κ με βοήθησε αρκετά σίγουρα βοηθάει πολύ αλλά όχι μονη της. Έχω συμβουλευτεί πολλούς γιατρούς κ εγώ. Σίγουρα οι κρίσεις πυροδοτουνται από κάποιο συμβάν δυνατό στη ζωή μας

εγω δεν εχω κρισεις πανικού αλλα κρισεις θυμου ειχα τωρα το παλευω πιο καλα, ειναι πολυ μεγαλο κομματι αυτη η ρουφιανα η ψυχολογία, τα κανονιζει ολα οπως αυτη θελει, τα παντα, το ξερετε οτι επηρρεαζονται οι ορμόνες απο την κακη ψυχολογια ετσι?

Δυστηχώς όλα είναι θέμα ψυχολογίας αν και αυτοί οι ψυχοσωματικοί παράγωντες από πολλούς θεωρούνται δικαιολογία. Λίγοι όμως τους βιώνουν και αναγκάζονται να βρουν τρόπους να ανταπεξέλθουν. Πιστευω πως αν μάθουμε τον εαυτό μας καλύτερα ίσως να βρούμε και τρόπο να αλλάξουμε αυτά που μας ενοχλούν επιφανιακά και εσωτερικά, ψυχικά και σωματικά..... Κάθε μέρα ψάχνω, αλλάζω πρωτεραιότητες, προσπαθώ να κρατήσω μια ισορροπία. Που θα μου πάει στο τέλος θα το βρω...

Δεν νομίζω πως τα ψυχοσωμ τα βιώνουν λίγοι απλώς υπάρχουν άνθρωποι που ψάχνονται περισσοτ κ άλλοι που από εγωισμό κ κόμπλεξ δεν ενδιαφερ Για να βρεις τις ισορρ πρέπει να είσαι ευελικτος ευπροσαρμοστος κ να ψάχνεται λίγο παραπάνω

Quote:

---

Originally posted by karamela
εγω δεν εχω κρισεις πανικού αλλα κρισεις θυμου ειχα τωρα το παλευω πιο καλα, ειναι πολυ μεγαλο κομματι αυτη η ρουφιανα η ψυχολογία, τα κανονιζει ολα οπως αυτη θελει, τα παντα, το ξερετε οτι επηρρεαζονται οι ορμόνες απο την κακη ψυχολογια ετσι?

---

καραμελάκι
δυστυχώς η ψυχολογία ειναι απίστευτα μεγάλο κεφάλαιο.
Να σου πω όμως ότι από τον τρόπο που γράφεις παρατήρησα ότι δεν λες ποτέ κακή κουβέντα και έχεις μια έμφυτη καλοσύνη και ηρεμία που σε μένα τουλάχιστον είναι εμφανής. Γι αυτό είμαι σίγουρη ότι θα τα καταφέρεις. Μπράβο.

Αν επιτρέπεται τι διαιτολόγιο σου έχει δώσει η γιατρός σου; Πόσες θερμίδες εννοώ; Γιατί έχω μια φίλη με τις ίδιες αναλογίες με εσένα.

Quote:

---

Originally posted by Danai20

Quote:

---

Originally posted by karamela
εγω δεν εχω κρισεις πανικού αλλα κρισεις θυμου ειχα τωρα το παλευω πιο καλα, ειναι πολυ μεγαλο κομματι αυτη η ρουφιανα η ψυχολογία, τα κανονιζει ολα οπως αυτη θελει, τα παντα, το ξερετε οτι επηρρεαζονται οι ορμόνες απο την κακη ψυχολογια ετσι?

---

καραμελάκι
δυστυχώς η ψυχολογία ειναι απίστευτα μεγάλο κεφάλαιο.
Να σου πω όμως ότι από τον τρόπο που γράφεις παρατήρησα ότι δεν λες ποτέ κακή κουβέντα και έχεις μια έμφυτη καλοσύνη και ηρεμία που σε μένα τουλάχιστον είναι εμφανής. Γι αυτό είμαι σίγουρη ότι θα τα καταφέρεις. Μπράβο.

Αν επιτρέπεται τι διαιτολόγιο σου έχει δώσει η γιατρός σου; Πόσες θερμίδες εννοώ; Γιατί έχω μια φίλη με τις ίδιες αναλογίες με εσένα.

---

Σε ευχαριστω πολυ γλυκια μου για τα καλα σου λογια, λοιπόν τωρα ηρθε η ωρα να γινω ρεζίλι :P δεν την εχω ρωτησει ποσες θερμιδες ειναι η διατροφη που μου δινει, καθε 2 εβδομαδες μου την αλλαζει και μειωνει σιγα σιγα τις θερμιδες μου, δεν με πολυαπασχολουν η αληθεια ειναι οι θερμοιδες γι'αυτο και δεν την εχω ρωτησει, δεν εχω ασχοληθει ποτε μαζι τους, μπορει να ειναι και κακο αυτο αλλα δε μπορω να καθομαι να υπολογιζω θερμιδες, πιστευω θα με αρρωστησει αυτο και θα ειμαι πολυ στην τσιτα, οποτε τα εχω αφησει ολα επανω της, εμενα αυτο που με νοιαζει ειναι να βλεπω την ζυγαρια να κατεβαινει και δοξα τον Θεο μεχρι τσιγμης ολα πανε καλα,
Για εμενα προσωπικα παιζι ΤΕΡΑΣΤΙΟ ρόλο να υπαρχει καλη χημεια με τον την διαιτολόγο και εγω μαζι της εχω απιστευτα καλη, ειμαστε σαν φιλες.

Quote:

---

Originally posted by chrisa74
Δεν νομίζω πως τα ψυχοσωμ τα βιώνουν λίγοι απλώς υπάρχουν άνθρωποι που ψάχνονται περισσοτ κ άλλοι που από εγωισμό κ κόμπλεξ δεν ενδιαφερ Για να βρεις τις ισορρ πρέπει να είσαι ευελικτος ευπροσαρμοστος κ να ψάχνεται λίγο παραπάνω

---

Δε θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο.Εκείνοι που επηρεάζονται πιο πολύ,είναι αυτοί που ψάχνουν πίσω από τις λέξεις και τις πράξεις,πίσω απο τα ξεσπάσματα ( διατροφικά ή μη ),ανάμεσα σε στιγμές και νοήματα.

Μόνο που για να το κάνεις αυτό, απλά πρέπει να είσαι φτιαγμένος έτσι.Και αυτό δεν ξέρω αν είναι κατάρα ή ευχή.Ας πούμε πως είναι απλά ένα χαρακτηριστικό.( ενδεχομένως αυτοκαταστροφής ).:)

καλησπέρα σε όλους...είμαι νέο μελος...γράφτηκα πριν μια βδομάδα και μόλις σήμερα βρήκα το κουράγιο να γράψω..ομολογώ ότι κινητήριος δύναμη υπήρξε το πρώτο post της elma... Με λένε Νατάλια, είμαι 30 χρονών και 110 κιλά...τουλάχιστον τόσα ήμουν προχθές..ήμουν ένα απόλυτα φυσιολογικό στα κιλά του παιδί...λίγο γεμάτη αλλά τόσο σφιχτή και γεροδεμένη που δε φαινόταν...τα προβλήματα άρχισαν στην εφηβεία.δε θεωρούσα ποτέ ότι ήμουν αρκετά καλή και έκανα διαρκώς δίαιτες...5 έχανα δέκα έβαζα...αυτό συνεχίστηκε όλη μου τη ζωή...το Σεπτέμβριο του 2007 ήμουν 81 κιλα...από τότε άρχισε ο κατήφορος...πήρα 30 κιλά σε λιγότερο από 3 χρόνια και μάλιστα τα 10 τελευταία φέτος...όχι δεν έμεινα έγκυος, δε γέννησα, δεν έχω θυροειδή και δεν οφείλεται σε καμμία ορμόνη αλλά σε πολύ πάρα πολύ φαι. άρχισα να βυθίζομαι στο φαί και στον εαυτό μου...δε ξέρω αν η κότα έκανε το αβγό ή το αβγό την κότα πάντως στη δική μου περίπτωση μπήκα χωρίς να το καταλάβω σε αυτό το τρυπακι και δεν μπορώ να βγώ...από το Μάρτιο του 09 άρχισα ψυχοθεραπεία και οφείλω να ομολογήσω ότι αν και μου κοστίζει αρκετά είναι μακράν τα καλύτερα λεφτά που έχω δώσει ποτέ για τον εαυτό μου!μου πήρε πολύ καιρό στην αρχή για να καταλάβω πως λειτουργεί και ακόμα περισσότερο για να αρχίσω να ανοίγομαι ακόμα και στη γιατρό μου...Σε όλους μου τους φίλους και γνωστούς δίνω την εντύπωση ότι είμαι αυτόνομη και δυναμική...ότι μπορώ να έχω και να διεκδικήσω ότι θελήσω.αλλά στην πραγματικότητα είμαι τόσο φοβισμένη και ντρέπομαι τόσο πολύ που ακόμα κι εγώ δεν το πιστεύω ότι είμαι έτσι. Ύστερα από χρόνια που φορούσα αυτόν τον ρόλο έπεισα ακόμα και τον εαυτό μου. Από φόβο ότι δεν είμαι αρκετή και ότι οι άλλοι θα με παρατήσουν έπαψα να λέω τι θέλω και τι με ενοχλεί. Και όσα λόγια κατάπινα πήγαινα και τα έτρωγα. Κατάπινα τόσο φαί όσο τα λόγια που δεν έλεγα...Δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω πότε αυτό έγινε τρόπος ζωής και αντιμετώπισης των πραγμάτων στο σύνολο της ζωής μου. Επειδή είμαι χαρούμενη και εξωστρεφής κανένας εν μπορούσε να πιστέψει ότι είχα τέτοιο πρόβλημα. Όταν άρχισα να τους λέω ότι με στεναχώρησε κάτι και δεν τολμούσα να το πω όλοι απορούσαν...εσύ????
αμα δε μιλάς εσύ εμείς τι να πούμε?
Και όταν ανεφερα στην ψυχοθεραπεύτριά μου αυτή την αντίδρασή τους μου απάντησα...
Καλό μου κορίτσι έκρυβες τον εαυτό σου τόσα χρόνια, δε σε ξέρουν, δε ξέρουν ότι είσαι έτσι, ότι νιώθεις έτσι, ότι πονάς...
Γνωρίζω πολύ καλά, τώρα πλέον, ότι μόνο τότε θα μπορέσω να χάσω τα κιλά μου όταν θα με αγαπήσω πραγματικά...όταν θα αντιληφθώ πλήρως τις εσωτερικές εκείνες διεργασίες μου που με οδηγούν στο φαί. προσπαθώ να κάνω κάθε φορά και από ένα βήμα. να αποσυνδέσω το φαί από όσα υποκαθιστά στη ζωή μου. αυτό δε σημαίνει ότι δε θα πάω στα goodies να αγοράσω σκουπίδια για δέκα ανθρώπους και να τα φάω γυρνώντας στο σπίτι το βράδυ μόνη...απλά πριν γινόταν 5 φορές την εβδομάδα και τώρα γίνεται 2. τρεις το νικάω δυό με νικάει. Ότι και να γίνει θα συνεχίσω να δουλεύω με τον εαυτό μου προκειμένου να βρώ τη λύτρωση...τότε μονό θα είμαι ήρεμη, χαλαρή και χαρούμενη....Πιστεύω ότι τόσα χρόνια με τις δίαιτες έβλεπα το δέντρο κι έχανα το δάσος...αντιμετώπιζα το επιφανειακό του θέματος και έχανα την ουσία...γι' αυτό και πάντα κατέληγα με περισσότερα κιλά από πριν...γιατί το πρόβλημα παρέμενε στη ρίζα του και όσο εγώ έκανα ότι δεν υπήρχε εκείνο ρίζωνε και μεγάλωνε και γινόταν εγώ...Πάντα πίστευα ότι κάποιος θα ερχόταν και θα με αγαπούσε άνευ όρων και αυτό θα μου έδινε τη δύναμη να αλλάξω...
Τώρα ξέρω ότι αυτός ο κάποιος είμαι εγώ, μόνο εγώ. Όταν εγώ με αγαπήσω άνευ όρων θα αρχίσω να βγαίνω από την κρυψώνα μου...
Συγγνώμη αν σας κούρασα με το μακροσκελέστατο μήνυμά μου. Είχα όμως τόσα πολλά να πώ...
Σας ευχαριστώ που υπάρχεται
που διατυπώνεται ανοιχτά τους φόβους και τα όνειρά σας
που με κάνατε να νιώσω ότι υπάρχουν κι άλλοι σαν κι εμένα...
ότι δεν είμαι μόνη

Πολύ όμορφο και τόσο απελευθερωτικό για πολλές από μας αυτό που έγραψες. Έτσι είναι τα πράγματα.
Τον εαυτό σου όντως πρέπει να τον αγαπήσεις γιατί φαίνεται υπέροχος από τις λέξεις που χρησιμοποιείς και τον τρόπο που γράφεις.
Εύχομαι κάθε επιτυχία στην προσπάθεια σου και το τέλος να σε βρει νικήτρια.

Μαύρη πριγκιπέσσα κι εγω σε αυτη την προσπάθεια ειμαι να αγπήσω εμένα, θελει παρα πολυ δυναμη να το καταφερουμε αυτο, Πάς σε καποιον ψυχολόγο η προσπαθεις ολομόναχη?

Καλημέρα Καραμέλα.Πάω εδώ και περίπου ενάμιση χρόνο σε ψυχολόγο, χωρίς την οποία θα ήταν αδύνατο να φτάσω εδώ που είμαι τώρα....
Η ψυχανάλυση είναι μια διαδρομή μεγάλη και δύσκολη. Στην αρχή η ψυχολογική μου κατάσταση έγινε πολύ χειρότερη γιατί αναγκάστηκα να έρθω αντιμέτωπη με όλα όσα προσπαθούσα να αποφύγω να δω και να αντιμετωπίσω και μετά άρχισε να βελτιώνεται κάπως. Η ψυχανάλυση δεν κάνει θαύματα από μόνη της. Θέλει πολύ προσωπική δουλειά με τον εαυτό σου και επίσης πολύ χρόνο. Δεν αλλάζει η κατάσταση από τη μία μέρα στην άλλη. Ύστερα από ενάμιση χρόνο μπορώ να σου πω με βεβαιότητα ότι σε μια κλίμακα θεραπείας από το ένα ως το δέκα εγώ ένα χρόνο μετά έφτασα στο δύο. Είναι όμως και το έχω ξαναπεί τα καλύτερα χρήματα που ξόδεψα ποτέ για τον εαυτό μου. Πολύ σημαντικό ρόλο παίζει και ο ψυχαναλυτής με τον οποίο πρέπει να έχεις καλή χημεία γιατί διαφορετικά δεν μπορείς να τον εμπιστευθείς.
Σκέψου την ψυχανάλυση γιατί βοηθάει, αλλά αν αποφασίσεις να πας καν'το γιατί θες να γίνεις καλά πρώτα εσωτερικά και έπειτα εξωτερικά.

Αγαπητή Ναταλία μιας και αποτέλεσα κινητηριος δύναμη για σένα να σε καλωσορίσω και εγώ απο την πλευρά μου στην κουβεντούλα μας. Πριν περίπου ενα μήνα που αποφάσισα και εγώ να γραψω την ιστορία μου και να κοινοποιήσω το προβλημά μου μιας και οπως λενε αυτοι που μας παρακολουθουν έτσι ειναι πιο ευκολο να αποδεχτουμε και εμεις οι ιδιοι οτι χρειαζομαστε βοηθεια αισθανομουν οπως και εσυ.... δεν ηθελα να με κρινει κανεις και κανενας δεν πιστευε οτι μπορει να υποφερω σιωπηλα. Αρχισα να βλεπω μια ειδικη councellor για τελειως διαφορετικους λογους πριν απο 2 χρονια που ηταν υποστηρικτικη ψυχοθεραπεια για φοιτητες του εξωτερικου. Μετά απο πολλές συνεδρείες και πολλές ώρες στην πολυθρονιτσα αρχισα δειλα δειλά να ξεφουρνίζω ότι τρώω όταν είμαι μόνη ή στεναχωριμένη. Ότι με ενοχλούν τα περιττα μου κιλά αλλά δεν μπορώ να κρατηθώ οπως είπες και εσύ να μην αγοράσω σκουπίδια για 5 ατομα και να τα φαω μπροστα στην τηλεωραση. Αληθεια σου λεω ακομα δεν μπορω να το ξεπερασω εντελως και φανταζομαι οτι εχεις και εσυ το ιδιο πρόβλημα.... Τις προάλλες γυρισα 2 το βραδυ ειχα βγει για ποτο με την μοναδικη ελευθερη φιλη μου και ο πατερας μου εβλεπε τηλεοραση. Πηγα στην κουζινα και εκανα να φαω μιας και μετα βιας κρατη8ηκα να μην αγορασω σουβλακια απο καποιο βρωμικο. Καυγαδισαμε τοσο πολυ με τον πατερα μου που πεταξα το πιατο μου στο νεροχυτη και πηγα στο δωματιο μου κλειδωσα την πορτα και εκλαιγα για ωρες. Δεν ηξερα αν εκλαιγα γιατι πεινουσα αλλα είμαι πολυ πεισματαρα για να βγω απο το δωματιο μου να φαω κατι εστω και λιγο η αν εκλαιγα για την καταντια μου να πρεπει να μαλωσω με τους δικους μου για να φαω ενα τοστ. Οπως και να εχει δεν μπορουσα ούτε να κοιμηθώ γιατι μου ειχε καρφω8ει στο μυαλο μου το φαγητό. Δεν ξέρω αν είσαι ελευθερη αλλα εμενα το γεγονώς αυτο μπορεί να μην θέλω να το παραδεχτώ αλλα μου κοστίζει πολύ. Και τωρα που τα γραφω αυτά μάντεψε...... ΠΕΙΝΑΩ!!!!!!! Και το γράφω με κεφαλαία γιατι πεινάω πολυ!!!! Καθε βράδυ παλευω με τον εαυτο μου και το μονο που καταφερνω είναι να μην παχαίνω περισσότερο.... και φαντάσου οτι αισθάνομαι οτι στερουμαι!!! Με εχει κουρασει αυτός ο συνεχής αγώνας με τον εαυτό μου, με τους γονείς μου, με τα γυναικεία πρότυπα της εποχής. Δεν μπορώ άλλο να είμαι διαφορετική..... Αλλά δεν είναι και το μόνο μου πρόβλημα..... Ειχα τοσο καιρο απλα βρει μονο μια λύση στα πολλα μου προβληματα και δεν ήταν και η σωστή.... Καθε μέρα που ξυπνάω βλέπω τον εαυτό μου στον καθρέφτη και λεω απο μέσα μου οτι μπορώ οτι έιμαι πιο δυνατή. Αλλα οταν ερχεται η νυχτα γιατι τοτε πονας περισσοτερο οταν εισαι μονος, τοτε δεν μπορω να κρατηθω θελω να ηρεμισω να φαω και να κοιμηθω.
Σου ευχομαι μεσα απο την καρδια μου ο δρομος της Ιθακης για σενα να είναι πιο συντομος και με λιγοτερες περιπετειες, σου ευχομαι ειλικρινα να μπορεσεις να πει8αρχησεις τον εαυτο σου, να τον αγαπησεις να ξεπερασεις τις δυσκολίες και να εισαι με ανθρωπους που σε αγαπουν και τους αγαπας.
απο οτι βλεπω είμαστε στα ιδια περιπου κυβικα ας ελπισουμε οτι του χρονου τετοιο καιρο 8α χαιρομαστε που ηρθε το καλοκαιρι......
δεν σε χαιρετω..... εδω θα εισαι και 8α τα λεμε.... φιλια

κοριτσια, πρωτη φορα διαβαζω αυτο το τοπικ...γραφω στο φορουμ εδω και 3 βδομαδες περιπου, αλλα ειναι η πρωτη φορα που ενα θεμα με χτυπησε απευθειας στην καρδια. elma το πιστευεις οτι εχουμε απειρα κοινα?? ειμαι 24 χρονων, στα 18 και μεχρι τα 21 ημουν το πολυ 65 κιλα, ειμαι στη θεσσαλονικη, συντομα θα παω στην αγγλια, η λαιμαργια ειναι ο μεγαλυτερος εχθρος μου, θεωρω τον εαυτο μου ομορφο παρα τα κιλα μου και το πιο σημαντικο απο ολα...ΕΧΩ ΜΕΓΑΛΟ ΘΕΜΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙς ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΛΟΙΠΟ ΣΟΙ.
αντιθετα με σενα εχω εναν πατερα 140 κιλα και μια μανα 80 κιλα. δεν τους θυμαμαι ποτε αδυνατους. αλλα για μενα το μονο θεμα που τους απασχολει ειναι το οτι ειμαι χοντρη. νιωθω οτι ντρεπονται για μενα,σχεδον δεν εχουν προσωπο στην κοινωνια,που λεμε, γιατι ειμαι χοντρη,σαν να ημουνα καμια *****. δεν μενω μαζι τους, ομως στις διακοπες που πηγαινω στο σπιτι μου με κανουν παντα να κλαιω.το καλοκαιρι με ειχε κανει ο πατερας μου και εκλαιγα ολη τη νυχτα και το πρωι ξυπνησα τοσο πρησμενη που δεν ανοιγαν τα ματια μου. κι ομως δεν μου ειπαν τι εχεις, μου ειπαν κοιτα πως εγινες!(απο παχος φυσικα)
ειναι λογικα η τελευταια μου εξεταστικη και η μανα μου αντι να με ρωταει αν διαβασα με ρωταει μονο τι ΔΕΝ τρωω και αν εχασα κιλα και αν πηγα κολυμβητηριο.
δεν θελω να τους αδικω, ξερω οτι με αγαπουνε. κι εγω τους αγαπω παρα πολυ, αλλα ειλικρινα δεν αντεχω αλλο...δεν αντεχω να με κατακρινουν συνεχεια και μαλιστα οι δικοι μου ανθρωποι.δεν εχω κανει τπτ κακο.δεν το αξιζω ολο αυτο
ο μονος ανθρωπος που ειναι πραγματικα κοντα μου σε ολο αυτο ειναι το αγορι μου...προσφατα διαπιστωσα οτι καταλαβαινει πολυ περισσοτερα και απο αυτα που του λεω ακομη,οπως πχ οτι τρωω κρυφα.και ξερετε κατι??δεν με ειρωνευτηκε,με αγκαλιασε μονο και μου ειπε:το ξερω,κι εγω στη θεση σου θα το εκανα.τωρα που μου το ειπες ομως δεν θα το ξανακανεις.δεν κρυβεσαι απο μενα ματια μου,απο τον εαυτο σου προσπαθεις να κρυφτεις"
και κοριτσια αν θελετε το πιστευτε,απο τοτε δεν το ξαναεκανα.οτι ηθελα να φαω το εκανα με θαρρος και μπροστα σε ολους.και αυτο τον ανθρωπο που ειναι ο μονος που με στηριζει,οι γονεις μου δεν τον θελουν.και εχουμε αλλη καταπιεση γι αυτο.
εγω αυτο που θελω να κανω για τον εαυτο μου και μονο ειναι να νικησω τη λαιμαργια μου.δεν παχυνα απο πεινα, απο λαιμαργια παχυνα.τωρα πια αντιμετωπιζω τη λαιμαργια μου σαν παθος.το φορουμ και ολες οι κοπελες με εχουν βοηθησει παρα πολυ. αλλα με εχει βοηθησει πολυ και ενα βιβλιο θρησκευτικου περιεχομενου.και το λεω αυτο εγω που μεχρι προσφατα εκκλησια πηγαινα μονο καθε πασχα. κοριτσια το βιβλιο περιεχει λογια του πατρος Παισιου και με βοηθαει παρα πολυ.με γαληνευει, μου διωχνει το αγχος,με βοηθαει να το αντιμετωπισω.τοσο το παχος οσο και αλλα πιο σοβαρα προβληματα που υπαρχουν δυστυχως.απλα πιστευω πια πως οτι δεν μπορει ο ανθρωπος,ο θεος το μπορει.
μη σας κουρασω αλλο με αυτα,γιατι καποιοι δεν το βλεπουν ετσι και δεν θα ηθελα να μην τους σεβαστω.
νιωθω πολυ καλα που ξερω οτι υπαρχετε και με καταλαβαινετε...ολα ειναι πιο ευκολα οταν δεν ειναι κανεις μονος του...
σασ ευχαριστω ολες πολυ για την κατανοηση<που ξερω οτι θα δειξετε, και για το χρονο που μου αφιερωσατε και θα μου αφιερωσετε ξανα...
οσο με βοηθατε εσεις ελπιζω να μπορεσω και εγω να σας βοηθησω
σας νοιαζομαι και σας αγαπω!

κοριτσια καλησπέρα!
έχω πολύ καιρό να γράψω...
με τα κιλα τα ίδια...αποφάσισα όμως να θέσω κάποιους μικρούς στόχους....ένα βήμα τη φορά...
Έλμα εσύ πως τα πας με τα κιλά και την ψυχανάλυση?