Printable View
Μπορει αραγε καποιος να μου απαντησει γιατι ποτε δεν κανω αυτα που θελω? Να εξηγησω ομως πρωτα τι εννοω....
Θελω να χασω κιλα αλλα δεν τρωω σωστα
Θελω να διαβασω αλλα δεν ξεκιναω
θελω να κανω τοσα αλλα πραγματα και κανω ακριβως το αντιθετο
Ξερω τι θελω αλλα κατι με κραταει και αναρωτιεμαι τι να ειναι αυτο...
Ετσι περνουν οι μερες και ολα χειροτερευουν και εγω συνεχιζω τα ιδια και τα ιδια... Με νευριαζω!!!
θα σου απαντησω απο την δικη μου οπτικη γωνια....πιστευω πως απλα εχεις συνηθισει σε καποια πραγματα και φοβασαι να το αλλαξεις...οποτε κανω διαιτα και χανω λιγο αμεσως τρωω γιατι με πιανει φοβια οτι κατι δεν παει καλα...
δεν ξερω για το φαι αλλα αν ανακαλυψεις γιατι θες να διαβασεις και δεν αρχιζεις πες μου...
pennou αυτο δεν το εχω σκεφτει, γιατι πηρα σαν δεδομενο οτι θετικες αλλαγες ειναι παντα ευπροσδεκτες. Προβληματιστηκα τωρα...
μια απο τα ιδια!welcome!για να εχεις διαβασμα εισαι μικρη ακομη...εδω αλλες πατησαμε τα 29 και ακομη μυαλο δεν βαλαμε...
εγω παντως κοριτσια ξερετε γιατι δεν αρχιζω διαβασμα???
γιατι αν διαβασω θα παρω πτυχιο,θα φυγω απο την ελλαδα, και θα ειμαι μονη μου σε μια ξενη χωρα και μακρια απο το αγορι μου.
και ενω μου πηρε 6 χρονια να φτιαξω τη ζωη και το σπιτι μου,τωρα θα τα ξηλωσω παλι ολα...
μικρη και χωρις μυαλο..... ;) Ατιμες Θετικες Επιστημες....
Δεν κάνεις αυτά που θέλεις ή μάλλον αυτά που ΠΡΕΠΕΙ να κάνεις, επειδή είναι δυσάρεστα.
Απλά τα πράγματα.
Ούτε η στέρηση μας αρέσει, ούτε η μελέτη, ούτε η άθληση, ούτε όσα καταπονούν το σώμα, το μυαλό και τα θέλω μας.
Αβα νομιζω πως δυστυχως εχει απολυτο δικιο.... ;)
Κουράγιο marioulitsa μου, κουράγιο!
Τα πρέπει μας είναι δύσκολο να συμβαδίσουν με τα θέλω μας. Και όταν αυτό συμβαίνει, άντε να το κάνεις να κρατήσει πολύ. Και δίαιτα και διάβασμα και εντάξει παντού και πάντα.
Φιλάκια!
marioulitsa σε καταλαβαίνω απόλυτα, έχω ακριβώς το ίδιο πρόβλημα!Κατά τη γνώμη μου και από προσωπική μου εμπειρία βάζε μικρούς στόχους και κάνε μικρά βήματα κάθε φορά, βοηθάει...;D
Τις περισσότερες φορές οι άνθρωποι τελματώνουν σε μια κατάσταση εξαιτίας εσωτερικών συγκρούσεων. Φαντάσου το σαν δύο διαφορετικές πλευρές του εαυτού σου που επιθυμούν διαφορετικά πράγματα.Quote:
Originally posted by marioulitsa
Μπορει αραγε καποιος να μου απαντησει γιατι ποτε δεν κανω αυτα που θελω? Να εξηγησω ομως πρωτα τι εννοω....
Θελω να χασω κιλα αλλα δεν τρωω σωστα
Θελω να διαβασω αλλα δεν ξεκιναω
θελω να κανω τοσα αλλα πραγματα και κανω ακριβως το αντιθετο
Ξερω τι θελω αλλα κατι με κραταει και αναρωτιεμαι τι να ειναι αυτο...
Ετσι περνουν οι μερες και ολα χειροτερευουν και εγω συνεχιζω τα ιδια και τα ιδια... Με νευριαζω!!!
Φαινεται λοιπόν οτι αναγνωρίζεις την μια σου πλευρά, αυτή που θέλει να χάσει βάρος, αυτή που θέλει να αρχίσει το διάβασμα, όμως ειναι βέβαιο πως κάποια άλλη πλευρά σου ίσως φοβάται ή δε θέλει να δει έναν αδύνατο εαυτό, ίσως δεν βρίσκει νόημα στο να διαβάσει κ.ο.κ και μοιάζει αυτή τη δεύτερη πλευρά να μην της δίνεις χώρο και να αρνείσαι να την αναγνωρίσεις σε όλο της το μεγαλείο.
Ισως να σου φαίνεται ανόητο ή περίεργο να έχεις μια πλευρά που δεν επιθυμεί να χάσει βάρος και τώρα είσαι έτοιμη να απορρίψεις ένα τέτοιο σενάριο. Έχε υπ' όψιν όμως ότι αυτή η απόρριψη έρχεται διότι αφορά συναισθήματα ή σκέψεις που δεν βρίσκονται στην αντίληψη μας αλλά μόλις και μετά βίας στην ΥΠΟ-αντίληψη μας. Ετσι, δεν τα αναγνωρίζουμε ως κομμάτια του εαυτού μας, δεν τους δίνουμε χώρο και αποδοχή με αποτέλεσμα αυτά να δυναμώνουν, να τρέφονται, να συντηρούν τη σύγκρουση και να μας κρατούν γερά στο τέλμα!
Η πραγματική εκδήλωση της θέλησής μας παράγει μέσα μας αποτελέσματα που δεν έχουν σχέση με την καταπίεση, το ζόρισμα, τις στερήσεις και τις εσωτερικές συγκρούσεις. Έχουμε την ψευδαίσθηση (και εδώ έχουν βάλει το χεράκι τους οι θρησκείες και η συνομοταξία των ανέραστων ανθρώπων) ότι θέληση σημαίνει δυσκολίες, κόπωση και στερήσεις ευχάριστων για μας πραγμάτων. Αυτό είναι λάθος. Θέληση σημαίνει ευκολία, αμεσότητα αποτελεσμάτων και γενικώς μια εσωτερική ευεξία, ίσως ευτυχία. Η θέληση είναι το να ερχόμαστε σε συμφωνία με τους βαθύτερους στόχους της ύπαρξής μας και με την εξελικτική τάση του κόσμου. Πως αυτό θα μπορούσε να μας βάλει σε εσωτερικές συγκρούσεις; Η σύγκρουση προκαλείται όταν ένα κομμάτι του εαυτού μας δεν έχει συντονιστεί με τα βαθύτερα στρώματα του είναι μας. Όταν ο συντονισμός γίνει τότε όλος μας ο εσωτερικός κόσμος κινείται σαν ένα συμπαγές σώμα. Αυτό δημιουργεί μια αίσθηση πληρότητας και ευτυχίας, χωρίς ιδιαίτερους λόγους. Για να εκπληρώσουμε έναν στόχο μας ασφαλώς θα εγκαταλείψουμε πολλά πράγματα, η εγκατάλειψη αυτή όμως δεν θα μας είναι δυσάρεστη γιατί όλα αυτά δεν θα μας ενδιαφέρουν πλέον. Ενδιαφερόμαστε για τον στόχο μας. Τα υπόλοιπα τα παρατάμε με μιας και αυτό το βιώνουμε σαν απελευθέρωση, όχι σαν στέρηση.
Από το http://www.innerwork.gr/index.htm
"Neque porro quisquam est qui dolorem ipsum quia dolor sit amet, consectetur, adipisci velit" που θα πει "δεν υπάρχει κανείς που ν' αγαπάει τον πόνο τον ίδιο, που να τον ζητάει και να τον θέλει, ακριβώς επειδή είναι πόνος" (Κικέρωνας, σε ελεύθερη μετάφραση)
Διαβασα τα μηνυματα σας και ξεκινησα να σκεφτομαι λοιπον...
Κανεις δεν θελει τον πονο.
Μπορει οντως να εχω 2 πλευρες.
Αλλα το ζητημα τωρα ειναι οτι πρεπει να βρω ποια απο τις 2 ειναι πιο δυνατη.
Να ηξερα και τον τροπο καλα θα ηταν... :S
μια φιλικη συμβουλη μην καταπιανεσαι με ολα μαζι...παρε ενα ενα....διαβασμα η διαιτα...αν προσπαθεις να τα καταφερεις σε διαφορους τομεις θα τα θαλασσωσεις...
pennou μου μαλλον εχεις δικιο αλλα δεν με παιρνει δυστυχως γιατι οσο περναν οι μερες τα κιλα παιρνουν την ανηφορα. Ειδικα την περιοδο των εξετασεων παντα παιρνω γυρω στα 4 κιλα. Λεω να κανω μια προσπαθεια αλλωστε στη χειροτερη θα παρω κιλα!!! Αυτο θα γινοταν ετσι και αλλιως.... ;)
ʼλλα θέλω κι άλλα κάνω
πώς να σου το πω
έλεγα περνούν τα χρόνια
θα συμμορφωθώ.
Μα είναι δώρο άδωρο
ν' αλλάξεις χαρακτήρα
τζάμπα κρατάς λογαριασμό
τζάμπα σωστός με το στανιό.
Έξω φυσάει αέρας
κι όμως μέσα μου
μέσα σ' αυτό το σπίτι
πριγκιπέσα μου,
το φως σου και το φως
χορεύουν γύρω μας
απίστευτος ο κόσμος
κι ο χαρακτήρας μας.
ʼλλα θέλω κι άλλα κάνω
κι έφτασα ως εδώ
λάθη στραβά και πάθη
μ' έβγαλαν σωστό.
Ξημερώματα στο δρόμο
ρίχνω πετονιά
πιάνω τον εαυτό μου
και χάνω το μυαλό μου.
αχ!Quote:
Originally posted by Ava
Δεν κάνεις αυτά που θέλεις ή μάλλον αυτά που ΠΡΕΠΕΙ να κάνεις, επειδή είναι δυσάρεστα.
Απλά τα πράγματα.
Ούτε η στέρηση μας αρέσει, ούτε η μελέτη, ούτε η άθληση, ούτε όσα καταπονούν το σώμα, το μυαλό και τα θέλω μας.
είναι δυσάρεστη η δίατα,η άθληση και το διάβασμα που θα μας δώσουν όμορφο σώμα-σωματική και ψυχική υγεία και πτυχίο
και δεν είναι δυσάρεστες οι μασαμπούκες,η σαπίλα στον καναπέ και η gossiptv που μας κανουν χοντρές-μη υγιείς σωματικά&ψυχικά και μας διαλύουν ό,τι εγκεφαλικό κύτταρο μας χάρισε ο καλός θεούλης;
θα πρέπει μάλλον να επαναπροσδιορίσουμε τις έννοιες ευχάριστο και δυσάρεστο
δεν εξηγείται αλλιώς
καλώς σας βρήκα
melody καλωσορισες!
πολυ σωστα το εθεσες...κατι δεν παει καλα με το ευχαριστο και το δυσαρεστο??
μηπως τελιακ ολα εχουν σχεση με το δρομο της αρετης και το δρομο της κακιας κι αυτο το τεραστιο δηλλιμα??
Κοριτσάκι νομίζω ότι και το να βαριέσαι είναι φυσιολογικό, δεν είμαστε ρομποτάκια, είναι μια αντίδραση εντελώς υγιής, μόνο
που πρέπει να βρούμε τρόπους να βγούμε από αυτήν όταν χρειάζεται.
Μάλλον το στρεσάρισμα που δημιουργούμε στον εαυτό μας να τα κάνουμε όλα τέλεια, να είναι όλα σωστά, να πετύχουμε , να διαβάσουμε, να αδυνατίσουμε , να γυμναστούμε, μας πιέζει πολύ και προκαλεί το αντιθετο αποτέλεσμα, δηλαδή την άρνηση και την αδράνεια.
Το καλύτερο είναι να βρούμε τον τρόπο όλα να έχουν το μερίδιο τους, ισόποσα, και αυτό είναι το δύσκολο, η χρυση τομή, γιατί όλα χρειάζονται.
Νομίζω οτι η συμβουλή της Πεννου , να τα πιάσεις ένα ένα και όχι όλα μαζί για να μην πελαγώνεις, είναι η σωστή κίνηση αυτή τη στιγμή, απλά βάλε προτεραιότητες
Θα συμφωνήσω με ότι γράψανε ο Νίκος και η murcie.
Γιατί δεν κάνουμε αυτά που θα μας ωφελήσουν; Γιατί καπνίζουμε ας πούμε; Γιατί τρώμε χωρίς να πεινάμε;
Γιατί θεωρείται απελευθέρωση να τρώμε βρώμικες τροφές που μας αρρωσταίνουν και όχι ένα σωμα ευλέλικτο που μας βοηθάει στην καθημερινότητα;
Θα έπρεπε ο καθένας μας να προσέχει τι τρώει, να γυμνάζεται και να είναι ευτυχισμένος. Όταν ήμουν 100 κιλά, βουλιαγμένη στον καναπέ και έτρωγα παγωτά και σουβλάκια, ήμουν δυστυχισμένη. Οπότε νομίζω απλά, ότι έκανα λάθος...