Quote:
Originally posted by MKEH78
βασικά καλησπέρα σας...
ο δικός μου πάλι άντρας δεν έχει κάνει ποτέ τίποτα
ούτε πριν γνωριστούμε ούτε μετά τη γνωριμία ούτε μετά το γάμο
ούτε τώρα σαν πατέρας ενός παιδιού που κοντεύει τα 3.
Δεν το έχει ταΐσει δεν τον έχει αλλάξει πάνα δεν τον έχει κάνει μπάνιο
Ούτε τον έχει βάλει για ύπνο ποτέ ούτε βόλτα δεν το πάει το παιδί αν δεν είμαι και εγώ μαζί? κουράστηκα πια?.
τον κακόμαθε η μανούλα μας...(γιατί πλέον τη θεωρώ και δική μου μάνα) και εγώ σαν καλός μακάκας που είμαι δεν τολμώ να το αλλάξω....
και εδώ ξέρω ότι φταίω και εγώ...
αλλά όταν με την μανούλα μας ζούμε τόσο κοντά
δεν μπορώ να κάνω και πολλά....
χθες ήταν η 4η φορά που ο αντρούλης μου κράτησε το παιδί... (από όταν γεννήθηκε)
είχα πάει σε ένα σεμινάριο με μία ξαδέρφη του που είναι έγκυος η κοπέλα και ήθελε κάποιον κοντά της..
μετά από καμιά ωρίτσα.... χτυπάει το τηλ. μου...
ήταν ο καλός μου.....
<< θέλω να πάω για καφέ με τον αδερφό μου.... θα αργήσεις?>> του λέω <<δεν νομίζω>> και μου απαντά<< θα αφήσω το παιδί στη μαμά, μην αργήσεις γιατί είναι κουρασμένη>>
αυτό και μόνο.... τα λέει όλα...
γιαυτό τσαντίστηκα το πρωί.....
τους έχει κακομάθει......
εμένα δεν με έμαθαν έτσι οι δικοί μου.....
Εγώ πάντως όταν θέλω κάτι, το παιδί το αφήνω στους δικούς μου? όχι λόγο προτίμησης αλλά επειδή είναι πιο ξεκούραστοι
Από την πεθερά μου, σεβόμενη ότι σπαταλάει πολλές ώρες με το παιδί καθημερινά δεν τις ζητάω τίποτα, για προσωπικά μου θέματα εννοώ
επειδη απο προσωπικη μου πειρα η εκρηξη θα γινει σιγουρα προσπαθησε οσο μπορεις να το προλαβεις σιγα σιγα..δλδ ξεκινα να βαζεις τον αντρα σου να κανει κατι μικρο στην αρχη για το παιδι κ να τον κανεις να καταλαβει οτι το μεγαλωνετε εσυ κ αυτος κ οχι εσυ κ η μαμα του.σιγα σιγα,μεθοδικα για να μην μαζευεις μεσα σου πικρα κ απογοητευση γιατι πιστεψε με οταν τα αφηνουμε μεσα μας γινονται χειροτερα.σε φιλώ γλυκά!καληνύχτα σε ολες!!!!!