βαρος και σεξουαλικη ζωη

hi,

θα ηθελα τις αποψεις σας κ τις εμπειριες σας σχετικα...

απο τοτε ημουν ελαφρως υπερβαρη (αλλα νομιζα οτι ημουν θωρηκτο) μεχρι τωρα που ειμαι παχυσαρκη (και αρα θωρηκτο:P -ευτυχως οι καλες αναλογιες του σωματος μου σωζουν ακομη οτι μπορουν να σωσουν) εχω θεμα με την ερωτικη μου ζωη.

το θεμα το εχω εγω και οχι τοσο οι αλλοι. δε μπορω να λειτουργησω ερωτικα σε αυτα τα κιλα απεναντι σε εναν ανδρα.
ενω μπορω και βλεπω οτι ακομη και στα τωρινα κιλα μου το σωμα μου εχει πολυ καλες γραμμες και οταν το κοιταω μονη μου μπορει να το βρω ερωτικο, μου ειναι αδυνατο να νιωσω ανετα γυμνη μπροστα σε εναν αντρα.

απο τοτε που μου κολλησε στο κεφαλι μου οτι ειμαι χοντρη κι οτι αυτο ειναι ΚΑΚΟ ΚΑΙ ΑΣΧΗΜΟ..........(ενω πρακτικα ημουν απλως πληθωρικη), δε μπορω να απολαυσω σεξουαλικη ζωη.
για να μη σας πω οτι δεν εχω......
ολοι οσοι δειξουν το παραμικρο ενδιαφερον, βρισκουν μια πορτα μπορστα τους. και φυσικα ουδεποτε φλερταρω. οποτε βλεπω οτι κατι παει να παιξει απο φλερτ, βγαζω την πιο παιδικη και καραγκιοζε φυση μου προκειμενου να το ξεκοψω.

το θεμα ειναι οτι νιωθω οτι τη χρειαζομαι εντονα πλεον την ερωτικη μου ζωη... ειναι απαραιτητη για την κατα δυναμιν συναισθηματικη μου ισορροπια. παρ΄ολ΄αυτα εξακολουθω να ειμαι αυτοματα αρνητικη σε καθε ερωτικο καλεσμα...

τι εχετε να πειτε και να συμβουψετε;
δεν ξερω πως να το χειριστω το θεμα ,πλεον.
το θεωρω αδυνατο στα κιλα που ειμαι να εμφανιστω γυμνη σε αντρα που με ενδιαφερει και αρα δε μπορει να υπαρξει ερωτικης φυσεως μεταξυ μας σχεση. δεν το αντεχει ο εγωισμος μου να εμφανιστω σε αυτα τα κιλα μπροστα του,πως να σας το πω...
οσοι δε με ενδιαφερουν, δε με ενδιαφερουν γενικως.
δε θα εκανα σεξ με καποιον που δε με ενδιαφερει δηλαδη, ετσι για να πω οτι εκανα σεξ.

Quote:

---

Originally posted by qwert
hi,

θα ηθελα τις αποψεις σας κ τις εμπειριες σας σχετικα...

απο τοτε ημουν ελαφρως υπερβαρη (αλλα νομιζα οτι ημουν θωρηκτο) μεχρι τωρα που ειμαι παχυσαρκη (και αρα θωρηκτο:P -ευτυχως οι καλες αναλογιες του σωματος μου σωζουν ακομη οτι μπορουν να σωσουν) εχω θεμα με την ερωτικη μου ζωη.

το θεμα το εχω εγω και οχι τοσο οι αλλοι. δε μπορω να λειτουργησω ερωτικα σε αυτα τα κιλα απεναντι σε εναν ανδρα.
ενω μπορω και βλεπω οτι ακομη και στα τωρινα κιλα μου το σωμα μου εχει πολυ καλες γραμμες και οταν το κοιταω μονη μου μπορει να το βρω ερωτικο, μου ειναι αδυνατο να νιωσω ανετα γυμνη μπροστα σε εναν αντρα.

απο τοτε που μου κολλησε στο κεφαλι μου οτι ειμαι χοντρη κι οτι αυτο ειναι ΚΑΚΟ ΚΑΙ ΑΣΧΗΜΟ..........(ενω πρακτικα ημουν απλως πληθωρικη), δε μπορω να απολαυσω σεξουαλικη ζωη.
για να μη σας πω οτι δεν εχω......
ολοι οσοι δειξουν το παραμικρο ενδιαφερον, βρισκουν μια πορτα μπορστα τους. και φυσικα ουδεποτε φλερταρω. οποτε βλεπω οτι κατι παει να παιξει απο φλερτ, βγαζω την πιο παιδικη και καραγκιοζε φυση μου προκειμενου να το ξεκοψω.

το θεμα ειναι οτι νιωθω οτι τη χρειαζομαι εντονα πλεον την ερωτικη μου ζωη... ειναι απαραιτητη για την κατα δυναμιν συναισθηματικη μου ισορροπια. παρ΄ολ΄αυτα εξακολουθω να ειμαι αυτοματα αρνητικη σε καθε ερωτικο καλεσμα...

τι εχετε να πειτε και να συμβουψετε;
δεν ξερω πως να το χειριστω το θεμα ,πλεον.
το θεωρω αδυνατο στα κιλα που ειμαι να εμφανιστω γυμνη σε αντρα που με ενδιαφερει και αρα δε μπορει να υπαρξει ερωτικης φυσεως μεταξυ μας σχεση. δεν το αντεχει ο εγωισμος μου να εμφανιστω σε αυτα τα κιλα μπροστα του,πως να σας το πω...
οσοι δε με ενδιαφερουν, δε με ενδιαφερουν γενικως.
δε θα εκανα σεξ με καποιον που δε με ενδιαφερει δηλαδη, ετσι για να πω οτι εκανα σεξ.

---

Βασικά,οι απαντήσεις σε ό,τι ρωτάς, είναι γραμμένες ήδη στην αρχή της δημοσίευσης σου.:)Ο συμβιβασμός με τον εαυτό μας είναι το θέμα.:)

Quote:

---

Originally posted by qwert
hi,

το θεμα το εχω εγω και οχι τοσο οι αλλοι.

---

Αυτο αν το κατανοησεις πληρως θα εχεις κανει ενα βημα.Κι εγω ενιωθα σκατα με τον εαυτο μου και το εξεπεμπα στους αντρες και δε με πλησιαζε κανεις για 2 χρονια.Ειναι αυτο που λεμε ολα ειναι στο μυαλο.Δεν ξερω αν μπορεις και τι θα κανεις για να ξεκολλησεις το μυαλο σου, αλλα εφοσον εχεις αναγκη ερωτικης ζωης (και γιατι να μην εχεις αλλωστε) και εφοσον δεχεσαι φλερτ που σημαινει οτι δεν περνας απαρατηρητη οπως εσυ νομιζεις, δεν εχεις κανενα λογο να κολλας.Και θα σου πω και το αλλο.Ενας αντρας που θα σε πλησιασει ερωτικα δεν ειναι τυφλος.Βλεπει πως εισαι με ρουχα και ξερει τι θα δει και χωρις ρουχα.Δεν ειναι κουρτινα τα ρουχα, ουτε κουτι που εχουμε μπει μεσα και δε φαινομαστε.Αρα για να σε πλησιασει καποιος σημαινει πως του αρεσεις οπως εισαι και δε θα δει καποια αλλη ξαφνικα οταν θα βγαλεις τα ρουχα σου.

Quote:

---

Originally posted by qwert
οποτε βλεπω οτι κατι παει να παιξει απο φλερτ, βγαζω την πιο παιδικη και καραγκιοζε φυση μου προκειμενου να το ξεκοψω.

---

Ετσι εκανα κι εγω.Μη σαμποταρεις τον εαυτο σου qwert μου.Σκεψου τα πραγματα λογικα.Καλη συνεχεια.:)

Βρε qwert εγώ όταν τα πρωτο έφτιαξα με το αγόρι μου ήμουν 52 κιλά. Σε πληροφορώ οτι και τότε είχα κόμπλεξ να του δείξω το σώμα μου.... Αρα δεν παίζει ρόλο σε ποια κιλά είσαι , είναι φυσιολογικό στην αρχη να ντρέπεσαι αλλα πίστεψε με δεν νομίζω να υπάρχει τρελή διαφορα κιλών με ή χωρις ρούχα, δηλαδη τι? ο άλλος που σε πλησιάζει δεν βλέπει αν είσαι παχουλή και αν του αρέσεις έτσι? πρεπει να σε δει στο κρεββάτι για να το καταλάβει??

Ελεος, χαλάρωσε , βρες έναν άνθρωπο να νιώθεις συναισθηματικά ήρεμη και μέτα όλα τα άγχη θα σου φύγουν ;);)

Σαν να ακούω τον εαυτό μου . ..είχα αυτό το θέμα ακόμη κι όταν ζύγιζα 55-58 κιλά. .Συγκρίνομουν πάντα με εντελώς ρέαλιστικά πρότυπα τύπου Κουλιάνου(εκάνε θραυση στα χρόνια μου!), κάτι δίμετρες ξερακιανές και έλεγα στον εαυτό μου τη γνωστή σε όλους φράση ''Που πας ρε καραμήτρο?''Τώρα φυσικά κοιτάω τις φωτογραφίες εκείνης της εποχής και ψάχνω ενδελεχώς να βρω κάτι περιττό ή κάτι άσχημο στο σώμα μου .. .Εγώ όμως ήμουν χειρότερη απο εσένα, δεν το έιχα εστιάσει στο σεξ το θέμα αλλά παντου..Δλδ ντρεπόμουν να πάω οπουδήποτε γιατί θα με λέγανε χοντρή (για 55 κιλά μιλάμε έτσι;)δεν πήγαινα να ψωνισω ρούχα γιατί πίστευα ότιδε δεν υπάρχουν στο νούμερο μου,δεν πήγαινα στη θάλασσα,δεν έβγαινα μέρα ποτέ έξω και φορύσα μόνο μαύρα (ακόμη και τώρα γιατί πλεον με έμαθα έτσι και δεν μπορώ να με δω με άλλο χρώμα)γιατί θεωρούσα οτι με έκοβαν ... να φανταστείς οτι περνούσα με κλειστα μάτια στο τει της επιλογής μου και δεν πήγα να σπουδασω γι'αυτό το λόγο μεγάλη βλάβη λέμε τώρα ..Οσο για το σεξ . .τι να σου πω τώρα . .λες ότι το θεωρείς αδύνατο να εμφανιστεις γύμνη μπροστά σε κα΄ποιον που σε ενδιαφέρει ...αν δεν μπορείς να χάσεις βάρος αυτόν τον καιρό ή έστω και ποτέ(δικαίωμα σου)μην κάνεις το λάθος που έκανα εγώ και σταματήσεις να ζεις ..και περιμένεις να αδυνατίσεις για να ζήσεις . .για να σε κολλάνε προφανως υπάρχει ελξη από την μεριά τους αλλά αυτό που σε κάνει να απομακρύνεσαι είναι οτί εσυ δεν αποδέχεσαι τον εαυτό σου.Εγώ προσωπικα επείδη δεν με δεχομουν έτσι (που να ήξερα τι με περίμενε μετά..)έλεγα .. αφού αυτό το πράγμα έτσι πως έιμαι δεν είμαι εγώ,ή δεν είμαι στην καλύτερη φόρμα που θα μπορούσα να είμαι άστο για μετά, δλδ μου στερούσα βασικα πραγματα γιατί μέσα μου πίστευα οτί ολα τα ωραία ήταν για τους αδύνατους . .όμως η ζωη και τα καλά της είναι για όλους και όσο περιθωριοποιησε τόσο μεγενθύνεις το πρόβλημα και γίνεται ακόμη πιο απίστευτο σε σένα οτί κάποτε θα αδυνατίσεις γιατί η αυτοεξορία γίνεται συνήθεια και η συνήθεια 2η φύση . .Προσωπικά έκανα μια σχέση στην άρχή ήμουν πολύ σφιγμένη στο θέμα(μόνο σκοτάδι , σκεπασμένη κτλ) και μέσω της αποδοχής και της αγάπης αφέθηκα, έμαθα να κοιτάω τα δικά του μάτια που έβλεπα και τον πόθο και την λαχτάρα και όλα και όχι να βλέπω με τα δικα μου τίγκα στα κόμπλεξ.Αν σε παρηγόρεί τώρα είμαι σε πάραπάνω κιλά από οταν τα φτιάξαμε , έιματσε πλέον παντρεμένοι έχω 3 μήνες που γέννησα και η σεξουαλική μας ζωή είναι καλύτερη απο ποτέ..Πιστευώ οτι έιναι θέμα καθαρά οικειότητας . .μην το κάνεις άλλο αυτο κορίτσι μου στον εαυτό σου η ζωή είναι πολύ σύντομη . . και sex ζτον παράδεισο απο όσο ξέρω δεν προβλέπεται . .(παράδεισος σου λέει μετά :bigsmile:)

Quote:

---

Originally posted by hopa
η ζωή είναι πολύ σύντομη . . και sex ζτον παράδεισο απο όσο ξέρω δεν προβλέπεται . .(παράδεισος σου λέει μετά :bigsmile:)

---

Καλά μιλάμε έγραψες!!!! Αχαχαχαχαχαχχαχαχα......Εχω λυθεί στο γέλιο!!!!! :D:D:D:D:D:D:D

Quote:

---

Originally posted by hopa
Σαν να ακούω τον εαυτό μου . ..είχα αυτό το θέμα ακόμη κι όταν ζύγιζα 55-58 κιλά. .Συγκρίνομουν πάντα με εντελώς ρέαλιστικά πρότυπα τύπου Κουλιάνου(εκάνε θραυση στα χρόνια μου!), κάτι δίμετρες ξερακιανές και έλεγα στον εαυτό μου τη γνωστή σε όλους φράση ''Που πας ρε καραμήτρο?''Τώρα φυσικά κοιτάω τις φωτογραφίες εκείνης της εποχής και ψάχνω ενδελεχώς να βρω κάτι περιττό ή κάτι άσχημο στο σώμα μου .. .Εγώ όμως ήμουν χειρότερη απο εσένα, δεν το έιχα εστιάσει στο σεξ το θέμα αλλά παντου..Δλδ ντρεπόμουν να πάω οπουδήποτε γιατί θα με λέγανε χοντρή (για 55 κιλά μιλάμε έτσι;)δεν πήγαινα να ψωνισω ρούχα γιατί πίστευα ότιδε δεν υπάρχουν στο νούμερο μου,δεν πήγαινα στη θάλασσα,δεν έβγαινα μέρα ποτέ έξω και φορύσα μόνο μαύρα (ακόμη και τώρα γιατί πλεον με έμαθα έτσι και δεν μπορώ να με δω με άλλο χρώμα)γιατί θεωρούσα οτι με έκοβαν ... να φανταστείς οτι περνούσα με κλειστα μάτια στο τει της επιλογής μου και δεν πήγα να σπουδασω γι'αυτό το λόγο μεγάλη βλάβη λέμε τώρα ..Οσο για το σεξ . .τι να σου πω τώρα . .λες ότι το θεωρείς αδύνατο να εμφανιστεις γύμνη μπροστά σε κα΄ποιον που σε ενδιαφέρει ...αν δεν μπορείς να χάσεις βάρος αυτόν τον καιρό ή έστω και ποτέ(δικαίωμα σου)μην κάνεις το λάθος που έκανα εγώ και σταματήσεις να ζεις ..και περιμένεις να αδυνατίσεις για να ζήσεις . .για να σε κολλάνε προφανως υπάρχει ελξη από την μεριά τους αλλά αυτό που σε κάνει να απομακρύνεσαι είναι οτί εσυ δεν αποδέχεσαι τον εαυτό σου.Εγώ προσωπικα επείδη δεν με δεχομουν έτσι (που να ήξερα τι με περίμενε μετά..)έλεγα .. αφού αυτό το πράγμα έτσι πως έιμαι δεν είμαι εγώ,ή δεν είμαι στην καλύτερη φόρμα που θα μπορούσα να είμαι άστο για μετά, δλδ μου στερούσα βασικα πραγματα γιατί μέσα μου πίστευα οτί ολα τα ωραία ήταν για τους αδύνατους . .όμως η ζωη και τα καλά της είναι για όλους και όσο περιθωριοποιησε τόσο μεγενθύνεις το πρόβλημα και γίνεται ακόμη πιο απίστευτο σε σένα οτί κάποτε θα αδυνατίσεις γιατί η αυτοεξορία γίνεται συνήθεια και η συνήθεια 2η φύση . .Προσωπικά έκανα μια σχέση στην άρχή ήμουν πολύ σφιγμένη στο θέμα(μόνο σκοτάδι , σκεπασμένη κτλ) και μέσω της αποδοχής και της αγάπης αφέθηκα, έμαθα να κοιτάω τα δικά του μάτια που έβλεπα και τον πόθο και την λαχτάρα και όλα και όχι να βλέπω με τα δικα μου τίγκα στα κόμπλεξ.Αν σε παρηγόρεί τώρα είμαι σε πάραπάνω κιλά από οταν τα φτιάξαμε , έιματσε πλέον παντρεμένοι έχω 3 μήνες που γέννησα και η σεξουαλική μας ζωή είναι καλύτερη απο ποτέ..Πιστευώ οτι έιναι θέμα καθαρά οικειότητας . .μην το κάνεις άλλο αυτο κορίτσι μου στον εαυτό σου η ζωή είναι πολύ σύντομη . . και sex ζτον παράδεισο απο όσο ξέρω δεν προβλέπεται . .(παράδεισος σου λέει μετά :bigsmile: )

---

:thumbup::thumbup::thumbup::thumbup: :yes:

hopa: τέλεια τα λες!!
ευχαριστούμε για τις συμβουλές!!! λίγο πολύ έτσι σκέφτονται όλοι όσοι υποφέρουν απο παραπνίσια κιλά!!! εγώ δεν πάω για ψώνια διότι θέλω να αδυνατίσω πρώτα και μετά! γιατί να ψωνίσω τώρα και να μην ψωνίσω όταν έχω καλύτερες αναλογίες?!... αυτό συμβαίνει εδώ και 2 χρόνια σε περίοδο "συνεχούς δίαιτας" και καλά... πόσες φορές δεν έχω βγει διότι δεν ένιωθα καλά με αυτά που φόραγα...το αποτέλεσμα έμενα σπίτι και έτρωγα! αντιμετώπιζα το πρόβλημα τρώγοντας και αυτό οδηγούσε στη δημιουργία μεγαλύτερου...

" ..και περιμένεις να αδυνατίσεις για να ζήσεις . ." μία απ τα ίδια κ εγώ!! είναι τόσο λιπηρό!! λες και οι αδύνατες έχουν τέλειες ζωές!!

Quote:

---

Originally posted by hopa
Σαν να ακούω τον εαυτό μου . ..είχα αυτό το θέμα ακόμη κι όταν ζύγιζα 55-58 κιλά. .Συγκρίνομουν πάντα με εντελώς ρέαλιστικά πρότυπα τύπου Κουλιάνου(εκάνε θραυση στα χρόνια μου!), κάτι δίμετρες ξερακιανές και έλεγα στον εαυτό μου τη γνωστή σε όλους φράση ''Που πας ρε καραμήτρο?''Τώρα φυσικά κοιτάω τις φωτογραφίες εκείνης της εποχής και ψάχνω ενδελεχώς να βρω κάτι περιττό ή κάτι άσχημο στο σώμα μου .. .Εγώ όμως ήμουν χειρότερη απο εσένα, δεν το έιχα εστιάσει στο σεξ το θέμα αλλά παντου..Δλδ ντρεπόμουν να πάω οπουδήποτε γιατί θα με λέγανε χοντρή (για 55 κιλά μιλάμε έτσι;)δεν πήγαινα να ψωνισω ρούχα γιατί πίστευα ότιδε δεν υπάρχουν στο νούμερο μου,δεν πήγαινα στη θάλασσα,δεν έβγαινα μέρα ποτέ έξω και φορύσα μόνο μαύρα (ακόμη και τώρα γιατί πλεον με έμαθα έτσι και δεν μπορώ να με δω με άλλο χρώμα)γιατί θεωρούσα οτι με έκοβαν ... να φανταστείς οτι περνούσα με κλειστα μάτια στο τει της επιλογής μου και δεν πήγα να σπουδασω γι'αυτό το λόγο μεγάλη βλάβη λέμε τώρα ..Οσο για το σεξ . .τι να σου πω τώρα . .λες ότι το θεωρείς αδύνατο να εμφανιστεις γύμνη μπροστά σε κα΄ποιον που σε ενδιαφέρει ...αν δεν μπορείς να χάσεις βάρος αυτόν τον καιρό ή έστω και ποτέ(δικαίωμα σου)μην κάνεις το λάθος που έκανα εγώ και σταματήσεις να ζεις ..και περιμένεις να αδυνατίσεις για να ζήσεις . .για να σε κολλάνε προφανως υπάρχει ελξη από την μεριά τους αλλά αυτό που σε κάνει να απομακρύνεσαι είναι οτί εσυ δεν αποδέχεσαι τον εαυτό σου.Εγώ προσωπικα επείδη δεν με δεχομουν έτσι (που να ήξερα τι με περίμενε μετά..)έλεγα .. αφού αυτό το πράγμα έτσι πως έιμαι δεν είμαι εγώ,ή δεν είμαι στην καλύτερη φόρμα που θα μπορούσα να είμαι άστο για μετά, δλδ μου στερούσα βασικα πραγματα γιατί μέσα μου πίστευα οτί ολα τα ωραία ήταν για τους αδύνατους . .όμως η ζωη και τα καλά της είναι για όλους και όσο περιθωριοποιησε τόσο μεγενθύνεις το πρόβλημα και γίνεται ακόμη πιο απίστευτο σε σένα οτί κάποτε θα αδυνατίσεις γιατί η αυτοεξορία γίνεται συνήθεια και η συνήθεια 2η φύση . .Προσωπικά έκανα μια σχέση στην άρχή ήμουν πολύ σφιγμένη στο θέμα(μόνο σκοτάδι , σκεπασμένη κτλ) και μέσω της αποδοχής και της αγάπης αφέθηκα, έμαθα να κοιτάω τα δικά του μάτια που έβλεπα και τον πόθο και την λαχτάρα και όλα και όχι να βλέπω με τα δικα μου τίγκα στα κόμπλεξ.Αν σε παρηγόρεί τώρα είμαι σε πάραπάνω κιλά από οταν τα φτιάξαμε , έιματσε πλέον παντρεμένοι έχω 3 μήνες που γέννησα και η σεξουαλική μας ζωή είναι καλύτερη απο ποτέ..Πιστευώ οτι έιναι θέμα καθαρά οικειότητας . .μην το κάνεις άλλο αυτο κορίτσι μου στον εαυτό σου η ζωή είναι πολύ σύντομη . . και sex ζτον παράδεισο απο όσο ξέρω δεν προβλέπεται . .(παράδεισος σου λέει μετά :bigsmile:)

---

hopa μου, κανένα βιβλίο και κανένας ψυχολόγος δεν θα τα πεί καλύτερα από εσένα. Μπράβο σου, να είσαι πάντα ετυχισμένη :starhit:

καλέ τι μπράβό και χαζά? για να είμαι εδώ μέσα πάει να πει οτί κάτι δεν κάνω καλά. . . διαπιστώσεις κάνω δεν δίνω συμβουλές, απλά είπα την εμπειριά μου κι εγώ ακόμη μέσα στα κόμπλεξ είμαι και κάνω συνεχώς τα ίδια λάθη και πλέον μετά απο τόσα χρόνια δεν μπορώ να να επικαλεστώ άγνοια επι του θέματος . αλλά να είναι να μην το χει η κούτρα σου να κατεβάζει ψείρες που λεεί και η παροιμία .. .

σε περιπτωση που δεν εχετε διαβασει προηγουμενα μηνυματα μου, ημουν βουλιμικη για πολλα χρονια. πολυ βαρια μορφη βουλιμιας.

καποια στιγμη ξυπνησα, σταματησα σταδιακα τους εμετους, πηρα πολλα παραπανω κιλα και σταδιακα σταματησα και τα βουλιμικα, αρχισα να γυμναζομαι και να τρωω υγιεινα με στοχο την απωλεια βαρους κι οχι μια απλη συντηρηση.

απο τοτε τα παω πολυ καλα,τα κιλα μου πεφτουν με γρηγορους ρυθμους, το σωμα μου αν και παχυσαρκη αρχισε να μεταλασσεται προς την ωραια του εκδοχη κυριως λογω γυμναστικης (εχω πολυ καλο καλουπι απο κατασκευης μου οπως ξαναειπα και τωρα αρχιζει να αναδεικνυεται παλι ας ειμαι ακομη χοντρη. και σε καμια περιπτωση δε φαινομαι οσα κιλα ειμαι.)

το συμπερασμα για να μη γινομαι κουραστικη ειναι οτι ειμαι παρα πολυ καλυτερα και αρχισα να επανερχομαι δυναμικα.
το θεμα ειναι οτι το σημειο που θιγω στο εναρκτηριο αρθρο μου, ειναι ενα απο τα πραγματα που δεν εχουν αλλαξει.
εξακολουθω να θεωρω αδυνατο να εμφανιστω γυμνη σε αντρα που με ενδιαφερει σε αυτα τα κιλα.
το περιεργο ειναι οτι ενω πλεον εχω αφησει πισω την αυτολυπηση και το αυτομαστιγωμα, αποδεχομαι οτι καπου ξεφυγα, εχασα τον ελεγχο κι εστιαζω στο τωρα, στην προσπαθεια που κανω τωρα κι ενω αρχιζω να νιωθω και γινομαι ολο και πιο ομορφη στα ματια μου σταδιακα,
ουτε νιωθω ουτε προκειται να νιωσω ανετα να εμφανιστω γυμνη πριν φτασω σε ενα σημειο που η εικονα μου στον καθρεφτη μου παρα τις οποιες ανθρωπινες ατελειες της θα ειναι τοσο λαχταριστη οσο χρειαζεται για να μην πρεπει να δικαιολογηθει.

οσα ειπατε ειναι λογικα κι εγω τα σκεφτομαι,
αλλα δυστυχως δεν τα εφαρμοζω. το θεωρω αδυνατο.
θα πρεπει να περιμενω να φτασω σε ενα για την αισθητικη μου και τα γουστα μου αξιοπρεπες αποτελεσμα και μετα να γινει ο,τι ειναι να γινει.
εχω κουραστει ομως να ειμαι μονη μου.δεν το αντεχω πια.

θα μου πειτε οτι βρε κοριτσι μου στο χερι σου ειναι, χαλαρωσε κι αφεσου. αλλα δεν ειναι στο χερι μου, βρε κοριτσια. δε μπορω να αλλαξω αυτα που εχω στο μυαλο μου, προσπαθησα.
το να αλλαξω τον τροπο που σκεφτομαι ως προς τα βουλιμικα κλπ φαινεται παιχνιδακι πλεον μπροστα στο να αλλαξω τις αποψεις μου και να εμφανιστω γυμνη σε αυτα τα κιλα μπροστα σε ενα αρσενικο που με ενδιαφερει.

ακουγομαι παραλογη,το ξερω, αλλα αυτα μου συμβαινουν, αλλα να σας πω;

σας ευχαριστω για το ενδιαφερον και τα μηνυματακια σας, ε;

σνιφ!:(

Quote:

---

Originally posted by hopa
Εγώ όμως ήμουν χειρότερη απο εσένα, δεν το έιχα εστιάσει στο σεξ το θέμα αλλά παντου..Δλδ ντρεπόμουν να πάω οπουδήποτε γιατί θα με λέγανε χοντρή (για 55 κιλά μιλάμε έτσι;)δεν πήγαινα να ψωνισω ρούχα γιατί πίστευα ότιδε δεν υπάρχουν στο νούμερο μου,δεν πήγαινα στη θάλασσα,δεν έβγαινα μέρα ποτέ έξω και φορύσα μόνο μαύρα (ακόμη και τώρα γιατί πλεον με έμαθα έτσι και δεν μπορώ να με δω με άλλο χρώμα)γιατί θεωρούσα οτι με έκοβαν ... να φανταστείς οτι περνούσα με κλειστα μάτια στο τει της επιλογής μου και δεν πήγα να σπουδασω γι'αυτό το λόγο μεγάλη βλάβη λέμε τώρα

---

ΜΑΡΤΥΡΙΟ.

Quote:

---

Εγώ προσωπικα επείδη δεν με δεχομουν έτσι (που να ήξερα τι με περίμενε μετά..)έλεγα .. αφού αυτό το πράγμα έτσι πως έιμαι δεν είμαι εγώ

---

ΑΚΡΙΒΩΣ.
(ελα που αυτες ειμαστε η ημαστε ομως.............)

Κοίτα είμαι τώρα 30 χρονών και έιμαι βουλιμική απο τα 11 μου.Εχω περάσει απο πολλά στάδια σε όλη αυτή τη διαδρομή και δυστυχώς τα περισσότερα χρόνια σε ακραία κατα γενίκη ομολογία σημεια.Η διαφορά μας με τους ανθρώπους που έχουν κιλά σε κάποια φάση της ζωής τους ή και σε όλη την ζωή τους αλλά δεν είναι βουλιμικοί είναι τεράστια.Μιλώντας για μια καθαρά ψυχογενή ασθένεια είμαι πλέον πεπεισμένη ότι η βουλιμία τρέφεται και θεριέθευει απο την τελειομανία μας(μη σου πω οτί εκεί βρίσκεται και η γέννηση της σε πολλές περιπτώσεις)Εμείς έχουμε μια συνεχη και αδιάκοπη μάχη με το μυαλό μας το οποίο είναι υποχείριο της ασθένειας αφού καταφέρνει και ξεγελά και τα μάτια μας και πάντα μας βλεπουμε χειρότερους απ'οτι πραγματικά ειμαστε.Μπορεί να μην κάνεις βουλιμικά πλεόν και σου εύχομαι να έχεις πάντα τον έλεγχο,όμως ζεις με τις συνέπιες της βουλιμίας γιάυτο και δεν επιτρέπεις την ηδονη ( να το πω στεγνά)και την χαρά στο σώμα σου.Προφανώς η εικόνα σου είναι λαχταριστή για τους άλλους αλλά αυτό δεν περναει σε σενα.. εύχομαι όταν θα φτάσεις στο υγιές σημείο που απαιτέιται να είσαι ικανή να το δεις και να μην θέλεις και λιγό παρακάτω και λίγο παρακάτω και πάει λέγωντας(γνωστή ιστορία για μας τους βουλιμικούς)Απο την άλλη αν όντως δεν μπορείς να λειτουργήσεις περίμενε να φτάσεις εκεί που θες, κι αν σε έχει κουράσει η μοναξιά μην ξεχνας οτί εσύ την επιλέγεις.Εγω δεν σου λεώ οτι το έκανα άνετα, πολύ μου την έπεφταν αλλα με τον συγκεκριμένο έιχα ερωτευτεί πολυ και ήθελα να το ζήσω.Το θέλω μου ήταν πιο δυνατό απο το δεν μπορώ μου.Και επείδη κινδυνεύω να χαρακτηριστώ η γκιζέλα ντάλι του φόρουμ να πω οτι τα σεξουαλικά μας έχουν περάσει απο διάφορες φάσεις(εως και ολοκληρωτική αποχή)αλλά ποτέ δεν φταίγαν τα κιλά.. και στρώσαν απο τότε που έγω χαλαρωσα με το σώμα μου και την εικόνα μου.Τι να σου πω ρε κορίτσι μου εγω καταθέτω την δικη μου εμπειριά, αν θες πες λίγα πραγματα για σεν αποσο χρονων είσαι κιλά ποσα εχασες... α.. και πες και πως τα έχασες μήπως είνια καμιά μαγική συνταγη που δεν την έχω πετύχει πουθενά όοοοοοοοοοοολα αυτά τα χρόνια:wink1:

Quote:

---

Originally posted by hopa
Μιλώντας για μια καθαρά ψυχογενή ασθένεια είμαι πλέον πεπεισμένη ότι η βουλιμία τρέφεται και θεριέθευει απο την τελειομανία μας(μη σου πω οτί εκεί βρίσκεται και η γέννηση της σε πολλές περιπτώσεις)Μπορεί να μην κάνεις βουλιμικά πλεόν και σου εύχομαι να έχεις πάντα τον έλεγχο,όμως ζεις με τις συνέπιες της βουλιμίας γιάυτο και δεν επιτρέπεις την ηδονη ( να το πω στεγνά)και την χαρά στο σώμα σου.

---

hopa το κατεχεις το θεμα.
ετσι ειναι. τα γνωριζω.
καλα κανεις και μου τα λες ομως.
να τα ακουω.ειναι διαφορετικο να τα ακους απο αλλον ας τα γνωριζεις.
ποσο μαλλον οταν βλεπεις οτι ο αλλος αυτος ξερει στο πετσι του για τι πραγμα μιλας.

θα προσπαθησω περισσοτερο.

:saint: τέτοια να ακούω άντεεεεεεεεεεε δεν μου είπες όμως την συνταγή :D

Quote:

---

Originally posted by Constance

Quote:

---

Originally posted by qwert
hi,

το θεμα το εχω εγω και οχι τοσο οι αλλοι.

---

Αρα για να σε πλησιασει καποιος σημαινει πως του αρεσεις οπως εισαι και δε θα δει καποια αλλη ξαφνικα οταν θα βγαλεις τα ρουχα σου.

---

Αυτό δεν ισχύει με μένα. Μου'χει τυχει με τα ρούχα και το ντύσιμο που κάνω να με πουν κανονικότατη ή και αδύνατη, και με είδαν με το μαγιό ασπούμε την επόμενη μέρα και άκουσα ένα ωραίο "πότε πρόλαβες κι έβαλες 5 κιλά?" Πραγματικά το να έχεις πολύ μικροκαμωμένο καλούπι είναι χάλια!!!

Και τώρα στο θέμα μας. θα συμφωνήσω λέξη προς λέξη με όλα τα υπόλοιπα που είπε η constance! Αν νιώθεις θεά το εκπέμπεις. Κι αφού έχεις και τα σουξέ σου μόνο με τον εαυτό σου μένει να δουλέψεις λίγο! (το πιο δύσκολο) αλλά δε σε φοβάμαι όλα είναι στο μυαλό:thumbup:

Quote:

---

Originally posted by hopa
:saint: τέτοια να ακούω άντεεεεεεεεεεε δεν μου είπες όμως την συνταγή :D

---

συνταγη σχετικα με το πως χανω;

καμια μαγικη συνταγη.

πας πρωτα πας σε εναν ενδοκρινολογο και κανεις καποιες εξετασεις να δεις κατα ποσο η παχυσαρκια σου οφειλεται καθαρα στο φαι κι οχι και σε καποιο προβλημα που δε γνωριζεις.

ασκηση καθημερινα εκτος κυριακης-οχι σπιτι!!!! σε δημοσιο χωρο αθλησης 1.για να αντιμετωπισεις τους ανθρωπους και να κινητοποιεισαι-οσο ασχημα κι αν νιωθεις στην αρχη 2.για να μη βαριεσαι τοσο και 3. για να εκτονωνεσαι,να παιρνεις αερα ψυχολογικα απο την οποια ανθρωπινη επαφη εστω κ ασυνειδητα.η κλεισουρα ''σκοτωνει''.

διαιτα με θερμιδες.βλεπεις ποσα κιλα θες να χασεις,ποσες θερμιδες θες αυτη τη στιγμη για συντηρηση στα κιλα που εισαι και κανεις προγραμμα απο τις ποσες θα ξεκινησεις,
καθε ποτε ποσες θα κατεβαινεις ωστε για να φτασεις τον τελευταιο σου στοχο να παιρνεις το ελαχιστο 1000 θερμιδες.αντε 900 στη χειριστη των περιπτωσεων.
μετα μαθαινεις πεντε πραγματα διατολογιας απο το νετ,αφου καταλαβεις τι ειναι πρωτεινη,υδατανθρακας,λιπο ς,βιταμινες,ιχνοστοιχειια κλπ,
δινεις εμφαση στο τι ειναι ισοδυναμα,τι θα πει καθαρο φαγητο και τι ισορροπημενη διατροφη κλπ και ξεκινας.

και πινεις τουλαχιστον ενα μεγαλο μπουκαλι νερο τη μερα.

και εννοειται οτι στην πορεια θα υπαρξουν μερες που θα σαβουριασεις η που απλως θα κανεις παρασπονδιες αλλα λες 1. oτι βοηθαω τον οργανισμο μου να ξεμπλοκαρει-ηταν απαραιτητο:) και 2.δε γαμιεται, ενα κιλο δεν παιρνεται σε μια μερα εκτος αν φαω πανω απο 7.500 με 8.000 θερμιδες που ειναι ενα κιλο λιπος
συν 2.000-κατα πολυ μεσο ορο-που ειναι η συντηρηση για ενα μεσο ενηλικα(οι χοντροι μαλιστα για να συντηρηθουν θελουν παραπανω απο 2.000) = 10-11000. ε οσο και να σαβουριασα ειναι δυνατον να πηρα το ελαχιστο 11.000 σε μια μερα;δεν παιζει εκτος κι αν με πιασουν τα αυτοκαταστροφικα μου και το κανω με το ζορι.
ε κι αφου δεν παιζει,
να παει να γαμηθει το σαβουριασμα και η παρασπονδια και παμε παρακατω.
και να δειχνει το βραδυ του σαβουριασματος 2 κιλα παραπανω η ζυγαρια,δεν ειναι λιπος αυτο.με μια-δυο μερες τηρησης του προγραμματος διατροφης κ ασκησης,θα επανλεθει η ζυγαρια στο τσακ μπαμ εκει που ηταν.

αυτα.

λαθος.ας το σβησει καποιος διαχειριστης.

Quote:

---

Originally posted by qwert
ασκηση καθημερινα εκτος κυριακης-οχι σπιτι!!!! σε δημοσιο χωρο αθλησης 1.για να αντιμετωπισεις τους ανθρωπους και να κινητοποιεισαι-οσο ασχημα κι αν νιωθεις στην αρχη 2.για να μη βαριεσαι τοσο και 3. για να εκτονωνεσαι,να παιρνεις αερα ψυχολογικα απο την οποια ανθρωπινη επαφη εστω κ ασυνειδητα.η κλεισουρα ''σκοτωνει''.

---

και καθε 2-3 μηνες εντατικης ασκησης , αραζετε μια εβδομαδα για να ξεκουραστει η κορμαρα σας.
το τι εννοω ασκηση ειναι μεγαλη κουβεντα. βασει των δεδομενων σας, ψαξτε στο νετ βρειτε τι σας ταιριαζει - τι πρεπει να κανετε.
κι οσο πεφτουν τα κιλα και βελτιωνεται και η φυσικη σας κατασταση τοσο θα αναζητατε και θα ανακαλυπτετε νεες μορφες ασκησεις.
η ασκηση κοριτσια μου ειναι το αλφα και το ωμεγα αν θελουμε να χασουμε βαρος και να φτιαξουμε σωμα.
οποιος κανει διαιτα χωρις να ασκειται,κανει τη ζωη του δυσκολη,ειναι μαζοχας.
και το καλο ειναι οτι η ασκηση ειναι ναρκωτικο...οσο την κανεις τοσο θες κι αλλο----
οποτε δεν ειναι δυσκολη η δουλεια μας...η αρχη ειναι μονο δυσκολη....

καλησπερα.

Μια συμβουλή κι από μένα qwert, ξεκίνα να ζεις τη ζωή σου και μη περιμένεις το αύριο με ιδανικότερες συνθήκες για να ζήσεις πράγματα, τίποτε δεν είναι δεδομένο στη ζωή και πρέπει να χαιρόμαστε τη κάθε στιγμή της ζωής μας όπως μας αξίζει να τη ζούμε.Ξεκίνα λοιπόν να ζεις και όταν θα έρθει ο έρωτας το μόνο πράγμα που δε θα σκέφτεσαι είναι τα κιλά και πίστεψε με μετά θα σε ξεχάσουν κι αυτά και θα αρχίσουν να φεύγουν χωρίς να το καταλάβεις!:wink2:

Quote:

---

Originally posted by xontrompizeli
Μια συμβουλή κι από μένα qwert, ξεκίνα να ζεις τη ζωή σου και μη περιμένεις το αύριο με ιδανικότερες συνθήκες για να ζήσεις πράγματα, τίποτε δεν είναι δεδομένο στη ζωή και πρέπει να χαιρόμαστε τη κάθε στιγμή της ζωής μας όπως μας αξίζει να τη ζούμε.Ξεκίνα λοιπόν να ζεις και όταν θα έρθει ο έρωτας το μόνο πράγμα που δε θα σκέφτεσαι είναι τα κιλά και πίστεψε με μετά θα σε ξεχάσουν κι αυτά και θα αρχίσουν να φεύγουν χωρίς να το καταλάβεις!:wink2:

---

αυτο που λες ειναι πολυ θεωρητικο και δυστυχως δε μπορει να εχει εφαρμογη στην πραγματικη ζωη.
οταν δε μπορεις να ντυθεις οπως θες,οταν δε μπορεις να πας για ψωνια με τη φιλη σου,οταν δε μπορεις να πας για μπανιο,οταν θες ωρες για να ντυθεις και παλι φορας τα ιδια ,οταν η εικονα σου περιοριζει αυτοματα αυτα που μπορεις να πεις κλπ, δε μπορεις να ζησεις τη ζωη σου.
αν δε θες να στερηθεις εντελως τη ζωη σου, καταληγεις να παιζεις ενα ρολο ο οποιος αντιστοιχει στην εικονα σου.
κι επειδη το εχω παιξει αυτο το παιχνιδι αλλα το βαρεθηκα,βαρεθηκα τα ημιμετρα, εχω αποσυρθει εντελως μεχρι νεωτερας.

Quote:

---

Originally posted by qwert
καταληγεις να παιζεις ενα ρολο ο οποιος αντιστοιχει στην εικονα σου.

---

τα είπες όλα σε μια φραση..αυτο ακριβως ειναι. .

Quote:

---

Originally posted by qwert

Quote:

---

Originally posted by xontrompizeli
Μια συμβουλή κι από μένα qwert, ξεκίνα να ζεις τη ζωή σου και μη περιμένεις το αύριο με ιδανικότερες συνθήκες για να ζήσεις πράγματα, τίποτε δεν είναι δεδομένο στη ζωή και πρέπει να χαιρόμαστε τη κάθε στιγμή της ζωής μας όπως μας αξίζει να τη ζούμε.Ξεκίνα λοιπόν να ζεις και όταν θα έρθει ο έρωτας το μόνο πράγμα που δε θα σκέφτεσαι είναι τα κιλά και πίστεψε με μετά θα σε ξεχάσουν κι αυτά και θα αρχίσουν να φεύγουν χωρίς να το καταλάβεις!:wink2:

---

αυτο που λες ειναι πολυ θεωρητικο και δυστυχως δε μπορει να εχει εφαρμογη στην πραγματικη ζωη.
οταν δε μπορεις να ντυθεις οπως θες,οταν δε μπορεις να πας για ψωνια με τη φιλη σου,οταν δε μπορεις να πας για μπανιο,οταν θες ωρες για να ντυθεις και παλι φορας τα ιδια ,οταν η εικονα σου περιοριζει αυτοματα αυτα που μπορεις να πεις κλπ, δε μπορεις να ζησεις τη ζωη σου.
αν δε θες να στερηθεις εντελως τη ζωη σου, καταληγεις να παιζεις ενα ρολο ο οποιος αντιστοιχει στην εικονα σου.
κι επειδη το εχω παιξει αυτο το παιχνιδι αλλα το βαρεθηκα,βαρεθηκα τα ημιμετρα, εχω αποσυρθει εντελως μεχρι νεωτερας.

---

Εγώ μια ερώτηση θα σου κάνω μόνο quert μου..Τι ακριβώς έχεις και δε μπορείς να κάνεις όλα αυτά που είπες?Γιατί εάν ο λόγος που δε μπορείς να τα κάνεις όλα αυτά είναι τα κιλά, συγνώμη αλλά εμένα δε μου κάνει.Κοίτα γύρω σου να δεις τα πραγματικά προβλήματα, άνθρωποι χωρίς χέρια ή πόδια κι έχουν μεγαλύτερη αισιοδοξία από σένα κι από όλους εμάς που διστάζουμε να κάνουμε πράγματα λόγω κάποιων περιττών κιλών.Υπάρχει όμως μια μεγάλη διαφορά, εσύ μπορείς να το αλλάξεις αυτό που θεωρείς πρόβλημα, εκείνοι δε μπορούν.Τίποτα λοιπόν δεν είναι θεωρητικό όσο περνάει απτο χέρι μας να το αλλάξουμε.Όλα στο μυαλό μας είναι, αν δεν αλλάξεις την εικόνα και την αντίληψη που έχεις για τον εαυτό σου τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει.Συγνώμη για το τόνο μου αλλά ειλικρινά μιλάω πολύ καλοπροαίρετα..μου φαίνεται πολύ κρίμα ένα νέο κορίτσι να σκέφτεται με αυτό το τρόπο.

σου συνιστώ μία άσκηση, αφού υπήρξα σε χειρότερη φάση από εσένα και γενικά αντιμετωπίζω από παιδί ένα θέμα με την γύμνια... κλείσε το φως και άρχισε να περιγράφεις το σώμα σου δυνατά για να ακούς τι λες. Μετά άναψε το φως και στάσου μπροστά στον καθρεύτη και κοίταξε το σώμα σου. έπειτα γράψε σε ένα χαρτί τις διαφορές αυτού που έκανες περιγραφή και αυτού που είδες. Αν θες μπορείς να το επαναλάβεις μια, δυο φορές... θα καταλάβεις και τα συμπεράσματα δικά σου.

για να απελευθερώσεις τις κινήσεις σου, την γλώσσα του σώματος σου, θα ήταν καλό να παραμερίσεις ή να εξαφανίσεις το τροχοπέδι στο μυαλό σου και στις ελευθερίες που αυτό ορίζει για σένα...