τρωω γιατι δεν εχω σχεση

2 σκεψεις που εκανα σημερα:ετυχε σημ.για αγνωστο λογο να μην πειναω καθολου ολη μερα!δεν μου εχει ξανασυμβει.το απογευμα ημουνα μενα φιλο κ φτιαξαμε σαλατα σπιτι /εφαγα ελαχιστα.το βραδυ ημουνα με κοσμο.γυρνωντας σπιτι κ χωρις στην ουσια να πειναω επειδη περασα απο ενα μερος που παλια ετρωγα,πηρα μια σπανακοπιτα κ 1 σουβλακι που τα εφαγα χωρις ιδιαιτερη ορεξη/τοσο λοιπον μου φαινεται παραξενο να μη φαω 1 μερα!!!!αρχισα να σκεφτομαι τι κενο ηθελα να καλυψω:αν ειχα ενα συντποφο να με περιμενει στο σπιτι θα ετρωγα?οχι.με ενοχλει που αιμαι μονη/δεν εννοω φιλους.αρα τι?κ αν δε βρεθει ποτε κανεισ η αν απγησει να βρεθει εγω θα ξεφευγω διατροφικα?κ τελικα οι σχεσεις ειναι θεμα τυχης.η σου καθεται κατι καλο με αμοιβαιε κατανοηση κ.λ.π.η βιωνεισ μοναξια.απα τι?οποια θελει να μου πει.εμενα παντως με πειραζει η μοναχικη ζωη χωρις συντροφο

καλα κ μετα υπαρχουν πολλες περιπτωσεις,
να τρωει αλλα ο αλλος κ να παρασυρεσαι,
να πρεπει να μαγειρευεις οποτε να μενει φαγητο στο σπιτι που θα θες να φας,
να πρεπει να ψωνιζεις για 2 κ αν δε το θελει ο αλλος να μπαινεις στον πειρασμο να φας διπλα...
να τσακωθεις μαζι του κ να σε σπρωξει αυτο στο φαγητο...
αλλωστε
δεν ειναι ολα ροδινα κ ομαλα οπως τα νομιζεις στη συντροφικη ζωη,
απλα οι ομορφες στιγμες της ειναι αναντικαταστατες!
αλλωστε αυτο δεν ειναι ευτυχια? καθε ομορφη στιγμη μας!
απολαυσε λοιπον οσες ηδη εχεις γιατι μετα δε θα αυξηθουν μονο οι ομορφες στιγμες σου
αλλα κ οι στιγμες που θα θες να φας.

σιγουρα ειναι θεμα τυχης αλλα με το να σκεφτεσαι απαισιοδοξα οτι μπορει κ να μη βρεις καποιον
δεν βοηθας την τυχη σου...
αλλωστε χανοντας βαρος θα νιωθεις καλυτερα κ θα προσελκυεις οσα ατομα επιθυμεις,
οχι επειδη αδυνατισες αλλα επειδη εσυ νιωθεις καλυτερα με σενα,
κ αυτο παντα φαινεται κ μαγνητιζει!

δεν τρως επειδη δεν εχεις σχεση,
απλα βρισκεις μια δικαιολογια οπως ολοι μας για να φας καποιες φορες...

και εγώ έτσι νόμιζα στην αρχή lesing μου ότι τρώω διότι μου λείπει η συντροφικότητα αλλά μάλλον δεν είναι μόνο αυτό! έχει να κανε γενικα με τον τρόπο ζωής που επιλέγουμε να κάνουμε!! και απο την άλλη δε σημαίνει ότι και σχέση να έχουμε θα είμαστε όλη μέρα με το αγόρι μας για να μην τρώμε!! νομίζω με εμας έχει να κάνει περισσότερο!!!!

Εγω εχω ακριβως το αντιθετο προβλημα.οταν εχω σχεση συνήθως οι συντροφοι μου τρωνε πολυ περισσοτερο απο μενα (ασχετο που δεν παχαινουν) και τρωνε συνεχεια.κ ειναι συνεχεια, φαε κ εσυ κατι κ φαε κ εσυ κατι.με το αγορι που ειμαι τωρα παχυνα οσο δεν ειχα παχυνει ποτε στη ζωη μου!βεβαια δε φταει αυτος αλλα εγω. Μόνο τον πρωτο μήνα δεν ετρωγα απ τον πολυ ερωτα δε σκεφτομουν τπτ αλλο!

ναι μετά όταν χαλαρώνεις τρως άφοβα!! :P

ΧΑΧΑΧΑΧΑ!ασε για αυτο καταντησα ετσι!

εγώ θυμάμαι πριν 2 χρόνια τα είχα με ένα παλικάρι πολύ ψηλό. και τότε ήμουνα γύρω στα 62 κιλά αλλά είχα αρχίσει να χω πολύ όρεξη.θυμάμαι οτι είχαμε παραγγείλει να φάμε πίτσες κ αυτός είχε φάει τη μισή κ την υπόλοιπη την είχε αφήσει για μετά,κ εγώ την είχα καταβροχθίσει όλη κ κοιταζόμασταν λες κ ο ένας θεωρούσε τον άλλο μη φυσιολογικό. τότε ήταν που σκέφτηκα για πρώτη φορά ότι έτρωγα πάντα παραπάνω από αυτόν.

Οχι κοιτα εγω τρωω λιγο σε σχεση με αγορια γιατι φουσκώνω αμεσως.απλα αν περασει μια ωρα μπορω να ξαναφαω ανετα.απλα αυτο το αγορι μου ειναι συνεχεια φαε φαε κ τετοια.

εγώ νομίζω οτι μπορώ να ρίζω αρκετούς μαντραχαλάδες κάτω στη μάσα ,φυσικά αυτό δεν είναι προς τιμή μου.γιαυτό τώρα που κάνω δίαιτα κ δεν ξεπερνώ τις 1600 θερμίδες νιώθω λες κ δεν τρώω ποτέ απλά τσιμπάω. βέβαια με το καιρό συνηθίζω

Quote:

---

Originally posted by lesing
τοσο λοιπον μου φαινεται παραξενο να μη φαω 1 μερα!!!!

---

δεν το κατάλαβα αυτό κ τόσο?μα πρέπει να τρως κάθε μέρα.αλλιώς πως μπορείς να αντέξεις.?

εγώ παλιότερα όταν ερωτεύτηκα 1η φορά δεν είχα φάει τίποτα για 3 μέρες!!! και αργότερα έκανα κάτι καταστροφικές δίαιτες: καθόλου φαγητό για κανένα 2ήμερο κτλ! μετά εννοείται έτρωγα τον κόσμο!! τώρα όμως μου φαίνεται αδιανόητο να μείνω έστω και μια μέρα χωρίς καθόλου τροφή!!
είναι ότι χειρότερο μπορουμε να κάνουμε στον οργανισμό μας νομίζω!!!

από πια άποψη μπορεί να είναι σωστό κ θεμιτό το να μην τρώμε για μια μέρα.?όταν γουργουρίζει το στομάχι μας αυτό σημαίνει πείνα οτι πεινάμε.κ το στομάχι θα γουργουρίσει σίγουρα άμα έχουμε να φάμε πάνω από 5-6 ώρες. το σώμα μας μας ειδοποιεί για την πείνα πολύ πιο σωστά από το μυαλό μας.το μυαλό μπορεί να καθυστερήσει αν το έχουμε μάθει στη πείνα κ να μας λέει οτι δεν πεινάμε.κ μετά το σώμα να νιώθει τόση πείνα που στο τέλος να αναγκαστούμε να κατασπαράξουμε το σύμπαν.

δίκαιο έχεις bouliana! ξέρω μια κοπέλα όμως (αρκετά αδύνατη) που έχει συνηθισει να νιώθει το αίσθημα της πείνας χωρίς να την ενοχλεί!!! δεν είναι ανορεξική απλά δεν την πειράζει αν το στομάχι της γουργουρίζει!! ποτέ δεν κατάλαβα αυτους τους ανθρώπους! ή τους άλλους που "ξεχνάνε" να φάνε!! μου φαίνεται απίστευτο! ...ίσως επειδή απο το πρωί που θα ξυπνήσω το πρώτο πράγμα που σκέφτομαι είναι το φαγητο!! :P

δεν ειναι ολα ροδινα κ ομαλα οπως τα νομιζεις στη συντροφικη ζωη,
απλα οι ομορφες στιγμες της ειναι αναντικαταστατες!καποιες φορες... [/quote]
Εγω παλι κοραλακι γιατι νομιζω πως αμα γυριζω σπιτι κ με περιμενει καποιος κ χωθω στην αγκαλια του δεν θα πλησιασω το ψυγειο?

δεν μας απαντάς όμως στο τι εννοείς με το να μη φας μια μέρα

Quote:

---

Originally posted by lesing
δεν ειναι ολα ροδινα κ ομαλα οπως τα νομιζεις στη συντροφικη ζωη,
απλα οι ομορφες στιγμες της ειναι αναντικαταστατες!καποιες φορες...

---

Εγω παλι κοραλακι γιατι νομιζω πως αμα γυριζω σπιτι κ με περιμενει καποιος κ χωθω στην αγκαλια του δεν θα πλησιασω το ψυγειο? [/quote]
στο ευχομαι!
πολλες φορες ομως ριχνουμε σε ο,τι μας λειπει τα λαθη μας,
διατροφικα κ μη.

μπουλιανα μου το ειπε παραπανω κατι για σουβλακι κ δεν καταλαβε πως περασε η μερα.
εγω παλι εχω εντελως αλλη αποψη,
η τροφη ειναι συμμαχος μας κ πρεπει να ανοιγουμε το ψυγειο
το προβλημα το εχουμε στο ποσο συχνα κ στογ ιατι το ανοιγουμε.
παρεπιπτοντως εκανα τελειο σολωμο στο γκριλ
με πατατα κολοκυθι βραστο.
ειμαι ολη μερα κοντα σε διαθεσιμα ψυγεια
συνηθως ομως μονο το βραδυ το ψυγειο γινεται εχθρος μου.
αρα οταν εχουμε φαει οσα πρεπει (και μονο τοτε)
το να κανουμε επιδρομη στο ψυγειο δεν ειναι καλο.
κατα ταλλα ειναι φιλος μας...

Quote:

---

Originally posted by lesing
δεν ειναι ολα ροδινα κ ομαλα οπως τα νομιζεις στη συντροφικη ζωη,
απλα οι ομορφες στιγμες της ειναι αναντικαταστατες!καποιες φορες...

---

Εγω παλι κοραλακι γιατι νομιζω πως αμα γυριζω σπιτι κ με περιμενει καποιος κ χωθω στην αγκαλια του δεν θα πλησιασω το ψυγειο? [/quote]

και τι θα κάνεις όποτε αυτός που έχεις κ αγαπάς μπορεί να έχει άλλα προβλήματα κ να σε παραμελεί κ εσύ να νομίζεις οτι δεν σε θέλει?πάλι θα το ρίχνεις στο φαγητό ή θα τιμωρείς τον εαυτό σου με το να μη τρώς?κ άμα είσαι ερωτευμένη χωρίς ανταπόκριση? κ άμα σε παρατήσει για άλλη?κ άμα έχει νεύρα κ ξεσπάσει πάνω σου?κ άμα διαφωνείτε σε κάτι κ ξενερώσεις?κ άμα δεν είναι αυτό που ήθελες?
εγώ τόσα χρόνια που έχω διατροφική διαταραχή,το ναμαι σε μια σχέση δεν ήταν η λύση,πάλι τα ίδια έκανα.μόλις μπόρεσα να αποκτήσω αυτοπεποίθηση κατάφερα να κάνω κ μια καλή σχέση και να έχω κ μια καλή σχέση με το φαγητό

παντως πιστευω οτι στην αρχη οκ ισως να μη σε νοιαζει το φαγητο αλλα μετα δε θα αρχισετε να βγαινετε εξω για φαγητο?για σινεμα?για ποτο?τοτε ειναι που χαλαρωνεις κ αφηνεσαι.ειδικα αν τρωει κ ο αλλος

εγώ πάντως έχανα κιλά όποτε ήμουν ερωτευμένη χωρίς ανταπόκριση,φυσικά μετά τα έβαζα εις διπλούν.

[quote]Originally posted by bouliana
δεν μας απαντάς όμως στο τι εννοείς με το να μη φας μια μέρα [ε/quote]
ενοουσα οτι πρωτη φορα στη ζωη μου δεν ειχα ορεξη αυτη τη λυσσα για το φαγητο κ ενω θα μπορουσα αυτη τη μερα να ακολουθησω το μυν.που μου εδεινε το σωμα μου εγω εφαγα ετσι για να φαω .ουτως η αλλως ποτε δεν μου εχει συμβει ως τωρα ουτε για 1 μερα να μη με απασχολει το φαγητο!
Επισης συνεχως κανω το εξης:τρωω ενω δεν πειναω για να μην πεινασω αργοτερα κ φαω πολυ κ μετα νοιωθω πεινα πραγματικη κ ξανατρωω!

Quote:

---

Originally posted by granita
παντως πιστευω οτι στην αρχη οκ ισως να μη σε νοιαζει το φαγητο αλλα μετα δε θα αρχισετε να βγαινετε εξω για φαγητο?για σινεμα?για ποτο?τοτε ειναι που χαλαρωνεις κ αφηνεσαι.ειδικα αν τρωει κ ο αλλος

---

+10000000
καλα ετσι εφτασα απο 80 στα 90 κιλα χωρις να το παρω πρεφα.
μετα εκοψα κ το τσιγαρο κ κατοσταρησα...

Quote:

---

Originally posted by bouliana

Quote:

---

Originally posted by lesing
δεν ειναι ολα ροδινα κ ομαλα οπως τα νομιζεις στη συντροφικη ζωη,
απλα οι ομορφες στιγμες της ειναι αναντικαταστατες!καποιες φορες...

---

Εγω παλι κοραλακι γιατι νομιζω πως αμα γυριζω σπιτι κ με περιμενει καποιος κ χωθω στην αγκαλια του δεν θα πλησιασω το ψυγειο?

---

και τι θα κάνεις όποτε αυτός που έχεις κ αγαπάς μπορεί να έχει άλλα προβλήματα κ να σε παραμελεί κ εσύ να νομίζεις οτι δεν σε θέλει?πάλι θα το ρίχνεις στο φαγητό ή θα τιμωρείς τον εαυτό σου με το να μη τρώς?κ άμα είσαι ερωτευμένη χωρίς ανταπόκριση? κ άμα σε παρατήσει για άλλη?κ άμα έχει νεύρα κ ξεσπάσει πάνω σου?κ άμα διαφωνείτε σε κάτι κ ξενερώσεις?κ άμα δεν είναι αυτό που ήθελες?
εγώ τόσα χρόνια που έχω διατροφική διαταραχή,το ναμαι σε μια σχέση δεν ήταν η λύση,πάλι τα ίδια έκανα.μόλις μπόρεσα να αποκτήσω αυτοπεποίθηση κατάφερα να κάνω κ μια καλή σχέση και να έχω κ μια καλή σχέση με το φαγητό [/quote] +100000
:thumbup:

Quote:

---

Originally posted by bouliana

Quote:

---

Originally posted by lesing
δεν ειναι ολα ροδινα κ ομαλα οπως τα νομιζεις στη συντροφικη ζωη,
απλα οι ομορφες στιγμες της ειναι αναντικαταστατες!καποιες φορες...

---

Εγω παλι κοραλακι γιατι νομιζω πως αμα γυριζω σπιτι κ με περιμενει καποιος κ χωθω στην αγκαλια του δεν θα πλησιασω το ψυγειο?

---

και τι θα κάνεις όποτε αυτός που έχεις κ αγαπάς μπορεί να έχει άλλα προβλήματα κ να σε παραμελεί κ εσύ να νομίζεις οτι δεν σε θέλει?πάλι θα το ρίχνεις στο φαγητό ή θα τιμωρείς τον εαυτό σου με το να μη τρώς?κ άμα είσαι ερωτευμένη χωρίς ανταπόκριση? κ άμα σε παρατήσει για άλλη?κ άμα έχει νεύρα κ ξεσπάσει πάνω σου?κ άμα διαφωνείτε σε κάτι κ ξενερώσεις?κ άμα δεν είναι αυτό που ήθελε
Εχεις δικιο buliana.Eγω ως συνηθως φανταζομαι οτι ολα ειναι κ θα ειναι ιδανικα και οταν αρχιζουν τα παρατραγουδα τρωω φρικη (κ μετα τρωω κυριολεκτικα)Ειμαι εκτος πραγματικοτητας γιατι νομιζω οτι ολα θα ειναι τελεια-ωρε μαννα μου εχω μεγαλο κάλο)

κοριτσια και εγω οταν ειμαι ερωτευμενη στην αρχη μιας σχεσης 1.δε σκεφτομαι το φαι, 2.πορωνομαι με το σωμα για να αρεσω στον αλλο ακομη περισσοτερο, και μετα απο καιρο 1.προσαρμοζομαι συνηθως στις συνηθειες του αλλου(ειμαι και εγω επιρεπης αν με αφησω) και 2.τελικα παιρνω κιλα κ γουρουνιαζω οσο δεν παει!

τωρα που ειμαι μονη μου και εχω αποφασισει να ασχοληθω με εμενα αποκλειστικα εχω πεισμωσει τοοοσο με τα κιλα και το σωμα και ουτε που μου περναει απο το μυαλο να ξημεροβραδιαστω με πιτσες και σοκολατες!και ετσι μαλλον ετοιμαζομαι ψυχολογικα για τον επομενο:tumble:

Quote:

---

Originally posted by lesing
2 σκεψεις που εκανα σημερα:ετυχε σημ.για αγνωστο λογο να μην πειναω καθολου ολη μερα!δεν μου εχει ξανασυμβει.το απογευμα ημουνα μενα φιλο κ φτιαξαμε σαλατα σπιτι /εφαγα ελαχιστα.το βραδυ ημουνα με κοσμο.γυρνωντας σπιτι κ χωρις στην ουσια να πειναω επειδη περασα απο ενα μερος που παλια ετρωγα,πηρα μια σπανακοπιτα κ 1 σουβλακι που τα εφαγα χωρις ιδιαιτερη ορεξη/τοσο λοιπον μου φαινεται παραξενο να μη φαω 1 μερα!!!!αρχισα να σκεφτομαι τι κενο ηθελα να καλυψω:αν ειχα ενα συντποφο να με περιμενει στο σπιτι θα ετρωγα?οχι.με ενοχλει που αιμαι μονη/δεν εννοω φιλους.αρα τι?κ αν δε βρεθει ποτε κανεισ η αν απγησει να βρεθει εγω θα ξεφευγω διατροφικα?κ τελικα οι σχεσεις ειναι θεμα τυχης.η σου καθεται κατι καλο με αμοιβαιε κατανοηση κ.λ.π.η βιωνεισ μοναξια.απα τι?οποια θελει να μου πει.εμενα παντως με πειραζει η μοναχικη ζωη χωρις συντροφο

---

Απο προσωπικη εμπειρια, οσες φορες ειχα σχεση, τα περισοτερα κιλα τα επαιρνα τοτε... Καλοπεραση...Ταβερνες... Διακοπες.. παρεουλα τηλεοραση, αρα φαι!!! Μεχρι που παντρευτηκα την γυναικα μου... και εγιναν χειροτερα τα πραγματα!!! Καθε μερα φαι ετοιμο, ταβερνες, παρεες, επισκεψεις και πολλα ακομα που οδηγουν στο φαι!!! Αρα φαι και σχεση, τουλαχιστον για μενα, παει πακετο!!!

Quote:

---

Originally posted by bouliana
εγώ νομίζω οτι μπορώ να ρίζω αρκετούς μαντραχαλάδες κάτω στη μάσα ,φυσικά αυτό δεν είναι προς τιμή μου.γιαυτό τώρα που κάνω δίαιτα κ δεν ξεπερνώ τις 1600 θερμίδες νιώθω λες κ δεν τρώω ποτέ απλά τσιμπάω. βέβαια με το καιρό συνηθίζω

---

Ποτε θα παμε κοντρα με πιτσες???

Quote:

---

Originally posted by granita
παντως πιστευω οτι στην αρχη οκ ισως να μη σε νοιαζει το φαγητο αλλα μετα δε θα αρχισετε να βγαινετε εξω για φαγητο?για σινεμα?για ποτο?τοτε ειναι που χαλαρωνεις κ αφηνεσαι.ειδικα αν τρωει κ ο αλλος

---

+100000000

Δεν είναι η μοναξιά ή η συντροφικότητα,που μας ωθεί ή μας αποτρέπει από υπερφαγικά επεισόδια...
Εξάλλου σε κάθε σενάριο υπάρχουν λόγοι/αφορμές να καταφύγουμε στο φαγητό.

Το θέμα είναι ποιές ανάγκες μας καλύπτει το φαγητό,πέρα εκείνων της σίτισης επιβίωσης.
Τι πρωταρχικά σου λείπει και έχεις την τάση να το υποκαθιστάς με το να τρως,να μουδιάζεις την έλλειψη του.
Ποιά συναισθήματα βυθίζεις κάτω από το φαγητό,που σου φτυαρίζεις...Τι πνίγεις,που δεν τολμάς να ελευθερώσεις...
Ποιό βόλεμα,ποιός φόβος,ποιά ανασφάλεια σε κρατούν στα γνώριμα κι ασφαλή,ανεξάρτητα από το τίμημα,
που αποδέχτηκες και συνήθισες να πληρώνεις.

Είναι πολύ βαθύτερα τα αίτια και οι συνειρμοί από το δεν έχω σχέση ερωτική και τρώω.
Είναι άλλο κεφάλαιο η φυσιολογικότατη ανάγκη σου για έρωτα,τρυφερότητα,συντροφι κότητα κι ηδονή
από εκείνο της εξάρτησης από το φαγητό κι όσα μέσω εκείνου έχουμε μάθει να ικανοποιούμε/υποκαθιστούμε.

Κι όσο δεν τακτοποιούμε τη λανθασμένη μας σχέση μαζί του, ό,τι κι αν συμβαίνει στη ζωή μας, ό,τι κι αν μας λείπει
εκεί θα καταφεύγουμε,κάπως θα το απενοχοποιούμε και θα συνεχίζουμε ν'αφηνόμαστε στη δίνη του φαύλου του κύκλου!

Quote:

---

Originally posted by Ovellix

Quote:

---

Originally posted by bouliana
εγώ νομίζω οτι μπορώ να ρίζω αρκετούς μαντραχαλάδες κάτω στη μάσα ,φυσικά αυτό δεν είναι προς τιμή μου.γιαυτό τώρα που κάνω δίαιτα κ δεν ξεπερνώ τις 1600 θερμίδες νιώθω λες κ δεν τρώω ποτέ απλά τσιμπάω. βέβαια με το καιρό συνηθίζω

---

Ποτε θα παμε κοντρα με πιτσες???

---

μπουλιανα αμα ειμαι κ γω μαζι το εχασε το στοιχημα!
Ναντιν μονο εσυ θα μπορουσες να τα περιγραψεις τοσο ρεαλιστικα αλλα κ ευγλωττα!
Οβελιξ προσεχε τι λες γιατι παντα με αντρες ετρωγα :D

Quote:

---

Originally posted by NADINE
Δεν είναι η μοναξιά ή η συντροφικότητα,που μας ωθεί ή μας αποτρέπει από υπερφαγικά επεισόδια...
Εξάλλου σε κάθε σενάριο υπάρχουν λόγοι/αφορμές να καταφύγουμε στο φαγητό.

Το θέμα είναι ποιές ανάγκες μας καλύπτει το φαγητό,πέρα εκείνων της σίτισης επιβίωσης.
Τι πρωταρχικά σου λείπει και έχεις την τάση να το υποκαθιστάς με το να τρως,να μουδιάζεις την έλλειψη του.
Ποιά συναισθήματα βυθίζεις κάτω από το φαγητό,που σου φτυαρίζεις...Τι πνίγεις,που δεν τολμάς να ελευθερώσεις...
Ποιό βόλεμα,ποιός φόβος,ποιά ανασφάλεια σε κρατούν στα γνώριμα κι ασφαλή,ανεξάρτητα από το τίμημα,
που αποδέχτηκες και συνήθισες να πληρώνεις.

Είναι πολύ βαθύτερα τα αίτια και οι συνειρμοί από το δεν έχω σχέση ερωτική και τρώω.
Είναι άλλο κεφάλαιο η φυσιολογικότατη ανάγκη σου για έρωτα,τρυφερότητα,συντροφι κότητα κι ηδονή
από εκείνο της εξάρτησης από το φαγητό κι όσα μέσω εκείνου έχουμε μάθει να ικανοποιούμε/υποκαθιστούμε.

Κι όσο δεν τακτοποιούμε τη λανθασμένη μας σχέση μαζί του, ό,τι κι αν συμβαίνει στη ζωή μας, ό,τι κι αν μας λείπει
εκεί θα καταφεύγουμε,κάπως θα το απενοχοποιούμε και θα συνεχίζουμε ν'αφηνόμαστε στη δίνη του φαύλου του κύκλου!

---

Είσαι μέσα στο μυαλό μου Natalie.Έτσι είναι.Η σχέση με το φαγητό δεν είναι μονοσήμαντη,έχει συμβολική σημασία επίσης και ανάλογα με το ποια ανάγκη του ζητάμε να μας καλύψει,το χειριζόμαστε είτε με υπερβολική αυστηρότητα,είτε με ξεχειλωμένη επιτρεπτικότητα.Εκείνο το καημένο,απλά φαί είναι,δε μας ζήτησε να του δίνουμε εμείς το ρόλο ούτε εραστή,ούτε μάνας,ούτε συντροφιάς,ούτε παρηγορίστρας,ούτε εργαλείου ελέγχου,ούτε δεκανικιού,ούτε,ούτε.Εμείς το κάνουμε αυτό,στο χέρι μας είναι και ν'αλλάξει.

Εξαρτάται απο τον εκάστοτε σύντροφο πιστεύω..Μου έχει τύχει σχέση που να μην τον ενδιαφέρει καθόλου το φαί και παρότι συζούσαμε 4 χρόνια δεν πήρα γραμμάριο , τρώγαμε απλά κανονικό φαγητό όποτε πεινούσαμε.Μετά ήμουν με έναν που ήθελε ταβέρνα σχεδόν κάθε μέρα + τα γλυκά και τα σκατολοίδια που κουβαλούσε στο σπίτι μου και μέσα σε 6 μήνες είχα πάρει 4 κιλά!Πάντως η σχέση αυτή καθεαυτή μπορεί να μην παίζει ρόλο αλλά το συναίσθημα παίζει..όταν είμαι ερωτευμένη δεν σκέφτομαι ΄καθόλου το φαί, είμαι "γεματη" συναισθηματικά και δεν ψάχνω άλλα υποκατάστατα.Η μοναξιά πολλές φορές μας κάνει να ανοίγουμε το ψυγείο ..

[quote]Originally posted by lesing

Quote:

---

Originally posted by bouliana
δεν μας απαντάς όμως στο τι εννοείς με το να μη φας μια μέρα [ε/quote]
ενοουσα οτι πρωτη φορα στη ζωη μου δεν ειχα ορεξη αυτη τη λυσσα για το φαγητο κ ενω θα μπορουσα αυτη τη μερα να ακολουθησω το μυν.που μου εδεινε το σωμα μου εγω εφαγα ετσι για να φαω .ουτως η αλλως ποτε δεν μου εχει συμβει ως τωρα ουτε για 1 μερα να μη με απασχολει το φαγητο!
Επισης συνεχως κανω το εξης:τρωω ενω δεν πειναω για να μην πεινασω αργοτερα κ φαω πολυ κ μετα νοιωθω πεινα πραγματικη κ ξανατρωω!

---

είναι σημαντικό να μάθεις να κοντρολάρεις την όρεξή σου,κ ν'ακούς το σώμα σου.ένα βιβλίο αυτοβοήθειας θα σε βοηθήσει
πολύ αν δεν μπορείς να πας σε έναν διατροφολόγο. όλοι μας εδώ με αυτό παλεύουμε αλλά θέλει υπομονή οπότε καλό κουράγιο! όσο για τις σχέσεις ,σίγουρα το φαγητό γεμίζει κάποια κενά για λίγες ώρες αλλά μοναξιά άγχος νεύρα θα νιώθουμε πάντα απλά πρέπει να μάθουμε να τα ελέγχουμε ή να τα διοχετεύουμε σε κάτι πιο δημιουργικό από τη μάσα.


οvelix μη με προκαλείς γιατί είμαι σε δίαιτα κ τις πίτσες τις βλέπω μόνο στον ύπνο μου. πάντως άμα το πάμε για κόντρα μπορεί να μη σε κερδίσω αλλά θα μείνεις έκπληκτος με το τι κατεβάζω σε σύγκριση με τις διαστάσεις μου

Quote:

---

Originally posted by POZ
Εξαρτάται απο τον εκάστοτε σύντροφο πιστεύω..Μου έχει τύχει σχέση που να μην τον ενδιαφέρει καθόλου το φαί και παρότι συζούσαμε 4 χρόνια δεν πήρα γραμμάριο , τρώγαμε απλά κανονικό φαγητό όποτε πεινούσαμε.Μετά ήμουν με έναν που ήθελε ταβέρνα σχεδόν κάθε μέρα + τα γλυκά και τα σκατολοίδια που κουβαλούσε στο σπίτι μου και μέσα σε 6 μήνες είχα πάρει 4 κιλά!Πάντως η σχέση αυτή καθεαυτή μπορεί να μην παίζει ρόλο αλλά το συναίσθημα παίζει..όταν είμαι ερωτευμένη δεν σκέφτομαι ΄καθόλου το φαί, είμαι "γεματη" συναισθηματικά και δεν ψάχνω άλλα υποκατάστατα.Η μοναξιά πολλές φορές μας κάνει να ανοίγουμε το ψυγείο ..

---

η μοναξιά και η βαρεμάρα.εγω θυμάμαι το φαγητο οτα δεν εχω τι να κανω και κάθομαι.αν ειμαι στη δουλειά και πηζω ποτε δε θα σκεφτω οτι πειναω ή αν κανω κατι και ειμαι απασχολημένη.μονο οταν χαλαρώσω κ δεν εχω τι να κανω.
ασε που πιστεύω οτι τα περισσότερα ζευγάρια βγαινουν κυρίως για φαγητο η για καμια μπυρίτσα.

Quote:

---

Originally posted by NADINE
Δεν είναι η μοναξιά ή η συντροφικότητα,που μας ωθεί ή μας αποτρέπει από υπερφαγικά επεισόδια...
Εξάλλου σε κάθε σενάριο υπάρχουν λόγοι/αφορμές να καταφύγουμε στο φαγητό.

Το θέμα είναι ποιές ανάγκες μας καλύπτει το φαγητό,πέρα εκείνων της σίτισης επιβίωσης.
Τι πρωταρχικά σου λείπει και έχεις την τάση να το υποκαθιστάς με το να τρως,να μουδιάζεις την έλλειψη του.
Ποιά συναισθήματα βυθίζεις κάτω από το φαγητό,που σου φτυαρίζεις...Τι πνίγεις,που δεν τολμάς να ελευθερώσεις...
Ποιό βόλεμα,ποιός φόβος,ποιά ανασφάλεια σε κρατούν στα γνώριμα κι ασφαλή,ανεξάρτητα από το τίμημα,
που αποδέχτηκες και συνήθισες να πληρώνεις.

Είναι πολύ βαθύτερα τα αίτια και οι συνειρμοί από το δεν έχω σχέση ερωτική και τρώω.
Είναι άλλο κεφάλαιο η φυσιολογικότατη ανάγκη σου για έρωτα,τρυφερότητα,συντροφι κότητα κι ηδονή
από εκείνο της εξάρτησης από το φαγητό κι όσα μέσω εκείνου έχουμε μάθει να ικανοποιούμε/υποκαθιστούμε.

Κι όσο δεν τακτοποιούμε τη λανθασμένη μας σχέση μαζί του, ό,τι κι αν συμβαίνει στη ζωή μας, ό,τι κι αν μας λείπει
εκεί θα καταφεύγουμε,κάπως θα το απενοχοποιούμε και θα συνεχίζουμε ν'αφηνόμαστε στη δίνη του φαύλου του κύκλου!

---

NADINE μου το θετεις πολυ ωραια το θεμα αλλα πραγματικα δεν ξερω πια γιατι εγω εκανα βουλιμικα απο παιδι κ συνεχισα σαν εφηβος γιατι οπως εχω ξαναπει στο σπιτι μας δεν μπαιναν ουτε γλυκα ουτε σουβλακια κ εγω τα ετρωγα κρυφα εξω απο το σπιτι.Βεβαια τωρα ειναι το θεμα τι κανω.Εχω πολεμησει τοσο πολυ με το φαγητο.Καποια στιγμη κουραστηκα τοσο πολυ που παραδοθηκα κ ημουν σε ληθαργο για πολλα χρονια.Τωρα ξυπνησα αλλα ειναι τοσο δυσκολο!Ο χειροτερος μου εχθρος ειναι ο εαυτος μου.

ολεεεεεε :P μπράβο lesing ορθότατο το quotation!!! :thumbup:
αντε να κάνεις και τικεράκι!!!! ;)

κοριτσια γεια σας! Σας διαβαζω εδω κ καποιο χρονικο διαστημα αλλα πρωτη φορα γραφω κ αφορμη σταθηκε αυτο το τοπικ! Εχω χασει πανω απο 20 κιλα αργα κ σταθερα μεσα σε 6 (!) χρονια κ πλεον ειμαι σε φυσιολογικο βαρος. Θελω λοιπον να μοιραστω την εμπειρια μου μαζι σας κ οσα εχω αποκομισει ολο αυτο το χρονικο διαστημα. Lessing μου μην βλεπεις τον εαυτο σου σαν εχθρο.. ειναι το μεγαλυτερο λαθος που μπορεις να κανεις! Κ μην περιμενεις να βρεις τον ''σωτηρα'' στο προσωπο ενος συντροφου. Η σχεση μας με τον εαυτο μας ειναι η μονη σταθερη σχεση που θα εχουμε στη ζωη μας ο,τι κ αν συμβει κ πρεπει να μαθουμε να στεκομαστε στα ποδια μας κ να μας φροντιζουμε.. Κ πανω απ'ολα να μας αγαπαμε.. Το ξερω οτι αυτα ακουγονται τετριμμενα κ χιλιοειπωμενα. Ευκολα να τα λες, δυσκολο να τα κανεις αλλα ετσι ειναι.

o εαυτος μου αυτος ο αγνωστος Εσυ πως αγαπησες τον εαυτο σου?

Quote:

---

Originally posted by Marry Poppins
ολεεεεεε :P μπράβο lesing ορθότατο το quotation!!! :thumbup:
αντε να κάνεις και τικεράκι!!!! ;)

---

θελω πολυ να κανω τικερακι αλλα 3 φορες που προσπαθησα ενω μου τα γραψατε εσυ κ η κλικ πολυ ωραια οταν πηγα να το βαλω στο προφιλ δεν μπορουσα να μπω ξανα στο φορουμ κ αλλαξα 3 φορες ονομα για να ξανακανω εγγραφη οποτε φοβαμαι

Quote:

---

Originally posted by lesing

Εσυ πως αγαπησες τον εαυτο σου?

---

Quote:

---

Originally posted by NADINE

Quote:

---

Originally posted by lesing

Εσυ πως αγαπησες τον εαυτο σου?

---

---

χαχαχαχα nadine δεν παίζεσαι!!! :spin: