Originally posted by smart
Quote:
Originally posted by Ava
Αν τα πω όλα, με βλέπω έγκλειστη σε κανένα ιδρυματάκι.. :)
Μοναξιά, λοιπόν, ανία, πλήξη, φόβος για το μέλλον, αίσθηση ότι αλλού και αλλιώς θα έπρεπε να ζω, αίσθηση ότι πήραμε τη ζωή μας λάθος, αλλά δεν αλλάξαμε ζωή, θέλεις κι άλλα? Να ετοιμάζομαι σιγά σιγά? Να την προβάρω τη λευκή μπλουζίτσα με τα μανικάκια που δένουν πίσω? :dork:
μιας κ το θεσαμε.. μ εχει προβληματισει πολυ αυτο το θεμα.. θα ενιωθα πολυ ψωνιο που νομιζω οτι θα πρεπε να ζω αλλου κ αλλιως, αλλα ειναι κατι που μου λενε συνεχως οσοι με ξερουν κ αυτο απο τη μια με ανακουφιζει που δεν ειμαι ψωνιο, απο την αλλη με θλιβει το οτι προφανως ειμαι (τι εκληξη!!), μαλλον αχρηστη..αφου δεν κατραφερα να ζω οπου κ οπως θα πρεπε η θα θελα..
και , εν πασει περιπτωσει, επρεπε, δεν επρεπε, δε ζουμε ουτε αλλου, ουτε αλλιως, ζουμε εδω κ ετσι, το θεμα ειναι πως το διαχειριζομαστε αυτο ωστε ουτε να γινουμε κατι που δε θελουμε , ωστε να μπορεσουμε να ενσωματωθουμε στο περιβαλλον, ουτε να ειμαστε περιθωριακοι?