καταπολεμησα την βουλιμια εδω και 3 χρονια και ειμαι καλα!

ειμαι η free , 22 χρονων και ειμαι καλα.!ειμαι νικητρια..μεσα απο τον αυτον τον γολγοθα βγηκα νικητρια..εχω πολυ καιρο να μπω στο φορουμ..2 ισως και 3 χρονια..κακως..δεν ξερω γιατι απομακρυνθηκα ετσι την στιγμη που μπορουσα να δωσω φτερα σε ολες σας..ισως γιατι φοβομουν μην "κολλησω" παλι..αλλα αυτο δεν "κολλαει"..το ξεπερνας και τελος...φευγει..εμαθα και παλι να ζω, να ελπιζω σε μια νεα ζωη ..κοιταω παλια post μου και αναρωτιεμαι αν ολα αυτα εβγαιναν απο το στομα μου..αγαπαω την ζωη πλεον, δεν υπαρχω απλα αλλα ζω την καθε μερα, το καθε λεπτο σαν να ειναι το τελευταιο, δεν ζω για μια εικονα που ο κοσμος πλαθει σαν μοναδικη..ΕΓΩ ειμαι μοναδικη, το μεσα μου, η προσωπικοτητα μου, με αγαπαω για αυτο που ειμαι, οχι για αυτο που θα θελα να ειμαι..δεν ειμαι 57 κιλα, ειμαι 65 αλλα δεν πειραζει...τουλαχιστον ετσι ζω και ονειρευομαι ...αγαπαω..νιωθω...βιωνω..εχω συναισθηματα..δεν νιωθω κενη..οπως αλλωτε..οπως τοτε...εκεινη την εποχη που δεν θελω να θυμαμαι..που ολα εμοιαζαν ματαια..σε εναν κοσμο διαβολικα πλασμενο..που δεν ηθελα να ζω...που ολα κατε΄ληγαν σε ενα τουνελ, σε μια σπηλια..πουθενα φως, πουθενα ζωη, πουθενα ελπιδα... ε οχι λοιπον... ΗΤΑΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΜΙΑΣ ΜΕΡΑΣ κοριτσακια μου..ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΗΜΕΡΑΣ..ειπα οχι σε αυτο τον βουρκο που αποκαλουταν ζωη..και απο τοτε σταματησα να παραιτουμαι...
βγαινω με το αγορι μου, τρωω κανονικα, δεν παιρνω καθαρτικα, δεν εξαντλουμαι στην γυμναστικη, δεν ζω για ην εικονα μου, δεν υπαρχω για ΕΝΑ ΨΕΥΤΙΚΟ ΠΡΑΓΜΑ, για ενα σωμα που και τελειο να γινει εγω δεν θα ειμαι ευχαριστημενη γιατι η ουσια δεν ειναι εκει, ειναι αλλου..ειναι μεσα μου..Ας ΨΑΞΟΥΜΕ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΜΑΣ τι ειναι αυτο που μας παει πισω..τι ειναι αυτο που μας γονατιζει..και οζι εξω..δεν ειναι αυτ η ηλιθια εικονα...δεν ειναι το αδυνατο σωμα...δεν ειναι αυτο που φερνει την ευτυχια..ειχα φτασει και λιγο πριν την ανορεξια χωρις περιοδο, με εμφανη τα κοκκαλα μου σε καθε σημειο του σωματος,,,ΝΑΙΙΙΙ ΗΜΟΥΝ ΑΔΥΝΑΤΗ, ΠΟΛΥ ΑΔΥΝΑΤΗ αλλα οχι ευτυχισμενη..αντιθετα πολυ δυστυχισμενη...μεσα μας ειναι η απαντηση..
ζηστε, η ζωη ειναι μικρη..πολυ μικρη..καθε μερα που περναει ειναι μονο η αρχη της επομενης..που ειναι η δυναμη που πρεπει να δειξουμε? πρεπει να σηκωθουμε ολες μαζι και να το πολεμησουμε? σηκωθηκα εγω..εδω και 3 χρονια δεν εχω ξαναπεσει..ειμαι δυνατη, εδω στο πλευρο σας..και αυτη την φορα θα μεινω διπλα στην καθε μια σας..εδω..να βοηθησω οποια με χρειαστει..γιατι οσο και να βοηθαει ο καθε ψυχολογος, κανενας δεν μπορει να βοηθησει περισσοτερο απο τον εαυτο μας και απο καποιον που το εχει βιωσει..
οπλιστειτε με θαρρος και αφηστε πισω αυτο τον εφιαλτη..αρκετη ζωη εχει φαει...το ξεπερασα και για το ξεπερασα εγω , μπορειτε και εσεις..η οποιαδηποτε..δεν ειμαι εγω πιο δυνατη απο εσας..ο ανθρωπος κρυβει μεσα του μεγαλη δυναμη..
πολλα βραδια εχω κλαψει, πολλες νυχτες..4 χρονια απο την ζωη μου, μου στερησε..η βουλιμια..η μοναξια ηταν η καλυτερη μου φιλη..μια ημερα παραπανω φαγητο και καταστρεφοταν ολη η εβδομαδα μου..η ζωη μου κρεμοταν απο ενα σκοινι..πολλες ηταν οι φορες που σκεφτομουν να παραιτηθω, οτι και αν σημαινε αυτο..αλλα υπηρχαν και πολλα που με κρατουσαν πισω..
η ζωη ειναι ενα δωρο..μας δοθηκε χαριστικα..ας μην το πεταξουμε στα σκουπιδια τοσο απλα..
ειμαι εδω..για ολες σας..για οποια με εχει αναγκη..

πολυ ομορφα τα λογακια σου μικρη μου free

δυνατες οι πραξεις σου και οι παραδοχες σου!


καλη δυναμη και καλη συνεχεια!

πόση χαρά μας δίνεις μ'αυτό το τόσο αισιόδοξο ποστ free!

Πές μου όμως κάτι: Πόσο καθοριστικό ρόλο στην ανάρρωσή σου, έπαιξε το αγόρι σου?

Πόσο σημαντικό είναι για ένα διατροφικά διαταραγμένο άτομο να ισορροπήσει κάποτε, αν πάψει να είναι μόνο του, αν έχει κάποιον δίπλα του, άν έχει ένα σκοπό, ένα νόημα να παλέψει??

Θα με ενδιέφερε ιδιαιτέρως η γνώμη σου. Για μια ακόμη φορά, θέλω να σου πώ πόσο χαίρομαι ειλικρινά που γλύτωσες από τούτη την κόλαση και μάλιστα ΤΟΣΑ χρόνια τώρα!!! Μπράβο κορίτσι μου!!

:thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thum bup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup:: thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumb up::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::t humbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbu p::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::th umbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup ::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thu mbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup: :thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thum bup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup:: thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumb up::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::t humbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbu p::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::th umbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup ::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thu mbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup: :thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thum bup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup:: thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumb up::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::t humbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbu p::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::th umbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup ::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thu mbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup: :thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thum bup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup:

Γλυκια μου Μαρια οταν το ξεπερασα δεν ειχα αγορι διπλα μου, ημουν μονη μου...στηριχτηκα στα δικα μου ποδια..στις δικες μου δυναμεις..η βοηθεια που ειχα ηταν κυριως απο την αδελφη μου που με στηριξε αρκετα σε ολο αυτο και απο την κολλητη μου η οποια ειχε περασει και εκεινη ανορεξια στο παρελθον αλλα και παλι ηταν καθαρα δικη μου η προσπαθεια..το νοημα το βρηκα σε μενα..!μεσα μου!εκει που πρεπει να το βρουμε ολες!

πολύ χαίρομαι που τα κατάφερες κ μπράβω σου ,θέλει πολύ δύναμη.εγώ θα θελα να μου πεις πως επιτέλους θα πάψω να σκέφτομαι το φαγητό κ θα αντιμετωπίσω τα πραγματικά που προβλήματα..έχω σταματήσει τους εμετούς αλλλά δεν μου φτάνει μόνο αυτό για να νιώσω γερή.θέλω να σκέφτομαι το φαί όταν πεινάω πραγματικά ή όταν έχω πραγματική επιθυμία κ όρεξη ,κ να ακολουθώ μια πιο υγειηνή διατροφή όπως όλοι οι άνθρωποι γύρω μου..να μην έχω αυτή τη διαρκή ανικανοποίητη πείνα. σημ.ποτέ δεν ήμουν ανορεξική.πάντα μόνο βουλιμική.

κι εγώ το ίδιο αναρωτιέμαι... πώς θα γίνει να τρώω τα ίδια με τους άλλους, τις ίδιες ώρες, και τις υπόλοιπες ώρες να ασχολούμαι με άλλα πιο δημιουργικά πράγματα και όχι με το πως θα καταφέρω να μην φάω, ή πως θα κάψω αυτά που έφαγα, μιας και ήδη έχω κάποια κιλάκια παραπάνω, και δεν θα ήθελα να ανέβει κι άλλο η ζυγαριά...

Κατά τα άλλα μας δίνεις κι εμάς μεγάλη δύναμη να συνεχίσουμε την προσπάθεια που έχουμε συνεχίσει... Επίσης, μπορείς λίγο να μας πεις πως τα κατάφερες και ξέφυγες? Σε βοήθησε κάποιος διαιτολόγος, ψυχολόγος? Ή έκανες όλον τον αγώνα μόνη σου?

Ευχαριστούμε και πάλι που επέστρεψες για να μας βοηθήσεις...

σε ευχαριστούμε πολύ free. Δεν ξέρεις πόση δύναμη μας δίνεις. Μπράβο σου κοπέλα μου. Σου αξίζουν όλα τα μπράβο του κόσμου. Να σαι πάντα έτισ χαρούμενη και ευτυχισμένη

free, χίλια μπραβο!!!!:thumbup:

μπραβο free,πολυ ελπιδοφορο το μηνυμα σου...
μακαρι να το εβλεπα οπως εσυ.

http://www.cssplay.co.uk/menu/win.gif
δεν ξερω γιατι δεν εμφανιζει τη φωτο πλεον..........

συγχαρητηρια free :thumbup:

ουτε ψυχολογος με βοηθησε στη φαση εκεινη ουτε -ποσο μαλλον- διαιτολογος..ολα ηταν στο μυαλο μου..απλα μια μερα ειπα δεν παει αλλο ολο αυτο..δεν βγαζει πουθενα..εχω φαει ηδη 4 χρονια απο την ζωη μου..ποσο αλλο? και εκει ειναι που ξαφνικα γινεται ενα click και αλλαζει ο κοσμος σου..ολα τα βλεπεις αλλιως...το οτι δεν σε νοιαζει το φαγητο, οι ποσοτητες, οι μεριδες, οι θερμιδες κτλ δεν σημαινει πως τρως παραπανω μετα, απλα δεν σε απασχολει το θεμα..το αντιμετωπιζεις σαν κατι συνηθες..εχω να χασω κιλα?..οκ..θα τα χασω σιγα σιγα..χωρις καμια ακροτητα!χωρις υπερβολη! εμενα αυτο το click λοιπον εγινε απο την μια μερα στην αλλη..απο την μια μερα στην αλλη σταματησα τα καθαρτικα, την υπερβολικη ασκηση, τα βουλιμικα..ειπα ΤΕΛΟΣ και το εκανα.. που βρηκα την δυναμη?

ΜΕΣΑ ΜΟΥ..ΚΟΙΤΑΧΤΕ ΜΕΣΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΚΡΥΒΕΤΕ η καθεμια..αβυσσος η ψυχη λενε και οντως ετσι ειναι..αβυσσος..δεν υπαρχει ουτε προκειται να βγει μαγικο χαπι για την καταπολεμηση της βουλιμιας..η ιαση θα προελθει απο μεσα μας και μονο..και εφοσον το θελουμε!θελουμε πραγματικα να μην ειμαστε το επικεντρο?θελουμε πραγματικα να μην μας νοιαζονται οπως εμεις το επιδιωκουμε? γιατι μια ζωη πασχιζα να μεινω σε ενα κεντρο παρατηρησης ολων τριγυρω μου και το πληρωσα ακριβα..

τι ωραια που κλεινει η μερα με αυτο το μηνυμα...........
τελειο απο την αρχη ως το τελος.
μακαρι να παραδειγματιστουν κι αλλοι-ες

σευχαριστουμε free:starhit:

ποσο αληθινο μηνυμα...

Ψυχουλα μου...:love: