Printable View
κατ'αρχην καλησπερα... λιγο πιο επσημα
Ειμαι καινουργια στο site αν και (υπερβολικα) παλια στο θεμα των διατροφικων διαταραχων , οπως μπορειτε να καταλαβετε και απο την υπογραφη μου.
Ημουν κυριως βουλιμικη, κυριως σε φασεις στρες και στεναχωριας μονο που δεν ... απεβαλα τιποτα
αποφασισα λοιπον να (ξανα)κανω κατι, για αυτο, εκμεταλευομενη την υπαρξη, την υποστηριξη και την καλή σας διάθεση, με την ελπιδα να ειναι μονιμο αυτη τη φορα.
Ευχαριστω, και θα τα λεμε (ελπιζω) συχνα
καλη επιτυχια στην προσπαθεια σου καλη μου! η δυναμη κρυβεται μεσα μας....(ετσι λενε...:) )
και εγω σου ευχομαι καθε επιτυχια!! ολα στο μυαλο μας ειναι!! δωσε και εσυ τη δικη σου μαχη για να ρθουν μερες καλυτερες!!
Kαι απο μενα καλως ορισες!
Καλώς όρισες στην παρεά μας m&m! Σου εύχομαι μέσα από την καρδιά μου, αυτή την φορά οι προσπάθειά σου να βγει καρποφόρα!!! Αλήθεια τι ηληκίας έχεις? Με βάση το τικεράκι σου είσαι στα 140 κιλά? Έχεις κάνει οποιαδήποτε βαριατρική επέμβαση, ή προσπαθείς μόνη σου?
Καλως ορισες!
Καλη αρχη! (ή καλη συνεχεια γιατι βλεπω πως ηδη εχεις χασει 10 κιλα!!:thumbup: )
Kαλώς σε βρίσκουμε και στ'ολόδικο σου τόπικ,ομορφούλα!
Να χαιρετησω κι εγω την παρεα και να σας πω οτι σας παρακαλουθω καιρο τωρα χωρις να ειμαι μελος αλλα πλεον νοιωθω την αναγκη να σας γνωρισω καλυτερα...ειμαι στα 30 εχω φτασει πριν 5 χρονια τα 198 κιλα και πριν απο καποιους μηνες ξεκινησα διαιτολογο ξανα και ειμαι αισιως στα 165...ειχα πεσει στα 157 αλλα λογω οικογενειακων θεματων κυριως ψυχολογικων σταματησα για 2 μηνες...δεν θελω να κανω καποια επεμβαση φοβαμαι και θεωρω πως με υπομονη και πραγματικη δουλεια θα τα καταφερω...οπως και η m&m υπεφερα και υποφερω απο βουλιμικα επεισοδια...πιανω τον εαυτο μου να τρωει χωρις λογο..ποσοτητες απο γλυκα σνακς και συναφη...ευτυχως φαγητο αρκουμαι στην μεριδα και δεν συμπαθω τις λιπαρες τροφες...νομιζω θα βρω ακρη ...εσεις τι λετε?χρειαζομαι την αγκαλια και την συμβουλη σας....ευχαριστω :)
Weight Loss Center is your best free resource for weight loss
http://www.weight-loss-center.net/we...023af82042.png
ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΚΙΑ ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΕς...
ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙς ΕΙΤΕ 10 ΚΙΛΑ ΕΙΤΕ 2 ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΜΑς ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ...ΝΑ ΒΑΖΕΙς ΜΙΚΡΟΥς ΣΤΟΧΟΥς ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΤΟΗΣΕ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ...Η ΔΥΝΑΜΗ ΚΗ ΥΠΟΜΟΝΗ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΜΑς ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΑΓΙΚΑ ΦΙΛΤΡΑ...ΝΑ ΘΥΜΑΣΑΙ ΟΤΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ...
Kαλώς σε βρίσκουμε,Morticia κι ας μη μας έπαιζες τόσον καιρό!
Θα προσπαθήσω να διατηρήσω την ψυχραιμία μου,που μου κλέβεις την πρωτιά στα κιλά
και να φερθώ κόσμια,αν και στη σκιά σου!Δεν ξέρω σε ποιό βαθμό νιώθεις να διαχειρίζεσαι
τη σχέση σου με το φαγητό,πάντως όσο δύσκολο κι αν φαντάζει να χάσεις τα κιλά,που στοχεύεις,
χωρίς επέμβαση,αν το θελήσεις πολύ,πιστεύω πως είναι στο χέρι σου να το καταφέρεις!
Ίσως όχι εύκολα,όχι γρήγορα,πάντως είναι εφικτό!Ήδη είσαι σε καλό δρόμο!
Κι εγώ,που έκανα τρία χειρουργεία,εκεί προσανατολίζομαι σιγά σιγά:διατροφή+άσκηση.
Εδώ είμαστε να τα λέμε!Καλή δύναμη στην προσπάθεια σου!Φιλάκιαααααααα
@ όλους : Σας ςευχαριστω πολυ για την υποδοχη. !!! με εμψυχωνετε
@ MorticiaΓεια σου φιλεναδα! Ελπιζω να με θελεις για παρεα σ'αυτη τη προσπαθεια... Το δικο μου maximum ηταν 163κιλα 3χρονια πριν. Οπως λες και εσυ... θα τα καταφερουμε...
@ Nadine Ευχαριστω ιδιαιτερα για τηην υπεροχη φωτο!!! μου μοιαζει λιγο :) χιχιχι
Λιγα ακομα για μενα.
ειμαι 36 ετων με υψος 167.
την πρωτη μου διαιτα την εκανα στα 12 απο καποιο περιοδικο γιατι αν και δεν ημουν παχια ειχα κατι θειαδες που το καλοκαιρι με επρηζαν επειδη δεν ημουν λεπτη σαν τις κορες τους. Επισης ειχα μια υπερβαρη μεγαλυτερη ξαδερφη, που την αναφεραν σαν φοβητρο "... μη τρως γιατι θα γινεις σαν τη Μαρια...". Αποτελεσμα... την ξεπερασα κατα πολυ...
εως το 1997 προσπαθουσα κυριως μονη μου με αποτελεσμα να χανω 5κ να περνω 10κ. Τοτε, λογω ερωτα επι 1 χρονο εκανα πρωτεινικη διατροφη (παλι μεσω διατροφολογιων φιλων και οχι επισημως) οπου εχασα 32κιλα φτανοντας κοντα (σχετικα) στο στοχο μου.
Κι ερχεται η δεκαετια 2000-2010 οπου απο ολες τις αποψεις εχασα τα αυγα και τα πασχαλια απο οικογενειακης, οικονομικης και συναισθηματικης αποψεως. Απο εξετάσεις αποδειχθηκε οτι ο μεταβολισμος μου ειναι γιακλαματα... κυριολεκτικα, και ετσι εγω απλως παραιτηθηκα.
Αποτελεσμα τον αυγουστο του 2008 να φτασω κοντα στα 165κιλα οπου και πηρα την αποφαση για δακτυλιο παρόλο που ο γιατρος με προειδοποιησε οτι καλυτερα θα ηταν το μανικι.ετσι εχασα κοντα στα 30κ μονο απο το χειρουργειο και την πρωτη ρυθμιση (απο τις 9 που γινονται σταδιακα). Και εδω ερχεται το θεμα εμπιστοσυνης στο γιατρο και στο team του: αν και αυτος ηταν οικογενειακος γνωστος μας, δεν απεφυγε τα σχολια για την πορεια μου, και μια ειρωνικη διαθεση απο καποιους συνεργατες του. Ως εκ τουτου ο δακτυλιος δεν εχει ρυθμιστει απο τον Μαρτη του 2009 και φυσικα απο τη μια εχει χασει την αποτελεσματικοτητα του και απο την αλλη τουλαχιστον εμποδιζει κατι τρελα βουλιμικα επεισόδια οπως αυτα του παρελθοντος
τωρα ο κομπος εφτασε στο χτενι.Μεχρι να βρω αλλο γιατρο για να εμπιστευτω, αποφασισα και ξανααρχισα πρωτεινικη διατροφη (Ατκινς) σε πιο σωστες βασεις, η οποια ειχε αμεσο αποτελεσμα (10 κιλα σε 7 εβδομαδες).
εχω παψει να σκεφτομαι το θεμα διαιτα και σκεφτομαι οτι απλως θα φαω "κρεας" με μια σαλατα. Δεν ζυγιζομαι συχνα για να μην βλεπω ποτε φτανω σε στασιμοτητα, και απλως με αυτο τον τροπο ελπιζω για το καλυτερο!
Καλώς ήλθατε και οι δύο και απο μένα!
m&m:Αν πραγματικά θέλουμε κάτι,δεν υπάρχει εμπόδιο στο να πετύχουμε τον στόχο μας.Η αιτία είναι μέσα μας.
Καλή επιτυχία και καλή δύναμη.
Αχ m&m μου αυτός ο δακτύλιος...... εγω τον έβαλα πριν 6μισι χρόνια στα 140 κιλά και τώρα είμαι στα 125 και στις προενχειριτικές για να τον αφερέσω και να κάνω μανίκι.
Αν κατάλαβα καλά, έχασες 30 κιλά από τον δακτύλιο και τα ξαναπήρες?
Σου εύχομαι να πας όσο το δυνατόν καλύτερα με όποια διατροφή και να ακολουθήσεις, αλλά πάνω από όλα να μπορέσεις να διατυριθείς στα κιλά που θα φτάσεις.
Morticia80 μένω με το στόμα ανοικτό!!!!!! 198 κιλά στα 165 και δεν σκεφτηκες καν για χειρουργείο!!!! Μπράβο σου κοριτσάρα μου.... Με κάνεις λίγο να ντρέπομαι για να είμαι ηληκρινής που έβαλα τον δακτύλιο στα 140 και που τώρα πάω για μανίκι.... Όμως αφού τα κατάφερες με τα πρώτα 33 κιλά, θα τα καταφέρεις και με τα υπόλοιπα, είμαι σίγουρη!!! Μακάρι να είχαμε όλοι μας την θέληση και την υπομονή την δικιά σου! Φιλιά κούκλα μου, και σου εύχομαι ότι καλύτερο
Κοριτσια μου ηδη νοιωθω καλυτερα :bigsmile: NADINE ευχαριστω πολυ γλυκουλι χιχι...να σημειωσω πως αν κατι με εχει βοηθησει πραγματικα ειναι το περπατημα...ακουστικα στ αυτια και παιρνω τους δρομους.....νομιζω οτι το μισο αποτελεσμα οφειλεται εκει και παλι σας ευχαριστω για την αγκαλια την ειχα απολυτα αναγκη
Morticia80 βάλε το τικεράκι στην υπογραφή σου για να βγένει πάντα χρυσό μου!!! Από δω και πέρα θα είμαι από τις φανατικές σου θαυμάστριες!!!!! Αλήθεια, δεν μας είπες τί ύψος έχεις, και αν είσαι παντρεμένη, έχεις μωράκια κτλ. Εγώ είμαι 27 ετών, παντρεμένη με ένα γιο 2 ετών.
κοριτσια καλως ηρθατε στο φορουμ κ καλη επιτυχια στον αγνωνα σας !
σας θαυμαζω απεριοριστα, πρεπει να εχετε απειρο κουραγιο :)
Tην καλύτερη δουλειά κάνεις!Συνέχισε να περπατάς μουσικά προς τα καλύτερα σου!Quote:
Originally posted by Morticia80
...να σημειωσω πως αν κατι με εχει βοηθησει πραγματικα ειναι το περπατημα...
ακουστικα στ αυτια και παιρνω τους δρομους.....νομιζω οτι το μισο αποτελεσμα οφειλεται εκει
Οχι ακομα δεν ειμαι παντρεμενη ειμαι απο Αθηνα στα 30 μου και το μονο θετικο ειναι πως ειμαι στο 1,70 με μεγαλο και βαρυ σκελετο οποτε αυτο νομιζω κανει λιγο τα πραγματα πιο ευκολα χαχα :blush:
Weight Loss Center is your best free resource for weight loss
http://www.weight-loss-center.net/we...023af82042.png
Πες τε το οπως θελετε... αδυναμια, ισως ειναι η πιο ηπια απο αυτες.
Σιχαινομαι που το παραδεχομαι αλλα η μονη αρχη που ειπα οτι θα διατηρησω απο τη στιγμη που αποφασισα να εκμεταλευτω την παρεα σας ηταν η ειλικρινεια.
χθες, τα πραγματα πηγαν ...ΧΑΛΙΑκαι στην επιστροφη σπιτι, βρηκα στο σπιτι ενα κεικ που η γειτονισα εφτιαξε για να με ευχαριστησει. και το εξαφανισα. οπως εξαφανισα και τη μερεντα και τις σοκολατενιες καραμελες που ειχα για τα ανηψια μου οπως και το βαζακι μαρμελαδας που ειχα φτιαξει το μαη και μια κονσερβα τονο (τωρα αυτος που κολλησε δεν το καταλαβα... ) και για να σταματησω πηγα να κοιμηθω. και σε λιγοτερο απο μια ωρα σηκωθηκα και εφαγα μισο βαζακι μελι.
δεν θα πω πως κοιμηθηκα. θα πω οτι ξυπνησα και προσπαθησα να σταματησω και το μονο που καταφερα ειναι να ειμαι ολο νευρα, τοσο που οταν πηγα για καφε το πρωι στον πατερα μου (σημερα ειχα αδεια) κατεληξα να φαω 2 μπανανες, και κατι κουλουρακια που πιθανοτατα τα εχει στο ψυγειο μηνες και μονο τοτε μειωθηκε λιγο ο εκνευρισμος μου. Η ψυχολογια μου....οσο ετρωγα ηρεμουσα και μολις σταματαγα, ηθελα να βαλω τα κλαματα απο τα νευρα μου, τις ενοχες μου, κια την προσπαθεια τοσες βδομαδες που παει στραφι.
για να μην φαω κατι αλλο εφυγα και πηρα τους δρομους για να απασχολησω τον εαυτο μου. (Τουλαχιστον δεν εχω καταριψει το τελευταιο ταμπου μου να μην τρωω οταν ειμαι εκτος σπιτιου). Μεχρι και στον κωτσοβολο πηγα και κοιταζα καφετιερες και κλιματιστικα (ασχετο). αλλα προφανως καποια στιγμη τα μαγαζια κλεινουν και εγω κουραστικα να ειμαι εξω απο τις 12. Τωρα ειμαι λιγο πιο ηρεμη αλλα και παλι μετα βιας δεν παω να ανοιξω ντουλαπι ή ψυγειο... μολις και μετα βιας.
δεν μπορω ρε παιδια.... ξερετε τι σημαινει να με ενοχλει το δακτυλιδι και παρολα αυτα να περιμενω να περασει το ασχημο αισθημα για να ξαναξεκινησω? αν δεν το ειχα και αυτο , φοβαμαι τι αλλο θα ετρωγα... και ρε παιδια δεν μπορω νατα βγαλω... ποναω υποφερω και το στομαχι μου τα βασταει μεσα... Μα το θεο φτανω να ευχομαι να μπορουσα να τα βγαλω...αηδιαζω οταν συνειδητοποιω τι εχω φαει, και τρελαινομαι ακομα πιο πολυ οταν πιανω τον εαυτο μου να ΖΗΛΕΥΕΙ τις κοπελες με βουλιμια και τι εχω κανει στην προσπαθεια μου και ομως ενα μερος μου λεει "δεν πειραζει το ειχες αναγκη, παρε κιαλλο θα σε βοηθησει, θα περασει" και βρισκω τον εαυτο μου να συμφωνει ... :no:
το να ξερεις απο τι παχαινεις δεν σημαινει οτι μπορεις παντα να το αντιμετωπισεις
τωρα ειμαι λιγο καλυτερα που σας τα εγραψα και αισθανομαι ψιλοασχημα που σας θυμισα καταστασεις
θα ειμαι καλα... πρεπει... :(
εγω δεν ξερω κ πολλα απο το συγκεκριμενο θεμα...
ξερω ομως οτι
ΑΝ οι στρατηγοι τα παρατούσαν καθε φορα που εχαναν μια μαχη, πολλα πραγματα δεν θα ειχαν γινει στην ιστορια...κ πολλα περισσοτερα θα ειχαν γινει :) (οχι απαραιτητως καλα :S)
το οποιο τι σημαινει?
προχωραμε :)
να'σαι καλα smart
το μυαλο μου σε καταλαβανει, η καρδια μου ομως ... :(
θα περασει και αυτη η νυχτα :(
Kalispera sas! Dystyxws logw diavazmatos den exw xrono na diavazw oles tis anartiseis kai na summetexw energa sto forum.
Wstoso tha ithela na kalwsorisw ki egw ti m&m kai na tis efxithw o,ti ma o,ti kalytero! Thelei polli upomoni kai to vasikotero...allagi plefsis..
Se mas pou eimaste eksartimenoi apo to fagito, me opoiadipote ennoia mporei afto na exei, xreiazetai na gemizoume ti zwi mas me pragmata pou
mas aresoun kai asxolies pou mas efxaristoun...
Tha ithela episis na pw kati sti "smart". Diavazontas to forum, epese to mati mou sto rito pou grafei katw katw se kathe anartisi sou.
"an kaneis afto pou ekanes panta, tha exeis afto pou eixes panta".
Einai apistefto, alla to epikaloumai apo tote se polla pragmata sti zwi mou kai me exei boithisei polu!
Thank u smart ;-)
Mηπως θα ηταν καλυτερα σε αυτη τη φαση να μην εχεις στο σπιτι πραγματα που σε βαζουν σε πειρασμο κ να μην περνεις τετοια δωρα απο τη γειτονισσα;Νομιζω πως θα ειναι πολυ βοηθητικο.Το οτι κυλησες μια μερα δεν σημαινει οτι εχασες οτι κατακτησες ως τωρα δες το απλα σαν ενα πισωγυρισμα κ συνεχισε σαν να μην εγινε τιποτα.Αυτο ειναι το θεμα:μην του δωσεις τεραστιες διαστασεις
Μου φαίνεται απίστευτο που σε καθε έναν και μία από εσάς βρίσκω ένα κοινό σημειο με εμένα!
Και διαπιστώνω ότι όταν έχεις ξεπεράσει τα 100 η γ****νη ψυχολογία σε όλους μας είναι καταστροφική και μας γυρνάει πίσω και απογοητευόμαστε.
Εμένα προοσωπικά με παρηγορεί αφάνταστα ότι εδώ με καταλαβαίνετε και εκεί που σκέφτομαι να φάω ένα πιατο μακαρονια για πρωινό για να αισθανθώ καλυτερα δεν το τρώω!
Συμπάσχω και ευχομαι να βρούμε όλοι τη δυναμη να πετύχουμε τους στόχους μας όποιοι κι αν είναι αυτοί!
Καλημέρα,m&m!
Ετικέτες τύπου "αδύναμη" δε νομίζω πως λειτουργούν βοηθητικά σε κάτι.
Τι σε απασχολεί αυτό το διάστημα;Ποιές είναι οι ανάγκες σου;Οι σκέψεις σου...
Πού διοχετεύεις την ενέργεια σου;Τι σου δίνει χαρά και σε γεμίζει;
Ας αφήσουμε λίγο το φαγητό στην άκρη κι ας δούμε σε τι μας εξυπηρετεί.
Τiger, yannaki, nadine & lessing σας ευχαριστω πολυ, ειλικρινα.
Σημερα ειμαι πολυ καλυτερα, και ξανααρχισα την προσπαθεια, γιατι στο κατω κατω αυτο ειναι...προσπαθεια
lessing η γειτονισα για καλο το εκανε, και υπο φυσιολογικες συνθηκες θα το πηγαινα στην αδερφη μου επανω.
Προσωπικα δεν αφηνω πολλα πραγματα σπιτι, αλλα λογω γιορτων ειπα να εχω τιποτα προμηθειες. Φυσιοκα... λαθος !
Γιαννακι εχεις δικιο. Η ψυχολογια μας ειναι υπευθυνη για πολλα όχι μονο για τις 100+ αλλα για ολους
Nadine Σ'ευχαριστω! Ξερω οτι κανεις τις ερωτησεις που πρεπει. τις κανω και εγω. χρειαζομαι παντως λιγο περισσοτερο χαρα :(
Καλημέρα,m&m μου!
Τα τελευταία τρία χρόνια πηγαίνω σ'έναν ψυχολόγο(ούσα 160-130 κιλά).
Ποτέ δεν ασχοληθήκαμε με το φαγητό τύπου τι τρώω,πόσο τρώω κλπ.
Αυτό που ήθελε να φροντίσω είναι "κλικς" χαράς,όπως τα έλεγε.
Σα να είμαι σ'ένα σπίτι με φράχτη και να με εγκλωβίζω εκεί,όπου έχω περιορισμένες κινήσεις
και μου ζητούσε σιγά σιγά ν' αρχίσω να βγαίνω,να δραστηροποιούμαι,ένα κλικ παραέξω τη φορά.
Να είμαι ανοιχτή σε εμπειρίες,να αρχίσω ν'αντλώ χαρά από γεύσεις ζωής εκτός φαγητού.
Με το να μη μιλάμε καθόλου γι'αυτό και να εστιάζουμε στα άλλα,που χρειαζόντουσαν ενδυνάμωση
(και για άλλους φυσικά λόγους,που δεν ενδιαφέρουν αυτήν τη στιγμή)νομίζω κάτι καταφέραμε.
Αν έχεις εναποθέσει μόνο στο φαγητό τις ανάγκες σου για ικανοποίηση,γέμισμα κενού μοναξιάς ή πλήξης,
επιβράβευση,παρηγοριά,χαρά ,δεν είσαι ανόητη να σου το στερήσεις ΚΑΙ αυτό,όχι τουλάχιστον πριν βρεις
κάπου αλλού να διοχετεύσεις ικανοποιητικά αυτές σου τις ανάγκες.Πριν αλλάξεις σκαλοπάτι,πρέπει να πατήσεις
στο επόμενο.Αλλιώς πέφτεις στο κενό.Απλά το σκαλοπάτι,που εμμένουμε να πατάμε δε μας οδηγεί στον επιθυμητό
προορισμό.Είναι σα να βρήκαμε ένα πλατύσκαλο βολικό και να μην τολμούμε να πάμε στο επόμενο κι ας είναι
πιο δελεαστική από κει ψηλά η θέα.Βέβαια,όσο κι αν τη φανταζόμαστε και ξεγελιόμαστε με την ψευδαίσθηση της,
δεν έχει καμία σχέση με το ζωντανό!Οι ανάγκες από την άλλη,δεν κορέγνυνται και συνεπώς δεν παύουν να υφίστανται!
Σκέψου ένα μωράκι,που κλαίει επειδή πεινάει κι εσύ του δίνεις τσαγάκι.Το ξεγελάς για λίγο,αλλά πάλι θα κλάψει
γιατί δεν είναι αυτό,που χρειάζεται για να ηρεμήσει.Το ξέρω πως χρειάζεσαι το χρόνο σου κι ασφαλώς δεν αλλάζουν
συνήθειες χρόνων από τη μιά στιγμή στην άλλη.Απλά θέλω να σου πω πως είναι εφικτό να αλλάξεις τη σχέση σου
με το φαγητό και τότε το σύμπτωμα του αυξημένου σου βάρους θα αλλάξει!Εύχομαι να είσαι προσανατολισμένη
σε ό,τι λειτουργεί για σένα βοηθητικά!Εδώ είμαστε όποτε θέλεις να τα λέμε!Καλή σου δύναμη!Φιλάκια πολλά!
δν θα μπορούσες να το πεις καλύτερα..Quote:
[i]Αν έχεις εναποθέσει μόνο στο φαγητό τις ανάγκες σου για ικανοποίηση,γέμισμα κενού μοναξιάς ή πλήξης,
επιβράβευση,παρηγοριά,χαρά ,δεν είσαι ανόητη να σου το στερήσεις ΚΑΙ αυτό,όχι τουλάχιστον πριν βρεις
κάπου αλλού να διοχετεύσεις ικανοποιητικά αυτές σου τις ανάγκες.Πριν αλλάξεις σκαλοπάτι,πρέπει να πατήσεις
στο επόμενο.Αλλιώς πέφτεις στο κενό.Απλά το σκαλοπάτι,που εμμένουμε να πατάμε δε μας οδηγεί στον επιθυμητό
προορισμό.Είναι σα να βρήκαμε ένα πλατύσκαλο βολικό και να μην τολμούμε να πάμε στο επόμενο κι ας είναι
πιο δελεαστική από κει ψηλά η θέα.Βέβαια,όσο κι αν τη φανταζόμαστε και ξεγελιόμαστε με την ψευδαίσθηση της,
δεν έχει καμία σχέση με το ζωντανό!
@ Nadine : μακαρι να εισουν κοντα να σου δωσω μια αγκαλια.. Σ'ευχαριστω!
εχω αρχισει να σκεφτομαι για ψυχολογο, αλλα εχοντας δει μερικους σε φιλικη παρεα, καταλαβαινω ποσο σημαντικο ειναι να βρω καποιον σωστο και καταληλο.
μπορει να σε ενοχλησω καποια στιγμη γι απληροφοριες!!!
Nadine μου,Quote:
Αν έχεις εναποθέσει μόνο στο φαγητό τις ανάγκες σου για ικανοποίηση,γέμισμα κενού μοναξιάς ή πλήξης,
επιβράβευση,παρηγοριά,χαρά ,δεν είσαι ανόητη να σου το στερήσεις ΚΑΙ αυτό,όχι τουλάχιστον πριν βρεις
κάπου αλλού να διοχετεύσεις ικανοποιητικά αυτές σου τις ανάγκες.Πριν αλλάξεις σκαλοπάτι,πρέπει να πατήσεις
στο επόμενο.Αλλιώς πέφτεις στο κενό.
αυτην ακριβως την οπτικη εχει και ο ψυχιατρος μου...
αλλα αυτα τα ατιμα τα σκαλοπατια γιατι να απεχουν μεταξυ τους τοοοοοοσο πολυ?συνεχεια πεφτω στο κενο.....
Ευχομαι να εχεις τουλαχιστον εσυ καταφερει να κανεις το πολυποθητο επομενο βημα.....
ΑΛΕΞΑΝΤΡΙΤΑ θα αρχισεις περιμετρικα δλδ θα κανεις πραγματα μαζι με αλλους ανθρωπους η κ μονη σου .Απο χομπυ μεχρι μαθηματα ζωγραφικης η χορου η θεατρου.Η θα γραφτεις σε ενα ορειβατικο ομιλλο η σε λεσχες αναγνωσης η οτιδηποτε αλλο σε ευχαριστει που συναντας κ αλλους ανθρωπους.Οτιδηποτε που θα σε κανει να βγαινεις εξω απο το σπιτι κ να περνας καλα.Η ζωη δεν ειναι μονο υποχρεωσεις καθηκοντα κ ανελεητες μαχες με τηην τροφη.Η το καλυτερο:γραψου σε ενα φιλοζωικο σωματειο να φροντιζεις ζωακια.Και μονο τα βλεματα τους να βλεπεις...
Τελευταία σε σκέφτομαι έντονα...Πώς είσαι,πρασινοζαχαρένια μου;