Quote:
Originally posted by stargazer
Ίσως το πρόβλημα να είναι κατά βάση η δειλία για το επόμενο βήμα. Σκεφτείτε πόσοι φοβούνται ν' αλλάξουν μια μέτρια δουλειά λόγω των νέων απαιτήσεων. Φοβούνται να πάρουν ρίσκο, να μάθουν νέα πράγματα και βολεύονται στην μέτρια και σίγουρη δουλειά τους που την ξέρουν.
Αντίστοιχα πόσοι και πόσοι δε μένουν σε γάμους ή σχέσεις κενές επειδή φοβούνται να κάνουν μπροστά...Η δύναμη της συνήθειας μας κρατάει πίσω, σε πράγματα σίγουρα τα οποία γνωρίζουμε για να μην έρθουμε αντιμέτωποι με την πρόκληση του νέου.
Κάτι τέτοιο είναι κι η αλλαγή του βάρους. Η αλλαγή του βάρους σημαίνει ότι το άτομο θα πρέπει πλέον να κοινωνικοποιηθεί γιατί στο μυαλό του θα χει πέσει το κύριο εμπόδιο. Έτσι θα πρέπει να βγει, να κάνει παρέες, να γνωρίσει συντρόφους, να δεχτεί κριτική και να περάσει τις όποιες δυσκολίες συνεπάγονται αυτά. Να φλερτάρει, να χάσει από "αντίπαλο" ή να απορριφθεί χωρίς την δικαιολογία των κιλών. Πολλοί υπέρβαροι αποδίδουν την έλλειψη συντρόφου στα κιλά. Φαντάζεστε πόσο θα πικραθούν αν αδύνατοι πάλι δε μπορούν να κάνουν σχέση και δουν ότι κι η συμπεριφορά ή ο χαρακτήρας τους έχει αδυναμίες? Πάει το άλλοθι του βάρους...Ίσως μετά κλονιστεί κι η εμπιστοσύνη τους στον "ιδιαίτερο ψυχικό κόσμο", τον πιο ενδιαφέροντα κλπ.
Γι' αυτό προτιμούν τη σιγουριά του καναπέ, που δεν προσφέρει ευχαρίστηση αλλά ούτε και το ρίσκο νέων απορρίψεων και δυσκολιών.