Γεια σας, ειπα να φτιαξω μια ομαδουλα για εμας που ειμαστε στα 70+.... να λεμε πως τα παμε και τι δυσκολιες βρισκουμε! Οποιος θελει, ας γραφει και εδω!!
Printable View
Γεια σας, ειπα να φτιαξω μια ομαδουλα για εμας που ειμαστε στα 70+.... να λεμε πως τα παμε και τι δυσκολιες βρισκουμε! Οποιος θελει, ας γραφει και εδω!!
70+
:eureka: :P
Σορρυ, δεν το ειχα δει, αλλα ουτως ή αλλως ειναι πιο παλιο και τα ατομα που γραφανε δεν γραφουν πια στο φορουμ. Αν ενοχλει, να το διαγραψω
ʼλλο 1 κιλό κάτω. Πήγα στα 74. ʼντε σιγά σιγά να φεύγουμε από δω!!!:tumble:
Βρε παιδιά έχω κάνει τόσες προσπάθειες. Είχα φτάσει μέχρι τα 71 αλλα το καταραμενο το 69 δεν το δα ποτέ μου!!!:sniffle:
Barbara...ποσο σε καταλαβαινω...Μην κοιτας το τικερακι μου...ειναι απο...περυσι!! Χαχαχαχχα
Ασε... 75.8...ζυγιστηκα σημερα! Αστα...και το καλοκαιρι εφτασε κιολας...Αυτο το ατιμο 69...ειναιιιι..... διακαης ποθος!! Αντε..μην απογοητευεσαι..κι εγω εχω δρομο μεχρι το 69! Παμε μαζι!! Συνεχισε...δεν υπαρχει περιπτωση να συνεχισεις και να μη δεις το 69! Κι οταν το δεις, γραψε μου τα συναισθηματα σου γτ ξερω πως ειναι!!! Κι εγω [ερυσι εφτασα 68 και πανηγυριζα!! Μην τα παρατας! Εφτασες...κοντα εισαι! Παμε..κανονικα συνεχιζουμε! Φιλια
τσεκαρω να δω αν αλλαξε το ticker...
καλημερα! δεν φανταζεστε ποσο καιρο ηθελα να γραψω κι εγω σε αυτο το τοπικ! και τωρα ναι, επιτελους μπορω!
ειμαι στα 70+ πανω απο ενα μηνα και βλεπω να μενω πολυ ακομα με τον ρυθμο που πηγαινω αλλα οταν εχεις καταφερει και εχεις περασει και απο αλλες 2 δεκαδες , ναι τελικα ειναι υπεροχο συναισθημα!
Σοβαρα μιλας Λορα?? Εννοειται πως εσυ εκανες μεγαλυτερο αγωνα! Εχασες τις δεκαδες που λες!! Απο 99 78...πωπω.....μπραβο!! Κι εγω δε μπορω να χασω ουτε 5 κιλα ...και γτ?? Επειδη δε θελω να χασω τις βλακειουλες που μασουλαω..καθε τρεις και λιγο , για ψυχολογικους λογους το περισσοτερο.. Τα γονατα μου με ενοχλουν...τα ρουχα μου δε μου κανουν τα περσινα καλοκαιρινα...φρικη..
Παμε...!!!! Συνεχιζουμε, ξεκιναμε, προχωραμε...οπως θελει το λεει κανεις!
Να ειμαστε εδω να στηριζομαστε οι...70αρες!!
Φιλια σε ολες!
Τι μου θύμισες τώρα με το τικεράκι! This? Last year! :lol:
Εγώ, μετά τις κραιπάλες μου το τελευταίο διάστημα, δεν τόλμησα να ζυγιστώ. Το θέμα είναι γιατί τις κάνω, αφού με χαλάνε. Χθες μετά από μισό κιλό παγωτό και ένα σακουλάκι δρακουλίνια, χώρια το φαγητό, αποφάσισα να βγω για ποτό. ʼλλαξα τουλάχιστον είκοσι ρούχα, το ένα στενό, το άλλο τονίζει την κοιλιά, το άλλο δεν το υποστηρίζω ακόμη, κλπ, κλπ. Χάλασε εντελώς η διάθεσή μου. Βγήκα και μόλις πήγα στο μπαρ, να άτομα μες στην τρελή χαρά! ʼρχισαν τα σφηνάκια, όπου με ξερό ύφος αρνήθηκα, γιατί με πειράζουν. Ήπια ένα ποτό και διαπίστωσα ότι δεν τραβούσε η ομάδα. ʼδειασα και το μπωλ με τα πατατάκια και έφυγα. Γιατί πήγα, αφού δεν ήμουν καλά? Κάποιος είπε ότι ήμουν ματιασμένη, αλλά εγώ ήξερα την αλήθεια. Τι να του πω του ανθρώπου, ότι δεν είναι το μάτι, είναι η κωλάρα μου, που μου χαλάει τη διάθεση? Το παράδοξο είναι ότι μόλις γύρισα σπίτι, αν και γνώριζα την αιτία της κακοδιαθεσίας μου, συνέχισα με ένα μπωλ ποπ κορν και ένα σακουλάκι γαριδάκια. Γιατί το κάνουμε αυτό στον εαυτό μας? Γιατί?
Σήμερα λέω μήπως με φωτίσει το ʼγιο Πνεύμα να κάνω το σωστό. Το μενού έχει φασολάκια και ψωμί. Τις βλακείες τις κατανάλωσα όλες και θα προσπαθήσω να μη βγω προς αναζήτηση σκουπιδιών, όσο και να λυσσάξω. Θέλει θυσίες το εξάρι, κορίτσια!!
είσαι θεά.....υποκλινομαι.... :thumbup:thumbup::thumbup:Quote:
Originally posted by Ava
Τι να του πω του ανθρώπου, ότι δεν είναι το μάτι, είναι η κωλάρα μου, που μου χαλάει τη διάθεση?
γιατι από ένα σημείο κι έπειτα είναι και λίγο τιμωρητικο... ("αφού δεν μπορείς να σταματήσεις να τρως, φάε τώρα του σκασμού για να μάθεις")......Quote:
Originally posted by Ava
Το παράδοξο είναι ότι μόλις γύρισα σπίτι, αν και γνώριζα την αιτία της κακοδιαθεσίας μου, συνέχισα με ένα μπωλ ποπ κορν και ένα σακουλάκι γαριδάκια. Γιατί το κάνουμε αυτό στον εαυτό μας? Γιατί?
κορίτσια επίσης να σας πω ότι από την άλλη εβδομάδα ελπίζω κ εγώ να είμαι στην παρέα σας....
Σε περιμένουμε! Φτάνει μόνο να μην έχω αλλάξει εγώ ομάδα! :smilegrin:
τελικα οσο λιγοτερα κιλα για χασιμο εχεις τοσο πιο δυσκολο ειναι. επαναπαυεσαι λες οκ σιγα-σιγα θα τα χασω, αλλη μια μερα να χασω και τι εγινε...
οταν ομως εχεις πιασει πατο σκεφτεσαι και πρατεις αλλιως. ειναι και να πετυχεις την καταλληλη στιγμη με την καταλληλη ψυχολογια.
και δεν χρειαζεται πανικος! σιγα σιγα θα τα καταφερουμε!
Θα τα καταφέρουμε, που θα πάει.. Αρκεί να μην κρατάμε τότε μπαστούνι και γιορτάζουμε το γεγονός σε κανένα ΚΑΠΗ!
Αva μου, δεν ξερω τα δρακουλινια και τα..σκατουλινια για ποιο λογο τα χλαπακιασες...αν ειναι ψυχολογικος, η εχει να κανει με βουλιμια.Και γιαυτο θεωρω σωστο να μην συμβουλευσω , να μη σχολιασω αν δεν ξερω ακριβως το θεμα του αλλου.(γενικα το κανω αυτο στη ζωη μου ,οχι μονο σ εθεματα διατροφης).Παρολα αυτα, αυτα τα...σκατουλινια τα τρωω κι εγω, αλλα σε φαση περιοδου μονο.Ξερω ποσο μα ποσο καταστροφικα ειναι.Ξερεις τι κανω εγω? Λεω, πχ οταν με πιασει η λυσσα."Τωρα , η θα φας σκατουλινια, 1 σακουλακι 75 γρ και 30 γρ λιπος, η θα φας 3 φετες ψωμι με βιταμ λαιτ και μελι η μαρμελαδα, και θα σε χορτασει-θα σε σκασει μαλλον- και δε θα παρεις τοσα λιπη.Δλδ, κανω ανταλλαγες.Προσπαθω να φαω κατι παχυντικο , γτ το ζηταω , αλλα διαλεγω κατι με τα μισα λιπαρα και περισσοτερη ποσοτητα.Η μπορει, αν θελω κατι γλυκο, να φαω 2 γιαουρτακια με φρουτα, κανονικα, οχι ασπαρταμες και 0%.Καπως ετσι τη γλιτωνω την καταστροφη! Εγω να σου πω ειμαι επιρρεπης στα γλυκα, τα αλμυρα δε μου λενε και τπτ.Αρα, αφου ειμαι γλυκατζου, φροντιζω να εχω γλυκο κουταλιου, μαρμελαδα, παστελι, τετοια πραγματα στην κουζινα.Κι οταν με πιασει τρωω!!! Μη νομιζεις πως αντιστεκομαι! Α μπα...δενε χει τετοια! χαχαχα Σημασια εχει να μπορεις να γλιτωνεις τα ασχημα λιπη, πατατακια, παγωτα φουλ πανσιον(!!χαχα) κτλτ..τα ξερεις....
Το καλοκαιρι ειναι ιδανικο να χασουμε...πινουμε νερο, κανα χυμο, φρουτα ωραια...Εγω παντα το καλοκαιρι χανω, οπως και περυσι-σημερα αλλαξα το τικερακι- που εφτασα 68 κιλα και ενιωθα να πεταω! Και τωρα στα 75.8 νιωθω τοοοοοσο βαρια...μα τοοοοοσο βαρια...αστα ...
Ξεκιναω και προχωραω! Τι να κανω??:lol:
Konina welcome!!
Αva δε θα αλλαξεις ομαδα και δε θασαι στα καπη! Ειμαι σιγουρη!! ΙΘεληση χρειαζεται, λιγο ταπηροκρανιαση, και ολα θα κυλησουν! Νερο κοριτσια!! Νερο γτ χανομαστε!!! (2 λιτρα και βαλε)
Λορα, σωστο αυτο που λες...αμα εχεις λιγα , λες .."οκ δεν ειμαι και 100!" Κι ομως αυτο σε κανει χωρις να το καταλαβεις, ειδικα το χειμωνα, να επαναπαυεσαι , οπως κι εγινε με μενα! Αλλα και τωρα δεν ειναι αργα.Ασχημα θαναι, το Σεπτεμβρη ναμαι 66, 67 κιλα??
Μακάρι το φθινόπωρο να συναντηθούμε κάπου στην ομάδα των "έξι"!
Chrys μου, δεν ξέρω τι παθαίνω. Δεν είμαι βουλιμική, ούτε τώρα με βασανίζει κάτι. Έχω τα συνηθισμένα μου θέματα, αλλά τίποτα το διαφορετικό. Σεληνιάζομαι απλώς. Και δε συμβιβάζομαι, δεν κάνω ανταλλαγές. Θέλω σκατουλίνια, σκατουλίνια θα είναι, φουλ, άφθονα, θα τα τρώω μέχρι να πω "ήμαρτον"! Ακόμη δεν κατάφερα να δώσω εξήγηση στις κρίσεις μου. Εννοώ δε συμβαίνουν όταν έχω περίοδο ή όταν είμαι δυστυχισμένη. Ανά πάσα στιγμή μπορεί να προκύψει η κρίση του σκατουλινακίου. Χθες, για παράδειγμα, δεν έγινε κάτι το τρανταχτό, ούτε ήταν πλήξη η αιτία. Απλά σεληνιάστηκα.
Ποντάρουμε στο καλοκαίρι λοιπόν! Σου εύχομαι σύντομα στο 68 και ακόμη παρακάτω!
ολες εχουμε υπαρξει καλυτερα καποιες εχουμε υπαρξει και χειροτερα. πως νιωθαμε τοτε? κραταμε τα συναισθηματα και την αυτοπεποιθηση που ειχαμε και στις 2 αυτες καταστασεις και θα μας οδηγησουν μονα τους. και φυσικα στις δυσκολες στιγμες ολο και καποια θα εχει περισσοτερη θετικη διαθεση να μεταβιβαζει στις υπολοιπες...
Αν δεν ειναι ψυχολογικοι λογοι η θεμα βουλιμιας, ισως ειναι θεμα συνηθειας...Οπως κι εγω ολο το χειμωνα, ηθελα μετα το μεσημεριανο, κατι γλυκο, λιγη σοκολατα, μιση σοκοφρετα, τετοια πραγματα.Φαντασου τωρα σχεδον επι καθημερινης βασεως, να τρωω κι απο λιγο εστω απο αυτα τα "αθωα" γλυκακια που σου ειπα...
Ava μου, απο την καρδια μου σου ευχομαι, μας ευχομαι, το φθινοπωρο να ειμαστε στην ομαδα 60+ !!! Ειθε!! Σ ευχαριστω για την ευχη σου πολυ! Λογια στηριξης και ενθαρρυνσης ειναι αυτα που χρειαζομαστε για να ωθουμαστε να αρχισουμε η απλα να συνεχισουμε την προσπαθεια μας!
Συμφωνω απολυτα Λορα!
70+ κι εγώ και ελπίζω σε 1-2 μήνες το πολύ να χρειαστεί να φτιάξουμε το 60+ και να γράφουμε όλοι εκει!!!!!
Έτσι είναι, παιδιά, θετική ενέργεια και ενθάρρυνση χρειαζόμαστε. Ο πανικός δεν είναι καλός σύμβουλος. Ούτε η μετάνοια, κατόπιν εορτής. Από δω και πέρα να δούμε τι θα κάνουμε! Που, ελπίζω, θα κάνουμε πολλά!
Κουκουτσι μπραβο σου!! Καλη συνεχεια και σε σενα!! Θαυμαζω ολα τα κοριτσια που ειχαν περισσοτερα κιλα απο μενα και εφτασαν τωρα στα δικα μου! Μπραβο σας! Και εις κατωτερα!!!
Ναι Ava ,ετσι ακριβως!!!!! Κια πολυυυυ νερο!!!
χεχεχεχ ευχαριστούμε!!!Quote:
Originally posted by chrys
Κουκουτσι μπραβο σου!! Καλη συνεχεια και σε σενα!! Θαυμαζω ολα τα κοριτσια που ειχαν περισσοτερα κιλα απο μενα και εφτασαν τωρα στα δικα μου! Μπραβο σας! Και εις κατωτερα!!!
Το βροντοφωναζω!!! ΝΕΡΟΟΟΟΟΟΟΟΟ!!!!! Κανει θαυματα! (και στην κυτταριτιδα)
Ενα κολπο για να πινουμε πολυ νερο: Εχουμε διπλα μας, μπουκαλι 1.5 lt και πινουμε. Απο το μπουκαλι! Οχι ποτηρι, χανουμε το λογαριασμο.Οταν τελειωσει ξαναγεμιζουμε, η αγοραζουμε για οσες πινουν εμφιαλωμενο.:wink2:
Παλιότερα είχα κι εγώ τικεράκι, αλλά το έβγαλα, γιατί μου προκαλούσε πολύ άγχος. Είχα σκοπό να βάλω ένα πανηγυρικό, μόλις ολοκλήρωνα την προσπάθειά μου, έτσι, για να χαρώ και για να μου πείτε "μπράβο". Τώρα, όμως, σκέφτηκα να βάλω ένα μόλις φτάσω τα 70 κιλά. ʼγχος, ξε-άγχος, θα το ξεπεράσω, θα έχω μόνο δέκα κιλά για χάσιμο. Τι λέτε, να το κάνω?
χμμμμμμ.... εμενα με βοηθαει το τικερακι.. μου δειχνει οτι κανω προοδο εστω κ μικρη... για να μην πω για την χαρα που εχω καθε βδομαδα που το αλλαζω.....
Συμφωνω με την Κονινα, Ava!!
Τότε θα το κάνω και θα έχω ένα γλυκούλικο τικεράκι, που θα ξεκινάει από τα 70 και θα καταλήγει στα 60. Τι ωραία!
Θα φροντίσω να είναι και χαρούμενο, όχι σαν αυτό που είχα. Είχα μία ζώνη, για να μου υπενθυμίζει το "Θανάση, σφίξε κι άλλο το ζωνάρι" και κάθε φορά που το έβλεπα, ιδίως μετά από κρίσεις, πάθαινα την πλάκα μου. Το ξεφορτώθηκα τότε και ησύχασα. Τα δέκα μόλις κιλά δε νομίζω ότι θα μου προξενούν ιδιαίτερο άγχος.
σχετικα με ην καταναλωση νερου επειδη μου ειναι πολυ δυσκολο(δεν κατεβαινει!) εγω προτιμω πρασινο τσαι που βραζω μονη μου και το βαζω στο ψυγειο. μετα το πινω κατευθειαν απο το μπουκαλι. αλλα και παλι σπανια το καταφερνω μεσα στην ημερα:thumbdown:
σχετικα με το τικερακι κι εμενα με βοηθαει και ειναι υπεροχο οταν το αλλαζω. αλλα επειδη δεν ειμαστε ολοι ιδιοι καντο και αν νιωσεις οτι σε πιεζει το διαγραφεις
Χαρουμενο και ζουζουνιστικο τικερακι να βαλεις!! 10 κιλα θελω κι εγω να χασω!! Λιγα λιγα...σιγα σιγα...να πεφτουν τα γραμμαρια καθε εβδομαδα και ν αλλαζω τικερακι ! Αυτο θελω!! Ειμαι πορωμενη με την εβδομαδιαια ανανεωση τικερακιου!!:tumble:
Και το πρασινο τσαι υγρο ειναι!! Την κανει τη δουλεια του!! Και ειναι και τσαι που εχει και τοσα καλα!! Καλα κανεις!! Συνεχισε Λορα!!
όντωςς...............παιδια παντως εχω να το λεω.... πιο παλια που ειχα χασει 15 κιλα σε 5 μηνες με υγιεινη διατροφη (φανταστειτε ειχα 5 μηνες να φαω σοκολατα--ειχα ξεχασει πως ειναι) εφυγε και η κυταρριτιδα και το δερμα μου εσφιξε πολυ γρηγορα και ραγαδες δεν εκανα.... τωρα που μια παρασυρομαι μια τρεχω σε γιορτες, μια σαβουριαζω ότι μπουρδα βρω και την κυταρριτιδα μου την εχω και δεν την βλεπω να ξεκουμπίζεται!!!!!!!!!!!!Quote:
Originally posted by chrys
Το βροντοφωναζω!!! ΝΕΡΟΟΟΟΟΟΟΟΟ!!!!! Κανει θαυματα! (και στην κυτταριτιδα)
Αμ δεν τα ξερουμε Κονινα μου αυτα??? Ασε....Φρουτα, σαλατες, μακρια απο λιπη τυπου σοκολατας, πληρους παγωτου, γαριδακιων και τα σχετικα, και κυτταριτιδα μπαι μπαι!!
Α ναι!! Και νεροοοο!!!! Το ξεχασα!! χαχαχα:P
κοιταω το 70+ που τωρα περιμενω πως και πως να το δω και σκέφτομαι πως πριν απο 6 χρονια είχα πάρει κάποια κιλά και πήγα σε διαιτολόγο. όταν είδα ότι είχα πάει 73 έπαθα σοκ! και είπα "μα καλά πως το επέτρεψες αυτο στον εαυτό σου?" ξεκίνησα δίαιτα με πολύ μεγάλη προσωπική δέσμευση (δεν έπινα ούτε καν κόκα κόλα λάιτ μόνο 3 ποτηρακια λευκο κρασι την εβδομαδα) και σε 5 μηνες περίπου ήμουν 57 κιλά..... ένιωθα τόσο όμορφα που έλεγα "δεν θα ξαναεπιτρέψω στον εαυτό μου να περάσει πάλι τέτοια διαδικασία".... και να που έφτασα 85 (σε κάποια φάση είδα και 88) και τωρα μετα από 1,5 μήνα είμαι 81... οπότε αυτό που σε μένα ισχύει είναι ότι τα λίγα φεύγουν "εύκολα" από ψυχικής πλευράς.... στα πολλά, παραιτείσαι, ματαιώνεσαι, αυτοτιμωρείσαι, και έχεις μόνιμα το συναίσθημα του ανικανοποίητου.... και δεν λέω ότι θα τα παρατήσω, εξάλλου γι'αυτό γράφω στην ομάδα των 70+ και όχι στα 80+... όμως σίγουρα θα αργήσω πολύ να νιώσω ικανοποίηση......αυτά.... σόρρυ για το υπαρξιακό μου παραλλήρημα.... ήταν ένα μικρό διάλλειμμα στο σιδερωμα των ρούχων.... πάω να συνεχίσω... 9 πουκάμισα μου έμειναν....
Konina, περιγράφεις τη δική μου πορεία! Δεν είναι παραλήρημα, είναι η ζωή μας. Κι εγώ πάθαινα σοκ, όταν ήμουν κάποτε 70 κιλά. Το ότι θα έφτανα κάποτε τα 100, ούτε στους πιο τρελούς μου εφιάλτες! Κι όμως συνέβη. Ανθρώπινα όλα και στο χέρι μας είναι να επαναφέρουμε την τάξη. Και συμφωνώ μαζί σου. Όταν ήμουν 62 κιλά έλεγα, πω πω πάχυνα, και να οι δίαιτες και να οι κρέμες. Όταν πήρα την ανηφόρα, τίποτα δεν ήταν ικανό να με βγάλει από τη μιζέρια μου. Έλεγα, είσαι που είσαι χάλια, αν γίνεις ακόμη πιο χάλια τι πειράζει? Τώρα άρχισα να επανέρχομαι και να καταλαβαίνω κοπέλες που προβληματίζονται σχετικά με τρία ή πέντε παραπανίσια κιλά. Καλό σίδερο!