MΠΕΡΔΕΜΕΝΗ

Καλησπερα.Ειμαι καινουργιο μελος και δεν ξερω καν αν απευθυνομαι στο σωστο φορουμ αλλα επειδη διαβασα μια κουβεντα για παχυσαρκια και καταθλιψη και δεν νομιζω να υπαρχει φορουμ οπου καταθληπτικοι συνομιλουν μεταξυ τους απευθυνομαι σε εσας.Ειμαι και παχυσαρκη και καταθλιπτικη και λαμβανω φαρμακευτικη αγωγη. Αποφασισα να παω εκτος απο τον ψυχιατρο μου και σε ψυχολογο.Ο ψυχολογος μου ειπε οτι ειμαι ''οριακη προσωπικοτητα με σχιζοειδη στοιχεια''.Οταν μιλησα με τον ψυχιατρο μου ομως και του ειπα την διαγνωση μου ειπε οτι αυτη η διαγνωση δεν εχει καμμια σχεση με εμενα.Φυσικα δεν του ειπα οτι πηγα σε αλλο για να μην τον προσβαλλω αλλα οτι διαβασα κατι μονη μου και αναρωτηθηκα.Ο ψυχολογος εκτος απο την διαγνωση μου εξηγησε γιατι ειμαι ετσι για να πω την αληθεια εκεινη την στιγμη μου φανηκε σωστο αυτο που ειπε αλλα τωρα δεν θυμαμαι να το επαναλαβω και μου ειπε οτι οπωσδηποτε μπορει να με βοηθησει.Τι να κανω οταν οι 2 δεν συμφωνουν μεταξυ τους;Επισης να πω οτι αρχισε η καταθλιψη απο τοτε που εβαλα βαρος.Σας παρακαλω μπορειτε να με βοηθησετε;

Μακαρι να μπορουσα να σου πω κατι αλλα δεν ξερω τι να σου πω. Ισως να πεις αυτο που σε προβληματιζει στον ψυχιατρο χωρις να του κρυψεις οτι πηγες και σε ψυχολογο;Γιατι υποθετω οτι για να πας και σε ψυχολογο χρειαζεσαι κατι παραπανω.Τωρα για τη διαγνωση μου φαινεται περιεργο πως την εκανε ο ψυχολογος και οχι ο ψυχιατρος!Πιστευεις οτι αν μειωνες το βαρος θα σε βοηθουσε στην καταθλιψη;Επειδη το συσχετισες ως προς την εναρξη.

Πιστεύω ότι θέματα που άπτονται της ψυχικής υγείας κάποιου, είναι λεπτά κι εξεζητημένα και σε καμία περίπτωση δε θα μπορούσα να προτείνω σε κάποιον να κάνει κάτι.

Πάντως,αναρωτιέμαι πως ο ψυχολόγος έκανε διάγνωση για τέτοια πάθηση,τη στιγμή που δε νομίζω να νομιμοποιείται να πράξει έτσι.Νομίζω μόνο ο ψυχίατρος μπορεί - διορθώστε με αν κάνω λάθος...

Προσωπικά θα έπαιρνα μια δεύτερη γνώμη απο γιατρό,όχι ψυχολόγο,ακριβώς για να ξέρω τι να κάνω με την αγωγή μου.

κ εμενα μου προκαλει μεγαλη εντυπωση το να εκανε διαγνωση ο ψυχολογος κ οχι ο ψυχιατρος... κ μαλιστα ο ψυχιατρος να λεει ξεκαθαρα οτι δεν εχει καμια σχεση αυτο με σενα .
οσο αχρηστος κ να ειναι (ο ψυχιατρος παντα!) μια προσωπικοτητα με σχιζοειδη στοιχεια μπορει να τη διακρινει φανταζομαι :S

κατα τ αλλα ομως πως τον βλεπεις?
το οτι πηγες και σε ψυχολογο σημαινει ισως οτι δε σου εμπνεει ο ψυχιατρος εμπιστοσυνη?
δε σε καλυπτε?
περιοριζεται στη φαρμακευτικη αγωγη ισως?
κ εκτος αυτου, ο ψυχολογος πως σο υφανηκε κατα τ αλλα?
σε "καλυψε" περισσοτερο απο τον ψυχιατρο?
ανεξαρτητως διαγνωσης εννοω...

επειδη εχω βαθυ ιστορικο παχυσαρκιας και καταθλιψης ηθελα να σου πω οτι αν βρεις εναν ψυχολογο που να σε καλυπτει η μεθοδος που ακολουθει και να νιωθεις ανετα ωστε να εκφραζεις τις πιο κρυφες σου σκεψεις και προβληματισμους, η ψυχοθεραπεια μπορει να σε βοηθησει πααααααρα πολυ.

οι περιπτωσεις μας ειναι διαφορετικες γιατι αποτι καταλαβα εισαι καπως "νεα" στην καταθλιψη?
ενω εγω την εχω ριζωμενη πολλα χρονια και καθε τοσο παλευει να βγαινει στην επιφανεια και την ξαναπλακωνω στο ξυλο και ξαναμανα...

ο ψυχιατρος εκανε συνεδριες μαζι σου και μετα συνταγογραφησε?

Nαι ο ψυχιατρος εκανε συνεδριες μαζι μου και μετα συνταγογραφησε.Μαλιστα μου λεει να μην βαζω ταμπελες και να μη λεω τετοιους ορους οτι ειμαι καταθλιπτικη.Ειναι πολυ καλος και παντα μιλαμε και παντα μου δινει κουραγιο.Μαλιστα επειδη καταλαβε οτι τα οικονομικα μου δεν ειναι καλα δεν μου παιρνει λεφτα τωρα μου λεει τα ειπαμε τωρα μια χαρα θα τα πας δεν εχεις τιποτα να βγαινεις εξω σαν ασκηση να κανεις μια βολτα στη γειτονια για εναν καφε να βλεπεις φιλους σου.Ειναι καλος ανθρωπος και το βλεπω οτι νοιαζεται αλλα εγω δεν τα παω καλα.Οταν τον βλεπω περνω κουραγιο αλλα μετα ξαναπεφτω.Για αυτο σκεφτηκα να παω και σε ενα ψυχολογο.Αυτος ο ψυχολογος καλος μου φανηκε αλλα με αυτο που ειπε τρομαξα.Για το οριακη.Μου εξηγησε γιατι εχω καταθλιψη και μου ειπε οταν τον ρωτησα οτι σε ενα χρονο μπορω να θεραπευτω αλλα τωρα συνεχεια σκεφτομαι οριακη οριακη και να φανταστεις οτι εγω τον ρωτησα τι διαγνωση μου κανει κ μου ειπε οριακη και απορησε που δεν μου το εχει πει λεει κανεις.Τωρα εχω ραντεβου μαζι του αυριο.Πηρα χτες τον ψυχιατρο και του ειπα οτι ανησυχω μηπως ειμαι οριακη και μου ειπε οτι αυτα ειναι μπουρδες δεν εχω καμια σχεση.Σκεφτομαι αυριο να πω στον ψυχολογο οτι ταραχτηκα με την διαγνωση θα μου πεις εγω τον ρωτησα.Να του πω οτι ο ψυχιετρος δεν συμφωνει ειναι προσβλητικο.Το προβλημα ειναι οτι δεν καλυτερευω εχω αναγκη απο βοηθεια και μηπως ειναι τελικα καλος και ο αλλος δεν ξερω.Ομως μου κανει καλο που τα γραφω αν και τα γραφω κλαιγοντας να ειστε ολοι καλα που τουλαχιστον με ακουτε.Αισθανομαι σα να ειμαι σε ενα πανινο δωματιο αποκομμενη απο τον κοσμο σα να ειμαι στο βυθο μιας θαλασσας σε βαθυ πατο απολυτη ησυχια και οσο μενω εκει τοσο με τραβαει μακρυα απο τον κοσμο και ας περνω τα φαρμακα.Ειναι κατι πιο δυνατο απο μενα τι κριμα και ομως ειναι.Αχ Θε μου τι θα απογινω ετσι θα περασει η ζωη μου;Καποτε ημουνα χαρουμενη ημουνα λειτουργικη μετα εμεινα ανεργη και απο κει αρχισε η κατρακυλα.Προσπαθησα προσπαθησα κατι εβρισκα μετα τιποτα παλι η καταθλιψη εφευγε και ερχοταν αισθανομαι αχρηστη οταν δεν δουλευω και δουλειες πλεον δεν υπαρχουν τελως παντων το σημαντικο τωρα ειναι να συνελθω.Τι να κανω αυριο τι να του πω αυτουνου εχω αγωνια μα νοιωθω πως δεν μπορω να μεινω μονο με τον ψυχιατρο οσο καλος και να ειναι.

Tωρα κλαιω που τα γραφω αλλα μου κανει καλο που τα γραφω τα βγαζω απο πανω μου.Ποσα ψεμματα εχω πει στους φιλους μου οταν δεν μπορω να παω καπου.Ποσο αναισθητη θα με περνουν.Τι να τους πω;Δεν μπορω να ερθω στη γιορτη γιατι εχω καταθλιψη;Δεν μπορω να ερθω στα γενεθλια γιατι αδυνατω να συρω τα ποδια μου να κανω ενα μπανιο να ετοιμαστω και να ντυθω;Και οτι νοιωθω χειροτερα μετα που δεν πηγα και τους ντεπομαι;Οτι τρωω οτι ναναι χωρις να πειναω;Συγνωμη σας εχω φορτωσει δεν το θελω.

δε μας φορτωνεις :)
αυτος ειναι ο ρολος του φορουμ :)
ποσο καιρο εχεις που αρχισες να βλεπεις ψυχιατρο?
εκανες τπτ απο αυτα που σου ειπε?
οπου κ να πας, αν δεν πιεσεις κ εσυ τον εαυτο σου, θαυματα δε μπορει να κανει κανεις.
και στους φιλους σου γιατι δε μιλας?
να τους πεις :
"ειμαι σκατα, ειμαι χαλια" να σε στηριξουν.
αν ειναι φιλοι θα βρεις βοηθεια κ αν δεν ειναι δεν υπαρχει λογος να παραμεινουν στη ζωη σου κ να τους ντρεπεσαι κιολας.
ας πανε στο καλο ...
γιατι το περνας μονη σου ολο αυτο?

κοριτσακι μου καλημερα,
επειδη φλερταρω και εγω επικινδυνα με τη καταθλιψη εχω να σου πω πως σε καταλαβαινω. σε πληροφορω πως και εγω αν δεν ειχα τη δουλεια μου θα εμενα ολημερις ξαμπλωμενη στο κρεββατι μου :sniffle:. θα σε συμβουλευα να μη πιεζεις τον εαυτο σου και να μη νοιωθες τυψεις. δεν ευθυνεσαι εσυ για αυτο που σου συμβαινει. η καταθλιψη ειναι μια ασθενεια δεν την επιλεξαμε να την εχουμε, μην εχεις ενοχες. δεξου ηρεμα τη κατασταση και προσπαθησε να κανεις ενα βημα τη φορα ακομα και αν αυτο ειναι να μπεις μεσα στο μπανιο να κανεις ενα ντους. καθε μερα βαζε ενα μικρο στοχο πχ να συγυρισεις το σπιτι σου. εμενα με βολευει να εχω μια ωρα την ημερα αφιερωμενη σε αυτο. μπες στο θρεντ τι εκανα καλο σημερα και για εμενα και παρε ιδεες. ενα βηματακι τη φορα. και ναι μιλα στους φιλους σου πες τι σου συμβαινει δεν ειναι ντροπη!!!!

Ενα βηματακι τη φορα κ ηρεμια.Μην στενοχωριεσαι για κατι που δεν φταις εσυ καλο μου κοριτσι.Και να γραφεις οτι κ οποτε θελεις δε μας φορτωνεις καθολου.ΧΧΧ

Eυχαριστω ολους σας παρα πολυ.Σκεφτομαι καμμια φορα αν ζουσα σε μια αλλη χωρα που εχουν υπηρεσιες και στελνουν ανθρωπους να βγαζουν εξω τους καταθλιπτικους τι ωραια που θα ηταν.Εγω ουτε σκυλο δεν μπορω να παρω γιατι δεν θα μπορω να τον βγαζω εξω.Δεν ξαναπατησα στον ψυχολογο δεν αντεχω.Εχτες στην απελπισια μου ανοιξα μια εφημεριδα της περιοχης μου και ειδα τους διαφιρους γιατρους.Αναμεσα τους ηταν και ενας ψυχιατρος που ηταν και ψυχολογος.Τον πηρα τηλεφωνο επειδη ηταν κοντα μου για να δω πως θα μου φανει απο το τηλεφωνο αλλα ενω αρχισα να του μιλαω με πιασαν τα κλαματα.Μου ειπε να παω να τον δω.Κυριολεκτικα συρθηκα ως το γραφειο του και ολη την ωρα εκλαιγα.Με ρωτησε τι χαπια περνω. του ειπα και του ειπα και για τον ψυχολογο που με ειπε οριακη.Μου ειπε να μην ακουω κανενα να μην βαζω ταμπελες.Μετα μου ειπε οτι υπαρχουν τετρακοσια διαφορετικα φαρμακα για την καταθλιψη και ισως χρειαστει να αλαξω αυτα που περνω.Μετα μου ειπε να ηρεμησω και να παω την αλλη βδομαδα να συζητησουμε και οτι εχω ελπιδα μεγαλη ελπιδα και οτι νοιωθει πως ειμαι μια περιπτωση που θα παει πολυ καλα.Αυτο με ανακουφησε ετσι οταν βγηκα απο κει καταφερα να παω να πιω ενα καφε και μια κυρια μονη μου επιασε κουβεντα μου ελεγε για το σκυλι της.Θεε μου τι μοναξια υπαρχει στον κοσμο.Αυτο που με στενοχωρησε ηταν οτι σημερα ειχα το ραντεβου με τον ψυχολογο με τις ταμπελες και δεν τον πηρα να του πω οτι δεν θα παω γιατι νοιωθω τοσο επιρρεπης και αδυναμη που φοβηθηκα οτι θα με πεισει να παω.Ετσι εκανα κατι θλιβερο.Εκλεισα το τηλεφωνο.Θλιβερο πραγματικα.Ντρεπομαι για τον εαυτο μου.Σημερα παλι τα ιδια.Σκεφτομαι να παω παλι για καφε αλλα δεν τα καταφερνω.Εχτες που ειχα παει στον ψυχιατρο και μετα οταν γυρισα σπιτι πηρα μια φιλη μου και της ειπα πως σημερα θα παω να την δω μα σημερα δεν τα καταφερνω.Τι κριμα και την αγαπαω τοσο πολυ.Την πηρα και της ειπα ψεματα παλι δικαιολογιες.Τι να της πω για τα χαλια μου.Ειναι τοσο υγιης εχει τρια παιδια εχει δουλεια εχει χιουμορ ειναι δραστηρια τι μπορω να της πω.Ποσο θαθελα να υπαρχει ενα ατομο που να ξερει την κατασταση μου και να ερχεται σπιτι μου και να με βγαζει εξω γιατι αν ερχεται θα ντρεπομαι και δε θα μπορω να αρνηθω.Αλλα τι νοημα εχει αφου αμα δεν ερχεται απο μονη μου δεν θα μπορω.Ειμαι τοσο εξαρτημενη και αυτο μου το ειπε ο ψυχολογος τωρα το θυμηθηκα απο τη σταση λεει του σωματος μου γιατι τον ρωτησα πως το λεει.Χριστε μου.Τι γραφω μαλλον παραληρω.Ελεγα να βαλω ενα στοχο μικρο να να παω για αυτο τον καφε αλλα παλι εδω ειμαι.Εχω αλυσιδες που με κρατανε απο τα χερια και απο τα ποδια ναι αορατες αλυσιδες.Ευχαριστω ολους που μου γραφετε για μενα ειναι μεγαλη παρηγορια.φανταζομαι αφου εγω ειμαι ετσι πως θα αισθανονται οι γεροι οταν ειναι μονοι οι κακομοιροι.Καποτε..ημουνα καλα..απο τοτε εχει πεσει ομιχλη.Εχω αποθεσει ολες μου τις ελπιδες στο ραντεβου με τον γιατρο.γελοιο ε;αφου δεν εχει ο εαυτος μου καμια δυναμη προσπαθω να την παρω απο αλλους.Μου ειπε ομως οτι νοιωθει πως θα παω καλα αυτο μου εκανε μεγαλη εντυπωση.Περιεργο.Και ειπε οτι ενω καταλαβαινει ποσο ασχημα το βιωνω ολο αυτο δεν ειμαι τοσο ασχημα.Ποιος ξερει τι εχουν δει τα ματια του.Θα ηθελα να ειμαι καποια αλλη και να ζω μια αλλη ζωη.Τι μοναξια υπαρχει στον κοσμο.Και ομως χτες που βγηκα ειδα παρεες γελουσαν.Με αηδιαζει ο εαυτος μου οταν κλαψουριζω.Σταματαω εδω.Σταματαω.Σιχαινομαι την αυτολυπηση.Ποσο χαιρομαι οταν υπαρχουν ανθρωποι που μου γραφουν!Ειναι εξι και τεταρτο.Η μερα δεν εχει τελειωσει ακομα.Αν τα καταφερω να παω μια βολτα εστω μικρη θα ξαναμπω το βραδι.

παρε το χρονο σου. ολα αυτα, η αναβλητικοτητα, το να κλεινεις τηλεφωνα, να στηνεις κοσμο, να εφευρισκεις δικαιολογιες, να μη θελεις να φανερωθεις σε ατομα που θεωρεις οτι εχουν καλη ζωη, ειναι σημεια της καταθλιψης.
μην αγχωνεσαι τοσο πολυ για ολα αυτα.
οταν θα νιωσεις καλυτερα θα εισαι σε θεση να κανεις μικρα μικρα βηματα.

αν δεν εισαι σε τετοια φαση ακομα, απλα δεξου το και πηγαινε πιο αργα. χωρις υπερβολικους στοχους, ωστε να μην απογοητευεσαι με τον εαυτο σου.

βρες εναν επαγγελματια και δωσε χωρο να μπορεσεις να κανεις βηματα.

μην τα παρατας ομως.

Σωστα.Μην αγχωνεσαι.Εγω να δεις αναβολες !!!Μηπως θα σε βοηθουσε να μεινεις σε εναν;Γιατι νομιζω οτι απο το αγχος σου για τη ''διαγνωση''εκανες σπασμωδικες κινησεις.Σιγουρα αν ζητησουμε ολοι ''διαγνωση'' θα εχουμε απο κατι κ ο καθενας κ ο ψυχιατρος κ ο ψυχολογος μαζι!Δε λεει τιποτα αυτο-γιαυτο σου ειπε ο ψυχιατρος για ταμπελα.Μηπως ο ψυχολογος ειχε απωθημενο να γινει ψυχιατρος;Μη το βαζεις κατω!Σιγα σιγα θα καλυτερευσεις δουλεψε με εναν απο ολους που αισθανεσαι καλυτερα κ θα δεις.Εδω μιλαει η πειρα!:love::love:Αυριο ειναι μια καινουργια μερα!
Υ,Γ.Δεν ξερω αν σε βοηθαει αυτο αλλα σε λιγο οπως παμε το 1/3 της Ελλαδας ειναι ανεργο.Τι σε λιγο ,οι ανεργοι ηδη ειναι αυτη τη στιγμη σε πολυ ψηλοτερο ποσοστο απο οτι παρουσιαζουν ,εποχιακοι,μονιμοι...Ειναι κ φυσικο να απογοητευεσαι οταν δεν εχεις δουλεια τι να λεμε τωρα.

O Θεος το ξερει πως δεν πρεπει ποτε να νοιωθουμε ντροπη για τα δακρυα μας΄γιατι τα δακρυα ειναι η βροχη πανω στη σκονη της γης που σκεπαζει τις σκληρες μας καρδιες.

Το εχει γραψει ο Ντικενς κ ενοιωσα την επιθυμια να σου το γραψω

lessing εχεις απολυτο δικιο για τα δακρυα.........Αλλα οταν εχεις καταθλιψη δεν νοιωθεις τιποτα ..... Εγω πηγα στο γιατρο μου και του ειπα το εξης καποτε: Θελω να καλψω .........ΕΧΩ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΚΛΑΨΩ ..........Δεν μπορουσα ουτε να καλψω ουτε να γελασω ......... δεν υπαρχει χειροτερο ........Να μην πω για την αναβλητικοτητα .........εχω ακυρωσει του κοσμου τα ραντεβου ...........

Καταλαβαινω.Εχω την εντυπωση πως το πολλοι απο μας εχουμε τις ιδιες εμπειριες με παραλλαγες.

Δε θελω αυτη τη στιγμη να κανω τιποτα να δω κανενα μονο να κοιμαμαι.Να μπορουσα να κοιμαμαι ολη μερα.

Εχει φυγει πλεον η στενοχωρια η το αγχος για την κατασταση μου και πλεον με εχει περιβαλλει μια τεραστια απαθεια σα να βρισκομαι σε ενα συμπαν κενο μουντο και γκριζο.Και αυτη η απαθεια με εχει κλειδωσει μεσα της και ειμαι ακινητη με το μυαλο μου σε ληθαργο.Μαλλον ετσι ειναι τα εμβρυα στη μητρα.Κινουνται αργα σε ενα αηχο συμπαν.Κατι ηχοι ερχονται απο εξω απο μακρυα.Και το περιεργο ειναι οτι δεν θελω να βγω.Εχω αρχισει και ακινητοποιουμαι εδω.Θα προτιμουσα να υπεφερα οπως πριν λιγες μερες γιατι αυτο θα με εκανε να κανω κατι.Τωρα το μονο που ζητω ειναι να κοιμαμαι.Τα γραφω μηπως αρχισω να τρομαζω.

...Kαι ξαφνικα χωρις να κανω τιποτα τιποτα απολυτως,η διαθεση μου αλαφρωσε...Αισθανομαι καπως καλυτερα κ ουτε αλλαξε τιποτα ουτε βγηκα.Μπορει και να βγω αυριο...

Αυτο ειναι υπεροχο!Χαιρομαι πολυ για σενα!

To be or not πως εισαι;Γραψε μας νεα σου.

Θα μπω το βραδι κ θελω να ακουσω καλα νεα κ οτι εκμεταλευτηκες αυτο το αναλαφρο συναισθημα που λες!

ι

To be or not to be τι θελεις να γραψεις ?

θελω να γραψω οτι ειμαι καλυτερα και τωρα παω να δω μια φιλη μου που την πηρα τηλεφωνο και φοβομουνα οτι ειναι θυμωμενη μαζι μου αλλα αυτη χαρηκε για πρωτη φορα της ειπα οτι δεν ημουνα πολυ καλα και μου ειπε να παω να πιουμε ενα καφε και να λεμε ευχαριστα πραγματα και τωρα ντυθηκα και ειμαι ετοιμη μα παω και σας ευχαριστω παρα πολυ που ασχοληθηκατε μαζι μου δεν το περιμενα νοιωθω μεγαλη ευγνωμοσυνη ευχαριστω.

To be or not to be να περάσεις υπεροχα με τη φιλη σου !!!!!!!!!

Αυτό που έχω να πω εγώ είναι να μην σταματήσεις να παλεύεις. Ακόμα και αν νιώθεις κάποιες στιγμές εντελώς μόνη σου, γιατί μιλάς για κατάθλιψη, πάντα να σκέφτεσαι ότι θα το ξεπεράσεις αργά ή γρήγορα. Λες πως έχεις φίλες και έχεις κάνει την κίνηση να πας και σε γιατρούς θεωρώ πως είναι πολύ σημαντικό βήμα και σίγουρα θα το ξεπεράσεις θα δεις. Όσο για τα κιλά θα τα χάσεις με υπομονή και θέληση.
Ξέρεις τι να σκέφτεσαι; '' Όχι μωρή λιπάρα δε θα σε φάω, θα σε κάψω θα σε λιώσω και στο τέλος θα κερδίσω! Ρε ουστ!''
:flaming:
Σε μένα πιάνει τις περισσότερες φορές. :)

μπραβο κοριτσι!
κανε μια αρχη! και μια κουβεντουλα να κανεις με μια φιλη καλο θα σου κανει.
δε χρειαζεται να υποκρινομαστε οτι ειμαστε καλα "για να μην επιβαρυνουμε τους αλλους"
ειναι εξουθενωτικο.
μας κανει κακο και κανει τελικα και τις σχεσεις μας να μην ειναι ουσιαστικες αφου ετσι δεν ειναι αληθινες.

:thumbup:

Mπραβο ρε κοριτσι δεν ξερεις ποσο χαρηκα!!!!!Μπραβοοοοοοοοοοο!

Σημερα πηγα στον ψυχιατρο που ειναι κοντα στην περιοχη μου.Μετα απο την ημερα που ειχα δει την φιλη μου,δεν τα καταφερα να ξαναβγω απο το σπιτι.Τελως παντων πηγα εκει.Καθε φορα που παω κλαιω κατι που δεν κανω σπιτι μου καθως βρισκομαι σε απαθεια.Μιλησαμε μου ειπε οτι τα φαρμακα μονο καταπραυνουν τα συμπτωματα και μαζι χρειαζεται ψυχοθεραπεια.Οταν εφυγα απο εκει ενιωσα καποια ανακουφιση γεγονος που με εκανε να μπορεσω να παρω μερικα τηλεφωνα απο το κινητο μου ορισμενους φιλους και γνωστους μου.Μετα εκανα μια βολτα και περασα απο ενα σινεμα αλλα η ταινια φαινοταν λιγο βαρια και δεν μπηκα.Δεν ειχα το κουραγιο να παω σε καποια χαρουμενη ταινια μακρυα απο την γειτονια μου.Τριγυρισα λιγο και μετα επεστρεψα.Η ανακουφιση δεν κρατησε πολυ και βρεθηκα παλι στο λαγουμι μου.Αυτο που ειπα και στον ψυχιατρο ειναι οτι ενω βγαινω μια μερα ,δεν υπαρχει συνεχεια να βγω και την αλλη.Μου ειπε οτι αυτο θα παρει λιγο καιρο.Δεν μου αλλαξε τα φαρμακα ειπε οτι θα μιλησουμε και αλλο.Δεν ξερω γιατι τα γραφω αυτα πραγματικα.Τα γραφω παντως...

Δεν χρειαζεται να αναρωτιεσαι γιατι τα γραφεις.Να τα γραφεις γιατι υποθετω σου κανει καλο κ σε αποφορτιζει κ επισης σαν καταγραφη ,σαν ημερολογιο.Ειμαι σιγουρη οτι δεν θα κρατησει για πολυ αυτη η κατασταση κ οτι ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ!!!!!!!

Μακαρι σε ευχαριστω