ΒΙΑ

Εχω χωρίσει εδω και 5 μήνες απο την κοπέλλα μου μετα απο 3 χρόνια (δηλ. αυτη με έστειλε). Πέρασα και περνάω πολύ δύσκολα - ολο αυτο τον καιρό απέφευγα κάθε επαφή μαζί της και της το είχα δηλώσει παρα΄την επιθυμία της να είμαστε φίλοι και μπλα, μπλά ... Κατα διαστήματα όλο και εμφανιζόταν μέσω διαφόρων τρόπων κανοντάς με να πέφτω όλο και περισσότερο στην θλίψη. Η θλίψη όμως έγινε υπέρμετρος θυμός, σκέψεις βίας άρχισαν να με κυριεύουν παρέμεναν όμως σκέψεις μέχρι πριν λίγες εβδομάδες.
Εμφανίστηκε με τον νέο σύντροφο σε ένα σημείο που ήξερε οτι θα βρισκόμουν σίγουρα εκείνη την ημέρα. Κατευθύνθηκα προς αυτούς την πρόσβαλλα με λόγια και άσεμνες χειρονομίες και προκάλεσα ανοιχτά - ήμουν έτοιμος για όλα - ο τύπος πανικοβλήθηκε και κατέβασε το κεφάλι μη θέλοντας κάν να με κυτάξει - προκάλεσα και άλλο, ήθελα να χυθεί αίμα εκείνη την στιγμή, αυτη δάκρυσε και έσφιξε το χέρι του συντρόφου της, αυτος το τράβηξε και συνέχισε να κυττάει κάτω. "Θα σου γ........ω την μάνα" της είπα και έφυγα. Τα ξημερώματα έσπασα και των δυο τα αμάξια και έστειλα μυνημα επιβεβαιώνοντας οτι είμαι εγω περιμένοντας αντίδραση για να εμπλακώ με αυτή ή με τον οποιοδήποτε πάει να την προστατέψει. Δεν αντέδρασαν.
Δεν έχω αντιδράσει ποτέ έτσι στη ζωή μου ούτε είμαι κανένας τρελλαμένος πιτσιρικάς, εχω ένα παιδί να νοιάζομαι, έχω τρομάξει με τον εαυτό μου . Δεν έχω υπάρξει ποτέ βίαιος - το ακριβώς αντίθετο - η μή βία ήταν πάντα σκοπός μου. Εχω μετανιώσει αλλα αυτό που με τρομάζει είναι το γεγονός οτι ήθελα να κάνω άσχημη ζημιά σε άλλον άνθρωπο εκείνη την ημέρα χωρίς να υπολογίσω καμμία συνέπεια.

Απλα εισαι πονεμενος που χωρισατε και αντιδρασες με τετιο τροπο.Πληγωθικες πολυ και νιωθεις προδομενος και γιαυτο προσπα8ησες να το βγαλεις ολο αυτο με την βια. Ειμαι της γνωμης να ηρεμησεις κ να μην ξανασχολι8εις με αυτην γιατι ειναι φανερο πλεον οτι δεν σε θελει πια και οσο εσυ την κινηγας ειμαι σιγουρη ξενερωνει πιο πολυ,εννω αν κοιταξεις το παιδακι σου και τον εαυτο σου,γιατι το παιδι χριαζεται εναν ηρεμο και ευτιχησμενο πατερα γι να ειναι και αυτο.εισαι υποχρεωμενος να συνελθεις για χαρη του παιδιου και κανεναος αλλουνου,

Εάν τα εννοείς αυτά που λες , ανέλαβε τις ευθύνες σου , ρίξε τα μούτρα κάτω και ζήτησε τους συγγνώμη. Ο άντρας με @@ όταν κάνει λάθος το αναγνωρίζει και αναλαμβάνει τις ευθύνες . Μέσα μας συνυπάρχουν τα πάντα , από δολοφονικά ένστικτα μέχρι αγνά και θεϊκά συναισθήματα, εμείς επιλεγούμε τι θα εκδώσουμε . Λοιπόν χαλιναγώγησε αυτήν την συμπεριφορά το ταχύτερων δυνατό , μην περιμένεις ούτε λεπτό, ξέρω θα έρθεις σε δύσκολη θέση να ζητήσεις συγγνώμη, αλλά μόνο έτσι θα πάρεις το μήνυμα ότι αυτές οι συμπεριφορές έχουν συνέπιες .
Α και θεωρώ ότι προφανώς ο χωρισμός ποναει ακόμα, και γι’αυτό ζήτα από την πρώην σου να σεβαστεί και αυτή την θέση σου . Εδώ σε δικαιολογώ, πες της δεν θέλω πάρε δώσε τέλος .

ναι και να σκευτει το παιδι του,το μελλον του πιο 8α ειναι αν παει ο πατερας φυλακη η αν λερωσεις το ποινικο του μητρωο.?

φιλε χρειαζεσαι κατα τη γνωμη μου τη βοηθεια του ειδικου η συμπεριφορα σου ειναι ακραια. Μπορει βεβαια να εχεις πληγωθει πολυ απο την πρωην σου αλλα σε καμμια περιπτωση δε δικαιολογειται ο χουλιγκανισμος που εβγαλες. Το παιδι ειναι απο παλιοτερη σχεση?

Φίλε με το δύσκολο νικ, θα σου πω μια ιστορία.
Πριν πολλά χρόνια είχα μια σχέση που κατέληξε σε αραβώνα. Ο φίλος μου έβγαζε βίαιο χαρακτήρα, αλλά λόγω του ότι ήμουν ερωτευμένη δεν το έβλεπα. Κάποια στιγμή και λόγω άλλων προβλημάτων αποφάσισα να χωρίσω. Επί ένα χρόνο η ζωή μου και η ζωή του επόμενου ανθρώπου που είμασταν μαζί έγινε εφιάλτης. Μέχρι και στην αστυνομία φτάσαμε με χίλιες δυο ταλαιπωρίες και από τις δυο μεριές. Πηγαίναμε διακοπές και τον βλέπαμε να περνάει μπροστά μας με το αυτοκίνητο. Για να μη στα πολυλογώ πέρασε πολύς καιρός μέχρι να σταματήσει να μας δημιουργεί προβλήματα και πλέον είναι στη φάση που με παίρνει ανά διαστήματα τηλ για να μάθει τι κάνω. Μέχρι σήμερα, (έχουν περάσει σχεδόν δέκα χρόνια), δεν έχιε κάνει σχέση, παρά μόνο αρπαχτές της μιας βραδιάς και τίποτα περισσότερο.
Που θέλω να καταλήξω;
Αν κρίνω από τον εαυτό μου, το μόνο που κατάφερνε με την τότε συμπεριφορά του είναι να μετανιώνω για το κάθε λεπτό που πέρασα μαζί του. Εγώ συνέχισα τη ζωή μου, εκείνος έμεινε κολλημένος για πολλά χρόνια εκεί. Όσα αυτοκίνητα και να σπάσεις, ακόμη και να τη χτυπήσεις, να τη σκοτώσεις, η κοπέλα έχει φύγει....όσο πιο γρήγορα το καταλάβεις, τόσο το καλύτερο θα είναι για σένα.....

ΥΓ. Αν μπορείς πήγαινε και σε ένα ειδικό, θα σε βοηθήσει πολύ, μη τυχόν και τα κάνεις χειρότερα τα πράγματα.....

Gojuryu, είναι φανερό πως είσαι πολύ θυμωμένος και απογοητευμένος. Με το να βγάζεις όμως το θυμό σε ανθρώπους που έχουν κάνει ήδη τις επιλογές τους, εσύ τι κερδίζεις; Όπως βλέπεις, δεν νιώθεις καν καλύτερα.

Σκέψου ότι καταρχήν είσαι θυμωμένος με τον εαυτό σου. Χρησιμοποίησε λοιπόν αυτό το συναίσθημα σαν κινητοποιητική δύναμη για να επεξεργαστείς τα μέχρι τώρα δεδομένα και να αλλάξεις όσα πιστεύεις ότι σε έφεραν σε αυτή τη θέση. Αν νιώθεις ότι μόνος σου δυσκολεύεσαι, ζήτα τη συνδρομή ανθρώπων που εμπιστεύεσαι και γιατί όχι ενός ψυχολόγου. Θα ήθελες να γράψεις τι ακριβώς συνέβη με την τελευταία σχέση σου που κατέληξε στο να αισθάνεσαι έτσι;

Φίλε μου δεν υπάρχει τίποτα πιο βίαιο από την αδιαφορία.
Πολύ καλές συμβουλές κι από τη Θεοφανία.
Κι εκτός όλων των άλλων το παιδί σου να νοιάζεσαι. Σ\' έχει ευλογήσει ο θεός μ΄ένα παιδί και κάθεσαι και σπας τα αμάξια της κάθε και του κάθε.... Φιλικά στα λέω.
Συν του ότι αυτά που έκανες είναι ποινικά κολάσιμα (και κοινωνικά)
Το θέμα δεν είναι εκείνη πια, είναι ότι εσύ αισθάνεσαι χάλια. Πολύ λίγα κερδίζονται από το να \"χτυπάς\" αλλού από εκεί που πρέπει. Μην παίζεις το παιχνίδι κανενός. Έχεις ευθύνη για τον εαυτό σου. Μην τη δίνεις στα χέρια άλλων.

Quote:

---

Originally posted by marina38
Gojuryu, είναι φανερό πως είσαι πολύ θυμωμένος και απογοητευμένος. Με το να βγάζεις όμως το θυμό σε ανθρώπους που έχουν κάνει ήδη τις επιλογές τους, εσύ τι κερδίζεις; Όπως βλέπεις, δεν νιώθεις καν καλύτερα.

Σκέψου ότι καταρχήν είσαι θυμωμένος με τον εαυτό σου. Χρησιμοποίησε λοιπόν αυτό το συναίσθημα σαν κινητοποιητική δύναμη για να επεξεργαστείς τα μέχρι τώρα δεδομένα και να αλλάξεις όσα πιστεύεις ότι σε έφεραν σε αυτή τη θέση. Αν νιώθεις ότι μόνος σου δυσκολεύεσαι, ζήτα τη συνδρομή ανθρώπων που εμπιστεύεσαι και γιατί όχι ενός ψυχολόγου. Θα ήθελες να γράψεις τι ακριβώς συνέβη με την τελευταία σχέση σου που κατέληξε στο να αισθάνεσαι έτσι;

---

..............the story
Είμαστε και οι δύο χωρισμένοι με ένα παιδί ο καθένας απο τον προηγούμενο γάμο του. Δεν συζούσαμε αλλα είμαστε μαζί καθημερινά, τα παιδιά μας είχαν άριστη σχέση. Η πρώην συντροφός μου είχε μάλιστα μετακομίσει στην περιοχή μου για να είμαστε κοντά. Γενικά η σχέση μεταξύ μας ήταν καλή χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα. Της είχα προτείνει να συζήσουμε όταν αποφάσισε να μετακομίσει άλλα η ίδια πίστευε οτι χρειαζόμαστε και άλλο χρόνο σε ξεχωριστά σπίτια για να προσαρμοστεί το παιδί της στην νέα κατάσταση. Αυτό ήταν απολύτως σεβαστό απο εμένα και δεν έφερα καμμία αντίρρηση. Ανέλαβα να της βρώ το καινούργιο σπίτι στην περιοχή μου - πράγμα που έκανα.

Η ίδια είχε ιδιαίτερα προβλήματα με την μητέρα της -Τριαντα πέντε χρόνια δεν είχε καταφέρει να ξεκολλήσει απο δίπλα της - η οποία της είχε δημιουργήσει τρομερές ανασφάλειες και επίσης ήταν εναντίον της σχέσης μας σε σημείο που διέκοψαν την επικοινωνία μεταξύ τους για 6 μήνες αφού είχε μετακομίσει.Σε όλη αυτή την περίοδο της κρίσης, της συμπαραστάθηκα θυσιάζοντας φίλους, διασκέδαση ακόμα και απο την δουλειά μου έκλεβα πολύτιμο χρόνο για να είμαι δίπλα της όταν με χρειαζόταν. Μπήκε σε έναν καινούργιο τρόπο ζωής μαζί μου και έλεγε οτι ήταν ενθουσιασμένη. Της σύστησα και μια φίλη ψυχολόγο όπου έλαβε σημαντική βοήθεια για να αντιμετωπίσει τα σοβαρά προβλήματα με την μητέρα της. Ακόμη επιδίωξα να πάμε και μαζί για να μπορώ να βοηθήσω οσο πιο καλά μπορούσα. Τελικά τα προβλήματα μεταξύ τους λύθηκαν και η κατάσταση εξισσορόπησε. Η ζωή μας είχε μπεί σε νορμάλ ρυθμούς και πραγματικά χαιρόμαστε την σχέση μεταξύ μας.

Κατόπιν τέθηκε το ζήτημα απο αυτή να συζήσουμε - όμως εγώ δεν αισθανόμουν έτοιμος να προχωρήσω σε μια τέτοια κίνηση την δεδομένη στιγμή. Δυστυχώς με την κόρη της έβλεπα οτι δεν θα κατάφερνα να συμβιώσω καθώς το παιδί είχε δικα του προβλήματα τα οποία βέβαια είχαν μεταφερθεί απο το οικογενειακό του περιβάλλον και δεν είχα τις αντοχές να εμπλακώ και σε άλλα προβλήματα, ιδιαίτερα με ένα παιδί στο οποίο όφειλα να είμαι ιδιαίτερα προσεκτικός αλλά και χωρίς κανένα δικαίωμα να παρέμβω στην ανατροφή του.

Το θέμα συζητήθηκε και της εξήγησα οτι καταλαβαίνω την θέση της ως γυναίκα και της εξήγησα οτι άν η συμβίωση (γάμος) ήταν σημαντικό δεδομένο για αυτή θα δεχόμουν οποιαδήποτε αποφασή της για την συνέχιση ή όχι της σχέσης μας. Με διαβεβαίωσε οτι η ζωή μας ήταν πολύ καλή ως είχε και η συμβίωση δεν ήταν τόσο σπουδαίο γεγονός.

Βέβαια απο εκεί άρχισε η αντίστροφη μέτρηση, διότι παρα τα λεγομενά της, άρχισε να \"ψάχνεται\" όπως η ίδια παραδέχθηκε. Η ανασφαλειά της και η δειλία της με κράτησε ως \"καβάντζα\" μέχρι να εξασφαλίσει τον επόμενο υποψήφιο γαμπρό.

Βρισκόμενος σε μια πολύ δύσκολη φάση στην εργασία μου μου προτάθηκε απο την εταιρεία που δουλευω να αναλάβω μια θέση στο εξωτερικό. Εγώ την αρνήθηκα λόγω της σχέσης, βαζοντάς με σε αντιπαράθεση με τον εργοδότη μου και με συνέπεια να μου ανακοινώσουν οτι θα έπρεπε να αρχίσω να κυττάω για άλλη δουλειά μετά απο δεκατέσσερα χρόνια συνεργασίας. Αυτό το γεγονός με κατέβαλλε ιδιαίτερα και χρειαζόμουν στήριξη ιδιαίτερα απο αυτήν, αντί αυτού πήρα μια \"ψύχρα\' και μια αντιμετώπιση του στύλ οτι ήμουν σε κακή διάθεση και χάλαγα και την δική της.

Δεν πέρασε ένας μήνας απο αυτή την εξέλιξη και εντελώς ξαφνικά η \"καλή σύντροφος\" μου είπε οτι έχει \"φρικάρει\" οτι χρειάζεται χρόνο κλπ, κλπ. Για ένα μήνα με είχε στην αναμονή τηλεφωνόντας μου καθημερινά για να δεί τι κάνω να μου πεί πως με \"αγαπάει\" να δεί τι κάνει το παιδί μου και .....άλλα πολλά. Σε κάποια στιγμή συναντηθήκαμε και εν μέσω δακρύων, φιλιών, \"σε αγαπώ\" και ... μπαλαμουτιάσματος μου είπε \"τώρα βγαίνω με άλλον\", \"θέλω να είμαστε φίλοι\", \"να βγαίνουμε τακτικά\", \"τα παιδιά μας να συνεχίσουν να κάνουνε παρέα\" ...... Επέμενε τακτικά, μέχρι το περιστατικό που ανάφερα, να προσπαθεί να επικοινωνήσει με διάφορους τρόπους παρόλο που είχα καταστήσει σαφές οτι δεν ήθελα να \'έχει καμμία επαφή με εμένα ή με το παιδί μου.

To αποτέλεσμα της κάθε εμφανισής της κάθε φορά για μένα βέβαια ήταν να με ρίχνει σε βαθιά κατάθλιψη και μάλιστα να με οδηγήσει σε καταθλιπτικό επεισόδιο. Το πάλεψα όμως με νύχια και με δόντια, πήγα σε ψυχολόγο, έκανα μια καινούργια σχέση, πλάκωσα το γυμναστήριο, ασχολήθηκα έντονα με την κόρη μου. Μέχρι βέβαια την ημέρα που η \"καλή\" κοπέλλα αυτή θεωρησε καλό να έρθει σε ενα περιβάλλον που βρισκόνταν και τα δύο παιδιά μας και συμπτωματικά την ημέρα της ονομαστικής γιορτής μου με το νέο \"πουλέν\" για να μου τον μοστράρει................

Τέλως πάντων δεν είμαι καθόλου περήφανος για αυτο που έκανα και ευχαριστώ όλους τους φίλους και φίλες για την αποψή τους. κάθε σχολιό σας με βοηθάει.

απλα πυστευω οτι ενιωθε τυψεις που θελησε να χωρισει με σενα για καποιον αλλον και ηθελε να εχετε καλες σχεσεις απο τι καταλαβα. εσυ θα πρεπει να κοιταξεις την ζωη σου και της κορης σου.και να ξερεις οτι οταν ραγισει το γιαλι δεν ξανακολαει.στα απυτα σου καιν βρικε αλλον βρες και συ αλλην .στο κατω κατω ο χρονος 8α γιατρεψει την πληγη αυτη και 8α δεις οτι 8α μπορεις να αγαπησεις και χιλιες αλλες γυναικες.

Αρκετές φορές αγαπάμε λάθους ανθρώπους , το ανακαλύπτουμε στην πορεία δύστυχος , είναι και ο μόνος τρόπος άλλωστε .
Η \'\'κυρία\'\' είναι η κλασική …, εάν είναι όπως τα περιγράφεις , σε είχε καβαντζα μέχρι να βρεις τον επόμενο . Όλοι το έχουμε βιώσει και έχουμε νιώσει μαλακές και εξαπατημένη μα για σκέψου , μήπως στην ατυχία σου είσαι πολύ τυχερός που απαλλαχτικές από μια απάτη , την γλύτωσες φίνα φιλαράκο . Ουσιαστικά αυτή είναι η μεγάλη χαμένη που έχασε ένα ωραίο άνθρωπο, και παρόλο που είσαι θυμωμένος πρέπει να χαίρεσαι .
Ααα όσο για την φιλιά που θέλει να διατηρήσει και αυτό για την πάρτυ της το κάνει, θέλει να νιώσει ότι τελικά δεν είναι ο κακός της υπόθεσης .Προσπαθεί να διατήρηση την εικόνα του καλού ανθρώπου που έχει για τον εαυτό της .
Δεν σου αξίζει, κοψε την και μην επιτρέπεις ξανά στον εαυτό σου για κανέναν να παρασυρθείς σε βίαιες συμπροφορές .
Είσαι Οκ τύπος και σου αξίζει κάτι καλύτερο από την \'\'κυρία\'\' , τελικά ο άλλος μήπως είναι ο μεγάλος σου ευεργέτης που λέει και το τραγούδι :)

Φίλε μου......σημασία έχει πως το θέμα τελείωσε. Αυτό πρέπει να καταλάβεις. Ότι δίνουμε σε μια σχέση είναι δική μας απόφαση, κανένας δεν μας τα παίρνει με το ζόρι για να μπορούμε μετά να του τα \"χτυπήσουμε\". Σίγουρα δεν σου φέρθηκε με τον καλύτερο τρόπο, αλλά αν ήταν εδώ τώρα να είσαι σίγουρος πως και εκείνη θα είχε παράπονα που ΄τώρα δεν μπορείς να διακρίνεις μέσα από τη φρίκη του χωρισμού.
Το αποτέλεσμα παραμένει ίδιο.
Ψάξε τη δύναμη να συνεχίσεις τη ζωή σου. Είσαι ένας νέος άνθρωπος με ένα παιδί που περιμένει στήριξη από σένα, μη το μαυρίζεις με το να κολλάς σε μια κατάσταση που έχει σηκώσει τοίχο.....

Quote:

---

Originally posted by Θεοφανία Ότι δίνουμε σε μια σχέση είναι δική μας απόφαση, κανένας δεν μας τα παίρνει με το ζόρι για να μπορούμε μετά να του τα \"χτυπήσουμε\".

---

Με όλο τo σεβασμό που σου έχω θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω.

Η σχέση είναι ένα είδος συνεταιρισμού , επενδύουμε , όχι έτσι αόριστα και ότι θέλει ο καθένας αλλά επειδή θέλουμε κάτι από κοινού , έχουμε θέσει κοινούς στόχους και έχουμε συμφωνήσει σε 5 βασικά πράγματα , που διαμορφώνουν ένα πλαίσιο λειτουργιάς της σχέσης .
Θα στο κάνω πιο λιανά, ας πούμε συμφωνούμε οι δυο μας να κάνουμε μια εταιρεία 50 -50 συμμετοχική . Εγώ συνεισφέρω όπως και εσύ στην αρχή , στην πορεία και ενώ εγώ κάνω ανοίγματα και κινήσεις με στόχο το κοινό καλό, εσύ χωρίς να έχει προηγηθεί κάποια τροποποίηση της συμφωνίας μας , πας και στήνεις από δίπλα ένα καινούριο μαγαζί με άλλο συνέταιρο . Αυτό νομικά τιμωρείτε και έχεις και επιπτώσεις …

αγαπητε φιλε,
ενδιαφερον το στορυ και εχω ερθει μεχρι ενος σημειου εκει που βρισκεσαι.
Ωστο απο μια πιο ψυχραιμη πλευρα (οσο μπορει αυτο να ειναι εφικτο) θα ηθελα να σου δωσω μερικες οπτικες που ισως δεν τις ελαβες υποψην.


1. Καταρχην να εχεις υποψην σου οτι οι γυναικες λειτουργουν διαφορετικα απο οτι οι αντρες.
Λιγο ασημαντοισως αλλα τελικα καθοριστικο.
Οι γυναικες ειναι σε συνεχη εγρηγορση οσον αφορα την σχεση τους.
Το βραδυ αν και πανε για υπνο αυτες σκεφτονται, ακομα και οταν κοιμουνται.
Δεν σταματανε να κανε τιποτα αλλο παρα αυτο.
Μερικες φορες περνανε και στην υπερβολη (εδω μπαινουν και οι ανασφαλειες - φοβιες κλπ) εαν εχουν + ψυχολογικα προβληματα να μεγαλοποιουν καταστασεις.

Αντιθετα οι αντρες δεν μπαινουν καν σε αυτη την διαδικασια.
Θεωρουν οτι ολα βαινουν καλως και αν προκυψει καποιο προβλημα τοτε πολυ απλα θα το συζητησουν.
Εχω επισημανει αρκετες φορες την ελλειψη πραγματικης και ουσιαστικης επικοινωνιας αναμεσα στα ζευγαρια.
Οι γυναικες αφενως σκεφτονται και θελουν να συζητησουν αλλα ειτε τα κρατανε για την παρτη τους ειτε αν θελησουν δεν βρισκουν ανοικτα αυτια οπως θεωρουν, αφετερου οι αντρες κατα βαση ουτε που θα περασει απο το μυαλο μια τετοια διαδικασια. Θεωρουν οτι αφου τα ειπαμε τα συμφωνησαμε δεν εχουμε κατι αλλο να πουμε - η δουλεια με ενα τροπο εκλεισε.

Δυστυχως δεν ειναι ετσι, οι σχεσεις δοκιμαζονται αν θες ΚΑΙ καθημερινως. Η επιβεβαιωση αυτη εαν προκυπτει εχει καλως αν οχι αρχιζει η φθορα της και στο τελος η διαλυση της.

Προσωπικα οσες γυναικες με αγαπησαν και με χωρισαν τις ευχαριστω ολες για τις ομορφες στιγμες που μου χαρισαν, ηταν πολυ γλυκιες, ελπιζω να λενε και αυτες το ιδιο.



Η φαση που περνατε σε ενα αλλο επιπεδο και εκει αρχιζει η καμπη ειναι ενα κρισιμο σημειο που θα επρεπε να σας απασχολησει απο κοινου. Απο οσο γραφεις κανεις δεν το πηρε σαν ενα σημειο οτι θα επρεπε να προβληματιστείτε.
Δεν μπορω να ξερω γιατι, ετσι ειχατε μαθει να επικοινωνητε, ισως να υπηρχε εγωισμος οτι μπορει να υποθεσει καθενας.


Ολος αυτος ο προλογος γινεται σε πρωτη φαση να ανιχνευτουν οι λογοι που οδηγουν στην φθορα.
Συνηθως μπορω να πω οτι τα πετυχημενα ζευγαρια ειναι αυτα που ειτε εχουν κοινους τοπους - αναφορες ειτε αυτα που ναι μεν εχουν διαφορετικοτητες αλλα κανουν υπερβασεις και τις ξεπερνουν.
Με πολυ διαλογο, αντιπαραθεση αν χρειαστει και συνεχη καταθεση επιχειρηματων.
Σορρυ αλλα ετσι ειναι και ετσι δουλευει.
Ολες οι υπολοιπες σχεσεις πανε στο καλο για χιλιαδες λογους που αμα τους απαριθμουσα δεν θα μου εφταναν τρεις ζωες.


Κατα τα αλλα υπαρχει ενα ζητουμενο οντως σοβαρο.
Η διαλυση εγινε - ο πονος κορυφωθηκε.
Οτι ηταν μεχρι χθες συνηθεια, σημερα εγινε απιαστο ονειρο.
Ο θυμος σου πλεον δεν διαχειριζεται και το θεωρω φυσικο ακομα και το που εφτασες στις πραξεις που αναφερεις.
Θεωρω οτι ειναι πραξης εκτονωσης και αυτοαμυνας.
Οντως η πρωην οφειλε να εξαφανιστει αφου της το ζητησες κιολας.
(αν και εγω με καποιες πρωην μου βρισκομαι, εξαιρω αυτες που ηθελαν να με πληγωσουν εκτος απο το να χωρισουμε)
Μιλας για καβαντζα οσον σε αφορα. Εκτιμω οτι και ο επομενος καβαντζα ειναι, μην σου πω οτι χρησιμοποιείται κιολας.
Δεν μπορω να ξερω τι συντηρει κατι τετοιο αρρωστο.
Αυτο που γνωριζω ειναι οτι οι κινησεις θυμου σου δινουν τροφη σε αυτη την αρρωστια.
Δεν θα μπορουσα να δωσω λυσεις συνταγες μιας και το μυαλο δουλευει απο μονο του και δεν κατευθυνεται το ιδιο και η οργη.
Μπορω ομως να σου πω με σιγουρια οτι τετοιες κινησεις σου δινουν τροφη και λαβη για σχολια εναντιον σου.
Η πρωην σου φαντασου οτι πηγαινει για καφε με τον δικο της και την παρεα της και οταν ερχεται η κουβεντα στην σχεση σας αυτο που θα χτυπαει συνεχως σαν ατου θα ειναι οι κινησεις που εκανες και φανταζομαι οτι καταλαβαινεις τα συμπερασματα που βγαινουν.
Βεβαια ο καθενας λεει την αληθεια που τον βολευει - οπως τον βολευει.
Και μην μου πεις οτι δεν σε ενδιαφερει. ΠΡΕΠΕΙ να σε ενδιαφερει, η αξιοπρεπεια μας ειναι αδιαπραγματευτη οτι και αν κανουμε στην ζωη μας και οχι μονο στις σχεσεις μας.


Για το αυριο που ξημερωνει,
Ανοιξε νεα σελιδα στη ζωη σου.
Ακομα και αν προκαλεισαι αδιαφορησε και βρισε μετα, σε καμια περιπτωση ομως μην ξαναεκτεθεις με παρομοιες κινησεις.
Αν στο επιτρεπει ο εγωισμος σου στειλε ενα μυνημα αναγνωριζωμντας το λαθος σου για οτι εκανες - δεν ειναι και πολυ αναγκαιο ομως απλα θα δειξεις οτι πλεον εισαι υπερανω. Αν το κανεις δεν θα το κανεις για αυτην αλλα για εσενα δειχνωντας οτι λυτρωνεσε απο ολο αυτο το πονο.
Τελος αφοσιωσου πλεον στην νεα αυτη σελιδα της ζωης σου και προσπαθησε να την πας ακομα πιο μπροστα, ακομα καλυτερα απο εκει που την αφησες με την πρωην.
Στο βαθμο που θα τα καταφερεις θα καταλαβεις οτι η σχεση σου αυτη ηταν ενα αδιεξοδο και για τους δυο σας.





Ευχομαι πολυ πεισμα και πολυ κουραγιο,
θα τα χρειαστεις και τα δυο,

Καλημερα

Quote:

---

Originally posted by Thessalo


Η σχέση είναι ένα είδος συνεταιρισμού

---

το εχασες το παιχνιδι....
με ολο το σεβασμο βεβαιως βεβαιως που σου εχω.

:cool:

Για πάμε να δούμε ; Περιμένω τα επιχειρήματα τα σου . Και είμαι ανοιχτός σε διαβεβαιώνω . Πάντα με σεβασμό :)

οκ, κατσε να βαλω το κρεας στο φουρνο (μην μεινουμε και νηστικοι) και θα επανελθω.

χαχαχαχαχ

Quote:

---

Originally posted by Thessalo

Quote:

---

Originally posted by Θεοφανία Ότι δίνουμε σε μια σχέση είναι δική μας απόφαση, κανένας δεν μας τα παίρνει με το ζόρι για να μπορούμε μετά να του τα \"χτυπήσουμε\".

---

Με όλο τo σεβασμό που σου έχω θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω.

Η σχέση είναι ένα είδος συνεταιρισμού , επενδύουμε , όχι έτσι αόριστα και ότι θέλει ο καθένας αλλά επειδή θέλουμε κάτι από κοινού , έχουμε θέσει κοινούς στόχους και έχουμε συμφωνήσει σε 5 βασικά πράγματα , που διαμορφώνουν ένα πλαίσιο λειτουργιάς της σχέσης .
Θα στο κάνω πιο λιανά, ας πούμε συμφωνούμε οι δυο μας να κάνουμε μια εταιρεία 50 -50 συμμετοχική . Εγώ συνεισφέρω όπως και εσύ στην αρχή , στην πορεία και ενώ εγώ κάνω ανοίγματα και κινήσεις με στόχο το κοινό καλό, εσύ χωρίς να έχει προηγηθεί κάποια τροποποίηση της συμφωνίας μας , πας και στήνεις από δίπλα ένα καινούριο μαγαζί με άλλο συνέταιρο . Αυτό νομικά τιμωρείτε και έχεις και επιπτώσεις …

---

Mπαίνοντας σε μια σχέση με στόχο να συνεταιριστείς έχεις χάσει το όποιο παιχνίδι ετοιμάζεσαι να παίξεις και φυσικά αφορά στη ζωή σου.
Σχέση είναι δίνω-παίρνω-μοιράζομαι-ζω.
Tα θέλω ενός άντρα και μια γυναίκας είναι εντελώς διαφορετικά και ο καθένας παίζει με τους δικούς του όρους και με βάση το συναίσθημα που του βγαίνει για τον άλλον. Για να μην το πλαιτάσω και σου πω πως υπάρχουν χιλιάδες παράμετροι, θα μείνω εκεί. Στο θέλω.
Όταν θέλουμε κάποιον πολύ και τον θεωρούμε σημαντικό στη ζωή μας, ασυνείδητα και από ενδόμυχο φόβο του δίνουμε συνεχώς. Στις περισσότερες περιπτώσεις ο άλλος τρομάζει με την ευκολία που του παραδίνουμε τον εαυτό μας, μας θεωρεί δεδομένους και την κάνει.
Mετά, φταίει ο άλλος, που φέρθηκε αχάριστα, που δεν εκτίμησε, που δεν που δεν, που δεν.
Στο παιχνίδι των σχέσεων πρέπει να \"πουλάμε\" ακριβά τον εαυτό μας, αλλά παράλληλα να \"αγοράζουμε\" και ακριβά τον άλλον. Δίνω-παίρνω.
Όταν αυτό γίνεται μονόπλευρο, η σχέση έχει τελειώσει και κει πρέπει να αναζητήσουμε ευθύνες από τον εαυτό μας.....

Άποψη μου......

επειδη πειναω θα αναγκαστω να συμφωνησω με την θεοφανια,
συν

να συμπληρωσω οτι αυτο το 50-50 που εβαλες ακομα και πρακτικα σε μια σχεση να το δεις θα ηταν αδυνατο να ισχυσει.
Ειναι παρα πολυ συχνο σε μια σχεση να ερθει η στιμη να δινεις 99 και να παιρνεις 1.
Θες οτι εχεις πεσει σε μια δυσκολη στιγμη η αδυναμια, εκεινη την στιγμη δεν μπορεις να δωσεις.
Εκεινη την στιγμη ο/η συντρος σου πρεπει να αναπληρωσει το κενο.

Δεν μου αρεσε η λεξη συνεταιρισμός θα προτιμησω να πω οτι η σχεση ειναι ενα καραβι (ενεκα που ειμαι και παλιος ναυτικος) και οτι για να παει ορτσα στον καιρο αν πρεπει, και τα δυο μελη της θα πρεπει να δουλευουν μαζι για να μην βουλιαξει.
Αναλογα το σκαρι μπορει να αντεξει να πηγαινει και με ενα απο τους δυο.
Σιγουρα οχι εσαει αλλα για οσο αντεξει ναι.
Αναλογα την λαμαρινα μπορει να πει κανεις....
Απο την στιγμη που ενας το παραταει ερμαιο στα κυματα, δεν καταλαβαινω το λογο ο αλλος να κανει το παρασκευα, το βουλιαζει και αυτος και αμε στο καλο.

Πανω απο ολα ομως κανεις δεν πρεπει να ξεχναει τι ακριβως ειναι μια σχεση,
ειναι μια εθελοντικη δεσμευση που το να δωσεις ειναι απο μονο του χαρα.
Οταν δε λαμβανεις κιολας, η υποθεση κλεινει ομαλα το κυκλο του.
Κανεις επισης δεν μπορει να προδιαγραψει πως ακριβως θα παρεις η θα δωσεις.
Ειναι ζητηματα που προκυπτουν αυτοβουλως απο τους ανθρωπους, αν θες ειναι κρυμμενες πληροφοριες
στο DNA μας και αποκαλυπτονται αυτοματα απο μονα τους, τοσο μυστηρια που και εμεις οι ιδιοι
ξαφνιαζομαστε απο αυτο που συμβαινει.

Οταν αυτες οι πληροφοριες ανακληθουν η στερεψουν (επιμενω οτι ειναι μια εσωτερικη διαδικασια και οχι μια κινηση που βρισκεται κατω απο μηχανες εμπορικης συμφωνιας συναιτερισμων) τοτε πλεον η κινητηρια δυναμη που εσπερνε κυματα αγαλλιασης μετατρεπεται σε μια αρνητικοτητα που παλι μπορει να πει καποιος οτι μας ξαφνιαζουν εξισου.
Δυστυχως το συνηθες ειναι να μην υπαρχουν ομοιες κινησεις αυτων των πληροφοριων.
Ετσι βλεπουμε ενα ζευγαρι να αποχωρει το ενα μελος ενω το αλλο να προσπαθει να μαζεψει τα ασυμαζευτα.


Αν θελετε μπορω να συνεχισω να φλυαρω και αλλο,
αλλα κατα πρωτον θα γινω βαρετος και κατα δευτερο θα μου καει το φαγητο.
Αυτη την στιγμη με απασχολει εξισου με τις σχεσεις το πανεμορφο και πεντανοστιμο (εκτιμω) φαγητακι που θα ψηθει σε λιγο.
Καπνιστες μπριζολες στο φουρνο με πατατες που σιγοψηνονται και θα γινουν λουκουμι.
Αραγε ποιο ειναι πιο νοστιμο, ενα νοστιμο φαγητο η μια νοστιμη γυναικα??

και το αυγο εκανε την κοτα και λοιπες ιστοριες για κουρεμενες χελωνες....
:cool:

Quote:

---

Originally posted by Θεοφανία
Κάποια στιγμή και λόγω άλλων προβλημάτων αποφάσισα να χωρίσω. Επί ένα χρόνο η ζωή μου και η ζωή του επόμενου ανθρώπου που είμασταν μαζί έγινε εφιάλτης. Μέχρι και στην αστυνομία φτάσαμε με χίλιες δυο ταλαιπωρίες και από τις δυο μεριές.

---

ΤΗ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙ ΡΕ ΦΙΛΗ ΜΟΥ

ΚΑΙ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ

ΑΠΟΥ ‘ΧΩ ΔΥΟ ΚΑΛΑΣΝΙΚΟΦ

ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΛΟ G3

GOJURYU

αμα εχεις οντως ενα καλο G3 εμεις απο εδω τι ακριβως περιμενεις να σου πουμε???
ποσες σφαιρες παιρνει ο γεμιστηρας??
η σε ποια φαση παθαινει εμπλοκη???

......συν............του ότι όταν κάποιος δεν μπορεί να κάνει διάλογο πετά μια μπαρούφα και όποιον πάρει ο χάρος....

Τι να πω? Για μένα εξηγούνται πολλά τώρα.....

σουτ εσυ αμεσως τα καταλαβες ολα.

Μη ξαναμπούμε στην ίδια κουβέντα γιατί θα γίνουμε κουραστικοί.
Μπαίνει ένας άνθρωπος που ζητά βοήθεια, πέφτουμε πάνω του να του πούμε καμιά κουβέντα να απεμπλακεί, ή ακόμη και να το λύσει, μας πετάει μια μπαορύφα και μη τον είδατε....
Τι να πεις?
Πάμε γι\' άλλα.....

το κειμενο μεταφερθηκε σε νεο θεμα.

http://www.e-psychology.gr/forum/viewthread.php?tid=3285

το κειμενο μεταφερθηκε αλλου

http://www.e-psychology.gr/forum/viewthread.php?tid=3285

Quote:

---

Originally posted by GOJURYU
Εχω χωρίσει εδω και 5 μήνες απο την κοπέλλα μου μετα απο 3 χρόνια (δηλ. αυτη με έστειλε). Πέρασα και περνάω πολύ δύσκολα - ολο αυτο τον καιρό απέφευγα κάθε επαφή μαζί της και της το είχα δηλώσει παρα΄την επιθυμία της να είμαστε φίλοι και μπλα, μπλά ... Κατα διαστήματα όλο και εμφανιζόταν μέσω διαφόρων τρόπων κανοντάς με να πέφτω όλο και περισσότερο στην θλίψη. Η θλίψη όμως έγινε υπέρμετρος θυμός, σκέψεις βίας άρχισαν να με κυριεύουν παρέμεναν όμως σκέψεις μέχρι πριν λίγες εβδομάδες.
Εμφανίστηκε με τον νέο σύντροφο σε ένα σημείο που ήξερε οτι θα βρισκόμουν σίγουρα εκείνη την ημέρα. Κατευθύνθηκα προς αυτούς την πρόσβαλλα με λόγια και άσεμνες χειρονομίες και προκάλεσα ανοιχτά - ήμουν έτοιμος για όλα - ο τύπος πανικοβλήθηκε και κατέβασε το κεφάλι μη θέλοντας κάν να με κυτάξει - προκάλεσα και άλλο, ήθελα να χυθεί αίμα εκείνη την στιγμή, αυτη δάκρυσε και έσφιξε το χέρι του συντρόφου της, αυτος το τράβηξε και συνέχισε να κυττάει κάτω. \"Θα σου γ........ω την μάνα\" της είπα και έφυγα. Τα ξημερώματα έσπασα και των δυο τα αμάξια και έστειλα μυνημα επιβεβαιώνοντας οτι είμαι εγω περιμένοντας αντίδραση για να εμπλακώ με αυτή ή με τον οποιοδήποτε πάει να την προστατέψει. Δεν αντέδρασαν.
Δεν έχω αντιδράσει ποτέ έτσι στη ζωή μου ούτε είμαι κανένας τρελλαμένος πιτσιρικάς, εχω ένα παιδί να νοιάζομαι, έχω τρομάξει με τον εαυτό μου . Δεν έχω υπάρξει ποτέ βίαιος - το ακριβώς αντίθετο - η μή βία ήταν πάντα σκοπός μου. Εχω μετανιώσει αλλα αυτό που με τρομάζει είναι το γεγονός οτι ήθελα να κάνω άσχημη ζημιά σε άλλον άνθρωπο εκείνη την ημέρα χωρίς να υπολογίσω καμμία συνέπεια.

---

Λαμπόγιαλο τα έκανες φίλε....Λοιπόν θυμάσαι μια ταινία που λεγόταν \"Anger management\" με τον Τζακ Νίκολσον;;Στην ταινία ο πρωταγωνιστής ήταν ένας ήρεμος ανθρωπάκος που ότι κι αν του έκαναν το καταπίεζε.Κάποια στιγμή όμως έγινε η έκρηξη....Προφανώς αυτοί σε φοβήθηκαν και δεν ήθελαν να εμπλακούν μαζί σου....Δεν είναι όμως και λίγο πράγμα να σπάσεις τα αμάξια τους...Πραγματικά εκείνη την στιγμή δεν φοβήθηκες για συνέπειες όπως αντεκδίκηση ή κάποια μήνυση;;

Συγνώμη τι μας λες τώρα;;Τώρα είδα και κάποιες άλλες σου απαντήσεις...Σε φοβίζει ο θυμός σου και είσαι ένας ήρεμος τύπος αλλά έχεις ένα Καλάζνικοφ και ένα G3;Δηλαδή τύφλα να έχουν οι οριακοί μπροστά σου.Ε,λογικό είναι τα παιδιά να είδαν τον χάρο με τα μάτια τους......

Quote:

---

Originally posted by alexandros3
Φίλε μου δεν υπάρχει τίποτα πιο βίαιο από την αδιαφορία.
Πολύ καλές συμβουλές κι από τη Θεοφανία.
Κι εκτός όλων των άλλων το παιδί σου να νοιάζεσαι. Σ\' έχει ευλογήσει ο θεός μ΄ένα παιδί και κάθεσαι και σπας τα αμάξια της κάθε και του κάθε.... Φιλικά στα λέω.
Συν του ότι αυτά που έκανες είναι ποινικά κολάσιμα (και κοινωνικά)
Το θέμα δεν είναι εκείνη πια, είναι ότι εσύ αισθάνεσαι χάλια. Πολύ λίγα κερδίζονται από το να \"χτυπάς\" αλλού από εκεί που πρέπει. Μην παίζεις το παιχνίδι κανενός. Έχεις ευθύνη για τον εαυτό σου. Μην τη δίνεις στα χέρια άλλων.

---

Η καλύτερη εκδίκηση είναι η αδιαφορία...Στο λέω και εγώ ως άτομο με βίαια ξεσπάσματα....Μακάρι να μπορούσα να εφαρμόσω αυτό το είδος εκδίκησης.Αν σε βλέπει ο άλλος να χτυπιέσαι και να βγαίνεις εκτός ελέγχου μάλλον χαμένος βγαίνεις και την εικόνα σου χαλάς....Καταλαβαίνω απόλυτα πόσο πολύ πονάς και γιατί φέρεσαι έτσι...Φαντάζομαι επίσης πως όσο πιο πολύ αυτή δεν σου δίνει την δυνατότητα να εκτονώσεις τον θυμό σου αλλά αδιαφορεί τόσο περισσότερο εσύ λυσσομανάς....Χαλάρωσε και κάνε το ίδιο....Εκτόνωσε την οργή σου όχι αυτοκαταστροφικά γιατί στο τέλος η όλη ιστορία θα γυρίσει μπούμερανγκ αλλά πιο δημιουργικά.....Τα ψιλοήθελε και αυτής όμως ο κώλος να εμφανιστεί μπροστά σου με τον καινούριο γκόμενο ενώ ήξερε΄τα συναισθήματά σου και ότι εκεί εμφανίζεσαι εσύ..

Quote:

---

Originally posted by krino
GOJURYU

αμα εχεις οντως ενα καλο G3 εμεις απο εδω τι ακριβως περιμενεις να σου πουμε???
ποσες σφαιρες παιρνει ο γεμιστηρας??
η σε ποια φαση παθαινει εμπλοκη???

---

Διαμέτρημα: 7.62mm NATO (.308 win)
Λειτουργία: Roller-delayed blowback
Βάρος: 4.5kg
Συχνότητα βολών: 600rpm
Μέγιστο μήκος: 1023 mm
Μήκος κάνης: 450 mm (315 mm στο G3KA4)
Χωρητικότα γεμιστήρα: 5 ή 20 σφαίρες

Επίσημα τα G3 μπορούν να πάρουν 3 διαφορετικά είδη γεμιστήρων. Δύο παρόμοια είδη που παίρνουν 20 σφαίρες (ατσάλινοι και αλουμινένιοι) και ένας ειδικός 5 σφαιρών που σχεδιάστηκε για το PSG-1. Επίσης υπάρχουν και πλαστικοί γεμιστήρες (διαφανείς και μη) που βγαίνουν από διάφορες εταιρίες, αλλά λιώνουν έυκολα από τις θερμοκρασίες που αναπτύσσονται στις βολές. Τέλος υπάρχουν και γεμιστήρες των 30 σφαιρών (σπάνιοι), αλλά σε φουλ αυτόματη επιλογή δεν μπορεί να ελεγθεί το κλώτσημα του όπλου.

:(

Quote:

---

Originally posted by GOJURYU


Συχνότητα βολών: 600rpm

---

νομιζω οτι ενα λεπτακι σου φτανει για να παρεις τα πανω σου βασει το σκεπτικο σου.
Αν παρολα αυτα δεν το εχεις καταλαβει, εισαι λαθος φορουμ.

Μιάς και δεν ξέρει κανείς ποιος μπορεί να έχει στα χέρια του ένα G3 με καμιά δεκαριά γεμιστήρες.

Μιάς και δεν ξέρει κανείς ποιος θα διαβάσει αυτό το 600rpm και θα το μεταφράσει λανθασμένα ότι «το G3 μπορεί να ρίξει 600 σφαίρες σε ένα λεπτό»

Μιάς και έχω δει κάνη από G3 να στραβώνει.

Αποκόπτω από την σελίδα http://www.nationmaster.com/encyclopedia/Rate-of-fire
Το κατώτερο κομμάτι και σχολιάζω (γιατί βαριέμαι να το μεταφράσω όλο)


Rate of fire is the frequency at which a specific weapon can fire or launch its projectiles. It is usually measured in rounds per minute (RPM or round/min), or per second (RPS or round/s). This article does not cite any references or sources. ...

Note that heat and ammunition concerns mean that most automatic weapons are unlikely ever to sustain their cyclic rate of fire for a full minute; thus, it is technically incorrect and potentially misleading (και κομματάκι επικίνδυνο για κάποιον άσχετο .....συμπληρώνω και εγώ) to describe RPM as \"the number of rounds a weapon can fire in one minute.\"


Measurement

There are three standard measurements of rate of fire for automatic weapons:
· Cyclic rate: This is the mechanical rate of fire, or how fast the weapon \"cycles\" (loads, locks, fires, unlocks, ejects). Measurement of the cyclic rate assumes that the weapon is being operated as fast as possible and does not consider operator reloading time (magazine changes etc). When the trigger is squeezed, the rate at which rounds are fired is the cyclic rate. Typical assault rifles have a cyclic rate of 500–800 RPM. Typical infantry machine guns have rates varying from 600 RPM to 1,200 RPM. M134 Miniguns mounted on helicopters can achieve rates of fire as high as 100 rounds per second (6,000 RPM).
· Effective rate: In contrast to the cyclic rate, the effective rate is the actual rate at which the weapon would typically be fired in combat. Effective rate measurement starts with the cyclic rate, but considers other factors as well, such as time spent reloading, aiming, changing barrels if necessary, and allowing for some cooling. Machine guns are typically fired in short bursts rather than in long continuous streams of fire, although there are times when they must be fired in very long bursts. The effective rate is always lower than the cyclic rate.
· Sustained rate: The rate at which the weapon could reasonably be fired indefinitely without failing. Knowing the sustained rate of fire is useful to know for logistics and supply purposes. It is most often used when continuous fire is desired for long periods of time as with artillery.


Εν ολίγοις με ένα G3 όποιος δεν είναι με το τουφέκι πάνω σε αεροσκάφος (ώστε να κρυώνει) ή δεν το έχει τυλιγμένο με καμιά εικοσαριά εκατοστά πάγο καλά θα κάνει να μη ρίξει πάνω από 3 γεμιστήρες (60 και όχι 600 σφαίρες) σε ένα λεπτό

τι λε ρε παιδιμ...
τι μαθαινει κανεις σημερις....
βασικα το μονο πολεμικο οπλο που περασε απο τα χερια μου ειναι μια σφεντονα....

εκτοτε πολεμαω μονο με τα λογια...

τους σακατεψα ... ειμαι εξω ομως ! εκκρεμει δικασιμος ...

εχω και πολυ καλους δικηγόρους ............... θα την βγάλω με 18 μήνες χαλαρα...... χ 44 ευρω / ημερα .......... ειναι να μην σου τύχει με κανενα σαν και μένα ...... εκει που πας βόλτα με το πουλέν... μαζευεις δοντια και ας είσαι άσχετος... ενα πλημμέλλημα στο μητρωο? και ασεπ δινω .
ζητηται ψυχολογος .................
φιλακια

Quote:

---

Originally posted by krino
επειδη πειναω θα αναγκαστω να συμφωνησω με την θεοφανια,
συν

να συμπληρωσω οτι αυτο το 50-50 που εβαλες ακομα και πρακτικα σε μια σχεση να το δεις θα ηταν αδυνατο να ισχυσει.
Ειναι παρα πολυ συχνο σε μια σχεση να ερθει η στιμη να δινεις 99 και να παιρνεις 1.
Θες οτι εχεις πεσει σε μια δυσκολη στιγμη η αδυναμια, εκεινη την στιγμη δεν μπορεις να δωσεις.
Εκεινη την στιγμη ο/η συντρος σου πρεπει να αναπληρωσει το κενο.

Δεν μου αρεσε η λεξη συνεταιρισμός θα προτιμησω να πω οτι η σχεση ειναι ενα καραβι (ενεκα που ειμαι και παλιος ναυτικος) και οτι για να παει ορτσα στον καιρο αν πρεπει, και τα δυο μελη της θα πρεπει να δουλευουν μαζι για να μην βουλιαξει.
Αναλογα το σκαρι μπορει να αντεξει να πηγαινει και με ενα απο τους δυο.
Σιγουρα οχι εσαει αλλα για οσο αντεξει ναι.
Αναλογα την λαμαρινα μπορει να πει κανεις....
Απο την στιγμη που ενας το παραταει ερμαιο στα κυματα, δεν καταλαβαινω το λογο ο αλλος να κανει το παρασκευα, το βουλιαζει και αυτος και αμε στο καλο.

Πανω απο ολα ομως κανεις δεν πρεπει να ξεχναει τι ακριβως ειναι μια σχεση,
ειναι μια εθελοντικη δεσμευση που το να δωσεις ειναι απο μονο του χαρα.
Οταν δε λαμβανεις κιολας, η υποθεση κλεινει ομαλα το κυκλο του.
Κανεις επισης δεν μπορει να προδιαγραψει πως ακριβως θα παρεις η θα δωσεις.
Ειναι ζητηματα που προκυπτουν αυτοβουλως απο τους ανθρωπους, αν θες ειναι κρυμμενες πληροφοριες
στο DNA μας και αποκαλυπτονται αυτοματα απο μονα τους, τοσο μυστηρια που και εμεις οι ιδιοι
ξαφνιαζομαστε απο αυτο που συμβαινει.

Οταν αυτες οι πληροφοριες ανακληθουν η στερεψουν (επιμενω οτι ειναι μια εσωτερικη διαδικασια και οχι μια κινηση που βρισκεται κατω απο μηχανες εμπορικης συμφωνιας συναιτερισμων) τοτε πλεον η κινητηρια δυναμη που εσπερνε κυματα αγαλλιασης μετατρεπεται σε μια αρνητικοτητα που παλι μπορει να πει καποιος οτι μας ξαφνιαζουν εξισου.
Δυστυχως το συνηθες ειναι να μην υπαρχουν ομοιες κινησεις αυτων των πληροφοριων.
Ετσι βλεπουμε ενα ζευγαρι να αποχωρει το ενα μελος ενω το αλλο να προσπαθει να μαζεψει τα ασυμαζευτα.


Αν θελετε μπορω να συνεχισω να φλυαρω και αλλο,
αλλα κατα πρωτον θα γινω βαρετος και κατα δευτερο θα μου καει το φαγητο.
Αυτη την στιγμη με απασχολει εξισου με τις σχεσεις το πανεμορφο και πεντανοστιμο (εκτιμω) φαγητακι που θα ψηθει σε λιγο.
Καπνιστες μπριζολες στο φουρνο με πατατες που σιγοψηνονται και θα γινουν λουκουμι.
Αραγε ποιο ειναι πιο νοστιμο, ενα νοστιμο φαγητο η μια νοστιμη γυναικα??

και το αυγο εκανε την κοτα και λοιπες ιστοριες για κουρεμενες χελωνες....
:cool:

---

αντε γαμησου

αντε γαμηθείτε ολοι - οσοι ασχοληθηκατε με το ποστ - φιου!!!!!!!!!!!!!!!

καλό θα ήταν να προσέχουμε λίγο το στόμα μας.
το ότι δεν συζητάμε κατά πρόσωπο δεν σημαίνει πως μας επιτρέπεται να εκφραζόμαστε όπως θέλουμε.
μπορεί να μην συμετείχα στο συγκεκριμένο θέμα αλλά η απάντησή σου με θίγει σαν άνθρωπο.

Quote:

---

Originally posted by GOJURYU
αντε γαμηθείτε ολοι - οσοι ασχοληθηκατε με το ποστ - φιου!!!!!!!!!!!!!!!

---

έδειξες ότι είσαι ένας πατέρας ένας άνθρωπος που στάθηκε στο κορίτσι του κ άλλα.ασχολήσου με το παιδί σου θέλεις να γίνει σαν κ σένα.ελπίζω να μην έχει σπάσει τα άλλα παιδάκια στο ξύλο,αυτό του έχεις μάθει.δε φταίει τίποτα το παιδάκι.πρόσεχε γιατί αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα.επίσης ελπίζω να μην έχεις τολμήσει να χτυπήσεις κ τη μητέρα του.αν μιλάς εδώ έτσι φαντάσου...είμαι γυναίκα αλλά αν το είχες κάνει σε μένα αυτό θα σε κυνηγούσα μέχρι την κόλαση.το όπλο βάλε το στην αποθήκη,το παιδί δεν φταίει τίποτα.καλά είσαι μάγκας κ δεν φοβάσαι κανένα αυτό το καταλάβαμε.έχεις την επιμέλεια;σκέψου το σοβαρά αυτό!ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ.