γκαλοπ-ερευνα αναμεσα στα μελη

Παιδια θα ηθελα να με βοηθηστε σε μια'' ερευνα ''που θελω να κανω.Με ενδιαφερει να μαθω αν οσοι απο μας πηγαμε σε ψυχιατρο η ψυχολογο για να σταματησουν τα υπερφαγικα επεισοδια βοηθηθηκαν.Μιλαω μονο για υπερφαγικα επεισοδια κ βοηθεια για αυτο κ οχι για αλλα θεματα.
Ο λογος που ρωταω ειναι οτι υπαρχει η αποψη πως τα υπερφαγικα επεισοδια οφειλονται κατα 70%στο οτι δεν τρωμε σωστα ωστε να καλυπτουμε τις αναγκες μας και κατα 30%σε ψυχολογικους λογους και αυτο μου φαινεται πολυ ενδιαφερον.
Να διευκρινισω πως δεν μιλαω για ανορεξια η βουλιμια μονο για υπερφαγια.(δλδ να τρωω μεγαλες ποσοτητες φαγητου κ να μου ειναι δυσκολο να ''πειθαρχησω ''σε μια διαιτα)Αρχιζοντας απο μενα μπορω να πω αν κ εκανα θεραπεια με αρκετα ατομα στο συγκεκριμενο δεν ειχα δει βελτιωση.Θα με ενδιεφερε πολυ να ακουσω κ τις δικες σας εμπειριες.

Με ενδιαφερει και εμενα αυτο.Εχω ραντεβου στο Αιγινητειο που εχω ακουσει τα καλυτερα στο τελος του μηνα..

Λοιπον, εγω εχω παει σε ψυχολογο τον οποιο ομως και σταματησα στο καλυτερο σημειο, λογω του οτι επρεπε να γυρισω στα Γιαννενα για τις σπουδες μου
με βοηθησε πολυ ως προς το να βγαλω αυτα που νιωθω εξω και να βρω την μια και μοναδικη αιτια, εκει ΔΥΣΤΥΧΩΣ σταματησα αλλα θελω να ξαναρχισω
επισης εχω παρει και αντικαταθλιπτικα τα οποια με βοηθησαν πααααααααααααααρα πολυ ΜΟΛΙΣ ΤΑ ΕΚΟΨΑ. δεν ξερω αν με βοηθησαν και γι αυτο τα εκοψα και επιτελους μπορω να κανω διαιτα χωρις ουτε μια ατασθαλια, ουτε μια κοριτσια σας το ορκιζομαι, ουτε ας πουμε τσιχλα παραπανω

Ναι καταλαβα αλλα εγω δεν εννοω ολα αυτα που κανουν οι ψυχολογοι να σε βοηθησουν να βγαλεις εξω αυτα που νοιωθεις,εννοω αν σταματησες τα υπερφαγικα.(αποκλειω τα φαρμακα)Δλδ.αν η θεραπεια σε βοηθησε να σταματησεις τα υπερφαγικα κ να ερθεις στο σωστο σου βαρος χωρια απο τα υπολοιπα θεματα που ασφαλως σε βοηθησε.Συγκεντρωνομαι αποκλειστικα στο υπερφαγικο.

οχι, καμια σχεση αλλα πιστευω γιατι τον σταματησα
εξαλλου τα υπερφαγικα ειναι αποτελεσμα ολων αυτων που εχεις μεσα σου και δεν μπορεις να προσδιορισεις

κι εμενα με ενδιαφερει.
δεν ηξερα οτι υπαρχουν τετοιοι γιατροι.
ουτε ηξερα τον ορο υπερφαγια,αλλα αν ειναι αυτο που περιγραφεις..το εχω:p
να υποθεσω οτι ο γιατρος αυτος στο αιγηνητειο δεν ειναι δωρεαν?

Εγώ βοηθήθηκα πολύ από ψυχολόγο στον έλεγχο της υπερφαγίας, αλλά πιστεύω ότι ένα βασικό στοιχείο είναι να γνωρίζει κανείς πως το δικό του προσωπικό κομμάτι είναι το δυσκολότερο και να είναι έτοιμος να περάσει μια μακροχρόνια διαδικασία.

Quote:

---

Originally posted by Jazzy
κι εμενα με ενδιαφερει.
δεν ηξερα οτι υπαρχουν τετοιοι γιατροι.
ουτε ηξερα τον ορο υπερφαγια,αλλα αν ειναι αυτο που περιγραφεις..το εχω:p
να υποθεσω οτι ο γιατρος αυτος στο αιγηνητειο δεν ειναι δωρεαν?

---

Ναι , ειναι δωρεαν καθως προκειται για δημοσιο νοσοκομειο , αλλα για αυτον ακριβως τον λογο τα ραντεβου αργουν πολυ..
Πηρα Φλεβαρη και μου εκλεισαν 29 Απριλη και οσο ανοιγει ο καιρος δυσκολευουν περισσοτερο.Αλλα απαξ και κανεις την πρωτη επισκεψη μετα ολα παιρνουν τον δρομο τους...

Quote:

---

Originally posted by lessing
Παιδια θα ηθελα να με βοηθηστε σε μια'' ερευνα ''που θελω να κανω.Με ενδιαφερει να μαθω αν οσοι απο μας πηγαμε σε ψυχιατρο η ψυχολογο για να σταματησουν τα υπερφαγικα επεισοδια βοηθηθηκαν.Μιλαω μονο για υπερφαγικα επεισοδια κ βοηθεια για αυτο κ οχι για αλλα θεματα.
Ο λογος που ρωταω ειναι οτι υπαρχει η αποψη πως τα υπερφαγικα επεισοδια οφειλονται κατα 70%στο οτι δεν τρωμε σωστα ωστε να καλυπτουμε τις αναγκες μας και κατα 30%σε ψυχολογικους λογους και αυτο μου φαινεται πολυ ενδιαφερον.
Να διευκρινισω πως δεν μιλαω για ανορεξια η βουλιμια μονο για υπερφαγια.(δλδ να τρωω μεγαλες ποσοτητες φαγητου κ να μου ειναι δυσκολο να ''πειθαρχησω ''σε μια διαιτα)Αρχιζοντας απο μενα μπορω να πω αν κ εκανα θεραπεια με αρκετα ατομα στο συγκεκριμενο δεν ειχα δει βελτιωση.Θα με ενδιεφερε πολυ να ακουσω κ τις δικες σας εμπειριες.

---

Να διευκρινισω κι εγω με τη σειρα μου οτι αν και δεν υπαρχει ακομα επισημη περιγραφη της υπερφαγιας στο DSM4 οι περισσοτεροι συγγραφεις λενε οτι οριζεται μονο απο το στοιχειο απωλειας ελεγχου κατα τη διαρκεια του υπερφαγικου...δεν εχει σχεση με το ποσο μπορεις να κανεις διαιτα η οχι...
Συγκεκριμενα στην ερωτηση σου εγω εκανα θεραπεια και βοηθηθηκα παρα πολυ στο κομματι των υπερφαγικων. Ειναι μια μακροχρονη διαδικασια και θελει πολυ δουλεια απο σενα.. Ειναι δυσκολος δρομος αλλα οχι ακατορθωτος. Ισως βιαζεσαι λιγακι και αλλαζεις ειδικους!!

Και εγω εχω παει,και δεν βοηθηθηκα καθολου. Καθολου ομως.
Ειναι βεβαια και θεμα ειδικου,αν θα βρεις τον καταλληλο η οχι.
Δεν ειναι και ολοι εξπερ στη δουλεια τους!
Εγω παντως δε βοηθηθηκα απο κανεναν απο τους δυο που πηγα.
Ο ενας μαλιστα ηταν απο τους κλασικους που απο την πρωτη επισκεψη
σπευδουν να σε φορτωσουν με αντικαταθλιπτικα,λεξοτανι� � κ αλλα πολλα.
Φυσικα ειχα το μυαλο να μην παρω τιποτα τετοιο,και ηρθε ο καιρος που
καταλαβα μονη μου ποιο ηταν το προβλημα μου,κ γιατι εφτανα στο
σημειο να εχω τοοοσα υπερφαγικα.
Δεν αμφισβητω τη βοηθεια των ειδικων βεβαια,καποιοι ισως δεν μπορουν να το λυσουν μονοι τους κ χρειαζονται μια καθοδηγηση.αλλα οπως ειπα,ειναι
αν θα σου κατσει σωστος κ καλος επαγγελματιας,με ειδικευση στο
αντικειμενο. Αυτα !!!

Quote:

---

Originally posted by spaceride

Quote:

---

Originally posted by lessing
Παιδια θα ηθελα να με βοηθηστε σε μια'' ερευνα ''που θελω να κανω.Με ενδιαφερει να μαθω αν οσοι απο μας πηγαμε σε ψυχιατρο η ψυχολογο για να σταματησουν τα υπερφαγικα επεισοδια βοηθηθηκαν.Μιλαω μονο για υπερφαγικα επεισοδια κ βοηθεια για αυτο κ οχι για αλλα θεματα.
Ο λογος που ρωταω ειναι οτι υπαρχει η αποψη πως τα υπερφαγικα επεισοδια οφειλονται κατα 70%στο οτι δεν τρωμε σωστα ωστε να καλυπτουμε τις αναγκες μας και κατα 30%σε ψυχολογικους λογους και αυτο μου φαινεται πολυ ενδιαφερον.
Να διευκρινισω πως δεν μιλαω για ανορεξια η βουλιμια μονο για υπερφαγια.(δλδ να τρωω μεγαλες ποσοτητες φαγητου κ να μου ειναι δυσκολο να ''πειθαρχησω ''σε μια διαιτα)Αρχιζοντας απο μενα μπορω να πω αν κ εκανα θεραπεια με αρκετα ατομα στο συγκεκριμενο δεν ειχα δει βελτιωση.Θα με ενδιεφερε πολυ να ακουσω κ τις δικες σας εμπειριες.

---

Να διευκρινισω κι εγω με τη σειρα μου οτι αν και δεν υπαρχει ακομα επισημη περιγραφη της υπερφαγιας στο DSM4 οι περισσοτεροι συγγραφεις λενε οτι οριζεται μονο απο το στοιχειο απωλειας ελεγχου κατα τη διαρκεια του υπερφαγικου...δεν εχει σχεση με το ποσο μπορεις να κανεις διαιτα η οχι...
Συγκεκριμενα στην ερωτηση σου εγω εκανα θεραπεια και βοηθηθηκα παρα πολυ στο κομματι των υπερφαγικων. Ειναι μια μακροχρονη διαδικασια και θελει πολυ δουλεια απο σενα.. Ειναι δυσκολος δρομος αλλα οχι ακατορθωτος. Ισως βιαζεσαι λιγακι και αλλαζεις ειδικους!!

---

SPACE μου ο λογος που ρωταω ειναι οτι ενω εχω κανει διαφορες θεραπειες, η πρωτη φορα στη ζωη μου που ειμαι απολυτα χορτατη κ δεν κανω υπερφαγικα,ειναι απο τοτε που κανω τη διατροφη Δυαδων-Τριαδων.
Εσυ τι γνωμη εχεις για την αποψη οτι το 70%των υπερφαγικων οφειλεται στην ελειπη διατροφη κ ενα 30%στο ψυχολογικο;

Quote:

---

Originally posted by lessing
Ο λογος που ρωταω ειναι οτι υπαρχει η αποψη πως τα υπερφαγικα επεισοδια οφειλονται κατα 70%στο οτι δεν τρωμε σωστα ωστε να καλυπτουμε τις αναγκες μας και κατα 30%σε ψυχολογικους λογους και αυτο μου φαινεται πολυ ενδιαφερον.

---

Περίεργο πάντως...
Τότε γιατί το ονομάζουν και συναισθηματική υπερφαγία?
ή κάνω λάθος? δεν είμαι και σίγουρη αν υπέρχει τετοια ονομασία.
Πάντως εγω δεν έχω πείρα απο ψυχολόγο, αλλά και χορτάτη να είμαι όταν είναι να κανω υπερφαγικό δε με σωζει το γεγονος οτι είμαι χορτάτη.

Lessing μου, ξερεις πολυ καλα γτ το εχω συζητησει και κατ ιδιαν μαζι σου οτι συμφωνω στο οτι ολα τα υπερφαγικα δεν εχουν συναισθηματικη βαση που τα πυροδοτει.. Πολλοι κανουν υπερφαγικα για λογους βιοχημικους αλλα πολυ γρηγορα γυρναει στο συναισθημα (ενοχη, φοβος για προσληψη βαρους, αυτοτιμωρια κτλ). Σαφως δεν ακυρωνω τον ενα ή τον αλλο λογο.. Νομιζω εχω κανει ξεκαθαρη τη θεση μου σε οτι αφορα το συγκεκριμενο οτι καλυτερη προσεγγιση θεωρω τη σφαιρικη οπου δουλευονται ταυτοχρονα και τα 2 κομματια.. Επειδη ομως η ερωτηση αφορουσε αν εχουμε βοηθηθει απο τη θεραπεια σου απαντω και παλι οτι εγω εχω βοηθηθει. Δε μπορω να δω το φαγητο εξω και ξεχωριστα απο το συναισθημα.. Απο τα πρωτα κιολας σταδια της ζωης μας αλληλλεπιδρουμε με το περιβαλλον μεσω της τροφης. Οσο για τη θεραπεια, πολλοι θεραπευτες δουλευουν τα "απο κατω" συναισθηματα και οχι το συμπτωμα εφοσον υπαρχει και στην οποια μορφη. Ετσι σαφως μενει ενα κομματι αδουλευτο. Απο εκει και περα ειναι στην ευθυνη σου να αναζητησεις αλλο επαγγελματια (ειτε θεραπευτη με γνωσεις στο αντικειμενο της βιοχημιας ή διατοφολογο με γνωση στο αντικειμενο της ψυχολογιας) με συγκεκριμενο πλεον αιτημα το να δουλεψεις την τροφη

γεια σου lessing, έχω δει ψυχολόγους 2 φορές στη ζωή μου, και μια φορά ψυχίατρο (6 μηνες αντικαταθλιπτικα). Για πρώτη φορά έχω κλείσει ραντεβού με ψυχολόγο που ειδικευεται στις διατροφικές διαταραχές και θα τη συναντήσω αυτήν την Παρασκευή. όΤαν θα έχω άποψη για το θέμα θα φροντίσω να σε ενημερώσω. Έχω μεγάλη περιέργεια και φυσικά αγωνία αν θα βοηθηθώ.. Δεν ξέρεις πόσο αναγκη έχω να ισορροπήσω με το θεμα του βαρους μου(οπως ολοι μας εδω εξαλλου). Η ψυχαναγκαστικη υπερφαγία εκτός απο την αυξηση του βαρους δραματικά κάνει και κατι που για μενα είναι σαφώς καταρρακωση του ψυχισμού μου. Είναι ένα φρικτό χτύπημα στην περηφάνεια μου(την καλως εννοούμενη), είναι πλήγμα για όσα πιστεύω για το χαρακτήρα μου, με κάνει να νιωθω αχρηστη να έχω κοντρολ της ζωης μου και για ένα control freak που ειμαι γενικα, αυτό ειναι πραγματικα δραμα..Καλή σας νύχτα!

Quote:

---

Originally posted by Ciciliana

Quote:

---

Originally posted by lessing
Ο λογος που ρωταω ειναι οτι υπαρχει η αποψη πως τα υπερφαγικα επεισοδια οφειλονται κατα 70%στο οτι δεν τρωμε σωστα ωστε να καλυπτουμε τις αναγκες μας και κατα 30%σε ψυχολογικους λογους και αυτο μου φαινεται πολυ ενδιαφερον.

---

Περίεργο πάντως...
Τότε γιατί το ονομάζουν και συναισθηματική υπερφαγία?
ή κάνω λάθος? δεν είμαι και σίγουρη αν υπέρχει τετοια ονομασία.
Πάντως εγω δεν έχω πείρα απο ψυχολόγο, αλλά και χορτάτη να είμαι όταν είναι να κανω υπερφαγικό δε με σωζει το γεγονος οτι είμαι χορτάτη.

---

ΣΙΣΙΛΙΑΝΑ λεγεται παρορμητικη υπερφαγια η σκετο υπερφαγια.

Quote:

---

Originally posted by spaceride
Lessing μου, ξερεις πολυ καλα γτ το εχω συζητησει και κατ ιδιαν μαζι σου οτι συμφωνω στο οτι ολα τα υπερφαγικα δεν εχουν συναισθηματικη βαση που τα πυροδοτει.. Πολλοι κανουν υπερφαγικα για λογους βιοχημικους αλλα πολυ γρηγορα γυρναει στο συναισθημα (ενοχη, φοβος για προσληψη βαρους, αυτοτιμωρια κτλ). Σαφως δεν ακυρωνω τον ενα ή τον αλλο λογο.. Νομιζω εχω κανει ξεκαθαρη τη θεση μου σε οτι αφορα το συγκεκριμενο οτι καλυτερη προσεγγιση θεωρω τη σφαιρικη οπου δουλευονται ταυτοχρονα και τα 2 κομματια.. Επειδη ομως η ερωτηση αφορουσε αν εχουμε βοηθηθει απο τη θεραπεια σου απαντω και παλι οτι εγω εχω βοηθηθει. Δε μπορω να δω το φαγητο εξω και ξεχωριστα απο το συναισθημα.. Απο τα πρωτα κιολας σταδια της ζωης μας αλληλλεπιδρουμε με το περιβαλλον μεσω της τροφης. Οσο για τη θεραπεια, πολλοι θεραπευτες δουλευουν τα "απο κατω" συναισθηματα και οχι το συμπτωμα εφοσον υπαρχει και στην οποια μορφη. Ετσι σαφως μενει ενα κομματι αδουλευτο. Απο εκει και περα ειναι στην ευθυνη σου να αναζητησεις αλλο επαγγελματια (ειτε θεραπευτη με γνωσεις στο αντικειμενο της βιοχημιας ή διατοφολογο με γνωση στο αντικειμενο της ψυχολογιας) με συγκεκριμενο πλεον αιτημα το να δουλεψεις την τροφη

---

Ναι.Εγω που ειμαι υπερμαχος της ψυχολογιας αναρωτιεμαι μηπως στο συγκεκριμενο ζητημα τον πρωτο ρολο τον παιζει η συνθεση των τροφων.(Τροφες που παραγουν σεροτονινη)Ενας ψυχολογος δεν ειναι διαιτολογος.Αν η θεραπεια δεν συναδει με τις διακυμανσεις ζακχαρου μεσα στη μερα κ την αναλογη διατροφη για να κρατιεται σταθερο πως θα τα καταφερει;Δηλ.αν κανω θεραπεια αλλα παραλληλα ανεβαινω σε κιλα ποιο το οφελος στο συγκεκριμενο αν εγω εχω παει στον θεραπευτη με αιτημα τη λυση του υπερφαγικου;Και ολος αυτος ο προβληματισμος προερχεται ξαναλεω απο το γεγονος οτι τα υπερφαγικα μου σταματησαν μαχαιρι απο τοτε που εκανα τις τριαδες-δυαδες.
Θα ηθελα να ρωτησω κ τους ψυχολογους τι εμπειρια εχουν.Γιατι ειχαμε συζητησει για περιστατικο που στη διαρκεια της θεραπειας του πηρε πολλα κιλα θυμασαι;
Τεινω να πιστευω οτι στο συγκεκριμενο οι λογοι των υπερφαγικων ειναι βιοχημικοι στις περισσοτερες περιπτωσεις κ οφειλονται στη συσταση των τροφων.Οποτε αν ενα ατομο που κανει υπερφαγικα δεν κυταξει το βιοχημικο μερος,θα λυσει ολα τα αλλα προβληματα εκτος απο αυτο.Οι ψυχολογοι-ψυχιατροι δεν εχουν τετοια εκπαιδευση κ ακομα οχι κ ολοι οι διατροφολογοι δεν ειναι;Δλδ.υποθετω οτι ειναι μια καινουργια θεωρια για την Ελλαδα τουλαχιστον.Εδω υπαρχουν ανθρωποι που το 2011 μετα απο τοσες ερευνες για τον εγκεφαλο γλυκοζη κ λπ.μιλανε ακομα για ατκινς!!!Οερμος ο εγκεφαλος χωρις την τροφη του στο τελος θα συρικνωθει!!!

έχω παραθέσει ένα άρθρο στο topic "αυτο-σαμποτάζ: Η επίδραση του Ψυχολογικού παράγοντα στην Παχυσαρκία" που μπορεί να σας φανεί χρήσιμο

πάντως θεωρώ οτι η ψυχολογία είναι το Α και το Ω που λέει ο λόγος για τη διατροφική μας συμπεριφορά

Καλημέρα. Πιστέυω πως έχεις δίκιο σ'αυτό που λες, δηλαδή πως τα υπερφαγικα επεισοδια οφειλονται και στο οτι δεν τρωμε σωστα ωστε να καλυπτουμε τις αναγκες μας και σε ψυχολογικους λογους. Η ψυχολόγος μου εκτός από την ψυχανάλυση επικεντρώθηκε και στο να τρωω σωστά ώστε να καλύπτω τις ανάγκες μου. Είναι ένας συνδιασμός και των 2 λοιπόν.Και η διαφορά με τον διαιτολόγο είναι ότι ο ψυχολόγος βρίσκει πιο εύκολα τρόπο να σου το περάσει αυτό γιατί δεν επικεντρώνεται στο να χάσεις βάρος αλλά στο να τρως σωστά. Εγώ προσωπικά έχω κλείσει 3 μήνες με την ψυχολόγο (πήγα λόγω βουλιμίας κυρίως) αλλά έχω δει μεγάλη βελτίωση και με τα υπερφαγικά.

Α και ξέχασα να σου πω ότι η ψυχολόγος μου έχει κάποια επικοινωνία με τη διαιτολόγο μου, ώστε να δουλεύουμε και στους 2 τομείς ταυτόχρονα

Quote:

---

Originally posted by koukoutsi
Καλημέρα. Πιστέυω πως έχεις δίκιο σ'αυτό που λες, δηλαδή πως τα υπερφαγικα επεισοδια οφειλονται και στο οτι δεν τρωμε σωστα ωστε να καλυπτουμε τις αναγκες μας και σε ψυχολογικους λογους. Η ψυχολόγος μου εκτός από την ψυχανάλυση επικεντρώθηκε και στο να τρωω σωστά ώστε να καλύπτω τις ανάγκες μου. Είναι ένας συνδιασμός και των 2 λοιπόν.Και η διαφορά με τον διαιτολόγο είναι ότι ο ψυχολόγος βρίσκει πιο εύκολα τρόπο να σου το περάσει αυτό γιατί δεν επικεντρώνεται στο να χάσεις βάρος αλλά στο να τρως σωστά. Εγώ προσωπικά έχω κλείσει 3 μήνες με την ψυχολόγο (πήγα λόγω βουλιμίας κυρίως) αλλά έχω δει μεγάλη βελτίωση και με τα υπερφαγικά.

---

Ιδανικα στις ΔΔ ή στη διαταραγμενη σχεση με την τροφη, η απωλεια βαρους δεν είναι στις προτεραιοτητες ουτε και του διαιτολογου

Quote:

---

Originally posted by spaceride

Quote:

---

Originally posted by koukoutsi
Καλημέρα. Πιστέυω πως έχεις δίκιο σ'αυτό που λες, δηλαδή πως τα υπερφαγικα επεισοδια οφειλονται και στο οτι δεν τρωμε σωστα ωστε να καλυπτουμε τις αναγκες μας και σε ψυχολογικους λογους. Η ψυχολόγος μου εκτός από την ψυχανάλυση επικεντρώθηκε και στο να τρωω σωστά ώστε να καλύπτω τις ανάγκες μου. Είναι ένας συνδιασμός και των 2 λοιπόν.Και η διαφορά με τον διαιτολόγο είναι ότι ο ψυχολόγος βρίσκει πιο εύκολα τρόπο να σου το περάσει αυτό γιατί δεν επικεντρώνεται στο να χάσεις βάρος αλλά στο να τρως σωστά. Εγώ προσωπικά έχω κλείσει 3 μήνες με την ψυχολόγο (πήγα λόγω βουλιμίας κυρίως) αλλά έχω δει μεγάλη βελτίωση και με τα υπερφαγικά.

---

Ιδανικα στις ΔΔ ή στη διαταραγμενη σχεση με την τροφη, η απωλεια βαρους δεν είναι στις προτεραιοτητες ουτε και του διαιτολογου

---

Σωστό είναι αυτό που λες, απλά πο περισσότεροι όταν επισκεπτόμαστε διαιτολόγο θέλουμε να δούμε και κάποια απώλεια για να πούμε ότι κάνουμε δουλεια. Και επειδή για μένα μια απώλεια παίζει μεγάλο ρόλο στην ψυχολογία μου, γι 'αυτό τα συνδέω έτσι

Κι εκει ακριβως ερχεται και ο ρολος του θεραπευτη σου.. Ισως ειναι καλο να αποσυνδεσουμε την ψυχολογια μας απο την απωλεια ή το βαρος μας.. Αυτο δεν ειναι που κανει καποιος σε θεραπεια για ΔΔ? Αποκαθιστα την εικονα σωματος του και βαζει την τροφη στην πραγματικη της διασταση

Ίσως, αλλά ακόμα είμαστε στη φάση να δουλεύουμε πάνω σε αυτά που μου προκαλουν τα υπερφαγικα και να τα προλαμβάνουμε. θέλει χρόνο όλο αυτό

μεταφερω την απαντηση μου απο παρομοια συζητηση

:ΒΟΗΘΟΥΝ ΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ (ΨΥΧΟΛΟΓΟΙ);

ειμαι ψυχολογος-ψυχοθεραπευτρια και μπορω με βεβαιοτητα να πω σε τι βοηθαει κ σε τι δεν βοηθαει....
το να κανεις ψυχοθεραπεια δεν σε βοηθαει στο να σταματησεις να τρως, ουτε την ορεξη σου μειωνει, ουτε σε βοηθαει να χασεις κιλά... σε αυτο μπορει να σε βοηθησει ενας διατροφολογος... αυτο που κανει ειναι να σε βοηθησει να καταλαβεις "γιατι" πεινας τοσο, "γιατι" δεν μπορεις να πεις οχι στο φαγητο, "γιατι" παρ'οτι εχεις χορτασει δεν μπορεις να σταματησεις να τρως καθως και μακροπροθεσμα να χαλιναγωγησεις την ταση σου αυτη... ουσιαστικα σε βοηθαει να δεις τι κρυβεται πισω απο το φαγητο κ να το αντιμετωπισεις, κι ετσι το απομυθοποιεις...

επισης δεν ξερω αν αυτο θα βοηθησει αλλα μπορω να μοιραστω κ την προσωπικη μου εμπειρια... ως ψυχολογος κανω κ εγω θεραπεια (και για προσωπικους λογους κ για επαγγελματικους). μεσα απο την δουλεια με τον εαυτο μου ειδα οτι "πασχω" (ας μου επιτραπει ο ορος) απο συναισθηματικη υπερφαγια (ή αλλιως διατροφικη διαταραχη μη οριζομενη ως νευρωδης ανορεξια ή βουλιμια)... Μεσα απο τη θεραπεια μου καταλαβα τι "σημαινει" το φαγητο για εμενα και τι κρυβεται πισω απο καθε υπερφαγικο επεισοδιο.. Αυτο δεν σημαινει οτι ειναι πιο ευκολο να αδυνατησω... Σίγουρα όμως με βοηθαει να αντιστεκομαι στα υπερφαγικα επεισοδια κ αν δεν το κανω,με βοηθαει να ξερω γιατι δεν το εκανα... Και πραγματικα αυτο ειναι πολυ καθαρτικο και λυτρωτικο....


επιπλεον να προσθεσω οτι οπως προαναφερθηκε το ιδανικο ειναι συνεργασια ψυχολογου και διαιτολογου καθως η δουλεια τους ειναι συμπληρωματικη....

τελος christina gavraki για να σου εγραψε φαρμακα προφανως ειχες παει σε νευρολογο-ψυχιατρο, αφου οι ψυχολογοι δεν συνταγογραφουμε φαρμακα...και οι ψυχιατροι απο την αλλη αν δεν εχουν επιπλεον ειδικευση στην ψυχοθεραπεια αντιμετωπιζουν το καθετι με φαρμακα..αυτη ειναι η δουλεια τους, χωρις να ασκω την οποια κριτικη σε αυτο. απλα ετσι εχουν τα πραγματα.. αν εγω ως ψυχολογος δω οτι ενας άνθρωπος χρηζει και ψυχοφαρμακευτικης περιθαλψης παραπεμπω σε ψυχιατρο..αν ο ψυχιατρος δει οτι δεν χρειαζεσαι φαρμακα -κανονικα, στον εξω κοσμο, όχι στην Ελλαδα- παραπεμπει σε ψυχολογο ΧΩΡΙΣ συνταγογραφηση.

Quote:

---

Ιδανικα στις ΔΔ ή στη διαταραγμενη σχεση με την τροφη, η απωλεια βαρους δεν είναι στις προτεραιοτητες ουτε και του διαιτολογου

---

Σωστό είναι αυτό που λες, απλά πο περισσότεροι όταν επισκεπτόμαστε διαιτολόγο θέλουμε να δούμε και κάποια απώλεια για να πούμε ότι κάνουμε δουλεια. Και επειδή για μένα μια απώλεια παίζει μεγάλο ρόλο στην ψυχολογία μου, γι 'αυτό τα συνδέω έτσι [/quote]

αυτό με την "απώλεια" που λες είναι πολύ σωστή κουβέντα :)