Μόνη στο σπιτι: Απ'το κακό στο χειρότερο

Καλημέρα και καλώς σας βρήκα μιας και είμαι καινούριο μέλος.. (αν και διάβαζα από παλαιότερα τα posts σας)
Δεν ξέρω ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημα μου και δεν μπορώ να με χαρακτηρίσω ούτε ανορεξική ούτε βουλημική.
Πριν 3-4 χρόνια οταν ήμουν πιο μικρή ξεκίνησα να ασχολούμαι περισσότερο με την εμφάνισή μου και αποφάσισα να χάσω κιλά.Μετά απο λίγο καιρό που ξεκίνησα να ασχολούμαι με τισ θερμίδες και περιόριζα τον εαυτό μου στο να καταναλώνω μόνο μέχρι 500 (ana boot camp ειναι η ''δίαιτα''), φανατίστηκα και όταν έτρωγα λίγο παραπάνω έκανα εμετούς.
Αυτό εξελίχθηκε με αποτελεσμα να υπαρχουν μέρες που αφιέρωνα στο να ευχαριστήσω τον εαυτό μου μετά από ενα διάστημα αφαγίας και χάσιμο κιλών, και να φαω μεγάλες ποσότητες φαγητού και μετά να κάνω εμετό
Ποτέ δεν θεωρήθηκα χοντρή από φίλους και γνωστούς, κατάφερα να κρύψω καλά το μυστικό από την οικογένειά μου αλλά φέτος έφυγα φοιτήτρια και το πρόβλημα με ακολουθεί ακόμα..χειροτέρεψε βασικά γιατί αγοράζω ότι φαγητό θέλω, πίνω πολύ αλκοόλ και ως αποτέλεσμα έχω παχύνει!!
Δεν ξέρω τι να κάνω πλέον.Θέλω να χάσω 9 κιλά, γιατί μέσα σε 1 χρόνο απο 40 έφτασα 47, που για να φτασω τα 40, μόνο το στομάχι μου έλειπε να βγάλω στους εμετούς.Τώρα δεν ξέρω πόσα είμαι, υποθέτω 49 αν και ποτέ δεν είχα τοσα και ποτέ δεν άφησα τον εαυτό μου να φτάσω πάνω απο 48..Θέλω να γίνω όπως παλιά, αλλα βασανίζομαι κάθε φορά..Έχω κουραστεί ψυχολογικά τόσα χρόνια και δεν έχω πλεον δύναμη να παλέψω με τηνζυγαριά.
Είμαι 1,60 παρεπιπτόντως και 18 χρονών
Φοβάμαι ότι με το πέρασμα των χρόνων θα βάλω κιλά..
Ηδη δεν βγαίνω έξω γιατι νιωθω πολύ χοντρή
Έχει δοκιμάσει καμία απο εσάς αδυνατιστικά προιόντα?Θέλω να δοκιμάσω άλλα έχω αμφιβολίες
Σκεφτομαι επίσης να πάρω καθαρτικά αλλά δεν ξέρω πώς ακριβώς λειτουργούν, μπορεί κάποια να μου πεί μερικά πραγματα απο προσωπικες εμπειρίες;
Ευχαριστώ

Miana, μιας και την ABC diet την εχω ψιλοδιαβασει , ειναι πως να το πω...
καταστροφη? οκ... το ειδες και εσυ φανταζομαι..

Τωρα δε ξερω τι να πρωτοσχολιάσω :S
θα σχολιαζα πολλα επικρητικα αλλα ειναι βλακεια να το κανω.

Βασικά δε θελεις να το συζητησεις το προβλημα σου με εναν ειδικό? να σου πει και τι ακριβως εχεις? γιατι το θεμα δεν ειναι οτι θελεις να χασεις περιττό βάρος, πχ να εισαι 70 κ να θες να πας 55, αλλα το οτι θες να χασεις βαρος απο εκει που δε χρειάζεται.

*παντως ολα τα καθαρκτικα-χαπια αδυνατισματος κλπ σκευασματα, δημιουργουν μετεπειτα προβλήματα στα εσωτερικά μας όργανα.. συνεπως καλυτερα μη δοκιμασεις καν. η λυση δεν ειναι αυτο..

Δεν ήρθα να προκαλέσω, αν σου φαίνεται έτσι, ξέχνα τα πραγματικά κιλά μου και ας πούμε οτι είμαι 70.Λίγη βοήθεια θέλω γιατι νιώθω χαμένη και μόνη.Δεν ξέρω καν αν ανήκω εδώ αλλα έχω-προφανώς-προβληματα με το φαγητο που δεν τολμάω να συζητήσω κανονικά.
Ήθελα να μιλήσω πρώτα απ όλα στους γονείς μου αλλά δεν θέλω να τους στεναχωρήσω ή να τους αγχώσω.Σκέφτηκα ότι μπορεί και να το ξεπεράσω μόνη μου κάποια στιγμη...το θέμα είναι ότι δεν ξέρω πότε.Δεν νομιζω πως έχουν φανταστεί ποτέ κατι τετοιο για μένα, ειδικά για τον τελευταίο καιρο που αφήνω σε όλους την εντύπωση πως η ζωή μου είναι πλέον τέλεια, αφού περνάω τα μαθήματα, έχω αγόρι, φίλους κλπ...ολοι οι άλλοι νιώθουν ότι είμαι τέλεια εκτός απο μένα :thumbdown:
Δεν ξέρω πώς να ξεφύγω από αυτή την κατάσταση.Βέβαια υπάρχουν μέρες που σκεφτομαι πως δεν θέλω να ξεφυγω, γιατί πρώτα πρέπει να χάσω αυτό το βαρος και μετά να διατηρήσω τα κιλά και να σταματήσω, πράγμα που είναι πολύ δύσκολο.
Γι αυτό που είπες με τον ειδικό, ξέρω ότι σύμφωνα με το BMI θα μου πει ότι δεν πρέπει να χάσω κιλα.αλλά με αυτά τα κιλά είμαι δυστυχισμένη, και νιώθω ντροπή γιατί τα έβαλα μέσα σ ένα μόνο χρόνο, μετά από τόσο καιρό που έλεγχα κάθε γραμμαριο..
Ναι η ΑΒC είναι σκέτη καταστροφή..καταριέμαι τη μέρα που βρήκα αυτή τη χαζομάρα, πραγματικα..άσε που ο μεταβολισμός μου έχει χαλάσει, πλέον νιώθω οτι για να αδυνατίσω πρέπει καθε φορά να τρώω όλο και λιγότερο...
Ήθελα να ρωτήσω και κάτι άλλο σχετικά με την βουλημία, ή έστω να πάρω κάποιες γνώμες..
Μετά από τον εμετό, όσες κάνετε μετά τα βουλημικά, νιώθετε φυσιολογικά ή οχι?Γιατι προσωπικα έχω συχνα τάσεις για λιποθυμία (όχι ακριβώς μετά, αλλα λίγα λεπτά αργότερα, οταν ξεκινάω να κανω κάποια άλλη δραστηριότητα), ιδρώνω πάρα πολυ, καίει όλο μου το σώμα και νιώθω απίστευη κούραση.τότε αναγκαστικά ξαπλώνω ή πεφτω για ύπνο αφού πιώ πολύ νερο.όμως άκουσα ότι μετα τον εμετό δεν είναι καλό να πίνεις νερό...
Δεν ξερω ούτε εγώ τι να πω πλεον, νιώθω μόνη μεσα σε αυτό που προκάλεσα στον εαυτο μου.
Και τις νύχτες έχω αρρυθμίες και ξυπνάω απότομα απο έλλειψη οξυγόνου, σαν να σταματάει η καρδιά μου.Αυτό δεν ξέρω αν σχετίζεται με την βουλημία ή αν έχω κάποιο άλλο προβλημα αλλα δεν είναι συχνο,μου συνέβη πρώτη φορά πριν 2 χρόνια και επανέρχεται στις περιόδους που τρώω και κάνω εμετο, όταν κουράζομαι πολύ ή όταν έχω άγχος..

πραγματικά Miana, αν νιώθεις τόσο άσχημα με το σώμα σου στα 49 κιλα(λιποβαρής), όσο και να αδυνατίσεις ποτέ δεν θα είσαι ήσυχη και ευχαριστημένη. Νιώθω ότι πρέπει να έχεις διατροφική διαταραχή και θέλει δουλειά να τα βρεις με τον εαυτό σου για να το ξεπεράσεις, είσαι πολύ νέα και όσο πιο γρήγορα βάλεις τα πράγματα μέσα σου στην θέση τους, τόσο το καλύτερο για σένα. Γιατί δεν συμβουλευεσαι ψυχολόγο? Υπάρχουν και κάποιοι που ειδικεύονται στις διατροφικές διαταραχές. Κάνε κάτι γιατί είναι κρίμα να γυρίσεις σε 10 χρόνια και να πεις στο εαυτό σου ότι έχασες τόσα όμορφα χρόνια μέσα στη στεναχώρια και τη μιζέρια... Είμαι σίγουρη ότι όταν τακτοποιήσεις όσα σε βασανίζουν,τις ανασφάλειες και τις αγωνίες σου,θα πάψεις να θεωρείς ένα σώμα 49 κιλών άσχημο...Ζήτα βοήθεια, δεν είναι ντροπή. Δεν είμαστε οι σουπερ ντουπερ άνθρωποι που τα καταφερνουμε ολα μονοι μας. κάποια στιγμή χρειαζόμαστε και κάποιον να μας παρει απο το χερι και να μας στηρίξει. Ψηλά το κεφάλι!

Quote:

---

Originally posted by AliceSante
καλημερα! αν θεωρεις τα 40 κιλα φυσιολογικα και το skinny is sexy σε αντιπροσωπευει τοτε κατα τη γνωμη μου δεν εχεις καταλαβει οτι πραγματικα εχεις διατροφικη διαταραχη...

---

:thumbup::thumbup::thumbup:

στα 40 κιλά έχεις δείκτη μάζας 15 κ κάτι ψηλά.....εφόσον είσαι φοιτήτρια, στις μεγάλες πανεπιστημιούπολεις υπάρχουν ψυχολόγοι μές στις υπηρεσίες τους ,θα έπρεπε ίσως να μίλησεις με κάποιον

Αν δεν ήμουν 1,60 δεν θα τα θεωρούσα φυσιολογικά για να πω την αλήθεια.. :sniff:
Μακάρι να μπορούσα να σταματήσω την υπερφαγία,και ακούγεται πολυ ηλίθιο αλλά όταν δεν έτρωγα ένιωθα καλύτερα ψυχολογικά...όχι όπως τώρα που πολλοί με λενε αδύνατη και νιώθω παχύσαρκη από μέσα μου με τα βουλιμικά...
Ευχαριστώ πάντως Alice, ελπίζω τώρα να είσαι καλύτερα..
Monahoiot πρέπει να παραδεχτώ πως έχεις δίκιο γιατί μόλις συνειδητοποίησα πως και όταν ήμουν 40 αντι να χαρώ που ήμουν στον στόχο μου, ήθελα να γίνω 37...''για να εχω περιθώρια να τρώω και καμια φορά'' οπως έλεγα τοτε...
Κανονικά είμαι από επαρχία γεγονός που κάνει την όλη κατασταση δυσκολότερη..Όλα αυτά μαθαίνονται και τα κουτσομπολιά ακούγονται παντου γι αυτό συνήθως κλείνομαι στο καβούκι μου περιμένοντας....ενα θαυμα μαλλον :sniff:
Τώρα πλεον μένω εξωτερικο..αρα δεν ξέρω ακόμα καλά την γλώσσα για να πάω εκεί σε ψυχολόγο, πριν λίγους μήνες πήγα (το πανεπιστήμιο είναι αγγλόφωνο)

Θέλω να φτάσω τα 40 με νορμάλ τρόπο και να μείνω εκεί, χωρίς υπερφαγικά και abc που πλεον απεχθάνομαι,αλλά και χωρίς να μένω μέρες ολόκληρες χωρίς φαί..πώς όμως?...δεν γίνεται...
Τα κιλά τα έβαλα επειδή πιστεψα πως θα μπορέσω να αδυνατίσω τρώγοντας λογικές ποσότητες χώρις να κάνω εμετούς.Εντάξει, εμετούς δεν έκανα για κάποιο διάστημα, αλλα μάλλον δεν έτρωγα και φυσιολογικα.Όταν είδα ότι πάχυνα απογοητεύτηκα και ξανάρχισα τα ίδια.
Θέλω μια νορμάλ ζωή με λίγα λόγια αλλά και χωρίς τα κιλά που έβαλα τον τελευταίο χρόνο.Στα χάπια δεν θα έλεγα όχι αν είναι ασφαλή
Όπως και να εχει ευχαριστώ για τον χρόνο σας, ακόμα και αυτό το λίγο που συζήτησα για το ''πρόβλημά μου'' με έκανε να έχω ελπίδες.

Μiana, ζητας όμως να φτάσεις σε ενα βάρος που ειναι κατω απο τα όρια του φυσιολογικου, με τρόπο φυσιολογοκό :/
αυτό δε στέκει..
Λες οτι είσαι δυστυχισμένη στα 49 κιλά, ενω στα 40 δεν εισαι.. είσαι σιγουρη οτι είναι τα 9 κιλά που κάνουν την δυστυχία? εγω πιστευω οτι είναι κατι άλλο που δε θα το εχεις ψαξει.
και είπες κι ότι σκεφτηκες να μιλήσεις στους γονείς σου. Αν το έκανες πιστευω θα σε βοηθούσαν να λύσεις συτή τη κατάσταση, γονείς σου είναι δε χρειάζεται να σκέφτεσαι οτι θα τους στεναχορήσεις ή οτι θα τους αγχώσεις, κανείς δεν είναι τέλειος, ούτε αυτοι.

σε αυτα που γραφεις παντως υπαρχει μια αντιφαση, απο τη μια θελεις να λυσεις το προβλημα σου με το φαγητο-κιλά, απο την άλλη θέλεις πάλι να φτάσεις 40 κιλά, και εκεί μπερδεύτηκα λιγακι..

Miana μου νομίζω πως έχεις μπερδευτεί λιγάκι.
Αδύνατος δεν σημαίνει όμορφος ή αποδεκτός κοινωνικά και σου το λέω εγώ που όταν ήμουν σχεδόν 109 κιλά ένιωθα όμορφη, ήμουν αποδεκτή και αυτό το πέρναγα και στους άλλους!!!
Κάνεις κακό στον οργανισμό σου και είναι λογικό όταν κάνεις μια εξαντλητική δίαιτα και μετά τρως σαν άνθρωπος να πάρεις αμέσως.
Το σώμα σου φωνάζει αυτή τη στιγμή ότι είναι εξαντλημένο, όπως και εμένα φώναζε όταν είχα πόνους στα γόνατα μετά απο έντονη κίνηση!
Ζήτα βοήθεια από κάποιον ειδικό και θα τον βρεις τον δρόμο σου!;)

Miana μου καλωςήρθες!
Πρέπει να καταλάβεις ότι skinny=αρρωστειάρης και αηδία
Και εγώ 1.60 είμαι και είμαι 53 κιλά. Τελικός στόχος μου 49 αλλά και πάλι σε αυτά που είμαι, είμαι και φαίνομαι αδύνατη. Το 49 το θέλω απλά για να έχω περιθώριο. Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι για το ύψος μας τα 40 κιλά είναι πολύ μα πάρα πολύ λίγα κιλά. Είναι αντιαισθητικό πως να το κάνουμε. Στα 49 που είσαι τώρα αμφιβάλλω αν προεξέχει λίπος πουθενά. Έτσι δεν είναι; Τα κόκαλά σου θέλεις να βλέπεις;
Εννοείται θα ζαλίζεσαι και θα έχεις πρόβλημα με το αναπνευστικό αφού δεν τρως σωστά. Πρόσεχε μην αποκτήσεις μόνιμα κάποιο πρόβλημα υγείας και τρέχεις για μια ζωή. Πόσες θερμίδες παίρνεις την ημέρα; ΄
Χάπια=γρήγορη λύση για τεμπέληδες και πιθανόν παράγοντας κινδύνου για καρκίνους.. θα δείξει από μελέτες.
Γυμναστική και σωστή διατροφή. Τίποτα άλλο.
Έχεις καταλάβει ότι κάτι δεν πάει καλά στον τρόπο σκέψης σου σωστά; Φίλες έχεις εκεί που είσαι για να μιλήσεις; Αν όχι οπωσδήποτε να βρεις έναν ειδικό περί διατροφής ή ψυχολόγο για να σε συμβουλέψει και σε κατευθύνει. Μέχρι να μάθεις τη γλώσσα σωστά εκεί που είσαι, ζήτα βοήθεια από τους γονείς σου.
Επίσης να ξέρεις ότι λιπόσαρκος=γερασμένη επιδερμίδα. Αν πας 40 κιλά και μείνεις εκεί, σε 3 χρόνια ίσως και πολύ λιγότερο θα έχεις πρόσωπο 30άρας κτλ. Θες αυτό το πράγμα; Όσες λιπόσαρκες έχω δει το πρόσωπο δεν είναι καθόλου υγιές και πολύ γερασμένο για την ηλικία τους. Προσωπικά δεν βλέπω κανένα πρόβλημα στα κιλά σου αλλά στον τρόπο σκέψης σου. Τα κιλά σου φαίνονται καλά σε αυτά που είσαι.. δε σε έχω δει αν χρειάζεται να πάρεις κιόλας γιατί παίζουν και άλλοι παράγοντες.
Όπως και να έχει ελπίζω να βοηθηθείς τουλάχιστον από το φόρουμ.

Αποφεύγω πλεον να μετράω πόσες θερμίδες παίρνω γιατί φοβάμαι ότι θα απελπίζομαι και θα κάνω συχνότερα εμετούς, κατι που προσπαθώ να σταματήσω.
Είμαι όντως μπερδεμένη με τον εαυτό μου.Απ'την μια στον καθρέφτη φαίνομαι χοντρή και απ'την άλλη με το ζόρι βρίσκω στα μαγαζιά παντελόνια που μου κάνουν γιατί δεν έχουν πιο μικρά νούμερα.
Θέλω να φτάσω 40 και τότε ωσ δια μαγείας να λύσω το πρόβλημα φαγητό-κιλά...κάτι που είναι εξωπραγματικό αλλά βαθιά μέσα μου πιστεύω πως έτσι θα γίνει...
Πάντως γυμναστική και γενικότερα αθλητισμό έκανα από πολύ μικρή αλλά σταμάτησα όταν ξεκίνησε όλο αυτό γιατί πιστευα πως ακόμα και οι λίγοι μύες που είχα στα μπούτια με έδειχναν πολύ πιο χοντρή απ ότι θα ήμουν χωρίς αυτούς.Τώρα εντάξει δεν έχω καθόλου μύες, αφού προφανώς αντικαταστάθηκαν με λίπος.. :thumbdown:
Όσο για το πρόσωπο δεν έχω δει καμία αλλαγή ως προς την επιδερμίδα αλλα σαν γενική εικόνα έχεις δίκιο, φαίνεται πολύ πιο ωραίο στα κιλά που είμαι.Το σώμα μου όμως εξακολουθεί να μην μου αρέσει.
Τελικά πήρα την μεγάλη απόφαση και ζυγίστηκα προχθές, ήμουν 47 κιλά αλλά δεν έχει σημασία, το ίδιο με πριν με βλέπω που νόμιζα ότι ήμουν 49..
Εκεί δεν έχω σε κάποιον να μιλήσω.Ο μόνος που το ξέρει είναι το αγόρι μου που ενώ στην αρχή δέχτηκα την βοήθειά του, όταν συνειδητοποίησα ότι εβαζα βάρος άρχισα να τον βλέπω σαν εχθρό σε αυτό το θέμα και του ''απαγόρεψα'' να ξαναεπέμβει στο τι τρώω γιατί 'είναι δικό μου θέμα'.γενικότερα είχαμε πολλούς καυγάδες γιατί κάθε φορά που τρώγαμε μαζί γινόμουν πολύ επιθετική απέναντί του λες και έφταιγε αυτός που έφαγα και όχι το ξερό μου το κεφάλι.ξέρω ότι είχα άδικο...αλλά πλέον κάνει σαν να μην τον ενδιαφέρει και πολύ...

Miana, αμα το 49 με το 47 σου φαίνεται το ίδιο, και δε βλέπεις καμια διαφορά, τότε και στα 45 το ίδιο θα λές... και απο ενα σημειο και μετα δε θα καταλαβαίνεις τίποτα και θα είσαι "υπνοτισμένη"
οπότε και στα 40, δε θα εισαι ικανοποιημένη.
ο φιλος σου πιστευω για καλό σου νοιάστηκε, δεν είναι εχθρός σου, γιατι τον βλεπεις ετσι? τα κιλά μπήκαν στη μεση και δημιουργήθηκαν καυγάδες.. γιατι για τα κιλά? δεν ειναι λίγο τραβηγμενο? για μερικά κιλάκια να βλεπουμε εχθρους τους δικους μας ανθρωπους? που στην ουσια να μας βηθησουν θελουν..

HI! ΜΑΡΑΚΙ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ ΕΙΣΑΙ ΚΟΡΜΑΡΑ! ΕΙΣΑΙ 1,60 ΚΑΙ 47 ΚΙΛΑ;;;;; ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΤΠΤ ΝΑ ΦΟΒΕΙΘΕΙΣ!!!! ΚΑΝΕ ΣςΣΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΚΑΙ 3 ΦΟΡΕΣ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ ΓΙΑ ΝΑ ΜΙΝΕΙΣ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ!! ΧΑΛΑΡΩΣΕ!;)

δε γινεται να φτασεις σε μη φυσιολογικα κιλα με φυσιολογικο τροπο. ειναι τοσο απλο. για να φτασεις στα κιλα που θελεις πρεπει αν ακταναλωνεις τοσο λιγες θερμιδες που κλινικα θεωρεισαι ανορεξικη. μονο οταν τρεφεσαι φυσιολογικα και λαμβανεις απο 1200 μεχρι 1500 θερμιδες τη μερα θα καταλαβεις ποιο ειναι το σωστο βαρος για τον οργανισμο σου, και αυτο γιατι θα το κρατησει μονος του. το να φτασεις κατω απο το υγειες δεν ειναι απλα δυσκολο, ειναι ανεφικτο αν θελεις να παραμεινεις υγειης

πως εκανες την abc? εξετασεις αιματος εχεις κανει;

Μετά απο 8 μήνες αποφάσισα να κάνω ενα ''update''
Αυτή τη στιγμή ειμαι στο σπίτι των γονιών μου λόγω Χριστουγέννων,πλέον ζυγίζω 41 κιλά (ύψος 1.60) και προσπαθώ να τα διατηρήσω μέχρι να επιστρέψω στο σπίτι μου μετά τις διακοπές ώστε να φτάσω τα 39-40.
ʼκουσα τις συμβουλές των περισσότερων και πήγα σε ψυχολόγο.Δεν ήταν ειδικευμένη στις ΔΠΤ, αλλά με διαβεβαίωσε πως στο παρελθόν έχει ''δουλέψει'' πάνω σ' αυτό το θέμα και ότι έχει βοηθήσει κόσμο.Ήταν γλυκήτατη, ευγενέστατη, και την πρώτη φορά που μίλησα μαζί της ένιωσα καλύτερα, είχα κάποιες ελπίδες. Όσο περνούσε ο καιρός όμως, ένιωθα χειρότερα. Με ρωτούσε κάθε φορά πόσα κιλά είμαι και το γεγονός αυτό με άγχωνε όλο και περισσότερο. Δεν ήθελα πλέον να της πώ την αλήθεια, ένιωθα ντροπή αν εβαζα πχ μισό κιλό, και της έλεγα συνέχεια ψέματα οτι δεν ζυγίζομαι πλεον γιατί μου φαινόταν πιεστική η όλη κατάσταση. Οι ερωτήσεις που μου έθετε ήταν κάθε φορά οι ίδιες και οι ίδιες, και το μόνο που έκανε ήταν απλώς να άκουει την απάντησή μου, μου έλεγε ενα ''αχα'', και με κοιτούσε σαν χάνος.
Χωρίς να ενημερώσω το αγόρι μου που πίστευε σε μένα και χάρηκε αφάνταστα που ειχα αποφασίσει να μιλήσω στην ψυχολόγο, σκέφτηκα πως θα ειναι ''Καλύτερα να μιλάω στους τοίχους'' και δεν ξαναπήγα. Δεν ξανα-επικοινώνησα καν μαζί της, αν και μου έστειλε ενα mail συστύνωντάς μου έναν ψυχίατρο, ο οποίος παρεπιπτόντως είναι πανάκριβος και δεν έχω λεφτά γι αυτό..
Απογοητέυτηκα τόσο πολύ που το έριξα στο φαγητό, δεν έβγαινα απο το σπίτι και απομακρύνθηκα από όλους.Σιγά σιγά όμως, η απογοήτευση του ότι δεν θα γίνω καλά έγινε απογοήτευση του ότι είμαι πάλι χοντρή και έτσι ξανάρχισα τους εμετούς..
Πλεον το αγόρι μου δυστυχώς ή ευτυχώς έχει αποδεχτεί το ότι έχω πρόβλημα και ''είμαι ελεύθερη'' να κάνω εμετους όποτε θέλω λες και είναι κάτι φυσιολογικό.Έτσι κ αλλιώς, η μόνη επιλογή που του είχε μείνει αφού έμαθε ότι σταμάτησα να πηγαίνω στην ψυχολόγο, ήταν να το συνηθίσει.δεν μου είπε τίποτα,και δεν ξαναπροσπάθησε..
Απ'την μεριά μου νιώθω πολύ καλύτερα συγκριτικά με το όταν ήμουν 47 κιλά.Νιώθω πιο όμορφη, μπορώ πλεον και χαίρομαι να βγαίνω έξω, να πηγαίνω ταξίδια, γενικά ότι δεν απολάμβανα πριν, όσο ήμουν χοντρή.αν και ακόμα δεν είμαι απολύτως ευχαριστημένη με το σώμα μου..έχω ακόμα δρόμο μπροστά μου..

wannabeskinny: έκανα εξετάσεις αίματος τον αύγουστο, είχα αναιμία και πολύυυ χαμηλή φερριτίνη, και αναγκάστηκα να ξεκινήσω χάπια για το σίδηρο. Δυστυχώς όμως εκανα εμετό κάθε μέρα γιατί έτρωγα τεράστιες ποσότητες φαγητού καθημερινά και όπως είναι λογικό έβλεπα πως έβγαινε και το χάπι, άλλες φορές δεν το έπαιρνα καθόλου γιατί ήξερα πως θα ''το βγάλω μετά'', άρα όπως καταλαβαίνεις είμαι ακόμα και τώρα στην ίδια κατάσταση με ζαλάδες κλπ...
Η abc είναι καταστροφή γιατί πρώτα απ όλα δεν μπορείς να την ακολουθήσεις χωρίς να μην περάσεις ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 3 φορές το όριο των θερμίδων.Την είχα ξαναρχίσει πριν 1-2 μήνες και κατέληξα να κάνω εμετό γιαούρτια και μήλα ''γιατι πέρασα το όριο κατα 50 θερμιδες''.Στην ουσία τρεφόμουν με τσίχλες, τσάι, καφέ και 2-3 μπισκότα την ημέρα.

μαρακι065: αυτό συνειδητοποίησα και εγώ. Δεν θα μπορέσω να είμαι ποτέ χαρούμενη ΚΑΙ υγιής στην ζωή μου. Με 1200 θερμίδες φτάνω 47-49 κιλά και απολύτως καταθλιπτική σε βαθμό που σκέφτομαι την αυτοκτονία. Μουτρωμένη, θυμωμένη με όλους και με όλα, κάνω απουσίες στο πανεπιστήμιο και γενικά ξυπνάω χώρις όρεξη να ζήσω. Τώρα τουλάχιστον έχω διαρκώς ένα χαμόγελο όσο χάνω κιλά και όσο μπορώ να κάνω εμετό.

Ciciliana: Όντως μου φαινόταν τα ίδια γιατί το λίπος ήταν λίπος. Τώρα βλέπω διαφορά και μου αρέσει. Δυστυχώς οπως είπα και πιο πάνω δεν μπορώ να τα διατηρήσω με φυσιολογικό τρόπο άρα δεν έχω άλλη επιλογή, είναι απλά τα πράγματα.

Miana έχεις ανάγκη από βοήθεια.Βρες μια διέξοδο.Αν πιστεύεις ότι οι εμετοί είναι το «φως», τότε ο εγγύς χρόνος θα σου δείξει - με διάφορα παθολογικά συμπτώματα - πως καταστρέφεσαι.


Φιλικά.:)

Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο για τις Οργανικές και ψυχολογικές επιπτώσεις της μειωμένης πρόσληψης τροφής

http://e-psychology.gr/eating-disord...meioshs-trofhs

Miana οι εμετοί σίγουρα δεν είναι η λύση για να είσαι ευτυχισμένη με το βάρος σου.

Προσπάθησε να δεις τα πράγματα λίγο διαφορετικά, δες μέσα από το άρθρο πόσα άσχημα πράγματα σου συμβαίνουν λόγω της εμμονής σου να χάσεις κιλά και να διατηρήσεις ένα πολύ χαμηλό σωματικό βάρος μέσω της ασιτίας ή των εμετών. Μπορείς να είσαι ευτυχισμένη και να νιώθεις όμορφη χωρίς να υποβάλλεις τον εαυτό σου σε τόσο καταστρεπτικές μεθόδους για το σώμα σου και την ψυχή σου. Οι υποσιτισμός τον οποίο υφίστασαι έχει πλέον επηρεάσει τις εγκεφαλικές σου λειτουργείες, γι αυτό δεν είσαι ποτέ ευτυχισμένη με το βάρος σου και θέλεις να χάνεις όλο και περισσότερο. Προσπάθησε να ζητήσεις βοήθεια η νευρική βουλιμία που εναλλάσσεται με ανορεξία είναι πολύ επικίνδυνη ασθένεια, παίζεις με την ζωή σου στην κυριολεξία. Και αυτή τη στιγμή μπορεί να έχεις μία γεμάτη ζωή αλλά αν συνεχίσεις με τις εμμονές σου αυτές λυπάμαι που θα στο πω αλλά θα χάσεις και τον φίλο σου και την κοινωνική σου ζωή πιθανότατα και τις σπουδές σου. Μην καταστρέψεις την ζωή σου για μία εμμονή, πάρε μέτρα από τώρα, ζήτησε βοήθεια όσο είναι νωρίς.

Δεν θέλω να σε φοβίσω απλά προσπαθώ να σου δείξω και την άλλη πλευρά του νομίσματος :)

Η λύση είναι μία ισορροπημένη διατροφή και καθημερινή ήπια άσκηση.

Μακάρι να είχα άλλη επιλογή, αλλά δεν έχω γιατί δεν μπορώ να το σταματήσω και να το βγάλω απ'το μυαλό μου. Διάβασα το άρθρο και ήδη έχω τα περισσότερα από τα συμπτώματα. Μόνο που αντί να σταματήσει η περίοδος μου, πλέον μου έρχεται 2 φορές τον μήνα εδώ και 3 μήνες, προφανώς λόγω των εμετών και το χάσε-βάλε κιλά σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα..έχει συμβεί σε κάποια κάτι παρόμοιο;πρέπει να κάνω πάλι εξετάσεις αίματος και θυρωιδή ή να πάω σε γυναικολόγο;θα καταλάβουν ότι έχω βουλιμία;
Δεν μπορώ να νιώθω όμορφη άμα δεν είμαι λεπτή. Ακόμα και την πρωτοχρονιά όλοι οι φίλοι μου θα βγούνε έξω και εγώ θα κλειστώ στο σπίτι γιατί δεν έχω φτάσει τα 40 κιλά (τα 2 κιλά μελομακάρονα που τσάκισα φταίνε...αχ :( )
Ευτυχώς ή δυστυχώς γνωρίζω την αλλη πλευρά του νομίσματος. Στην αρχή φοβόμουν όταν λιποθυμούσα, όταν ξυπνούσα στη μέση της νύχτας και η καρδιά μου πήγαινε αργα ενώ μετά από λίγο χτυπούσε πολύ γρήγορα και έσταζα από κρύο ιδρώτα, όταν συνειδητοποίησα πως το πρόσωπό μου είναι μονίμως πρησμένο από τους εμετους, και όλα τα σχετικά.. Πλέον όμως έχω πιστεί ότι θα πεθάνω σύντομα. Σε τέτοιο βαθμό που έμμεσα προετοιμάζω και τους γονείς μου, τους λέω ''δεν έχω μέλλον σ αυτόν τον κόσμο'', ''και μέχρι τα 22 να φτάσω τυχερή θα είμαι'', ''μπορεί να πάω για ύπνο και να μην ξυπνήσω το πρωί'' και τέτοια..αν είχα τα κότσια να αυτοκτονήσω θα το έκανα άλλα ούτε σε αυτό δεν είμαι καλή απ'ότι φαίνεται.
Μακάρι να ήταν νωρίς..Πραγματικά λυπάμαι τους γονείς μου που έχουν για κόρη μια εγωιστρια σαν εμένα.Μα λυπάμαι και όλους εσάς που κάθομαι και κλαίγομαι ανώνυμα στο ιντερνετ λες και είμαι 12 χρονών..
Τέλος πάντων...σε περίπτωση που δεν καταφέρω να ξαναμπώ μέχρι τις 31, Καλή Πρωτοχρονιά με υγεία πάνω απ'όλα.Σας έυχομαι τα καλύτερα.

Πηγαινε ξανα σε καποιον ειδικο κ αν δεν εχεις λεφτα για τον ψυχιατρο που σου συστησε η ψυχολογος ζητα απο τους γονεις σου. Δεν φταις εσυ για αυτο που σου συμβαινει ουτε ειναι ντροπη να ζητησεις βοηθεια.Την αξιζεις.

Miana καταρχην χρονια πολλα σου ευχομαι !! εχεις καταθλιψη so what ? πρεπει να το αντιμετωπισεις οπως καθε αλλο προβλημα αν ειχες. αν ειχες σπασει το ποδι σου δεν θα πηγαινες στο γιατρο ? τωρα εχει σπασει η ψυχη σου. σε καταλαβαινω απολυτα been there. πρεπει ομως να βρεις το κουραγιο να σηκωθεις και να το αντιμετωπισεις.οσον αφορα το χρηματικο μερος επισης σε καταλαβαινω απολυτα. υπαρχουν κεντρα κρατικα οπως το ΚΨΥ που κανουν τρομερη δουλεια ή δημοσια νοσοκομεια. αν τηλεφωνησεις στο 184 θα σου βρουν στη περιοχη σου.
βλεπω την υπογραφη σου skinny is NOT sexy κουκλα μου. υπαρχουν τοσοι λογοι για να ζησεις . θες να εισαι 40 κιλα οσο ειναι ο γιος μου που ειναι 9.5 χρονων , ειναι τραγικο που ειναι τοσο αδυνατουλης που του φαινονται τα κοκκαλακια του!!!

αυτα που λες οτι λες στους γονεις σου ειναι καθαρα φωνες βοηθειας ομως καμια φορα και οι γονεις ειναι χαζοι πρεπει να τα πεις καθαρα,
μαμα - μπαμπα εχω καταθλιψη , κανω εμετους κ.λ.π.

σου ευχομαι δυναμη, κουραγιο. καθε μερα ειναι καινουργια, καινουργια χρονια ερχεται, μην τα παρατας!!!!!!!!!!!!!!!!

εδω ειμαι...................

Miana, η ψυχοθεραπεία δεν είναι υπόθεση μερικών συναντήσεων με τον ειδικό, χρειάζεται καιρός για να έχει αποτέλεσμα, ίσως να μην επέλεξες καποιον που να σου ταίριαζε , όμως, σε παρακαλώ, μην το αφήνεις έτσι το θέμα σου, ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ ΒΟΗΘΕΙΑ, αν δεν έχεις χρήματα , απευθύνσου σε δημόσια νοσοκομεία και ζήτησε βοήθεια, αφού και στα 40 κιλα, που θεός φυλάξει είναι ελάχιστα και θα σου φέρουν χίλια δυο προβλήματα, δεν είσαι ευτυχισμένη και κάνεις και μαύρες σκέψεις για τη ζωή σου, τότε τι περιμένεις? Η ζωή είναι ΔΩΡΟ και είναι στο χέρι μας να μην την χαραμίσουμε... σου στέλνω 2u2 με κάτι που ίσως σε ενδιαφέρει.

Σωστα,ζητα βοηθεια απο τους γονεις σου.

Quote:

---

Originally posted by ton76


αυτα που λες οτι λες στους γονεις σου ειναι καθαρα φωνες βοηθειας ομως καμια φορα και οι γονεις ειναι χαζοι πρεπει να τα πεις καθαρα,
μαμα - μπαμπα εχω καταθλιψη , κανω εμετους κ.λ.π.

---

Ακριβως αυτο.Ζητα βοηθεια απο τους γονεις σου.Εμεις εδω ειμαστε περιμενουμε τα νεα σου.Μην απογοητευεσαι.Σιγα σιγα ενα βημα τη φορα.Για αρχη καλο ειναι να ζητησεις βοηθεια.Μην απογοητευεσαι.

Μiana πως εισαι;Θα χαρουμε πολυ να ακουσουμε τα νεα σου οποια κ αν ειναι αυτα!:starhit: