Το τελος του τουνελ φτανει σιγα σιγα κι για μενα..
Η δικια μου ιστορια ισως ειναι λιγακι διαφορετικη απ τις αλλες εδω μεσα.. αλλα ελπιζω να δωσει δυναμη οπως δωσανε οι δικες σας σε μενα..
Το 2006 ειχα ενα σφοδρο τρακαρισμα με την μηχανη που με ειχε 2 μηνες σε κωμα και 15 μηνες να καταφερω να περπατισω.. στο διαστημα αυτο απο 85 κιλα πηγα 50 κι οταν ξυπνησα λογο του οτι εχασα πολυ αιμα και το σωμα μου ειχε ατροφισει αρχισα να τρωο κι κουτσα στραβα εφτασα τα 150 κιλα.. Στην αναζητηση μου τι μπορω να κανω ετυχε και επεσα στην παρεα σας εστω κι σαν απλως παρατηρητης μαζευοντας οτι πληροφορια μπορουσα.. Κι νομιζα οτι βρηκα την λυση, ολικη πτυχωση και Σκρεκας.. Επι 2 βδομαδες επερνα να κλεισω ραντεβου αλλα τπτ.. τοτε ετυχε και ειδα το ποστ μιας κοπελας που τα καταφερε μονη της κι σκεφτηκα αφου μπορει αυτη εγω γτ δεν μπορω.. Ξεκινησα το τρεξιμο καθε μερα κουτσα στραβα στην αρχη γιατι τα ποδια μου ηταν σακατεμενα και το βαρος αρκετο.. Μεσα στο πρωτο 6μηνο καταφερα και επεσα στα 110 κι στους επομενους 4 επεσα στα 90.. και μου μενουν αλλα 5 για να φτασω στον στοχο μου. και στο ΒΜΙ που ειναι για το υψος μου.. Και φιλοι μου.. παρολο που ηταν δυσκολα το τι ηθικη ικανοποιηση νιωθω δν λεγετα! ξεχασα αμεσως το ποσο παιδευτικα το ποσο χαλαστηκα γτ οτν εν εισαι ψυχολογικα καλα τουλαχιστον για μενα η πρωτη διεξοδος ηταν το φαγητο.. Πραγματικα ευχαριστω τα παιδια εδω μεσα γτ με βοηθησαν πολυ και μακαρι με το ποστ μου να βοηθησω κι εγω καποιους..
Καλο καλοκαιρι να εχουμεεε (;
