Για ολα τα μελη..

Καλησπερα σε ολους!! Χρονια τωρα που προσπαθω να χασω τα κιλα που εχω, και ακομη κ τωρα που τα παω πολυ καλα, εχω παντα ενα ερωτημα στο μυαλο μου..
Γιατι ενω πολλοι εμας αισθανομαστε ασχημα για αυτο το χαρακτηριστικο μας (των κιλων) παραστρατουμε, γυριζουμε στα παλια, ή δεν δινουμε το 100% του εαυτου μας για να γινουμε αυτο που θελουμε? Υπαρχει καποιος που ειχε λαβει ποτε ψυχολογικη στηριξη, και ειχε καταληξει καπου σε αυτη την ερωτηση? Η γενικα καποιος που να κατεληξε καπου επειτα απο δικες του σκεψεις?
Παντα μου φαινοταν τρομερα περιεργο να θες τοσο κατι, να ονειρευεσαι, να ελπιζεις και να γυρνας στα ιδια!!

χμμμμμμ... προφανως το φαι κάτι σημαινει για τον καθενα μας...καποια αναγκη καλυπτει.... βεβαια για τον καθενα λειτουργει διαφορετικα... προσωπικα όταν πάχυνα πολυ ήταν σε μια περιοδο πολυ απαιτητικη σε ολους τους τομεις κ ενιωθα ότι με το να τρωω με "επιβραβευω".... κ ενω αυτο που εβλεπα στον καθρεπτη δεν μου αρεσε, δεν εβρισκα καλυτερο τροπο να πω "μπραβο" στον εαυτο μου απ'το να ικανοποιησω τον ουρανισκο μου... κ όταν πια είχα ξεκινησει να τρωω και ηδη ειχα χαλασει την διαιτα, ετρωγα τιμωρητικα σκεπτομενη ότι "αφου δεν μπορεις να κρατηθεις, φαε μεχρι να σκασεις" ..... και παντα χανομουν μεσα σε αυτον τον φαυλο κυκλο....μεχρι που συνειδητοποιησα οτι πραγματικα εχω προβλημα και όχι κιλων...

Και εγω τα κανω ολα αυτα.. Αλλα εν τελει τι ειδος προβλημα συνειδητοποιησες πως εχεις? Και τελικα καταφερεις να ''αποδεσμευτεις''?

το προβλημα μου ηταν οτι ειχα πιεστει τοσο πολυ που η μονη μου ευχαριστηση ηταν το φαγητο.... αφου το σλογκαν μου ηταν "πιεζομαι απο παντου, δεν θα πιεζομαι κ στο τι τρωω".... οποτε καταλαβα οτι δεν ηταν το φαγητο που ειχα αναγκη, αλλα ένα διαλειμμα, να μειωσω λιγο τους ρυθμους μου.... πως το συνειδητοποιησα?? ειμαι ψυχολογος-ψυχοθεραπευτρια και σε μια διαγνωση που εκανα σε πελατισσα, είδα ότι καλύπτει πλήρως και εμένα... κι οσο περιεργο κ αν σου φαινεται μεχρι τοτε αναγνωριζα οτι εχω εξαρτηση απο το φαγητο, δεν το ειχα αναγνωρισει ομως ως παθολογια, αν καταλαβαινεις τη διαφορα... οποτε πλέον ήταν κ θέμα αυτοεκτίμησης και εγωισμου το να "κανω ουσιαστικα κατι"... βεβαια σε εμενα λειτουργησε και λιγο λυτρωτικα, καθως λογω επαγγελματος πιστευω ακραδαντα ότι τα ψυχολογικης φυσεως προβλήματα εχουν λύση... οπότε ήταν σαν να ήξερα μέσα μου ότι "μπορώ να αδυνατισω".....

Ψυχολογος - Ψυχοθεραπευτρια? Καταπληκτικα.. Εγω ειμαι φοιτητρια Ψυχολογιας στο 4ο ετος.. Αλλα οσο καλα κ αν μαθαινω τα βιβλια, οσες δεξιοτητες και αν μαθαινω ως εκπαιδευομενη, αυτη η σχολη ξυνει πολλες πληγες! Ειδομεν.. !

ισχυει... και πιστεψε με... μετα την μετεκπαιδευση σου σε ψυχοθεραπευτικη προσεγγιση, θα νιωσεις "σιγουρη" επαγγελματικα... δυστυχως στην Ελλαδα οι σχολες ψυχολογιας σου ανοιγουν απλα το δρομο.... το μεχρι που θα φτασεις εξαρταται απο σενα...

σου εστειλα u2u

Quote:

---

Originally posted by konina
το προβλημα μου ηταν οτι ειχα πιεστει τοσο πολυ που η μονη μου ευχαριστηση ηταν το φαγητο.... αφου το σλογκαν μου ηταν "πιεζομαι απο παντου, δεν θα πιεζομαι κ στο τι τρωω".... οποτε καταλαβα οτι δεν ηταν το φαγητο που ειχα αναγκη, αλλα ένα διαλειμμα, να μειωσω λιγο τους ρυθμους μου.... πως το συνειδητοποιησα?? ειμαι ψυχολογος-ψυχοθεραπευτρια και σε μια διαγνωση που εκανα σε πελατισσα, είδα ότι καλύπτει πλήρως και εμένα... κι οσο περιεργο κ αν σου φαινεται μεχρι τοτε αναγνωριζα οτι εχω εξαρτηση απο το φαγητο, δεν το ειχα αναγνωρισει ομως ως παθολογια, αν καταλαβαινεις τη διαφορα... οποτε πλέον ήταν κ θέμα αυτοεκτίμησης και εγωισμου το να "κανω ουσιαστικα κατι"... βεβαια σε εμενα λειτουργησε και λιγο λυτρωτικα, καθως λογω επαγγελματος πιστευω ακραδαντα ότι τα ψυχολογικης φυσεως προβλήματα εχουν λύση... οπότε ήταν σαν να ήξερα μέσα μου ότι "μπορώ να αδυνατισω".....

---

πολυ ενδιαφερον το θεμα σας κοριτσια.
και τι εκανες μολις αναγνωρισες αυτη την συμπεριφορα κονινα?
απλα και μονο λειτουργωντας εγωιστικα οπως ειπες, πεισμωσες και ειπες "θα τρωω αυτα που πρεπει"? η εκανες κατι αλλο?

εχω κανει πολυ καιρο προσωπικη θεραπεια οποτε μπορω πλεον να ξερω γιατι κανω τι... οποτε ναι το πεισμα βοηθησε πολυ και το οτι εννοειται χαλαρωσα με τις δουλειες που ειχα βαλει στο κεφαλι μου.... τι εκανα για την διαιτα???? περασα το Πασχα μου οσο καλυτερα μπορουσα χωρις στερησεις και Δευτερα του Πασχα αρχισα διαιτα.... ουσιαστικα ομως.... τι θελω να πω.. ειχα ζυγαρια ακριβειας, ξερω κ απο διαιτες απο παλιοτερες αποτυχημενες προσπαθειες, αγορασα εναν λιπομετρητη, πηρα τη μεζουρα μου και καθε βδομαδα ζυγιζομαι, μετριεμαι πατοκορφα (λιπος, νερο, κοιλια, περιφερεια) εκτυπωνω τα αποτελεσματα με διαιτα ακριβειας για ολη τη βδομαδα (πχ δεν γραφω λαδερο, γραφω σπανακορυζο) την τοιχοκολο στο ψυγειο και σειρα εχει το σουπερ μαρκετ.... ψωνιζω οτι θελω για ολη την βδομαδα ωστε να μην αλλαξω τιποτα.... οποτε πλεον με εχω στριμωξει κ δεν μου αφηνω περιθωρια....αα!!! επειδη κανω κ τις παρασπονδιες μου εχω κοντα και εναν θερμιδομετρητη ωστε να το συμμαζευω κοβοντας απο αλλου.... :cool:

επιπλεον με βοηθησε παρα πολυ το οτι συμμετεχω στο φορουμ και μιλαω με ανθρωπους που εχουν τις ιδιες δυσκολιες με μενα....

Quote:

---

Originally posted by konina
εχω κανει πολυ καιρο προσωπικη θεραπεια οποτε μπορω πλεον να ξερω γιατι κανω τι... οποτε ναι το πεισμα βοηθησε πολυ και το οτι εννοειται χαλαρωσα με τις δουλειες που ειχα βαλει στο κεφαλι μου.... τι εκανα για την διαιτα???? περασα το Πασχα μου οσο καλυτερα μπορουσα χωρις στερησεις και Δευτερα του Πασχα αρχισα διαιτα.... ουσιαστικα ομως.... τι θελω να πω.. ειχα ζυγαρια ακριβειας, ξερω κ απο διαιτες απο παλιοτερες αποτυχημενες προσπαθειες, αγορασα εναν λιπομετρητη, πηρα τη μεζουρα μου και καθε βδομαδα ζυγιζομαι, μετριεμαι πατοκορφα (λιπος, νερο, κοιλια, περιφερεια) εκτυπωνω τα αποτελεσματα με διαιτα ακριβειας για ολη τη βδομαδα (πχ δεν γραφω λαδερο, γραφω σπανακορυζο) την τοιχοκολο στο ψυγειο και σειρα εχει το σουπερ μαρκετ.... ψωνιζω οτι θελω για ολη την βδομαδα ωστε να μην αλλαξω τιποτα.... οποτε πλεον με εχω στριμωξει κ δεν μου αφηνω περιθωρια....αα!!! επειδη κανω κ τις παρασπονδιες μου εχω κοντα και εναν θερμιδομετρητη ωστε να το συμμαζευω κοβοντας απο αλλου.... :cool:

επιπλεον με βοηθησε παρα πολυ το οτι συμμετεχω στο φορουμ και μιλαω με ανθρωπους που εχουν τις ιδιες δυσκολιες με μενα....

---

πολυ ενδιαφεροντα ολα αυτα.
και μιας και τα κανεις συνειδητα, λογω ψυχοθεραπειας, γνωσης κλπ., ποια ειναι νομιζεις τα στοιχεια εκεινα, που διαφοροποιησαν την συγκεκριμενη σου προσπαθεια απο αλλες που ειχες στο παρελθον και τις αποκαλεις αποτυχημενες?
τι αλλαξε? σε τι βασιζεις την πεποιθηση και την ελπιδα οτι αυτη τη φορα θα πετυχεις τον στοχο σου?

2sweet2b4go10 σε αυτα που ρωτησες την konina, εχω να καταθεσω κ εγω την εμπειρια μου. Μια φορα πηγα σε ψυχολογο και με βοηθησε απιστευτα, γιατι ουσιαστικα με εκανε να καταλαβω πως το κυριοτερο που με ωθει στο φαγητο ειναι πως ειμαι βαθια ενοχικος χαρακτηρας. Εστιασαμε σε δυο θεματα που μου προκαλουν ενοχες, και αφου τα ''αγκαλιασα'', μεσα σε ενα μηνα ημουν αλλος ανθρωπος σε θεμα ψυχολογιας. Και φυσικα εχασα κ κιλα γιατι εκανα διαιτα με πραγματικους στοχους. Βεβαια, μετα κατρακυλησα παλι γιατι ενω ειχα αναγκη κ απο αλλες συνεδριες, τα οικονομικα μου δεν μου το επετρεπαν. Εν ολιγοις, ολα ειναι στο μυαλο μας.. Αλλοι καταφερνουν και ελεγχουν το μυαλο τους και δεν αφηνουν το μυαλο τους να τ ους ελεγχει, και αλλοι χρειαζονται μια βοηθεια ενος ειδικου..

Quote:

---

Originally posted by Celia_Ci
2sweet2b4go10 σε αυτα που ρωτησες την konina, εχω να καταθεσω κ εγω την εμπειρια μου. Μια φορα πηγα σε ψυχολογο και με βοηθησε απιστευτα, γιατι ουσιαστικα με εκανε να καταλαβω πως το κυριοτερο που με ωθει στο φαγητο ειναι πως ειμαι βαθια ενοχικος χαρακτηρας. Εστιασαμε σε δυο θεματα που μου προκαλουν ενοχες, και αφου τα ''αγκαλιασα'', μεσα σε ενα μηνα ημουν αλλος ανθρωπος σε θεμα ψυχολογιας. Και φυσικα εχασα κ κιλα γιατι εκανα διαιτα με πραγματικους στοχους. Βεβαια, μετα κατρακυλησα παλι γιατι ενω ειχα αναγκη κ απο αλλες συνεδριες, τα οικονομικα μου δεν μου το επετρεπαν. Εν ολιγοις, ολα ειναι στο μυαλο μας.. Αλλοι καταφερνουν και ελεγχουν το μυαλο τους και δεν αφηνουν το μυαλο τους να τ ους ελεγχει, και αλλοι χρειαζονται μια βοηθεια ενος ειδικου..

---

xmmmmm
σε καταλαβαινω νομιζω...
πιστευεις οτι τα ιδια θεματα σε γυρισαν πισω, τα οποια ηθελαν κι αλλη δουλεια, που δεν προλαβες να κανεις,η που χρειαζοταν καποιος να στα θυμιζει κι αφεθηκες να τα ξεχασεις μονη σου, η ανακαλυψες οτι το θεμα "φαγητο", ειναι λερναια υδρα για σενα και σου ξαναπαρουσιαζεται εκει που δεν το περιμενεις, απο αλλα θεματα αυτη τη φορα?

Αυτα που με γυρισαν πισω ειναι πως επρεπε να συνεχισω να δουλευω με τον εαυτο μου, κ οπως λες να μου θυμιζει καποιος πραγματα, καθως επισης και να με βοηθα να επιλυω οσα με ταλανιζουν.
Παραδειγμα: Μου αναφερε τοτε η ψυχολογος, πως ενω υπεραγαπω τον πατερα μου, τον παραγκωνιζω και του στερω την αγαπη μου για καποιους συγκεκριμενους λογους. Τοτε, εβαλα τα κλαματα, γυρισα σπιτι του μαγειρεψα, και ειδαμε μαζι ταινια. Ενιωσα τετοια ευδαιμονια, τετοια χαρα που αρχισα να ανασυγκροτουμαι!
Κ αλλα τετοια θεματα, ενοχων, συσσωρευμενου θυμου κ πολλων αλλων μεσα απο μια συνεδρια αναδυθηκαν κ αφου τα ''αγκαλιασα'' αρχισα να λυνω οσα με πληγωναν τα οποια με οδηγουσαν στο ψυγειο...
Ειμαι σιγουρη πως αν συνεχιζα τις συνεδριες θα ημουν αυτη την στιγμη κυριολεκτικα καινουργιος ανθρωπος!!

καταλαβαινω..
εχω κι εγω αντιστοιχα θεματα με την μητερα μου
αφου το νοιωθεις τοσο εντονα αυτο..οτι βοηθιοσουν κι εμεινες στην μεση, καντο προτεραιοτητα.
ξαναπηγαινε να συνεχισεις κι αν δενε χεις χρηματα, ψαξουμ ε κεντρα ψυχικης υγειας και δωσε εσυ τις κατευθυνσεις εφοσον εχεις βρει μια ακρη...

Quote:

---

Originally posted by 2sweet2b4go10
πολυ ενδιαφεροντα ολα αυτα.
και μιας και τα κανεις συνειδητα, λογω ψυχοθεραπειας, γνωσης κλπ., ποια ειναι νομιζεις τα στοιχεια εκεινα, που διαφοροποιησαν την συγκεκριμενη σου προσπαθεια απο αλλες που ειχες στο παρελθον και τις αποκαλεις αποτυχημενες?
τι αλλαξε? σε τι βασιζεις την πεποιθηση και την ελπιδα οτι αυτη τη φορα θα πετυχεις τον στοχο σου?

---

όσο περιεργο κι αν σου ακουστει ήταν το ότι "ονόμασα" αυτη την συμπεριφορα μου.... γενικα λέμε ότι οι ταμπελες είναι άσχημο πραγμα στη ζωή μας σε μένα όμως λειτουργησε λυτρωτικα... δηλαδη πλεον δεν απορουσα "γιατι το κανω αυτο", ήξερα ότι "πάσχω" (ας μου επιτραπει ο όρος) απο ψυχογενη διατροφικη διαταραχη... κ απο εκει κ επειτα τα πραγματα εγιναν πιο ευκολα...
ήξερα ποιος ήταν ο εχθρός και σαφως ήξερα πως να τον πολεμησω... εννοειται βεβαια ότι βοήθησε και η προσωπικη θεραπεια που ειχα κανει παλιοτερα αλλα και η επαγγελματικη μου εμπειρια, αλλα αυτα τα είχα υποτιθεται και στις αλλες προσπαθειες...
οποτε αυτο που τωρα ειναι διαφορετικο είναι ότι η αλλοτε δυσκολια μου πηρε ονομα και μορφη και συγκεκριμενοποιηθηκε....

Quote:

---

Originally posted by Celia_Ci
Αυτα που με γυρισαν πισω ειναι πως επρεπε να συνεχισω να δουλευω με τον εαυτο μου, κ οπως λες να μου θυμιζει καποιος πραγματα, καθως επισης και να με βοηθα να επιλυω οσα με ταλανιζουν.
Παραδειγμα: Μου αναφερε τοτε η ψυχολογος, πως ενω υπεραγαπω τον πατερα μου, τον παραγκωνιζω και του στερω την αγαπη μου για καποιους συγκεκριμενους λογους. Τοτε, εβαλα τα κλαματα, γυρισα σπιτι του μαγειρεψα, και ειδαμε μαζι ταινια. Ενιωσα τετοια ευδαιμονια, τετοια χαρα που αρχισα να ανασυγκροτουμαι!
Κ αλλα τετοια θεματα, ενοχων, συσσωρευμενου θυμου κ πολλων αλλων μεσα απο μια συνεδρια αναδυθηκαν κ αφου τα ''αγκαλιασα'' αρχισα να λυνω οσα με πληγωναν τα οποια με οδηγουσαν στο ψυγειο...
Ειμαι σιγουρη πως αν συνεχιζα τις συνεδριες θα ημουν αυτη την στιγμη κυριολεκτικα καινουργιος ανθρωπος!!

---

ισχυει αυτό... δυστυχως δεν αρκει να αναγνωρισεις τα θεματα σου... χρειαζεται χρονος ωστε να συνδιαλαγεις μαζι τους, να τα αφουγκραστεις απ'όλες τις πλευρες τους, να τα φροντισεις και τελος να τα επιλυσεις... αυτος είναι κ ο λογος που η προωπικη θεραπεια θελει πολυ κοπο και αρκετο χρονο.... ευχομαι καποια στιγμη να μπορεσεις να συνεχισεις συστηματικα την διαδικασια που ειχες ξεκινησει τοτε, αλλα κ μεχρι να συμβει αυτο μπορεις καλλιστα να κανεις δουλεια εσυ με τον εαυτο σου...

Δυστυχως, αν και σπουδαζω Ψυχολογια αναγνωριζω πως σε περιοδους οικονομικης κρισης η ψυχοθεραπεια αποτελει ειδος πολυτελειας! Οσο για τα κεντρα ψυχικης υγειας το εχω διερευνησει, ειναι πολυ δυσκολο να κανω εκει την συστηματικη δουλεια που εχω αναγκη να κανω καθως τηρειται σειρα προτεραιοτητας, οι συνεδριες εχουν πολυ συντομη χρονικη διαρκεια κτλ.

Αυτο που αξιοποιω ειναι οι γνωσεις μου προκειμενου να βοηθηθω.. Βεβαια, αυτοθεραπεια ουτε ο Freud κατεφερε να κανει!

2sweet2b4go10 μιας που αναφερες πως κ εσυ εχεις αντιστοιχα θεματα, σε τι φαση βρισκεσαι?

Quote:

---

Originally posted by Celia_Ci
Δυστυχως, αν και σπουδαζω Ψυχολογια αναγνωριζω πως σε περιοδους οικονομικης κρισης η ψυχοθεραπεια αποτελει ειδος πολυτελειας! Οσο για τα κεντρα ψυχικης υγειας το εχω διερευνησει, ειναι πολυ δυσκολο να κανω εκει την συστηματικη δουλεια που εχω αναγκη να κανω καθως τηρειται σειρα προτεραιοτητας, οι συνεδριες εχουν πολυ συντομη χρονικη διαρκεια κτλ.

Αυτο που αξιοποιω ειναι οι γνωσεις μου προκειμενου να βοηθηθω.. Βεβαια, αυτοθεραπεια ουτε ο Freud κατεφερε να κανει!

2sweet2b4go10 μιας που αναφερες πως κ εσυ εχεις αντιστοιχα θεματα, σε τι φαση βρισκεσαι?

---

σε φαση αυτοθεραπειας :)
χαχαχχαχαχαχαχαχα

ειμαι σε μια φαση που εχω συνειδητοποιησει τι φταιει ..
αλλα για μενα προσωπικα, πιστευω οτι δεν μπορει να βοηθησει κανεις :)
νομιζω οτι το μονο που μου λειπει ειναι η προσωπικη προσπαθεια.. ουτε η συνειδητοποιηση , ουτε η ψυχοθεραπεια...
ακομα, ειμαι σεφαση που συνειδητοποιω ποσο μεγλη σημασια εχει τελικα η βιοχημεια του οργανισμου.
οπως ειπα και σε αλλο θεμα, εχω πεισθει οτι το φαινομενο του ριμπαουντ ειναι ενα καθαρα οργανικο θεμα, και οχι ψυχοσωματικο...
ξερω να ξεχωριζω την λαιμαργια απο την πεινα και τις φασεις εκεινες που ενω δεν στερεις τον οργανισμο σου και δεν νοιωθεις πεινα, οταν σε πιανει η λαιμαργια θα μπορουσες να αποφυγεις πολλα, ολα εκεινα που σε παχαινουν δλδ και που ουτε καν απολαμβανεις απολυτα, αλλα τα τρως...
ε λποιπον, το φαινομενο του ριμπαουντ σε μενα (και υποθετω καισ τους αλλους) ειναι ΚΑΘΑΡΗ ΠΕΙΝΑ και οχι λαιμαργια.
καποιο ισοζυγιο στον οργανισμο, εξακολουθει να βρισκεται σε τρομερο ελλειμα οσο κι αν φας, μεχρι να ικανοποιηθει η προηγουμενη ισορροπια...
δεν ξερω ποσο κραταει αυτο και ποτε ηρεμει, αλλα εγω, δεν εχω ξεπερασει αυτο το σταδιο...
απλα ξερω πια οτι ειναι οργανικο. ΠΕΙΝΑ!

κατα τα αλλα ναι, ειμαι σε φαση ανασυγκροτησης, κανω μια πολυ ισορροπημενη διατροφη με μιση καρδια και μιση πιστη για το αποτελεσμα, ωστοσο δεν θα τα παρατησω.
τα ειχα χρονια παρατημενα μετα απο κατι αθλιες διαιτες πεινας που με παχυναν τελικα, ενω αρχικα ηθελα να χασω 10-12 κιλα...

Quote:

---

Originally posted by konina
προφανως το φαι κάτι σημαινει για τον καθενα μας...καποια αναγκη καλυπτει....

---

so true!!
Πριν κατι μηνες ειχε ερθει μια οικογενειακη φιλη απο το εξωτερικο που ειναι ψυχολογος.Μιλουσαμε γενικα για διαιτες(αιωνια συζητηση μεταξυ γυναικων),μου μιλησε λιγο και μου δωσε γενικα καποιες συμβουλες(καποια στιγμη νομιζα οτι διαβαζε τη σκεψη μου και τι ακριβως νιωθω)και το τελευταιο που μου πε ηταν "Και ψαξε βρες τι ειναι αυτο που λειπει απο τη ζωη σου". Μονο που δεν εβαλα τα κλαματα εκεινη τη στιγμη.Και ολα αυτα μονο με μιση ωρα συζητηση.Την αλλη μερα ενιωθα τοσο τελεια που νομιζα οτι μπορουσα να ανεβω μεχρι και το Εβερεστ.

2sweet2b4go10 τοτε να ευχηθω καλη επιτυχια, και οσο για το ''μιση πιστη για το αποτελεσμα'', ισως να ειναι καλυτερα που το βλεπεις ετσι, γιατι το οτι θα δεις αποτελεσμα εφοσον κανεις ισορροπημενη διατροφη, θα δεις! και αυτο θα σε γεμισει πολυ δυναμη..

sourkouna ετσι ειχα νιωσει κ εγω μετα την συναντηση με την ψυχοθεραπευτρια, λες κ μπορουσα να κανω τα παντα! Δεν σκεφτηκες ποτε να αρχιζεις να επισκεπτεσαι καποιον ειδικο αφου τετοια ευεξια στην ψυχολογια σου?

Quote:

---

Originally posted by sourkouna

Quote:

---

Originally posted by konina
προφανως το φαι κάτι σημαινει για τον καθενα μας...καποια αναγκη καλυπτει....

---

so true!!
Πριν κατι μηνες ειχε ερθει μια οικογενειακη φιλη απο το εξωτερικο που ειναι ψυχολογος.Μιλουσαμε γενικα για διαιτες(αιωνια συζητηση μεταξυ γυναικων),μου μιλησε λιγο και μου δωσε γενικα καποιες συμβουλες(καποια στιγμη νομιζα οτι διαβαζε τη σκεψη μου και τι ακριβως νιωθω)και το τελευταιο που μου πε ηταν "Και ψαξε βρες τι ειναι αυτο που λειπει απο τη ζωη σου". Μονο που δεν εβαλα τα κλαματα εκεινη τη στιγμη.Και ολα αυτα μονο με μιση ωρα συζητηση.Την αλλη μερα ενιωθα τοσο τελεια που νομιζα οτι μπορουσα να ανεβω μεχρι και το Εβερεστ.

---

αυτη ειναι η μαγεια της θεραπειας της ψυχης.... :thumbup::thumbup:

2sweet2b4go10 αν θεωρεις οτι ειναι καθαρα σωματικο γιατι δεν απευθυνεσαι σε εναν καλο διαιτολογο ωστε να τα τσεκαρετε ολα αυτα? μου ακουγεται πολυ απαιδιοδοξο το να μην υπαρχει λυση....

Celia_Ci κι εγω καποτε πιστευα οτι η ψυχοθεραπεια ειναι πολυτελεια.... ομως πλεον και απο την επαγγελματικη μου εμπειρια σε διαβεβαιω, ότι ο κοσμος χαλαει πολυ περισσοτερα χρηματα σε αλλα πραγματα, αλλα καποιες φορες "τσιγκουνευεται" για να γιατρεψει την ψυχη του.... οταν πας στα μπουζουκια και δινεις 80 ?, πας για κοψιδια και δινεις 40 ?, ή αγοραζεις μια τσαντα με 150 ? τότε συγχωρεσαι με αλλα εχεις κ τα δινεις και επιλεγεις να τα δωσεις εκει....
το να επικαλουμαστε την κριση για μενα προσωπικα ειναι (τις περισσοτερες φορες, όχι όλες) δικαιολογια.... μπορεις να βρεις εναν θεραπευτη που παιρνει 40 ?/ συνεδρια και όχι 150 ? όπως ο καθε "τηλεψυχολογος" και μπορεις να ζητησεις να πηγαινεις σε δεκαπενθημερη βαση και οχι σε εβδομαδιαια.... τωρα θα μου πεις πως αποταμιευεις 20? την εβδομαδα για να πας?προσωπικα πιστευω ευκολα, αλλα ο καθενας γνωριζει απο που κ ποσο μπορει να κοψει...
επιπλεον τα περισσοτερα μετεκπαιδευτικα κεντρα σε ψυχοθεραπευτικες προσεγγισεις δινουν τη δυνατοτητα στους πολιτες να δουλεψουν με τους τελειοφοιτους μεταπτυχιακους φοιτητες (τονίζω ήδη ψυχολογους με αδεια ασκησεως επαγγελματος) εναντι πολυ μικρού έως και μηδενικού καποιες φορές ποσού...

τελος να σου πω, ότι η πλειοψηφια των ανθρωπων που εχω δει μεχρι τωρα ως επαγγελματιας ανηκε στην μεσαια προς κατωτερη κοινωνικοοικονομικη τάξη και πραγματικα έβλεπες και τον κοπο τους αλλα κ το οτι εκτιμουσαν το δωρο που εκαναν στον εαυτο τους...

Konina, καθενας εχει τους δικους του λογους! Μπορει οι εξυπηρετουμενοι σου να τα βγαζουν οπως οπως, υπαρχουν κ αλλοι που ειναι πνιγμενοι απο χρεη, αλλη που τους φθανουν τα χρηματα ισα ισα!
Προσωπικα, δεν παω στα μπουζουκια γιατι δεν ακουω αυτη τη μουσικη, προσωπικα δεν παιρνω τσαντες 150 ευρω γιατι το θεωρω γελοιο, προσωπικα ειμαι φοιτητρια η οποια συντηρειται απο δυο γονεις που πασχιζουν να πληρωσουν το ενοικιο.

Και ναι, τα 40 ευρω για μενα, και για πολλους αλλους ειναι πολυτελεια.

σου μιλαω για την πλειοψηφια των ανθρωπων που δηλωνουν οτι ενδιαφερονται για θεραπεια αλλα δν εχουν τα χρηματα... ολοι μας περναμε φασεις που μπορει να ειμαστε στριμωγμενοι, οπως στην περιπτωση που λες οτι εισαι φοιτητρια στην επαρχια κτλ... δεν θα εισαι ομως παντα φοιτητρια... αυτο θελω να πω....

κ οπως σου ξαναειπα λυσεις υπαρχουν.... εγω ως μεταπτυχιακη φοιτητρια τοτε, δουλευα ως σερβιτορα για να πληρωνω το μεταπτυχιακο και την προσωπικη μου θεραπεια κ ψαχνοντας ειχα βρει τελειοφοιτη θεραπευτρια (οπως ειπα πριν) σε θεραπευτικο κεντρο με 20 ?/ συνεδρια.... δεν λεω ότι ειναι ευκολο παντα... απλα ειτε στην τωρινη μας φαση ειτε λιγο αργοτερα λυσεις υπαρχουν(τουλαχιστον στην αθηνα, επαρχια δεν γνωριζω).....

και θα στο πω και λιγο διαφορετικα....αν ενας ανθρωπος έχει ζάχαρο, το οποιο εχει απορρυθμιστει και μια ανεβαινει, μια κατεβαινει, και μια παθαινει υπεργλυκαιμιες και μια υπογλυκαιμιες, και πρεπει να επισκεφτει τον διαβητολογο του, θα κοψει μεχρι κι απ'το φαγητο του, θα αφησει λογαριασμους απληρωτους, θα κανει ότι περναει απο το χερι του για αν πει στον γιατρο και θα πληρωσει οσο κ αν του πει.... αν καποιος νιωθει οτι νοσει η ψυχη του, αργει πολυ περισσοτερο να επισκεφθει εναν ειδικο, ειδικα σε περιοδο κρισης....

θεωρω λοιπον ότι απλα ειναι στην γενικοτερη νοοτροπια μας να μην επισκεπτομαστε καποιον ειδικο ψυχικης υγειας παρα μόνο όταν δεν πάει άλλο και απο παντου χτυπανε καμπανακια.... κ αν δεν συμβει αυτο απλα βρισκουμε δικαιολογιες για να το αποφυγουμε ή μπορει κ τελικα να μην το εχουμε τοση πολλη αναγκη...

δεν ηθελα ουτε να σε προσβαλλω, ούτε γνωριζω την οικονομικη θεση καθενος... μπορεις ομως να δεις καθημερινα γυρω σου, ποσα χρηματα πετιουνται κυριολεκτικα στα σκουπιδια...

Quote:

---

Originally posted by konina
..........

2sweet2b4go10 αν θεωρεις οτι ειναι καθαρα σωματικο γιατι δεν απευθυνεσαι σε εναν καλο διαιτολογο ωστε να τα τσεκαρετε ολα αυτα? μου ακουγεται πολυ απαιδιοδοξο το να μην υπαρχει λυση....

.......

---

α οχι, παρεξηγηση..
δεν ειπα οτι ειναι καθαρα σωματικο το συνολικο προβλημα..
αντιθετα, θεωρω οτι ειναι κυριως συναισθηματικο.
οργανικο στον μεγαλυτερο βαθμο του ειναι συγκεκριμενα το φαινομενο του ριμπαουντ ειπα....
οσο για τον διαιτολογο, τοσα χρονια με ενασχοληση με την διατροφη, εχω μαθει παραπανω απο οσα χρειαζονται για να αδυνατισω και μαλιστα υγιεινα.

απλα εγω, θεωρω οτι εχω διερευνησει το δικο μου υποβαθρο, τις ψυχικες αιτιες που οδηγηθηκα στην παχυσαρκια και απλα δεν βλεπω τι παραπανω θα μπορουσε να μου κανει ενας ψυχ...
αυτο που μου χρειαζεται ειναι μια προσπαθεια που να μην εκπιπτει...
ενα κινητρο που να μην εκπιπτει δλδ, ενα κινητρο που να μην καταφερει να το υποσκελισει η αναγκη μου για υπερφαγια.
αυτο δεν εχει βρεθει....
κι οποτε νομιζω οτι βρισκεται, ξαναχανεται..

οποτε αυτο που μπορεις να κανεις ειναι να δεις 1ον τα υπερ κ τα κατα του να εισαι παχια κ αδυνατη αντιστοιχα, και επειτα να δεις ποτε εσυ ησουν πιο "καλα με τον εαυτο σου".... νομιζω οτι αυτο ειναι το ισχυροτερο κινητρο...

κ αυτο δεν σημαινει απαραιτητα να γινεις σιλφιδα...μπορει να εισαι απο τις γυναικες που προτιμουν να εχουν καποια κιλακια παραπανω...

θυμισε μου σε παρακαλω γιατι δεν θυμαμαι... ποσα κιλα εισαι τωρα? κ ήσουν παντα σε αυτα τα κιλά ή παλια ήσουν πιο αδυνατη? γιατι ολα αυτα παιζουν πολυ μεγαλο ρολο...

επιπλεον δες αυτη η αναγκη για υπερφαγια οπως λες γιατι υπαρχει, τι καλυπτει, και φροντισε την.... ;)

κι εγώ πάω σε ψυχολόγο. ένα από τα θέματα που συζητάμε είναι οτι συνέχεια τώρα τελευταία ξεκινάω και χαλάω τις δίαιτές μου...αλλά αν και πάω 1 χρόνο, δε με έχει βοηθήσει ικανοποιητικά η συγκεκριμένη. ίσως δεν την βοηθάω κι εγώ να με βοηθήσει, δεν ξέρω

Konina δεν θεωρησα πως με προσβαλες!! Απλως ηθελα να σου δειξω κ μια αλλη πλευρα του προβληματος! Εχεις πολυ δικιο σε αυτο που ειπες και οντως ισχυει, τα περισσοτερα ατομα πανε στον ειδικο οταν το ποτηρι ξεχειλησει! Απλα υπαρχουν και αλλοι που δεν στριμωχνονται αρκετα για να το κανουν για διαφορους λογους!!
Παντως ειναι αξιεπαινο το γεγονος οτι δουλευες για μεταπτυχιακο κ θεραπεια.. Δειχνει μεγαλη θεληση!!

rena75, πιστευω μονη σου το ειπες, ισως να μην την βοηθας κ εσυ! Ο κλινικος κανει την μιση δουλεια, η αλλη μιση ειναι δικη σου! Δλδ μπορει να σου δειχνει τον τροπο, να σου ριχνει φως σε σκοτεινα σημεια και να σου δινει εναυσματα, αλλα η παραπερα κ ουσιαστικη δουλεια ειναι δικη σου! Πιστευω πως το γεγονος οτι επισκεπτεσαι ειδικο ειναι πολυ σημαντικο, θες να βοηθηθεις αλλα ενδεχομενως θελει παραπανω δουλεια με τον εαυτο σου...
Παντως αν νομιζεις οτι ειναι θεμα ψυχολογου, μπορεις να δοκιμασεις και καποιον αλλον, ισως πιο εμπειρο, στα δικα σου μετρα, η αλλον τροπο θεραπειας.. (πχ group therapy, δραματοθεραπεια, συμπεριφορισμος κ.α)

ευχαριστώ γλυκούλα μου

Συμφωνω με τη Celia. κ προσθέτω ότι ίσως να μην είσαι ακόμα έτοιμη να "αντιμετωπίσεις" τους λόγους που συμβαινει αυτό... Τα πάντα έρχονται ατην ώρα τους όσο κ αν μας θυμώνει αυτό [αυτό το λέω για να το ακούω κ εγώ που όλο βιαζομαι]

Konina, σου ερχονται τα προσωπικα μηνυματα που σου στελνω?

Quote:

---

Originally posted by konina
οποτε αυτο που μπορεις να κανεις ειναι να δεις 1ον τα υπερ κ τα κατα του να εισαι παχια κ αδυνατη αντιστοιχα, και επειτα να δεις ποτε εσυ ησουν πιο "καλα με τον εαυτο σου".... νομιζω οτι αυτο ειναι το ισχυροτερο κινητρο...

κ αυτο δεν σημαινει απαραιτητα να γινεις σιλφιδα...μπορει να εισαι απο τις γυναικες που προτιμουν να εχουν καποια κιλακια παραπανω...

θυμισε μου σε παρακαλω γιατι δεν θυμαμαι... ποσα κιλα εισαι τωρα? κ ήσουν παντα σε αυτα τα κιλά ή παλια ήσουν πιο αδυνατη? γιατι ολα αυτα παιζουν πολυ μεγαλο ρολο...

επιπλεον δες αυτη η αναγκη για υπερφαγια οπως λες γιατι υπαρχει, τι καλυπτει, και φροντισε την.... ;)

---

σε ευχαριστω για το ενδιαφερον κον
θα σου απαντησω συντομα

ασχετο με το θέμα αλλά νομίζω 2sweet2b4go10 πως εγώ,εσύ και Κλεάνθης είμαστε από τα πιο παλιά μέλη ε ? :)