Φτασατε ποτε στο σημειο να πειτε οτι "αυτον θα τον σκοτωνα"....Τι ειναι αυτο που πιστευετε οτι θα σας εκανε να χασετε τον ελεγχο και να σκοτωσετε??Πιστευετε οτι ποτε δεν θα κανατε κακο ουτε σε μυρμιγκακι????
Printable View
Φτασατε ποτε στο σημειο να πειτε οτι "αυτον θα τον σκοτωνα"....Τι ειναι αυτο που πιστευετε οτι θα σας εκανε να χασετε τον ελεγχο και να σκοτωσετε??Πιστευετε οτι ποτε δεν θα κανατε κακο ουτε σε μυρμιγκακι????
δεν εχω φτασει αλλα θα εφτανα πολυ ανετα αν μου εβλαπταν το μοναδικο πλασμα που λατρευω στον κοσμο τον γιο μου.και δεν θα σκοτωνα μονο εναν αλλα τρισεκατομμυρια κοσμο.
Kρυβουμε ολοι εναν δολοφονο μεσα μας???? Ποιους πρεπει να φοβομαστε?Αυτους που φαινονται πολυ χαμηλων τονων η τους πολυ νευρικους??Η δεν παιζει κανενα ρολο?
εγω ποτε δεν θα πειραζα κανεναν μα ποτε.αλλα ειπα μονο ποτε θα σκοτωνα καποιον.
Η ερώτησή σου...Χαχα!!Αν απαντούσα λίγο πιο ψαγμένα θα έλεγα το χαλαρό μου υπερεγώ.
κανενα,
δεν αξιζει αλλωστε...
καποια στιγμη ολοι πεθαινουμε αναλωσιμοι γαρ....
τι τωρα τι πιο μετα.
Εδω και χρονια, αυτος ο πλανητης εχει βρωμισει ανθρωπιλα....
να πεθενουν οι μεγαλοι με την σειρα τους ομως οχι νεοι.
Φτασατε ποτε στο σημειο να πειτε οτι \"αυτον θα τον σκοτωνα\"....
Σκυλί που γαυγίζει δε δαγκώνει.
Μηχανισμός ανθρώπινος να εκφέρει λεκτικά κάτι το οποίο δε θα πραγματοποιήσει αλλά θέλει έστω να ακούσει από το ίδιο του το στόμα έστω πως ακούγεται να κάνει μία πράξη που ο ίδιος την έχει κατατάξει στις αξίες του ως \"κακή\"
Τι ειναι αυτο που πιστευετε οτι θα σας εκανε να χασετε τον ελεγχο και να σκοτωσετε??
Αααααα εδώ αλλάζει το πράγμα. Το να χάσεις τον έλεγχο των πράξεών σου και να προβείς σε ενέργειες που αλλιώς δε θα έκανες. Βέβαια τον έλεγχο τον πράξεών μας τον χάνουμε καθημερινά (μιας και ρομπότ δεν είμαστε) και μετά απορούμε \"μα εγώ τα είπα αυτά??\" ή \"μα εγώ το έκανα αυτό??\"
Αλλά εσύ λες να φτάσεις στο σημείο να σκοτώσεις. Δηλαδή το να υπερβείς πολλά φράγματα που έχει μέσα του ο άνθρωπος στη φύση του και ενώ υπό άλλες συνθήκες θα είχε την δυνατότητα να κάνει κάτι άλλο εντούτοις (έχοντας χάσει τον έλεγχο στην συγκεκριμένη περίπτωση) τότε σκοτώνει κάποιον άλλον άνθρωπο.
Τι είναι αυτό λοιπόν που μπορεί να θολώσει την λογική ρωτάς...
Μα μόνο το συναίσθημα (νομίζω)
Μόνο αυτό μπορεί να σε κάνει να χάσεις τον έλεγχο (που η λογική σου δίνει).
Πιστευετε οτι ποτε δεν θα κανατε κακο ουτε σε μυρμιγκακι????
Βρε κακό κάνουμε κάθε μέρα και όχι μόνο σε μυρμηγκάκια. Ο κάθε ένας μας.
Αλλά το να σκοτώσω....... Χμμμμμμμ σίγουρα μπορώ να σκεφτώ πολλές περιπτώσεις που εν πλήρη λογική θα σκότωνα. Πόλεμος, ευθανασία, άμεση απειλή θανάτου δική μου ή δικών μου, άμεση απειλη θανάτου πολλών τρίτων..... Εχει πολλά.....
Και πάμε στην περίπτωση του όντας εκτός ελέγχου να προκαλέσω τον θάνατο τρίτου.
Ε μα τόσα και τόσα παραδείγματα άλλων υπάρχουν. Δηλαδή εγώ είμαι ο υπεράνω??? Εγώ είμαι αυτός που ξέρει τι μπορεί να μου ξημερώσει το αύριο??? Μάλλον όχι.
Τι μπορώ να ξέρω όμως. Ότι όσο είμαι \"εντός ελέγχου\" χτίζω όσο μπορώ ψηλότερα τα φράγματα ώστε να είναι πολύ δύσκολο να τα ξεπεράσω και να βγώ \"εκτός ελέγχου\"
\"αυτος ο πλανητης εχει βρωμισει ανθρωπιλα.... \" καπου το εχω ξανακουσει αυτο , εσυ το ειχες ξαναπει. τι ασχημη εκφραση τι τσιγγουνικη τι στεγνη ,αναγουλα μου ερχεται οταν την ακουω... εδω και χρονια κιολλας ε?
Εγω πιστευω πως ολοι ειμαστε ικανοι να το κανουμε...Ενα κλικ στο μυαλο ειναι,μια λεπτη γραμμη που μολις ξεπεραστει χανεις τον ελεγχο και ειναι αυτο που λεμε σου γυρναει το ματι...Εγω δεν μπορω να χτυπησω ουτε ζωο....αλλα ποτε δεν ξερω αν καποιος με φερει στο αμην και χασεις τον ελεγχο και την αισθηση του τι κανεις και τι λες....
τα εν βρασμω ψυχης εγκληματα τι ειναι???δνε το ηυελαν ουτε το ειχαν σκοπο αλλα φτανεις σε ενα σημειο που ξεχειλιζει ο θυμος...
Quote:
Originally posted by Lef
\"αυτος ο πλανητης εχει βρωμισει ανθρωπιλα.... \" καπου το εχω ξανακουσει αυτο , εσυ το ειχες ξαναπει. τι ασχημη εκφραση τι τσιγγουνικη τι στεγνη ,αναγουλα μου ερχεται οταν την ακουω... εδω και χρονια κιολλας ε?
ναι μαλλον θα το εχω ξαναπει....
Δεν καταλαβαινω ομως γιατι σου ερχεται αναγουλα και ολα τα υπολοιπα που γραφεις.
έχω φτάσει στο σημείο.. εχω πει \"θα τον σκοτώσω\", αλλά έχω χάσει τον έλεγχο, υπερισχύει η λογική, δεν νομίζω να είμαι ικανή να το κάνω, αλλά το \'χω πεί κ μονο αυτο σε γυρναει κ σκεφτεσαι κ ποιος εισαι εσυ που θα καθορίσεις την ζωή του άλλου κ θα αποφασίσεις να τον βγάλεις απ\'την μέση, εδω μιλάμε για ζωη, είτε ανθρώπινη, είτε μυρμηγκισια
εξαλλου δεν νομίζω ο ανθρωπος να είναι απο τα αιμοβόρικα πλάσματα, τώρα το τι φτάνει στ ακρα, άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου..
μαρια,
δεν εχει νοημα να φτασεις σε σημειο να σκοτωσεις, θα βλαψει πανω απο ολα εσενα, οσο και αν τα συναισθηματα σου σε πιεζουν.
Τεσπα για να απαντησω το ερωτημα,
νομιζω οτι ολοι σκοτωνουν για λογους επιβιωσης και απο αυτο δεν εξαιρεται κανεις.
Πχ αν σε κυνηγαει καποιος με ενα μπαλτα και παει να σε κοπανησει και εσυ εχεις ενα στυλιαρι εεε δεν θα του φερεις στο κεφαλι???
Το ζητουμενο ειναι οτι αμα δεν τον σταματησεις θα σε τερματισει αυτος.
Οποτε εκει πια δεν ειναι θεμα επιλογων.
Ο νομοθετης αλλωστε εχει προβλεψει και διαχωριζει τον φονο, ο οποιος ειναι σε θεση αμυνας.
οπως το πες.. για όλους τους λογικούς ανθρώπους δεν έχει νόημα να σκοτώσεις κ μπορείς να σκεφτείς πως μια λάθος κίνηση, μια λάθος στιγμή, θα σε κάνει να βαράς το κεφάλι σου στον τοίχο για τα υπόλοιπα χρόνια.. άσε που δεν νομίζω ότι κ λογικός άνθρωπος \"εν βρασμώ ψυχής\" που αναφέρατε παραπάνω, θα μπορούσε να ζήσει την ζωή του χωρίς να τον κυνηγούν οι ερινύες..
όλα εδω πληρώνονται, το έχω ξαναπεί, εδώ η κόλαση, εδώ κ ο παράδεισος, η ζωή τα φέρνει καμιά φορά κ παίρνει ο καθένας μας ότι του αξίζει
για την επιβίωση δεν το συζητάμε.. ο σώζων εαυτό σωθείτω
Ο σκορπιός
Μια μέρα ξεκίνησε ένας σκορπιός να κάνει το γύρο του κόσμου. Κατά το μεσημέρι συνάντησε μπροστά του ένα βαθύ ποτάμι. Σκεφτόταν πως να βρει ένα τρόπο να το περάσει, όταν είδε δίπλα στην όχθη ένα βάτραχο.
- Φίλε μου βάτραχε, του είπε, μήπως μπορείς να με περάσεις απέναντι;
Ο βάτραχος το σκέφτηκε και του απάντησε προβληματισμένος:
- Κοίταξε, ευχαρίστως θα σε περνούσα απέναντι, αλλά φοβάμαι πως θα με τσιμπήσεις με το κεντρί σου και θα πεθάνω.
_ Θα ήμουν τρελός να κάνω κάτι τέτοιο, του απάντησε ο σκορπιός. Αν το έκανα τότε θα πνιγόμουν και εγώ. Θα ήταν καθαρή αυτοκτονία.
Πείστηκε έτσι ο βάτραχος και τον φόρτωσε στην πλάτη του να τον πάει απέναντι. Μετά από λίγη ώρα και ενώ βρισκότανε στη μέση του ποταμιού, ξαφνικά γυρίζει ο σκορπιός και τον τσιμπάει με το κεντρί του θανάσιμα.
Ξεψυχώντας και καθώς άρχισε να βυθίζεται στο νερό ο βάτραχος με φωνή γεμάτη απορία τον ρώτησε:
-Μα γιατί το έκανες αυτό; Δεν καταλαβαίνεις πως θα πεθάνεις και σύ τώρα;
Ο σκορπιός τον κοίταξε στα μάτια και του είπε με θλιμμένη φωνή:
- Το ξέρω φίλε μου, αλλά δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς.
Είναι δυστυχώς στη φύση μου ξέρεις...
Quote:
Originally posted by mmaria
τον κοίταξε στα μάτια και του είπε με θλιμμένη φωνή:
Μην ακους μυθος ειναι αυτο,
ουτε στα ματια τον κοιταγε ουτε θλιμμενη φωνη ειχε....
:P
Όταν το σκεφτόμαστε, πιστεύω πως αυτό απαντάμε. Αν κάποιος έκανε κακό σε ένα αγαπημένο μας πρόσωπο, θα μπορούσαμε να τον σκοτώσουμε. Το ερώτημα είναι πως επί του πρακταίου εγώ τουλάχιστον θα είχα πολλούς ενδοιασμούς και στο τέλος δεν θα έκανα τίποτα....
Εκεί κάπου μπαίνει το να έχει κάποιος αυτή την τάση από τη φύση του.
Ποια είναι η φύση του λοιπόν;
Αυτή με την οποία γεννιέται η αυτή με την οποία γαλουχείται μεγαλώνοντας?
(Κάτι τέτοια διαβάζει ο Πετράν και μετά λέει για τις εξελικτικές θεωρείες.....)Quote:
Originally posted by mmaria
Ο σκορπιός
Μια μέρα ξεκίνησε ένας σκορπιός να κάνει το γύρο του κόσμου. Κατά το μεσημέρι συνάντησε μπροστά του ένα βαθύ ποτάμι. Σκεφτόταν πως να βρει ένα τρόπο να το περάσει, όταν είδε δίπλα στην όχθη ένα βάτραχο.
- Φίλε μου βάτραχε, του είπε, μήπως μπορείς να με περάσεις απέναντι;
Ο βάτραχος το σκέφτηκε και του απάντησε προβληματισμένος:
- Κοίταξε, ευχαρίστως θα σε περνούσα απέναντι, αλλά φοβάμαι πως θα με τσιμπήσεις με το κεντρί σου και θα πεθάνω.
_ Θα ήμουν τρελός να κάνω κάτι τέτοιο, του απάντησε ο σκορπιός. Αν το έκανα τότε θα πνιγόμουν και εγώ. Θα ήταν καθαρή αυτοκτονία.
Πείστηκε έτσι ο βάτραχος και τον φόρτωσε στην πλάτη του να τον πάει απέναντι. Μετά από λίγη ώρα και ενώ βρισκότανε στη μέση του ποταμιού, ξαφνικά γυρίζει ο σκορπιός και τον τσιμπάει με το κεντρί του θανάσιμα.
Ξεψυχώντας και καθώς άρχισε να βυθίζεται στο νερό ο βάτραχος με φωνή γεμάτη απορία τον ρώτησε:
-Μα γιατί το έκανες αυτό; Δεν καταλαβαίνεις πως θα πεθάνεις και σύ τώρα;
Ο σκορπιός τον κοίταξε στα μάτια και του είπε με θλιμμένη φωνή:
- Το ξέρω φίλε μου, αλλά δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς.
Είναι δυστυχώς στη φύση μου ξέρεις...
Αλλά δεν μπορώ να μη γράψω και εγώ ότι το ανθρώπινο είδος έχει εξελιχθεί καθώς μπορεί και ελέγχει τις φυσικές παρορμήσεις μέσω της κοινωνικοποίησής του κάθε μέλους.
Ναι λοιπόν υπάρχει στη φύση μας ΚΑΙ η βία αλλά την φύση μας την διαμορφώνουμε ( ή τουλάχιστον προσπαθούμε) κάθε μέρα
Κι εγώ έτσι πιστεύω.Οτι θεωρητικά ίσως να σκεφτόμαστε ότι θα μπορούσαμε να το κάνουμε σε κάποιον που έχει κάνει τόσο μεγάλο κακό σε κάποιο αγαπημένο μας πρόσωπο.Αλλά στην πράξη νομίζω δεν θα άντεχα ποτέ να κάνω κάτι τέτοιο.Quote:
Originally posted by Θεοφανία
Όταν το σκεφτόμαστε, πιστεύω πως αυτό απαντάμε. Αν κάποιος έκανε κακό σε ένα αγαπημένο μας πρόσωπο, θα μπορούσαμε να τον σκοτώσουμε. Το ερώτημα είναι πως επί του πρακταίου εγώ τουλάχιστον θα είχα πολλούς ενδοιασμούς και στο τέλος δεν θα έκανα τίποτα....
Εκεί κάπου μπαίνει το να έχει κάποιος αυτή την τάση από τη φύση του.
Ποια είναι η φύση του λοιπόν;
Αυτή με την οποία γεννιέται η αυτή με την οποία γαλουχείται μεγαλώνοντας?
Αλλωστε σκέφτομαι ότι αν μισούσα κάποιον τόσο πολύ θα προτιμούσα να τον δω να βασανίζεται εδώ στη ζωή και όχι να πεθάνει μια και καλή και να ησυχάσει..
Ο γκαντι δεν ειχε πει οτι δεν θα αφησει κανεναν να τον μεταχειριστει με τετοιο τροπο ωστε να τον μισησει;
σοφα λογια
τωρα που το σκεφτομαι ομως, του αλλαξανε τον αδοξαστο και του γκαντι κι ολων αυτων της παθητικης αντιστασης. θελει μεγαλο χαρακτηρα. βεβαια ελευθερωθηκε η ινδια.
ε, επι του προκειμενου οχι δεν θα σκοτωνα ποτε. με εξαιρεση αν δεν ειχα αλλη επιλογη κι ημουν σε κατασταση αυτοαμυνας, εγω ή αγαπημενα μου προσωπα. οποτε σε κατασταση πανικοβλημενης αυτοαμυνας μπορει. κατα λαθος ομως.