Printable View
Διαβασα πριν λιγο ενα κειμενακι του Αυγουστου Κορτω, γνωστου λογοτεχνη και κειμενογραφου, που αφορουσε την προσωπικη του μεταλλαξη....
ΠΑΡΑ πολυ ενδιαφερον και κυριολεκτικα ξεκαρδιστικο!
ειπα να το μοιραστω μαζι σας.
καλη διασκεδαση :)
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.dolce&id=9027
Καλογραμμένο μεν, ιδιαίτερα δυσάρεστο δε...
Αυτά τα κείμενα δεν έχουν καμία απολύτως αξία όταν τα γράφεις αφού έχεις νικήσει το "θηρίο" imho...
πως το εννοεις αυτο, φιλιππε?Quote:
Originally posted by filipparas
Καλογραμμένο μεν, ιδιαίτερα δυσάρεστο δε...
Αυτά τα κείμενα δεν έχουν καμία απολύτως αξία όταν τα γράφεις αφού έχεις νικήσει το "θηρίο" imho...
εγω πιστευω το αντιθετο ακριβως!
οτι μονο καποιος που το εχει νικησει, μπορει να μας πει τον "δικο του" τροπο.
γιατι απο ιδεες και ευχολογια, γεματοι ειμαστε ολοι, κι ακομα περισσοτερο οσοι ειναι εξω απ τον χορο και μας λενε τις εξυπνες ιδεες τους, που νομιζουν οτι απλα δεν τις σκεφτηκαμε...
Σοβαρά; Είδες τους χαρακτηρισμούς του;
Ο τύπος θεωρεί τους παχύσαρκους κατώτερα όντα... οι και καλά σκέψεις τρίτων για τον παλαιό εαυτό του είναι τα δικά του κόμπλεξ και οι δικές του σκέψεις για τους παχύσαρκους και τπτ άλλο. Δε θα τον ήθελα να με βοηθάει... άσε που ο τρόπος του ήταν ασιτία που οδήγησε σε διάτρηση στομάχου, χαίρω πολύ...
Η μόνη συμβουλή που μπορεί να βγεί από αυτό το λίβελο είναι "ραψτο μέχρι να αδυνατίσεις και να γίνεις άνθρωπος"...
Δεν ξέρω... Κάτι πολύ αρνητικό μου βγάζει πάντως. Λίγο υπερβολικός στον αυτοσαρκασμό και μάλιστα a posteriori.
Νομίζω ότι ο υπερβολικός αυτοσαρκασμός μάλλον ανασφάλεια βγάζει παρά χιούμορ.
λογικο δεν ειναι να εχει κομπλεξ , οταν ηταν 180 κιλα?Quote:
Originally posted by filipparas
Σοβαρά; Είδες τους χαρακτηρισμούς του;
Ο τύπος θεωρεί τους παχύσαρκους κατώτερα όντα... οι και καλά σκέψεις τρίτων για τον παλαιό εαυτό του είναι τα δικά του κόμπλεξ και οι δικές του σκέψεις για τους παχύσαρκους και τπτ άλλο. Δε θα τον ήθελα να με βοηθάει... άσε που ο τρόπος του ήταν ασιτία που οδήγησε σε διάτρηση στομάχου, χαίρω πολύ...
Η μόνη συμβουλή που μπορεί να βγεί από αυτό το λίβελο είναι "ραψτο μέχρι να αδυνατίσεις και να γίνεις άνθρωπος"...
ξερεις κανεναν υπερβαρο και ειδικα παθολογικα υπερβαρο, χωρις κομπλεξ?
εγω το βλεπω σαν αυτοσαρκασμο. και τον κατανοω απολυτα.
δεν νομιζω οτι αρκει η αγαπη προς τον εαυτο μας για να αλλαξουμε απο υπερβαροι σε νορμαλ.
πιστευω οτι πρεπει σε καποιο βαθμο να απορριψουμε την παλια μας εικονα. ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ, οχι τον εαυτο μας. τον εαυτο μας τον κουβαλαμε παντα.
την διατρηση την επαθε απο φαρμακο.
δεν εκανε ασσιτια μεχρι να χασει ολα τα κιλα του μαλλον ετσι ξεκινησε απλα. δεν ειναι δυνατον να μην φας τπτ μεχρι να χασεις 100 κιλα....
το λεει κιολας, οτι απο καποιο σημειο και μετα, σταματησε τις μεγαλες διαιτες και αποφασισε να τρωει "προσεχοντας".
το χιουμορ ειναι αναμφισβητητο για μενα.Quote:
Originally posted by gigi23
Νομίζω ότι ο υπερβολικός αυτοσαρκασμός μάλλον ανασφάλεια βγάζει παρά χιούμορ.
απο κει και περα, συμφωνω οτι ειχε ανασφαλειες.
ξερεις κανεναν στα 180 κιλα , χωρις ανασφαλειες?
(και σε πολυ λιγοτερα)
αυτο το απαντησε ο ιδιος εν μερει.Quote:
Originally posted by gigi23
Δεν ξέρω... Κάτι πολύ αρνητικό μου βγάζει πάντως. Λίγο υπερβολικός στον αυτοσαρκασμό και μάλιστα a posteriori.
ειπε οτι μεχρι να γινει το "κλικ", προσπαθουσε να βρει αλλοθι για την υπερφαγια του και να κλεινει τα ματια στην ασχημη εικονα του, υποστηριζοντας τις αποψεις περι "ουσιας και περιεχομενου και οχι περιτυλιγματος"...
γνωστη πρακτικη στρουθοκαμιλισμου για υπερβαρους, νομιζω...
(πού να βρεθεί ερωτύλος θηριοδαμαστής;)??????
ιδεολογημάτων περί βοϊδοσύνης???
ή "Το πρώτο χαστουκάκι το τρώω στο αεροπλάνο, όπου, για να μπορέσω να σφηνώσω στο κάθισμα χωρίς να χρειαστεί να γυμνωθώ και να με αλείψουνε με γράσσο"
Θα συμφωνήσω με τ gigi23 ο υπερβολικός αυτοσαρκασμός μάλλον ανασφάλεια βγάζει παρά χιούμορ.
Μάλλον είχε πολλά κόμπλεξ και τώρα τα ξέχασε ,,, πρέπει να σκέφτεται οτι τον διαβάζουν άτομα 130-150 κιλών και να μην γράφει με τέτοιο τρόπο .
Βέβαια σε αυτο έχει δίκιο ¨:"Φυσικά, δεν υπάρχει γελοιωδέστερο θέαμα απ? τον τετράπαχο άνθρωπο που, όταν τον ρωτάς γιατί δεν τρώει, σου απαντά: «Κάνω δίαιτα.» Κι ωστόσο, παρά τα βλέμματα λύπης, συμπόνοιας"
Το ηθικό δίδαγμα τα λέει όλα " Η υπερφαγία μπορεί να γίνει αναπηρία, αλλά είναι καθ? όλα αναστρέψιμη. Και η συμβουλή μου; Σουβλάκια απ? το Θωμά στην Αχαρνών. Δεν παίζονται."
δεν είναι αναπηρία αρρώστια είναι και δεν υπάρχει μεγαλύτερος ρατσισμός !!!
Διάτρηση παθαίνεις από φάρμακο μόνο όταν το καταναλώνεις με άδειο στομάχι. Επειδή εγω έχω χάσει 60 κιλά σε ένα χρόνο με 1500 θερμίδες τη μέρα, λιγότερο δλδ απ'ότι θα πρότεινε ο οποιοσδήποτε διαιτολόγος, και νε πολλή γυμναστική μπορώ να σου εγγυηθώ οτι δε τα έχασε "προσέχοντας" σε 9 μήνες. Και ήταν 150 κιλά, ακριβώς όσο ήμουν κι εγώ, και δόξα τω Θεώ ποτέ στη ζωή μου δεν υπήρξα κομπλεξικός σε τέτοιο βαθμό.Quote:
Originally posted by 2sweet2b4go10
λογικο δεν ειναι να εχει κομπλεξ , οταν ηταν 180 κιλα?Quote:
Originally posted by filipparas
Σοβαρά; Είδες τους χαρακτηρισμούς του;
Ο τύπος θεωρεί τους παχύσαρκους κατώτερα όντα... οι και καλά σκέψεις τρίτων για τον παλαιό εαυτό του είναι τα δικά του κόμπλεξ και οι δικές του σκέψεις για τους παχύσαρκους και τπτ άλλο. Δε θα τον ήθελα να με βοηθάει... άσε που ο τρόπος του ήταν ασιτία που οδήγησε σε διάτρηση στομάχου, χαίρω πολύ...
Η μόνη συμβουλή που μπορεί να βγεί από αυτό το λίβελο είναι "ραψτο μέχρι να αδυνατίσεις και να γίνεις άνθρωπος"...
ξερεις κανεναν υπερβαρο και ειδικα παθολογικα υπερβαρο, χωρις κομπλεξ?
εγω το βλεπω σαν αυτοσαρκασμο. και τον κατανοω απολυτα.
δεν νομιζω οτι αρκει η αγαπη προς τον εαυτο μας για να αλλαξουμε απο υπερβαροι σε νορμαλ.
πιστευω οτι πρεπει σε καποιο βαθμο να απορριψουμε την παλια μας εικονα. ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ, οχι τον εαυτο μας. τον εαυτο μας τον κουβαλαμε παντα.
την διατρηση την επαθε απο φαρμακο.
δεν εκανε ασσιτια μεχρι να χασει ολα τα κιλα του μαλλον ετσι ξεκινησε απλα. δεν ειναι δυνατον να μην φας τπτ μεχρι να χασεις 100 κιλα....
το λεει κιολας, οτι απο καποιο σημειο και μετα, σταματησε τις μεγαλες διαιτες και αποφασισε να τρωει "προσεχοντας".
Anyway σε όλο το κείμενο ο ΄τυπος γράφει αστειάκια και στη τελευταία πρόταση αναφέρει οτι πρόκειται περί μορφής αναπηρίας, θα είχε πολύ πλάκα να έγραφε κάποιος ένα τέτοιο "αυτοσαρκαστικό" πόνημα για άλλη μορφή αναπηρίας(ή εξάρτηση, γιατί περισσότερο την εξάρτηση από τη τροφή θεωρώ πρόβλημα παρά οτιδήποτε άλλο) ενώ την έχει ξεπεράσει. Πως θα αντιδρούσαμε δλδ σε ένα αντίστοιχο κείμενο ενός πρώην αλκοολικού ή ναρκομανή; Φαντάζομαι με καθολική κατακραυγή...
Quote:
Originally posted by e.pap
......
Βέβαια σε αυτο έχει δίκιο ¨:"Φυσικά, δεν υπάρχει γελοιωδέστερο θέαμα απ? τον τετράπαχο άνθρωπο που, όταν τον ρωτάς γιατί δεν τρώει, σου απαντά: «Κάνω δίαιτα.» Κι ωστόσο, παρά τα βλέμματα λύπης, συμπόνοιας"
Το ηθικό δίδαγμα τα λέει όλα " Η υπερφαγία μπορεί να γίνει αναπηρία, αλλά είναι καθ? όλα αναστρέψιμη. Και η συμβουλή μου; Σουβλάκια απ? το Θωμά στην Αχαρνών. Δεν παίζονται."
δεν είναι αναπηρία αρρώστια είναι και δεν υπάρχει μεγαλύτερος ρατσισμός !!!
το "μπορει", το προσεξες?
φυσικα και ΜΠΟΡΕΙ να γινει αναπηρια η υπερφαγια οταν οδηγησει σε αρρωστιες που οδηγουν κατευθειαν στον θανατο!!!!
Φαντάζομαι πως έτσι βίωσε ο άνθρωπος την εμπειρία της παχυσαρκίας του. Συμφωνώ ότι είναι κάπως υπερβολικός στους χαρακτηρισμούς του, αλλά αφού έτσι το ένιωθε, δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι γι' αυτό. Λυπάμαι, γιατί αποκηρύσσει μεγάλο κομμάτι της ζωής του. Ποτέ μου δεν θα πω ότι εκείνα τα χρόνια ήμουν ένα ζώο όρθιο, ένα κτήνος, που κατάπινε ασύστολα ή ό,τι άλλο είπε. Οφείλουμε να τιμούμε τη ζωή μας και να τη βελτιώνουμε όσο μπορούμε. Εμείς είμαστε και χοντροί και αδύνατοι. Είμαστε εμείς και όχι άλλος ο χοντρός και ξαφνικά εμφανιζόμαστε εμείς, να τον κάνουμε πέρα. Φαίνεται πως είχε μεγάλο άχτι και θυμό μέσα του και διέγραψε την προηγούμενη ζωή του. Κρίμα!
150 ηταν μικρος... εφτασε και τα 180...Quote:
Originally posted by filipparas
Διάτρηση παθαίνεις από φάρμακο μόνο όταν το καταναλώνεις με άδειο στομάχι. Επειδή εγω έχω χάσει 60 κιλά σε ένα χρόνο με 1500 θερμίδες τη μέρα, λιγότερο δλδ απ'ότι θα πρότεινε ο οποιοσδήποτε διαιτολόγος, και νε πολλή γυμναστική μπορώ να σου εγγυηθώ οτι δε τα έχασε "προσέχοντας" σε 9 μήνες. Και ήταν 150 κιλά, ακριβώς όσο ήμουν κι εγώ, και δόξα τω Θεώ ποτέ στη ζωή μου δεν υπήρξα κομπλεξικός σε τέτοιο βαθμό.Quote:
Originally posted by 2sweet2b4go10
λογικο δεν ειναι να εχει κομπλεξ , οταν ηταν 180 κιλα?Quote:
Originally posted by filipparas
Σοβαρά; Είδες τους χαρακτηρισμούς του;
Ο τύπος θεωρεί τους παχύσαρκους κατώτερα όντα... οι και καλά σκέψεις τρίτων για τον παλαιό εαυτό του είναι τα δικά του κόμπλεξ και οι δικές του σκέψεις για τους παχύσαρκους και τπτ άλλο. Δε θα τον ήθελα να με βοηθάει... άσε που ο τρόπος του ήταν ασιτία που οδήγησε σε διάτρηση στομάχου, χαίρω πολύ...
Η μόνη συμβουλή που μπορεί να βγεί από αυτό το λίβελο είναι "ραψτο μέχρι να αδυνατίσεις και να γίνεις άνθρωπος"...
ξερεις κανεναν υπερβαρο και ειδικα παθολογικα υπερβαρο, χωρις κομπλεξ?
εγω το βλεπω σαν αυτοσαρκασμο. και τον κατανοω απολυτα.
δεν νομιζω οτι αρκει η αγαπη προς τον εαυτο μας για να αλλαξουμε απο υπερβαροι σε νορμαλ.
πιστευω οτι πρεπει σε καποιο βαθμο να απορριψουμε την παλια μας εικονα. ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ, οχι τον εαυτο μας. τον εαυτο μας τον κουβαλαμε παντα.
την διατρηση την επαθε απο φαρμακο.
δεν εκανε ασσιτια μεχρι να χασει ολα τα κιλα του μαλλον ετσι ξεκινησε απλα. δεν ειναι δυνατον να μην φας τπτ μεχρι να χασεις 100 κιλα....
το λεει κιολας, οτι απο καποιο σημειο και μετα, σταματησε τις μεγαλες διαιτες και αποφασισε να τρωει "προσεχοντας".
Anyway σε όλο το κείμενο ο ΄τυπος γράφει αστειάκια και στη τελευταία πρόταση αναφέρει οτι πρόκειται περί μορφής αναπηρίας, θα είχε πολύ πλάκα να έγραφε κάποιος ένα τέτοιο "αυτοσαρκαστικό" πόνημα για άλλη μορφή αναπηρίας(ή εξάρτηση, γιατί περισσότερο την εξάρτηση από τη τροφή θεωρώ πρόβλημα παρά οτιδήποτε άλλο) ενώ την έχει ξεπεράσει. Πως θα αντιδρούσαμε δλδ σε ένα αντίστοιχο κείμενο ενός πρώην αλκοολικού ή ναρκομανή; Φαντάζομαι με καθολική κατακραυγή...
την διατρηση απο φαρμακο μπορεις να την αποφυγεις κι αν εχεις φαει κατι διαιτητικο φιλιππε.
δεν χρειαζεται να εχεις φαει γλυκα η λιπαρα για να μην παθεις διατρηση!!!!
ηταν απροσεξια του λοιπον. καμια σχεση με την διαιτα!
δεν ειπε οτι τα εχασε προσεχοντας.
εχασε πολλα με αυστηρη διαιτα και ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ απλα προσεχε, γιατι σταματησε τις αυστηρες διαιτες.
δεν προσεξες τι λεει.
δεν λεει οτι ειναι μορφη αναπηριας.
λεει οτι ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ.
ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ αν δεν αντιμετωπιστει και σε οδηγησει σε διαβητη και αλλες σοβαρες παθησεις μη αναστρεψιμες!!!!
το μηνυμα ειναι οτι μπορεις να τα γλυτωσεις ολα αυτα, αν παρεις την αποφαση.
απο που σου προκυπτει οτι διεγραψε την προηγουμενη ζωη του Αβα?Quote:
Originally posted by Ava
Φαντάζομαι πως έτσι βίωσε ο άνθρωπος την εμπειρία της παχυσαρκίας του. Συμφωνώ ότι είναι κάπως υπερβολικός στους χαρακτηρισμούς του, αλλά αφού έτσι το ένιωθε, δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι γι' αυτό. Λυπάμαι, γιατί αποκηρύσσει μεγάλο κομμάτι της ζωής του. Ποτέ μου δεν θα πω ότι εκείνα τα χρόνια ήμουν ένα ζώο όρθιο, ένα κτήνος, που κατάπινε ασύστολα ή ό,τι άλλο είπε. Οφείλουμε να τιμούμε τη ζωή μας και να τη βελτιώνουμε όσο μπορούμε. Εμείς είμαστε και χοντροί και αδύνατοι. Είμαστε εμείς και όχι άλλος ο χοντρός και ξαφνικά εμφανιζόμαστε εμείς, να τον κάνουμε πέρα. Φαίνεται πως είχε μεγάλο άχτι και θυμό μέσα του και διέγραψε την προηγούμενη ζωή του. Κρίμα!
ΤΟΝ ΠΑΧΥΣΑΡΚΟ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΔΙΕΓΡΑΨΕ ΟΧΙ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ.
ουτε τον λογοτεχνη, ουτε τον διανοουμενο διεγραψε.
διεγραψε την τακτικη του να κλεινει τα ματια του σε αυτα που εχανε για να υποκυπτει στην υπερφαγια.
ποιος σου ειπε οτι ειχε κακη γνωμη για την αξια του σαν πνευματικος ανθρωπος? ισα ισα που μας λεει οτι ακριβως επειδη παντα αναγνωριζε τις αλλες αξιες του, εθελοτυφλουσε στο προβλημα του βαρους του.
ειναι ειλικρινης . αυτο μας πειραζει?
υπαρχει κανενας σας που αγαπαει τα παρπανω κιλα του?
το θεμα ειναι ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΠΕΡΙΤΤΑ ΚΙΛΑ ΣΟΥ.
κι αυτο καταφερε να κανει.
αλλωστε αν δειτε και αλλα κειμενα του θα καταλαβετε οτι ειναι ηδονιστης ο ανθρωπος.
απλα καταλαβε οτι ΤΑ ΚΙΛΑ ΗΤΑΝ ΣΚΕΤΟ ΒΑΡΙΔΙΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΟΣΕΘΕΤΑΝ ΤΠΤ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ.
Τεσπά, αν υποθέσουμε οτι το κείμενο γράφτηκε για να περάσει κάποιο μήνυμα(που προσωπικά αμφιβάλλω) νομίζω πως απέτυχε οικτρά.
σε μενα, πετυχε απολυτα παντως..Quote:
Originally posted by filipparas
Τεσπά, αν υποθέσουμε οτι το κείμενο γράφτηκε για να περάσει κάποιο μήνυμα(που προσωπικά αμφιβάλλω) νομίζω πως απέτυχε οικτρά.
Στο εύχομαι πραγματικά.Quote:
Originally posted by 2sweet2b4go10
σε μενα, πετυχε απολυτα παντως..Quote:
Originally posted by filipparas
Τεσπά, αν υποθέσουμε οτι το κείμενο γράφτηκε για να περάσει κάποιο μήνυμα(που προσωπικά αμφιβάλλω) νομίζω πως απέτυχε οικτρά.
σε ευχαριστω.Quote:
Originally posted by filipparas
Στο εύχομαι πραγματικά.Quote:
Originally posted by 2sweet2b4go10
σε μενα, πετυχε απολυτα παντως..Quote:
Originally posted by filipparas
Τεσπά, αν υποθέσουμε οτι το κείμενο γράφτηκε για να περάσει κάποιο μήνυμα(που προσωπικά αμφιβάλλω) νομίζω πως απέτυχε οικτρά.
και σε σενα ευχομαι καλη επιτυχια.
Προς τι οι προστριβες?Οταν διαβαζουμε κατι ο καθενας το αντιλαμβανεται διαφορετικα.Εμενα μου αρεσε η γραφη του,αλλα ισως αυτα που γραφει για εναν αναγνωστη 100+ κιλων να ειναι καπως...Αυτος τα γραφει τωρα και κανει πλακα εκ του ασφαλους,γιατι τωρα δεν ειναι σ'αυτα τα κιλα.Δε νομιζω πως θα τα εγραφε αν ηταν ακομα στα παλια του κιλα.
asteropi συμφωνώ !!!
Εμένα μου άρεσε το κείμενο, είναι διασκεδαστικό και ταυτόχρονα μπορει να παρακινήσει έναν παχύσαρκο για αλλαγή.Κάποιος που έχει φτάσει 150 κιλά μόνος του "τα κατάφερε" και κακό στον ίδιο κάνει άρα αν δεν αντέχει την σκληρή αλήθεια να κάνει κάτι γι αυτό.Δεν πρέπει να κρύβεται όπως λέει και ο συγγραφέας. Συμφωνώ 2sweet2b4go10
που τις βλεπεις τις προστριβες αστεροπη?Quote:
Originally posted by asteropi
Προς τι οι προστριβες?Οταν διαβαζουμε κατι ο καθενας το αντιλαμβανεται διαφορετικα.Εμενα μου αρεσε η γραφη του,αλλα ισως αυτα που γραφει για εναν αναγνωστη 100+ κιλων να ειναι καπως...Αυτος τα γραφει τωρα και κανει πλακα εκ του ασφαλους,γιατι τωρα δεν ειναι σ'αυτα τα κιλα.Δε νομιζω πως θα τα εγραφε αν ηταν ακομα στα παλια του κιλα.
οι διαφορετικες αποψεις , δεν ειναι προστριβες!
συζητηση κανουμε.
ειναι υποχρεωτικο να συμφωνουμε? προς Θεου!!
οσο για το εκ του ασφαλους, κανεις δεν ειναι ασφαλης, ενω ηταν παχυσαρκος απο μικρος και για τοσα χρονια χρονια και ΤΟΣΟ πολλα κιλα και δεν εχει κανει καν επεμβαση, να εχει μια δικλειδα ελεγχου...
και αυτο ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να μην το γνωριζει, καθως οπως γραφει , το 'φαινομενο γιο-γιο' του ειναι [πολυ γνωστο...
εγω πιστευω οτι ειναι ετσι ο τροπος που εκφραζεται κι αν διαβασεις κι αλλα κειμενα του, θα το διαπιστωσεις..
Πράγματι ο Κορτώ επειδή έχω διαβάσει αρκετά από τα άρθρα του στο Protagon έχει τέτοια γραφή, κυνική, καυστική και με μία μεγάλη δόση αυτοσαρκασμού. Είναι το στυλάκι του αυτό. Παρόλα αυτά όταν είχα διαβάσει για πρώτη φορά το άρθρο του αυτό, μπορώ να πω ότι είχα γελάσει με την ψυχή μου στο σημείο με τους καθρέπτες στο μπάνιο και την περιγραφή του :
"Δεν ήταν νησί, ήταν θεριό που κείτουνταν στη θάλασσα?
Και είδον εκ της θαλάσσης θηριόν αναβαίνον, έχον κέρατα δέκα και κεφαλάς επτά και προγούλια ων ουκ έστι αριθμός?
Οι αρσενικοί ιπποπόταμοι αυξάνουν διαρκώς σε μέγεθος σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους? Σκοτώνουν κροκοδείλους και λιοντάρια και είναι υπεύθυνοι για πολύ περισσότερους θανάτους ανθρώπων απ' ότι άλλα ζώα της Αφρικής?"
Εεεε συγνώμη αλλά δεν μπορούσα να διαβάσω το υπόλοιπο άρθρο από τα δάκρυα που μου προκάλεσε το σπαστικό μου γέλιο. Πιστεύω ότι είναι καλό να αυτοσαρκαζόμαστε και να τσαλακώνουμε την εικόνα μας και αυτό πιστεύω ότι υποδηλώνει και μία ευφυΐα. Παρόλα αυτά σε δεύτερη ανάγνωση μπορώ να πω ότι όντως και εμένα με προβλημάτισε το γεγονός ότι δίνει δείγματα απέχθειας προς τον άλλοτε παχύσαρκο εαυτό του. Και αυτό μου προκαλεί ένα αίσθημα λύπης για τον πόνο και την αηδία που ένιωσε για τον ίδιο του τον εαυτό. Αλλά αυτό αφορά το πως αντιμετώπισε τον ίδιο του τον εαυτό και όχι όλους τους υπέρβαρους και παχύσαρκους του κόσμου. Και αν δεν έχετε νιώσει έστω και μία φορά όπως και ο Κορτώ κοιτώντας τα κάλλη σας στον καθρέπτη μάλλον λέτε ψέμματα χεχεχεχε.
Προσωπικά ανάλογες σκέψεις έχω κάνει παλιότερα όταν είχα κάκιστη εικόνα για τον εαυτό μου και βέβαια υπάρχουν στιγμές που ακόμα και τώρα αυτοσαρκάζομαι, σίγουρα βέβαια δεν θεωρώ τον εαυτό μου ανάπηρο αλλά ασθενή. Παρόλα αυτά χαίρομαι που πλέον έχω καταφέρει να αγαπήσω τον εαυτό μου στα οποιαδήποτε κιλά μου και με φροντίζω με αγάπη και υπομονή.
συμφωνώ!:thumbup::thumbup:Quote:
Originally posted by Eli
Πράγματι ο Κορτώ επειδή έχω διαβάσει αρκετά από τα άρθρα του στο Protagon έχει τέτοια γραφή, κυνική, καυστική και με μία μεγάλη δόση αυτοσαρκασμού. Είναι το στυλάκι του αυτό. Παρόλα αυτά όταν είχα διαβάσει για πρώτη φορά το άρθρο του αυτό, μπορώ να πω ότι είχα γελάσει με την ψυχή μου στο σημείο με τους καθρέπτες στο μπάνιο και την περιγραφή του :
"Δεν ήταν νησί, ήταν θεριό που κείτουνταν στη θάλασσα?
Και είδον εκ της θαλάσσης θηριόν αναβαίνον, έχον κέρατα δέκα και κεφαλάς επτά και προγούλια ων ουκ έστι αριθμός?
Οι αρσενικοί ιπποπόταμοι αυξάνουν διαρκώς σε μέγεθος σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους? Σκοτώνουν κροκοδείλους και λιοντάρια και είναι υπεύθυνοι για πολύ περισσότερους θανάτους ανθρώπων απ' ότι άλλα ζώα της Αφρικής?"
Εεεε συγνώμη αλλά δεν μπορούσα να διαβάσω το υπόλοιπο άρθρο από τα δάκρυα που μου προκάλεσε το σπαστικό μου γέλιο. Πιστεύω ότι είναι καλό να αυτοσαρκαζόμαστε και να τσαλακώνουμε την εικόνα μας και αυτό πιστεύω ότι υποδηλώνει και μία ευφυΐα. Παρόλα αυτά σε δεύτερη ανάγνωση μπορώ να πω ότι όντως και εμένα με προβλημάτισε το γεγονός ότι δίνει δείγματα απέχθειας προς τον άλλοτε παχύσαρκο εαυτό του. Και αυτό μου προκαλεί ένα αίσθημα λύπης για τον πόνο και την αηδία που ένιωσε για τον ίδιο του τον εαυτό. Αλλά αυτό αφορά το πως αντιμετώπισε τον ίδιο του τον εαυτό και όχι όλους τους υπέρβαρους και παχύσαρκους του κόσμου. Και αν δεν έχετε νιώσει έστω και μία φορά όπως και ο Κορτώ κοιτώντας τα κάλλη σας στον καθρέπτη μάλλον λέτε ψέμματα χεχεχεχε.
Προσωπικά ανάλογες σκέψεις έχω κάνει παλιότερα όταν είχα κάκιστη εικόνα για τον εαυτό μου και βέβαια υπάρχουν στιγμές που ακόμα και τώρα αυτοσαρκάζομαι, σίγουρα βέβαια δεν θεωρώ τον εαυτό μου ανάπηρο αλλά ασθενή. Παρόλα αυτά χαίρομαι που πλέον έχω καταφέρει να αγαπήσω τον εαυτό μου στα οποιαδήποτε κιλά μου και με φροντίζω με αγάπη και υπομονή.