Printable View
Μα γιατι παλι? Ενω ολα ηταν μια χαρα παλι πεσαμε στα ιδια.. Το χειροτερο ειναι οτι δεν ξερω ουτε τον λογο ουτε τον τροπο που με οδηγησαν ξανα σε αυτην την εμμονη με το φαγητο... Και τα 3ωρακια μου μια χαρα τα εκανα και την γυμναστικουλα μου... Πως στο καλο μπαινεις απο την αρχη σε αυτο το μαρτυριο.. γιατι περι μαρτυριου προκειται... Και τωρα δεν θυμαμαι καν πωσ μπορω να ξεφυγω παλι... :'(
annak μην σε παιρνει απο κατω .............
προσπαθω αλλα ειδικα τις τελευταιες μερες δεν μπορω να το παλεψω αλλο... δεν καταλαβαινω γιατι... υποτιθεται το ειχα ξεπερασει τον τελευταιο χρονο και μετα ξανα ο ιδιος εφιαλτης.. ζηλευω πλεον ολουσ αυτους που τρωνε σαν ανθρωποι και το απολαμβανουν... ποσο θελω να γυρισω το χρονο πισω και να βρω εκεινη την ατιμη μερα που για πρωτη φορα σκεφτηκα πωωω τι χοντρα μπουτια που εχω ας κανω μια διαιτα..... γκρρρρρρρρρ
Μην ανησυχείς θα ξανά πάρεις τα πάνω σου. Πριν το καλοκαίρι είχα φθάσει τα 73 κιλα και 18 κιλα λιπος .Εγω δεν είχα εμμονή με το φαγητό αλλα με τα γλυκά . Στο τέλος του καλοκαιριού είχε φθάσει τα 84 και 29 κιλα λιπος. Τώρα ξανα ξεκίνησα και είπα δεν παει αλλο . Κιλα δεν έχασα πολλά αλλα έχασα 6 κιλα λιπος. Είμαι σίγουρη ότι θα ξανα βρεις το ηθικό σου και θα τα καταφέρεις . Καλη επιτυχία με την προσπάθεια σου
συγχαρητηρια sweetgirl.. πλεον μου φαινεται ακατορθωτο αυτο που εκανες.. και εχετε δικιο ρε κοριτσια σε αυτα που λετε.. αλλα δεν αντεχα αλλο.. μερικες φορες θελω τοσο πολυ να πω στους δικους μου το προβλημα μου αλλα δεν μπορουν να με καταλαβουν.. και μακαρι να χα λεφτα να δω καποιον ειδικο... παντως τωρα σαν να ηρεμησα λιγο... παλι καλα...
Καλησπέρα annak!
Δεν είχα ποτέ πρόβλημα βουλιμίας και δεν μπορώ να σε βοηθήσω αλλά διάβασα οτι θα ήθελες να δεις κάποιον ειδικό..
Αν εννοείς ψυχολόγο,ξέρω πως σε όλες τις περοχές και αν όχι σε όλλες στις περισσότερες υπάρχουν δημόσια κέντρα με ψυχολόγους.
Αν έχεις οποιαδήποτε ασφάλιση είναι δωρεάν αν όχι η συμμετοχή για κάθε επίσκεψη είναι μόνο 5 ευρώ..
εχω καποιες κοντα νομιζω αλλα δεν ξερω και πολλα γι αυτο.. οντως ειναι μονο τοσο λιγο..? ψιλοδισταζω αλλα θα ηθελα να παω σε εναν ψυχολογο..
Εμένα με βοήθησε το κίνητρο . Όταν γύρισα απο τις διακοπές το αγαπημένο μου τζιν δεν μου χωρούσε . Είπα ότι θα αδύνατίσω για να ξανα μπω μέσα του . Λοιπόν τώρα μπαίνω . Επίσης ένα αλλο κίνητρο είναι ότι θέλω να σταματήσω να παίρνω το μεγαλύτερο νουμερο παντελόνι . Έχω κατέβει αλλα θέλω κι αλλο . Στην αρχη της διατροφής δεν είχα πρόβλημα γτ είχε μέσα γλυκό τώρα που είμαι στη φάση διαιτα η οποία δεν έχει την αγάπη μου μέσα ναι είναι πιο δύσκολο . Όμως μετα απο καιρο έχω συνειδητοποιήσει ότι πια δεν υποκύπτω στους πειρασμούς και ότι μετα απο 5 χρόνια κατάφερα να ελεγξω τον εαυτό μου . Το συναίσθημα ότι το φαγητό δεν σε ελέγχει πια αλλα έλεγχος εσύ αυτό είναι καταπληκτικό. Είμαι σίγουρη ότι μπορείς να τα καταφέρεις . Αφού τα καταφέρεις μια φορά μπορείς και δεύτερη και τρίτη. Καλη επιτυχία ξανα
ΦΙΛΙΚΑ Sweetgirl
ναι είναι τόσα λίγα τα χρήματα..!Quote:
Originally posted by annak
εχω καποιες κοντα νομιζω αλλα δεν ξερω και πολλα γι αυτο.. οντως ειναι μονο τοσο λιγο..? ψιλοδισταζω αλλα θα ηθελα να παω σε εναν ψυχολογο..
εσύ θα αποφασίσεις αν θέλεις να πάς,το μόνο που μπορώ να σου πω είναι οτι πρέπει να πετύχεις τον ''κατάλληλο'' ψυχολόγο για να γίνει δουλεία..
Φιλικά
πρεπει να βρω το κουραγιο μου.. δν θελω να παραιτηθω και θα βρω και καποιον ειδικο για βοηθεια... εχεις δικιο αφου μπορεσα μια φορα θα μπορεσω και δευτερη...
Θα το βρεις . Στη ζωή μου είχα πολλα σκαμπανεβάσματα κιλών λόγω του ύψους μου . Τα έχανα και μόλις ψιλωνα τα ξανα εβαζα. Σε μια στιγμή τα παρατησα όλα και έβαλα πολλα κιλα . Η χειρότερη περίοδος της ζωής μου . Αυτο μου δημιούργησε ψυχολογικα προβλήματα . Την απόφαση την πηρα ενα χρονο πριν για να τα χάσω . Τώρα συνεχίζω και θα συνεχίζω μέχρι να τα καταφέρω . Προσωπικά πιστεύω ότι ο καθένας μας μπορει να καταφέρει τα πάντα αρκεί να το θέλει . Αν το θέλεις πραγματικά είμαι σίγουρη ότι θα τα καταφέρεις .
πραγματικα σκεφτομαι και εγω τα ιδια με σενα! χωρισ να εχω καποιο προβλημα ψυχολογικο, διαβαζω και ξαναδιαβαζω τις αιτιες τησ βουλημιας και δεν μου ταιριαζει καμμια απ αυτες! καταλαβαινω αυτο που λες! Μακαρι να γυρνουσα πισω στισ μερες που το φαγητο ηταν απολαυση! δεν μπορω να καταλαβω γιατι μου συμβαινει αυτο αλλα θελω να τελειωσει! και νιωθω οτι ειμαι ακομη στην αρχη!
Kαι εγώ μια από τα ίδια...έχω κουραστεί πια με τον εαυτό μου.. είχαν περάσει 2 εβδομάδες χωρίς υπερφαγικό, ένιωθα πανευτυχής, νόμιζα ότι είχα καταφέρει να ξεπεράσω τον εφιάλτη, αλλά επανήλθε δριμύτερος..χάλασα το πρόγραμμα για 2 μέρες και είπα ''οκ, δεν πειράζει , συνεχίζουμε'' και να μαι τώρα, μια εβδομάδα μετά έχοντας μπει σε δεύτερο υπερφαγικό επεισόδιο από χθες..Δεν αντέχω άλλο!! Βλέπω τον εαυτό μου στον καθρέφτη και αισθάνομαι θεόχοντρη! Δεν αντέχω άλλο να είμαι σε αυτό το σπίτι όπου δεν μπορώ να συζητήσω με κανέναν το πρόβλημα μου και ενώ έχω πει αμέτρητες φορές στη μάνα μου να σταματήσει να φέρνει αηδίες στο σπίτι, αυτή συνεχίζει και να'μαι τώρα έχοντας καταβροχθίσει πέρα από 2 πιάτα φαγητό και κριτσίνια, 1 μπολ σοκολατάκια!! :no: Αν ήμουν μόνη μου, πραγματικά θα μπορούσα να ελέγξω τον εαυτό μου..νιώθω τόση απογοήτευση αυτή τη στιγμή και αυτό χαλάει την διάθεσή μου για ενασχόληση με οτιδήποτε άλλο... Πως έξω είμαι τόσο εγκρατής με το φαγητό και μόλις φτάνω στο σπίτι, είναι συνέχεια για μένα μια πρόκληση...?Θα φτάσω στο σημείο να αποφεύγω το σπίτι μου τελείως μόνο και μόνο γι'αυτό το λόγο..είναι ένας τόσο δυσλειτουργικός χώρος για μένα..
Φυσικά έχω σταματήσει και να ζυγίζομαι αφού δεν αντέχω την σκέψη του τι θα δείξει η ζυγαριά μου.....
Melodica πρωτα απ' όλα ηρεμησε .........Οτι εγινε εγινε ...........δεν αλλαζει κατι τωρα .Ολοι εχουμε κανει κατα καιρους υπερφαγικα . Προσπαθησε να συνεχισεις κανονικα απο σημερα σαν να μην εκανες ποτε υπερφαγικο. Εχεις λιγα κιλα και δεν ειναι τοσο τραγικα τα πραγματα . Οσο για το σπιτι σου δεν ειναι λυση ουτε να το αποφευγεις ουτε να μην ψωνιζουν . Θα πρεπει εσυ σιγα σιγα να χαλιναγωγεις την συναισθηματικη σου πεινα οπως λογικα εικαζω οτι αυτη σε οδηγει σε υπερφαγικο .προσπαθησε καθε φορα που κανεις καποιο επεισοδιο εαν μπορεις να αναλυεις τι σε οδηγησε σε αυτο ωστε μηπως μπορεσεις και βρεις τη ριζα του κακου ........... Εγω πολλες φορες κανω απο ανια . Δεν εχω με τι να ασχοληθω και το ριχνω στο φαγητο .............Τελος θα σοτ έλεγα εαν θες ριξε μια ματια στο topick τριαδες και τριωρα οπου αντιμετωπιζει θα ελεγα δραστικα το προβλημα αυτο .........
εγω παλι μια χαρα ξανακανα υπερφαγικο... βλεπετε τα ατιμα τα μπισκοτα + το ψωμοτυρι(μεγαλη αδυναμια) και ολα αυτα απο αγχος... καλα τα λες alma το 8εμα ειναι να χαλιναγωγεις το συναισ8ημα αλλα πως? εχω αγχωθει τοσο πολυ με ολα οσα συμβαινουν γυρω μας και ο μονη διεξοδος και τροπος που με ανακουφιζει λιγο ειναι το φαγητο.. απο την μια με βοηθαει να ξεχαστω και απο την αλλη οι τυψεις... πφφφφφ
annak moy τωρα εγινε .............οι τυψεις το πολυ πολυ να μπλοκαρουν και το μεταβολισμο σου(δικη μου θεωρια !!!!) ..............ξεχασε οτι εγινε και προχωρα απο εκει που ησουν ................
νομιζω οτι για ολα φταιει η πανσεληνος στους ζυγους :p (πλακα κανω)... συνεχιζουμε λοιπον ξανα σαν να μην εγινε τιποτα.. τουλαχιστον το ευχαριστηθηκα και ηταν πολυ μικρη ποσοτητα φαγητου σε σχεση με αυτες που καταναλωνα στο παρελθον... παλι καλα :D εσυ alma τα εχεις αντιμετωπισει τα βουλιμικα? ξερω αυτη η ερωτηση δεν μπορει να απαντηθει ετσι ευκολα.. για τον παρον ρωταω...
Αlma μου έχεις απόλυτο δίκιο ,απλά με έχει πάρει πολύ από κάτω..3 χρόνια αυτή η κατάσταση και δεν έχω ξανανιώσει τόσο άσχημα με τον εαυτό μου πιο πριν..Χάνω για λίγο κιλά, χαίρομαι, παρατηρούν οι άλλοι την διαφορά πάνω μου και μετά ξανά τα ίδια...Δεν νιώθω τόσο ισχυρό κίνητρο να χάσω τα κιλά..Με το άγχος και την μοναξιά, ξεσπάω στο φαγητό..και το θέμα είναι ότι εκείνη την ώρα που το κάνω, καταλαβαίνω ότι κάνω βλακεία και προσπαθώ να λέω στον εαυτό μου να συνέλθει και να ανατρέξει στις λίστες που κάνω σχετικά με την απώλεια, αλλά λες και σαμποτάρω μόνη μου τον εαυτό μου και μια αόρατη δύναμη μου λέει να συνεχίσω να τρώω μέχρι να φουσκώσω..λες και θα σκάσω αν δεν φάω αυτό που θέλω εκείνη τη στιγμή..Δυστυχώς, λείπει και ο έρωτας από τη ζωή μου, έχω απογοητευτεί σε θέματα φιλίας και γενικά είναι ένας φαύλος κύκλος..αποφεύγω να συναντώ παλιούς γνωστούς γιατί φοβάμαι ότι θα με σχολιάσουν άσχημα και χάνω ευκαιρίες να βγω με αγόρια γιατί δεν πιστεύω πια στον εαυτό μου...και αυτό με κάνει να κλείνομαι όλο και πιο πολύ σε εμένα..Και δυστυχώς παρασύρομαι και εύκολα από τους πειρασμούς στους οποίους με εκθέτουν όλοι οι γύρω μου.Νιώθω ότι πραγματικά δεν μπορώ να απολαύσω μια απλή βραδιά με φαγητό με φίλους, γιατί το μυαλό μου αντί να συγκεντρωθεί στην συζήτηση, σκέφτεται συνέχεια πως θα φάει και άλλο από το τραπέζι χωρίς να με θεωρήσουν γουρούνα..Τέσπα, ήθελα απλά να τα βγάλω από μέσα μου γιατί πραγματικά όλη αυτή η κατάσταση με έχει πάει πολύ πίσω στα καλύτερα χρόνια της ζωής μου..
Σαν να βλέπω εμένα. Κι όμως πέρσι είχα καταφέρει να τα διορθώσω όλα. Δεν ξέρω πώς απλά το είχα πάρει απόφαση. Και πλέον δεν τα καταφέρνω. Αν και με το φαγητό έξω συγκρατούμαι. Διαλέγω από πριν τι και πόσο αλλά όταν είμαι σπίτι ή και όταν κάνω κάτι άλλο μονίμως προσπαθώ να διώξω την σκέψη τι θα φάω μετά. Είναι πολύ ψυχοφθορο αλλά ξέρω ότι γίνεται να το ξεπερασουμε. Μην
Melodica μηπως εαν έβαζες ενα στοχο ;;;; ενα στενο τζιν για παραδειγμα , αυτο σε απετρεπε την ωρα που εισαι μονη να κανεις υπερφαγικο...........
Μόνο έναν και 2?? 802!!!! :P Είχα κρεμάσει σε εμφανές σημείο ένα παλιό στενό μου τζην, αλλά μετά από λίγο καιρό αντί να συνεχίσει να αποτελεί κομμάτι ενθάρρυνσης για μένα, κατέληξα να το βλέπω ως ένα κομμάτι της διακόσμησης του δωματίου! :P Τα μισά μου ρούχα είναι πιο μικρά από αυτά που μου κάνουν, με αποτέλεσμα να μην ξέρω τι να βάλω κάθε φορά, και με πεισμώνει κάπως να συνεχίσω αυτό αλλά την ώρα του υπερφαγικού εξανεμίζονται όλες αυτές οι σκέψεις! Και λίστες με τα συν και τα κατα κουβαλάω πάνω μου, αλλά επίτηδες δεν τις κοιτάω την ώρα του υπερφαγικού..τι να πω πραγματικά...Βλέπω παλιές μου φώτος και μου έρχεται να βάλω τα κλάμματα..Κοιτάω τι γράφω στο ημερολόγιο μου κάθε φορά που κάνω υπερφαγικό και πως υπόσχομαι ότι θα είναι η τελευταία φορά, και τώρα οι σελίδες του ημερολογίου κοντεύουν να τελειώσουν.. Δεν ξέρω, από την μία σαν να έχω συμβιβαστεί με αυτή την εικόνα του εαυτού μου, που δεν μου αρέσει, γιατί έχω ξεχάσει τι χαρά θα μου προσφέρει να έχω πάλι ωραίο σώμα, και δεν έχω ίσως τόσο ισχυρό κίνητρο εκείνες τις ώρες...:( ( Η κατάθλιψη η ίδια είμαι....:shocked2: )