Εγκυος και παχυσαρκη

Γεια σας,
μετά από πολλούς μήνες προσπαθειών τελικά τα κατάφερα. Ήμουν 102 κιλά, με 3 μήνες σε διαιτολόγο έχασα κάποια και τώρα έμεινα έγκυος στα 97. τι θα κάνω??? έχω αγχωθεί υπερβολικά. έπρεπε να έχω χάσει κι άλλα. μόλις πριν από 3 μέρες έμαθα ότι είμαι έγκυος και ήδη βλέπω στον ύπνο μου εφιάλτες. ότι είναι ένας άντρας και μου λέει ότι θα πεθάνω αφού γεννήσω το παιδί μου, ότι δεν πάει τίποτα καλά στους 9 μήνες γιατί είμαι πολλά κιλά και διάφορα τέτοια. σήμερα ξύπνησα κλαίγοντας. υπάρχει καμία κοπέλλα με αντίστοιχο πρόβλημα? έγκυος με πολλά κιλά??? σας ευχαριστώ..

Κοπέλα μου κατ αρχήν συγχαρητήρια!! Θα είσαι μια χαρα κι εσυ και το παιδάκι σου.
Πρέπει να πας σε κάποιον ειδικό σε θέματα διατροφής και να σου δώσει ένα διαιτολόγιο για την εγκυμοσύνη. Στο διαιτολόγιο αυτό θα υπάρχουν τροφές με πολλά θρεπτικά συστατικά, με βιταμίνες, ασβέστιο κλπ. Θα φροντίσεις οι όποιες παρασπονδίες να είναι με υγιεινές τροφές και απο μόνη σου, πχ ψωμάκι ολικής άλεσης, τυρί με χαμηλά λιπαρά, φρούτα, ανάλατους ξηρούς καρπούς κλπ. Πιστεύω πως είναι πολύ σημαντικό να αποφύγεις τελείως γλυκά, κρουασάν, πίτσες, σοκολάτες, τσιπς και γενικά τροφές με άδειες θερμίδες.

Ξέρω τουλάχιστον δύο κοπέλες που ήταν παχύσαρκες όταν έμειναν έγκυες και οι δυο χαίρουν άκρας υγείας. Η μία μάλιστα μόλις γέννησε ήταν λιγότερα κιλά απο πριν μεινει έγκυος. Ακολουθώντας σωστή διατροφή βεβαίως. Σκέψου οτι έχεις ακόμα ένα πολύ δυνατό κίνητρο τώρα, το εμβρυάκι σου!

xontroyla31 μην αγχονεσαι αδικα για τα κιλα κ χαλαρωσε κ απολαυσε αυτους τους υπεροχους μηνες της ζωη σου. εγω εμεινα εγκυος 99 κιλα εχασα 3 αρχικα κ τον τελευταιο μηνα τα πηρα.ετσι γεννησα στα κιλα που αρχισα. 2 μηνες μετα που γεννησα ημουν 88 χωρις καν να το καταλαβω. στη διαρκεια τη εγκυμοσυνης δεν ειχα κανενα προβλημα απο τα κιλα ουτε εγω ουτε το παιδι κ ολα πηγαν καλα.το μονο αρνητικο ηταν οι εμετοι που δεν ειχαν να κανουν με τα κιλα μου. προσεχα να μη τρωω βλακιες οχι για μενα η για τα κιλα! αλλα για το ανθρωπακι που ειχα μεσα μου,αποφυγα γλυκα κ πολλα λιπαρα χωρις ομως να ειμαι υπερβολικη.εξαλου εμεις με τα παραπανω κιλακια ειναι δυσκολο να παρουμε πολλα στην εγκυμοσυνη.εχουμε μαθει να τρωμε αρκετα κ απλα το συνεχιζουμε.οι καυσεις ειναι περισσοτερες κ ετσι σπανια περνουμε αλλα.δε βρισκουμε την εγκυμοσυνη σαν δικαιολογια να φαμε οτι δε τρωγαμε τοσο καιρο οπως κανουν μερικες αδυνατες. :P θα δεις ολα καλα θα πανε! να ακους τις συμβουλες του γυναικολογο σου κ με το καλο να παρεις το μικρουλησου αγκαλιτσα!

xontroyla31 καλησπέρα, όλα καλά θα πάνε το άγχος είναι ο μόνος εχθρός !!!
Εγώ έμεινα έγκυος στην 2η κόρη μου και ήμουν 123κιλά.
Λόγω του βάρους μου ο γιατρός μου μου έδωσε να κάνω την καμπύλη ζαχάρου πιο νωρίς (αντι για τον 5ο μήνα στον 2ο μήνα) αλλά και triplex καρδιάς προληπτικά .... είχα την ατυχία και έκανα ζάχαρο εγκυμοσύνης αλλά δεν το έβαλα κάτω ... με την διαβητολόγο μου που είναι ταυτόχρονα και ενδοκρινολόγος μου (είχα από πριν πρόβλημα με τον θυρεοειδή ) τα καταφέραμε μια χαρά ... μου έδωσε πρόγραμμα διατροφής για διαβήτη εγκυμοσύνης και όλα πήγαν κατ΄ευχήν αφού προσαρμόστηκα αμέσως ....
Όλα είναι στο χέρι μας !!!!
Απλά χωρίς άγχος !!!!
Καλή σου τύχη και ότι χρειαστείς εδώ είμαστε !!!

σας ευχαριστώ όλες για τα καλά σας λόγια. ελπίζω να πάνε όλα καλά. μου δίνετε πολύ κουράγιο..

Γεια σου, συγχαρητηρια για την εγκυμοσυνη σου, ευχομαι ολα να πανε καλα και να χαρεις το μωρακι σου στην αγκαλια σου.Το θεμα σου με αγγιξε γιατι προσφατα σχετικα αντιμετωπισα το ιδιο θεμα και τις ιδιες φοβιες (και χειροτερες) με σενα.Εμεινα εγκυος τον προηγουμενο Σεπτεμβριο.Παχυσαρκη μετα την πρωτη γεννα το 2007, 90 κιλα συν-πλην την τελευταια πενταετια.Αν και ηθελα δευτερο παιδακι ελεγα οτι θα χασω πρωτα εστω καποια απο τα κιλα που με φιλοδωρησε η πρωτη εγκυμοσυνη και η ακατασχετη υπερφαγια μου, αλλα ο καιρος περνουσε και τα κιλα δεν χανονταν.Εχοντας βαλει 22 κιλα στην πρωτη εγκυμοσυνη, ελεγα οτι αν ξαναμεινω εγκυος θα χτυπησω κατοσταρα σιγουρα.Τον περασμενο Σεπτέμβριο εμεινα εγκυος.Το μεγαλυτερο αγχος μου ήταν όχι τοσο τα κιλα σαν αριθμος αλλα αν θα τα εβγαζα περα με την εγκυμοσυνη με ενα σωμα βαρυ και κουρασμενο, το οποιο θα επιβαρυνοταν ακομα περισσοτερο.Φυσικα η γιατρος μου, χωρις να με αγχωνει, χαρακτηριστικα μου ελεγε οτι τα κιλα μου δεν ηταν τραγικα και οτι τα ειχαν καταφερει γυναικες με πολυ περισσοτερα κιλα, μου συνιστουσε να τρωω συγκρατημενα, οχι γλυκα, οχι ψωμι και να μην βαλω πανω απο 10 κιλα.Ομολογω οτι ειχα περισσοτερο αγχος για μενα, αν θα τη βγαλω καθαρη, παρα για το μωρο.Μετα τον 4ο μηνα ειχα κιρσους, απο τα γεννητικα οργανα μεχρι τα γονατα.Μαυρες σκεψεις, εφιαλτες, οχι οτι θα παθαινα θρομβωση, οχι δεν θα αντεχε η καρδια μου και αλλα τετοια.Τελικα αγαπητη μου, ολα πηγαν καλα, εβαλα 14 κιλα τα οποια εχασα αμεσως μετα τη γεννα, δεν θα σου οτι καταπιεστηκα φοβερα και δεν εφαγα, αλλα ισως επειδη η κοιλια μου ηταν από νωρις πολυ μεγαλη και ψηλα, ενιωθα δυσφορια οταν ετρωγα παραπανω και ετσι τουλαχιστον κατα την διαρκεια της εγκυμοσυνης δεν εκανα επεισοδια υπερφαγικα.Θα μπορουσα να ειχα προσεξει περισσοτερο και να ειχα βαλει λιγοτερα κιλα αλλα δεν νομιζω οτι η διαφορα ως προς το αποτελεσμα θα ηταν μεγαλη.Δοξα τω θεω μια χαρα γεννησα, ειμαστε καλα το μωρο μου και γω. Ειμαι σιγουρη οτι το ιδιο θα συμβει με σενα και το μωρακι σου.Μια συμβουλη, αν μου επιτρεπεις,να αποφυγεις κατι που εγω εκανα συστηματικα και φυσικα μου χαλουσε απιστευτα την ψυχολογια.Μην μπαινεις σε διαφορα ιατρικα και μη σαιτ και διαβαζεις σε σχεση με την παχυσαρκια και την εγκυμοσυνη.Θα αγχωθεις χωρις λογο, πιστεψε με, το εκανα εγω παροτι ηξερα οτι μου εκανε κακο, εσυ ελπιζω να το αποφυγεις.Η εγκυμοσυνη σου ειναι μια φυσιολογικη κατασταση και ολα θα εξελιχθουν μια χαρα.Τις θερμες ευχες μου

Γεία σου xontroula!!!!!!Ήμουν κι εγώ μια έγκυος και παχυσαρκη ταυτόχρονα !!!!!Έμεινα έγκυος ακριβώς στα κιλά που είσαι κ στον ένατο ήμουν μόνο εκατόν έξι.Ο γιατρός μου στοιχήματιζε το λιγότερο είκοσι πέντε.Ευτυχώς όλα πήγαν καλά χωρίς κανέναν κίνδυνο.Θελω να σου πω πως με τα κλάματα στεναχωρεις το μωράκι σου και δεν βοηθάς κανέναν.Σου ευχομαι από καρδιάς να έχεις μια υπέροχη εγκυμοσύνη όσο γίνεται πιο εύκολη και ήρεμη!!!!! Αν δεν καταφεύγεις σε διατροφικες υπερβολές όλα θα πάνε υπέροχα!!!!! :grin:

Καλημέρα χοντρούλα μου!!!! Συγχαριτήρια για την εγκυμοσύνη!!! Καταρχάς θα σου πω να μην ανχώνεσε, και όσο ακολουθάς τις οδηγείες του γιατρού σου θα πάνε όλα καλά!!!

Εγώ το πρώτο μου μωρό έμεινα έγκυος στα 112-113 κιλά (κάπου εκεί). τελείωσε η εγκυμοσύνη στα 100 κιλά, αλλά εγώ είχα άλλα προβλήματα που δεν υπάρχει περίπτωση να έχεις εσύ.

Τώρα το δεύτερό μου έμεινα έγκυος στα 92.4 και σήμερα, είμαι 14 βδομάδες έγκυος και 90.4 κιλά (αν δεν μου κάνει πλάκα δηλαδή η ζυγαριά). Επομένως μην φοβάσαι τίποτα και όλα καλά θα πάνε.

Επίσεις υπάρχει και αυτό το πιο παλιό θέμα που μπορείς να ρίξεις μια ματιά.

http://www.eatingdisorders.gr/forum/...ge=1#pid140912

για ότι χρειαστείς εδώ είμαστε!!!! Φιλάκια

Quote:

---

Originally posted by polinaki1983


Τώρα το δεύτερό μου έμεινα έγκυος στα 92.4 και σήμερα, είμαι 14 βδομάδες έγκυος και 90.4 κιλά (αν δεν μου κάνει πλάκα δηλαδή η ζυγαριά).

---

συγγνώμη που παρεμβαίνω στο τόπικ περί εγκυμοσύνης αλλά θέλω να συγχαρώ την Πωλίνα μας! Είσαι φοβερή! Νομίζω θα ακολουθήσεις τα χνάρια του μιτσόκολου και θα γεννήσεις ελαφρύτερη, γιούπιιιιι για το 90!

:) ναι μπραβοοο κ απο μενα φιλεναδα την κατηφορα :* κ σε λιγο θα ειστε 2 οι κουκλες!

Σας ευχαριστω κοριτσια αν και πιστευω πως με δουλευει η ζυγαρια μου.

Απλα το ειπα σας παραδειγμα στην φιλη μας οτι ακολουθωντας σωστα τις οδηγειες οχι μονο δεν παιρνεις βαρος αλλα ισως και να χασεις και λιγο.

δε σε δουλευει πωλινα μου ειναι πραγματικοτητα! :) κ ειμαισιγουρη κ οτι η χοντρουλα θα τα πει μια χαρα!

αχ τι να σας πω, να είστε όλες καλά. marlen έχεις δίκιο. συνέχεια διαβάζω όλα τα προβλήματα που έχουν τα κιλά σε μας και στα μωρά και είμαι σίγουρη ότι θα τα πάθω όλα. έχω αγχωθεί τόσο πολύ που δεν μπορώ να χαρώ. ο διαιτολόγος δε μου τα είπε καθόλου άσχημα, θα τα βολέχουμε λέει αλλά τρέμω στην ιδέα ότι την παράλλη βδομάδα έχω ραντεβού με τον γυναικολόγο και θα φωνάξει μπροστά στον άντρα μου πόσα κιλά είμαι.. ο καημένος δεν το ξέρει, και όλο με ρωτάει αλλά αυτός είναι στέκα. τι να του πω? όχι ότι δεν με βλέπει αλλά ας μην ξέρει και το νούμερο. πριν μερικούς μήνες είχα μια τραγική εμπειρία στο τμήμα στείρωσης στο Αλεξάνδρας. Με έστειλε εκεί μια γνωστή και αφού πήγα πρώτη φορά με ρωτήσαν πόσα κιλά είμαι στο ιστορικό και είπα 10 πιο κάτω γιατί ντράπηκα. ήταν 3 αδύνατες και με κοιτούσαν σα να είχα κάνει έγκλημα. μου δώσαν λοιπόν να κάνω ένα σκασμό εξετάσεις αιματολογικές, γυναικολογικές, τα πάντα. (ειδικά στην σαλπιγγογραφία πέθανα.. πόνος αφόρητος και καθόλου διακριτικοί. πρέπει να μπήκε όλο το προσωπικό μέσα. μετάνιωσα ειλικρινά που δεν είμαι πλούσια για ιδιωτικό).
τσπ αφού τους πήγα τις εξετάσεις όλες και ήταν νορμάλ όλες, αυτές αφού δεν ξέραν τι να πούνε γιατί δεν μένω έγκυος, (το ότι δεν έκανα ποτέ ωορηξία δεν είχε καμία σημασία) με σύρανε πάνω στη ζυγαριά. και όταν είδαν το νούμερο, το φωνάζανε παντού, λέγαν ότι θέλω ξύλο να είμαι σ αυτά τα χάλια στην ηλικία μου και να λέω και ψέμματα (οκ σκοτώστε με είπα ψέμματα). έφυγα απο κει κλαμμένη και ορκισμένη ότι δεν θέλω παιδί. τελικά πήγα σε έναν φοβερό γιατρό που είπε η μάνα μου, και έμεινα με την πρώτη. μου έγραψε και κάτι χάπια που μου κόψαν και την όρεξη, έχασα και ήδη 5 κιλά και έμεινα και έγκυος.
συγνώμη που σας κούρασα απλά δεν μπορώ να πω τον πόνο μου πουθενά αλλού. ποιος θα καταλάβει? κάποια που είναι σε διαστάσεις μοντέλου?
σας ευχαριστώ και πάλι όλες, και όλες να τα πάμε τέλεια εύχομαι. και μακάρι κάποτε να τελείωνε ο ρατσισμός για τους χοντρούς, τους κοντούς, τους αδύνατους κλπ...

Το ότι πάμε σε δημόσιο νοσοκομείο επειδή δεν είμαστε όλες με λεφτά για ιδιωτικό, δε δίνει σε κανέναν το δικαίωμα ούτε να σου ασκεί κριτική πόσο μάλλον να σε επιπλήτει. Λυπάμαι πολύ που έφυγες κλαμένη και όχι με το κεφάλι ψηλά αφού θα τις είχες βάλει στη θέση τους. Από τις δικές σου εισφορές πληρώνονται, υπάλληλοί σου είναι κατά κάποιο τρόπο οφείλουν να σε σέβονται και να κάνουν τη δουλειά τους και μόνο. Καταλαβαίνω ότι σοκαρίστηκες όμως...Ό,τι έγινε έγινε, να είναι καλά η μανούλα που σε έστειλε στον κατάλληλο άνθρωπο και τώρα περιμένεις το δικό σου μωράκι!!! Δεν έχει κανένα νόημα να σκέφτεσαι τι έγινε...Όσο για τον άντρα σου αν νιώθεις πολύ άσχημα και δεν μπορείς να ησυχάσεις στη σκέψη της από κοινού επίσκεψης στο γιατρό, παρακάλεσέ τον να μην έρθει αυτή τη φορά...

Το τμήμα στείρωσης στο Αλεξάνδρας το είχα μάθει και γω καλά, και τα 102 κιλά που είχα όταν το επισκέφτηκα ήταν ο λόγος που με ψέλνανε συνεχώς. Έκανα κι εγώ κάτι εξετάσεις οδυνηρές, και η συμπεριφορά τους με έκανε να πεισμώνω. Όταν αναζητούσα κέντρο για την εξωσωματική, πρώτα σημειώνανε το βάρος μου και την ηλικία μου (τότε 39) και μετά τα υπόλοιπα στοιχεία. Όταν κόντρα στις προβλέψεις τους έμεινα έγκυος με την πρώτη, είχα να αντιμετωπίσω σε όλη την εγκυμοσύνη την άσχημη συμπεριφορά του γυναικολόγου. Αν και έγκυος, μετρούσα κάθε μπουκιά που έβαζα στο στόμα μου, κάτι που επιδεινώθηκε όταν προέκυψε ο διαβήτης κύησης. Αν και ο γυναικολόγος μου φώναζε πως φταίνε τα κιλά για αυτό, στο διαβητολογικό του Αλεξάνδρας έβλεπα πως ήμουν η μόνη χοντρούλα. Όλα πήγαν καλά, δεν έβαλα γραμμάριο, και δυστυχώς για μένα δεν έχασα γραμμάριο με τη γέννα - οι περισσότερες γεματούλες χάνουν κιλά με τη γέννα!
Επειδή η ζωή είναι παράξενη, λίγα χρόνια μετά και αρκετά κιλά πιο πάνω (120 αισίως!), μαθαίνω στη 13η βδομάδα πως ο πελαργός με ξαναεπισκέφτηκε. ʼλλαξα πάνω από 5 γυναικολόγους, καθώς δεν ήθελα με τίποτα να περάσω ξανά την ίδια μουρμούρα. Δύσκολη εγκυμοσύνη, να φανταστείς πως επειδή ήμουν σε επαρχιακή πόλη χρειάστηκε να νοσηλευτώ προληπτικά σε μεγάλο νοσοκομείο με νεογνολογικό τμήμα ώστε να μην αντιμετωπίσω πρόβλημα σε τυχόν πρόωρο τοκετό.
Μήνυμα πρώτο: Βρες γυναικολόγο που να ξέρει το πρόβλημα της εγκυμοσύνης σε παχυσαρκία. Μόνο κάποιος που ξέρει τα προβλήματα μπορεί να σου δώσει τις σωστές κατευθύνσεις.
Μήνυμα δεύτερο: ʼρχισε από τώρα να προσέχεις τη διατροφή σου. Μια διαίτα 2500 θερμίδων (κάπου εκεί μου την είχε βγάλει ο γυναικολόγος και ο ενδοκρινολόγος) είναι απαραίτητη σε όλη την εγκυμοσύνη.
Μήνυμα τρίτο: Αν φοβάσαι μην μάθει ο άντρας σου τα κιλά σου, κράτησέ τον έξω από το ιατρείο όσο κρατάει η εξέταση. Φώναξέ τον στον υπέρηχο, ή σε ό,τι τον θέλεις δίπλα σου, αλλά δικαιούσαι προσωπική επαφή με το γυναικολόγο σου.
Καλή συνέχεια, και να χαίρεσαι το μωράκι που μεγαλώνει στην κοιλίτσα σου!

anna 65 δηλαδή δεν είμαι η μοναδική που θέλω να δείρω τις θείτσες στο Αλεξάνδρας ε? και νόμιζα πως μόνο σε μένα είχαν αυτή τη συμπεριφορά. να σου ζήσουν τα παιδιά σου.

Όχι, οι θείτσες έχουν την ίδια απαράδεκτη συμπεριφορά σε όλες! Τα επιπλέον κιλά προσδίδουν επιπλέον ρίσκα στις εγκυμοσύνες, και πραγματικά υπάρχουν πολλοί που προτιμούν να τα αποφεύγουν διώχνοντας τις γεματούλες. Για αυτό σου λέω, αν δεις πως ο γυναικολόγος πετάει "καρφάκια" για τις χορταστικές καμπύλες σου, τρέχα μακρυά!
Και στις δύο εγκυμοσύνες δεν άλλαξα καθόλου γκαρνταρόμπα. Απλά, απόφυγα κάποια σφικτά κομμάτια πχ ζώνες. Εξηγούσα στον περίγυρο ότι είμαι έγκυος ακόμη και στον έκτο μήνα - καμία κοιλίτσα να προεξέχει περισσότερο από ότι συνήθως! Το κορυφαίο ήταν όταν με ρώτησε μια γνωστή μου πότε γεννάω και της εξήγησα πως ο γιος μου ήταν ήδη 5 μηνών... Αυτά να τα περιμένεις, να μην σε πτοούνε όμως. Το σημαντικό είναι πως το μωράκι σου έρχεται στον κόσμο, και θα είσαι ο κόσμος όλος για αυτό!

χοντρουλα συγχαρητήρια για το μωράκι σου! εύχομαι να πάνω όλα καλά και να το απολαύσεις!! Η εγκυμοσύνη είναι μια όμορφη και μοναδική περίοδος που πρέπει να την χαρείς. Γιατί καμία αλλη εγκυμοσύνη σε είναι σαν την πρώτη!
Συμφωνω με τις φίλες πιο πάνω πως αν δεν έχεις ήδη απευθυνθεί σε κάποιον επαγγελματια υγείας για τα κιλά σου , τώρα ήρθε η ώρα να το κάνεις και θα δεις που όλα θα πάνε καλά. Δεύτερον ο σωστός γιατρός θα πρέπει να είναι αυτός που δεν σε αγχώνει και είναι σίγουρος για τον εαυτό του. Ο δικός μου ποτέ δεν μου είχε κάνει λόγο για τα κιλά μου , μόνο όταν με ζυγισε η μαία την πρώτη φορά (ούσα 110 κιλά) μου σύστησε να προσέξω για να μην βάλω πάνω από 10. Μην αγχώνεσαι γιατί το σημαντικό είναι να είσαι ήρεμη και χαρούμενη για να είναι και το μωρό σου. Η θετική σκέψη φέρνει θετικά πράγματα στην ζωή μας. Και πάλι συγχαρητήρια!!!

Αυτο ειναι το αγχος μου.... φοβαμαι να μεινω εγκυος γιατι δεν εχω χασει τα κιλα που πρεπει...
Ξερω ειμαι υπερβολικη....
Τι χαπια σου εγραψε και κοπηκε η όρεξη??

xontroula δες τι εγραψα σε αλλο τοπικ
μπραβο polinaki με το καλο και το μωρακι σου οτι καλυτερο σου ευχομαι !
εγω παλι οταν εμεινα εγκυος στην κορη μου ειμουν 120 και οταν γεννησα 110
στο γιο μου παλι δεν ειχε καταλαβει κανεις οτι ειμουν εγκυος απλα ολοι ξαφνιαστικαν οταν με ειδαν με το μωρο εμεινα εγκυος 125 και οταν γεννησα και βγηκα ειχα φτασει 105 ( εχανα σε ολη την εγκυμοσυνη κιλα + το μωρο ) ειναι και τα 2 υγειεστατα και κουκλια ( κουκουβαγια εεε) αν και μεγαλωσανε πια !
και μαλιστα με κανονικη γεννα και οχι καισαρικη και ας μου λεγανε οτι με τοοοοοοοοοοοοοοσα κιλα δε θα μπορεις να γεννησεις κια ομως τους εβγαλα ψευτες
ειχα και εγω ενδοκρινολογο και διαβητολογο που με παρακολουθουσε αλλα δεν χρειαστικε παρα μονο να μετραω το ζαχαρο καθημερινα μηπως και ανεβει και δεν με πιστευεις σου στελνω u2u το facebook μου να δεις φοτο απο τα καμαρια μου !!

Quote:

---

Originally posted by xontroyla31
αχ τι να σας πω, να είστε όλες καλά. marlen έχεις δίκιο. συνέχεια διαβάζω όλα τα προβλήματα που έχουν τα κιλά σε μας και στα μωρά και είμαι σίγουρη ότι θα τα πάθω όλα. έχω αγχωθεί τόσο πολύ που δεν μπορώ να χαρώ. ο διαιτολόγος δε μου τα είπε καθόλου άσχημα, θα τα βολέχουμε λέει αλλά τρέμω στην ιδέα ότι την παράλλη βδομάδα έχω ραντεβού με τον γυναικολόγο και θα φωνάξει μπροστά στον άντρα μου πόσα κιλά είμαι.. ο καημένος δεν το ξέρει, και όλο με ρωτάει αλλά αυτός είναι στέκα. τι να του πω? όχι ότι δεν με βλέπει αλλά ας μην ξέρει και το νούμερο. πριν μερικούς μήνες είχα μια τραγική εμπειρία στο τμήμα στείρωσης στο Αλεξάνδρας. Με έστειλε εκεί μια γνωστή και αφού πήγα πρώτη φορά με ρωτήσαν πόσα κιλά είμαι στο ιστορικό και είπα 10 πιο κάτω γιατί ντράπηκα. ήταν 3 αδύνατες και με κοιτούσαν σα να είχα κάνει έγκλημα. μου δώσαν λοιπόν να κάνω ένα σκασμό εξετάσεις αιματολογικές, γυναικολογικές, τα πάντα. (ειδικά στην σαλπιγγογραφία πέθανα.. πόνος αφόρητος και καθόλου διακριτικοί. πρέπει να μπήκε όλο το προσωπικό μέσα. μετάνιωσα ειλικρινά που δεν είμαι πλούσια για ιδιωτικό).
τσπ αφού τους πήγα τις εξετάσεις όλες και ήταν νορμάλ όλες, αυτές αφού δεν ξέραν τι να πούνε γιατί δεν μένω έγκυος, (το ότι δεν έκανα ποτέ ωορηξία δεν είχε καμία σημασία) με σύρανε πάνω στη ζυγαριά. και όταν είδαν το νούμερο, το φωνάζανε παντού, λέγαν ότι θέλω ξύλο να είμαι σ αυτά τα χάλια στην ηλικία μου και να λέω και ψέμματα (οκ σκοτώστε με είπα ψέμματα). έφυγα απο κει κλαμμένη και ορκισμένη ότι δεν θέλω παιδί. τελικά πήγα σε έναν φοβερό γιατρό που είπε η μάνα μου, και έμεινα με την πρώτη. μου έγραψε και κάτι χάπια που μου κόψαν και την όρεξη, έχασα και ήδη 5 κιλά και έμεινα και έγκυος.
συγνώμη που σας κούρασα απλά δεν μπορώ να πω τον πόνο μου πουθενά αλλού. ποιος θα καταλάβει? κάποια που είναι σε διαστάσεις μοντέλου?
σας ευχαριστώ και πάλι όλες, και όλες να τα πάμε τέλεια εύχομαι. και μακάρι κάποτε να τελείωνε ο ρατσισμός για τους χοντρούς, τους κοντούς, τους αδύνατους κλπ...

---

καταρχην συγχαρητηρια για την εγκυμοσυνη σου,κοιτα να χαρεις τη περιοδο αυτη ειναι ,οτι ωραιοτερο μπορει να συμβει σε μια γυναικα

κατα δευτερον αυτες εκει οι νοσοκομες να τις κανει ο....
καλα δε ντρεπονται;αλλα τι λεω...
δε θα ντρεπεσαι κοπελα μου για τα κιλα σου,τωρα εισαι εγκυος και δε θα στεναχωριεσαι,εχεις μια ψυχουλα που εξαρταται απο σενα,οχι μονο απο το τι θα τρως αλλα και απο τη ψυχολογια σου.
την επομενη φορα,κοιτα να τις κοιτας κατα προσωπο,δεν εχεις να ντρεπεσαι για τπτ,ισα ισα αυτες μαλλον ειναι δυστυχισμενες και το παιζουν χαρουμενες και ωραιες εις βαρος μιας εγκυμονουσας.

λοιπον αυτο που ηθελα να σε πω εγω,ειναι οτι κι εγω περιπου ιδια ιστορια ειχα με σενα.
ημουν 109 κιλα και πηγαινα σε διαιτολογο.
ειχα φτασει στα 84 καπου εκει,οταν εμεινα εγκυος.
χαρηκα τοσο πολυ...
εκανα το λαθος να σταματησω τη διαιτολογο-λογω οικονομικων,αλλα ολα πηγαν μια χαρα και εβαλα 12 κιλακια-ειναι μια χαρα και τα εχασα ολα μετα τη γεννα.
δηλαδη τα 10 εχασα αλλα τελος παντων.
τωρα οσον αφορα το θεμα οτι φοβασαι,να μη φοβασαι τπτ.δεν υπαρχει κανενα προβλημα για το μωρο και τη διαιτα σου μπορεις να συνεχισεις κανονικα,αρκει να μην ακους σχολια οτι πρεπει να τρως για 2 κι αλλες τετοιες βλακειες.
απλα ο διαιτολογος θα σου προσαρμοσει το προγραμμα.
να τον ακους και ολα θα πανε καλα.

τωρα αν με ρωτας πως και εγω εφτασα να ζυγιζω τοσα πολλα κιλα,ειναι ασχετο με την εγκυμοσυνη,οπως σε ειπα εβαλα λιγα κιλα-σχετικα-και τα χασα ολα αμεσως.
αλλο που εγω ημουν ηλιθια και εφαγα μετα τον περιδρομο :-))

εσυ να κοιτας το μωρακι σου και κοιτα να βαλεις και τικερακι.

κι αν θες να ξερεις το μικρουλακι αυτο θα σε αγαπαει οπως και να σαι.

εμενα ο πριγκηπακος μου,το ξερω με λατρευει κι ας ειμαι οσα κιλα ειμαι...

την υγεια μας να χουμε και ολα γινονται οκ;
εδω θα μαστε να τα λεμε κοπελα μου/
καλη εγκυμοσυνη να χεις!!!

mitsimou μου εγραψε τα glucophace τα οποία είπε ότι βοηθούν και στην ωορηξία γιατί εγώ δεν έκανα. και ναι, είσαι υπερβολική. τώρα τα σταμάτησα βέβαια αλλά με βοήθησαν πολύ. κορίτσια άργησα να απαντήσω γιατί πέρασα αυτή την ίωση και ήμουν κρεβάτι 5 μέρες. αύριο πάω να κάνω τον πρώτο υπέρηχο! επιτέλους γιατί με τόσο βήχα φοβήθηκα πολύ. τα καλά νέα είναι ότι μόνο σούπες και υγρά, με φτάσανε σχεδόν 94,5! σε λίγες μόνο μέρες! είμαι πολύ χαρούμενη και ελπίζω να μην τα ξαναπάρω. σας ευχαριστώ όλες για τα καλά σας λόγια. καλλιόπη φυσικά και σε πιστέυω και να σου ζήσουνε τα μωρά σου.

Περαστικά σου κούκλα μου και να μας γράψεις αύριο την πρώτη σου επαφή με το σποράκι σου!!!!!

ευχαριστω καλη μου xontroyla31 μονο που πια δεν ειναι μωρα ;p
μεγαλωσανεεεεε
και μαλιστα πολυ !
19 η μεγαλη και 11 ο μικρος!

κορίτσια γεια σας και πάλι. χθες πήγα πρώτη φορά στον γιατρό. όλα καλά. είμαι στην 6η βδομάδα τελικά. έγινε καθυστερημένα η σύλληψη. εντωμεταξύ όλα καλά, αλλά εγώ λέω πριν πάω όχι, δεν θα γίνομαι ρεζίλι να λέω στην κάθε μια μη πεις πόσα κιλά είμαι. το είπα λοιπόν στον άντρα μου!!!! (ο οποίος απλά γέλασε και μου λέει ε δε σου φαίνεται, έχεις βαριά κόκκαλα!) αυτό δεν έχει ξαναγίνει. τέλος όλα λοιπόν. και τελικά ο γιατρός δεν με ζύγισε καν. μου είπε αφού έχεις διαιτολόγο, να φροντίσεις απλά μην πάρεις πολλά. όλα καλά λοιπόν μου έφυγε μεγάλο βάρος. αυτά είχα να σας πω. όλα καλά λοιπόν, είμαι πολύ χαρούμενη, είδα και το μωρό (την τελίτσα μου) και όλα καλα!

μπραβο κοπελαρα μου!!! συγχαρητηρια. παντως θα σου πω κατι, ξαδερφη του αντρα μου με πολλα κιλα νομιζω 125 ηταν και με ζαχαρο (εκανε ινσουλινη) εκανε 2 πανεμορφα κοριτσακια . μετα τη γεννα δε εχασε αρκετα.

αν μπορεις παρε γυρω στα 7-10 κιλα .

πολλα μπραβο

Με το καλό κοπελιά, όλα θα πάνε καλά!

Δεν διάβασα τα προηγούμενα μνμτα, αλλά ξέρω περιπτώσεις (μέσα κ τη δική μου) που η εγκυμοσύνη ήταν η καλύτερη περίοδος για υγιεινή διατροφή και ευκαιρία απώλειας πραγματικών κιλών! Πραγματικά κιλά εννοώ τα δικά σου, του δικού σου σώματος, όχι της εγκυμοσύνης. Δλδ, αν κάνεις σωστή διατροφή και όχι υπερβολές (το "τρώω για 2" δεν ισχύει!!!), να δεις που τα κιλά μετά τη γέννα, άσε που δεν θα είναι πολλά, αλλά θα τα χάσεις κ γρήγορα. Στο πρώτο μου παιδάκι δεν πρόσεχα, έβαλα 14 κιλά, μου έμειναν τα 7 μπαστακωμένα! Στο δεύτερο, ήμουν πιο μετρημένη, κινούμουν περισσότερο κι έβαλα μόνο 5 κιλά. Ίσα ίσα του παιδιού και των "υπόλοιπων". Όταν έφυγε και το πρήξιμο των πρώτων ημερών ένιωθα πολύ καλύτερα! Τα κιλά μου ήταν 2 λιγότερα απ' όσα όταν είχα μείνει έγκυος. Τώρα βέβαια προσπαθώ να χάσω κ τα της πρώτης εγκυμοσύνης μαζί με κιλά ετών....

Σωστή διατροφή, μικρά και συχνά υγιεινά γευματάκια, περπάτημα όσο μπορείς, για τις λιγούρες και τα διάφορα "ωραία" στομαχικά μου μπορεί να έχεις το α' και γ' τρίμηνο προτείνω παξιμαδάκια!

Και μην αγχώνεσαι! Είναι η πιο όμορφη περίοδος της ζωής σου!

Quote:

---

Originally posted by marymary
xontroyla31 καλησπέρα, όλα καλά θα πάνε το άγχος είναι ο μόνος εχθρός !!!
Εγώ έμεινα έγκυος στην 2η κόρη μου και ήμουν 123κιλά.
Λόγω του βάρους μου ο γιατρός μου μου έδωσε να κάνω την καμπύλη ζαχάρου πιο νωρίς (αντι για τον 5ο μήνα στον 2ο μήνα) αλλά και triplex καρδιάς προληπτικά .... είχα την ατυχία και έκανα ζάχαρο εγκυμοσύνης αλλά δεν το έβαλα κάτω ... με την διαβητολόγο μου που είναι ταυτόχρονα και ενδοκρινολόγος μου (είχα από πριν πρόβλημα με τον θυρεοειδή ) τα καταφέραμε μια χαρά ... μου έδωσε πρόγραμμα διατροφής για διαβήτη εγκυμοσύνης και όλα πήγαν κατ΄ευχήν αφού προσαρμόστηκα αμέσως ....
Όλα είναι στο χέρι μας !!!!
Απλά χωρίς άγχος !!!!
Καλή σου τύχη και ότι χρειαστείς εδώ είμαστε !!!

---

Και για να συμπληρώσω τα παραπάνω όταν γύρισα στο σπίτι (μετά από 5 μέρες) μετά τον τοκετό ανέβηκα στην ζυγαριά και τι έλεγε ????????? 104 κιλά παρακαλώ........... είχα 19 κιλά μείον από το ξεκίνημα της εγκυμοσύνης (βέβαια αυτό έγινε λόγω της διατροφής που μου είχε δώσει η διαιτολόγος μου) :thumbup::thumbup::thumbup:

sorry και πάλι για την ενόχληση, αλλά διαβάζω γενικά στο νετ και μου κάνει εντύπωση πως εμένα ο γιατρός μου είπε να ξαναπάω σε ένα μήνα αλλά δεν μου είπε να κάνω εξετάσεις που λένε κάνεις από την αρχή. μου είπε μόνο για τον ενδοκρινολόγο να κλείσω ραντεβού. είναι φυσιολογικό αυτό?? είναι πολύ καλός γιατρός αλλά ξέρω και γω? τώρα μπερδέυτηκα..

Γιατί δεν τον ρωτάς, να φύγεις κι από τις σκέψεις?
Ναι, συνήθως στην αρχή σου δίνουν να κάνεις έναν σκασμό αιματολογικές.
Μήπως θα σου τις κάνει ο ενδοκρινολόγος? Είναι αρκετές πάντως, για ορμόνες, ασθένειες κλπ.

πήγα στον ενδοκρινολόγο προχθές, με εξέτασε, κιλά, ζάχαρο κλπ και μου λέει δεν έχεις ζάχαρο αλλά θα κάνεις! σήμερα παρέλαβα το μηχανάκι και 2 ώρες μετά το φαγητό που έκανα ένα τεστ να μάθω πως δουλεύει μου εβγαλε 72, στην αδερφή μου (αδύνατη) 92 και στον πατέρα μου (υπέρβαρος) 99. Γιατί να είναι τόσο σίγουρος ότι θα κάνω ζάχαρο? χθες έφαγα πίτσα (3 κομμάτια) και σήμερα είμαι 1 κιλό πάνω! έλεος! πως μπαίνουν έτσι τα ρημάδια????

απλα ισως γιατι εχεις χαμηλο ζαχαρο φοβαβται οτι μπορει να γυρισει και να γινει κανονικο και εμενα τα ιδια μου ειχε πει εκανα μετρισεις συνεχεια αλλα ζαχαρο δεν ανεβασα εκτος απο μια μερα που ειχε γινει η κορη μου παρανυφακι και εγω λογω οτι ειχα προβλημα με το ποδι μου λογω παλιου χτυπιματος δεν μπορεσα να παω να την καμαρωσω τοτε ανεβασα για 2 μερες αλλα ηταν αιτια η στεναχωρια για αυτο προσεχε μη βαζεις τιποτα μεσα σου να χαιρεσαι αυτο που σου συμβαινει και να εισαι ηρεμη γιατι εστω και μεσα στη κοιλια καταλαβενει τι γινετε και θελουμαι παντα το καλυτερο για τα μωρα μας ! οσο για το βαρος μη σε ενοχλει αστο για μετα τη γεννα απλα να μη παρεις πολλα κιλα για να ειναι πιο ευκολο για σενα το μετα και κυριως η γεννα

Να σας ζήσουν τα μωράκια σας και με το καλό και οι εγκυμονούσες της παρεας.

Εγώ είμαι σε ένα δίλλημα. Απο τη μια τα κιλά (116), και απο την άλλη το παιδί.
Είμαι 29 χρ. και χωρίς παιδί. Δυο χρόνια που προσπαθούμε δεν βλέπουμε φως.Βέβαια έχοντας κάνει κάποιες εξετάσεις διαπιστώσαμε οτι κάποιο πρόβλημα δεν έχω, εκτός απο πολυκυστικές ωοθήκες, που ήδη το γνώριζα. Ο σύζυγος πάλι δεν είχε και τόσο καλές απαντήσεις απο το σπερμοδιάγραμμα που είχε κάνει....

Το δίλλημα μου είναι να κάνω τώρα κάτι για την παχυσαρκία (έπαιρνα αντισυλλιπτικά απο τα 17 μου μέχρι και τα 26 μου για τις πολυκυστικές. Όταν ξεκίνησα ήμουν 55 κιλά και κατέληξα στα 26 μου 110 κιλά!) όπως κάποια επάεμβαση ή να κάνω πρώτα παιδιά, αν τα καταφέρω βέβαια.... και να κοιτάξω μετά το βάρος μου??

Φοβάμαι πως αν καταφέρω να μείνω έγκυος θα φτάσω τα 150 κιλά και αυτό με τρομάζει!
Δεν θέλω να πάρω άλλα. Ήδη νιώθω σαν να είμαι σε ξένο σώμα. Τόσα χρόνια με τα χάπια έπαιρνα συνεχώς βάρος. Έχω κάνει άπειρες δίαιτες και όταν τις σταματούσα τα έπαιρνα διπλά και τρίδιπλα!
Εν τω μεταξύ σε ότι γιατρό και να πας σου λέει η παχυσαρκία φέρναι προβλήματα γονημότητας.
Απο την άλλη αν κάνω τώρα μια επέμβαση θα πρέπει να περάσουν και 3-4 χρόνια ώστε να στεθεροποιηθώ κάπου και μετά να βάλω μπρος για παιδί. Θα κοντεύω τα 35 δηλαδή.... και ο άντρας μου είναι ήδη 41, αν περιμένω στα 35 μου θα είναι 47..... περνάνε τα χρόνια.....

Quote:

---

Originally posted by sinaki
Να σας ζήσουν τα μωράκια σας και με το καλό και οι εγκυμονούσες της παρεας.

Εγώ είμαι σε ένα δίλλημα. Απο τη μια τα κιλά (116), και απο την άλλη το παιδί.
Είμαι 29 χρ. και χωρίς παιδί. Δυο χρόνια που προσπαθούμε δεν βλέπουμε φως.Βέβαια έχοντας κάνει κάποιες εξετάσεις διαπιστώσαμε οτι κάποιο πρόβλημα δεν έχω, εκτός απο πολυκυστικές ωοθήκες, που ήδη το γνώριζα. Ο σύζυγος πάλι δεν είχε και τόσο καλές απαντήσεις απο το σπερμοδιάγραμμα που είχε κάνει....

Το δίλλημα μου είναι να κάνω τώρα κάτι για την παχυσαρκία (έπαιρνα αντισυλλιπτικά απο τα 17 μου μέχρι και τα 26 μου για τις πολυκυστικές. Όταν ξεκίνησα ήμουν 55 κιλά και κατέληξα στα 26 μου 110 κιλά!) όπως κάποια επάεμβαση ή να κάνω πρώτα παιδιά, αν τα καταφέρω βέβαια.... και να κοιτάξω μετά το βάρος μου??

Φοβάμαι πως αν καταφέρω να μείνω έγκυος θα φτάσω τα 150 κιλά και αυτό με τρομάζει!
Δεν θέλω να πάρω άλλα. Ήδη νιώθω σαν να είμαι σε ξένο σώμα. Τόσα χρόνια με τα χάπια έπαιρνα συνεχώς βάρος. Έχω κάνει άπειρες δίαιτες και όταν τις σταματούσα τα έπαιρνα διπλά και τρίδιπλα!
Εν τω μεταξύ σε ότι γιατρό και να πας σου λέει η παχυσαρκία φέρναι προβλήματα γονημότητας.
Απο την άλλη αν κάνω τώρα μια επέμβαση θα πρέπει να περάσουν και 3-4 χρόνια ώστε να στεθεροποιηθώ κάπου και μετά να βάλω μπρος για παιδί. Θα κοντεύω τα 35 δηλαδή.... και ο άντρας μου είναι ήδη 41, αν περιμένω στα 35 μου θα είναι 47..... περνάνε τα χρόνια.....

---

Μην αφήνεις τα χρόνια να περνάνε, ούτε για τα κιλά ούτε για το παιδί. Τι σε εμποδίζει να ξεκινήσεις να διατρέφεσαι σωστά τώρα; Λες πως έκανες δίαιτα και όταν σταματούσες τα έπαιρνες διπλά και τριπλά. Το πρόβλημα αυτό το έχουμε όλοι λίγο πολύ βιώσει. Νομίζω ότι το πρόβλημα με τις δίαιτες είναι ότι κάποτε σταματάνε. Το καλύτερο είναι μια τροποποίηση της διατροφής προς το καλύτερο με αποφυγή πολλών λιπαρών, ζάχαρης και τηγανητών. Μπορείς έτσι εύκολα να κατέβεις στα 100 αν συνεχίσεις έτσι και σε περίπτωση εγκυμοσύνης το πιο πιθανό είναι να κατέβεις σε βάρος και άλλο με το που θα γεννήσεις. Εγώ στο 1ο τρίμηνο που έκοψα το τσιγάρο και έτρωγα ανεξέλεγκτα έβαλα 3 κιλά τα οποία έχασα μέχρι το δεύτερο χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια. Στο τρίτο έβαλα λίγα και όταν γέννησα ήμουν όσο πριν μείνω έγκυος.Στο τρίτο όμως δεν πρόσεχα!
Το θέμα του μωρού σε καμία περίπτωση μη το αφήνεις ειδικά από τη στιγμή που βλέπεις ότι είναι λίγο ζόρικο ήδη. Έχω φίλη που προσπαθούσε γύρω στα 5 χρόνια να μείνει έγκυος με τέλειες εξετάσεις και ιδανικό βάρος. Φαντάζεσαι να κάνεις επέμβαση, να χάσεις χρόνια και μετά να ανακαλύψεις ότι το πρόβλημα δεν ήταν το βάρος; Τα περιθώρια θα είναι πολύ πιο στενά!

Σου είπα τη γνώμη μου όπως θα την έλεγα σε κάθε φίλη μου ειλικρινά και ανοιχτά. Ελπίζω να μη σε πειράζει :)

sinaki καλώς όρισες. Σε περίπτωση γαστρικής παράκαμψης υπάρχουν 18 μήνες που θα πρέπει να περιμένεις, ενώ στη σληβ ο χρόνος αυτός μειώνεται αρκετά - έχουμε αρκετά παραδείγματα συμφορουμιτισών που συνδυάζουν την απώλεια βάρους μετά από σληβ με τη σωστή διατροφή της εγκυμοσύνης. Σε κάθε περίπτωση, μια εγκυμοσύνη σε υπέρβαρη/παχύσαρκη σημαίνει σωστή παρακολούθηση από διατροφολόγο. Πέρασα δύο εγκυμοσύνες, την πρώτη 102 κιλά, τη δεύτερη 120, χωρίς να βάλω ούτε γραμμάριο - σε αντίθεση με κάθε άλλη περίοδο της ζωής μου όπου τα κιλά μπαίνανε και βγαίνανε κατά δεκάδες μέσα στο χρόνο! Και επειδή μιλάς για το χρόνο που κυλά εναντίον σου, η πρώτη μου εγκυμοσύνη ήταν στα 39... Είσαι πολύ μικρή για να σε παίρνει από κάτω, όποια λύση και να επιλέξεις έχεις το χρόνο να την υποστηρίξεις. Σε κάθε περίπτωση, θα αφιερώσεις λίγους μήνες να μειώσεις το βάρος σου (με επέμβαση; με σωστή διατροφή; ) και στη συνέχεια μπορείς να προχωρήσεις.
Μιας και βλέπω ότι προσπαθείτε ήδη δύο χρόνια, το όριο που θέτουν οι ειδικοί για να ξεκινήσουν διερεύνηση τυχόν πρόβληματος είναι ένα έτος προσπαθειών. Εγώ είχα ξεκινήσει διερεύνηση στο Αλεξάνδρας - τμήμα στειρότητας, κάτι που πήρε λίγους μήνες. Εντοπίστηκαν κάποια ψιλοπροβλήματα που διορθώθηκαν, και παράλληλα στους μήνες που κράτησε η διερεύνηση έχασα λίγα κιλά που με βοήθησαν αρκετά στην εγκυμοσύνη στη συνέχεια.

Το συζητήσαμε με τον αντρούλη μου και αποφασίσαμε πως το καλύτερο είναι να τελειώσουμε πρώτα με το θέμα των παιδιών και μετά να δούμε το θέμα των κιλών.
Απλώς με κολλούσαν κι άλλα πράγματα ως τώρα στο θέμα παιδί. Όχι οτι αν μας ερχόταν θα λέγαμε όχι....

Πιστεύω πως είναι η καλύτερη απόφαση που μπορούσαμε να πάρουμε σε σχέση με το συγκεκριμένο θέμα. :tumble:

sinaki σου έχω στείλει u2u !!

silvia74 έχεις απάντηση.

silvia74 σε ευχαριστώ πολύ για την πληροφορία σχετικά με την ενδοκρινολόγο.

Πραγματικά ήταν κάτι που έπρεπε να είχα κάνει απο καιρο. Δεν είχα ξαναπάει ποτέ σε ενδοκρινολόγο και έπρεπε.

Εχω τις καλύτερες εντυπώσεις απο τη γιατρό. Φαινόταν πολύ ψαγμένη στα πράγματα και καθόλου επιφανειακή σε αυτό που κάνει. Ηταν επαγγελματίας. Μου έδωσε μια σειρά εξετάσεων να κάνω για αρχή, και μου έκανε υπέρηχο για το θειροειδή. Ευτυχώς είναι σε φυσιολογικά επίπεδα.

Κορίτσια καλησπέρα,
Θα σας πω και την δική μου ιστορία και παρτε κουράγιο.
Έμεινα έγκυος "κατά λάθος" εκεί που δεν είχα κάτι μόνιμο και σταθερό στην ζωή μου, μετά από ένα διαζύγιο και εκεί που είχα πιστέψει ότι θα μείνω μια τρελή γεροντοκόρη γιατί τα μυαλά μου πάντα ήταν πάνω από το κεφάλι μου.

Ξεκίνησα την εγκυμοσύνη μου στα 79 κιλάκια (18 κιλά περίπου πάνω από το κανονικό μου). Γιατί τα επιπλέον κιλά??? Γιατί απλά είχα παρατήσει τον εαυτό μου. Γιατί κανένας εκτός από την μαμά μου δεν μου έλεγε ότι έχω παραπανήσια κιλά και βέβαια όλοι μου έλεγαν ότι λίγα πιασίματα είναι sexy (κούνια που με κούναγε).

Η εγκυμοσύνη αν και μεγάλου κινδύνου όπως αποδείχτηκε στον 7ο μήνα κύλισε ομαλά, κάθε μήνα εξετάσεις αίματος κλπ, καμπύλη ζαχάρου η οποία παρεμπιπτόντως ήταν πολύ καλή (κανένας δεν το πίστευε) και μία αμνοιοπαρακέντηση λόγο κληρονομικότητας. Μέχρι τον 7ο είχα πάρει μόλις 5 κιλά - χαρά εγώ..... Μέχρι που ο γιατρός μου για το καλό του αγοριού μου με καθηλώνει στο κρεβάτι. Ήμουν από τις τυχερές γιατί δεν ήμουν αναγκασμένη να είμαι συνέχεια στο κρεβάτι, σκοπός του ήταν να σταματήσω να αγχώνομαι για την δουλεία βασικά, να σταματήσω να κουράζομαι στην δουλεία φυσικά και να κοιμάμαι πολύ καλά. Εννοείται ότι κάθε μέρα πήγαινα στον γιατρούλη μου και έκανα καρδιοτοκογράφημα - κολλητοί γίναμε.

Αποτέλεσμα της μούχλας στο σπίτι (γιατί με κυνηγούσαν όλοι - νυν σύζυγος, μαμά, μπαμπάς κα αγαπημένοι τους οποίους και ευχαριστώ από τα βάθη της καρδούλας μου) ήταν να βάλω άλλα 10 περίπου κιλά σε 2 μήνες, τα οποία βέβαια ήταν μόνο δικά μου.

Όπως μπορείτε να δείτε μου χουν μείνει άλλα 7 κιλά τα οποία δεν μου είναι εύκολο να ξεφορτωθώ αλλά που θα πάει θα τα καταφέρω.

Τι θέλω να πω με την ιστοριούλα μου: αν θέλετε πολύ να κάνετε ένα αγγελούδι προσπαθήστε και θα γίνει. βασικό να μην αγχώνεστε και τα κιλά..... θα έρθουν και σε κάποια στιγμή θα φύγουν!

Σας χαιρετώ όλες σας!