Μήπως φταίμε και εμείς?

Καλησπέρα σε όλους σας!Εύχομαι να είστε όλοι καλά.Από χθες σκέφτομαι κάτι που θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας.Πάντα στο θέμα του ρατσισμού,παραπονιόμαστε ότι μας κοιτάνε περίεργα, πως νιώθουμε βλέμματα πάνω μας και πως μας λένε διάφορα για να μη μακρηγορώ.Μήπως όμως καταδικάζουμε κάτι που είμαστε και εμείς οι ίδιοι?Ρατσιστές?Θα μιλήσω από δική μου εμπειρία.Χθες βρισκόμουν με μία κοπέλα με παραπανίσια κιλά, πολύ καλό παιδί και ευγενικό που δε δίνει δικαιώματα.Κάποια στιγμή την ακούω να λέει δείχνοντας μία κοπέλα ίσως διαφορετικής αισθητικής από εκείνη''ακόμα και αυτή έτσι όπως είναι βρήκε γκόμενο και εγώ ακόμα τίποτα''..Και η αλήθεια είναι πως δεν την ακούω να το λέει πρώτη φορά.Και η πραγματικότητα είναι πως και εγώ το έχω πει σε αρκετές φάσεις μοναξιάς της ζωής μου,να λέω πως κοίτα αυτός έχει βρει κοπέλα και ας είναι όπως είναι..Και ξαφνικά μου έρχεται στο μυαλό η δική μου φράση που έχω πει σε παρέες και λέω όλα αυτά τα χρόνια πως''εγώ ΠΟΤΕ δεν κρίνω κάποιον από την εξωτερική του εμφάνιση γιατί ξέρω τι πάει να πει να είσαι δακτυλοδεικτούμενος''...Και λέω οκ άνθρωποι είμαστε λάθη κάνουμε..και παίρνουμε μαθήματα από αυτά τα λάθη,αλλά στην ουσία κάνουμε ότι μας κάνουν..τώρα δε ξέρω γιατί μπήκα στη διαδικασία να σας πω όλα αυτά.Ίσως επειδή είμαι σε δύσκολη φάση της ζωής μου?Ίσως επειδή είμαι κάπως?Ίσως ίσως ίσως..

Thano μου, δεν πιστευω να υπαρχει ουτε ενας, ο οποιος σε καποια φαση της ζωης του, να μην εχει κρινει με τον ενα η με τον αλλο τροπο καποιο αλλο ατομο... Δεν πιστευω οτι το κανουμε με κακια, περισσοτερο καποια απογοητευση θελουμε να δηλωσουμε και τυγχανει εκεινη τη στιγμη που εισαι " καπως" ψυχολογικα, απλα να βρισκεις ενα εξιλαστηριο θυμα..

Καλησπερα και απ μενα!!
Συμφωνω με την προλαλησα και ειναι διαφορετικο να πεις κατι με "κακια" και αλλο με πικρα η σκεπτομενος...
Εγω εχω δει το αλλο σε μενα τουλαχιστον,εμμονη ισως θα λεγα..και πιανω τον εαυτο μου να το κανει παντου,στην παραλια,στην τβ και γενικα εξω,να κοιταω καποια και σκεφτομαι κοιτα πως ειναι αυτη?!ειναι τοσο "τελεια" σωματικα κλπ και γω απεχω τοσα χλμ... και ισως ποτε να μην καταφερω να την φτασω... ακομα και στις ταινιες το ιδιο κανω ασυναισθητα.....
Μαλλον ειμαι λιγακι πειραγμενη....
Και μετα μπαμ "αγκαλια" με την καταθληψη...

Εσεις αισθανεστε διαφορετικα? Τι σκεφτεστε οταν βγαινετε εξω??

Θάνο νομίζω πως και εγώ πιάνω τον εαυτό μου να το λέει αυτό.Δεν ξέρω αν προέρχεται από πίκρα,θυμό..καθαρά με τον εαυτό μου έτσι?δε μου φταίνε οι άλλοι σε τίποτα.Αλλά το λέω και εγώ και με βάζεις σε σκέψεις..Δεν ξέρω βέβαια το κατά πόσο μετράει το με ποιο τρόπο το λέμε ίσως για να δικαιολογούμε τη στάση μας ή αν απλά το ξεφουρνίζουμε..Πάντως εγώ το λέω.Φωτεινό αστεράκι και το δικό σου δρόμο ακολουθώ.Αυτή η κατάθλιψη που ακολουθεί μετά είναι όντως τραγική..

thano δεν έχεις και άδικο

Είχα φίλη που έκανε εμετούς, υπέβαλε τον εαυτό της σε εξαντλητική πείνα για να χάσει γύρω στα 20 παραπανίσια κιλά
Έτυχε να γνωρίσω μια γλυκύτατη κοπέλα, διαμάντι άνθρωπος, η οποία ήταν μπρος από 120
Ε, λοιπόν δεν ήθελε να έρθει μαζί μας για καφέ γιατί "είναι τόσα κιλά και δεν προσέχει τον εαυτό της"
Μια ναυτία την νιώθεις...
Ξέκοψε και απο μένα όταν πάχυνα :)

Επίσης είχα γνωρίσει άτομο που έκανε παρέα μόνο με υπέρβαρα ή ασχημούλικα άτομα (με ό,τι παραμόρφωση μπορείς να φανταστείς) για να ξεχωρίζει. Αυτή έγινε φίλη μου αφότου πάχυνα...
Πιο δυνατή ναυτία. Απαίσιος άνθρωπος. Τώρα δεν έχει κανένα φίλο.
Τί τα θυμήθηκα τώρα. :rolleyes:

Πάντως τον πρώην σύντροφο μου ούτε που γύρισα να τον κοιτάξω δεύτερη φορά καθ'ότι είναι ασθενικά λεπτός (λόγω προβλήματος στο πεπτικό σύστημα, περισσότερο από μενα τρώει). Και ενώ έδειχνε ενδιαφέρον για καιρό εγώ τίποτα. Πρώτον γιατί είχα καεί στο φαί (απαιτήσεις να χάσω βάρος, δεν είχα καμία όρεξη να ξανακούσω υποδείξεις) και γιατί δεύτερον θεωρούσα όλους τους λεπτούς ρατσιστές και "δήθεν".
Τελικά τα 10 χρόνια παχυσαρκίας και ρατσισμού σημάδεψαν το πως κρίνω τους ανθρώπους.
Ο πρώην (και νυν πολύ καλός μου φίλος που μου συμπαραστέκεται στη νέα διατροφή και τρόπο ζωής) ουδέποτε έκανε παράπονο για τα κιλά (120 τότε), ουδέποτε μου είπε να αδυνατίσω (ζήλευε κιόλας!!!) συν το ότι δεν είναι υποκριτής και δήθεν.

Quote:

---

Originally posted by lipimeni
Φωτεινό αστεράκι και το δικό σου δρόμο ακολουθώ.Αυτή η κατάθλιψη που ακολουθεί μετά είναι όντως τραγική..

---

Εγω προσπαθω να παρακολουθησω αυτη την κατασταση να δω τα πως και τα γιατι...αλλα παντα καταληξω οτι εχω ξεφυγει... μερικες φορες μαλιστα κοιταζοντας τετοια στη τβ σου ρχετε μετα και η κεραμυδα,τι στορι ειχε τελικα η ταινια?η τι εγινε τωρα??!!

Νομιζω πως ολοι το χουμε κανει αυτο,να πουμε δηλαδη εγω ειμαι πιο ομορφη-ος,πιο εξυπνη-ος ,πιο...πιο...πιο....απο καποιον αλλο και πως γινεται να βρισκει αυτη/ος γκομενο/δουλεια κτλ και εγω οχι.Νομιζω οτι σε ολους εχει συμβει να δει ζευγαρια εντελως αταιριαστα εξω και να πει τι της/του βρηκε.Δε νομιζω πως εχει να κανει με τα κιλα μας,ειναι ανθρωπινο ελαττωμα πιστευω.

έχετε παρατηρήσει ότι στην τβ όλοι έχουν τον ίδιο σωματότυπο και λίγο πολύ τα ιδια μούτρα ?

πριν λίγους μήνες γνώρισα κάποιον που έμοιαζε τρομακτικά σε διάσημο ηθοποιό, ξεχνάω τώρα το όνομα του, ήταν παντρεμένος με την Κιμ Μπάσιντζερ, όμορφος με το χαμόγελο της υπέρτατης αυτοπεποίθησης "είμαι ωραίος", κάτσαμε να φάμε και μαντέψτε, μιλάει μόνος του και γελάει και με αυτά που λέει :crazy: μάλιστα έλεγε για μια φίλη μου "της αρέσω, το ξέρω ότι της αρέσω" Είχαμε μείνει οι άλλοι και τον κοιτάζαμε.

Όσοι δεν μοιάζουν με την τηλεόραση, πρέπει να είναι δυστυχισμένοι επειδή δεν μοιάζουν στην πραγματικότητα της τηλεόρασης και πρέπει να ακούνε συμβουλες για το πως θα αδυνατήσουν από ανορεξική σε πρωινάδικο
Ενώ εάν μοιάζεις σε άτομα της τηλεόρασης φτάνεις να αποκτάς άλλου είδους ψυχασθένειες, σαν τον τύπο, creepy ήτανε πανάθεμα τον :shocked2:

Ντάξει, δεν είναι ρατσισμός να κάνεις μια κρίση για ενα συγκεκριμένο άτομο που κατι πάνω του σου χτύπησε για κάποιο λόγο άσχημα, ρατσισμός είναι να έχεις μια αρνητική και πάγια θέση έναντι μιας κατηγορίας ανθρώπων. Μην υπερβάλλουμε...

Φίλιππε θα έρθω να διαφωνήσω με την άποψή σου καλοπροαίρετα πάντα..Θεωρώ πως αποτελεί ρατσισμό το να πω για κάποιον ότι έχει τεράστια μύτη και τον κοροϊδέψω για παράδειγμα..ή να πω πως αυτή η κοπέλα που είναι έτσι κοντή και άσχημη βρήκε γκόμενο??είναι άκρως ρατσιστικό και αν ρωτήσεις πιστεύω άτομα που έχουν τέτοιου είδους θέματα θα σου πουν την ίδια θέση.Ας μη μένουμε στο ζήτημα ότι ρατσισμός είναι πάντα και μονάχα ενάντια στους ανθρώπους με κιλά ή σε αυτούς που έχουν διαφορετικό χρώμα από εμάς.Πολλές φορές η διάθεσή μας είναι ρατσιστική και ας μη θέλουμε να το παραδεχτούμε..

Ολοι καποτε εχουμε πει κατι κακο για καποιον αλλον.. Προσωπικα ποτε ομως δεντο φωναξα η κοροιδεψα μεσα στα μουτρα του! Το λεω στις φιλες μου και τελος.. Το να θεις ο αλλος να νιωσει ασχημα, για εμενα αυτο ειναι το χειροτερο.. Δεν με νιαζει τι λεει ο καθενας πισω μου γιατι τουλαχιστον εχουν την ευγενεια ν μην μου το δινουν να το καταλαβω.. Και δεν μιλαω για φιλους εννοειτε! Για ασχετους στο δρομο κτλ κτλ..

Νομίζω πως όλα αυτά τα έχουμε σκεφτεί και τα έχουμε εκφράσει όλοι. Από προσωπική εμπειρία όλοι μου οι φίλοι αυτή τη στιγμή είναι λεπτοί -κανονικοί με "ζηλευτά" κορμιά. Ουδέποτε μου φέρθηκαν ρατσιστικά αντιθέτως η παρέα με "μεγαλόκτιστους" ανθρώπους όπως εγώ με έκανε να ασκώ ρατσισμό σε εμένα να με φθάνω στο πυρήνα της γης και στη συνέχεια να φέρομαι ως "αποκλεισμένοι" γιατί παντού ένιωθα τα βλέμματα να με καρφώνουν-αυτό μετά δυσκολίας το έχω αποβάλει σε μεγάλο βαθμό αλλά όχι τελείως.
Το θέμα είναι εμείς τι πιστεύουμε για εμάς. Μήπως δεν είναι οι άλλοι ρατσιστές και είμαστε εμείς;Μήπως εμείς μπλοκάρουμε τους εαυτούς μας;;;; Και ίσως και για αυτό γινόμαστε "πικρόχολοι".

Quote:

---

Originally posted by lipimeni
Φίλιππε θα έρθω να διαφωνήσω με την άποψή σου καλοπροαίρετα πάντα..Θεωρώ πως αποτελεί ρατσισμό το να πω για κάποιον ότι έχει τεράστια μύτη και τον κοροϊδέψω για παράδειγμα..ή να πω πως αυτή η κοπέλα που είναι έτσι κοντή και άσχημη βρήκε γκόμενο??είναι άκρως ρατσιστικό και αν ρωτήσεις πιστεύω άτομα που έχουν τέτοιου είδους θέματα θα σου πουν την ίδια θέση.Ας μη μένουμε στο ζήτημα ότι ρατσισμός είναι πάντα και μονάχα ενάντια στους ανθρώπους με κιλά ή σε αυτούς που έχουν διαφορετικό χρώμα από εμάς.Πολλές φορές η διάθεσή μας είναι ρατσιστική και ας μη θέλουμε να το παραδεχτούμε..

---

Εγω τέτοιου τύπου συμβάντα νομίζω οτι εμπίπτουν περισσότερο στον όρο "κακία" ή "κακιούλα" παρά στον όρο ρατσισμό. Anyway, θεωρώ οτι είναι μέρος της ανθρώπινης φύσης να βγαίνουν τέτοιου τύπου αντιδράσεις και εφόσον συμβαίνουν με μέτρο σε συχνότητα και ένταση και φυσικά χωρίς να πληγώνουμε ανθρώπους δεν αποτελούν πρόβλημα ούτε μας κάνουν χειρότερους.

Προσωπικά επειδή τείνω να αγνοώ το περιβάλλον εκτός αν κάτι μου κεντρίσει το ενδιαφέρον(κι αυτό δε θα είναι μια μεγάλη μύτη ή ένα παχύ κορμί), κοινώς είμαι στη κοσμάρα μου, δύσκολα θα κάνω τέτοιες σκέψεις. Μου εχει συμβεί όμως όπως μου έχει συμβεί να γελάσω με περιπαικτικά σχόλια για τρίτο άτομο... δε δίνω και πολλή σημασία. Αν αυτές τις "φωνούλες" προσπαθήσω να τις δικαιολογήσω ή τις γενικεύσω σε ομάδες ανθρώπων ναι, εκεί πιστεύω πως υπάρχει θέμα.

Πρώτα από όλα σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας..είμαι πολύ χαρούμενος όταν μπαίνω και βλέπω τόσες απαντήσεις.Τώρα να πω,πως σίγουρα δεν είμαι ο κατάλληλος να δώσω τα όρια του ρατσισμού.Αλλά πιστεύω πως όλοι έχουμε το δικαίωμα της άποψης για αυτό και ήθελα και τις δικές σας.Απλά μιας και πολύ συχνά αναφερόμαστε στο ρατσισμό ως έννοια,τον δανείστηκα για λίγο.Σίγουρα φίλε Φίλιππε μπορούμε να αναφερθούμε σε ''κακιούλες''αλλά θα μπορούσαμε επίσης να το κάνουμε σε περιπτώσεις όπως και οι δικές μας.Αλλά εμείς συνήθως κατευθυνόμαστε θέλοντας και μη στον όρο ρατσισμό.Όπως το βλέπει κανείς από τη σκοπιά του,ε?Να'μαστε καλά!

Καλά συζητάμε, ο καθένας με τη γνώμη του βρε Θάνο. Οσον αφορά εμένα, εχω ξαναγράψει οτι δεν έχω βιώσει ρατσισμό σα παχύσαρκος αλλά ΟΚ, μάλλον είμαι τυχερός διαβάζοντας ιστορίες άλλων ανθρώπων.

Αυτό ακριβώς είπα πιο πάνω Φίλιππε.Πως ο καθένας έχει την άποψή του.Είσαι από τους τυχερούς λοιπόν..

θα σας πω δυο πράγματα σε σχέση με την παχυσαρκία. Όταν ήμουν φοιτήτρια και δεν μπορούσα πλέον όμως να μείνω στην εστία φιλοξενήθηκα από την κολλητοί μου που μόλις και αυτή είχε νοικιάσει. Μας παίρνει τηλέφωνο μια κοπέλα που και αυτή ήταν στην εστία αλλα δεν είχαμε πολλά πάρε δώσε αν και γενικά "σουμπαθιομασταν". Η κοπέλα αυτή πρέπει να πω πως είναι ακόμα και τώρα που πλησιάζει τα 40 σαν μοντέλο. ψιλή ξανθιά με τεραστια πράσινα ματια πολύ όμορφη ομολογουμένως. ήθελε να έρθει στη Λάρισα για λίγο μας είπε να δουλέψει στο παζάρι (σαν φοιτήτριες όλα τα παιδιά σχεδόν τις εστίας δουλέψαμε στην εμποροπανήγυρη τις Λάρισας) να μαζέψει κανένα φράγκο..τελικά έμεινε περισσότερο από όσο έπρεπε οποτε είπαμε eo και αυτή να νοικιάσουμε σπίτι και μετά από λίγο καιρό μου εξομολογήθηκε πως τόσα χρονια νόμιζε πως οι χοντροί άνθρωποι μυρίζουν άσχημα...άλλαξε γνώμη και κατάλαβε πως δεν είναι αλήθεια όταν μείναμε μαζί (ήταν και γκαρσονιέρα καταλαβαίνετε ποσο κοντά ήμασταν xaxaxa).


το άλλο είναι από την αδερφή μου...η οποια έχασε τα κιλάκια τις σε ηλικία 17 χρόνο. Η αδερφή μου λοιπόν σιχαινόταν τους χοντρούς ανθρώπους...δεν ξέρω γιατί (ίσος ήταν και ψυχολογικό δηλαδή να σιχαινόταν τον εαυτό τις όταν ήταν παχουλή και αυτό αργότερα να έγινε για όλους τους ανθρώπους). Τώρα τις λέω καλά να πάθεις για να μάθεις να μην έχεις τέτοια ηλίθια συναισθήματα για τους συνανθρώπους σου. Γιατί τώρα μετά από δυο γέννες φυσικά η αδερφούλα μου είναι 110 κιλά (και 160 ύψος) . Όλα εδώ πληρώνονται τελικά ;)

και όσον αφορά το θέμα του Θάνου...όλοι μας έχουμε κάνει αυτές τις σκέψης Θάνο μου. ίσος να είναι και μηχανισμός του εγκεφαλου μας. πχ χάρηκα πολύ όταν κάποτε πήγα να ψωνίσω από το XXlarge στην Αθηνα. γιατί οι πωλήτριες μου έλεγαν πως δεν έχω τα κιλά για να ψωνίσω από κει και να παο καλύτερα στο Lyto διπλα (μερικές με πέρασαν απλά για έγκυο που πήρα κιλάκια) και επίσης χάρηκα που διπλα στις άλλες κυριες/κοπέλες που ψώνιζαν εγώ αισθάνθηκα σαν μύγα ...και χάρηκα ...που tosos κόσμος ήταν χειρότερα από μένα..ντρέπομαι και μονο που το λέω :(

Quote:

---

Originally posted by thanos
εγώ ΠΟΤΕ δεν κρίνω κάποιον από την εξωτερική του εμφάνιση γιατί ξέρω τι πάει να πει να είσαι δακτυλοδεικτούμενος''...Και λέω οκ άνθρωποι είμαστε λάθη κάνουμε..και παίρνουμε μαθήματα από αυτά τα λάθη,αλλά στην ουσία κάνουμε ότι μας κάνουν..

---

Καλησπέρα Θάνο!
Η αποδοχή του εαυτού μας αλλά και των άλλων...

Όσο και αν ακούγεται περίεργο, εγώ όντως δεν έχω ξεστομίσει τέτοια κουβέντα για συνάνθρωπο.
Τι σημαίνει "Κοίτα πως είναι αυτός/η έτσι;" ή "Μα πως αυτή βρήκε και εγώ όχι;" ...

Νομίζω πως λίγο - πολύ όλοι γνωρίζουμε πως δεν είναι αποκλειστικά θέμα εμφάνισης η επιλογή συντρόφου.

Ανασφάλειες δικές μας είναι που κρύβονται πίσω από λόγια.

Βέβαια στον καθένα χτυπάει διαφορετικά...
Ας πούμε προσωπικά έχω σκεφτεί πολλάκις "Σιγά μην κοιτάξει αυτός εμένα..."

Προτιμώ να ρίχνω τον εαυτό μου, παρά τους άλλους.
Τουλάχιστον έτσι τα έχω καλά με τη συνείδηση μου.

Πάντως να συμπληρώσω, πως δεν είναι όλες οι περιστάσεις
το ίδιο. Έχω ακούσει φίλη να "διαμαρτύρεται" πως δε βρίσκει
αγόρι, σε αντίθεση με άλλη "άσχημη", χωρίς όμως
τον ισχυρισμό πως η ίδια είναι ομορφότερη.
Πιο πολύ παράπονο δηλαδή.

Και έχει τεράααστια διαφορά το παράπονο με την κακία.

Γενικά...
Πριν ανοίξουμε το στόμα μας καλύτερα να σκεφτόμαστε για
2 δευτερόλεπτα. Μπορεί, και θα κάνει, τη διαφορά... ;)

Πάντως πρέπει να πω πως πρόβλημα να βρω σύντροφο δεν είχα ποτε μα ποτε..και πάντα οι - αδύνατες- φίλες μου χτυπιόντουσαν πως καταφέρνω και έχω τόσο όμορφα παιδιά. τους απαντούσα πάντοτε πως είναι θέμα αυτοπεποίθησης. άμα είσαι και "ατακαδορος" στο φλέρτ σου διότι έχεις αυτοπεποίθηση και δεν κολλάει το μυαλό σου παγώνοντας τότε δεν έχεις και πρόβλημα...να πω πως ο προηγούμενος σύντροφος μου που ήμασταν μαζί για 12 ολόκληρα χρονια πάντα έλεγε (θα το πω όπως το έλεγε οποτε οι καλόγριες ας μην διαβάσουν :D) το πρόσωπο γαμάει το μουνί..αυτό έλεγε ...και επίσης έλεγε για τις αδύνατες -έχουνε δει τα αρχίδια μας τέτοιες...όλες κρυόκωλες- μουσικός γαρ και όμορφος άντρας καταλαβαίνετε poses του την πέφτανε κάθε βραδυ ...γούστα είναι αυτά ;) να μην κολλάτε να μιλήσετε φλερτάρετε..ποτε δεν ξέρεις..(το γιατί χώρισα είναι άλλη ιστορία και όχι γιατί δεν αγαπιόμασταν για όσους αναρωτιούνται)

Σίγουρα δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει σκεφτεί έτσι για κάποιον άλλον ούτε μια φορά στη ζωή του. Πιστεύω οτι έχει να κάνει με το αίσθημα που έχουμε όλοι οι ανθρωποι ότι θέλουμε να είμαστε καλύτεροι από τους άλλους . Γι αυτό μειώνουμε κάποιον για να νιώσουμε εμεις καλύτερα . Μαλακία είναι αυτό , δε λέω αλλά συμβαίνει. Πόσες φορές ας πούμε δεν είμαι εγώ βόλτα με το αγόρι μου και μας κοιτάει κόσμος στο δρόμο καλά καλά ; Ωραίο παιδί εκείνος , αδύνατος ... εγώ πάλι αρκετά παχιά (120 κιλα τωρα), σου λεει η κάθε χαζογκόμενα στο δρόμο "πως τον έριξε αυτή αυτόν?! παπαπαπαπαπαπα..." (ενώ έχει συμβεί το αντιθετο ετσι...) . Απλώς , είναι ένας τρόπος σκέψης που μπορεί να έχουμε όλοι σε ορισμένες φάσεις και ειναι συνηθισμένο αλλα σε κάποιες περιπτώσεις ξεφευγει και εκει υπάρχει θέμα.

Καλησπέρα,
Δυστυχώς δεν ειμαι απο εκείνους που χαιδεύουν τα αυτιά των άλλων, ούτε απο εκείνους που γλύφουν ή λένε ψέμματα για να κάνουν κάποιον να αισθανθεί καλύτερα.
Λές "Ίσως είσαι κάπως" και γράφεις αυτό το ποστ. Πρώτον, καλά κάνεις και το γράφεις και δεύτερον, ναι ίσως είσαι κάπως. Η αδελφή μου είναι κλινική ψυχίατρος στο πανεπιστήμιο του Mishigan στον τομέρα της ερευνητικής ψυχολογικής δράσης ανάμεσα στον εγκέφαλο, τον τρόπο σκέψης, και στην "τροφή - βουλιμία".
Σε πληροφορώ φιλαράκι, πως η ΙΔΙΑ ορμόνη που επηρεάζεται εγκεφαλικά και σωματικά απο έναν ναρκομανή που την "παίρνει" στο αίμα κατευθείαν με σύριγγα, Η ΙΔΙΑ ΠΑΡΑΓΕΤΑΙ απο την ΒΟΥΛΙΜΙΑ στον εγκέφαλο. Με λίγα λόγια, και τα 2 είναι ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ.
Ο λόγος τώρα, που αναφέρεστε σε "ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ" είναι ΑΚΥΡΟΣ και αυτό γιατι υπάρχει έλλειψη παιδείας και γνώσεων πάνω στο θέμα αυτό γιατι η κοινωνία έχει περάσει τα ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ για κάτι απαγορευτικό ενω το ΦΑΓΗΤΟ ΟΧΙ. (πράγμα που ειναι φυσιολογικό και οι πολυεθνικές ποτέ δεν θα αποκαλύψουν).
Με λίγα λόγια, ο εκάστοτε "γεματούλης" ειναι ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΜΕΝΟΣ για οτιδήποτε λέει και αυτό επειδή

α) Είναι ασθενής
β) Βάλε το Πρεζάκι στην θέση του - Θα σε ένοιαζε η γνώμη του; Δεν νομίζω.

Το θέμα λοιπόν είναι να καταλάβει κάποιος την "αρρώστια" αυτη την εξαρτημένη. Ειναι η μάστιγκα της εποχής μας και αυτά που σου λέω να τα πάρεις σοβαρά.
Απλά σκέψου πώς άν ένας παχύσαρκος άνθρωπος ΔΕΝ αδυνατίζει σημμαίνει πολύ απλά πώς:

α) Δεν αγαπάει τον εαυτό του - πράγμα που θα φέρει μια αλυσίδα αντιδράσεων εσωτερικών
β) Δεν αγαπάει ακόμα ποιο πολύ τον εαυτό του άν δεν κάνει κάτι για αυτόν
γ) Στο τέλος, και παχύσαρκος να είναι κάποιος προβλήματα υγείας να μήν έχει, προβλήματα υγείας θα αποχτίσει!!

Απλά φαντάσου τον εαυτό σου τι ωραία που θα παιρνούσες αν αγαπούσες το κορμί σου! Είναι τόσο απλό! Δεν θα είσουν "κάπως"

Και εννοείται, ότι η εισαγωγή αυτή έγινε για το "ΠΟΡΙΣΜΑ" που είναι ότι ΝΑΙ η κοπέλα αυτή δικαιολογείται πολύ απλά επειδή είναι άρρωστη.

Παρακαλώ ΜΗΝ παρεξηγήσετε τον τόνο της γραφής μου και ούτε τα λόγια μου. ΤΑ λέω με ΜΕΓΙΣΤΗ ΑΓΑΠΗ και ¨ΟΧΙ με τον "ρατσισμό" που ονομάζουν κάποιοι.

Καλησπέρα gebs..Μία διαφορετική άποψη από όσες έχω διαβάσει ως τώρα και σίγουρα μπορώ να τη χαρακτηρίσω ως ενδιαφέρουσα.Εγώ προσωπικά εύκολα μπορώ να δεχτώ πως η βουλιμία έχει πολλά κοινά με την εξάρτηση στα ναρκωτικά.Αλλά πολλοί από εμάς εδώ μέσα τουλάχιστον,δε νομίζω πως έχουμε απαραίτητα βουλιμικά επεισόδια. Κρίνω από εμένα προσωπικά, που τα κιλά που απέκτησα,τα απέκτησα καθαρά από λανθασμένες επιλογές διατροφής, όταν προτιμούσα να τραφώ το μεσημέρι με φαγητό από ψητοπωλείο..Και πιστεύω πως πολλοί από εδώ μέσα απέκτησαν τα κιλά τους με τον ίδιο τρόπο.Από εκεί και πέρα,ο όρος ρατσισμός,μπορεί εσένα να μη σε χαρακτηρίζει και το δέχομαι,απλά δε νομίζω πως η χρήση της λέξης έχει να κάνει με την έλλειψη παιδείας σε καμία περίπτωση.Έχει να κάνει καθαρά με το πως βιώνει ο καθένας τα διάφορα περιστατικά στη ζωή του.
Τέλος το κατά πόσο κάτι που είναι απαραίτητο στον άνθρωπο για την επιβίωσή του, όπως είναι το φαγητό,μπορεί να συγκριθεί με τα ναρκωτικά και να χαρακτηριστεί απαγορευτικό, σε αυτό δε μπορώ συμφωνήσω από την πλευρά του ότι φαγητό με μέτρο πάντα είναι απαραίτητο, σε αντίθεση με τα ναρκωτικό που δεν υπάρχει καν ο όρος μέτρο σε αυτά.Φιλικά πάντα..

Ας μη κρυβόμαστε πίσω από λέξεις και χαρακτηρισμούς.. Όλοι μας κατά καιρούς έχουμε κρίνει κάποιον αρνητικά λόγω των κιλών του, σε συνδυασμό πάντα με τη συμπεριφορά του. Επίσης η αλήθεια είναι ότι εμείς οι υπέρβαροι γινόμαστε κομπλεξικοί και έτοιμοι να κρίνουμε αρνητικά οποιονδήποτε άλλον μας ξεπεράσει σε κάτι. Η κοπέλα που λες ένιωσε πίκρα που η ίδια είναι μόνη, γι' αυτό και εκφράστηκε έτσι. Δε σκέφτηκε το προφανές, ότι όσο υπάρχουν γυναίκες ωραιότερες από την ίδια, τόσο μειώνονται οι πιθανότητές της να βρει κάποιον. Πιστεύω ότι στην αρένα του σεξ η εμφάνιση παίζει το βασικότερο ρόλο. Ναι, όταν μιλάμε για βαθύτερη σχέση, θα δεις και την ψυχή του άλλου, θα αφουγκραστείς τα πιο εσωτερικά χαρακτηριστικά του, αλλά όταν μιλάμε για επιφάνεια και μόνο, όλα τα άλλα είναι απλώς λεπτομέρειες που τις προσπερνάς και στέκεσαι στα παραπανίσια κιλά, προκειμένου να απορρίψεις. Αυτό το λέω εκ πείρας. Η ωραία εμφάνιση βγάζει προς τα έξω αυτοπεποίθηση, ενώ οτιδήποτε "διαφορετικό" βγάζει κόμπλεξ, κακά τα ψέμματα. Ακούω κατά καιρούς γυναίκες να ισχυρίζονται ότι έχουν τόση αυτοπεποίθηση, ώστε παρά τα περιττά κιλά τους, μπορούν να έχουν όποιον θέλουν δίπλα τους. Αυτό κι αν είναι κομπλεξική συμπεριφορά! Για να μη τα πολυλέω, ένα κι ένα κάνουν δύο. Όταν είσαι καλά εσωτερικά, είσαι καλά και εξωτερικά. Αγαπάς τον εαυτό σου και αυτό φαίνεται. Έχεις υγεία, ψυχική και σωματική και δεν έχεις ανάγκη να δείξεις κανέναν στο δρόμο, ούτε να τον κρίνεις.

Πόσο πιο όμορφος θα μπορούσε να είναι ο κόσμος μας αν σταματούσαμε να συγκρινόμαστε μεταξύ μας και αρχίζαμε όλοι να προσπαθούμε να γίνουμε το καλύτερο που μπορούμε...

Καλησπέρα Thanos,
Είμαι πραγματικά πολύ χαρούμενος που απάντησες κατευθείαν στο δικό μου το πόστ. Διάβασα τι έγραψες και διάβασα και τι γράψανε οι απο κάτω. Πρίν σου απαντήσω, θα ήθελα να πώ το εξής:

"Μία συζήτηση γίνεται για να μάθουμε ο ένας απο τον άλλον, όσο άσχημα και αν είναι αυτά που λέγονται, και αυτό για να γινόμαστε καλύτεροι". (Το είπα αυτό για να μην παρεξηγήσει κανείς το τι θα γράψω - χαχα :) )

Έχω να πώ το εξής: Είμαστε άνθρωποι, με όλα τα συναισθήματα βαθιά ριζωμένα μέσα μας. Γεννιόμαστε με αυτά και καθώς μεγαλώνουμε αφουγκραζόμαστε το κοινωνικό περιβάλλον. Έτσι, κάποια αναπτύσσονται αρκετά, κάποια λιγότερο και ούτο κάθε εξής.
Στην εποχή όμως που διανύουμε, υπάρχουν κάποια συναισθήματα τα οποία μαζικά καταβάλλουν χιλιάδες κοσμάκη. Ένα απο αυτά τα αισθήματα είναι το άισθημα του Εγωισμού.
Πάντα μιλώντας εκ πείρας πρώτον, και εκ γνώσεων στην σειρά - Γνώση η οποία είναι αποκομισμένη όπως είπα πρωτύτερα απο την αδελφή μου, θα ήθελα να σου πώ πως, Τα λόγια αυτά που βγάζεις, είναι λόγια εγωισμού και ΔΕΝ το λέω "για να σου την πώ" ή του τύπου "πάρτα μάγκα στην έφερα" και όλες αυτές οι βλακείες για να το παίξω μάγκας και τα σχετικά. Το λέω επειδή απο ΠΕΙΡΑ το έχω ζήσει και θα ήθελα να σε βοηθήσω να δείς λίγο ποιο βαθιά τον εαυτό σου.

Ο εγωισμός έχει 2 φάσεις. Είναι ο απλός που είναι αντιληπτός, και ο δυνατός που πλέον κάνει "κουμάντα" και δεν ειναι ποτέ αντιληπτός, πράγμα που σημαίνει ότι κάθε μέρα γίνεται και δυνατότερος. Εσύ λοιπόν έχεις τον πρώτο τον εγωισμό τον "απλό" και ευτυχώς και αυτό αποδεικνύεται απο αυτό που είπες ο ίδιος " απο λανθασμένες επιλογές".
Το θέμα είναι ότι πρέπει να περάσεις αυτή την φάση του εγωισμού και ΟΧΙ να αγαπήσεις τον εαυτό σου, γιατι έτσι είναι σαν να πηδάς τα σκαλιά προς την επιτυχία. Όλα θέλουν την σειρά τους. Το επόμενο βήμα είναι κανονικά να ΣΥΓΧΩΡΗΣΕΙΣ τον εαυτό σου που του επέτρεψες να ταπεινωθεί έτσι ενοποιών πρώτα εσένα, και μετά της κοινωνίας και αυτό γιατί όλοι είμαστε ψάρια σε μία γυάλα. Δέν υπάρχει το "εγώ" γιατι δεν είσαι μόνος σου.

Μπορεί να ακούγονται αυτά που λέω βλακείες, χαζομάρες, "τρέλες" του τύπου "μεγάλε πήγαινε σε κανένα ψυχιάτρο" αλλά πίστεψε με, αυτά τα λέω εκ πείρας. Ήμουν και εγώ κάποτε ένα ωραίο βουβαλάκι που μιλούσα για το μαξιλάρι του έρωτα και ζήλευα τους άλλους που είχαν γυναικάρες δίπλα τους και εγώ είχα την παλάμη μου. (Συγνώμη για την έκφραση στις γυναίκες).

Θα σου πώ μονάχα ένα μυστικό: Κάθε αρχή και δύσκολη. Και ένα δεύτερο μυστικό είναι αυτό: Όταν ο οργανισμός αρχίζει και χάνει κιλά σε συνδυασμό με την γυμναστική, παράγεται αυτό που λένε "Η ορμόνη της ωραιοπάθειας". Ψάξε στο ιντερνετ και θα δείς πως δεν το λέω εγώ, αλλα οι επιστήμονες. Τυχαίο λοιπόν που η φύση το έκανε έτσι; ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ!

Να με συγχωρείτε και πάλι για τον τρόπο που μιλάω. Δεν είμαι κανένας έξπερτ, πάντα μιλάω εκ πείρας και ο σκοπός μου είναι να συνεχιστεί ο διάλογος αυτός παρά να καταλήξει σε έναν τσακωμό.
Πάντα φιλικά και με αγάπη για τον συνάνθρωπο μου.

Πραγματικά, διαβάζοντας τη συζήτηση σας, συνειδητοποιώ πόσο μα πόσο εγωιστικά και "κακιασμένα" όντα μπορούμε να γίνουμε εμείς οι ανθρωποι... Πόσες φορές έχω κράξει κάποιον για την εξωτερική του εμφάνιση (συνήθως δικαιολογιμένα...ε,βέβαια...) και τώρα συνηδητοποιώ πως όυτε εγώ ούτε και κανένας μας δεν έχει το δικαίωμα να κανει κάτι τέτοιο... Διάβασα και τις απόψεις σου gebs και τις βρήκα αρκέτα ενδιαφέρουσες και (απο τα λιγα που έμαθα στη σχολή μου για την κλινική ψυχολογία) μια χαρά τα λες και από την άλλη χαίρομαι που ακούστηκε και μια διαφορτική άποψη,λ'ιγο πιο ψαγμένη από τις υπόλοιπες... :wink2:

Φίλε gebs εννοείται πως δεν υπάρχει ζήτημα παρεξηγήσεων..Για αυτό ανεβάζουμε θέματα εδώ για να τα συζητάμε..