κλαμα

απο χθες το βραδυ κλαιω συνεχεια
θα αργησω να ξαναμπω εδω παιδια μου
σας ευχαριστω για ολη την υποστηριξη τοσο καιρο
ευχηθειτε μου να καταφερω να επιβιωσω

Μαράκι τι έγινε?

κουκλα δεν εισαι η μονη που απο χθεσ κλαισ.ολοι στισ μαυρεσ ειμαστε.αλλα μην εγκαταλειπεισ.ολοι ζουμε με την ελπιδα.πεσ μασ ομωσ τι συμβαινει?
οι συμβουλεσ σου ειναι πολυτιμεσ για εμασ.ετσι οπωσ μασ βοηθασ θελουμε να σε βοηθησουμε.

3 μερες και γω εκλαιγα απο καταιλιψη ελαφριας μορφης γιατι νομθζα δεν 8α βρω φαρμακα να με ππινανουν κλπ μην το βαζεις βρε κατω δεν εισαι η μονη .κανε ιπομονη μωρο μου θα περασει αγαπη μου γλικια σε περιμενουμε :)

δεν μπορω να πολεμαω να φτιαξω το μεσα μου κ να τσακιζεται η ψυχη μου
ενας μεγαλος καυγας, ο απολυτος εξευτελισμος της υπαρξής μου
φευγω κ ελπιζω να τα καταφερω

πεσ μασ κουκλα ακριβωσ τι εγινε.μην εγκαταλειπεισ στο ξαναλεω.εισαι δυνατη.μπορεισ να τα καταφερεισ και αξιζει να τα καταφερεισ.μονο για σενα.κοιτα τον εαυτο σου.την παρτη σου.πρεπει να φανουμε δυνατεσ γαμωτο.να μην μασ τσακιζουν.

Μαρία σε νιώθω
Κάνω μια προσπάθεια για μένα και όλα δείχνουν ότι με καταστρέφει ακόμα πιο πολύ, με βουλιάζει, με σκοτώνει, με τρελαίνει.
Ποτέ δεν πίστευα ότι θα έφτανα στο σημείο να είμαι τόσο χάλια όσο σήμερα. Μέχρι που έφτασα να κλαίω μέσα στο δρόμο μέσα στον κόσμο, δεν άντεξα.

Κορίτσι μου, οι δυο κουβέντες που έχω να σου πω είναι αυτές που λέω και στον εαυτό μου.
Δεν έχουμε άλλη ζωή, ούτε μας δίνεται άλλη ευκαιρία. Ο εαυτός μας, η ζωή μας, είναι ότι έχουμε και δεν έχουμε, τίποτα άλλο. Τίποτα! Είναι το πιο σημαντικό όμως! Ποτέ δεν είναι αργά! Ποτέ! Σκέψου ότι όπως έζησες κάποιες όμορφες στιγμές στο παρελθόν - σίγουρα υπήρξαν! - υπάρχουν σιγουρότατα κι άλλες όμορφες να ζήσεις. Υπομονή κάνε και έχε πίστη κορίτσι μου.

Quote:

---

Originally posted by mstrouf
ενας μεγαλος καυγας, ο απολυτος εξευτελισμος της υπαρξής μου

---

Πολλές φορές δεν έχει σημασία το τι θα πούν για εμάς αλλά το πόσο σημασία θα δώσουμε σε αυτά που θα μας πούν. Τώρα θα μου πείς..τι μάς λές κι εσύ βρε εξυπνάκια...ευκολο να το λές δύσκολο να το κάνεις. Σημαντικό είναι να επιβραβέβουμε τον ευατό μας για τον αγώνα που κάνουμε εμείς για το καλό μας και όχι για τον αγώνα που κάνει κάποιος άλλος ωστέ να μας ρίξει.

Κουράγιο..ξέρω τι σημαίνει κατάθλιψη και ξέρω πως η ξαστεριά είναι πιό ωραία οταν προηγουμένως υπήρξε μπόρα.

Quote:

---

Originally posted by anwnimi
Μαρία σε νιώθω
Κάνω μια προσπάθεια για μένα και όλα δείχνουν ότι με καταστρέφει ακόμα πιο πολύ, με βουλιάζει, με σκοτώνει, με τρελαίνει.
Ποτέ δεν πίστευα ότι θα έφτανα στο σημείο να είμαι τόσο χάλια όσο σήμερα. Μέχρι που έφτασα να κλαίω μέσα στο δρόμο μέσα στον κόσμο, δεν άντεξα.

Κορίτσι μου, οι δυο κουβέντες που έχω να σου πω είναι αυτές που λέω και στον εαυτό μου.
Δεν έχουμε άλλη ζωή, ούτε μας δίνεται άλλη ευκαιρία. Ο εαυτός μας, η ζωή μας, είναι ότι έχουμε και δεν έχουμε, τίποτα άλλο. Τίποτα! Είναι το πιο σημαντικό όμως! Ποτέ δεν είναι αργά! Ποτέ! Σκέψου ότι όπως έζησες κάποιες όμορφες στιγμές στο παρελθόν - σίγουρα υπήρξαν! - υπάρχουν σιγουρότατα κι άλλες όμορφες να ζήσεις. Υπομονή κάνε και έχε πίστη κορίτσι μου.

---

bravo re anonumh moy 8omizeis emena etsi opos mulas adraku kai den kolonoyme poy8ena.maraku upomonh 8a perasei kai 8a mas grafeis kai pali poso kala eisai opos kano k go.otan eimai skata grianiazo alla meta p eimai kala kano xaroyles .mia zoh thn exoyme opos leeu i filh m h anonimh den rpokite na mas do8ei ksana h eukeria na xanazisoyme.oooooooso kian poname prepei na paleyoume emeis.to ofeiloyme ston ayto mas

Μαρια πες λεπτομερειες συνεβη κατι?
Οτι θες δεν σε πιεζουμε ευχομαι να σου πανε ολα καλα.

σας ευχαριστω παιδια που μου γραψατε..
εκανα επιτελους το ξεσπασμα μου! πρωτη φορα εχω κλαψει στην ζωη μου μεχρι σημερα κ πρωτη φορα εδειξα σε ολους οσους με εφεραν στην κατασταση που βρισκομαι σημερα πως αισθανομαι
δεν αντεξα αλλο εσπασα κ εσπασα ελπιζω για το καλο μου
τα εφερα ολα τουμπα, τ αναποδογυρισα..
ελπιζω να καταφερω να συνεχισω, ως εδω καλα.. μετα το σημειο που με φτασανε εχθες το βραδυ, δεν γινοταν διαφορετικα.. ο πρωτος γύρος κερδήθηκε.. εχω αγώνα ακόμα!
σας ευχαριστω ολους που με στηριζεται, το εχω πραγματικα αναγκη σε ολη αυτη την προσπαθεια.

το κλαμα κανει καλο βγαζεις απο μεσα σου τον πονο αλλιως τον κρατας μεσα σου μεχρι να κανεις το μπαμ.καλα εκανες που εκλαψες.κουραγιο

Mπραβο Μαρακι μου....ναι ενασ αγωνασ κερδιθηκε.. ..εισαι πολυ δυνατη..σ αγαπαμε πολυ.. δυναμη..

που εισαι βρε Adzik;;; σε χασαμε!!!

γμτ αισθανομαι πολυ περίεργα, πολυ χαλια, όπως είπα κ προηγουμένως στο καλό μου κορίτσι που μ ακουει.. εχω φτάσει στο χειρότερο σημείο, αν παλιότερα έλεγα ότι σέρνομαι, αυτή την στιγμή αισθάνομαι πως έχω μείνει ακίνητη κ περιμένω τον θάνατό μου..
είναι φοβερό όλα όλα όσα γίνανε, δεν πρεπει ομως να κανω πισω όπως κ αν αισθανομαι

Βρε ζουζου στην γιατρο μασ πηγεσ?πηγαινεισ?

χωρισ στηριγμα δεν γινεται ματια μου...

ναι Adzik μου, η γιατρίνα μας είναι φοβερή, σε ευχαριστω που με σπρωξες να παω εκει..

ότι έχω καταφερει το οφείλω κ σε εκείνη κ ναι είναι στήριγμα, δεν με πιέζει, έχει υπομονή ελέφαντα κ ας είναι μυρμήγκι κ δείχνει τέτοια κατανόηση που έχω πάθει πλάκα. άψογη η τύπισσα, μου χει κανει καλο!

τωρα όλο αυτό το κλάμα, η τουμπα που προσπαθω να φέρω στη ζωή μου, το ξεσπασμα στο καυγα, ψαχνω να βρω σπίτι, μενω εκει υπο όρους, τι να σου πω.. παρα πολλα κ όλες αυτες οι τραγικες καταστάσεις με χουν διαλύσει

Μπραβο ρε Μαρια!αλλαξαν τοσα πολλα μεσα σ ενα μηνα!Τι τραγικες καταστασεις?Αρχιζει η νικη σου στον αγωνα!ειναι τραγικες μονο κμονο απ τον πονο αλλα σαν καταστασεις ειναι νικες!πολυ χαιρομαι..

ο πονος ειναι πολυς κ ενα κενο μεγαλο απιστευτα οδυνηρο εχει λαβει θεση σε οτι μπορω να αισθανθω

δεν κανεις καπια φαρμακευτικη θεραπεια μαρια?

Καλυτερα να τον νιωσεις τον πονο παρα να τον κουβαλας.Νιωσε τον κ μετα θα φυγει.μονο να τον αισθανθεις θελει για να εκφραστουν τα μεσα σου.εγω παντως επιμενω να χαιρομαι γιατι ξερω οτι ειναι νικη..

maria... τα φαρμακα δεν εξαφανιζουν τα συναισθηματα

κανε αυτο π σου ειπε η ανγκη νιωσε τον και θα φυγει σιγα σιγα

Quote:

---

Originally posted by mstrouf
ο πονος ειναι πολυς κ ενα κενο μεγαλο απιστευτα οδυνηρο εχει λαβει θεση σε οτι μπορω να αισθανθω

---

Εγώ αυτό που ξέρω είναι πως η Μαρία που γνώρισα πριν καιρό δεν έχει καμία σχέση με αυτή που ξέρω τώρα. Αυτό από μόνο του είναι όχι απλά σημαντικό, αλλά υπέροχο.

Δεν κέρδισες την πρώτη μάχη, έχεις κερδίσει πολλές και το ξέρεις. Δυστυχώς είναι δύσκολο να το αντιληφθείς και το καταλαβαίνω.
Όταν με το καλό ρίξουμε τη μούτζα τότε θα δεις καθαρά όλα όσα έχεις πετύχει.....

ΜΑρια μου....
θυμαμαι τα ματακια σου.
Ειχαν κατι πονεμενο και θλιμμενο μεσα τους.
κριμα δεν ειναι που τοσο καιρο το εμποδιζεις να βγει?
Ποσο θα αντεχες το πηχτο κλαμα?
Ποσο θα αντεχες το βουβο κλαμα?
Μην σε τρομαζει, ειναι για καλο! Κλαψε! Ορμα πανω του, πανω στην θλιψη, κανε την κυμα, κανε την ποταμι, γιατι μονο ετσι θα μπορεις να εισαι εσυ η βαρκουλα... Αλλιως αν το καταπινεις , νομιζεις οτι δεν το αγγιξες ποτε αλλα αυτο που κανεις στα αληθεια ειναι να βουτας μεσα του, κι ολο βυθιζεσαι, και πουθενα το φως!
Ενω τωρα, τωρα βλεπεις το φως, κατω απο τα δακρυα.
Την εκφραση, το ξεσπασμα, τα στηριγματα σου, το οτι επιτελους αυτο που νιωθεις, οτι σχημα κι αν εχει, οπως κι αν φανει τους το βγαζεις.
Βλεπω δυναμη, πολλη και μπραβο σου!!
Αστους να λενε τα σουβλερα τους παραμυθια!
Γιατι αυτο ειναι, παραμυθια αφου δεν σε γνωρισαν ποτε.
Κλεισε τα αυτια κι ακου μονο εσενα και την ψυχη σου.
κανε υπομονη, θα ερθει εκεινη η στιγμη...
Σε φιλω κι ειμαι κι εγω οπως και ολοι διπλα σου.

μαρακι με εχεισ συγκινησει...ειλικρινα σου μιλαω.γραφτηκα προσφατα εδω και δεν ηξερα την ιστορια κανενοσ.εισαι απο τα ατομα που με βοηθησανε σημαντικα οι συμβουλεσ τουσ.ειχα λοιπον απορια τι πραγματικα συμβαινει στην ζωη σου.πηγα στο πρωτο μηνυμα που εστειλεσ οταν γραφτηκεσ και διαβασα την ιστορια σου.απο εκεινο που διαβασα μεχρι αυτο που βλεπω τωρα,η διαφορα ειναι εμφανησ.
κουκλα μην εγκαταλειπεισ εισαι τοσο δυνατη που δεν φανταζεσαι.η ζωη ειναι μπροστα σου.
μπραβο γλυκεια μου.

Μαρια ολοι σαγαπαμε και περναμε τα ιδια εμ σενα κανε ιπομονη θαπερασει.Δεν με θυμαστε κ μενα που ειχα απελπιτει εμ τα φαρμακα?Τωρα ειμαι μια χαρα αλλα και αν ξαναπεσω παλι λιγο η και πολυ ψυχολογικα θα κανω ιπομονη μεχρι να περασει γιατι παντα [ερναει και θα ξαναεισαι καλα .

Quote:

---

Originally posted by agh
Μπραβο ρε Μαρια!αλλαξαν τοσα πολλα μεσα σ ενα μηνα!Τι τραγικες καταστασεις?Αρχιζει η νικη σου στον αγωνα!ειναι τραγικες μονο κμονο απ τον πονο αλλα σαν καταστασεις ειναι νικες!πολυ χαιρομαι..

---

Βεβαια ειναι υπεροχο...

γιατι δεν ψαχνεισ για συγκατικο?θα ειναι πιο καλα και πιο οικονομικα... για δεσ..

/www.flatmates.gr

θα εχει και πλακα..θα εχεισ παρεα.. πρεπει να κοινωνικοποιημαστε σιγα σιγα..καλο μασ κανει..

βρε το μιρμιγκακι μασ..ειδεσ.. κι εμενα ετσι με βοηθησε...

anna ioannou Τελευταία Δραστηριότητα: 18/08/2008





Λίγα λογια για \'μένα: 23, , Straight
Τοποθεσία: Ελλάδα - Αθήνα -
Αθηναίων
Μηνιαίο Ενοίκιο: € 210.00 ( Deposit: € 210.00 )
Διαθέσιμο Από:: 08/09/2008
Σχόλια: psaxnw mia isyxh kai sobarh koplea gia sugkatoiko, to spiti einai panemorfo kai ftino..egw..stis exe...



mary yannakopoulou Τελευταία Δραστηριότητα: 17/07/2008





Λίγα λογια για \'μένα: 29, , Doesn\'t Mater
Τοποθεσία: Ελλάδα - Αθήνα -
Αθηναίων
Μηνιαίο Ενοίκιο: € 320.00 ( Deposit: € 320.00 )
Διαθέσιμο Από:: 17/07/2008
Σχόλια: θα μένετε μόνος ή μόνη εγώ μένω στο μπροστινό σπίτι








να ενα παραδειγμα...

ελα ρε???? δεν είχα δει κάτι παρόμοιο!!!

΄Λίγα λόγια για μένα... είμαι ιδιότροπη, περίεργη, εχω μανία με την καθαριότητα.. χα, χα.. ΄

δεν ξερω, με προβληματίζει.. μιλάς για Αθήνα έτσι δεν είναι;
Η δουλειά μου είναι στα προάστια, ότι γλιτώνω απο την συγκατοίκηση, θα το πληρώνω στις μετακινήσεις.. ακυρο λοιπόν!

Θα βάλω ενα προκατ στο παραθαλασσιο οικοπεδο του ακατανομαστου φαδερ ημων κ δεν θα \'χω νοικια κ οικονομικότατη λύση για σπίτι δικό μου.. να μια σκεψη που μ\'αρεσει.. ΑΛΛΑ πρέπει να υπογράψει συμφωνητικό γιατί τέτοιος που είναι μπορεί να με πετάξει έξω ανα πάσα στιγμή.. πως θα τον πείσω άραγε;;;
έχω κ άλλες ωραιότατες σκέψεις που δεν ειναι για νετ.. αλλά είναι τρόπος να βγάλω χρηματα χωρίς να βγώ στην πιάτσα γιατί ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ πάνω απ\'ολα... χα, χα αστείο ήτανε.. ciparlex για όσους καταλάβουν!!!

Κ κάτι ακόμα που με βασανίζει στο μυαλό μου σε σχέση με την κατάσταση στην οποία με φέρανε οι δικοί μου.. όλο αυτό που με διέλυσε κ ο τρόπος που πιστεύουν πως θα με κάνουν να αλλάξω γνώμη..
Πρέπει να ακολουθήσω κάποιο είδος στρατηγικής στο τρόπο που θα τους φέρομαι;
Να κρατάω απόσταση κ να μην έχω πολλά πολλά μαζί τους
(ούτε να τους μιλάω δεν θέλω) αλλά το πιο σημαντικό είναι να καταλάβουν πως έχω αλλάξει κ δεν μπορουν πλεον να με κάνουν ότι θέλουν..
Για ρηχτε καμιά ιδέα...

για έναν μήνα ή και παραπάνω δεν μπορούσα ούτε να χαμογελάσω
τα δάκρυα έπεφταν μόνα τους και το πρόσωπο ήταν σκυθρωπό

και τώρα με πιάνει αρκετές φορές να θέλω να κλάψω πολύ κι όταν το κάνω βρίσκω μια \'\'ευχάριστη\' γαλήνη

καλά έκανες και ξέσπασες
χρειάζετε κι αυτό σαν λύτρωση

Μαρακι καλη η ιδεα με το προκατ συμφωνω απολυτα και αν τουσ το πεισ δεν νωμιζω να αρνηθουν στην τελικη στην περιουσια τουσ συμβαλεισ...και δεν θα καθετε...
και στην τελικη αν ειναι πιο μεγαλο μετα μπορεισ να νοικιαζεισ ενα δωματιο σε κανεναν φοιτητη για να ξεχρεωνεισ το δανειο..
οσο για τουσ συγκατικουσ..υπαρχουν για οολη την ελλαδα και για προαστια...ειναι μια κινηση...

μακια μπραβο ετσι σε θελω fighter.!!

μστρουμφ να βαλεις και ιντερνετ μη σε χασουμε,ξεκινα απο σημερα την αιτηση...Παντως σε διαβαζω δυνατη και αποφασισμενη,μια γυναικα με στοχο και θεληση.Εγω δεν διαβασα ολα τα προηγουμενα σου μηνυματα παρα μονο αυτο και σε καμια περιπτωση δεν βλεπω ενα φοβισμενο κοριτσακι.Σωστες οι σκεψεις σου και παρολες τις αντιδρασεις που θα συναντησεις να τις κανεις πραγματικοτητα.Μια διαφορετικη εμπειρια,να ζησεις ξεχωριστα απο τους γονεις.Εγω το κανω απο τα 20 μου.Πας παρα πολυ καλα και ειναι εμφανες απο ολους εδω μεσα.Ενα μεγαλο μπραβο σου,ειναι μια κατακτηση σου.Ακομα η απογοητευση που νοιωθεις μερικες φορες,ειναι για να σου υπενθυμιζει πως εχεις νικησει.Και θα το κρατησεις ετσι γιατι συμφωνω με τον Ανζικ πως εισαι μαχητρια.Ειμαστε εδω να σε υποστηριξουμε οποτε το θελησεις....

Μακάρι παιδιά, μακάρι να τα καταφέρω..
Μέσα απο όσα έχω ζήσει υπήρξαν πάρα πολλές φορές που έχασα την ελπίδα, που δεν ήθελα να ζώ, ακόμα κ τώρα υπάρχουν τέτοιες στιγμές, αλλά μετά την καταιγίδα πάντα βγαίνει ήλιος, κάνω υπομονή να κοπάσει η μπόρα αν κ σχέδια στο νοτισμενο δέρμα δύσκολα γίνονται, αν κ η καρδιά μέσα μου αιμοραγει κ κάθε σκέψη ματώνει την ψυχή μου πιο πολύ... θα βγεί ο ήλιος κ θα στεγνώσει την ελπίδα μου που στάζει..
καλή δύναμη σε όλους! ευχαριστώ!

Μπραβο μαρια!!!!!...εχω παθει πλακα με την αλλαγη!!!!...

Μαράκι....ένα θα σου πω: μεγαλύτερη σημασία εχει πως δεν είσαι μόνη σου.....αυτό από μόνο του αρκεί για να παίρνεις παραπάνω δύναμη και να προχωράς...
Όσο για το προκάτ, βάλτο εσύ και γω θα σου κάνω δώρο το μποστάνι να τρώμε όλο το χρόνο κηπευτικά .....χα χα.....!

για μια ακόμα φορά... απογοήτευση
φόρεσα τη βροχή κ έπεσα να πεθάνω

λιγο πιο συγκεκριμενα?