Πολλά κιλά και έρωτας.....

Καλησπέρα.......Είμαι η Νατάσσα και σας παρακολουθώ πολλά χρόνια. Είμαι μια παχιά γυναίκα 37 χρονών. Όμορφο πρόσωπο όπως λένε αλλα με πολλά κιλά. Υπήρξα για πολλά χρόνια σε μια σχέση που έφερε ένα γάμο κι ένα παιδι. Κάποια στιγμή όμως τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά και μετά από πολλα πισωγυρίσματα, αποφάσισα να χωρίσω. Εννοείται ότι ο μόνος λόγος που με κρατούσε σε αυτόν το γάμο, δεν ήταν το παιδί, όπως πολλοί θα πιστεπυατε, αλλά η ανασφάλεια μου....Θα υπάρξει ποτέ άλλος άνθρωπος για μένα???? Γιατί δεν είχα μάθει την μοναξιά μου...... Πέρασαν 3,5 χρονια από το διαζύγιο μου και απο τότε έκανα μια σχέση προβληματική.......ενας δεσμευμένος άνθρωπος που ήταν φίλος αλλα που μου έδωσε πολλα συναισθηματικά αλλά και με απενεχοποίησε για το σώμα μου. Τώρα όμως ειμαι πάλι στην ίδια κατάσταση. Πρέπει να χωρίσω και πάλι το ιδιο έχω στο μυαλό.....Θέλετε να μοιραστούμε τις δικές ιστορίες αγάπης.....μήπως και πάρω μπρος??????

γεια σου, ποσα κιλα εισαι? γιατι λες οτι εισαι χοντρη? ενας ανθρωπος κρινεται απο το αν ειναι αδυνατος ή οχι??
και εγω γενικα στισ 2 σχεσεις που ειχα ντρεπομουν πολυ για το σωμα μου, στην πρωτη δεν καταφερα ποτε να ολοκληρωσω γιατι ντρεπομουν για το πως ειμαι στη τελευταια οπου εληξε και πολυ ασχημα το εκανα με το ζορι αλλα δεν αφεθηκα ελευθερη απο τετοιες σκεψεις και ουσιαστικα δεν ενιωσα τιποτα...
παντως νομιζω οι αντρες δεν βλεπουν τις ατελειες μασ και ουτε μας κρινουν απο τα κιλα μας. αυτο το λεω και εγω βεβαια να το ακουσω αλλα δεν...
:lol:

Έρχομαι να συμφωνήσω με την αίγλη! Είμαι 23 χρονών και πλέον 64 κιλά με 1.70 ύψος. Δε θα έλεγα πως έχω ΤΑ κιλά πάνω μου αλλά κι αυτά που έχω μου δημιουργούν κόμπλεξ..Ξέρω οτι ίσως πείτε πως είμαι μικρή ηλικιακά και ανώριμη κ.α. .. Το βασικό θέμα είναι πως υπήρξα και 85 κιλά και γενικότερα από πάντα ήμουν παχουλοαφράτη.Αυτό όμως ποτέ δε μου δημιούργησε κάποιο πρόβλημα στα ερωτικά μου..αντίθετα γνώρισα πάρα πολλούς ανθρώπους στο παρελθόν μου- τόσους που τώρα σκέφτομαι που τους έβρισκα και κυρίως ΤΙ μου βρίσκανε!Και εδώ είναι που θέλω να καταλήξω!Τα τελευταία 3 χρόνια που σταδιακά μείωνα το βάρος μου και τώρα είμαι ας πούμε στην τελική ευθεία, δεν υπάρχει καθόλου αυτοπεποίθηση και γενικότερα υπάρχει μια στάση του τύπου, σιγά μη γυρίσει να κοιτάξει αυτός εμένα και άλλα τέτοια του είδους, φαντάζομαι όλοι τα έχουμε σκεφτεί αυτά λίγο πολύ. κι έτσι υπάρχει μια αδράνεια στα συναισθηματικά...
Το θέμα είναι στο μυαλό!Σίγουρα σημαντικό κομμάτι είναι και η στήριξη που λαμβάνεις από άτομα γύρω σου, είτε αυτά έχουν ερωτική διάθεση είτε είναι απλά συγγενείς και φίλοι..Ολη αυτή την ανασφάλεια την οποία νιώθεις natiav, την αισθάνομαι κι εγώ- γιατί οι ανασφάλειες δεν έχουν ηλικία- και κατέληξα μετά από πολύ σκέψη και βλέποντας πως όση στήριξη κι αν έχω από το περιβάλλον μου, αυτό δε με βοηθάει να διώξω εντελώς την εν λόγω ανασφάλεια, να γραφτώ στο σύντομο μέλλον σε μια ομάδα ψυχοθεραπείας εστιασμένη στις διατροφικές διαταραχές και στην αντίληψη των ατόμων για το σώμα τους..
Δε σε παρακινώ να το κάνεις, απλά είναι μια δική μου σκέψη την οποία θα ήθελα να μοιραστώ και πιστεύω πως θα μου ταιριάζει.Ο καθένας μας άλλωστε έχει διαφορετικές ανάγκες!
Ελπίζω να μη σε κούρασα και από τη στιγμή που έχεις εντοπίσει το πρόβλημα μήπως ήρθε η στιγμή να αρχίσεις να το δουλεύεις κιόλας?? Αυτό το ξέρεις μόνο εσύ και η ψυχή σου!
Καλό βράδυ!

Αυτό είναι το προφίλ μου στο facebook, όποιος ασχολείται ευπρόσδεκτος και θα χαρώ! https://www.facebook.com/maria.koulizaki.7?ref=tn_tnmn

ναι, είναι στο μυαλό. πώς μας πείθουμε όμως;
η προσωπική μου εμπειρία λέει ότι όταν υπήρξα πιο αδύνατη από ποτέ, ήμουν σεξουαλικά και αισθηματικά ανενεργή για το αντίστοιχο διάστημα. και έχω αυτή την εντύπωση ότι όσοι με προσέγγισαν εκείνη την περίοδο, είχαν μια διάθεση να με "σώσουν".

μαρικούλ, φτου σου κοπέλα μου.:blush:

εγω οταν ημουν πολυ αδυνατη ακομη κομπλεξ ειχα με την εμφανιση μου και δεν εεχα καθολου σεξουαλικη ορεξη αντιθετως τιποτα. και τωρα που παλι θεωρουμε φυσιολογικη ( 1.65 και 53 κιλα ) παλι ντρεπομαι για το σωμα μου και σεξουαλικα δε μπορω να ενδωσω. εχω ενα αγορι και δε μπορω να ολοκληρωσω μαζι του γιατι ντρεπομαι...:dork:

aiglh μου αν επιτρέπεται γιατί πιστέυεις ότι ντρέπεσαι?τι δεν σου αρέσει στο σώμα σου?
Μακάρι να είχα τα κιλά σου!
Κρίμα είναι να είσαι νέα κ με αγόρι και να μην το χαίρεσαι ;)

παλια ημουν γεματη και ισως μου εχει μεινει στο μυαλο η παλια μου εικονα, δεν ξερω γιατι αλλα το σωμα μου δε μαρασει καθολου, ειμαι και πλαδαρη :P παλευω αραια και που με κανα γυμναστηριο κρεμες αλλα σιγα:P

η φαση ειναι οτι η πρωτη μου σχεση που ηταν στα 19 μου δεν μπορεσα ποτε να ολοκληρωσω γιατι ντρεπομουν και τωρα φετος στα 20 μου γνωρισα καποιον τον ερωτευτηκα κεραυνοβολα και αυτος ηταν πολυ περπατημενος ( σερβιτορος -μπαρμαν ) ειχε παει με αρκετες και ενιωθα πολυ μειονεκτικα. η πρωτη μου φορα ηταν μα ηταν με αυτον και φυσικα στα σκοταδια και τις αλλες 2-3 φορες ή φοραγα μπλουζα ή εβγαζα μισα ρουχα ή κατω απο σκεπασματα... εληξε ομως ασχημα και αυτες ηταν οι εμπειριες μου..... τωρα που μαι παλι με τον πρωην μου προσπαθω ακομη να ολοκληρωσω μαζι του αλλα δυσκολο...... :P

βρε αίγλη μου!πόσο πλαδαρή μπορεί να είσαι και πόσο άσχημο μπορεί να φαίνεται το σώμα σου με ύψος 1.65 και 53 κιλά?πας και γυμναστήριο!κάνεις κ διατροφή!πράγμα που σημαίνει πως όλο και φτιάχνει το σώμα σου!

Προσπάθησε να δεις λίγο πως να φτιάξεις την αυτοπεποίθηση σου όσον αφορά το σώμα σου, γιατί πραγματικά είμαι σίγουρη πως έχεις ένα σώμα που πολλές εδώ( και εγώ) θα ήθελαν να έχουν και κοίτα να το χαρείς!τώρα για το πως να αποκτήσεις αυτοπεποίθηση?ο καθένας με τον τρόπο που του ταιριάζει!υπάρχουν βιβλία πχ η site σχετικά κάτι που βοήθησε εμένα, ή ακόμα και το να κοιταχτείς στον καθρέφτη χωρίς ρούχα και να προσάθήσεις να δείς αντικειμενικά τον εαυτό σου βοηθάει!

όσο για το ερωτικό κομμάτι,καθώς έιναι πολύ σημαντικό στη ζωή μας , μπορείς και με το αγόρι σου να το συζητήσεις ή και με μία φίλη σου που εμπιστεύεσαι αν δεν το έχεις κάνει ήδη!Είναι κρίμα να έχεις κόλλημα εκεί χωρίς ουσιαστικό λόγο γιατί και να το κάνεις δεν θα τα ευχαριστηθείς κιόλλας αν δεν είσαι χαλαρή ! :)

baklavadaki ποσο δικαιο εχεις, θα περασουν τα χρονια και ολα αυτα θα τα μετανιωνω..:no::no::no::no::no:
μακαρι να μπορεσω να τα ξεπερασω καποτε ολα αυτα, εχω πολυ κακη σχεση με τον εαυτο μου δεν τον αγαπαω :no::no::no:

παθών και μαθών και εγώ αίγλη!
έπρεπε να πάω 25 χρονών για να αρχίσω να αγαπάω τον εαυτό μου..

Έχω δει το θέμα αυτό εδώ και λίγες μέρες και για να πω την αλήθεια,λέω από μέσα μου,να πω την ιστορία μου,να μην την πω..και μιας και έχω αυπνίες..λέω να την πω.Σάμπως τι έχω να χάσω?
Θα προσπαθήσω να μην σας κουράσω με πολλές λεπτομέρειες.Λοιπόν,έχοντα ς μείνει αρκετά χρόνια στα 134 κιλά,είχε ως αποτέλεσμα να έχω ρίξει Χ τρελό στα ερωτικά μου.Δηλαδή μόλις έβλεπα ένα παιδί που μου άρεσε,έλεγα από μέσα μου,ααα ταιριάζει με την τάδε φίλη μου.Δεν είχα όρεξη για τίποτα.Ήμουν εγώ και η τηλεόραση.Για να μην τα πολυλογώ,φτάνω κάποια στιγμή τα 98 κιλά πάνω κάτω,εξακολουθώντας να μην έχω όρεξη για κάτι,για μία σχέση.Που λέτε,η κολλητή μου,μου λέει ένα βράδυ μπες ρε συ στο διαδίκτυο και τσάταρε, έχει γέλιο η υπόθεση.Και το έκανα.Γνωρίζω ένα παιδί,και από την πρώτη στιγμή,γιατί ήμουν κατά όλων αυτών, λέω πως είμαι σε σχέση,για να μη μπούμε στη διαδικασία να ανταλλάζουμε πολλές πολλές φωτό,και γενικά να τραβήξει η υπόθεση.Εγώ ήθελα απλά να κάνω πλάκα.Πάντα ασκούσα κριτική σε αυτού του είδους την επικοινωνία.Το ένα βράδυ έγινε 2,τα 2 -3 και πάει λέγοντας...πάνω στο μήνα αλλάζουμε τηλέφωνα(ναι ναι έκανα τέτοιο πράγμα)..και αρχίζουμε να μιλάμε τα βράδια.Αρχίζει να ζητάει να βρεθούμε αλλά εγώ βάζω σαν ασπίδα τη σχέση και αυτός κατανοεί την κατάσταση και δεν επιμένει.Ο 1 μήνας έγινε δύο...οι 2 τρεις...τεσπα η κατάσταση αυτή κράτησε περίπου 8 μήνες,με κάποια ψιλοδιαλείμματα,γιατί εκ των πραγμάτων ''ζούσε'' τη ζωή του,μιας και δεν είχα πάνω του κανένα δικαίωμα,να του πω μην πας με αυτήν,μιας και δεν ήμασταν μαζί.Βέβαια εγώ δεν μπορούσα να κάνω κάτι όλο αυτό το διάστημα από το να τρελαίνομαι στη γυμναστική και στη διατροφή,χάνοντας σχετικά σε γρήγορους ρυθμούς σε σχέση με το προηγούμενο διάστημα.Γενικά ρε παιδιά σκεφτείτε ότι τύχαινε μέρα που μιλούσαμε μέχρι και 5 ώρες..βράδια τρελά.Γενικά ίσως έπεσα με τα μούτρα,σε κάτι που ο λογικός μου εαυτός,κατακρίνει.Να ερωτευτώ κάποιον που δε γνωρίζω?ΤΡΕΛΟ! Απλά υπήρχε μία χημεία ανεξήγητη. Αφού καμιά φορά,έλεγα πως μπορεί να μην είχα κάτι τόσα χρόνια,αλλά ο θεός μου έστειλε αυτό ακριβώς που ζητούσα.Πόσες φορές είχα ονειρευτεί τη συνάντησή μας.Πόσες φορές με είχε ρωτήσει γιατί είμαι σε μία σχέση και συνεχίζω και μιλάω μαζί του.Εγώ πολύ κλάμα.Και φτάνουμε 2 εβδομάδες πριν..έχουμε σταματήσει να μιλάμε και καταλαβαίνω ότι προφανώς υπάρχει κάτι στη ζωή του.Με παίρνει ένα βράδυ και μέσα από συζήτηση μου ξεφεύγει η φράση,ναι αλλά εγώ χώρισα..και μου λέει αυτός,ναι αλλά τώρα εγώ είμαι με κάποια κοπέλα..και πουφ..το όνειρο τελείωσε.Σίγουρα θα αρχίσετε πράγματα τύπου: 1) μέσω διαδικτύου??τραγικό , 2) αν όντως σε ήθελε,θα σε ήθελε έτσι όπως είσαι... Το θέμα μου είναι το εγώ μου.Θέλω να είμαι υπερήφανη για εμένα.Δεν ήμουν έτοιμη να τον συναντήσω.΄΄Ηθελα να με δει και να χαρεί,όχι να πει ωχ τι μου έτυχε.. Από τότε καμία επικοινωνία.Μου είπε ότι θέλει να σταματήσει την κατάσταση γιατί θέλει να είναι σωστός απέναντι στην κοπέλα..Εγώ τώρα πως είμαι?? Δείτε την ώρα που γράφω και θα καταλάβετε.. Το έχω ρίξει σε σκληρή γυμναστική και ξεσπάω εκεί.Προσπαθώ να αγγίξω τον στόχο όσο πιο γρήγορα γίνεται,για να τον συναντήσω.Αυτά γενικά..Τώρα λογικά δε σας έκανα και την καλύτερη των εντυπώσεων..αλλά..ήθελα να τα πω. Απλά ξέρετε τι σκέφτομαι? Ότι είναι τυχαίοι όλοι αυτοί οι μήνες ρε παιδιά? Όλη η υπομονή που έκανε στο ότι δεν έστελνα φωτογραφίες πολλές,ή που έστελνα κυρίως φάτσα ξέρετε..Όλες αυτές οι ώρες,οι άπειρες συζητήσεις..Λέτε να είναι τυχαίο?Μπορεί και ναι,τι να πω.

Λυπημένη μου κοπέλα, έχεις δίκιο κι είσαι λυπημένη.
Νομίζω ότι έχασες μια μεγάλη ευκαιρία για να κάνεις μια πολύ καλή και σοβαρή σχέση.
Τόση κουβέντα, τον μαθαίνεις τον άλλον απ' έξω κι ανακατωτά.΄Άσε που άλλα ζευγάρια, συνολικά, δε μιλάνε τόσο πολύ σε όλόκληρη τη ζωή τους.
Και ήταν και έντιμο παιδί!!!!
Και σαν άντρας που είμαι - και μιας και είναι πιθανών να σκεφτόμαστε με παρόμοιο τρόπο - πρέπει να σου πω ότι για να ασχοληθεί τόσο πολύ μαζί σου, θα έπεφτε στα πόδια σου και θα σε λάτρευε.
Κρίμα κοπέλα μου.

Πιστεύω πως το πρόβλημα κι ο δισταγμός σου να τον συναντήσεις, ξεκινάει από την έλλειψη εμπιστοσύνης που υπάρχει γενικότερα μεταξύ των ανθρώπων. Και είναι κοινωνικό φαινόμενο η δυσκολία συνάψεως και διατήρησης σχέσεων.
"Δεν είναι τα κιλά το θέμα εδώ. Τα παραπανίσια κιλά σε μια γυναίκα είναι πρόβλημα για την υγεία της, όχι για την κοινωνικότητά της. Υπάρχουν περιπτώσεις και περιπτώσεις βέβαια."
Δες το σαν ένα χαμένο, έναν ανεκπλήρωτο έρωτα. Έναν έρωτα που για καλό ή για κακό δεν ήταν δυνατόν να εκπληρωθεί και κοίτα μπροστά.
Βάλε λίγη εμπιστοσύνη στην καχυποψία της εποχής μας και προχώρησε με όση αυτοπεποίθηση έχεις. Μερικές φορές πρέπει να κάνουμε ένα βήμα παραπάνω, έστω κι αν αυτό το βήμα μπορεί να μας οδηγήσει στον γκρεμό. Έτσι είναι η ζωή, ρισκάρεις και προχωράς. Στη συγκεκριμμένη περίπτωση - του έρωτα - τα πράγματα είναι πολύ απλά από την φύση τους. Ας τα αφήσουμε όσο πιο απλά γίνεται.

lipimeni η ιστορια σου μοιαζει με τη δικη μου.... η πρωτη μου σχεση εγινε μεσω διαδυκτιου. εγω ποτε δε γνωριζα εξω αγορια ντρεπομουν και ελεγα θα με αποριψουν λογω εμφανισης ( βλακιες ). την ακομη σχεση μου γιατι χωρισαμε και τα ξαναβρηκαμε. μεσω διαδυκτυου γνωριστικαμε και εμεις, εμενα απο οτι λεει με ερωτευτηκε απο τα λεγομενα μου, ερωτευτηκε τον χαρακτηρα μου τη ψυχη μου!!!!
δε επρεπε να το διακοψεις, εφοσων κρατησε τοσους μηνες αυτο σημαινει οτι κατι υπηρχε επρεπε να συναντηθητε εστω μια φορα!
τωρα μιλατε καθολου?

το μόνο που θέλω να πω είναι ότι σε καμία περίπτωση εγώ προσωπικά δεν κατακρίνω το πώς τον γνώρισες μέσω διαδικτύου.
η μεγαλύτερη και πιο έντονη σχέση μου ξεκίνησε κάπως έτσι.

Αρχικά να σας πω ένα μεγάλο ευχαριστώ γιατί υπάρχει στήριξη εδώ μέσα ρε παιδιά,όλα αυτά τα χρόνια που είμαι..
αiglh ξεκινάω με εσένα.. Έχουμε να μιλήσουμε 2 εβδομάδες...και σήμερα το πρωί ξύπνησα και βρήκα κλήση του στις 7 το πρωι.Μόλις σας έγραψα τον πόνο μου...Τυχαίο ρε γαμώτο? Δε μου φαίνεται περίεργη η ώρα,για να πω την αλήθεια,είχαμε τέτοιες ώρες τα σάββατα, σχετικά συχνά. Απλά τώρα με έπιασαν τα γυναικεία μου,ξέρεις,δε θα το σηκώνω όποτε θες εσύ,δε θα τρέχω..Και έτσι δεν έχω σκοπό να τον πάρω για λίγο καιρό.Λογικά θα του κάνει εντύπωση γιατί δεν το έχω ξανακάνει..αλλά ας μην ξεχνάμε ότι είναι σε μία σχέση και δε θέλω να χωθώ,έστω και έτσι.
ανβι Τώρα όσον αφορά τον τρόπο γνωριμίας,και εγώ δεν τον κατακρίνω πια.Στο παρελθόν το έκανα και φανατικά...
giorgosdelta δυστυχώς στην υπόθεση μου θεωρώ πως το μοναδικό θέμα είναι τα κιλά..αν καταλαβαίνω τι θέλεις να πεις πάντα.Σε διαφορετική περίπτωση μου εξηγείς...Τα κιλά με κρατάνε μακριά του..και όχι η εμπιστοσύνη ..γιατί τον εμπιστεύομαι απόλυτα.. Αλήθεια θέλω να πιστεύω ότι τον κρατούσε τόσους μήνες κάτι που υπήρχε μεταξύ μας..γιατί και εμένα αυτό με κρατούσε.Τα αστεία,τα γέλια,οι εξομολογήσεις όλων των τύπων,για τις ζωές μας και χίλια δυο.. καμιά φορά σκέφτομαι ή φοβάμαι μήπως έχω θεοποιήσει την όλη κατάσταση,γιατί σκέψου ότι ήμουν έξω από τέτοια θέματα χρόνια πολλά...
ταssos67 Δεν ξέρω τι να σου απαντήσω...ίσως να έχεις και δίκιο..

lipimeni βρε για να σε παιρνει σε θυμαται κατι θελει απο εσενα!!μην τον αφηνεις, σηκωσε το μίλα του και πες του οτι εφοσων εχει κοπελα καλο ειναι να μην σε παιρνει αν θελει να γνωριστείτε ας γνωριστείτε!!!!!!μην αφηνεις ευκαιριες να πανε χαμενες. μην ντρεπεσαι για τα κιλα, οι αντρες βλεπουν διαφορετικα δε θα δει τα κιλα σε σενα, σε εχει γνωρισει και αναζητα το μεσα σου η εμφανιση ειναι απλα το περιτυλιγμα της ψυχουλας σου και αυτος γνωριζει τη ψυχη σου και θελει να σε ακουει....
βγες και αοπου βγει...αν ειναι να γινει θα γινει αλλα τολμησε το θα το μετανιωσεις αν δεν το κανεις!;)

Κάνε μια χάρη στον ευατό σου και συναντήσου με τον άνθρωπο και πες του την αλήθεια.
Η αλήθεια πάντοτε κερδίζει. Είναι το σημαντικότερο στοιχείο μιας σχέσης! Της σχέσης που θα ήθελες να κάνεις.
Η αλήθεια είναι το συστατικό εκέινο, στο οποίο μπορείς να βασιστείς και να χτίσεις τα πιο γερά κάστρα.
Πες του ανθρώπου την ιστόρια όπως την είπες και σε μας.

Κοπέλα μου, καταλαβαίνω ότι το πρόβλημά σου είναι τα κιλά.
Τα κιλά είναι το πρόβλημά σου. Το δικό σου. Κανενός αλλουνού.
Δε δίνουν οι άλλοι σημασία στα κιλά σου. Είσαι εσύ και τα κιλά σου. Εσύ μόνο.
Πάρε μια αντρική γνώμη. Οι γεματούλες είναι ωραίες. Αυτές ποθούν οι άντρες.
Άσχετα με τα ψέματα που μπορεί να λένε στις παρέες τους.
Αν διάλεγα μια γυναίκα ξανά και ξανά θα ήταν μια γυναίκα γεμάτη, μια γυναίκα χαρούμενη.

Είσαι γεμάτη, όμορφη και λυπημένη.
Κάνε μας την χάρη και γίνε γεμάτη, όμορφη και χαρούμενη.
Μη μετανιώνεις για τα λάθη που έκανες αλλά γι αυτά που δεν έκανες.

lipimeni, αυτά τα πράγματα δεν θέλουν να τα αφήσεις στο περίμενε.. θέλουν να γίνουν την ώρα που είναι ζεστά!
ήδη αυτός είναι με μια άλλη όταν είδε οτι μαζί σου μαλλον δεν θα γίνει τίποτα.. ακόμα σε θυμάται όμως..
τι περιμένεις!!αν τον θέλεις κάνε κάτι τώρα!αν τόσο σου έχει κινήσει το ενδιαφέρον αυτός ο άνθρωπος αξίζει να το κυνηγήσεις..

δες το κι απ την άλλη, πες οτι χάνεις πρώτα τα κιλά σου σε ένα εξάμηνο πχ κ επικοινωνείς.. το πιο πιθανό είναι πως μπορεί να έχει σοβαρέψει το θέμα με την κοπέλα που έχει κ σ αυτή την περίπτωση τον έχεις χάσει..

του ανθρώπου προφανώς και του αρέσεις και του έχεις κινήσει το ενδιαφέρον.. μη βάζεις τα κιλά μπροστά για να μην το κυνηγήσεις!
δεν θα έρθει η ευτυχία μαγικά όταν χάσεις τα κιλά σου, αφού έχεις μία ευκαιρία μην την αφήσεις να πάει χαμένη!!

θα σου πω κ τη δική μου περίπτωση, μ άρεσε κάποιος πολλούς μήνες κ αυτός μου έδειχνε πολύ ενδιαφέρον κ κάναμε συνέχεια πράγματα μαζί αλλά δεν έδινα πάτημα για κάτι παραπάνω Λόγω κιλών/αυτοπεποίθησης/επειδή είχα χωρίσει άσχημα την τελευταία φορά και σκάλωνα χίλια δύο..οι φίλες μου με βρίζανε, πως είμαι χαζή και τι περιμένω και δεν κάνω κάτι,ώσπου που κατάλαβα ότι κι αυτός δεν θα με περιμένει αιώνια να λύσω τα προβλήματα που εχω με τον εαυτό μου. Μετά από κανα εξάμηνο καταλαβαίνω ότι είχε βγεί για καφέ με μία άλλη ή οποία κ του την ψιλοέπεφτε.
ε, εκεί λέω όχι ρε γαμώτο!του μίλησα κ είμαστε μαζί τώρα :)
τόλμησέ το!

lipimeni
Σε καταλαβαινω απολυτα .Νιιωθω την ανασφαλεια σε ολο μου το πετσι,για το σωμα μου ,για τη συμπεριφορα μου και κυριως για τα συναισθηματα μου .Πολλε φορες οσο τρελο και αν ακουγεται οι αλλοι μς βλεπουν πολυ διαφορετικα απο τον τροπο που βλεπουμε εμεις οι ιδιοι τον εαυτο μας.Διαφορετικα μπορει να σημαινει ειτε θετικα ειτε αρνητικα.
Λοιπον εμενα πριν απο μερικα χρονια με ειχε προσεγγισει ενα αγορι , και εγω ημουν στο κοσμο μου,αν και μου αρεσε ενιωθα πολυ ανασφαλης με αποτελεσμα να τον αντιμετωπιζω απο τυπικα εως αδιαφορα.Μετα εκεινος (και με το δικιο του )εκανε πισω.Σε πληροφορω οτι εγω κολλησα τοσο πολυ μαζι του που για 2 χρονια δεν μπορουσα να τον βγαλω απο το μυαλο.Ειχα εστω και ψευτικες ελπιδες οτι καποια στιγμη θα ξαναενδιαφερθει για μενα απο μονο του(παρολο που η συμπεριφορα μου απεναντι του παρεμενε τυπικη).Καθε φορα που τον εβλεπα με επιανε ενας κομπος στο στομαχι.Ετοιμαζομουν μονο και μονο γι αυτον.Με ενα γεια του,χαιρομουν για εβδομαδες.Αν και ειχε τυχει να κανω κατι με κατι αλλους ,στην ουσια σκεφτομουν αυτον.Τελικα αυτος δεν ενδιαφερθηκε ποτε ξανα ,βεβεαια με τον καιρο και με αλλα γεγονοτα παει καιρος που τον ξεπερασα.
Αυτο ομως που αποκομισα(αν και παλευω να το εφαρμοσω και στην πραξη)ειναι οτι οταν θελεις κατι και σου δινεται η ευκαιρια να το εχεις να μην την αφησεις να παει χαμενη ,γιατι μπορει να μην ξαναρθει και ποτε.Για να ειμαι ειλικρινης ,πραγματι,μπορει να πας και να μην εξελιχθουν τα πραγματα οπως ευχοσουν,αλλα τουλαχιστον,προσπαθησες για αυτο που ηθελες.Πιστεψε μια αποριψη ειναι πολυ λιγοτερο βασανιστικη απο το να ζεις σε μια κατασταση διαρκους αμφιβολιας του τι θα γινοταν αν .
Οσο για την κοπελα που εχει .τη στιγμη που σε πηρε τηλ.για μενα ενδιαφερεται ,οποτε να τον παρεις και τα κομπλεξικα του τυπου "α θα αφησω μερικες μερες ετσι για το γαμωτο " προσωπικα δεν μου ταιριαζουν.Αν παλι σε κωλυει η σχεση του,τοτε για μενα ξεγραψε τον απο τη ζωη σου και προχωρα

Με λένε οτιοζα και είμαι 31 ετών.
Στην δική μου περίπτωση η φοβία είχε δημιουργηθεί όχι μόνο από τα κιλά, αλλά και από την χυλόπιτα που έχω φάει :bouncing:
Απο το να βγαίνω με κάποιον και να μου λέει ότι πρέπει να αδυνατίσω, στο γνωριμία μέσω ίντερνετ που του στέλνω φωτογραφία (130+ τότε) και δεν ξανάκουσα νέα του :lol:
Α, και μια ωραία περίπτωση, έβγαινε μαζί μου, μου ζητάει να το κρατήσουμε κρυφό, τσιλιμπούρδιζε μαζί μου και τελικά γούσταρε φίλη μου, κατά την λογική του “όποια κάτσει, ό,τι κάτσει, τρ&πα να'ναι, ό,τι νά'ναι”

Σορρυ για τους άντρες του φόρουμ αλλά όπως υπάρχουν γύναια που κοιτάνε μόνο πορτοφόλι έτσι υπάρχουν και τέτοιοι άντρες

Αλλά υπάρχουν και οι άλλοι άντρες :) ο πρώην μου π.χ. χωρίς να έχουμε κάτι κοινό, εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι, δεν ήμουν ερωτευμένη, δεν ήταν ερωτευμένος, μου λέει ότι πιστεύει ότι ταιριάζουμε και ότι θα έπρεπε να δοκιμάσουμε... έτσι στην ψύχρα. Εγώ έπαιζα 110-120 τότε, αυτός 60κάτι με εμφάνιση όπου γυρνούσαν (και γυρνάνε) πολλάαα κεφάλια όταν περπατάει (έχει δουλέψει ως μοντέλο). Τελικά ταιριάζαμε :D ούτε μου είπε τίποτα για το βάρος μου και πάντα μου έλεγε πόσο όμορφη είμαι. Του άρεσε ιδιαίτερα ότι δεν βάφομαι και παρ'όλα αυτά είμαι όμορφη (υπήρχε άντρας που το εκτίμησε!) βέβαια εγώ δεν βάφομαι από βαρεμάρα αλλά άλλο αυτό :lol: τελικά είχαμε προβληματάκια που γίνανε προβληματάρες και αποφασίσαμε να μείνουμε φίλοι :)
Όμορφος άνθρωπος (εσωτερικά), γενναιόδωρος, να σκέφτεται τον άλλον πάντα πριν κάνει κάτι, του χρωστώ πολλά για τις φοβίες που με βοήθησε να νικήσω

Ποτέ δεν ξέρεις τι σκέφτεται ο άλλος! Εγώ νόμιζα ότι όλοι οι άντρες σκέφτονται “μια χοντρή”
Έχοντας βάλει Χ στην ερωτική ζωή (κι εγώ) πάω σε μια κοινωνική εκδήλωση με διάθεση “πάμε να πούμε καμιά μ@@@ια να περάσει η ώρα” και ούτε σκέψη να γνωρίσω κάποιον. Εκεί συναντω τον πρώην (δεν βγαίναμε ακόμα τότε, απλά τον ήξερα 4 μήνες περίπου) και μου λέει “είσαι πολύ όμορφη σήμερα”. Εγώ γνέφω καταφατικά λίγο ψυχρά και λέω ευχαριστώ σκεφτόμενη “πλάκα μας κάνει”. Όταν τα φτιάξαμε μου είπε ότι εκείνη την ημέρα ένιωσε πολύ ηλίθιος γιατί από την έκφραση που πήρα νόμιζε ότι αυτό μου το λένε πολλοί και έπρεπε να μου πει κάτι άλλο, μου είπε ότι περίμενε ένα μήνα μετά για να με ξαναπροσεγγίσει για να ξεχαστεί η παντόφλα!!!!

Κακά τα ψέμματα, η εμφάνιση μετράει ΠΟΛΥ για ΚΑΠΟΙΟΥΣ. Αλλά όχι για όλους. Και εάν εκπέμπουμε το "αναρωτιέμαι πως στο δι@ο^ο σου αρέσω που είμαι έτσι" θα το δει ο άλλος. Γιατί χωρίς να το καταλαβαίνουμε τα περνάμε τέτοια μηνύματα
Μην με παρεξηγήσετε, δεν είναι το ότι "εάν έχω αυτοπεποίθηση δεν θα πληγωθώ"
Υπαρχουν άτομα που θέλουν να κυκλοφορούν με μια κούκλα βιτρίνας.
Για αυτούς το έχω χάσει το παιχνίδι είτε 120, είτε 90, είτε 70, στα 60 και άν ;)
Αλλά για αυτόν που θα κοιτάξει να ταιριάξει, να περνάει καλά, τα κιλά ίσως παίξουν ρόλο στην αρχή αλλά θα το προσπεράσει

Επίσης μετά από μια σειρά από ερωτικές απογοητεύσεις αποφάσισα να είμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου. Πόνεσε αλλά βοήθησε.
Όλα ξεκίνησαν με αυτό το άρθρο http://www.vita.gr/html/ent/693/ent.1693.asp
Βλεπετε είδα ότι είχα ερωτευτεί ένα άτομο που θα ήθελα να έχω, γνώριζα κάποιον, μου συμπεριφερόταν σαν @@@@ίδι, μετά εγώ έπεφτα σε κατάθλιψη γιατί οι προσδοκίες μου δεν είχαν επαληθευτεί. Δεν είχα τίποτα, για να χάσω αυτό το τίποτα, δεν έχανα τίποτα. Μόνο προσδοκίες είχα!

lipimeni, καταλαβαίνω τι λούκι τραβάς, αλλά δεν υπάρχει εύκολη λύση
Ήμουν ερευτευμένη με κάποιον και μιλούσα με μια φίλη μου για το ότι ακόμα τον θέλω κι ας έχει εξαφανιστεί αυτός και κάτι τέτοια, ώσπου μου λέει η φίλη μου “πόσο καλά τον ξέρεις όταν δεν έχεις κάνει κάτι μαζί του” Κακά τα ψέμματα, στο σεξ βγαίνει ο πραγματικός χαρακτήρας του ανθρώπου, η πραγματική προσωπικότητα, τα ενδόμυχα πάθη του καθενός. Έναν εαυτό που δεν γνώρισα ποτέ, έναν εαυτό που μου έκρυψε. Πως ξέρω ότι αυτός ο εαυτός είναι όμορφος? Πως ξέρω ότι θα τον ήθελα εάν τον γνώριζα? Και υπάρχει και η πιθανότητα αυτός να έκοψε επικοινωνία επειδή φοβήθηκε ότι εγω θα έβλεπα κάτι σε αυτόν που δεν θα μου άρεσε!!! Τελικά, δεν ήμουν ερωτευμένη με εκείνον, ήμουν ερωτευμένη με αυτό που νόμιζα ότι είναι, και πόνεσε πολύυυυ όταν αυτό που νόμιζα ότι είναι, αυτός ο τζέντλεμαν, αλλάζει γνώμη, διακόπτει επικοινωνία και με αφήνει στα κρύα του λουτρού.

Επίσης και οι άντρες φοβούνται την χυλόπιτα! Υπάρχει ο "ας πάω με αυτή κι ας είναι παχιά γιατί έχω καιρό να γ@@@@ και δεν κάθεται τίποτα άλλο αυτόν τον καιρό” (true story, φίλος του αδελφού μου), αλλά υπάρχει και "κι αν δεν με θέλει και της πω να βγούμε και δεν θέλει και γίνω ρεζίλι?".

Η ανασφάλεια και ο φόβος εκπέμπεται όταν νομίζουμε ότι "κινδυνεύουμε" να πληγωθούμε

Προ ολίγων ημερών βγαίνω με μια μεγάλη παρέα, εγώ άνετη, ομιλητική (βασικό μου προσόν), για να μην τα πολυλογώ δύο μου ζήτησαν το τηλέφωνο μου για να τα πούμε στο μέλλον

Μου αρέσει κάποιος, όταν είναι να του μιλήσω μου κόβεται η λαλιά!!! :lol: Δεν θυμάμαι το όνομα μου! Με έχει πιάσει και μια πρόσθετη φοβία (πέρα από τα κιλά) για την ηλικία μου (είναι 5 χρόνια μικρότερος)

Γενικά, έτσι θα περνάει ο καιρός, προβλήματα να μου βρίσκονται να τα λύνω :lol:
Και μετά ο τάφος μου θα γράφει:
"Ανεπανάληπτη στο να βρίσκει προβλήματα"
και ένα που βρήκα πρόσφατα στο διαδίκτυο:
"Μέχρι την τελευταία μέρα της ζωής της... ρουφούσε την κοιλιά της" :bigsmile:

Βρήκα και ένα άλλο ωραίο στο ίντερνετ που με έχει βάλει σε σκέψεις τον τελευταίο καιρό: "πολεμούσες με δράκους και ξέχασες να γίνεις πριγκήπισσα"
πόσους δράκους θα κυνηγήσω ακόμα??????? :no:

Να σας πω εδώ κορίτσια (και αγόρια) πως τα κιλα μου ουδέποτε ήταν φράχτης ψηλός για γνωριμίες :blush: αυτός ο άντρας που ενδιαφερόταν έβλεπε και πως δεν ειμαι αδύνατη ...εγώ γιατί να ντραπώ μετά? Και αμα βάλω και τον χωρισμό μου μετα που αρχισα να χάνω τα κιλά μου...τι να πω? έχουν και αυτοί τις ανασφάλειες τους.....:grind:

https://www.facebook.com/photo.php?f...type=1&theater
;)

otiosa
Για πολλα like η εικονα!!!!!Αν ειχα fb θα το χα κανει ηδη!!!!¨)

lipimeni πρωτο απ'ολα μπραβο που εχασες τα κιλακια που ηθελες και που συνεχιζεις να κρατας προγραμματακι με την γυμναστικη και ολα..δευτερον το παλικαρι σε θελει καργα,μην το αφησεις ετσι,ΚΗΝΥΓΑ ΤΟ! τελος,για μας τις ακομα παχουλουλες
πως εφτασες απο 130+ στα 90+ ???

Εγω θα διαφωνίσω με το ότι είναι στο κεφάλι μας. Καλώς ή κακώς το πρώτο πράγμα που βλέπει ο άλλος πάνω μας είναι η εμφανισή μας. Αν δεν τον τραβηξει κάτι για να θελήσει να μας γνωρίσει, όσο γαμάτη προσωπικότητα και να έχουμε θα πάει για βρούβες. Κι αυτό το λέω εγώ που απο τότε που πάχυνα έχω μείνει ελάχιστα χωρίς κάποια σχέση. Απλά πιστεύω πως θα πρέπει αυτό που δείχνουμε προς τα έξω να μην βασίζεται στην σωματικη μας εμφάνιση μόνο. Δηλαδή μπορουμε να τονίσουμε το όμορφο προσωπάκι μας, και να βάλουμε ρούχα που κολακεύουν τον σωματότυπο μας. Εχω σιχαθεί να βλέπω παχύσαρκα άτομα να φοράνε τσουβάλια και να βγαίνουν έξω σαν κλόοουν. Συγνώμη αν προσβάλω κάποιον, αλλά αν καθησυχαστουμε στο "α είμαι χοντρή δεν μπορώ με τίποτα να είμαι ωραία" τότε χαθήκαμε.

Όσο για τις προσωπικές ιστορίες που ζητήθηκαν στην αρχή του τόπικ θα σας πω κι εγω την πιο προσφατή μου. Εδω κι έναν χρόνο περίπου είμαι με κάποιον ο οποίος γενικά προτιμά τις παχουλές κοπέλες. Όταν όμως του είπα πως πήρα απόφαση και θέλω να το αλλάξω και να επιστρέψω στα κανονικά μου κιλά, όχι μόνο με ενθάρυνε αλλά actually μου βρηκε μια γνωστη του διαιτολόγο η οποία θα μου έκανε καλύτερη τίμη, γιατί είμαι ανέργη, αλλά επίσης ξεκινησε και διατροφή και γυμναστήριο μαζί μου. Εκεί που θέλω να καταληξω είναι ότι μπορεί η πρώτη επαφη να ειναι η εμφάνιση αλλά αν ο άλλος σε γνωρίσει και σε αγαπήσει για το είναι σου, ακόμα κι αν αλλάξει η εμφανιση σου, αυτός δεν θα φύγει. Αλλά για να έρθει αυτό το στάδιο, πρέπει πρώτα να προσπεράσουμε το προηγούμενο.