22μέρες.. (κοιλιοπλαστικη και ανορθωση στηθους)

Καλημέρα σε όλους! Δυστυχώς χάνομαι λόγω εργασιας, άλλα όσο μπορώ επανέρχομαι να βλέπω τι κάνετε.. 22 μέρες λοιπόν πριν το μεγάλο χειρουργείο! 22 μέρες! Οι τομές θα είναι μονάχα αυτές, που πια θα μου θυμίζουν τα λάθη και τον αγώνα που έκανα! 8 ώρες χειρουργείου..8 ώρες.. Κυκλοτερής κοιλιοπλαστική κ ανόρθωση στήθους..τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Άραγε αναρωτιέμαι..θα αλλάξει κάτι μετά στη ζωή μου; Θα υπάρχει μια αλλαγή που να με κάνει να χαμογελάσω; Φόβος, άγχος,ενθουσιασμός, προσμονή, αναμονή! Όλα αυτά! Δε ξέρω τι και πως..αλλά θα πολεμήσω! Κουράστηκα βέβαια λίγο να πολεμάω..αλλά ας είναι μια τελευταία μάχη..γιατί το ορκίζομαι..κουράστηκα..πείτ ε μ καλή τύχη.

Συμπλήρωση τίτλου από click

καλή επιτυχία σου ευχομαι ολοψυχα!!!ολα θα πανε καλα και ευχομαι να απολαυσεις πραγματικά τους καρπους του κόπου σου!!!:starhit:

τα καλυτερα σου ευχομαι,θα ερθουν σιγουρα θα το δεις και μονη σου,μη το παιδευεις θα ερθουν ειναι το μονο σιγουρο,και το κυριοτερο,θετικη σκεψη γιατι σε κοβω και αναρωτιεσε αν θα αλλαξει τιποτα προς το καλυτερο,βεβαια θα αλλαξει αλλα πρεπει και ο εγκεφαλος να ακολουθησει αυτα που κανεις για σενα,οχι να μενει πισω
καλη επιτυχια!!!

Σου εύχομαι όλα να πάνε καλά και με αγάπη να αντικρίσεις τον νέο σου εαυτό!

Είσαι παντρεμένη, έχεις παιδάκια;

Quote:

---

Originally posted by lipimeni

Άραγε αναρωτιέμαι..θα αλλάξει κάτι μετά στη ζωή μου; Θα υπάρχει μια αλλαγή που να με κάνει να χαμογελάσω;
Φόβος, άγχος,ενθουσιασμός, προσμονή, αναμονή! Όλα αυτά! Δε ξέρω τι και πως..αλλά θα πολεμήσω!
Κουράστηκα βέβαια λίγο να πολεμάω..αλλά ας είναι μια τελευταία μάχη..γιατί το ορκίζομαι..κουράστηκα..πείτ ε μ καλή τύχη.

---

Καλώς την Μένη μας! Με το καλό να γίνει το χειρουργείο σου,να πάει σούπερ και όσο το δυνατόν γρηγορότερα ν'αναρρώσεις
και να χαρείς όλα για τα οποία τόσα χρόνια κόπιασες,ελεύθερη από πολλά σημάδια...Τύχη τι να σου ευχηθούμε;Εσύ τη διαμορφώνεις
μόνη σου και το κάνεις και πολύ καλά! (-65 κιλά!) Τελευταία μάχη δε νομίζω να είναι,απλούστατα γιατί όλοι μας όλο και για κάτι καλούμαστε
διαρκώς να αγωνιστούμε λιγο ή πολύ.Έτσι είναι η ζωή με τις προκλήσεις της,τις κατακτήσεις της,τις αποτυχίες και τα πολύτιμα διδάγματά της.
Μένη μου,δε χαμογελάς ήδη;Δεν υπάρχουν πράγματα στη ζωή σου να σου δίνουν χαρά,απόλαυση,να χαλαρώνεις ικανοποιημένη,κάτι;
Το βάρος μας,η εικόνα του σώματός μας,λυπάμαι που θα στο χαλάσω,αλλά δεν είναι αρκετά να επωμιστούν όλες μας τις ανάγκες...
Μήπως αποφεύγεις να ασχοληθείς με όσα πραγματικά λείπουν ή δυσλειτουργούν κι έχεις ρίξει φως μόνο στο θέμα της εικόνας σου;
Αυτή θα βελτιωθεί κι άλλο με το καλό και θα σε κάνει να νιώσεις σίγουρα όμορφα,αλλά αφήνεις να εννοηθεί πως δεν νιώθεις γενικά καλά...
Μακάρι να κάνω λάθος και να είναι απλά το άγχος ενός πολύωρου χειρουργείου,που αν είναι και το πρώτο σου,ένα παραπάνω να σε ανησυχεί.

Καλη επιτυχία!!!!!

Σας ευχαριστώ όλους πάρα πολύ στη στήριξη! Όχι μόνο για τώρα αλλά για όλα αυτά τα χρόνια! Nadine θα απευθυνθω σε εσένα τώρα, μιας κ είσαι από τα άτομα που με "έζησες" σε όλη την πορεία μου εδώ μέσα! Θέλω να ξέρεις πως οι κουβέντες σου πάντα μ φέρνουν δάκρυα στα μάτια! Είναι σαν να γνωρίζεις τι ακριβώς χρειάζομαι να ακουσω... Η αλήθεια είναι οτι δεν χαμογελάω πολύ! Το θέμα των κιλών είναι σαν να με έχει στοιχειώσει! Το σκέφτομαι συνέχεια κ είναι αυτό που με σταματάει από πολλά πράγματα! Είναι αυτό που ακόμα κ τώρα εξακολουθεί να με κρατάει πίσω..Θυμάμαι κάποτε μ είχες πει πως δε σημαίνει πως αν φτάσω στο επιθυμητό θα αλλάξει η ζωή μου με τη μια..κ είχες δίκιο! Προσπαθώ σκληρά να μη μένω πίσω κ τις περισσότερες φορές της μέρας νιώθω σαν την παλιά καλή λυπημένη των 134 κιλών. Δύσκολα τα πράγματα..έχω να πω!

Έκανα για τρία περίπου χρόνια θεραπεία σ'έναν καταπληκτικό συστημικό ψυχοθεραπευτή καθώς είχα κι εγώ τα θέματά μου,
κυρίαρχο των οποίων ασφαλώς το βάρος μου. Δε θυμάμαι πόσα κιλά ήμουν την περίοδο εκείνη αλλά λογικά θα ήταν
κάπου 120-150. Το πιστεύεις πως ούτε σε μια συνεδρία δεν ασχοληθήκαμε μ'αυτό;! Λες και ήταν αόρατο,λες και δεν υπήρχε!
Ο στόχος του ήταν να με κάνει να βγω από το καβούκι μου. Ένα κλικ κάθε φορά και πιο έξω από το φράχτη ασφαλείας
της ρουτίνας μου,ν'ανοιχτώ σε νέες γνωριμίες κι εμπειρίες,να αυξηθούν τα ενδιαφέροντα μου κι όσα απασχολούσαν τη μέρα μου.
Μου έκανε πολύ καλό κι ας μην ήμουν στα χρόνια της εμμονής με το βάρος μου. Ο σκοπός ήταν να αντλήσω χαρά απ'όπου μπορούσα.
Να μην της ήμουν αρνητική. Τόλμησα πράγματα που δεν είχα κάνει ποτέ,απλά ίσως για άλλους,ωστόσο σημαντικές υπερβάσεις για μένα.

Πρέπει λίγο να ξελαμπικάρει το μυαλό μας από το θέμα αυτό που τα επισκιάζει όλα και ρουφά αδηφάγα κάθε ίχνος ζωής... Έχουμε τόσες
διαφορετικές ανάγκες που μένουν όχι απλά ανικανοποίητες αλλά χωρίς καν λίγη προσοχή καθώς την περισσότερη αν όχι όλη την κλέβει
το θέμα αυτό και τρέφεται και γιγαντώνεται στο χρόνο και καταλαμβάνει όλο τον ζωτικό χώρο των σκέψεών μας,επηρεάζοντας
ακολούθως τη συμπεριφορά μας. Το ότι οι σκέψεις αυτές συνεχίζονται ακόμη κι όταν το υπαρκτό πρόβλημα εκλείψει επιβεβαιώνει
το θέμα της εμμονής κι ίσως εκεί είναι που επιτέλους χτυπα ένα καμπανάκι. Δεν είναι εύκολο να απεκδυθείς το ρόλο που όσο θυμάσαι
τον εαυτό σου έγινε πετσί σου από ρούχο...Και θέλει θάρρος να κοιτάξεις κατάματα όλα τα υπόλοιπα θέματά σου από τα οποία
σε αποπροσανατόλιζε... Είναι κι η δύναμη της συνήθειας,τόσες ανασφάλειες...βολεύει να συνεχίσουμε να το "χρησιμοποιούμε"
για άλλοθι κι ας το σιχαινόμαστε στην πραγματικότητα. Βλέπεις δεν ήταν ποτέ το πραγματικό μας πρόβλημα. Σύμπτωμα ήταν...

" Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους.
Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις. "

Κ.Π.Καβάφης

Αχ, βρε Nadine

όπως πάντα ο λόγος σου με συγκινεί και εκφράζει βαθύτερες σκέψεις μου ανέκφραστες για χρόνια.
Εύχομαι να βρεις την Ιθάκη σου και όλες οι περιπετειες σου να λάβουν το τέλος που τους ανολογεί απο καιρό!

και συ lipimeni εύχομαι σύντομα να αλλάξεις Nick name και το πρώτο συνθετικό να γίνει eutixis- meni!!! Με το καλο να ξεφορτωθείς όλα τα σημάδια!!!

Quote:

---

Originally posted by lipimeni
Προσπαθώ σκληρά να μη μένω πίσω κ τις περισσότερες φορές της μέρας νιώθω σαν την παλιά καλή λυπημένη των 134 κιλών. Δύσκολα τα πράγματα..έχω να πω!

---

Ε όχι και λυπημένη με τέτοια απώλεια!
Χαρούμενη, πολύ χαρούμενη πρέπει να είσαι!!!!!!!!!!!!!

Και οκ, αντιλαμβάνομαι πως η ταλαιπωρία που έχει υποστεί το σώμα σου σε στεναχωρεί, όμως μετά το χειρουργείο που το θέμα "σώμα" θα έχει αποκατασταθεί, πρέπει να αποδεχθείς τη νέα σου εικόνα και να χαμογελάσεις!

Να σκέφτεσαι πόσα κατάφερες βρε συ! :thumbup::thumbup:

Υ.Γ. Εννοείται καλή επιτυχία με την εγχείρηση, περιμένουμε νέα και ταχεία ανάρρωση!

Nadine τι να σου πω! Οπως ειπα κ θα ξαναλεω, εισαι το ατομο π ξερεις ακριβως τι νιωθω κ το εκφραζεις ισως κ καλυτερα απο εμενα την ιδια! Ολο αυτο καταλαβαινω οτι με παει πισω σε πολλα! Σιγουρα εκανα βηματα μπροστα! Ωφειλω να το παραδεχτω! Βηματα που μ εκαναν τα χειλια μ να χαμογελασουν,εστω κ λιγο! Ακομα κ τωρα αυτο που υπαρχει σαν εμμονη στο μυαλο, ειναι η εκφραση"ο στοχος ειναι μακρια ακομη"..και θυμωνω συνεχεια με τον εαυτο μου που δεν μπορει, να χαρει με αυτα που εχει! Που παντα θα βγαινω εξω και θα συγκρινω τον εαυτο μου με οποιαδηποτε ομορφη κοπελα , που εχει ωραιο σωμα, λεγοντας απο μεσα μ, εγω ποτε θα γινω ετσι!!! Και ξανα θυμος με τον ευατο μου! Νευρα! Ωρες ωρες κ μισος που με κραταει πισω! Και οταν ακουω τη φραση αλλος ανθρωπος, θελω να σκοτωσω αυτον που μ το λεει, γιατι νιωθω τοσο θυμωμενη με αυτο τον αλλο ανθρωπο!! Και με τον προηγουμενο! Ποτε φτανουμε στο σημειο να συγχωρεσουμε τον εαυτο μας για αυτο που του καναμε; Για τα χρονια που περασαν; Για τις στιγμες που κυλησαν ανεκμευταλλευτες μεσα σε ενα σπιτι με 2&3 μπολ γεματα γαριδακια κ γλυκα;; Δεν ξερω! Ακομη κ μετα απο τοσο καιρο, απαντηση δεν μπορω να δωσω! Μπορω να δω σιγουρα τελειες συμβουλες , για το πως να χασει καποιος κιλα, για το τι ειδους γυμναστικη να ακολουθησει..αλλα για αυτες τις αποριες, απαντησεις ακομα κ σημερα δεν βρηκα..καλο βραδυ σε ολους..

lipimeni σε καταλαβαίνω το έχω νιώσει το συναίσθημα κ το βιώνω κεγώ. δν μπορείς να συγχωρέσεις τον εαυτό σου για αυτά που έγιναν , το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να καταλάβεις οτι δν έχεις να τον συγχωρέσεις για κάτι. όλα είναι μέρος του να ξεπεράσουμε το τραύμα μας, είτε το θέλουμε είτε όχι θα περάσουμε από αυτά τα στάδια. τα γαριδάκια κ τα πατατάκια κ οι κλεισούρες είναι οι πρώτες μας άμυνες. τι να κάνουμε, είμαστε άνθρωποι πάνω απόλα. ο καθένας έχει τον γολγοθά του να τραβήξει. οι κοπέλες που βλέπεις στο δρόμο κ νομίζεις οτι έχουν κάτι που εσύ δν έχεις μπορεί να σκέφτονται το ίδιο κ για σένα. είναι όλα τόσο υποκειμενικά κ πραγματικά ποτέ δν ξέρουμε τι κρύβει μια εικόνα. ειδικά εμείς αυτό το έχουμε εμπεδώσει δν βρίσκεις?

Απο καρδιας να ευχηθω ολα να πανε καλα μια γρηγορη και ανωδυνη αναρρωση. Λυπημενη η ιστορια σου με αγγιζει οσο δεν παει αλλο, παραλληλες ιστοριες εχουμε. Θερμα σε παρακαλω μετα το περας της επεμβασης αν μπορεις δωσε μας την εμπειρια σου, χρειαζομαι ακριβως την ιδια επεμβαση.

Ολα τα καλα ευχομαι και απο οσο εχω δει απο πλαστικες νομιζω τα αποτελεσματα θα σε κανουν χαρουμενη οποτε καιρος να αλλαξεις και το νικναιμ...

Μην κοιτας πισω σου, ολα ειναι πισω μας δεν χρειαζεται καμια συγχωρεση το μονο που χρειαζεται ειναι μεθοδικα βηματα σαν τα δικα σου, ο πρωτος στοχος που ηταν η απωλεια στεφθει με απολυτη επιτυχια, τωρα απλα γινεται το απαραιτητο ρεκτιφιε και μια ολοκαινουργια μερα ανοιγεται μπροστα σου.

Καταλαιβαινω απολυτα τι νιωθεις γιατι αντιμετωπιζω το ιδιο μεγαλο προβλημα χαλαρωσης και προσπαθω να μαζεψω τα χρηματα για την πλαστικη. Καταλαβαινω απολυτα οτι ναι μεν το βαρος μειωθηκε αλλα η χαλαρωση δεν σ αφηνει να το χαρεις στο 100%. Η δικαιωση ομως για ολο τον κοπο σου ειναι πολυ κοντα!!! Απο καρδιας τις θερμοτερες ευχες μου :)

Κάθε μέρα,Μένη,που περνά χωρίς χαρά,χωρίς να βλέπεις όσα έχεις επιτύχει και ν'αφήνεσαι στην απόλαυσή τους,
αλλά σου τρίβεις στη μούρη κάτι "καλύτερο" που κυκλοφορεί εκεί έξω,κάθε μέρα που δε σε συγχωρείς
και σε τιμωρεί η τελειομανία σου όλο και πιο αυστηρά,είναι άλλη μια μέρα που προστίθεται σε όσες έχασες
με το μπολ αγκαλιά,κλεισμένη στην καμαρούλα μια σταλιά 2χ3. Θυμώνεις για το παρελθόν και μαστιγώνεσαι
κι ενδεχομένως δε συνειδητοποιείς πως ουσιαστικά δεν άλλαξαν και πολλά κι ας έχεις γίνει άλλος άνθρωπος
στα μάτια όλων των άλλων,καθώς αφήνεις το παρόν να σου γλυστρά από τις χούφτες και καταδικάζεις
και το μέλλον σε παρόμοια μοίρα. Γιατί δε σε αγαπάς; Γιατί δε σε λυπάσαι λίγο; Τι τόσο εγκληματικό έχεις κάνει;
Και πότε επιτέλους θα παραγραφεί το όποιο αμάρτημα; Θα κάνεις στήθος και κοιλιά και μετά μπορεί να τα βάζεις
με τα σημάδια ή με τα χέρια και τα πόδια και μετά με τα νιάτα που έφυγαν,τις ευκαιρίες που έχασες,τη μοναξιά
που συνήθισες κι έμαθες να κλείνεσαι στους ανθρώπους και τις νέες εμπειρίες...Πάντα κάτι θα υπάρχει
και μια χαρά θα το βρίσκεις,ΑΝ ΤΟ ΘΕΛΕΙΣ. Γιατί όμως να το θέλεις; Γιατί πήρες εξ αρχής τα κιλά;
Τι σου κάλυπτε το φαγητό και πού αναζητάς τώρα να το καλύψεις; Έχεις πολλά να σκεφτείς και να διερευνήσεις.
Ίσως το καλύτερο επόμενο δώρο στον εαυτό σου να ήταν κάποιες συνεδρίες ψυχοθεραπείας. Το αξίζεις!

Κι η χαρά το ξέρω πως δεν είναι εύκολη για όλους ούτε αυτονόητη. Για πολλά χρόνια δε μου την επέτρεπα
ούτε εγώ. Μάλιστα όποτε κατά λάθος συνέβαινε έκανα τα πάντα αμέσως μετά να τα χαλάσω όλα για να στανιάρω,
καθώς τότε μόνο ένιωθα στα νερά μου και ήξερα πώς να το διαχειριστώ...Δεν είναι εύκολη η μετάβαση αλλά γίνεται!
Το κλειδί είναι η συγχώρεση που θα κοπάσει τον θυμό,τις ενοχές,την διαρκή αυτοτιμωρία και στέρηση αληθινής ζωής.

Όσο για ό,τι έγινε,μην ξεχνάς πως τη δεδομένη στιγμή που συνέβη,που κλήθηκες να πάρεις αποφάσεις και να προχωρήσεις
σε πράξεις/απραξίες,αυτό ήταν που εκείνη που ήσουν κι ό,τι μπορούσες να διαχειριστείς επέλεξε ως το καλύτερο για σένα,
ακόμη κι αν μακροπρόθεσμα δεν ήταν τελικά το καλύτερο. Ακόμη και τα βολέματά μας,όσα μας προφύλαξαν από απειλές
που αλλιώς δεν ξέραμε πώς ν'αντιμετωπίσουμε,ακόμη κι αυτά που φαντάζουν τώρα δειλά,τότε ήταν μια λύση αυτοπροστασίας
και γι'αυτό καλώς έγιναν. Εστίασε στο ποιά είσαι σήμερα και ποιό είναι σήμερα το καλύτερο δυνατό σου! Σήμερα που είσαι
σοφότερη,δυνατότερη,μέσα σε ένα σώμα που σου επιτρέπει να ονειρεύεσαι περισσότερα στα πλαίσια της ελευθερίας σου.
Το χθες χάθηκε ανεπιστρεπτί.Εσύ πλέον επιλέγεις κάθε μέρα αν θα χάσεις και το σήμερα.Το αύριο γίνεται πολύ γρήγορα χθες!

Α βρε Ναταλακι,

Με κιλα, χωρις κιλα, με χαλαρωση, χωρις χαλαρωση, ενα ειναι δυσκολο το πιο δυσκολο:

Η σωτηρια της ψυχης ειναι πολυ μεγαλο πραγμα, σαν ταξιδακι αναψυχης με ενα κρυμμενο τραυμα.

Το πιο δυσκολο απο ολα, απο παχυσαρκια, διαιτες, επεμβασεις, πονο, ρατσισμο, ειναι να βρει κανεις την γαληνη εστω και προσωρινα. Να μην αυτομαστιγωνεται να μην νιωθει συνεχεια λιγος και ανεπαρκης. Το σωμα αλλαζει πολυ πιο ευκολα απο οσο αλλαζει η σκεψη και η ψυχολογια μας και καλως ή κακος ο μονος τροπος για να δεχτη κανεις οτι δεν αλλαζει και να αλλαξει οτι μπορει ειναι να μαθει τον εαυτο του. Δυσκολο πραγμα αδελφουλα αυτο πολυ πολυ δυσκολο....

Quote:

---

Originally posted by nowwhat

Η σωτηρια της ψυχης ειναι πολυ μεγαλο πραγμα, σαν ταξιδακι αναψυχης με ενα κρυμμενο τραυμα.

... Δυσκολο πραγμα αδελφουλα αυτο πολυ πολυ δυσκολο....

---

Είναι βρωμοδουλειά,αλλά κάποιος πρέπει να την κάνει!Και ποτέ δε βρίσκονται και εθελοντές άλλοι,οπότε...

(Η κλητική προσφώνηση "αδελφούλα" πολύ μου άρεσε!Ένιωσα κάτι από μαύρη κοινότητα να μας δένει...)

Quote:

---

Originally posted by Tassos67i

Ευτυχώς έχω αποσυνδέσει την ψυχολογία μου από το φαϊ αλλά ξέρω ότι δεν έχω αποβάλλει αυτό το ελάττωμα.

Δεν έχω καταλήξει αν είναι γονιδιακής φύσης ή ψυχολογικό ή ανάμεικτο.

---

Μπράβο,Τάσο μου!Είναι τεράστιο το κατόρθωμά σου όσο κι αν νιώθεις πως ένα σου κομμάτι πάντα θα του ανήκει,έστω και βαθιά.
Θεωρώ πως είναι ανάμεικτο και πολυσχιδές...Βάλε μέσα κληρονομικότητα από γονείς τόσο σε γονίδια όσο και σε μαθημένες συμπεριφορές,
βάλε ένα σωρό ανάγκες και φόβους που του χρεώσαμε,βάλε τη συνήθεια μιας ζωής,βάλε μειωμένη αυτοεκτίμηση κι αγάπη για τον εαυτό μας,
βάλε το χρόνο που σε κάνει να το βιώνεις ως τον αποκλειστικό εαυτό που θυμάσαι,βάλε την τάση ομοιόστασης,βάλε πολλά και πάλι θα'ναι κι άλλα!




Τι κάνει εντωμεταξύ το κορίτσι μας;Πώς βιώνει την αντίστροφή του μέτρηση μέχρι το χειρουργείο;Μένη,Μένη είσαι εδώ;Ή βάζω το καπέλο μου και σε κυνηγώ;

Δυστυχως,οπως εχω πει κ αλλη φορα, η μαχη με τα κιλα, ειναι το ευκολο κομματι.Η μαχη με τον εαυτο μας, παραμενει το δυσκολο! Καλησπερα λοιπον σε ολους! Ποσο μ αρεσει να διαβαζω τις απαντησεις σας! Παιρνω δυναμη κ νιωθω μεγαλη στηριξη, την οποια εχω πολυ αναγκη!Nadine μου αγαπημενη, με ρωτησες σε τι κατασταση βρισκομαι! Εχω μπει σε κατασταση ζεν..χαχαχα! Εχω διωξει απο το κεφαλι, οποιαδηποτε κακη σκεψη(..1: θα ξυπνησω απο τη ναρκωση;..2: θα εχει επιτυχια;;...3: θα ειμαι υγιης;;....) κ εχω μπει σε τροχια αναμονης! Εδω θα σας πω, πως για αλλη μια φορα,ισχυει, το οτι οταν περιμενεις κατι πολυ, ο χρονος κινειται σαν ενα τεμπελικο σαλιγκαρι! Νιωθω οτι ο χρονος για την επεμβαση δεν περναει και πως ολα ακολουθουν ρυθμους χελωνας! Ειμαι λιγο αγχωμενη, σε αντιθεση με τον πρωτο καιρο της αποφασης! Εχω μια ηρεμια, που πολλες φορες, αναρωτιεμαι, που στο καλο τη βρισκω! Εχω παρατησει λιγο τη γυμναστικη τον τελευταιο καιρο, κατι με σταματαει στην ψυχολογια μου και αυτο με ριχνει λιγο! Κοιτιεμαι ολη μερα στον καθρεπτη, μαζευοντας την κοιλια προς τα πανω, μπας κ καταλαβω πως θα ειναι το αποτελεσμα της επεμβασης! Σας κουρασα;; Ευχομαι οχι!γενικα το μοναδικο προβλημα μου, ειναι ο χρονος! Κατα τα αλλα ολα οκ! Λετε να πανε ολα καλα;; Λετε να αντεξω κοντα 8 ωρες χειρουργειου; Πφφφ!! Αντε να δουμε τι θα δουμε!! Να πω και κατι τελευταιο; Ενας φοβος που εχω, ειναι οτι ξυπναω απο τη ναρκωση, βλεπω το αποτελεσμα και δεν εχει ιδιαιτερη διαφορα, με τη σημερινη κατασταση κοιλιας κ στηθους! Αυτα!! Σας καληνυχτω κ ευχομαι αυριο να ειναι μια ομορφη μερα για ολους!

Λυπημένη μου και μέλλουσα Χαρούμενη,
πίστεψε με , όταν θα ξυπνήσεις από τη νάρκωση, το τελευταίο που θα αντικρίσεις θα είναι αποτέλεσμα με καθόλου διαφορά!
Στο λέω εκ πείρας, εγώ εχω κάνει μειωτική και ανόρθωση στήθους και η ανάνηψη μου μετά από αυτή τη νάρκωση ήταν από τις πιο ευτυχισμένες ανανήψεις ever! (και έχω αρκετές στο ενεργητικό μου!) Βγαίνοντας από το χειρουργείο, πάνω στο φορείο, πριν μπω στο δωμάτιο μου μετά από 5 ώρες χειρουργείο, εγώ μοίραζα φιλάκια στους δικούς μου που με περίμεναν με αγωνία..
Εκείνη τη βραδιά δεν θα την ξεχάσω ποτε!
Κοίταξα κάποια στιγμή το φασκιωμένο με γάζες στήθος μου και νόμιζα πως φορούσα λευκο πριγκηπικό μπούστο! Αστα, κατάσταση νιρβάνα σου λέω!
Καλή επιτυχία!

Πφφφφ!!!7 μέρες...

αντεεε!κοντοζυγώνει!με το καλό!

53 ώρες....πφφφφ..

μην αγχωνεσε,ολα θα πανε τελεια:bouncing:

Και να που οι μέρες έγιναν ώρες και σε λίγο όλη αυτή η αναμονή θα γίνει ανάμνηση...
Δε φαντάζομαι ν'αγχώνεται κανείς;! Ζώνη για την κοιλιά κι ό,τι άλλο χρειάζεται προμηθεύτηκες;
Έτοιμες όλες οι προετοιμασίες; Κανόνισε να μην ξεχάσεις τη θετική σου ενέργεια στις αποσκευές!
Άντε,καλή επιτυχία,γρήγορη κι ανώδυνη ανάρρωση! Βαθιές ανάσες πίστης για το καλύτερο!
Και ασφαλώς θα περιμένουμε μόλις μπορέσεις να μας γράψεις πως όλα πήγαν μια χαρά!

Όλα καλά και ψυχραιμία! Να μπεις με χαμόγελο σου εύχομαι και με μεγαλύτερο χαμόγελο όταν βγεις!

Με το καλο κοριτσαρα!!!!

Μην σκεφτεσαι το τωρα, κλεισε τα ματια σου και σκεψου τον εαυτο σου σε λιγο καιρο :) :)

Καλό φινάλε!!! Εύχομαι να πάνε όλα τέλεια, μετά από τέτοια προσπάθεια σου αξίζει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. :thumbup:

Και... αν και όποτε μπορέσεις, γράψε μας την εμπειρία σου. Αντε γιατί θα φύγει το καλοκαίρι και έχω ξεμείνει από δικαιολογίες, κάποια στιγμή θα αναγκαστώ να ξεπεράσω τη δειλία μου και να ακολουθήσω.:lol:

Καλημερα σε ολους..ξυπνησα με τρομερο φοβο κ απιστευτο κλαμα! Φοβαμαι ρε παιδια! Και αν πεθανω;; Και αν ειμαι ενα υγιεστατο ατομο που μπηκα στο χειρουργειο απο μια μαλακια κ παθω καμια ζημια; Τρεμω το ορκιζομαι.

Quote:

---

Originally posted by lipimeni
Καλημερα σε ολους..ξυπνησα με τρομερο φοβο κ απιστευτο κλαμα! Φοβαμαι ρε παιδια! Και αν πεθανω;; Και αν ειμαι ενα υγιεστατο ατομο που μπηκα στο χειρουργειο απο μια μαλακια κ παθω καμια ζημια; Τρεμω το ορκιζομαι.

---

Συνελθε δεν θα συμβει τιποτα,τι πας στο μπαγλαντες για επεμβαση ελεος,δεν ειναι τιποτα θα το δεις κ μονη σου,μονο τα θετικα και το μετα θα σκεφτεσαι τιποτα αλλο.-
στα γραφω πρωτα να τα βλεπω εγω που 2 μηνες πριν ειχε αρχισει το αγχος κ οσο πλησιαζε ο καιρος φουντονε μεχρι το χειρουργιο,την επομενη μερα ολα εξαφανιστηκαν και ελεγα κοιτα ο βλακας που αγχονομουν χωρις λογο τοσο καιρο:starhit:

lipimeni εχεις ξανακάνει χειρουργιο γενικα? μπορεί να το χεις γράψει αλλά δεν το πρόσεξα!
έχω κάνει κ εγω με ολική νάρκωση κ πραγματικά δεν καταλαβαίνεις τίποτα, όλα θα πάνε τέλεια κ το αποτέλεσμα θα σε ανταμείψει! καλή επιτυχία!

Λυπημενη και στα προσεχως χαρουμενη και διπλοευτυχισμενη,

Μην το σκεφτεσαι και μην αγχωνεσαι! Αν σου ελεγαν οτι εχεις σκουλικοειδητη και χρειαζεται επεμβαση θα το σκεφτοσουν?

Με τις πιο θερμες ευχες μου ... ολα θα πανε καλα μην κοιτας πισω κοιτα μονο μπροστα... την αξιζεις αυτη την αλλαγη ;)

Σας ευχαριστω πολυ ολους! Λιγες ωρες πριν..απειρο κλαμα-αγχος κτλ κτλ κτλ..μακαρι να πανε ολα καλα κ να μπορεσω συντομα να σας γραψω κατι..οτιδηποτε..αρκει κατι..

lipimeni μου σου ευχομαι τα καλυτερα!!!!!!!!!!!! Να πανε ολα καλα και να βγεις απο το χειρουργειο, να δεις τα αποτελεσματα και οταν ξαναμπεις στο forum να αλλαξεις το nickname σου σε xaroumeni!!!!!!!!! <3

πως πήγε??

Λοιπον...3 μέρα μετα το χειρουργειο.σπιτι πια.. Μεχρι χθες να σας πω οτι αν με ρωτουσε κανεις,(φιλιππε για εσενα το λεω), να το κανω;; Θα του απαντουσα: ΟΧΙΙΙΙΙΙ❗Του Μεταξα μικρο ειναι μπροστα στο δικο μου! Μεχρι χθες απιστευτο κλαμα, πονος αβασταχτος κ ενας οργανισμος που δεν ειχε δυναμη να παει καν μεχρι την τουαλετα! Το χειρουργειο κρατησε 11 ωρες.. Βαλτε μεσα κ το χρονο που χρειαστηκαν οι γιατροι να με γυρισουν απο ολες τις πλευρες κ ολες αυτες τις χρονοβορες διαδικασιες! Πρωτη μετα δεν μπορουσα καν να περπατησω! Η γιατρος δεν μου τα ειχε περιγραψει ετσι..τα ελεγε πιο λαιτ, ειναι η αληθεια..σημερα ομως μια νεα μερα! Καταφερα να κοιμηθω με ελαχιστα ξυπνηματα για παυσιπονα, αλλαξα ρουχα, επλυνα δοντια, εκανα καποιες βολτες στο σπιτι κ γενικα ανεβηκα ψυχολογικα γιατι μειωθηκε αισθητα ο πονος..θελω να πιστευω πως μεχρι τη δευτερα θα ειμαι πολυ καλυτερα! Στο χερι του ειναι μωρε;;; Δε νομιζω..οσον αφορα το αποτελεσμα, αυτη τη στιγμη ειμαι πρησμενη παντου! Τα δαχτυλα των χεριων τωρα ξεπρηστηκαν! Αλλα μπορω να δω σιγουρα ενα στηθος που κοιταει ψηλα(ποσο αστειο μου φαινεται, δε φανταζεστε) κ μια κοιλια που της λειπει εκεινο το κομματι λιπους! Α ξεχασα να σας πω! 3,5 κιλα δερμα αφαιρεθηκαν απο την κοιλια και 1 κιλο απο τα πλαινα των μπουτιων! Νομιζω σας τα ειπα ολα! Για οποιαδηποτε απορια εδω ειμαι! Σας ευχαριστω παρα πολυ ολους για τη στηριξη!

ωραία τα νεα σου!έχασες και 4.5 κιλάκια !
οποιο χειρουργιο και να κάνεις ,και το πιο απλό οι πρώτες 2-3 μέρες είναι δύσκολες!Καλή αναρρωση και καλή άνοδο της ψυχολογίας από δω και πέρα!

Μπράβο, πολύ ευχάριστα τα νέα! Καλή ανάρρωση!

σου εφυγε το αγχος και ο φοβος?ε λογικα ναι,καλη ανναρωση

Χιλια Μπραβο κοριτσι!!!!

Καλη αναρρωση !!! Οσο περνανε οι μερες θα εισαι ολο και καλυτερα και ο πονος θα μειωνεται!

Θερμα σε παρακαλω οταν με το καλο μπορεσεις στειλε μου πληροφοριες της γιατρου και νοσοκομειου που εκανες την επεμβαση π.μ !

Ενδιαφερομαι για ακριβως την ιδια επεμβαση στο προσεχες μελλον (στηθος+κοιλιοπλαστικη)

Περιμενω αλλαγη στο νικναμε σου σε Χαρουμενη !!!!!!! :roll:

Καλώς τη Μένη μας την κοιλιοτραβηγΜένη και την στηθοανορθωΜένη μας!
Δύσκολες οι πρώτες μέρες εννοείται,αλλά,μανάρι,μου ήθελες Vidal Sassoon Wash & Go (δύο επεμβάσεις μαζί!) !
Έντεκα ώρες χειρουργείου είναι μεγάλη δοκιμασία για τον οργανισμό. Τα δύσκολα όμως πέρασαν και τώρα ήρθαν τα καλά!
Κι άμα φύγουν και ζωνάρια και γεροντίστικα σουτιέν εκεί να δεις γλέντια! Χαλάλι η αγωνία,το δράμα,ο πόνος,όλα,
αφού όλα πήγαν εν τέλει μια χαρά κι έχεις πλέον ένα σώμα που κατακτήθηκε με πολύ μόχθο και πείσμα! Να το χαρείς,
να ζήσεις μέσα σ'αυτό υγιής κι ευτυχισΜένη! Και τώρα που ξεμπερδεύουμε με τα του σώματος σιγά σιγά,ξέρεις τι έχει σειρά ε;

Συγχαρητήρια!
Πραγματικά, διάβαζα αυτό το ποστ και συγκινήθηκα..
Είναι ο τελικός μου στόχος και βλέπω έναν άνθρωπο να τον έχει πετύχει ολοκληρωτικά!

Μπράβο σου! Χαίρομαι που όλα πήγαν καλά με το χειρουργείο!