Ενα από τα μεγαλύτερα κολλήματα της ζωής μου αφορά το θέμα αυτό.
Δεν μπορώ να δώσω εξετασεις (΄μαθημάτων εννοώ όχι αίματος :p εκει δεν έχω προβλημα αν μπορούσα δηλαδή αντι να δώσω εξεταστική να δώσω 10 μπουκαλια αίμα για εξετάσεις θα το έκανα λολ )
Δεν μπορώ με τίποτα να πεισω τον εαυτό μου να πάει να γράψει μπορεί να έχω διαβάσει την ύλη, να έχω διαβάσει τα sos, να έχω διαβάσει παλιά θέματα, να έχω κάνει σχεδιαγράμματα ότι οτιδήποτε πιθανό να μου εξασφαλίσει την επιτυχία στις εξετάσεις μην πω για τις άπειρες φορές που έχω φτάσει μεχρι τη πορτα του αμφιθεάτρου αλλά δεν μπήκα μέσα.
Και δεν είναι ότι μπορεί να έχω ταχυπαλμία ή να με αγχώνει ο χρόνος μεχρι να μας δώσουν τα θέματα ή ότι το αμφιθέατρο θα έιναι γεμάτο κόσμο εντάξει μπορεί να περνούν απο το μυαλό μου για κάποια δευτερόλεπτα στην αρχή αλλά μετά το ξεπερνάω αμέσως
Αυτό που κυρίως με απασχολεί είναι ότι δεν θα μπορέσω να θυμηθώ αυτά που ξέρω και να τα γράψω και πραγματικα πριν μπω μέσα ετσι νιώθω ότι δεν ξέρω τιποτα απολύτως και κολλάει αυτή η σκέψη στο μυαλό μου και σκέφτομαι τι να μπω μέσα να κάνω αφου δεν θα ξέρω να γράψω καλά. Ξέρω ότι έχω διαβάσει τόσες πολλέσ φορές τα μαθήματα που χρωστάω και να μπω μέσα την βάση την έχω εξασφαλισμένη ότι θέματα και να βάλει αλλά δεν θέλω να πάρω τη βάση. Δεν μου αρκεί γτ όταν θα πάω σπίτι μου και θα έχω ξεμπλοκάρει θα θυμηθώ όλα όσα ήξερα και δεν έγραψα και θα θυμώσω και θα σκαλώσω και φτου απ την αρχη θα φοβάμαι στην επόμενη εξέταση οτι θα γίνει το ίδιο.
Κάθε φορά που πάω να μιλησω στο ψυχ. για αυτό το θέμα οι μόνες λέξεις που μπορώ να πω είναι δεν μπορώ να δώσω εξετάσεις αλλά δεν μπορώ να συνεχισω την κουβέντα ποτε...