Ψυχολογία υπό του μηδενός

Καλησπέρα,
Καλές γιορτές σε όλους.
Η αλήθεια είναι ότι για μένα, λόγω κιλών, δεν θα μπορούν να είναι ευτυχισμένες αυτές οι γιορτές, αφού βουλιάζω στην κατάθλιψη. Μέσα σε ένα χρόνο (πέρυσι τέτοια εποχή ήμουν 73 κιλά) έβαλα 10 κιλά και συνεχίζω.... Έχω πέσει στον φαύλο κύκλο του "παίρνω κιλά, γίνομαι χάλια, παίρνω κιλά, ξαναγίνομαι χάλια κτλ". Δεν ξέρω πως να σωθώ από όλο αυτό, πως να βγω!!! Έχετε εσείς να μου προτείνετε κάτι; Έστω να βγω από την κατάθλιψη και μετά βλέπω και με το φαί τι θα κάνω! Η αλήθεια είναι ότι με ενδιαφέρει πολύ η εμφάνισή μου, μιας και πλησιάζω τα 31 και δεν έχω καν σχέση, όπως πολλά χρόνια τώρα, αλλά αν έβγαινα από την κατάθλιψη αρχικά ίσως ήτανε διπλό κέρδος. Και μην μου πείτε να πάρω φάρμακα, γιατί παχαίνουν τα αντικαταθλιπτικά!!! Δεν θέλω αρχικά να χάσω, θέλω μόνο να μην πάρω!!

Καλησπέρα Rain,
και σε σένα εύχομαι τα καλύτερα.
Δεν είμαι ειδική ή παντογνώστρια, αλλά μπορώ να σου πω για τις δικές μου αφορμές και κόλπα στο δρόμο του να αδυνατίσω... ( το ότι ξανάπαιρνα πάντα και με το παραπάνω το βάρος μου είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο) μέχρι σήμερα.
Λοιπόν.
Πρώτον: πείσμωνα μετά από κάποιο σοκ στη ζυγαριά, ή κάποιο σχόλιο συγγενούς και έλεγα πως δεν είναι δυνατόν να μην μπορώ, δεν έχω λιγότερη αξία, δύναμη, θέληση κλπ από κανέναν.
Δεύτερον: παρατηρούσα πολύ τον εαυτό μου να λειτουργεί ως πιο ενεργητική και μαχητική όσο έχανα κιλά κι αυτό μου ανέβαζε κι άλλο τη διάθεση να επικεντρωθώ στο στόχο μου.
Τρίτον: ερωτευόμουν.
Τέταρτον : σοκ για λόγους υγείας (δεν προτείνεται).
Πέμπτον: συνειδητοποίηση της κακοποίησης που έκανα στον εαυτό μου. Έφτασα σε σημείο που φερόμουν τόσο άσχημα και άδικα και επικριτικά σε μένα, που αν κάποιος άλλος τολμούσε να μου κάνει τα μισά θα του χα κάνει μήνυση!
Έκτον: προσπάθεια να σπάσω τον κύκλο με ένα βήμα τη φορά. Κοινώς οργανώθηκα ώστε για την πρώτη εβδομάδα και κατόπιν τον πρώτο μήνα, να είμαι απασχολημένη με όσα με γεμίζουν πολύ. Δουλειά, σπουδές, φίλους αγαπημένους, ταινίες, βιβλία, καμιά παράσταση λατρεμένη και μόνο εξόδους που δεν περιλάμβαναν αλκοολούχα ποτά και φαγητό.
Συνήθως μετά την πρώτη εβδομάδα έχω μπει στο ρυθμό μου κι έχει σπάσει ο κύκλος.
Α!!! Επίσης πολλές ταινίες και βιβλία με θέμα την επιτυχία, το αδυνάτισμα και ότι άλλο με εμπνέει κατά καιρούς.
Ένας καλός λόγος από φίλους, ένα ανέκδοτο, μια αγκαλιά, πολλές φορές ήταν και είναι βάλσαμο.

PS: Παίρνω landose δυο την ημέρα. Η βασική δόση για ανορεξικούς και υπερφάγους (μιας και βρήκαν πως ρυθμίζει την όρεξη και κάθε άλλο παρά παχαίνει) είναι τρία την ημέρα.Πάντα με την επίβλεψη ψυχιάτρου και επιπλέον, βλέπω και ψυχολόγο. Δε νιώθω περήφανη που παίρνω αντικαταθλιπτικά για να με βοηθήσουν αλλά νιώθω καλά που βρήκα έστω κι αυτόν τον τρόπο για να λειτουργώ και να μαι πιο εαυτο-φιλική ( ατυχής μετάφραση του self-friendly).


Για ό,τι μπορώ... και σε u2u και εδώ, στη διάθεσή σου!!!
Μικρό κορίτσι,
μην το βάζεις κάτω.
Ξεζούμισε τη μικρή μας ζωή
και πιες τους πιο γλυκούς χυμούς της!

Rain
Θα σου πω κάτι και δυστυχώς για σένα πρέπει να το ακούσεις!

Αν νιώθεις ότι πάσχεις από κατάθλιψη πρέπει άμεσα να συμβουλευτείς κάποιον ψυχίατρο. Δεν μπορείς να βγάζεις γνωματεύσεις από μόνη σου αλλά ούτε να λες ότι τα αντικαταθλιπτικά παχαίνουν. Δεν είσαι ούτε γιατρός ούτε έχεις σπουδάσει κάτι σχετικό με την φαρμακολογία. Ανοησίες του τύπου τα τάδε (οποιαδήποτε) χάπια κάνουν αυτό ή το άλλο είναι αρλούμπες του καφενέ (ή του internet για να είμαστε σου πνεύμα των καιρών μας) που λέει ο κάθε παπάρας ξερόλας και καλά θα νάνεις να πάψεις να τις ακούς.
Αν θες να ακούσεις κάποιον αυτός πρέπει να είναι ο γιατρός ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΑΥΤΟΣ.

Αγαπημένη Rain, ελπίζω η βροχή σου να σταματήσει σύντομα...

Ο φαύλος κύκλος που περιγράφεις είναι χαρακτηριστικός ανθρώπων που αντιμετωπίζουν κάποια διατροφική διαταραχή.
Οι περισσότεροι-αν όχι όλοι-εδώ μέσα σε καταλαβαίνουμε και συμπάσχουμε.

Αν έχεις την οικονομική δυνατότητα να στραφείς σε κάποιον ψυχολόγο ή καλύτερα ψυχίατρο, θα σου το πρότεινα οπωσδήποτε.
Όχι για να πάρεις απαραίτητα φάρμακα, αλλά για να δεις σε τι κατάσταση βρίσκεται η ψυχούλα σου.
Μπορώ να σου εγγυηθώ πως θα δουλέψει; Όχι. Αλλά δεν είμαι ειδικός. Και όταν φτάνεις στο τέρμα των δυνάμεων σου, ένας ειδικός είναι αυτό που χρειάζεσαι...

Τώρα όσο αφορά το φαγητό, σε συμβουλεύω να αρχίσεις να τρως πιο υγιεινά χωρίς να έχεις στόχο την απώλεια.
Είναι μια καλή αρχή που εμένα προσωπικά με βοήθησε.
Θα δεις πως τρώγοντας καλύτερη τροφή, και η ψυχολογία σου ανεβαίνει και καταλαβαίνεις περισσότερο τι χρειάζεται ο οργανισμός σου!

Αυτά προς το παρόν και περιμένω νέα σου.
:roll:

Παιδιά σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας. Με βοηθάτε πραγματικά! Να απαντήσω στον καθένα ξεχωριστά, δεν έχω πολλά να πω στον καθένα, απλώς κάποιες επισημάνσεις, σε όλα τα άλλα συμφωνώ απόλυτα (ό,τι δεν "σχολιάζω").

Αγαπητή μου Μέδουσα: Ευχαριστώ για τις ευχές. Τις διάβασα τις συμβουλές και τις βρήκα πολύ ενδιαφέρουσες, θα μπαίνω συχνά να τις διαβάζω για να τις εφαρμόσω και να παίρνω δύναμη. Εγώ νιώθω περήφανη για σένα αν σε βοηθάει. Έχεις πολλή δύναμη μέσα σου!! Αυτός ο δρόμος να ξέρεις -των αντικαταθλιπτικών- είναι μονόδρομος σε κάποιες φάσεις. Είναι και αυτή μια όχι τόσο σοβαρή ασθένεια του εγκεφάλου, που είναι ακόμα ένα όργανο που έχουμε όπως όλα τ' άλλα, φυσικό είναι να αρρωστήσει και αυτός. Αυτό δεν είναι δικό μου, το δανείστηκα από μία παλιά γιατρό μου. Θα χαρώ πολύ να τα λέμε μέσω u2u και σ' ευχαριστώ και πάλι. Εύχομαι και σε σένα να βγεις νικήτρια στην προσπάθειά σου!!!!!!

Αγαπητέ Μπακλαβά: Βλέπω ψυχίατρο-ψυχοθεραπευτή (Είναι ο ίδιος). Η αλήθεια είναι ότι εκτός ότι στο παρελθόν μου είχε γράψει ένας άλλος γιατρός φάρμακα και έτσι πήρα τα κιλά που ανέφερα, ένας άλλος λόγος που δεν μου τα γράφει, είναι ότι αλληλεπιδρούν με κάτι άλλα (άλλης πάθησης που έχω). Οπότε περιμένω από την ψυχοθεραπεία να "σωθώ", αλλά είναι πολλά τα θέματά μου και θέλει πολύ χρόνο. Μέχρι τότε όμως δεν θέλω να έχω πάρει άλλα 10 κιλά πχ. Νομίζεις δεν θα τα έπαιρνα τα φάρμακα αν είχα τη δυνατότητα; Σου εύχομαι να βγεις από τον φαύλο κύκλο!!!

Αγαπητή Σενθούγια: Σ' ευχαριστώ για την ευχή σου. Αυτή η ψυχή μου ξέρω σε τι κατάσταση βρίσκεται, είναι πολύ ταλαιπωρημένη και βασανισμένη όπως πολλών εδώ όπως είπες κι εσύ. Δεν το ήξερα όμως ότι και άλλοι περνάνε αυτά που λες κι εσύ τόσο έντονα, όπως είπε και ο Μπακλαβάς! Για τον ψυχίατρο ή ψυχολόγο μίλησα πιο πάνω, είναι μια ελπίδα από εκεί αλλά μόνο από ψυχοθεραπεία! Και θα κρατήσω τις συμβουλές σου περι υγειινών φαγητών, ήδη το εφάρμοσα σήμερα. Έφαγα πολύ, αλλά κυρίως υγεεινά! Εύχομαι και σε σένα καλή κατηφόρα στα κιλά!

Αγαπητέ Τάσσο: Την ήξερα την περίπτωσή σου, το 'χα διαβάσει σε ένα ποστ, ότι είχες βγει από την παχυσαρκία λόγω υγείας και είναι προς τιμήν σου αυτό!! Δεν νομίζω ότι είναι το πιο εύκολο πράγμα να κάνεις σχέση, το πιο δύσκολο είναι, μιας και όποιον και να 'χω γνωρίσει θέλει μόνο κάτι εφήμερο και τίποτα παραπάνω! Απορώ από που το 'βγαλες αυτό το συμπέρασμα!
Έβαλα το "βάρος" στην κατάθλιψη, αλλά από εκεί ξεκίνησε η κατάθλιψη, εκεί που την είχα ρυθμίσει με φάρμακα, ξαφνικά άρχισα να παίρνω κιλά, άρχισε να πέφτει η διάθεσή μου, με αποτέλεσμα να βουλιάζω πάλι όπως παλιά! Αλλά τώρα πιστεύω πρώτα πρέπει να φτιάξω τη διάθεση και μετά τα κιλά, γι'αυτό το 'πα!

Αγαπητή Rain σε χαιρετώ,
εγώ δεν έχω γράψει πολλά για μένα στο forum αν και σας διαβάζω χρόνια τώρα. Είμαι και εγώ στην ηλικία σου, 30 και κάτι, και παλεύω 10 ολόκληρα χρόνια με τις διατροφικές διαταραχές, έχω πιάσει πάτο πάμπολες φορές και μπορώ να καταλάβω ακριβώς πως νιώθεις. Έπερνα κιλά, έχανα, ξανάπερνα, βυθιζόμουν στις διατροφές και τις δίαιτες και μετά στα υπερφαγικα και πάλι όλα από την αρχή... Αυτό που νιώθεις για τα Χριστούγεννα το ένιωθα και εγώ τόσο έντονα τις ημέρες των γιορτών...Φέτος είναι οι πρώτη χρονιά μετά από 10 χρόνια που θα γιορτάσω τα Χριστούγεννα απαλλαγμένη από αυτό το βάρος...
Ένα πράγμα έχω μόνο να σου πω ψυχούλα μου μπορείς να τα καταφέρεις αγάπησε τον εαυτό σου, βγάλε από το μυαλό σου την λέξη "δίαιτα" ξεκίνα με τα απλά πράγματα πχ κόψε τα αναψυκτικά που ούτως ή αλλιώς δεν σου προσφέρουν και τίποτα από άποψη θρεπτικών στοιχείων. Προσπάθησε να βελτιώσεις ότι μπορείς από τη διατροφή σου, γράφε ημερολόγιο με τις τροφές που καταναλώνεις αυτό θα σε βοηθήσει να δεις που κάνεις λάθος, προς Θεού δεν λέω να σου γίνει εμμονή απλά για λίγες μέρες μόνο και μόνο για να σε βοηθήσει να αναληφθείς μερικές από τις ανάγκες του οργανισμού σου.
Τώρα όσον αφορά το θέμα της ψυχολογίας, ψυχούλα μου μην σκέφτεσαι τίποτα όσο η καρδιά μας κτυπά, όσο είμαστε ζωντανοί πρέπει να παλεύουμε σε αυτή τη ζωή. Οραματίσου το πως θέλεις να είναι η ζωή σου, πως θέλεις να είναι η rain, βάλε στόχους και βγες έξω και πάλεψε για αυτούς τους στόχους, για αυτά τα όνειρα. Θέλεις να χάσεις 10 κιλά, 15, 20 εγώ σου λέω ότι μπορείς να τα καταφέρεις, εγώ πιστεύω σε εσένα, πιστεύω ότι έχεις την δύναμη να το καταφέρεις. Μην απογοητεύεσαι, ότι έγινε στο παρελθόν έγινε πάμε για άλλα πιο δυνατά, πιο όμορφα, πιο ωραία. Πάλεψε για την ζωή σου, μετάτρεψε τον πόνο και την απογοήτευση σε δύναμη και πείσμα και θα δεις ότι εκεί που ήσουν χαμένη εκεί ακριβώς θα αρχίσουν να γίνονται τα θαύματα. :)
Είμαι εδώ για σένα, οποιαδήποτε στιγμή θέλεις μπορείς να μου στείλεις 2u2 :)
Never give up :)

Πω πω αυτές οι γιορτές, για καλό έρχονται;
Λες και όλο αυτό το χαρμόσυνο με τα γλέντια και τις χαρές γίνεται για να τονίσει ακόμα περισσότερο τη δυστυχία και τις ανισότητες..
Άσε όλες τις λαχταριστές λιχουδιές που έρχονται απειλητικά κατά πάνω μας.... (καθένας με τον πονο του)

Καλή μου rain,
μακάρι να βρεις τον τρόπο και τη δύναμη να ξεφύγεις από τη μαύρη τρύπα που σε ρουφάει..
Είσαι πολύ νέα και έχεις πολλά να ζήσεις...

Δεν ξέρω, οι σχέσεις πάντως από μόνες τους είναι ένας αγώνας μεγάλος..
Φαντάσου όταν δεν τα βρίσκουμε με τον εαυτό μας πόσο δύσκολο θα είναι με τους άλλους ανθρώπους..

Έχεις δίκιο πάντως ότι αν φτιάξει πρώτα η διάθεσή σου μπορεί να διορθωθούν και τα υπόλοιπα..
Και τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα, ναι, όντως τα κιλά είναι δευτερεύοντα.
Η διάθεση σου είναι αυτή που πρέπει να αλλάξει...

Κι αφού λέμε και για άντρες. Νταξει υπάρχουν άντρες που κοιτάνε τις αναλογίες, αλλά νομίζω οι περισσότεροι μαγεύονται από την αυτοπεποίθηση, κι από την τσαχπινια στο βλέμμα...
Δε θα ξεχάσω όταν ημουν 18 με τα εφηβικά μου κατάλοιπα και πλανεμένη απο τη δική μου αυτο-απόρριψη, είχα σοκαριστεί γιατί γνώρισα μια κοπέλα στο πανεπιστήμιο που ήταν υπέρβαρη και είχε τόσες πολλές κατακτήσεις κι έκανε και καριέρα στο τραγούδι και πετύχαινε ένα σωρό πράγματα κι ας μην είχε την ιδεατή εμφάνιση.. Είχε αυτοπεποίθηση και σπίθα στο βλέμμα κι αυτά αρκούσαν!

Θα συμφωνήσω με τη Medousa για τις μεθόδους... Και κυρίως με την έκτη.
Δηλαδή όσο κλεινόμαστε στο σπίτι είναι πιο πιθανό να βουλιάξουμε, αλλά και το να βγούμε έξω απο τη μιά στιγμή στην άλλη στολισμένες και να νιώσουμε όμορφα για μας μοιάζει ακατόρθωτο. Δεν υπάρχει ένα μαγικό κουμπί που να το κάνει αυτό...
Αλλά σπάζοντας τον κύκλο με ένα βήμα τη φορά, μοιάζει πιο εφικτό..
Μ' άρεσε αυτό θα το υιοθετήσω κι εγώ..

Βάστα γερά..

Καλησπέρα και σε σένα Κυριακή,
Πολύ ωραία τα λόγια σου!!! Χαίρομαι που το ξεπέρασες μετά από τόσα χρόνια, μου δίνεις κουράγιο!! Και όταν λες ότι πιστεύεις σε μένα!! Θα σου στείλω τώρα κιόλας u2u για περισσότερες λεπτομέρειες!! Να 'σαι καλά πάντα σου εύχομαι!!!!

Μαρουλένια μου είμαι πολύ ευγνώμων γι' αυτό το σάιτ γιατί γνώρισα ανθρώπους σαν κι εσάς!!! Πραγματικά μέσα στη μίζερη και απάνθρωπη πραγματικότητα που ο άλλος δεν ενδιαφέρεται καν για το διπλανό του, εγώ ανοίχτηκα λέγοντας για ένα πρόβλημα που με καίει και μου απαντήσατε όλοι τόσο θερμά και όμορφα!! Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ και σένα με τη σειρά μου γι' αυτά που με συμβουλεύεις και σου εύχομαι ότι επιθυμείς, είτε αυτό είναι να χάσεις τα κιλά σου είτε να κάνεις ένα παιδί που το θέλεις τόσο μα τόσο πολύ!!!

Quote:

---

Originally posted by Tassos67i
Στην εποχή που ζούμε οι σοβαρές σχέσεις είναι σπάνιες. Όμως οι γνωριμίες είναι πολύ πιο εύκολες. Και γνωρίζοντας κόσμο μαθαίνεις να βιώνεις συναισθήματα αρνητικά και θετικά. Κάνεις λάθη, κάνουν λάθη, πληγώνεσαι, πληγώνεις...και τελικά αυξάνεις τις πιθανότητες να προκύψει και μια σοβαρή γνωριμία.

---

Σωστός!

Ναι.. Κάτι σαν προπόνηση ένα πράγμα... Στους δέκα τύπους που θα πάει ο ένας είναι νορμάλ... Κι όταν λέμε νορμάλ μη φανταστείς πρινσ τσαρμινγκ με λουλούδια και πυροτεχνήματα. Νορμάλ άνθρωπος, με τα καλά και τα κακά του, που να μπορείτε να συνεννοηθειτε τουλάχιστον στα βασικά...

Γειά σου,rain κι από μένα και καλές γιορτές εκτός από μας και σε σένα!
Χαίρομαι που ξεκίνησες τις συνεδρίες σου. Είναι σπουδαία επένδυση για τον εαυτό σου!
Πραγματικά θέλει χρόνο για να επιτευχθεί η αλλαγή θέασης και να ελαφρύνουν οι αναστεναγμοί,
αλλά και μόνο που μπήκες στη διαδικασία,φαντάζομαι πως πρέπει να νιώθεις ήδη καλύτερα
που ασχολείσαι σε βάθος με τον εαυτό σου,εισακούς τις ανάγκες του και τον φροντίζεις.

Ξεκινώ να σε διαβάζω και συνδέεις την κατάθλιψη,που σε ταλαιπωρεί μαζί με τις δυσοίωνες προβλέψεις
για την έκβαση αυτών των γιορτών για σένα,στα δέκα κιλά που τον τελευταίο χρονο πήρες.
Κι όσο προχωρώ δείχνει ν'αποδίδεται σ'αυτά και η έλλειψη σοβαρής σχέσης. Σέβομαι ασφαλώς αυτό που νιώθεις
και σίγουρα κανείς δεν ξέρει καλύτερα τα θέματά μας από μας τους ίδιους,αλλά ούσα χρόνια τώρα πεπεισμένη
μέσα και από την προσωπική μου εμπειρία πως τα κιλά είναι ένα σύμπτωμα,σε προσκαλώ να το δεις λίγο κι εσύ έτσι
σε μια προσπάθεια ανίχνευσης των βαθύτερων και δυσδιάκριτων ενδεχομένως λόγων,που σου στερούν σήμερα
τη χαρά. Θέλω να πιστεύω πως με τον ψυχοθεραπευτή σου φωτίζετε τα σημεία εκείνα που θα σε βοηθήσουν
να διευρύνεις την οπτική σου πέρα από το προπέτασμα καπνού των κιλών! Συνέχισε στον καλό δρόμο,που βαδίζεις,
δώσε πίστωση χρόνου,μην αποθαρρυνθείς από κάποιες στιγμές που ίσως σε δυσκολέψουν και σε βάλουν στον πειρασμό
να σκεφτείς να εγκαταλείψεις κι όσο μπορείς βάλε μικρά κλικ χαράς κι εναλλακτικών διεξόδων άλλης τροφής στη ζωή σου!

Μαρουλένια, έχεις δίκιο, κι εγώ δεν έχω τέτοιου είδους απαιτήσεις από τους άντρες, αρκεί να με αγαπάνε τουλάχιστον. Βέβαια όσο για τα ελαττώματα έχω ακούσει ότι είναι σαν τους προβολείς των αυτοκινήτων την νύχτα, οι δικοί μας μας βοηθάνε, αλλά των αλλωνών μας χτυπάνε στα μάτια! Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω συμβιώσει ποτέ με αγόρι ούτε έχω μείνει πολύ καιρό σε μια σχέση, και αυτό είναι ένα πλην, ότι δεν έχω συνηθίσει να "ανέχομαι" τα ελαττώματα του άλλου. Όμως και πάλι από τη μοναξιά το προτιμώ. Και ειδικά αν είμαι ερωτευμένη με τον άλλον (αυτό το 'χω ζήσει στις μικρές σχέσεις που 'χω κάνει), μπορώ να ανεχτώ τα πάντα δυστυχώς ή ευτυχώς.

Nadine, ευχαριστώ για τις ευχές σου. Η ψυχική υγεία είχα ρωτήσει κάποτε αν είναι πολυτέλεια να την αποκτήσεις. Όχι δεν είναι, είναι κάτι απαραίτητο, και καλύτερα να στερηθείς κάτι άλλο, παρά να το αφήσεις. Ξέρω τους λόγους που δεν είμαι καλά. Όμως είναι κάτι άλυτο, πως πχ δεν μπορείς να αλλάξεις τους ανθρώπους, κάτι τέτοιο για να σε διαφωτίσω. Ευχαριστώ πάρα πολύ που μου απάντησες με αυτό το μοναδικό τρόπο!

Ακόμα και να εχεις κατάθλιψη δεν ειναι απαραίτητο πως θα σου χορηγηθουν αντικααθλιπτικά... για αρχή μίλα με έναν κλινικό ψυχολόγο και έναν ψυχιατρο (ιδανικά με συνεργαζόμενους) και παίρνεις μετά τις αποφάσεις σου :)
Επίσης όντως τα αντικαταθλιπτικα δεν παχαινουν στις σωστές δόσεις, μόνο καλό κάνουν όταν όντως υπάρχει πρόβλημα, ειδικά τα συγχρονα. Σου εύχομαι κάθε επιτυχία πάντως :)

Ευχαριστώ πολύ αλλά δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα.......Άλλη μια φορά η ψυχολογία υπο του μηδενός, γιορτές και δεν ήθελα να βγαίνω λόγω του πάχους......Αγόρι να βρίσκω αλλά να μη με θέλει λόγω του πάχους......Φωτογραφίες να μη βγάζω για τον ίδιο λόγο...........γενικά μια κατρακύλα.........και εξωτερικά και εσωτερικά........δεν ξέρω τι άλλο να κάνω, αντι να χάσω κιλά πήρα κιόλας!! Μόνιμο καταφύγιο μου η καταστροφή μου..........το φαγητό!!!!!! Εχθρός και φίλος ταυτόχρονα......βοηθήστε με, δεν ξέρω τι άλλο να κάνω!!!!!!

Μην ακούω ανοησίες...
Απλά είσαι σε άσχημη ψυχολογία τώρα και τα λες αυτά. Κλείσε το κομπιούτερ και πήγαινε κάνε ένα γρήγορο περπάτημα για μισή ώρα και δες πόσο θα σου διώξει την αρνητική διάθεση που έχεις..

Καλή χρονιά rain,

άνθρωποι που ενδιαφέρονται μόνο για την εμφάνιση είναι ρηχοί κι ίσως να μην αξίζουν να είναι στη ζωή σου.
Το τελευταίο που έχεις ανάγκη είναι κάποιον που να σε κάνει να νιώθεις μη επιθυμητή...

Καλά νομίζω πως λίγοι αντιστάθηκαν στο φαγητό τις γιορτές.. Εγώ πχ δε σκοπευω να ζυγιστώ το Γενάρη...
Τώρα που τελειώνουν οι γιορτές δε σκέφτεσαι να ξεκινήσεις κάποια δραστηριότητα για σένα;
Κάποια ξένη γλώσσα; Ή κάποιο χόμπι καλιτεχνικό (ζωγραφική; γλυπτική;) Ή εθελοντική εργασία κάπου; Κάτι βρε παιδί μου που σε αναγκάζει να βγεις από το σπίτι μία δύο φορές την εβδομάδα, να γνωρίσεις νέους ανθρώπους, να βρεις νέα κίνητρα, να αποσπαστεί η προσοχή σου κάπως...