H "υποκίνηση στην ανορεξία" θα τιμωρείται με πρόστιμο 10.000 ευρώ

To να ενθαρρύνει κανείς ένα πρόσωπο προς την ανορεξία αναμένεται να θεωρηθεί αξιόποινη πράξη που θα τιμωρείται με ποινή φυλάκισης 1 έτους και πρόστιμο 10.000 ευρώ στη Γαλλία, όπως προβλέπει ένα διάταγμα που ενέκριναν οι βουλευτές με στόχο να καταστείλουν κάθε απόπειρα «υποκίνησης» στην υπερβολική αδυναμία, κυρίως μέσω ιστοτόπων.

Η θέσπιση αυτής της νέας αξιόποινης πράξης ψηφίστηκε τη νύχτα της Τετάρτης προς Πέμπτη έπειτα από πρόταση που κατέθεσε το κόμμα των Σοσιαλιστών που συγκεντρώνει την πλειοψηφία των εδρών, ενώ και η κυβέρνηση το υποστήριξε, στο πλαίσιο ενός σχεδίου νόμου για την υγεία που τελεί υπό διαβούλευση στη γαλλική Εθνοσυνέλευση.

Στόχος είναι να θεωρείται αξιόποινη πράξη και να τιμωρείται η υποκίνηση ενός προσώπου «στο να προσπαθεί να γίνει υπερβολικά λιπόσαρκο μέσω της ενθάρρυνσης διατροφικών περιορισμών για ένα παρατεταμένο διάστημα που θα έχει ως αποτέλεσμα» να εκτεθεί ένα πρόσωπο «στον κίνδυνο του θανάτου ή να θέσει σε κίνδυνο άμεσα την υγεία του» σύμφωνα με το κείμενο που εγκρίθηκε.

Η ανορεξία πλήττει 30.000 με 40.000 ανθρώπους στη Γαλλία, με τη συντριπτική πλειονότητα να αφορά τις γυναίκες (90%) και συμπεριλαμβάνεται στις ψυχιατρικές νόσους με τα μεγαλύτερα ποσοστά θνησιμότητας.

Η θέσπιση μιας νέας αξιόποινης πράξης «μοιάζει απαραίτητη καθώς οι διατάξεις του υφισταμένου ποινικού κώδικα δεν επιτρέπουν να αντιμετωπιστούν με αποτελεσματικότητα οι δράσεις ορισμένων ιστοτόπων» υποστήριξαν οι βουλευτές που ανέλαβαν αυτήν την πρωτοβουλία.

«Η ελευθερία της έκφρασης στο Διαδίκτυο δεν θα τεθεί υπό αμφισβήτηση» διαβεβαίωσε από την πλευρά του ο εισηγητής του νομοσχεδίου για την υγεία, ο Σοσιαλιστής βουλευτής Ολιβιέ Βεράν.

Αυτός ο βουλευτής- γιατρός στο επάγγελμα, που έχει δεσμευτεί στη μάχη εναντίον της ανορεξίας και τις διατροφικές διαταραχές, είχε προτείνει πρόσφατα, να επιβληθεί απαγόρευση στα πρακτορεία μοντέλων να προσλαμβάνουν μοντέλα που έχουν διαγνωστεί με υποσιτισμό.




Η υπουργός υγείας Μαρισόλ Τουρέν υπερψήφισε την πρόταση, όπως και ο εισηγητής του νομοσχεδίου, Ολιβιέ Βεράν (Σοσιαλιστικό Κόμμα).


http://www.newsit.gr/default.php?pna...387664&catid=7

στηρίζω.

Αν και δεν καταλαβαίνω ποιος θα μπορούσε να υποκινήσει κάποιον στην ανορεξία από τη στιγμή που πρόκειται για μια καθαρά ψυχική νόσο.. Οι παράγοντες είναι κοινωνικοί..

πολλοί εργοδότες απειλούν μοντέλα οτι δν θα τους πάρουν σε κάποια δουλειά αν δν χάσουν βάρος. επίσης πολλοί προπονητές πιέζουν στα άκρα. καταστάσεις άσχημες συμβαίνουν κ σε σχολές μπαλέτων.

Κατάλαβα.. Μακάρι να πάψει να υπάρχει αυτό το φαινόμενο, γιατί πραγματικά μου μοιάζει ασύλληπτο να βλέπουν χοντρούς τους εαυτούς τους σε αυτήν την κατάσταση.

κεγώ δν πιστεύω απόλυτα οτι το πρόβλημα είναι στην υποκίνηση, αν κ στο ίντερνετ μπορεί ο καθένας να μοστράρει οτι ηλίθια δίαιτα αποτοξίνωσης υπάρχει και θα έπρεπε να υπάρχει κάποιος έλεγχος,τουλάχιστον σε αυτούς που παρουσιάζονται ως ειδικοί ή ως αυθεντίες. για μένα,έτσι όπως βίωσα τις διατροφικές διαταραχές,υπάρχει έλλειψη παιδείας και θα έπρεπε να υπάρχει ενημέρωση στα παιδιά και στους γονείς.
μπορεί να σου φαίνεται ασύλληπτο αλλά η ανορεξία είναι πολύ ύπουλη ασθένεια. εύκολα μπορεί να χαθεί το μέτρο αν το χάσιμο των κιλών γίνει μοναδικός σκοπός της ζωής. επίσης κ η διαστρέβλωση της εικόνας,κ αυτό δν είναι δύσκολο να συμβεί σε κάποιον κατά τάλλα πολύ λογικό κ έξυπνο άνθρωπο. εγώ όταν πάχυνα δν το είχα συνειδητοποιήσει σε όλη του την έκταση, επίσης έχει τύχει να αδυνατίσω αρκετά κ πάλι να μην μπορώ να συμβιβαστώ με την εικόνα μου.

Υποκίνηση μπορεί να θεωρηθεί και ένα εξώφυλλο ή μια διαφήμιση με πολύ αδύνατο μοντέλο,
ή στη ρυθμική και στο μπαλέτο και σε παρόμοια αθλήματα που οι προπονητές στέκονται σαν κέρβεροι πάνω από τις ζυγαριές μην πάρουν τα παιδάκια γραμμάριο,
ή από πλευράς εργοδοσίας στα επαγγέλματα που συνδέονται με την εικόνα (δημοσιογράφος, παρουσιαστής, ηθοποιός, μουσικός,σέρβις, ρεσεψιον, πόρτα, μπαρ, προμόσιον) απαιτούνταν συλφιδοποίηση (είδατε πως τη φάγαν την Παπαρίζου που πήρε βάρος κι αυτή προς τιμήν της δε μασάει) και υπήρχε ο φόβος απόλυσης ή υποβαθμισης
ή ακόμα και γονείς μπορεί να υποβάλλουν τα παιδιά τους σε δίαιτες... Δε θα ξεχάσω τη .συνέντευξη μιας κοπέλας που πέθανε από ανορεξία εν τέλει, που περιέγραφε πως η μάνα της θέλοντας να την κρατήσει για πάντα κοριτσάκι την υποκίνησε ουσιαστικά να τρώει ελάχιστα

και ένα σωρό άλλα παραδείγματα θα μπορούσα να βρω...
Μπράβο τους για την πρωτοβουλία..
Μακάρι κάποια μέρα όλοι οι άνθρωποι στη γη να έχουν επαρκή τροφή και κανένας να μην τη φοβάται..

Μαντάμ ποιο είναι το ανώτερο που έχεις φτάσει από πλευράς κιλών; Πάντως δεν ξέρω, ίσως φανεί ενοχλητικό αλλά θυμώνω πολύμε τα άτομα που σκέφτονται έτσι. Δεν ξέρω αν μπορώ να λυπηθώ γιατί υπερτερεί ο θυμός. Πιστεύω ότι είναι επιλογή τους να ζουν έτσι, και ότι το κάνουν εντελώς συνειδητά.

Άλλοι πεινούν, άλλοι αυτοκαταστρέφονται τρώγοντας υπερβολικά, άλλοι υποσιτίζονται για να δείχνουν μοντέλα.. Δεν ξέρω, τίποτα δεν με εξοργίζει, όσο το ότι δεν τρώνε, κάνουν εμετούς και καταστρέφουν την υγεία τους, για να γίνουν σαν αυτές της τηλεόρασης. Συγγνώμη αλλά δε φταίνε μόνο τα μέσα για αυτό, φταίει και η μανία κάποιων να μοιάσουν σε πρότυπα στα οποία δε θα μοιάσουν ποτέ.

αυτό που είμαι τώρα. 80 κιλά.
ελένη με την ίδια λογική "σου την δίνουν" και όσοι πάσχουν από κατάθλιψη, παχυσαρκία, αλκοολισμό, εξάρτηση από τζόγο κτλ κτλ. κεγώ έχω περάσει από βουλιμία κ έχω αυτοτιμωρηθεί αρκετά. επειδή κάποιοι θεωρούν ταμπού τις διατροφικές διαταραχές,όπως εσύ λόγου χάρη, όταν ήμουν μικρή κ καταλάβαινα οτι αυτό που κάνω είναι τραγικό όπως το λες κ εσύ, δν τόλμησα να μιλήσω σε κάποιον. θα ένιωθα πολύ καλύτερα αν στο σχολείο μου υπήρχε κάποιος ειδικός να απευθυνθώ. επίσης όταν το ξεκίνησα να το κάνω,αυτό με τους εμετούς, την ιδέα την πήρα από ένα περιοδικό που μιλούσε για σταρ που υποφέρουν από αυτές τις ασθένειες. ναι ήμουν εντελώς χαζή κ δν μου φταίνε τα περιοδικά. αλλά δν είμαι αρνητική στο να γίνεται κάποιος έλεγχος στο τι λένε κ τι προβάλουν τα μέσα. και θεωρώ οτι με τον τρόπο που γράφτηκε το άρθρο μάλλον ιδέες έδινε παρά ήταν αποτρεπτικό.
γενικά θεωρώ την στάση σου λίγο άδικη κ σκληρή αλλά καταλαβαίνω τι εννοείς κ πως το εννοείς. απλά σκέψου πως θα αντιμετώπιζες το παιδί σου σαν μάνα. αν πίστευε οτι έχεις τέτοια άποψη λίγο δύσκολα να σου μιλούσε. θα ντρεπότανε. θα μου πεις οτι εσένα το παιδί σου δν θα το πάθαινε αυτό. κεγώ την καλύτερη μάνα του κόσμου έχω σε πληροφορώ. πάντα γίνονται λάθη στο μεγάλωμα ενός παιδιού.


άσχετο αλλά ο μπακλαβάς έβαλε το θέμα αλλά δν πήρε θέση ακόμα....

Ίσως είναι άδικη αλλά δεν μπορώ να το αντιληφθώ, ειλικρινά, σε άλλες εξαρτήσεις δείχνω φοβερή κατανόηση με την έννοια ότι θεωρώ πιθανό να το πάθω κ εγώ κάποια στιγμή, όπως όταν δεν είμαι καλά παραγγέλνω κρέπες, ή κάποιος άλλος πίνει, το δέχομαι, το αντιλαμβάνομαι, αλλά το να είσαι 40 κιλά και να μη θες να φας δεν το χωράει ο νους μου. Ίσως δεν έχω διαβάσει αρκετά, και ζητώ συγγνώμη αν θίγω κάποιον με τη στάση μου.

πρόκειται περί ασθένειας. δν είναι θέμα να καταλάβεις εσύ ή όχι.
πχ κάποιος σχιζοφρενής μπορεί νομίζει οτι το χρώμα μαύρο είναι κόκκινο και ότι όλοι οι άλλοι που πιστεύουν οτι είναι μαύρο ,συνωμοτούν εναντίον του. και το να θυμώσεις μαζί του μπορεί να κάνει εσένα να νιώσεις καλύτερα, που είσαι σε καλύτερη μοίρα αλλά αυτόν δν θα τον βοηθήσει σε τίποτα μάλλον θα τον κάνει να νιώσει πιο μόνος.
επίσης πολλά άτομα που έχουν πάθει ανορεξία δν ξεκίνησαν από 50 κιλά να πάνε στα 40. εγώ προσωπικά μέσα από το φόρουμ κ από γνωστούς μου, ξέρω τουλάχιστον 10 περιπτώσεις που το πάθαν αυτό ξεκινώντας δίαιτα επειδή ήταν παχύσαρκοι ή υπέρβαροι.

Μαντάμ τα κιλά σου δεν είναι πολλά πάντως! Και χαίρομαι που άφησες πίσω τη βουλιμία. Η μητέρα μου όταν ήταν 17 χρονών, έκανε μια εξαντλητική δίαιτα και έπαιρνε χάπια αδυνατίσματος, με αποτέλεσμα να πάθει άβατα ίνωση βαριάς μορφής και ένα πρόβλημα υγείας που έχει ως σήμερα στα 60 της. Πάντα μου έλεγε να μην κάνω τέτοια τεχνητά πράγματα και ότι είναι πολύ επικίνδυνα, οπότε τα είχα απορρίψει. Ίσως αν δεν το έβλεπα αυτό, να είχα καταφύγει σε τέτοιες λύσεις.

Διορθώνω αβιταμίνωση

Quote:

---

Originally posted by eleni1986
Και χαίρομαι που άφησες πίσω τη βουλιμία.

---

αυτό είναι σχετικό πάντα. πιστεύω οτι τέτοιες αρρώστιες πάντα τις κουβαλάς.και είναι πολύ νωρίς για μένα για να το παίξω οτι βρίσκομαι σε ασφαλές μέρος. λίγο σκοτεινό κ δυσοίωνο αυτό που λέω αλλά έτσι πιστεύω. αλλά είναι μεγάλη συζήτηση αυτή. ας μην καταχραστώ το τόπικ με δικές μου αμπελοφιλοσοφίες.

O baklavas συμφωνεί απολύτως με μαντάμ... Όταν μιλάμε για πάρα πολλά ή ελάχιστα κιλά το θέμα είναι καθαρά ψυχολογικό και το να είσαι 200 κιλά δεν έχει καμία διαφορά (για μένα) από το να είσαι 40. Σε ακραίες καταστάσεις ο πάσχων καταλαβαίνει ότι έχει πρόβλημα αλλά συνυπάρχουν και άλλα ψυχολογικά θέματα (κυρίως εμμονές και πάντα ένας μεγάλος βαθμό κατάθλιψης).
Το σημαντικό είναι να αποδεχτεί κανείς ότι το πρόβλημά του είναι ψυχογενές και απλά το εκτονώνει με υπερβολές σε φαγητό, δίαιτα, αλκοόλ, ουσίες, τζόγο, γυμναστική, κάπνισμα, διάβασμα, παιχνίδι κλπ κλπ. Οι άνθρωποι έχουμε μια τάση να μην βλέπουμε την αλήθεια όταν αυτή δεν μας συμφέρει/βολεύει. Είναι πολύ γλυκό να κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας και πολύ δύσκολο να δούμε ότι έχει χαθεί το μέτρο αν αυτό χαθεί.

είδα μια ταινία για την ανορεξία-βουλιμία ,έγραψα τον τίτλο αλλά τον αφαίρεσα γιατί ποτέ δν ξέρεις τι μπορεί να επηρεάσει κ ποιον.

στην ταινία δείχνει ότι όντως υπάρχουν κακόβουλα σάιτς κ γκρουπς που ενθαρρύνουν ανορεκτικούς , όπως κ τις ευθύνες που έχει η οικογένεια κ κυρίως η μητέρα. επίσης, πόσο δύσκολο είναι να αντιμετωπιστεί κ να ξεπεραστεί μια τέτοια διατροφική διαταραχή.

Επίσης το κάθε μυαλό, η κάθε προσωπικότητα αντιδρά διαφορετικά.. Στο λύκειο, έκανα παρέα με μια κοπέλα, παχουλή και εκείνη όπως κ εγώ, γύρω στα 100 κιλά τότε, μπορεί και παραπάνω.. Συζητούσαμε για το θέμα αυτό, και για το γεγονός ότι οι μητέρες μας συνέχεια μας έκαναν κήρυγμα προκειμένου να αδυνατίσουμε.. Ε, εγώ όσο γινόταν αυτό αντιδρούσα και έτρωγα περισσότερο, ενώ εκείνη μέσα σε ένα καλοκαίρι έπαθε νευρική ανορεξία, έφτασε 36 κιλά με φοβερά προβλήματα, σήμερα έχει κάπως βελτιωθεί η κατάστασή της.. Θέλω να πω ότι φταίμε κ εμείς στο πως θα αντιμετωπίσουμε μια κατάσταση..

τι σχέση έχει αυτό ,"το φταίξιμο"; μιλάμε για διαταραχή άρα αρρώστια. δν λες στον άρρωστο "αφού δν έβαλες το μπουφανάκι σου κ την άρπαξες καλά να πάθεις".
κ αυτά τα σάιτ που δρουν ανεξέλεγκτα πρέπει κάποιος να τα περιορίσει ,ειδικά όταν τα βλέπουν κ ανήλικα, και οι μάνες έχουν μεγάλη ευθύνη όταν το ανήλικό τους αρχίζει κ τα βγάζει ή δν τρώει. πρέπει να ενημερώνονται κ να μην είναι άλλο το θέμα ταμπού όπως είναι για σένα κ πολύ πολύ κόσμο που δν αντιλαμβάνεται οτι μια διατροφική διαταραχή είναι αρρώστια κ ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπιστεί από τον πάσχοντα , από τους δικούς του ανθρώπους ,αν έχει κ αν τον νοιάζονται, και από την κοινωνία

κ ως αρρώστια πρέπει να υπάρχει πρόληψη ώστε να προλαμβάνεται κ όχι "πρόληψη" κ ταμπού ώστε να κρύβεται κάτω από το χαλάκι κ να θεωρείται κάποιος με δδ κατώτερη προσωπικότητα.

Πιστεύω ότι όταν ένα μυαλό πάσχει, ό,τι και να του πεις, δεν βοηθά.. Πρέπει να καταλαβαίνει ο πάσχων το πρόβλημα.. Κ εγώ ό,τι και να μου έλεγαν, τελείωσα το λύκειο στα 113 κιλά, δεν μπορούσα να δω.. Παντού με πήγαν, διατροφολόγους κλπ., με απέραντη αγάπη μεγάλωσα.. Δεν είχα ποτέ πρόβλημα, αλλά είχα ένα πρόβλημα, το ανέλεγκτο φαγητό. Πρέπει ο καθένας να θέλει να βοηθήσει τον εαυτό του. Δεν ξέρω, πιστεύω πολύ και στην προσωπική ευθύνη πέρα από την κοινωνική ή οποιαδήποτε άλλη.