ΤΑ ΚΙΝΗΤΡΑ ΓΙΑ ΔΙΑΙΤΑ

Γεια σας παιδια.
Τις τελευταιες μερες εχω χαλασει πολυ τη διαιτα.Ειμαι το τελειο παραδειγμα ανυπομονης τελειομανους ;) :tumble:
Ετσι καθε φορα που τρωω κατι παραπανω(ακομη και μια φρυγανια) απογοητευομαι και χαλαω τη διαιτα
Ετσι ή θα πανε ολα τελεια ή ολα χαλια.Για παραδειγμα εχασα δεκα κιλα χωρις να φαω ουτε ενα γλυκο χωρις να σπασω ουτε μια φορα...Και τωρα θελω μια σπρωξια να χασω και τα αλλα 10...
Οτι κινητρο και να σκεφτω δεν ειναι ικανο για να με κρατησει...καποιοι μου λενε οτι κατα βαθος δεν εχω την αναγκη να χασω αυτα τα κιλα...δεν ισχυει...και ψυχικα και για θεματα υγιειας πρεπει να τα χασω.
Εσας ποια ειναι τα κινητρα σας?τι σας κραταει στο στοχο σας?

Γειά σου Μαίρη. Λοιπόν παρόμοιες σκέψεις κάνω και εγώ το τελευταίο διάστημα. Βλέπω οτι δεν έχω κίνητρο να κάνω προσπάθεια για να χάσω βάρος και κάθε φορά που χάνω κάνα δυο κιλάκια αντί να χαρώ και να συνεχίσω τα ξαναβάζω αμέσως. Σα να λέω οκ έχασες, φάε τώρα να τα ξαναπάρεις. Κάνω ένα χρόνο ψυχοθεραπεία και πραγματικά ακόμα δεν έχω βρει τι είναι αυτό που πρέπει να παλέψω πίσω από τα κιλά. Αυτό με το σπάσιμο της "δίαιτας" το κάνω κ εγώ. Τρώω καλά κ όταν φάω κάτι παραπάνω απογοητεύομαι κ από τις τυψεις τρώω περισσότερο. Όμως το έχω αντιληφθεί κ το έχω σχεδόν εξαλείψει εδώ κ κάποιους μήνες γι αυτό κ είμαι σταθερή κάνα εξάμηνο σε αυτά τα κιλά. Κάτι είναι κ αυτό από το τίποτα. Αυτό λοιπόν που σκέφτομαι εγώ κ ίσως σε βοηθήσει είναι οτι πρώτα απ όλα για να χάσουμε βάρος πρέπει να αλλάξουμε τρόπο σκέψης και αντίληψης σχετικά με το φαγητό. Εγω τουλάχιστον αυτό προσπαθώ. Πρέπει να καταλάβουμε οτι η τροφή είναι το σημαντικότερο μέσο για να είμαστε υγιείς κ πρέπει να επιλέγουμε καλής ποιότητας τροφή όχι για να αδυνατίσουμε αλλά για να είμαστε καλά. Εγώ πλεον όταν μου έρθει να φάω κάτι ανθυγιεινό σκέφτομαι το κακό που θα κάνω στον οργανισμό μου βάζοντας του λάθος καύσιμα κ μετά σκέφτομαι το πάχος. Για να συνοψίσω δηλαδή πιστεύω οτι για να χάσουμε βάρος πρέπει να αλλάξουμε εντελώς τρόπο σκέψης κ να βγάλουμε απο το μυαλό μας τύψεις, στέρηση κλπ. που μόνο αρνητικά αποτελέσματα έχουν. Αυτά απο εμένα που μπορεί να μην τα έχω καταφέρει 100% αλλά νιώθω πιο ώριμη κ όλο κ πιο κοντά στην μέρα που θα γίνει μέσα μου αυτό το κλικ που λέμε!

εγώ καμιά φορά προσπαθώ να κάνω δίαιτα γιατί δν έχω κάτι καλύτερο να κάνω...

πάντως δν μπορώ να καταλάβω σε τι θα σε ωφελήσει ψυχικά η απώλεια των 10 κιλών. θα σου πω κ το κλισέ. αγαπάμε τον εαυτό μας όπως είναι για αυτό που είναι αλλιώς κ να τα χάσεις τα κιλά δν θα νιώσεις καλύτερα.been there, done that

Μissmary όπως λέει και η Μαντάμ σου σου αν δεν αγαπήσεις τον εαυτό σου όσα κιλά και αν χάσεις δεν θα σαι ευχαριστημενη! Η ευτυχία πηγάζει από αλλά πράγματα και ίσως το πρόβλημα είναι άλλο και όχι τα κιλά! Αν το λύσεις θα φύγουν και τα κιλά χωρίς να το καταλάβεις και το βάρος σου θα παραμείνει σταθερό για πάντα. Σημασία έχει να αποδεχτεί τον εαυτό σου με τα τωρινά κιλά και να προσπαθήσεις να τα χάσεις όχι για να λύσεις τα προβλήματα σου αλλά για να κάνεις το καλύτερο για σένα! Όσον αφορά την τελειομανια θα σου πω ότι ήμουν μια απ τα ίδια! Ακριβώς όπως το περιγράφεις... Δυστυχώς είναι ελάττωμα να είμαστε τόσο εμμονικοι. Αυτό που θα συμβούλευα είναι να χαλαρώσεις και όταν ξεφευγεις να τρως το επόμενο γεύμα σου κανονικά όσο και αν ξεφύγει! Το βασικότερο όμως να μην σκέφτεσαι το όλα ή τίποτα... Έλεγα ότι από αύριο θα τα κάνω όλα κατά γράμμα... "ας φάω σήμερα όσο θέλω".. Μέγα λάθος! Κάθε επόμενο λεπτό είναι μια νέα αρχή! Μη τα παρατάς! Όλα θα πάνε καλα!

Καλημέρα!
Missmary μπράβο κατ' αρχάς για τα 10 κιλά που έχεις χάσει!
Αυτό που περιγράφεις στο μήνυμά σου το είχα βιώσει πολλές φορές στο παρελθόν...
Με το παραμικρό σταματούσα τη δίαιτα που έκανα.
Αν έτρωγα έστω και λίγο από κάτι που θεωρούσα "απαγορευμένο",
τότε νόμιζα ότι κατέστρεψα τη δίαιτα και άρχιζα να τρώω μεγάλες ποσότητες από βλακείες.
Στην πραγματικότητα, το διάστημα που το βίωνα όλο αυτό δεν ήμουν έτοιμη να ξεκινήσω μια προσπάθεια διατροφής.
Για να χάσουμε τα κιλά δεν χρειάζεται μια περιοριστική και "τέλεια" δίαιτα,
γιατί οι δίαιτες έχουν πάντα ημερομηνία λήξης και τα κιλά επιστρέφουν.
Τα κιλά χάνονται για πάντα όταν αποφασίσουμε να ξεκινήσουμε μια ποιοτική διατροφή που μας αρέσει και ταιριάζει στον οργανισμό μας, και την κάνουμε για πάντα.
Βέβαια για να ακολουθήσουμε μια ποιοτική διατροφή για πάντα,
χρειάζεται ν' αντιμετωπίσουμε τον λόγο που μας οδηγεί στο πολύ φαγητό (συναισθηματική υπερφαγία),
και να θέλουμε να φροντίσουμε τον οργανισμό μας δίνοντάς του τις ποιοτικές τροφές που του αξίζουν!

Σου εύχομαι να αγαπήσεις πραγματικά τον εαυτό σου και να φτάσεις σύντομα τους στόχους σου! :thumbup:

Υ/Σ: Μπορεί να σου δώσει μια ιδέα και αυτό... http://diatrofis-imerologio.blogspot...blog-post.html
:starhit:

Quote:

---

Originally posted by Μαντάμ σου σου
εγώ καμιά φορά προσπαθώ να κάνω δίαιτα γιατί δν έχω κάτι καλύτερο να κάνω...

πάντως δν μπορώ να καταλάβω σε τι θα σε ωφελήσει ψυχικά η απώλεια των 10 κιλών. θα σου πω κ το κλισέ. αγαπάμε τον εαυτό μας όπως είναι για αυτό που είναι αλλιώς κ να τα χάσεις τα κιλά δν θα νιώσεις καλύτερα.been there, done that

---

Εχω πολλα θεματα με αυτο.Φοβαμαι ακομη και να βγω εξω.Ολο λεω οτι αμα χασω κι αλλο θα αρχισω να ειμαι πιο κοινωνικη αλλα θελει μηνες μπορει και χρονια για να αλλαξεις το σωμα σου και εγω ειμαι μονιμως κλεισμενη στο σπιτι.Νιωθω αβολα σε καθε εξοδο ακομα και στο γιατρο να παω.Αλλα εχω ακουσει πολλα μεγαλωνοντας απο συμμαθητες μου αλλα και ενδοοικογενειακα,ιδιαιτερ� � πριν απο πολλα χρονια στο δημοτικο που τοτε διαμορφωνεις προσωπικοτητα

Missmary το μόνο κίνητρο που χρειάζεσαι και εσύ και ο καθένας για την απώλεια βάρους, είναι η αγάπη προς τον εαυτό σου.
Αγάπη του εαυτού μας δεν είναι να του στερούμε το γλυκό όταν το έχει ανάγκη, να τον αφήνουμε νηστικό 2 μέρες επειδή προχτές φάγαμε 5 μπάλες παγωτό, να τον ταίζουμε χάπια αδυνατίσματος για αντικατάσταση των γευμάτων και να τον τιμωρούμε με δεκάδες ώρες γυμναστικής!
Εμένα προσωπικά δε με αφορά η ζυγαριά, δε με αφορά ο κόσμος, δε με αφορά το να μπω στο xxxsmall για να πηγαίνω με την ξαδέρφη μου για ψώνια στα παιδικά. Με αφορά ο εαυτός μου και η υγεία μου ! Μπορεί ένα μήνα να χάσω 5 κιλά, τον επόμενο 2 και τον επόμενο κανένα! Μπορεί ακόμα και να πάρω κάποια γραμμάρια, αλλά σ'αυτή την περίπτωση ξέρω ότι δεν έκανα κάτι κακό, δε νιώθω τύψεις, δεν πρέπει να με τιμωρήσω, γιατί ευχαριστήθηκα και τη σοκολάτα που έφαγα, και τα ποτάκια που ήπια, και το 5ήμερο που έλιωσα στον καναπέ και δεν πήγα γυμναστήριο!
Πρέπει να μάθεις να αγαπάς τον εαυτό σου και να ακούς το σώμα σου. Όταν θέλεις να χάσεις βάρος δεν ψάχνεις κίνητρο. Υπάρχει λόγος, και τον ξέρεις πριν πάρεις την απόφαση. Δε χάνουμε βάρος επειδή ''πρέπει'', επειδή οι άλλες είναι πιο αδύνατες από'μας, επειδή οι φίλες μας είναι μοντέλα και οι φίλοι μας φετόνια !
Αυτό που θεωρώ εγώ ως μοναδική προϋπόθεση-κίνητρο για την απώλεια βάρους, είναι να αγαπάμε τον εαυτό μας. Τότε μαθαίνεις να καταλαβαίνεις και να ακούς το σώμα σου, να ξέρεις πότε ζητάει να φάει, τι, γιατί, αν το ζητάει πραγματικά αυτό ή το μυαλό σου.
Δεν είναι εύκολος ο αυτοέλεγχος, και καταλαβαίνω απόλυτα αυτό που λες ''Ετσι καθε φορα που τρωω κατι παραπανω(ακομη και μια φρυγανια) απογοητευομαι και χαλαω τη διαιτα'' γιατί το έχω κάνει.
Το μυστικό είναι να καταλάβεις ότι δεν πρέπει να κάνεις δίαιτα. Πρέπει να ακολουθείς μια διατροφή, ένα τρόπο ζωής, που θα κρατήσις για πάντα, που είναι κομμένος και ραμμένος στα μέτρα σου, που σου ταιριάζει γάντι και σε ικανοποιεί σε όλα τα επίπεδα.
Βγάλε από το λεξικό σου τις λέξεις ''στέρηση'', ''τιμωρία'', ''ενοχές'' και απόλαυσε το φαγητό που σου αρέσει , όπως σου αρέσει, όποτε το χρειάζεσαι. Και θα δεις ότι τότε θα αρχίσει να κατεβαίνει η ζυγαριά και να χορεύουν τα ρούχα πάνω σου.
Δεν θεωρώ κέρδος να χάσεις 8 κιλά και στις 31 Μαϊου να σκέφτεσαι ''τέλος άλλος ένας μήνας μαρτυρίου, κάτω το κεφάλι, ο σταυρός στην πλάτη και πάμε για τον Ιούνιο''.
Αν χάσεις 1 κιλό και δεν έχεις υποβάλει τον εαυτό σου σε στερήσεις, περιορισμούς, απαγορεύσεις και λιμοκτονίες, στο τέλος ου μήνα θα είσαι ικανοποιημένη, θα έχεις ψυχική δύναμη και ενέργεια να συνεχίσεις, όχι τη δίαιτα, τη διατροφή και τον τρόπο ζωής που σου ταιριάζει !

Υ.Γ. Νομίζω το παράκανα πάλι, πολλή πάρλα... sorry...!!

Quote:

---

Originally posted by kokkinoskoufitsa
Missmary το μόνο κίνητρο που χρειάζεσαι και εσύ και ο καθένας για την απώλεια βάρους, είναι η αγάπη προς τον εαυτό σου.
Αγάπη του εαυτού μας δεν είναι να του στερούμε το γλυκό όταν το έχει ανάγκη, να τον αφήνουμε νηστικό 2 μέρες επειδή προχτές φάγαμε 5 μπάλες παγωτό, να τον ταίζουμε χάπια αδυνατίσματος για αντικατάσταση των γευμάτων και να τον τιμωρούμε με δεκάδες ώρες γυμναστικής!
Εμένα προσωπικά δε με αφορά η ζυγαριά, δε με αφορά ο κόσμος, δε με αφορά το να μπω στο xxxsmall για να πηγαίνω με την ξαδέρφη μου για ψώνια στα παιδικά. Με αφορά ο εαυτός μου και η υγεία μου ! Μπορεί ένα μήνα να χάσω 5 κιλά, τον επόμενο 2 και τον επόμενο κανένα! Μπορεί ακόμα και να πάρω κάποια γραμμάρια, αλλά σ'αυτή την περίπτωση ξέρω ότι δεν έκανα κάτι κακό, δε νιώθω τύψεις, δεν πρέπει να με τιμωρήσω, γιατί ευχαριστήθηκα και τη σοκολάτα που έφαγα, και τα ποτάκια που ήπια, και το 5ήμερο που έλιωσα στον καναπέ και δεν πήγα γυμναστήριο!
Πρέπει να μάθεις να αγαπάς τον εαυτό σου και να ακούς το σώμα σου. Όταν θέλεις να χάσεις βάρος δεν ψάχνεις κίνητρο. Υπάρχει λόγος, και τον ξέρεις πριν πάρεις την απόφαση. Δε χάνουμε βάρος επειδή ''πρέπει'', επειδή οι άλλες είναι πιο αδύνατες από'μας, επειδή οι φίλες μας είναι μοντέλα και οι φίλοι μας φετόνια !
Αυτό που θεωρώ εγώ ως μοναδική προϋπόθεση-κίνητρο για την απώλεια βάρους, είναι να αγαπάμε τον εαυτό μας. Τότε μαθαίνεις να καταλαβαίνεις και να ακούς το σώμα σου, να ξέρεις πότε ζητάει να φάει, τι, γιατί, αν το ζητάει πραγματικά αυτό ή το μυαλό σου.
Δεν είναι εύκολος ο αυτοέλεγχος, και καταλαβαίνω απόλυτα αυτό που λες ''Ετσι καθε φορα που τρωω κατι παραπανω(ακομη και μια φρυγανια) απογοητευομαι και χαλαω τη διαιτα'' γιατί το έχω κάνει.
Το μυστικό είναι να καταλάβεις ότι δεν πρέπει να κάνεις δίαιτα. Πρέπει να ακολουθείς μια διατροφή, ένα τρόπο ζωής, που θα κρατήσις για πάντα, που είναι κομμένος και ραμμένος στα μέτρα σου, που σου ταιριάζει γάντι και σε ικανοποιεί σε όλα τα επίπεδα.
Βγάλε από το λεξικό σου τις λέξεις ''στέρηση'', ''τιμωρία'', ''ενοχές'' και απόλαυσε το φαγητό που σου αρέσει , όπως σου αρέσει, όποτε το χρειάζεσαι. Και θα δεις ότι τότε θα αρχίσει να κατεβαίνει η ζυγαριά και να χορεύουν τα ρούχα πάνω σου.
Δεν θεωρώ κέρδος να χάσεις 8 κιλά και στις 31 Μαϊου να σκέφτεσαι ''τέλος άλλος ένας μήνας μαρτυρίου, κάτω το κεφάλι, ο σταυρός στην πλάτη και πάμε για τον Ιούνιο''.
Αν χάσεις 1 κιλό και δεν έχεις υποβάλει τον εαυτό σου σε στερήσεις, περιορισμούς, απαγορεύσεις και λιμοκτονίες, στο τέλος ου μήνα θα είσαι ικανοποιημένη, θα έχεις ψυχική δύναμη και ενέργεια να συνεχίσεις, όχι τη δίαιτα, τη διατροφή και τον τρόπο ζωής που σου ταιριάζει !

Υ.Γ. Νομίζω το παράκανα πάλι, πολλή πάρλα... sorry...!!

---

Σε ευχαριστω πολυ που διεθεσες τοσο χρονο για να μου απαντησεις <3 εχεις δικιο :) μια ζωη βαζω ορια,τοσα κιλα μεχρι τα γενεθλια μου,τοσα κιλα μεχρι το ταξιδι μου εκει,τοσα κιλα μεχρι τον επομενο μηνα και συνηθως τα κιλα που βαζω στοχο ειναι πολλα και αγχωνομαι

To ιδανικό είναι να βάζεις εφικτούς στόχους. Τόσο εφικτούς που είναι σχεδόν αδύνατο να μην τους πετύχεις...
Εγώ πχ τον φεβρουάριο είχα βάλει στόχο : 1 Μαρτίου - 111 kg, 1 Απριλίου - 109 kg, 1 Μαϊου - 107 kg, 1 Ιουνίου - 105 kg ,
αλλά τελικά σήμερα είμαι 101 ! Γιατί κάθε μήνα έχανα κάτι παραπάνω από τα 2 κιλά που στόχευα, και η ικανοποίηση ήταν μεγάλη !!!
Ειδικά όταν τα χάνεις χωρίς καθόλου στερήσεις, άγχος και βιασύνη, και 100 γρ κάτω σε χαροποιούν !

Όμως δε μας έχεις πει (ή εγώ δεν το βλέπω πουθενά). Πόσα κιλά είσαι και με τι ύψος ;; Πρέπει όντως να χάσεις πολλα;

Quote:

---

Originally posted by kokkinoskoufitsa
To ιδανικό είναι να βάζεις εφικτούς στόχους. Τόσο εφικτούς που είναι σχεδόν αδύνατο να μην τους πετύχεις...
Εγώ πχ τον φεβρουάριο είχα βάλει στόχο : 1 Μαρτίου - 111 kg, 1 Απριλίου - 109 kg, 1 Μαϊου - 107 kg, 1 Ιουνίου - 105 kg ,
αλλά τελικά σήμερα είμαι 101 ! Γιατί κάθε μήνα έχανα κάτι παραπάνω από τα 2 κιλά που στόχευα, και η ικανοποίηση ήταν μεγάλη !!!
Ειδικά όταν τα χάνεις χωρίς καθόλου στερήσεις, άγχος και βιασύνη, και 100 γρ κάτω σε χαροποιούν !

Όμως δε μας έχεις πει (ή εγώ δεν το βλέπω πουθενά). Πόσα κιλά είσαι και με τι ύψος ;; Πρέπει όντως να χάσεις πολλα;

---

ειμαι ενα 166 και 80 κιλα και ο διαιτολογος μου ειπε οτι το φυσιολογικο μου ειναι 55-67.στοχευω στο 67 αρχικα αρα 13 κιλα.εχω χασει ηδη 15 απο τα 95.γενικα χανω γρηγορα λογω ηλικιας.το προβλημα μου ειναι κυριως ψυχολογικο.τρωω συναισθηματικα που λενε.κι ετσι παω συνεχεια 82 μετα 79 μετα 83 παλι 79.το θεμα ειναι οτι οταν ξαναβαζεις κιλα ειναι σε λιπος.

Καλά αυτό είναι δεδομένο. Όταν παίρνουμε κιλά λόγω φαγητού, πάντα είναι λίπος. Μόνο λόγω γυμναστικής είναι μυικός όγκος.
Αν το πρόβλημά σου είναι συναισθηματική υπερφαγία και θεωρείς ότι δε μπορείς μόνη σου να βρει τι σε οδηγεί εκεί για να το αντιμετωπίσεις, νομίζω ότι ένας ψυχολόγος θα σου φανεί πιο χρήσιμος από τον διαιτολόγο...
Μη νομίζεις, γενικά είμαι πολύ κατά των ψυχολόγων γιατί λίγοι είναι οι καλοί, αλλά θέλω να πω ότι καμία δίαιτα, διατροφή, γυμναστική κλπ δε μπορεί να έχει μόνιμα και μακροπρόθεσμα αποτελέσματα , αν υποβόσκει ο λόγος που οδηγεί σε υπερφαγικά, χωρίς να έχει αντιμετωπιστεί... Οπότε καλύτερα να επικεντρωθείς πρώτα σε αυτό.
Πάντως στο 1.66 τα 80 κιλά δεν είναι και τρομερά! Ανάλογα το σωματότυπο, αλλά σύμφωνα με κοπέλες που ξέρω σε περίπου τέτοιο βάρος, αν έχεις φυσιολογική κατανομή κιλών, πρέπει να είσαι κανονική προς λίγο παχουλή (για τα δικά μου δεδομένα).
Και επίσης το ιδανικό βάρος δεν είναι μόνο πράξεις. Αλλιώς δείχνουν τα 80 κιλά στον χι και αλλιώς στον ψι. Οι πράξεις μπορεί να λένε ότι πρέπει να είσαι 55-65 , αλλά ίσως στα 70-75 να είσαι μια χαρά.

Quote:

---

Originally posted by kokkinoskoufitsa
Missmary το μόνο κίνητρο που χρειάζεσαι και εσύ και ο καθένας για την απώλεια βάρους, είναι η αγάπη προς τον εαυτό σου.
Αγάπη του εαυτού μας δεν είναι να του στερούμε το γλυκό όταν το έχει ανάγκη, να τον αφήνουμε νηστικό 2 μέρες επειδή προχτές φάγαμε 5 μπάλες παγωτό, να τον ταίζουμε χάπια αδυνατίσματος για αντικατάσταση των γευμάτων και να τον τιμωρούμε με δεκάδες ώρες γυμναστικής!
Εμένα προσωπικά δε με αφορά η ζυγαριά, δε με αφορά ο κόσμος, δε με αφορά το να μπω στο xxxsmall για να πηγαίνω με την ξαδέρφη μου για ψώνια στα παιδικά. Με αφορά ο εαυτός μου και η υγεία μου ! Μπορεί ένα μήνα να χάσω 5 κιλά, τον επόμενο 2 και τον επόμενο κανένα! Μπορεί ακόμα και να πάρω κάποια γραμμάρια, αλλά σ'αυτή την περίπτωση ξέρω ότι δεν έκανα κάτι κακό, δε νιώθω τύψεις, δεν πρέπει να με τιμωρήσω, γιατί ευχαριστήθηκα και τη σοκολάτα που έφαγα, και τα ποτάκια που ήπια, και το 5ήμερο που έλιωσα στον καναπέ και δεν πήγα γυμναστήριο!
Πρέπει να μάθεις να αγαπάς τον εαυτό σου και να ακούς το σώμα σου. Όταν θέλεις να χάσεις βάρος δεν ψάχνεις κίνητρο. Υπάρχει λόγος, και τον ξέρεις πριν πάρεις την απόφαση. Δε χάνουμε βάρος επειδή ''πρέπει'', επειδή οι άλλες είναι πιο αδύνατες από'μας, επειδή οι φίλες μας είναι μοντέλα και οι φίλοι μας φετόνια !
Αυτό που θεωρώ εγώ ως μοναδική προϋπόθεση-κίνητρο για την απώλεια βάρους, είναι να αγαπάμε τον εαυτό μας. Τότε μαθαίνεις να καταλαβαίνεις και να ακούς το σώμα σου, να ξέρεις πότε ζητάει να φάει, τι, γιατί, αν το ζητάει πραγματικά αυτό ή το μυαλό σου.
Δεν είναι εύκολος ο αυτοέλεγχος, και καταλαβαίνω απόλυτα αυτό που λες ''Ετσι καθε φορα που τρωω κατι παραπανω(ακομη και μια φρυγανια) απογοητευομαι και χαλαω τη διαιτα'' γιατί το έχω κάνει.
Το μυστικό είναι να καταλάβεις ότι δεν πρέπει να κάνεις δίαιτα. Πρέπει να ακολουθείς μια διατροφή, ένα τρόπο ζωής, που θα κρατήσις για πάντα, που είναι κομμένος και ραμμένος στα μέτρα σου, που σου ταιριάζει γάντι και σε ικανοποιεί σε όλα τα επίπεδα.
Βγάλε από το λεξικό σου τις λέξεις ''στέρηση'', ''τιμωρία'', ''ενοχές'' και απόλαυσε το φαγητό που σου αρέσει , όπως σου αρέσει, όποτε το χρειάζεσαι. Και θα δεις ότι τότε θα αρχίσει να κατεβαίνει η ζυγαριά και να χορεύουν τα ρούχα πάνω σου.
Δεν θεωρώ κέρδος να χάσεις 8 κιλά και στις 31 Μαϊου να σκέφτεσαι ''τέλος άλλος ένας μήνας μαρτυρίου, κάτω το κεφάλι, ο σταυρός στην πλάτη και πάμε για τον Ιούνιο''.
Αν χάσεις 1 κιλό και δεν έχεις υποβάλει τον εαυτό σου σε στερήσεις, περιορισμούς, απαγορεύσεις και λιμοκτονίες, στο τέλος ου μήνα θα είσαι ικανοποιημένη, θα έχεις ψυχική δύναμη και ενέργεια να συνεχίσεις, όχι τη δίαιτα, τη διατροφή και τον τρόπο ζωής που σου ταιριάζει !

Υ.Γ. Νομίζω το παράκανα πάλι, πολλή πάρλα... sorry...!!

---

Θα πω μόνο αυτό: Υποκλίνομαι! :thumbup:

Quote:

---

Originally posted by Μαντζουράνα

Quote:

---

Originally posted by kokkinoskoufitsa
Missmary το μόνο κίνητρο που χρειάζεσαι και εσύ και ο καθένας για την απώλεια βάρους, είναι η αγάπη προς τον εαυτό σου.
Αγάπη του εαυτού μας δεν είναι να του στερούμε το γλυκό όταν το έχει ανάγκη, να τον αφήνουμε νηστικό 2 μέρες επειδή προχτές φάγαμε 5 μπάλες παγωτό, να τον ταίζουμε χάπια αδυνατίσματος για αντικατάσταση των γευμάτων και να τον τιμωρούμε με δεκάδες ώρες γυμναστικής!
Εμένα προσωπικά δε με αφορά η ζυγαριά, δε με αφορά ο κόσμος, δε με αφορά το να μπω στο xxxsmall για να πηγαίνω με την ξαδέρφη μου για ψώνια στα παιδικά. Με αφορά ο εαυτός μου και η υγεία μου ! Μπορεί ένα μήνα να χάσω 5 κιλά, τον επόμενο 2 και τον επόμενο κανένα! Μπορεί ακόμα και να πάρω κάποια γραμμάρια, αλλά σ'αυτή την περίπτωση ξέρω ότι δεν έκανα κάτι κακό, δε νιώθω τύψεις, δεν πρέπει να με τιμωρήσω, γιατί ευχαριστήθηκα και τη σοκολάτα που έφαγα, και τα ποτάκια που ήπια, και το 5ήμερο που έλιωσα στον καναπέ και δεν πήγα γυμναστήριο!
Πρέπει να μάθεις να αγαπάς τον εαυτό σου και να ακούς το σώμα σου. Όταν θέλεις να χάσεις βάρος δεν ψάχνεις κίνητρο. Υπάρχει λόγος, και τον ξέρεις πριν πάρεις την απόφαση. Δε χάνουμε βάρος επειδή ''πρέπει'', επειδή οι άλλες είναι πιο αδύνατες από'μας, επειδή οι φίλες μας είναι μοντέλα και οι φίλοι μας φετόνια !
Αυτό που θεωρώ εγώ ως μοναδική προϋπόθεση-κίνητρο για την απώλεια βάρους, είναι να αγαπάμε τον εαυτό μας. Τότε μαθαίνεις να καταλαβαίνεις και να ακούς το σώμα σου, να ξέρεις πότε ζητάει να φάει, τι, γιατί, αν το ζητάει πραγματικά αυτό ή το μυαλό σου.
Δεν είναι εύκολος ο αυτοέλεγχος, και καταλαβαίνω απόλυτα αυτό που λες ''Ετσι καθε φορα που τρωω κατι παραπανω(ακομη και μια φρυγανια) απογοητευομαι και χαλαω τη διαιτα'' γιατί το έχω κάνει.
Το μυστικό είναι να καταλάβεις ότι δεν πρέπει να κάνεις δίαιτα. Πρέπει να ακολουθείς μια διατροφή, ένα τρόπο ζωής, που θα κρατήσις για πάντα, που είναι κομμένος και ραμμένος στα μέτρα σου, που σου ταιριάζει γάντι και σε ικανοποιεί σε όλα τα επίπεδα.
Βγάλε από το λεξικό σου τις λέξεις ''στέρηση'', ''τιμωρία'', ''ενοχές'' και απόλαυσε το φαγητό που σου αρέσει , όπως σου αρέσει, όποτε το χρειάζεσαι. Και θα δεις ότι τότε θα αρχίσει να κατεβαίνει η ζυγαριά και να χορεύουν τα ρούχα πάνω σου.
Δεν θεωρώ κέρδος να χάσεις 8 κιλά και στις 31 Μαϊου να σκέφτεσαι ''τέλος άλλος ένας μήνας μαρτυρίου, κάτω το κεφάλι, ο σταυρός στην πλάτη και πάμε για τον Ιούνιο''.
Αν χάσεις 1 κιλό και δεν έχεις υποβάλει τον εαυτό σου σε στερήσεις, περιορισμούς, απαγορεύσεις και λιμοκτονίες, στο τέλος ου μήνα θα είσαι ικανοποιημένη, θα έχεις ψυχική δύναμη και ενέργεια να συνεχίσεις, όχι τη δίαιτα, τη διατροφή και τον τρόπο ζωής που σου ταιριάζει !

Υ.Γ. Νομίζω το παράκανα πάλι, πολλή πάρλα... sorry...!!

---

Θα πω μόνο αυτό: Υποκλίνομαι! :thumbup:

---

και γω :yes: η κοπελα εγραψε ολοκληρο ''μυθιστορημα'' για μενα ;) κατι τετοια κανετε και με σκλαβωνετε :wink2:

Quote:

---

Originally posted by kokkinoskoufitsa
Καλά αυτό είναι δεδομένο. Όταν παίρνουμε κιλά λόγω φαγητού, πάντα είναι λίπος. Μόνο λόγω γυμναστικής είναι μυικός όγκος.
Αν το πρόβλημά σου είναι συναισθηματική υπερφαγία και θεωρείς ότι δε μπορείς μόνη σου να βρει τι σε οδηγεί εκεί για να το αντιμετωπίσεις, νομίζω ότι ένας ψυχολόγος θα σου φανεί πιο χρήσιμος από τον διαιτολόγο...
Μη νομίζεις, γενικά είμαι πολύ κατά των ψυχολόγων γιατί λίγοι είναι οι καλοί, αλλά θέλω να πω ότι καμία δίαιτα, διατροφή, γυμναστική κλπ δε μπορεί να έχει μόνιμα και μακροπρόθεσμα αποτελέσματα , αν υποβόσκει ο λόγος που οδηγεί σε υπερφαγικά, χωρίς να έχει αντιμετωπιστεί... Οπότε καλύτερα να επικεντρωθείς πρώτα σε αυτό.
Πάντως στο 1.66 τα 80 κιλά δεν είναι και τρομερά! Ανάλογα το σωματότυπο, αλλά σύμφωνα με κοπέλες που ξέρω σε περίπου τέτοιο βάρος, αν έχεις φυσιολογική κατανομή κιλών, πρέπει να είσαι κανονική προς λίγο παχουλή (για τα δικά μου δεδομένα).
Και επίσης το ιδανικό βάρος δεν είναι μόνο πράξεις. Αλλιώς δείχνουν τα 80 κιλά στον χι και αλλιώς στον ψι. Οι πράξεις μπορεί να λένε ότι πρέπει να είσαι 55-65 , αλλά ίσως στα 70-75 να είσαι μια χαρά.

---

εχω παει σε ψυχολογο και τιποτα.μου λεει <<ε μην ανυσηχεις θα τα χασεις>>.ευτυχως δεν τον πληρωσα εγω :tumble:

τότε μάλλον πρέπει να κάνεις μόνη σου τη δουλειά που θα έκανε ο ψυχολόγος...
Αν είναι όντως συναισθηματική υπερφαγία αυτό που έχεις, κάποιος λόγος κρύβεται από πίσω.
Πολύ συχνά μπερδεύουμε τη λαιμαργία με την υπερφαγία.
Άλλο να φας 1 σοκολάτα τη μέρα ενώ ''πρέπει'' 1-2 φορές την εβδομάδα, και άλλο να κάνεις γεύματα των 5000kcal στην καθισιά σου.
Στο λέω αυτό γιατί γράφεις ότι κάνεις δίαιτα για καιρό και δε σπας ούτε μια φορά, ή κάνεις παρασπονδία και εννοείς μια φρυγανιά...
Ο άνθρωπος που πάσχει από υπερφαγία, μπορεί να κάνει δίαιτα 10-20-50 μέρες, αλλά θα σκάσει μύτη το υπερφαγικό. Και δε θα είναι φρυγανιά, θα είναι 4 πακέτα φρυγανιές σε 30 δευτερόλεπτα μαζί με μισό κιλό φέτα και 1 τενεκέ ελιές.
Αυτά τα γράφω με κάθε επιφύλαξη, γιατί δεν σε διαβάζω καιρό και βγάζω συμπέρασμα από τα λίγα που έχω διαβάσει !

Quote:

---

Originally posted by kokkinoskoufitsa
τότε μάλλον πρέπει να κάνεις μόνη σου τη δουλειά που θα έκανε ο ψυχολόγος...
Αν είναι όντως συναισθηματική υπερφαγία αυτό που έχεις, κάποιος λόγος κρύβεται από πίσω.
Πολύ συχνά μπερδεύουμε τη λαιμαργία με την υπερφαγία.
Άλλο να φας 1 σοκολάτα τη μέρα ενώ ''πρέπει'' 1-2 φορές την εβδομάδα, και άλλο να κάνεις γεύματα των 5000kcal στην καθισιά σου.
Στο λέω αυτό γιατί γράφεις ότι κάνεις δίαιτα για καιρό και δε σπας ούτε μια φορά, ή κάνεις παρασπονδία και εννοείς μια φρυγανιά...
Ο άνθρωπος που πάσχει από υπερφαγία, μπορεί να κάνει δίαιτα 10-20-50 μέρες, αλλά θα σκάσει μύτη το υπερφαγικό. Και δε θα είναι φρυγανιά, θα είναι 4 πακέτα φρυγανιές σε 30 δευτερόλεπτα μαζί με μισό κιλό φέτα και 1 τενεκέ ελιές.
Αυτά τα γράφω με κάθε επιφύλαξη, γιατί δεν σε διαβάζω καιρό και βγάζω συμπέρασμα από τα λίγα που έχω διαβάσει !

---

εχεις απολυτο δικιο.και ξερω τι κρυβεται και πισω απο την υπερφαγια και απο ολα.ειναι κατα κυριο λογο το bullying σε πολυ ευαισθητες ηλικιες οπως στο δημοτικο που τοτε διαμορφωνεις προσωπικοτητα αλλα και αργοτερα απο συμμαθητες,το ιντερνετ αλλα και ενδοοικογενειακα και καποια προσωπικα θεματα που συμβαινουν τωρα.οταν σου περνανε μεχρι και αυτοκτονικες τασεις απο το μυαλο τοτε δεν εισαι καλα.τωρα ειμαι καπως καλυτερα γιατι θα κανω μια αλλαγη και ελπιζω να πιασει αλλα για 1-2 χρονια ειχα φτασει ενα βημα πριν τα αντικαταθλιπτικα.
οταν λεω μια φρυγανια εννοω οτι αυτο πυροδοτει την ενοχη αν και εχει μονο 30 θερμιδες και μετα ερχεται το υπερφαγικο...οποτε ή θα ακουλουθω διαιτα χωρις να σπασω ουτε μια φορα ειτε θα φαω κατι λιγο παραπανο και θα σπασω...αυτο που λενε συνεχισε με το επομενο γευμα και ολα καλα,απλως μου ειναι αδυνατον...εχω και βουλιμικες τασεις αλλα ευτυχως μου ειναι δυσκολο να το κανω(εχω προσπαθησει) και δεν το επιχειρησα ξανα...επισης πολυ πιεση απο τους γονεις πριν πολλα χρονια...αυτο που λεει στην ιστοσελιδα <<το παιδι θα αγανακτισει και θα αρχισει να τρωει κρυφα αν το πιεσετε>> ειναι ολοσωστο...και η μητερα μου και η γιαγια μου επειδη ειναι παχουλες μου ασκησαν τοσο πιεση που φοβουμουν να φαω το οτιδηποτε μπροστα τους και μετα πεινουσα και πηγαινα και επαιρνα πραγματα κρυφα...π.χ. ενα παγωτο που και που το καλοκαιρι σε παιδακι επιτρεπεται...αλλα οχιι εγω δεν επρεπε να φαω,ημουν κοριτσι δεν επρεπε να παχυνω...και μολις αρχισα να παιρνω χαρτζιλικι κατρακυλησα.ολα αυτα εγιναν πριν πολυ καιρο αλλα ακομη το κουβαλαω το κομπλεξ...

1. Γιατί εδώ και χρόνια από πολλές πηγές προβάλλεται ως λύση για ευτυχία σ'ένα αδύνατο κορμί.

2. Γιατί όσο πιο βαθιά μπαίνεις στο χορό της τόσο πιο δύσκολο είναι ν'απεμπλακείς, οπότε συνεχίζεις.

3. Γιατί εντωμεταξύ έχεις εξαιτίας της πάρει πολλά περισσότερα κιλά και νιώθεις να μην έχεις άλλη επιλογή.

4. Γιατί έχουμε την τάση να επαναλαμβάνουμε τις ίδιες ανεπιτυχείς μεθόδους, ελπίζοντας πως αυτήν τη φορά
θα γίνει η διαφορά, καθώς το να δοκιμάσουμε κάτι άλλο για πρωτη φορά, φαντάζει δυσκολότερο στη συνήθεια.

5. Γιατί μέσα από τη δίαιτα θεωρούμε πως έχουμε μια αίσθηση ελέγχου, που ούτε καν ψευδαίσθηση δεν είναι.

6. Γιατί βιαζόμαστε να φτάσουμε εκεί που ονειρευόμαστε κι ο υγιεινός τρόπος απώλειας βάρους δε φαντάζει τόσο δελεαστικός.

7. Γιατί ζούμε με το παρελθόν για το αύριο και προσπερνούμε το παρόν, που το θυσιάζουμε, στερώντας του σημαντικές απολαύσεις,
λες και δε γνωρίζουμε πως ο μόνος αληθινός χρόνος που υφίσταται είναι το τώρα και πως η στέρηση φέρνει λύπη!

8. Γιατί διαιωνίζεται ο φαύλος κύκλος "στέρηση - πέσιμο με τα μούτρα" τόσες φορές,που χάθηκε το μέτρημα κι απλά συνεχίζουμε μηχανικά.

9. Γιατί μάθαμε να διαχωρίζουμε τις τροφές σε διαιτητικές και μη διαιτητικές και ξεχάσαμε να τρεφόμαστε σαν άνθρωποι,
που έχουν πρόσβαση σε όλες τις κατηγορίες τροφής όποια ώρα θέλουν χωρίς απαγόρευση.

10. Γιατί η απαγόρευση και η στέρηση φέρνει αντίδραση και μετά δε φαντάζει τίποτα άλλο καλύτερη τιμωρία από την επανάληψη
μέχρι να μάθουμε το μάθημά μας καλά και να μην ξαναμαρτήσουμε και καλά...

11. Γιατί μεγαλώνοντας είχαμε λανθασμένα πρότυπα μίμησης και συνεχίζουμε κι εμείς την παράδοση,διδάσκοντας κι άλλους.

12. Γιατί δεν έχουμε ρεαλιστικές προσδοκίες από τον εαυτό μας και τις δυνατότητές του, από το τι είναι εφικτό και πραγματοποιήσιμο,
γιατί μας φυλακίζουμε σε πιεστικά χρονοδιαγράμματα λες και την επομένη της λήξης τους θα έρθει η συντέλεια του κόσμου,
ενώ αυτό που τελικά καταφέρνουμε είναι ακριβώς το αντίθετο, καθώς περνούν τα χρόνια κι ειμαστε στο ίδιο αν όχι χειρότερο σημείο.

13. Γιατί το να μην καταφέρουμε τον απάνθρωπο στόχο της δίαιτας σημαίνει αποτυχία κι εμείς μόνο αποτυχημένοι δεν είμαστε,
ακόμη κι αν μετά από κάθε φορά που αναπόφευκτα "χαλάμε" τη δίαιτα νιώθουμε αποτυχημένοι όσο ποτέ!

14. Γιατί παρασυρόμαστε από επιτυχημένες και καλά περιπτώσεις ανθρώπων που δείχνουν λεπτότεροι μετά από κάποια δίαιτα,
την οποία σπεύδουμε να εφαρμόσουμε, χωρίς να ενδείκνυται για την περίπτωση μας ούτε να γνωρίζουμε τι κόστισε στον άλλον.

15. Γιατί τα περιοδικά που τις διαδίδουν,τα best seller βιβλία των εκδοτικών οίκων, κάποιοι (όχι όλοι!) διαιτολόγοι κι άλλοι επαγγελματίες,
που ζουν από τη χρυσή κότα της δίαιτας, δε θα γίνουν κλέφτες!

16. Γιατί στην εφηβεία, που συνήθως τις ξεκινούμε, δεν τα έχουμε βρει ακόμη με τον εαυτό μας, δεν έχουμε σαφή εικόνα των πραγμάτων,
τότε που τα δύο επιπλέον κιλά φαντάζουν τουλάχιστον δέκα, που συγκρινόμαστε με το καλύτερο κι εμείς του λίγο παραδίπλα, πιάνουμε πάτο.

17. Γιατί δε μάθαμε να μας αγαπάμε, να μας αποδεχόμαστε, να έχουμε αυτοπεποίθηση, ώστε να μην το κάνουμε αυτό στον εαυτό μας.

18. Γιατί είμαστε ενοχικοί και αυτοκαταστροφικοί και πολλές φορές η δίαιτα φαντάζει η καλύτερη τιμωρία που μας αξίζει.

19. Γιατί έχουμε πολύ σοβαρότερα προβλήματα και θέματα με τον εαυτό μας, τα οποία ωστόσο δυσκολευόμαστε να διαχειριστούμε
κι επιλέγουμε τον αποπροσανατολισμό της εμμονικής σχέσης με την εικόνα σώματος και τις δίαιτες, που -να'ναι καλά- μας καλύπτουν
πολλά πολλά χρόνια και μας απαλλάσσουν από το ν' ασχοληθούμε με τη ρίζα του κακού αντί για ένα του σύμπτωμα.

20. Γιατί ... όσοι είμαστε εμείς που τις έχουμε κάνει, άλλοι τόσοι είναι και οι προσωπικοί λόγοι μας οδήγησαν εκεί. Ο δικός σου;

Nadine... απλά έγραψες!! :thumbup:
Έχεις απόλυτο δίκιο!

Εγώ πάντως νομίζω ότι όσα γράφει η nadine στο μεγαλύτερο μέρος τους ισχύουν όταν πρόκειται για άτομα που δεν έχουν πραγματικά ανάγκη να χάσουν βάρος. Και εδώ μέσα θεωρητικά είμαστε άτομα που πρέπει και όχι ''πρέπει'' να χάσουμε κιλά.
Θεωρώ ότι μια γυναίκα 1.5 m και 100 kg δεν προσπαθεί να τα χάσει πατώντας στο ότι η JLo κάνει τη δίαιτα του καρότου, στο ότι το πρότυπο της εποχής είναι η Ναόμι και στο ότι θέλει να δει τα μπούτια της με μίνι...
Μάλλον η υγεία της αποτελεί το σημαντικότερο κίνητρο!
Οκ , αν μιλάμε για μια κυρία που ''πρέπει'' να πάει στο γάμο της γειτόνισας 10 κιλά λιγότερο και βγάζει ένα 2μηνο με σούπες, ή για πιτσιρίκια 15 χρονών με 1cm μεγαλύτερα ψωμάκια από της ζιζέλ, προφανώς και είναι ακριβώς όπως τα λέει η nadine...

Αυτό εξέλαβα εγώ. Είτε ότι αναφέρεσαι σε άτομα που κάνουν δίαιτα χωρίς λόγο ουσιαστικά, ή από την άλλη, ίσως μιλάς βάσει του διαχωρισμού δίαιτα (χημικές, αφαγίες, νέες καλοκαιρινές μόδες, δίαιτες σούπας κλπ) -υγειινή διατροφή. Αν είναι το 2ο, τότε συμφωνάω κ εγώ ! :P

Quote:

---

Originally posted by kokkinoskoufitsa
Εγώ πάντως νομίζω ότι όσα γράφει η nadine στο μεγαλύτερο μέρος τους ισχύουν όταν πρόκειται για άτομα που δεν έχουν πραγματικά ανάγκη να χάσουν βάρος. Και εδώ μέσα θεωρητικά είμαστε άτομα που πρέπει και όχι ''πρέπει'' να χάσουμε κιλά.
Θεωρώ ότι μια γυναίκα 1.5 m και 100 kg δεν προσπαθεί να τα χάσει πατώντας στο ότι η JLo κάνει τη δίαιτα του καρότου, στο ότι το πρότυπο της εποχής είναι η Ναόμι και στο ότι θέλει να δει τα μπούτια της με μίνι...
Μάλλον η υγεία της αποτελεί το σημαντικότερο κίνητρο!
Οκ , αν μιλάμε για μια κυρία που ''πρέπει'' να πάει στο γάμο της γειτόνισας 10 κιλά λιγότερο και βγάζει ένα 2μηνο με σούπες, ή για πιτσιρίκια 15 χρονών με 1cm μεγαλύτερα ψωμάκια από της ζιζέλ, προφανώς και είναι ακριβώς όπως τα λέει η nadine...

Αυτό εξέλαβα εγώ. Είτε ότι αναφέρεσαι σε άτομα που κάνουν δίαιτα χωρίς λόγο ουσιαστικά, ή από την άλλη, ίσως μιλάς βάσει του διαχωρισμού δίαιτα (χημικές, αφαγίες, νέες καλοκαιρινές μόδες, δίαιτες σούπας κλπ) -υγειινή διατροφή. Αν είναι το 2ο, τότε συμφωνάω κ εγώ ! :P

---

εγω δεν εχω καποιο σοβαρο θεμα υγιειας και εμφανισιακα ειμαι ασπουμε παχουλη.το θεμα ειναι κατα ποσο επηρεαζει και την ψυχικη σου υγεια εκτος απο τη σωματικη.ο λογος που θελω να χασω αυτα τα κιλα δεν ειναι ουτε για να μοιασω σε καποιον διασημο που ετσι κι αλλιως πλακωνονται στο photoshop ουτε ενα συγκεκριμενο γεγονος.ειναι για ολα τα επερχομενα γεγονοτα ομως.για ενα ταξιδι,ενα γαμο ακομη και μια βολτα,για να νιωθω κυριως ανετα με τον ευατο μου.π.χ. πηγα στο εξωτερικο προσφατα,φοβομουν να φαω γιατι ηταν κι αλλοι,φοβομουν να πω οτι κουραστηκα και αν μπορουμε να καθησουμε για λιγο,φοβομουν να βγαλω τη ζακετα αν και εσκαγα για να μην φανουν τα μπρατσα μου.ολοι μου λενε αγαπα τον ευατο σου ετσι οπως ειναι.πολυ ομορφο και inspiring στη θεωρια αλλα στην πραξη?αν εχεις μεγαλωσει μη αγαποντας τον ευατο σου απο μικρο παιδακι,δεν μπορεις να το αλλαξεις τοσο ευκολα.

κ ποιος σου ειπε οτι ειναι ευκολο να αγαπησεις τον εαυτο σου? απλα ειναι η μονη λυση. ουαν γουει.
ξες τι αντιρρησεις μου φερνει εμενα? ατιμος παιδι μου. του λες "ειμαι κουκλαρα" μου απανταει" μπαζο, σαυρα χονδρελο πατατελκ" τετοιο μπουλινγκ μου κανει ο εαυτος μου.

αλλα στο λεω κ 2-5-10 κιλα να χασεις παλι τα ιδια θα λεει ο ατιμος. παλι θα συγκρινεσαι με αλλες, παλι θα ριχνεις οποιαδηποτε μικροαπορριψη στα κιλα. μετα θα χεις μπεο στο φαυλο κυκλο που περιγραφει η ναντιν με πολλα μπονους ποιντς. κ αλλα εξτρα κιλα, κ αλλες ψυχολογικες λακουβες κ απο εδω παν κ αλλοι.

εκει να δεις ποσο θα δυσκολευτεις να σαγαπησεις. μπιν δερ νταν δατ.

ξεκινα να του αντιμιλας οταν σου κανει μπουλινγκ ο εαυτος σου. μην τον τιμωρεις με διαιτες. μιλα φου γλυκα κ τρυφερα γιατι ειναι ενα πληγωμενο παιδι κ αυτος

Quote:

---

Originally posted by Μαντάμ σου σου

ξεκινα να του αντιμιλας οταν σου κανει μπουλινγκ ο εαυτος σου. μην τον τιμωρεις με διαιτες. μιλα φου γλυκα κ τρυφερα γιατι ειναι ενα πληγωμενο παιδι κ αυτος

---

Καλημέρα Μαντάμ σου σου μου!
Έχεις τόσο, μα τόσο δίκιο! :thumbup:

Quote:

---

Originally posted by Μαντάμ σου σου
κ ποιος σου ειπε οτι ειναι ευκολο να αγαπησεις τον εαυτο σου? απλα ειναι η μονη λυση. ουαν γουει.
ξες τι αντιρρησεις μου φερνει εμενα? ατιμος παιδι μου. του λες "ειμαι κουκλαρα" μου απανταει" μπαζο, σαυρα χονδρελο πατατελκ" τετοιο μπουλινγκ μου κανει ο εαυτος μου.

αλλα στο λεω κ 2-5-10 κιλα να χασεις παλι τα ιδια θα λεει ο ατιμος. παλι θα συγκρινεσαι με αλλες, παλι θα ριχνεις οποιαδηποτε μικροαπορριψη στα κιλα. μετα θα χεις μπεο στο φαυλο κυκλο που περιγραφει η ναντιν με πολλα μπονους ποιντς. κ αλλα εξτρα κιλα, κ αλλες ψυχολογικες λακουβες κ απο εδω παν κ αλλοι.

εκει να δεις ποσο θα δυσκολευτεις να σαγαπησεις. μπιν δερ νταν δατ.

ξεκινα να του αντιμιλας οταν σου κανει μπουλινγκ ο εαυτος σου. μην τον τιμωρεις με διαιτες. μιλα φου γλυκα κ τρυφερα γιατι ειναι ενα πληγωμενο παιδι κ αυτος

---

κυριολεκτικα ομως.θελω να παω να βρω αυτο τον αντε να μην πω που μου εκανε bullying απο 6 χρονων και να τον πεταξω απο καμια γεφυρα.γιατι εχει μεινει ιδιος.το εχω συναντησει.πηγαινε και εγραφε στο πινακα τους <<χοντρους>> της ταξης.και ημουν απλως παχουλουλα.και ετρωγα μια χαρα υγιεινα.αν προσπαθουσα λιγο θα τα εχανα.αλλα εγω ετρωγα επειδη στεναχωριομουν και με ετρεχαν στους διαιτολογους μικρο παιδι.θυμαμαι 10 χρονων πηγα πρωτη φορα σε διαιτολογο και δεν μου ειχε ουτε ενα γλυκο την εβδομαδα.ετσι απο 58 πηγα τσουκου τσουκου 70 απο την στερηση μετα.και μετα ξανα σε διαιτολογο,ξανα στερηση,ξανα προγραμμα.και ειχα και τον αδερφο μου.δεν λεω πολυ καλος,τον αγαπαω,τον λατρευω αλλα μεχρι τα 14 με κοροιδευε.και παλι ημουν καλα με τον ευατο μου.μεχρι που ακουσα να με λεν χοντρη πισω απο την πλατη μου.και καποιος μου εστειλε και μηνυμα στο facebook.καθε φορα που σκεφτομαι κατι καλο,ερχονται ολες αυτες οι σκεψεις και με πατανε κατω.και μετα ειναι και οι αλλοι,οι και καλα ευγενικοι,που θα σχολιαζουν ευσωμους ανθρωπους ενω εισαι και συ εκει ή θα λενε <<ειμαι 50 κιλα πρεπει να παω τουλαχιστον 48 ενω εσυ εισαι 90 ξερω γω>> :sniff::sniff::sniff:

Missmary, σε καταλαβαίνω απόλυτα!
Και εγώ έχω υποστεί bullying στο σχολείο για πολλά χρόνια.
Και εγώ δεν ήμουν απλά "παχουλούλα", ήμουν χοντρή!
Και κάθε μεσημέρι που γυρνούσα απ' το σχολείο αγόραζα σοκολάτες και τις έτρωγα μονομιάς για να καλύψω τις ανασφάλειές μου.
Και κάθε λίγους μήνες άλλαζα μαγαζί απ' όπου έπαιρνα τις σοκολάτες,
γιατί δεν άντεχα να με βλέπουν οι ιδιοκτήτες του εκάστοτε μαγαζιού με λύπηση.
Και εγώ έχω περάσει χρόνια (μετά το σχολείο) που πίστευα ότι δεν θα ησυχάσω αν δεν "πάρω εκδίκηση" από τα παιδιά που μου έκαναν bullying.
Όμως ξέρεις τί κατάφερα σ' αυτά τα χρόνια;
Να γίνω 140 κιλά!
Η λύση δεν είναι στην εκδίκηση,
ούτε φυσικά στις στερητικές δίαιτες.
Η λύση είναι η ολοκληρωτική αγάπη για τον εαυτό μας,
και η συγχώρηση των ανθρώπων που μας πλήγωσαν.
Μόνο έτσι θα ελευθερωθούμε, και από τις σκέψεις που μας κρατάνε δεμένους στο παρελθόν,
και από τα παραπανίσια μας κιλά.

Quote:

---

Originally posted by kokkinoskoufitsa

Αυτό εξέλαβα εγώ. Είτε ότι αναφέρεσαι σε άτομα που κάνουν δίαιτα χωρίς λόγο ουσιαστικά, ή από την άλλη, ίσως μιλάς βάσει του διαχωρισμού δίαιτα (χημικές, αφαγίες, νέες καλοκαιρινές μόδες, δίαιτες σούπας κλπ) -υγειινή διατροφή. Αν είναι το 2ο, τότε συμφωνάω κ εγώ ! :P

---

Το δεύτερο, οπότε συμφώνΑ ελεύθερα! :yes:
Βέβαια άλλαξε εντωμεταξύ ο τίτλος του τόπικ κι είναι το ποστ μου κάπως σαν το μετέωρο βήμα του πελαργού...
Δεν πειράζει...Όποιος θέλει να το διαβάσει ας έχει απλά στο νου του πως απάντησα στο "ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΕΤΕ ΔΙΑΙΤΑ".

Κι επειδή τα μάτια μου μάλλον κάνουν πουλάκια και δε βλέπω κάτι που είχα διαβάσει τις προάλλες
κι ήθελα να απαντήσω απλά δεν είχα χρόνο και τώρα που βρήκα, εξαφανίστηκε και δεν ξέρω με ποιό σκεπτικό:

Missmary852, αυτό που σε απασχολούσε δε θεωρώ πως έχει να κάνει με κακία και καλοσύνη, αλλά με οριοθέτηση.
Αυτήν τη μία μόνο λεξούλα, που δε μαθαίνουμε από μικροί πώς να την χαράξουμε και παιδευόμαστε στην πορεία.
Οι άνθρωποι έχουμε την τάση να καταλαμβάνουμε όλον το χώρο που περιβάλλει τους άλλους και να πιέζουμε
μάλιστα και για λίγο περισσότερο, δοκιμάζοντας τις αντοχές εκείνων καθώς και τη δική μας δύναμη πάνω τους.
Κι ακόμη αν τα καταφέρουμε αντί να βάλουμε ένα στοπ, συνεχίζουμε, επειδή η υποχώρηση του άλλου ή η σιωπή του
εκλαμβάνεται ως πράσινο φως και συνεχίζουμε. Αυτό σταματά όταν ο άλλος ανάψει το κόκκινο φως στον σηματοδότη του,
όταν χαράξει ξεκάθαρα τα όρια της σφαίρας προστασίας του ζωτικού του χώρου. Θα μου πεις, εκεί πρέπει να φτάσουμε;
Πού είναι ο σεβασμός του άλλου; Γιατί να θεωρείται δεδομένη η αντοχή του κι εκείνος μαζί; Άλλη κουβέντα αυτή...
Πάντως κι εσύ άμα το καλοσκεφτείς, εκεί που σε παίρνει δε φέρεσαι αλλιώς κι αλλιώς εκεί που νιώθεις πως πρέπει να προσέξεις;
Κι αν είναι έτσι, δε φαίνεται σα να μη σέβεσαι τον πρώτο άνθρωπο που σχετίζεσαι, που μπορεί να είναι κι ο πιο αγαπημένος σου
στη γη πχ. η μητέρα σου, ενώ απέναντι στον δεύτερο δείχνεις να τρέφεις "σεβασμό"; Είσαι κακή στον πρώτο και καλή στον άλλον;
Κι ένα τελευταίο. Ο θυμός είναι συναίσθημα υγιέστατο, που είμαστε όλοι πλασμένοι να νιώσουμε υπό συνθήκες. Είναι επιτρεπτό!
Αρκετά με την ενοχοποίησή του! Το θέμα είναι πώς θα επιλέξουμε να τον εξωτερικεύσουμε. Και πάλι ισχύει ότι δε μάθαμε από μικροί
να τον διαχειριζόμαστε γιατί έπρεπε να τον πνίγουμε και να νιώθουμε κι ενοχικά που αισθανόμασταν κάτι που μάθαμε να είναι αρνητικό
κι απαγορευμένο για ένα "καλό παιδί". Άλλη πονεμένη ιστορία αυτή η ετικέτα και το βαρύ της φορτίο! Τέλος πάντων...
Κάπου εδώ το σταματώ γιατί ήδη σχολιάζω σχετικά με κάτι που για τους δικούς σου λόγους επέλεξες να σβήσεις.

σαν το μετέωρο βήμα του πελαργού ;; χαχαχα πολύ μ'άρεσε αυτό :bouncy:

Το κίνητρο μου καθε φορα αλλάζει... Ποτε η αισθητική, ποτε οι φωνές των δικών μου, ποτε γιατι φοβαμαι μηπως ανοίξει πολυ το στομάχι μου.. Το σίγουρο ειναι οτι , οπως ειχε πει κ η μαντζουράνα αν θυμαμαι καλα, οτι το πιο σπουδαίο ειναι, να κανουμε δώρο στον εαυτο μας, εναν πιο σταθερό κ υγιεινό τροπο ζωης, κ το σωμα μας θα ανταποδώσει την χαρη που του κανουμε.

Δεν είχα δει πως υπάρχει αυτό το θέμα, και είχα ξεκινήσει κι εγώ πριν λίγες μέρες το ίδιο θέμα. Τα κίνητρα μου
1)Νιώθω ψιλοάρρωστη. Όχι πως δεν νιώθω καλά αλλά όλο και μου πονάνε τα πόδια, η μέση κτλ κτλ κτλ
2)Του χρόνου παντρεύομαι και θέλουμε να κάνουμε κι ένα παιδάκι(αφού χάσω βέβαια αρκετά κιλά βέβαια)

Υπάρχει κάποιο άτομο στα κιλά μου που να έμεινε έγκυος? Θα ήθελα να μιλήσω μαζί του!


http://tickers.TickerFactory.com/ezt...9ad/weight.png

Ελίζα εγω δεν εχω εμπειρια τετοια, αλλα πιστευω οτι πρεπει να εχουμε ενα περιθώριο 20 κιλων.. Η μανα μου οταν εμεινε έγκυος σε εμενα απο 67 κιλα έφτασε τα 123, τυχαίο;; Κ ομως.. Κ ηταν αδύνατη.. Αυτα μου λεει κ με αγχώνει τωρα που παντρεύομαι κ εγω, οτι αν εκεινη έφτασε σε αυτο το βάρος, εγω ποσοθα φτασω; Κ ειπα για εναν ακομη λογο να αδυνατίσω.. Να προσπαθησω αν μη τι αλλο..

Ελένη βιάζεσαι πολύ ρε συ. μην αγχώνεσαι, πιστεύω δεν αξίζει.

ούτε με τα κιλά της εγκυμοσύνης μην αγχώνεσαι. οι παλιές από όσο γνωρίζω και τι δεν έτρωγαν στην εγκυμοσύνη τους. και η δική μου μάνα πχ κανα 26άρι κιλά τα πήρε στο άνετο (μια ζωή 47 κιλά ήταν). τα 7-9 κιλά φύγαν με την γέννα, για τα υπόλοιπα έκανε δίαιτα (ανορθόδοξη!)

Πλέον όμως, πολλές κοπέλες που βλέπω παίρνουν μάξιμουμ 10 κιλά. μόνο το βαρος του μωρου κτλ δλδ. μόνο η κοιλιά πετάει

αν προσέξεις δλδ την διατροφή σου σε επικείμενη εγκυμοσύνη μην έχεις φόβο οτι θα εκτροχιαστούν τα κιλά σου. αν προσέξεις και βάλεις μόνο κιλά εγκυμοσύνης (και όχι λίπους) δεν θα πάρεις πάνω από 10 κιλά. από τα οποία παραπάνω από τα μισά θα φύγουν την μέρα τη γέννας. (μωρό, υγρά κτλ)

Μακάρι sora, γενικά θέλω να με ξαναδω στα 85 κιλά που έχω φτάσει, και βρίσκω διάφορα κίνητρα για να με στηρίζουν και να με πεισμώνουν.