Κάποιος που να ξέφυγε από τα υπερφαγικά?
Χαίρεται! :tumble:
Είμαι χρόνια μέλος στο φόρουμ με αραιή επαφή δυστυχώς
.Πλέον είμαι 26 χρονών (μπήκα στα 19).'Εχω πάρει και έχω χάσει πολλές φορές κιλά με κύρια απώλεια -20κιλα γύρω στα 23μου και τα διατήρησα για έναν χρόνο περίπου!
Πλέον είμαι στα πιο βαριά μου,νούμερο που είχα πιάσει και στις πανελληνιες πρίν χρόνια (97κιλά).
Είμαι πολύ μπερδεμένη έχω,βαλτώσει,έχω σταματήσει τις προσπάθειες στο θέμα της διατροφής (γυμνάζομαι ανα περιόδους).Κάθε φορά που θα πω ότι τώρα ξεκινάω πάλι μου φαίνεται σαν να κανω πλάκα στον εαυτό μου!Οπότε προσπαθώ να απεννοχοποιω το τι θέλω να φάω να προσπαθήσω να το σκεφτώ αρκετά και αν όντως το φάω οκ ας το φαω..
Το ζήτημα και το πρόβλημα είναι οτι έχω κουραστεί να είναι για μένα τόσο περίπλοκο το θέμα του φαγητού,να πρέπει πάντα να περνάω αυτήν την διαδικασία και το εσωτερικό φιλτραρισμα μιας τόσο απλής κατάστασης του να τροφοδοτήσω το σώμα μου με ενέργεια δηλαδή,που είναι το φαγητό!
Τα συναισθήματα κυριαρχούν και η υπερφαγία με συντροφεύει μεγαλώνοντας,ενώ ο,τι προτεραιότητα και αν βάζω στην ζωή μου ξέρω ότι το ζήτημα του βάρους με βαραίνει διπλά!
Αύριο έχω ραντεβού με διαιτολόγο (το είχα προσπαθήσει και πέρυσι δεν πήγε καλά θα πω κ΄ποια στιγμη την εμπειρία μου) και θέλω πραγματικά να μάθω απο ανθρώπους που τα κατάφεραν να νικησουν τους υπερφαγικούς κύκλους ή να τους παραμερίσουν κάπως.
Είμαι πολύ μπερδεμένη ενώ παράλληλα τα έχω τόσο ξεκάθαρα γιατί έχω αποκτήσει πολλές γνώσεις για το ζήτημα και έχω πετύχει στο παρελθόν,ενώ έχω αποδεχτεί το γεγονος ότι πάντα θα πρέπει να φροντίζω τι θα τρώω γιατί δεν μου κανουν 'ολα κάλο κλπ..το ότι θα έχω την υπερφαγία για πάντα στην ζωή μου με αποκαρδιώνει και με στέλνει πακέτο σ'αυτήν!
Το μοτίβο που κυριαρχέι είναι για τον μισό μήνα τρώω σωστά και προσέχω και για τον άλλο μισό τρώω χάλια και με κρίσεις μεσα στην μέρα όποτε το βάρος μου προοδευτικά ανεβαίνει και το πισμα που είχα χάνεται...
Υ.Γ συγγνώμη αν κουρασα με το μεγάλο ποστ..
