Είμαι 23 και δεν έχω κάνει τίποτα σοβαρό με αγορι
Καλησπέρα.
Το συγκεκριμένο πρόβλημα ξεκινάει από την εφηβεία. Λόγω του ότι είχα κάποια παραπάνω κιλά (όχι και τίποτα τρομερό,αλλά δεν ένιωθα και ωραία με το σώμα μου) και σπυράκια ένιωθα χάλια με την εμφάνιση μου και έτσι θεωρούσα ότι δεν θα άρεσα ποτέ σε κανέναν. Έτσι δεν έκανα ποτέ κάποια κίνηση με κανέναν,δεν φλέρταρα παρά μόνο στην 3η λυκείου. Εκεί άρχισα να αρέσω σε κάποιους και θυμάμαι ότι μου έκανε εντύπωση κιόλας. Όμως αυτοί είχαν ήδη σχέση και με εμένα απλά έκαναν παιχνίδι(ματιές,τυχαία αγγίγματα,μηνύματα και γενικά τίποτα σοβαρό). Εμένα μου τόνωσε την αυτοπεποίθηση όλο αυτό και μου αρκούσε.
Όταν έφτασα όμως 18-19 ήθελα να κάνω σχέση,να έχω κάποιον δικό μου,να βγαινουμε,να μιλάμε και να ξέρω ότι μετράω σαν άτομο και σαν κοπέλα. Πάλι υπήρξαν κάποια φλερτ αλλά ασήμαντα τελείως,ίσα κάποια σεξουαλικά υπονοούμενα και τέτοια. Κανείς δεν μου ζητούσε να βγούμε,να γνωριστούμε καλύτερα.
Τότε πήρα απόφαση και έχασα τα κιλά (τώρα είμαι πιο αδύνατη από ποτέ) και άλλαξα την εμφάνιση μου. Άρχισα να γνωρίζω άτομα μέσω διαδικτύου και να βγαίνουμε αλλά πάλι δεν κατέληξε σε τίποτα ,οι περισσότεροι δεν ήταν καν σοβαρά άτομα,απλά έβγαινα για να πάρω την επιβεβαίωση που ήθελα και μετά βαριόμουν.
Με έναν μάλιστα απέκτησα κάποιες εμπειρίες (όχι όμως σεξ) αλλά βαρέθηκα και με αυτόν. Ο,τι έκανα το έκανα απλά και μόνο για να αποκτήσω τις συγκεκριμένες εμπειριες και να μην νιώθω loser.
Τον τελευταίο καιρό έχω βάλει κάποιον στο μάτι για να κάνω σχέση μαζί του. Να σημειωθεί ότι είναι ο μόνος απο τον περίγυρο που μου φαίνεται σοβαρός και γενικά ταιριάζει σε όσα έχω στο μυαλό μου. Βαρέθηκα με τους διαδικτυακούς "γκομενους" και θέλω να ζήσω κάτι με κάποιον γνωστό (κανένας γνωστός δεν έχει κάνει κάτι σοβαρό μαζί μου και θέλω να συμβεί κι αυτό). Έχουμε βγει κάποιες φορές (αρχικά με παρέα,τώρα οι δύο μας) αλλά δεν ξέρω πως να τον προσεγγίσω. Δεν έχω ιδέα από αυτά. Νιώθω τελειως ηλίθια που είμαι 23 και δεν ξέρω πως να πλησιάσω κάποιον για να είμαστε μαζί. Δεν ξέρω εκείνος τι νιώθει. Αναζητά την παρέα μου,βγαίνουμε αλλά όχι τακτικά. Μένουμε λίγο μακριά κιόλας και είναι δύσκολο. Αλλά όταν βγαίνουμε είναι για αρκετές ώρες. Αλλά δεν έχει κάνει καμία κίνηση κι εγώ δεν παίρνω θάρρος. Έχω πιθανότητες εφόσον είμαι εμφανίσιμη? Δεν αντέχω πια να γυρνάω μετά από κάθε έξοδο μας με "άδεια χέρια", χωρίς δηλαδή να έχω κάνει κάτι. Πώς να τον κάνω να ενδιαφερθεί για εμένα? Νιώθω πως είναι η τελευταία μου ευκαιρία να κάνω κάτι σοβαρό,μια σχέση. Εδώ και 4 χρόνια θέλω πολύ να κάνω σχέση και νιώθω άσχημα με τον εαυτό μου και τον κατηγορώ που δεν τα έχω καταφέρει. Φοβάμαι πως επειδή δεν έχω ξανακάνει σχέση δεν θα θέλει κανείς να είναι μαζί μου και θα σχηματίσει άσχημη γνώμη αν το μάθει. Πραγματικά έχω αγχωθει πολύ με αυτό το θέμα