Originally Posted by
νοσταλγία
Πάρα πολλά χρόνια παντρεμένη, πολύ καλό σεξ, δυο παιδιά, και οι δυο άνθρωποι του καθήκοντος, ίδιες αξίες. Ο γάμος με τις καλές και τις κακές στιγμές του, ίσως περισσότερη ρουτίνα τον τελευταίο καιρό, από τότε που έχουμε λιγότερες υποχρεώσεις με τα παιδιά. Έχω μια γνωστή με την οποία σποραδικά έκανα κάποια πράγματα, δηλ. εκείνη το επιδίωκε πάντα. Δεν ταιριάζουμε σε τίποτα σχεδόν. Ο άνδρας μου δεν έβρισκε και πολλά σημεία επαφής με το ζευγάρι και δεν ήθελε να κάνουμε και πολλά πράγματα μαζί τους. Εκείνη, όμως, έβρισκε πάντα ευκαιρίες για επαφές. Τον τελευταίο καιρό είχα την εντύπωση ότι με ανταγωνίζεται σε όλα. Τη δικαιολογούσα, λέγοντας ότι ίσως νιώθει μειονεκτικά για κάποια πράγματα στη ζωή της. Την προτελευταία φορά κάλεσε τον άνδρα μου να της διορθώσει τον υπολογιστή. Δεν ήθελα να πάω μαζί του, επειδή ήμουν κουρασμένη (ο άνδρας της έλειπε), αλλά ο άνδρας μου με παρακάλεσε να πάω γιατί πλήττει αφάνταστα μαζί της και δεν νιώθει καλά μόνος του εκεί. Πήγα. Όλο το βράδυ περιτριγύριζε τον άνδρα μου, εγώ καθόμουν μόνη στον καναπέ, έλεγε διάφορα, όπως ότι έχω έναν άνδρα που παραείναι καλός μαζί μου κοκ. Και πάλι σκέφτηκα, άστην, θέλει λίγη επιβεβαίωση μόνο. Την τελευταία φορά μας κάλεσε την πρωτοχρονιά. Ήμασταν και τα δυο ζευγάρια στο σπίτι της. Σε μια φάση πήγε στο μπάνιο κι έλυσε τα μαλλιά της, τα οποία ανέμιζε σε κάθε ευκαιρία στα μούτρα του συζύγου μου. Μετά άρχισε να του χαιδεύει το χέρι, τι τρυφερό και ζεστό πουλόβερ, πόσο σου πάει κοκ. Μετά άρχισε να του χαιδεύει το πρόσωπο, ξυρίστηκες, κοκ. Ο άνδρας μου αν και δεν αντιδρούσε σε αυτά, ήτανε πολύ φιλικός μαζί της και γελούσανε μαζί, ενώ εγώ καθόμουν όλο το βράδυ σαν τον μαλ. χωρίς να λέω τίποτα, σαν να μην υπάρχω. Στις δώδεκα ευχηθήκαμε για τον καινούριο χρόνο. Εκείνοι ξέχασαν ότι είχα γενέθλια, εκείνος έκανε σαν να το ξέχασε επίσης. Είπα στον άνδρα μου ότι θέλω να φύγω, εκείνος αντί να απαντήσει σε μένα, κοίταξε εκείνην ερωτηματικά. Εκείνη άρχισε να μοιράζει τα χαρτιά, αγνοώντας με. Τελικά εκείνος είπε ότι θα φύγουμε. Στην έξοδο το ζευγάρι θυμήθηκε τα γενέθλιά μου και μου ευχήθηκε, εκείνος συνέχισε να μη λέει τίποτα (είχαμε πάει τασακωμένοι για ένα άλλο θέμα εκείνο το βράδυ σε αυτούς). Εκείνη με αποχαιρέτησε ψυχρά, ενώ γατζώθηκε στο λαιμό του άνδρα μου, προσπαθώντας να τον φιλήσει στο στόμα, εκείνος προσπάθησε επιτυχημένα να το αποφύγει. Α, και στη διάρκεια όλης της βραδυάς εκείνη έλεγε αηδιαστικές λεπτομέρειες για τη σεξουαλική της ζωή. Τέλος πάντων, αρχικά έγινα μαλλιά κουβάρια με τον άνδρα μου, επειδή δεν της έδειξε έγκαιρα τα όρια. Μετά, όταν εκείνη προσπάθησε να με ξαναπλησιάσει και να έρθει σε μας, αρνήθηκα ισχυριζόμενη ότι δεν έχω χρόνο, μου φέρθηκε με μεγάλη αγένεια, τι έχεις να κάνεις εσύ που δεν έχεις χρόνο, της είπα λοιπόν, ότι θεώρησα ότι ήταν προσβλητική όλο το βράδυ απέναντί μου κι ότι ένιωσα πως ξεπέρασε τα όρια. Έκανε σαν να μην καταλάβαινε, είπε ότι είχε πιει κοκ και δεν θυμότανε τίποτα. Της είπα να με αφήσει ήσυχη και ότι δεν είμαι ακόμα σε θέση να συζητήσω μαζί της το θέμα. Έβαλε την κόρη της να ασκεί πίεση στην κόρη μου (είναι φίλες οι κόρες μας), η μητέρα σου είναι αγενής, με αποκάλεσε αλκοολική -δεν το έκανα ποτέ αυτό-. Τελικά αφού είδε κι αποείδε και δεν δεχότανε το γεγονός ότι δεν θέλω ακόμα να τη συναντήσω και να μιλήσω μαζί της, έγραψε -αυτό το φαντάστηκα ότι θα ήτανε το επόμενο βήμα της- μαιλ στον άνδρα μου, αν ένιωσε κι εκείνος πληγωμένος εκείνο το βράδυ, πως ένιωσε εκείνος κοκ. Ο άνδρας μου μου έδειξε το μαιλ κι εκεί ξέσπασα. Της έγραψα ότι είναι μια κουτοπόνηρη υποκρίτρια και να αφήσει ήσυχο τον άνδρα μου και την κόρη μου επίσης, αφού πρώτα την έμπλεξε με προβλήματα που δεν ήταν δικά της και χρειάστηκα χρόνο να πείσω την κόρη μου ότι η σχέση με τη φίλη της πρέπει να παραμείνει φιλική, όπως και πρώτα και ότι όλα αυτά δεν τις αφορούν. Του είπα επίσης ότι αυτός όφειλε να βάλει τα πράγματα στη θέση τους και να της κόψει κάθε ελπίδα. Αυτό κι έκανε, της έγραψε ότι η γυναίκα μου σου είπε ό,τι έπρεπε να ειπωθεί. Που είναι, λοιπόν, το πρόβλημά μου; Το πρόβλημά μου είναι ότι από τότε κι επειδή είχα την εντύπωση ότι ότι ο άνδρας μου μια χαρά τη βρήκε εκείνο το βράδυ, δεν είμαι πλέον σίγουρη για τίποτα. Μετά από ενάμιση μήνα όπου δεν μπορούσα να κοιμηθώ, ηρέμησα κάπως. Κοιμάμαι σχετικά καλά τις νύχτες. Μέσα μου όμως έμειναν πολλά ερωτηματικά για τη συμπεριφορά του εκείνο το βράδυ (εκείνη δεν με απασχολεί καθόλου πια). Κι αν και κάναμε πολλές συζητήσεις από τότε, τα ερωτηματικά αυτά δεν απαντήθηκαν επαρκώς. Μετά από το πρώτο βράδυ που τον φλέρταρε, η στάση του απέναντι στο ζευγάρι είχε αλλάξει. Είχε αρχίσει να τους βλέπει σαν συμπαθητικούς και να σχεδιάζει (αυτός που αρρώσταινε στη σκέψη να κάνουμε κάτι μαζί τους) να τους καλέσει σε κάποιες γιορτές, αν κι έλεγε, ότι σκεφτόταν και τη ντροπή που θα ένιωθε απέναντι στους φίλους τους, αν ερχότανε εκείνη (εκείνη είναι ένας τύπος που αερίζεται μπροστά μου, π.χ.) Για τον γάμο μου δεν είμαι πια σίγουρη. Κάτι μέσα μου πέθανε εκείνο το βράδυ. Δεν είμαι ο τύπος που θα ζούσε ποτέ συμβατικά με κάποιον άλλο. Σκέφτομαι προς όλες τις κατευθύνσεις. Και σκέφτομαι ότι ίσως είναι δύσκολο να παραδεχτώ ότι όλα κάποτε τελειώνουν. Ο άνδρας μου, πιστεύω, ότι θα διατηρούσε έναν συμβατικό γάμο. Δεν θα με απατούσε ποτέ μεν, αλλά μάλλον δεν έχει και μεγάλα αισθήματα πλέον για μένα, αν και ισχυρίζεται ότι είμαι η γυναίκα της ζωής του. Και ίσως και να είμαι, αλλά τι βοηθάει αυτό, αν μαζί μου δεν νιώθει πλέον ευφορία, ενώ μαζί της έδειχνε να νιώθει μεγάλη ευφορία; Ήτανε ανάλαφρος, γεμάτος χιούμορ, έτσι όπως σπάνια ήτανε μαζί μου τον τελευταίο καιρό. Όσο για μένα, εγώ δεν θα φλέρταρα ποτέ με κάποιον που δεν θα ανταποκρινότανε στις προσδοκίες μου. Και, ναι, ευκαιρίες έχω πολλές, και με κάποιους που ανταποκρίνονται και ξεπερνάν κιόλας τις προσδοκίες μου. Αλλά δεν το έκανα ποτέ. Μπερδεμένη.
