Ψυχοσωματικοί πόνοι εδώ και δύο χρόνια- βοήθεια
καλησπέρα,
είμαι νέο μέλος ελπίζω να με δεχτείτε με ζεστασιά στην παρέα σας. Συγγνώμη για το μεγάλο ποστ. θέλω να πιστεύω πως κάνω καλά που το γράφω εδώ ίσως το βάλω και στο θέμα της κατάθλιψης.
Το πρόβλημα μου ξεκίνησε στη 2α λυκείου με μουδιασμένο το δεξί χέρι ( δεν μπορούσα να το ελέγξω) και δυσκαμψία στο δεξί πόδι. Αφού επιβεβαιώσαμε πως δεν είχα σκπ με πήγαν οι γονείς μου σε ψυχολόγο. δεν θυμαμαι λεπτομέρειες απλά οτι μετά απο πολλές συνεδρίες σε κάποια συνεδρία ενώ μιλούσα μου είπε : δες το χέρι σου το κουνας κανονικά τώρα. απο εδώ και πέρα δεν θα σε ξαναπιάσει. και όντως μου πέρασε και όντως όσες φορές πήγε να με ξαναπιάσει ηρεμούσα και έλεγα στον εαυτό μου πως το έχεις ξεπεράσει μία θα το ξεπεράσεις και τώρα. και όντως μέσα σε πέντε λεπτά δεν με είχε καταλάβει το μούδιασμα και είχε φύγει.
Κόπηκαν μετά απότομα οι συνεδρίες γιατί οι δικοί μου έκριναν οτι αφού τελείωσε δεν υπήρχε λόγος να πιέζονται άλλο οικονομικά χωρίς όμως να έχω φτάσει στη ρίζα του προβλήματος.
Τώρα όμως ξαναήρθε πριν δυο χρόνια σε χειρότερη μορφή. Και το να ηρεμήσω και να σκεφτώ : αα όλα καλά,το έχεις ξεπεράσει και απλά να φύγει το πρόβλημα ήταν μια ουτοποιία. Έχω μούδιασμα σε όλο το αριστερό μου πόδι με αποτέλεσμα να κουτσαίνω, να πέφτω να ''περπατάω'' και να με κοιτάνε όλοι με το ύφος πού πάει αυτό΄, να κουράζομαι με ελάχιστο περπάτημα, να τραβάει όλο το βάρος το δεξί πόδι, δεν μπορώ να βρω και την οποιαδήποτε δουλειά λόγω αυτού κ.λ.π. Κάποτε περνάει κάποτε χειροτερεύει ζω όμως με αυτό μιας και λεφτά για ψυχολόγο δεν υπάρχουν.
η αδερφή της κολλητής μου (που είναι ψυχολόγος) προσπαθούσε να με βοηθήσει με συνεδρίες με ένα απειροελάχιστο ποσό μέσω σκάιπ) αλλά επειδή είχαμε σύνδεση συναισθηματική δεν λειτουργούσε και το καταλάβαμε και οι δύο.
έτσι,επικοινώνησα με την παλιά μου ψυχολόγο μπας και με λυπηθεί λόγω του τραγικού της κατάστασης, δεν μπορούσε όμως να κάνει τη δουλειά της χωρίς αμοιβή (και δεν λέω έτσι είναι το σωστό απλά όταν της το ζήτησα ήμουν απελπισμένη). ΤΗς είπα,ωστόσο,να μου πει έστω τι είχα, ποια ήταν η διάγνωση μου τότε μπαας και τουλάχιστον μάθαινα. Μου είπε οτι είχα διπολική κατάθλιψη και γενικευμένη αγχώδης διαταραχή. επίσης μου είπε οτι φταίει το ότι δεν πάλευα μόνη μου να το λύσω αλλά περίμενα έτοιμες λύσεις.
Ίσως να είχε δίκιο και να ελπίζω να πάρω έτοιμη λύση. Ίσως και γι αυτό να γράφτηκα εδώ. Έχω σκεφτεί να πάρω και χάπια ( ξεκάθαρα η μεγαλύτερη έτοιμη λύση απ όλες). ΌΜΩΣ παρακαλώ καταλάβετε με.
Η κατάσταση αυτές τι μέρες έχει φτάσει στη χειρότερη φάση της,περπατάω κουτσα στραβα 10 λεπτά και υποφέρω.σταματάω γιατί θα πέσω κάτω. πονάω πάρα πολύ έχω γίνει ρεζίλι κι έχω κάνει ρεζίλι δικούς μου ανθρώπους δεν μπορώ να αυτοεξυπηρετηθώ και να βρω δουλειά. αυτό με ώθησε να γράψω εδώ γ αυτό και θέλω να πάρω βοήθεια απ όπου μπορώ.
Παρακαλώ πολύ πείτε μου αν έχετε περάσει κάτι παρόμοιο,αν είχατε κάποιο απ τα παραπάνω προβλήματα και τι κάνατε αν έχετε κάποια συμβουλή αν γνωρίζετε από χάπια γι αυτή την κάτασταση. Διάβασα εδώ για το minitran. ξέρετε αν βοηθάει σε ψυχοσωματικό μούδιασμα/δυσκαμψία;
Αυτή τη στιγμή θα προτιμούσα να έχω το χέρι μου.αλήθεια. και δεν είναι κάτι εμφανες όπως το πόδι (το ότι το βλέπουν άλλοι το κάνει χειρότερο) και θα μπορούσα να τρεξω σε περίπτωση κινδύνου,να εργαστώ κ.λπ. Το ξέρω τραγικό αυτό που λέω αλλά έτσι νιώθω.
ΒΟΗΘΕΙΑ
