Καλησπέρα,καλημέρα,είναι τόσες πολλές οι λεπτομέρειες ..που δεν θα σας κουράσω με αυτές,
Θα πω μόνο πως είμαι σε έναν γάμο οπου μέχρι πρότινος ήταν όλα ουτοπικά,ήμασταν ομάδα ,όπως όλα τα ζευγάρια μια με δύο φορές τον χρόνο μαλώναμε ,επειδή όμως ταιριάζουμε σχεδόν απόλυτα κ σε όλα τα θέματα,μαλώναμε πάντα μονάχα για την έλλειψη ευαισθησίας του προς το άτομο μου,τις στιγμές που τον είχα ανάγκη.
Ήμαστε 5 χρόνια μαζί και πλέον ξέρω πως είναι ένας τρόπος άμυνας του,η αποφυγή του πόνου,ξέρω κ το υπόβαθρο,παιδική ηλικία,γονείς,χαρακτήρας,
Εκείνος ξέρει κ κατά καιρούς αναγνωρίζει τον πόνο που μου προκαλεί,κ την απόλυτη αδυναμία του να βγει από το καβούκι της εγωιστικής αυτοπροστασίας του,της αδιαφορίας του δηλαδή ,
Ακόμη κ όταν με βλέπει να υποφέρω,να κλαίω..να εκτειθεμαι. Συναισθηματικά μπροστά του επειδή τον εμπιστεύομαι..
Υποσχέθηκε να κάνει θεραπεία.
Το εννοεί ,δεν ήταν ποτέ αρνητικός στην ψυχολογική υποστήριξη,. Γνωρίζει άλλωστε πόσο πολύ με βοήθησε εμένα η ψυχοθεραπεία
Όμως κάναμε πολλές αλλαγές,υπέροχες κ επιθημιτεσ αλλαγές κάναμε παιδάκια μετακομίσαμε στο νησί, τα πράγματα του πάνε στα επαγγελματικά καλύτερα από το επιθυμητό..μέχρι το τέλος του χρόνου θα δούμε τεράστιες διαφορές στα οικονομικά μας,( δεν ήταν ποτέ ιδιαιτερο πρόβλημα για μας..κ στις πεινες κ στα λίγα ήμασταν τρομερά δεμένοι,αισιόδοξοι,ερωτευμ ένοι,ευτυχισμένοι,πολύ ερωτικοί,γονείς ..όλα.
Τώρα βρίσκεται στο πικ του εργασιακά..δύο δουλειές ,εγώ με τα μωρά, εκείνου του ξεφυτρώνουν οι δουλειές σαν τα μανιτάρια κ φτου φτου του αξίζει,έχει δουλέψει πολύ κ έχει βοηθήσει κ βοηθάει όποιον τυχαίνει στον δρόμο του...κ εκείνος στην δουλειά κ μαζί σαν ζευγάρι,
Όμως
Πριν έναν μήνα,πιέστηκα πάρα πολύ,καιρό η τώρα μαζευόταν...αρχησα να χάνω τις ισορροπίες μου..μονη με 3 παιδιά ,χωρίς μεταφορικό σε ένα χωριό..( υπέροχο..αλλά με δύο μωρά,δύο κ 1 έτους..το να πάρω δύο λεωφορια ,με καρότσι φαγητά ,κ με τα λεοφωρια να περνούν μόνο 2 φωρες την μέρα) το να πάμε θάλασσα..δεν ήταν εφικτό για την ξενυχτισμενη μανούλα...)
Όλα καλά όλα με βάση το πρόγραμμα,όλα αναμενόμενα
Όμως πιέστηκα πολύ ,μου έλειπε ο άντρας μου,το να ήμαστε λίγο μόνοι χωρίς τα παιδιά,χωρίς πρέπει, χωρίς να ξυπνάω 3-4 φωρες κάθε νύχτα, ...
Πιέστηκα
Κ ξέσπασα,εκλεγα με λυγμους στα γόνατα μου πεσμένη η κορούλα μου ερχοταν ξανά κ ξανά κατά πάνω μου..δεν είχα χώρο ..αέρα. Δεν μπορούσα να αναπνεύσω.. τησ πέταξα την πιπίλα στο κεφάλι .
Ο Άντρας μου βλέποντας το ούρλιαξε - άι στο διάολο μαλακισμενη ..σαν πολλά μας τα είπες..
Του σήκωνα τα χέρια..κομματιασμένη μόνη..του είπα πόσο δυσκολεύομαι ,πόσο πιεζομαι,πως είναι μια δύσκολη στιγμή για μένα,πως τον χρειάζομαι..( δεν έχουμε κανέναν στο νησί,ήμαστε ο ένας για τον άλλον)
..
εκείνος θύμωσε πολύ .βλέποντας με κομματιασμένη, μου είπε :
Έτσι όπως είσαι...ούτε να σε φτύσω δεν θέλω..
Μην με αγγίζεις..
Τελειώσαμε..
Κ έφυγε
Όταν γύρισε για μένα όλα είχαν αλλάξει μέσα μου, από ομάδα ,γίναμε δύο μονάδες...
Η συναισθηματικη εγκατάλειψη που ένιωσα τα άλλαξε όλα μέσα μου.. ήμουν πλέον εγώ κ εκείνος..όχι εμείς.
Για εκείνον δεν άλλαξε κάτι...μέσα σε αυτόν τον μήνα υπομονετικά με άκουσε 3 μέρες να κλαίω κ να του εκφράζω τι με έκανε να νιώσω...μου έδειξε κ μου είπε πόσο πολύ μας αγαπάει,δεν φαντάζεται την ζωή του μακρυά μου.. πως είναι εδώ κ θα προσπαθεί να με πλησιάσει πάλι ...
Πως δεν τα εννοούσε..κλπ.
Κ η συμπεριφορά του ήταν καλη.
3 μέρες τώρα αρχησε πάλι να πιέζετε στην δουλειά...θετικα τον έχουν για θεό στον τομέα του..κ όντως του αξιζει...όμως πάλι αρχησε την αναίσθητη συμπεριφορά..
Για κάτι ανούσιο,διαφωνήσαμε κ η εξέλιξη του ήταν τραγική ,έσπασε πιάτα,με εσπρωξε,με πρόσβαλε,με εβρισε,
Με αποκορύφωμα να μου πει τρεις φωρες,- είσαι ένα τίποτα κ πως εξέτιασ μου δεν θέλει να έρχεται σπίτι γιατί τελευταία υπάρχει πολύ λίπη,κ δεν μπορεί.
Συνήθως ανάβουν τα αίματα κ γίνομαι κι εγώ εκρικτικη αλλα αυτή την φορά δεν έγινε έτσι, έτρεμα όμως μιλούσα ήρεμα, λογικά, του είπα πως αν συνεχίσει να είναι αγενής κακός κ αδιάφορος θα χάσει την οικογένειά μας.
Έφυγα με τα παιδια
Μόλις επέστρεψα έκανε μπάνιο,του έδωσα μια πετσέτα κ του είπα ήρεμα ,πως εφοσων έτσι νιώθει, για μενα, πως είμαι ένα τίποτα..κ δεν θέλει να έρχεται σπίτι.
Τότε όπως καταλαβαίνει δεν υφίσταται σχέση.
Είναι ο άντρας της ζωής μου αλλά έχω μια αξιοπρεπια
,κ μπορώ κ μόνη μου,πολύ δύσκολα αλλά όλα τα μπορώ,όπως κ εκείνος,οδό κ αν πονάω .( Αυτο το λέω σε εσάς)
Γύρισε την νύχτα από την δουλειά, πλέον για μένα ήμαστε φίλοι, τον αγαπώ τον λατρεύω είναι όλα μου τα όνειρα..που κανά με μαζί...
Όμως
Το - ούτε να σε φτύσω δεν θέλω μαζί με το - είσαι ένα τίποτα...
Δείχνει πως η αγάπη μόνο δεν φτάνει,ούτε ο έρωτας..
Παραγνωριστικαμε, του τα είχα πολύ εύκολα όλα δυστυχώς .
Κ βρίσκομαι μεσ την νύχτα να προσπαθεί να με αγκαλιάσει μετανιωμένος...
Να νιώθω πως δεν έχω κανέναν ενήλικα απλώς να με αγκαλιάσει...
Να νιώσω αγάπη απλώς.. άνευ όρων.
Ξέρω θα μου πειτε ..πολύ παιδιάστικο ακούγεται, αλλά είμαι τώρα ένα παιδάκι που χρειάζεται απλώς να το αγκαλιάσουν κ να μείνω εκεί.
Μέχρι το πρωί που θα γίνω πάλι μανούλα .
Κ δεν έχω κανέναν στον κόσμο.
Κ ποναω .
Πονάω.
Εστάλη από TA-1020 στο E-Psychology.gr Mobile App
