Τι θέλει απ' την ζωή μου?!
Στα δεκαπέντε μου ερωτεύτηκα για πρώτη φορά.Το παλικάρι αυτό ήταν 2 χρόνια μεγαλύτερο,η σχέση μας κράτησε ένα χρόνο και ήταν ο πρώτος με τον οποίο έκανα έρωτα.Χωρίσαμε με άσχημο τρόπο και του πα ότι δεν θέλω να τον ξαναδώ.Για έναν χρόνο σχεδόν δεν είχα νέα του αν και εκείνος υποστηρίζει ότι προσπαθούσε να επικοινωνήσει μαζί μου.Φέτος έδωσε Πανελλήνιες και πέρασε Μυτηλήνη.Λίγες μέρες πριν φύγει μου έστειλε μήνυμα και μου ζήτησε να συναντηθούμε για να με "χαιρετίσει" ,εννοώντας να κάνουμε ...!Σκέφτηκα ότι αφού δεν θα τον ξαναδώ και αφού το κόλλημα το χω ακόμα ας πάω και ό,τι είναι να γίνει ας γίνει! Πήγα,λοιπόν,και ενώ κάναμε ξέρετε τι με ειπε μωρό του,προσφώνηση την οποία είχε κόψει εδώ και καιρό.Δεν πολυέδωσα σημασία,γιατί πάνω στην κάψα ό,τι θέλουμε λέμε!Κάποια στιγμή του είπα ό,τι τον αγαπάω(χαζή αντίδραση!)και από εκείνη την στιγμή και μετά είχε πλήρη αστυσία!Μου είπε ότι δεν με αγαπάει και το ήξερα,ότι είμαστε πρώην άρα ξεχασμένοι και ξεγραμμένοι,αλλά μόλις το είπε αυτό με αγκάλιασε(το γιατί αγνοείται!)κα με εσφιγγε πάνω του πολλή ώρα.Στο τέλος με χαιρέτισε,έφυγα και με έβλεπε καθώς έφευγα.
Από τότε δεν έχουμε ξαναμιλήσει!Έχω την εντύπωση ότι απλά έψαχνε εύκαιρη τρύπα και όποια προσφερόταν.Οι φίλοι μου πάλι λένε ότι πρέπει να υπάρχει και κάτι βαθύτερο,αλλιώς δεν θα με αποχαιρετούσε καν και ότι ίσως να αισθάνεται και τύψεις για την συμπεριφορά του ενώ ήμασταν μαζί,τις οποίες συνηδειτοποίησε όταν του πα οτι τον αγαπάω,Οκ,το ξέρω ότι αυτό δεν με πάει μπροστά ,αλλά τουλάχιστον θα θελα να ξέρω γιατί το έκανε και αν νιώθει κάτι για μένα,αν και δεν έχω ελπίδες.ΔΕν μπορώ να τον καταλάβω!!!Εσάς ποια είναι η νώμη σας?