Δυσφορια φυλετικης ταυτοτητας και ψυχιατρικη

Δεν ειχα υποψη μου πολλα για το θεμα, και μου ηρθε ενα e-mail με ενα σχετικο αρθρο με το θεμα και ειπα να το δημοσιευσω.
Το υπογραφει καποιος με ψευδωνυμο queerity και βρηκα ενδιαφερον τα στοιχεια.








Gender Identity Dysphoria\" (G.I.D.)

Στα Ελληνικά μπορεί να μεταφραστεί, ως \"Δυσφορία περί της Φυλετικής Ταυτότητας\" ή κάτι τέτοιο. Για τους περισσότερους ψυχιάτρους είναι κάποιου είδους \"σύνδρομο\". Για το lgbt κίνημα και τους προοδευτικούς ανθρώπους σε όλο τον κόσμο είναι απλά μια \"κατάσταση\". Αυτή την \"κατάσταση\" την μοιράζεται (από καταβολής πιθανότατα του ανθρώπινου είδους) περίπου το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού (και των δύο \"φύλων\"). Υπάρχει σε όλες τις χώρες, όλους τους πολιτισμούς και όλες τις εποχές. Οι άνθρωποι που ανήκουν σε αυτό το 1% νιώθουν ότι σωματικά γεννήθηκαν με το λάθος φύλο. Οι περισσότεροι από αυτούς επιθυμούν να το αλλάξουν ή να το \"μεταβάλουν\" κάπως (\"Τρανσέξουαλ\"). Υπάρχουν και άλλοι που τους αρκεί να έχουν (μόνιμα ή περιστασιακά) τα κοινωνικά χαρακτηριστικά του επιθυμητού φύλου χωρίς να ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για σωματικές αλλαγές (αυτοί είναι οι λεγόμενοι \"Τραβεστί\", αν και θα πρέπει να βρεθεί κάποιος άλλος όρος...). Υπάρχουν άλλοι που ορίζουν τους εαυτούς τους ως \"Ανδρόγυνους\" και άλλοι που λέγονται \"Genderqueer\" (\"Φυλετικώς περίεργοι\" θα ήταν μια μετάφραση...). Οι τελευταίοι, αμφισβητουν γενικώς την σημασία των φύλων (\"κάθε άνθρωπος θα πρέπει να είναι το δικό του -προσωπικό- φύλο\"). Υπάρχουν διάφορες τέτοιες κατηγορίες.





Η κατάσταση των ατόμων με G.I.D. στη χώρα μας.

Αν δεχτούμε αυτό το ποσοστό του 1% (το οποίο ίσως είναι και μετριοπαθές...), στην Ελλάδα σήμερα ζούνε περίπου 110.000 άτομα (και των δύο \"φύλων\") με G.I.D. Στην Αθήνα θα πρέπει να ζούνε τουλάχιστον 40.000. Στη Θεσσαλονίκη 10.000. Στην Πάτρα 2.500, στο Ηράκλειο, στον Βόλο, στην Λάρισα, από 1500 τουλάχιστον. Να μην συνεχίσω... Τους είδατε πουθενά όλους αυτούς? Προφανώς και δεν τους είδατε. Γιατί όμως? Οχι γιατί δεν υπάρχουν, αλλά γιατί όλοι ζούνε κρυμμένοι και καταπιεσμένοι. Καταπιεσμένοι -τυπικότατα- και από τον ίδιο τους τον εαυτό, τον οποίον προσπαθούν να το βάλουν στα καλούπια του φύλου που η κοινωνία τους όρισε. Γιατί αυτή είναι η κοινωνία μας. Ανεκτικότητα μηδέν. Και αν οι Ομοφυλόφιλοι την έχουν μια φορά άσχημα, από αυτή την άποψη, οι Τρανσέξουαλ την έχουν τρείς... Αλλοίμονο αν κάποιος τολμήσει να αμφισβητήσει τα φυλετικά μας θέσφατα... Χιλιάδες άνθρωποι λοιπόν οδηγούνται συστηματικά στην ψυχική (ή και σωματική) ασθένεια, την νευρική κατάρρευση, ακόμα και την αυτοκτονία, γιατί η κοινωνία μας είναι πολύ λίγη να τους αποδεχτεί όπως είναι... Γιατί αυτό σημαίνει να έχεις G.I.D.: ότι αν δεν σου επιτραπεί να αλλάξεις, θα κλατάρεις... Αυτά για τους αόρατους...

Υπάρχουν βέβαια στην Ελλάδα και οι λίγοι ορατοί. Γιατί ακόμα και όταν μια κοινωνία σε θέλει αόρατο, χρειάζεται και λίγους ορατούς, \"προς παραδειγματισμό\", αν καταλαβαίνετε. Αυτοί οι λίγοι ορατοί, στην Ελλάδα, είναι οι μερικές εκατοντάδες (ή χιλιάδες, δεν ξέρω ακριβώς) που έχουν κάνει κάποια αλλαγή φύλου (είναι δηλαδή κανονικά Τρανσέξουαλ) ή είναι απλά Τραβεστί και οι οποίες δουλεύουν ως ιερόδουλες... Πρόκειται για ανθρώπους που είχαν αρκετό θάρρος να \"βγουνε στη σέντρα\" και να ζήσουν με το επιθυμητό τους φύλο, μόνο που αυτή η κοινωνία τους έδινε το \"πεζοδρόμιο\" σαν την μόνη ρεαλιστική διέξοδο. Τραβούν λοιπόν όλα τα ζόρια των άλλων ιερόδουλων και άλλα πολλά επιπλέον.





Το κειμενο το δημοσιευσα επειδη εχω διαπιστωσει οτι υπαρχουν ατομα στο παρον φορουμ που ειχαν αυτο που αναφερεται ως G.I.D.
Ωστοσο μου εκανε εντυπωση η εκφραση οτι οι ψυχιατροι ζρησιμοποιουν για το θεμα την λεξη \"συνδρομο\"....



Οποιοσδηποτε νομιζει οτι μπορει να συμπληρωσει κατι χρησιμο για το θεμα ας το κανει.

quote]Originally posted by krino
Το κειμενο το δημοσιευσα επειδη εχω διαπιστωσει οτι υπαρχουν ατομα στο παρον φορουμ που ειχαν αυτο που αναφερεται ως G.I.D.
[/quote]

Για ποιά άτομα αναφέρεσαι και πώς το διαπίστωσες?? :)
Είχαν GID αλλά δεν έχουν τώρα?

προτιμω να μην αναφερω ονοματα, αλλωστε τα κειμενα τους υπαρχουν εδω μεσα.
Το διαπιστωσα απο τα θεματα τους.....

Quote:

---

Originally posted by krino

Ωστοσο μου εκανε εντυπωση η εκφραση οτι οι ψυχιατροι ζρησιμοποιουν για το θεμα την λεξη \"συνδρομο\"....

---

Αναρωτιέσαι δηλαδή γιατί θεωρείται ψυχική διαταραχή;

Quote:

---

Originally posted by marina38

Quote:

---

Originally posted by krino

Ωστοσο μου εκανε εντυπωση η εκφραση οτι οι ψυχιατροι ζρησιμοποιουν για το θεμα την λεξη \"συνδρομο\"....

---

Αναρωτιέσαι δηλαδή γιατί θεωρείται ψυχική διαταραχή;

---

ακριβως, γιατι εγω δεν την θεωρω.....
Θα πρεπει να περιμενουμε καμια 20αρια χρονια μεχρι να απαχαρακτηριστει σαν ψυχικη διαταραχη οπως η ομοφυλοφιλια????

Ε, πώς τουλάχιστον αλλάζουν κάθε τόσο οι όροι και μερικά κριτήρια!.... Ο σύγχρονος όρος στο διαγνωστικό εγχειρίδιο της Αμερικάνικης Ψυχιατρικής Εταιρείας είναι Gender Identity Disorder (Διαταραχή Ταυτότητας Γένους). Ταξινομείται επίσης ως διαταραχή και ο Παρενδυσιακός Φετιχισμός (κοινώς crossdressing).

Είναι γεγονός πως υπάρχει μεγάλο περιθώριο για κριτική. Επειδή όπως λες η ομοφυλοφιλία αποχαρακτηρίστηκε (επισήμως από το 1973, αλλά για σκέψου πόσοι ακόμα τη θεωρούν ψυχική διαταραχή) αν ένας ομοφυλόφιλος που δεν αποδέχεται την ομοφυλοφιλία του ή που λόγω της ομοφυλοφιλίας έχει προβλήματα στην κοινωνική του ζωή πάει στον ψυχίατρο θα λάβει την ταμπέλα \'κατάθλιψη\' ή οτιδήποτε άλλο και την ανάλογη θεραπεία. Ενώ ένας τρανσέξουαλ δεν μπορεί να έχει απλά \'κατάθλιψη\', αλλά \'διαταραχή ταυτότητας γένους\'.

1. Ειναι ζητουμενο στην ψυχιατρικη αν και πως αλλαζουν τα κριτηρια.
Εχω την υποψία οτι αυτο δεν γινεται κατω απο επιστημονικη βαση αλλα λαμβανοντας υποψη τρεχοντα κοινωνικα δεδομενα.
Ειδικοτερα οσον αφορα τις σεξουαλικες προτιμησεις δεν δεχομαι καμια ως ψυχολογικη διαταραχη. (και οποιος εχει αντιρηση επι τουτου ας το συζητησουμε)
Το πως θελει να αυτοδιαθετει κανεις το κορμι του για να νιωθει ικανοποιημενος ειναι ζητημα αυστηρα προσωπικης αντιληψης και οχι διαταραχης.
Κατ εμε η Αμερικανικη ψυχιατρικη εταιρια (και οσοι συμπρατουν με αυτην) τελουν εξαναγκασμενοι απο κοινωνικα προτυπα να θεωρουν ανθρωπους ως διαταραγμενους , εξυπηρετωντας διαφορα συμφεροντα οχι παντα με γνωμωνα την απελευθερωση της ανθρωπινης ψυχης οσο την καταδυναστευση της αναλογα τι συμφεροντα της εποχης εξυπηρετουν.





2. Αυτοι που ακομα θεωρουν την ομοφυλοφιλια ως διαταραχη θεωρω οτι ως επι το πλειστον ειναι ατομα συντηρητικα η μειωμενης κοινωνικης αντιληψης η ακομα ατομα που λειτουργουν κατω απο τον φοβο του αγνωστου για αυτους ζητημα, οποτε σαν αγνωστο ζητημα τους προκαλει φοβο.

Ενας ομοφυλοφιλος που δεν αποδεχεται την ταση του, αυτο θα συμβαινει για κοινωνικους λογους και οχι για κατι αλλο. Θα μου πεις συνηθως οι ψυχικες παθησεις συμβαινουν κυριως απο κοινωνικες πιεσεις η απομονωσεις, οποτε δεν ειπα και καποια φοβερη διαπιστωση.
Ομως ενας ομοφυλοφιλος που ενω νιωθει θετικα αισθηματα προς το ομοφυλο του αν κινησει \"πολεμο\" εναντια σε αυτο που νιωθει θα ειναι γιατι η κοινωνικη αντιληψη που εισπρατει ειναι η ντροπη για αυτο που αισθανεται, οχι ομως για αυτο που ειναι - κατι που εχει διαφορα το ενα με το αλλο.

Με αυτη την εννοια, ενας - μια τρανσεξουαλ αντιμετωπιζει ενα αρκετα πιο πολυπλοκο προβλημα: Καταρχην κατα βαση θα ειναι φυλετικά ομοφυλοφιλος και ψυχολογικα φυλακισμενος μεσα σε ενα λαθος σωμα...
Που να το πεις και ποιος να σε πιστεψει αραγε???
Μην σου πω οτι και σε ψυχολογο να πας (ποσο μαλλον στο φιλο σου) πολυ πιθανον να σε κοιταξει με απορια τουλαχιστον (αν οχι με χλευασμο ασχετα αν δεν το δειξει) χωρις να μπορει να σου προσφερει τιποτα ουσιαστικο.

ετσι ο ψυχ (λογος - ιατρος) θα σου φορμαρει μια ταμπελα καταθλιπτικου καταρχην (τοσα εμαθε τοσα ξερει - 100 χρονια φουρναρης) και θα επικαλεστει τα εγχειριδια του κανωντας διαγνωση για διαταραχη ταυτοτητας φυλου.
Καλα ολα αυτα, η συνεχεια ποια ειναι???
Τι ακριβως θα κανει ο ψυχολογος και τι ο ψυχιατρος???
Ο μεν πρωτος θα προσπαθησει να πεισει οταν βλεπει μπροστα του μια γυναικα οτι δεν ειναι αντρας, ο δε ψυχιατρος θα του δωσει ζαναξ???


Λυπαμαι που θα το πω, αλλα με τα οσα γνωριζω για την συγκεκριμενη περιπτωση και οι δυο θεωρησεις ειναι παντελως αχρηστες και ενδεχωμενα καταχρηστικες.
Ενας τρανσεξουαλ δεν χρειαζεται να πεισθει για κατι που ειναι να μην ειναι.
Χρειαζεται να οπλιστει με κουραγιο και αντιληψη για το τι εχει γυρω του και πως θα το αντιμετωπισει ολο αυτο.
Για παραδειγμα αλλο να εισαι τρανσεξουαλ στην Δανια και αλλο στην Τουρκια αν με εννοεις.

Μιλωντας τωρα για τα ευρωπαικα δεδομενα που εχω καποιες γνωσεις, σε τρεις χωρες (Ισπανια, Γερμανια και Καζακσταν) αναγνωριζεται οχι μονο ο τρανσεξουαλισμος αλλα και η αλλαγη ταυτοτητας στα χαρτια σου χωρίς απαραίτητα εγχείρηση αλλαγής φύλου αλλά και μονο με απλη ορμονοθεραπεια (κατι πολυ σημαντικο για ενα-μια τρανσεξουαλ).

Καποιες ακομα λεπτομεριες,
Σε ολες τις ευρωπαικες χωρες (αλλα και παγκοσμιως) πριν κανεις εγχειριση αλλαγης φυλου περνας απο ψυχιατρικη παρακολουθηση η οποια διαφερει απο χωρα σε χωρα.
Σε καποιες χωρες πηγαινεις εξωτερικα ενω σε καποιες αλλες πρεπει να παραμεινεις μεσα σε κλινικη για καμποσες μερες.
Ολα αυτα αυξανουν το τζιρο και των κλινικων αλλα και των ψυχιατρων - ψυχολογων που ασχολουνται με τετοιες υποθεσεις μιας και η παρακολουθηση απο ψυχιατρο ειναι απαραιτητη προυποθεση.
Και ξερεις γιατι ολα αυτα??? γιατι ο τρανσεξουαλισμος θεωρειται διαταραχη!!!
Μα ειναι ηλιου φαεινοτερο οτι αμα αποχαρακτηριστει σαν διαταραχη θα κοπει το παραδακι απο τους επιστημονες που παιζουν με τα μυαλα των ανθρωπων!!!

Γιατι αν το παραφρασουμε λιγο, για ποιο λογο δεν ειναι διαταραχη μια γυναικα που κανει αυξητικη στηθους και ειναι μια αλλαγη φυλου???
Ολα λοιπον ειναι για την κονομα και δεν υπαρχει καμια ταση για επιστημονικη θεραπεια αν υποθεσουμε οτι υπαρχει κατι τετοιο.
Το πιο γελοιο απο ολα ειναι οτι οι ερωτησεις που κανουν οι ψυχιατροι σε τρανσεξουαλ πριν την αλλαγη φυλου ειναι τελειως κλισε και τυποποιημενες οπου οι μεν εχουν τις ερωτησεις και οι δε τις απαντησεις μιας και εχουν διαδοθει προς ολες τις μεριες.
Δηλαδη παει ο/η τρανσεξουαλ στο ψυχιατρο διαβασμενος και μιλημενος,
- Οταν ησουν μικρη και ειχες κουκλες τι τις εκανες?
- τις εκοβα κομματακια
οποτε περνας την ερωτηση - αμα πεις οτι τις κανακευα σε κοβουν.....
Ψυχιατρικη ντε κωλε εν ολιγεις....


Καταληγοντας το ολο σκεπτικο μου και η ερωτηση που εκανα εβγαινε απο τις παραπανω σκεψεις μου, λεγοντας οτι αν η παγκοσμια ψυχιατρικη θεωρει την ολη υποθεση ως διαταραχη τι μπορω να υποθεσω για το υπολοιπο της κοινωνιας???
Ποσο πια συντηρητικη ειναι η ψυχιατρικη παγκοσμιως ακομα και σημερα το 2008???
Και ποσο ολα αυτα γινονται για πακετα και ελαχιστα για την ψυχιατρικη επιστημη αν θεωρησουμε οτι υπαρχει κατι τετοιο???

Για μερικά από όσα λες:

- Θα ήθελα να πιστεύω ότι τα κριτήρια αλλάζουν κατόπιν συλλογής δεδομένων από έρευνα και κλινική εμπειρία. Επειδή όμως το \'θα ήθελα\' ξέρω πως δεν ανταποκρίνεται σε όλες της όψεις της πραγματικότητας, θα συμφωνήσω μαζί σου ότι επηρεάζονται από τα κοινωνικά δεδομένα. Από την άλλη, ό,τι θεωρείται έγκυρη επιστημονική γνώση σε κάθε εποχή έχει τη δυνατότητα να επηρεάσει τα κοινωνικά πρότυπα. Ή να τα συντηρήσει αναλόγως συμφερόντων....

- Για τις σεξουαλικές προτιμήσεις επίσης δεν δέχομαι καμία ως ψυχολογική διαταραχή. Αλλά το θέμα της \'ταυτότητας γένους\' πάει πολύ πιο πέρα από την αυτοδιάθεση στο σεξ, εξάλλου ως \'διαταραχή\' δεν εμπίπτει καν στην κατηγορία των \'σεξουαλικών διαταραχών\'.

- Για εμένα, αυτό που περιγράφεις σαν \'να πείσουμε έναν άνθρωπο για κάτι που δεν είναι\' δεν ανταποκρίνεται στο ρόλο του ψυχολόγου. Αντίθετα, ο ρόλος του είναι πολύ περισσότερο αυτό που περιγράφεις \'κουράγιο, αντίληψη, να αντιμετωπίσει το τι έχει γύρω του\'. \'Ομως δυστυχώς με βάση τα υπάρχοντα κριτήρια, ο κάθε νέος συνάδελφος μπαίνει στη λογική ότι διαταραχή δεν είναι η κατάθλιψη, το άγχος ή οτιδήποτε άλλο που λογικά βιώνει ένας τρανσέξουαλ (στην υπάρχουσα κοινωνία), αλλά διαταραχή είναι η ίδια του η αίσθηση ταυτότητας.

- Ένας άνθρωπος όμως που μπαίνει στη διαδικασία μιας τέτοιας χειρουργικής επέμβασης, χρειάζεται οπωσδήποτε όχι μόνο αξιολόγηση αλλά και ψυχολογική στήριξη στη συνέχεια. Και αυτό ισχύει γενικότερα στις πλαστικές επεμβάσεις, ακόμα και στην αυξητική στήθους που λες. Αν \'αρκεί η επιθυμία του πελάτη\' χωρίς να εξεταστούν τα κίνητρα, οι προσδοκίες, οι τυχόν άλλες διαταραχές, το κατά πόσον είναι μια συνειδητή απόφαση κλπ, το αποτέλεσμα είναι μεγαλύτερο κέρδος για τον πλαστικό και ένας άνθρωπος που ενώ νόμιζε ότι θα λύσει κάποια προβλήματα αποκτά περισσότερα ή απλά νέα προβλήματα.

Καταρχην να πω οτι χαρηκα που απαντησες, νομιζα οτι, οτι ηταν να ειπωθει εχει γινει και η συζητηση ειχε ληξει.
Στην συνεχεια ηθελα να διαβασω και πιο συγκεκριμενες απαντησεις στα ζητηματα που εβαλα, πχ αυτα που εβαλα σε bold.... αλλα οκ φανταζομαι οτι μεχρι εκει μπορεις να ερμηνευσεις καποια πραγματα και για αυτα γραφεις.


Επι των σχολιων σου,

1. Πιστευω οτι κατα περιπτωσεις ισχυει αυτο που λες περι ερευνας και κλινικης εμπεριας, οχι παντα ομως και για συγκεκριμενους λογους. για να γινω πιο σαφης, η αλλαγη ταυτοτητας φυλου εμπιμπτει σε θεματα αναπαραγωγης και διαιωνισης του ανθρωπινου ειδους.
Ενας τρανσεξουαλ ειναι σαφες οτι δεν μπορει να τεκνοποιησει και για την ερμηνεια που δινω στο τι θεωρουν δοκιμο η οχι η ψυχιατρικη επιστημη και οι ερμηνευτες αυτων, ειναι οτι εφοσον δεν εμπιπτει σε αυτο το κανονα ειναι και διαταραχη με την εννοια του προβληματικου για την κοινωνια.
Αυτα ακριβως ειναι τα \"κοινωνικα δεδομενα\" που μιλαμε και οχι κατι γενικα και αοριστο.

Οι ιθυνοντες νου, εκτιμανε οτι κυριος σκοπος τους ειναι να γινεις ενας χρησιμος πολιτης μεσα στην κοινωνια, που δουλευει, ειναι ενταξιμος κλπ κλπ. Μεχρι εδω ολα αυτα ειναι υπο συζητηση. Ομως χρησιμος πολιτης ειναι αυτος που μπορει και συμμετεχει στην αναπαγωγη του ανθρωπινου ειδους. Το αναποδο ειναι αντισυμβατικο και θελει \"διορθωση\".
Κατω απο αυτη την εννοια υπαρχει η ενδειξη της διαταραχης, δηλαδη οτι κατι δεν παει καλα, οχι γιατι υπαρχει ενα επιστημονικο background αλλα γιατι η ταση του αυτη ειναι αχρηστη στην κοινωνια και πρεπει να επανενταχθει.

Μιλας για συντηρηση αναλογως συμφεροντων, αλλα δεν μιλας καθολου για τον ανθρωπινο παραγοντα και το τι μπορει να νιωθει ενας τρανσεξουαλ.
Οσο και να προσπαθησει η ψυχιατρικη επιστημη με τετοιες λογικες δεν θα μπορεσει να βοηθησει ουσιαστικα τετοιο κοσμο, αντιθετα θα συντηρησει την εκμεταλευση του, ιδιως απο ανθρωπους που θελουμε να λεμε οτι ειναι επιστημονες.




2. Χαιρομαι που συμφωνουμε στο θεμα των σεξουαλικων προτιμησεων.
Τι εννοεις ομως οτι παει παραπερα η ταυτοτητα γενους???
Ποσο παραπερα μπορει να παει οταν ενας ανθρωπος βρισκεται σε μια κατασταση οπου δεν νιωθει καλα με το σωμα που εχει και οι σεξουαλικοτητα του ειναι σχεδον στο μηδεν???
Αληθεια φανταζεσαι τι περιπου νιωθει ενας τετοιος ανθρωπος μεσα του η θεωρητικολογουμε απλα και μονο???



3. Ειναι αντιληπτο οτι υπαρχει ενα κενο εδω με το τι ακριβως θελει και μπορει να κανει ενας ψυχολογος.
Ενω ο ρολος του ειναι και κοινωνικος (ετσι θελει να λεει) τελικα αδυνατει να πει σε ενα ανθρωπο κατι που αφενως ειναι αληθεια (για τα δικα μου κριτηρια) αφετερου δεν εμπιμπτει στην μεθοδολογια - βιβλιογραφια κλπ κλπ.....
Ειναι ερωτημα αν η ψυχολογικη επιστημη μπορει να καλυψει επαρκως τα ψυχολογικα ζητηματα που απασχολουν τους ανθρωπους.
Τωρα δεν θα μπω στην λογικη που βαζεις περι \"νεων συναδελφων\" (αν θες ειναι εσωτερικο σας θεμα που δεν εχω γνωση) και θα πω οτι πιστευω σε ανθρωπους που εχουν ανοικτο μυαλο και διαβαζουν αρκετα και στην ουσια περα απο τα ψυχωδιαγνωστικα τεστ που τους μαθανε στο πανεπιστημιο.
Και ναι απαραιτητα μιλαμε για ανθρωπους που δεν τους ενδιαφερει στεγνα το 60ευρω, η να νουθετησουν τον ανθρωπο που εχουν μπροστα τους οσο να τον κανουν υγιη οπως το νομιζει ο ιδιος και οχι τα κιταπια και οι προσταγες της κοινωνιας.



4. Στο τελευταιο που βαζεις, εγω δεν λεω οτι δεν θα χρειαστει και ψυχολογικη στηριξη οπως αναφερεις, ουτε ειμαι και εναντιον αυτου.
Αυτο ομως που εβαλα σαν θεμα ειναι γιατι η αυξητικη στηθους δεν χρειαζεται γνωματευση ψυχολογου για να γινει, ενω στην αλλαγη φυλου ειναι 101% απαραιτητο και αν υπαρξει βεβαια θετικη γνωματευση.
Οπως βλεπεις στην πρωτη περιπτωση ο ρολος σας (των ψυχολογων) ειναι πιθανον μηδαμινος, στην δευτερη ειναι οχι μονο απαραιτητος αλλα και καθοριστικος.
Και βεβαιως ο/η τρανσεξουαλ θα σε πληρωσει για αυτη την υπηρεσια σου.

Αληθεια ξερεις για τι ποσα μιλαμε???
Ξερεις τι σημαινει αυτη η εγχειρηση για ενα τρανσεξουαλ???
Τι ζωη εχει πριν, τι σκεψεις εχει κατα την διαρκεια μιας τετοιας κινησης και τι οταν τελειωσουν ολα???
Τελος εχεις υποψη σου πως βλεπουν τους ψυχολογους οι τρανσεξουαλ???







συγνωμη που θα το πω, αλλα νιωθω οτι βρισκεσαι με ενα ψυχολογο που εχει απεναντι του ενα ανθρωπο με ψυχολογικα προβληματα και βλεπει απεναντι του μια μυγα που την εξερευνα με μια απαθη διαδικασια.....


Ευχαριστω για την συζητηση, μεχρι στιγμης.

OK αν έτσι νομίζεις έτσι είναι (στα περί μύγας και απάθειας) και έτσι κι αλλιώς ο καθένας μέχρι κάπου μπορεί να ερμηνεύσει.

Αυτό που έβαλες σε bold πάντως το σχολίασα με αυτό:
\"Αν \'αρκεί η επιθυμία του πελάτη\' χωρίς να εξεταστούν τα κίνητρα, οι προσδοκίες, οι τυχόν άλλες διαταραχές, το κατά πόσον είναι μια συνειδητή απόφαση κλπ, το αποτέλεσμα είναι μεγαλύτερο κέρδος για τον πλαστικό και ένας άνθρωπος που ενώ νόμιζε ότι θα λύσει κάποια προβλήματα αποκτά περισσότερα ή απλά νέα προβλήματα\".

Με λίγα λόγια ακόμα και αν αποχαρακτηριστεί ως διαταραχή, μια συζήτηση με επαγγελματία ψυχικής υγείας είναι επιβεβλημένη, ειδικά όταν πρόκειται να γίνουν τόσο δραματικές αλλαγές. Έστω και αν οι αλλαγές αυτές είναι \'επανορθωτικές\'. Ναι φυσικά ο στόχος είναι ο κάθε άνθρωπος να νιώθει καλά με αυτό που είναι (και όχι να περιμένει να νιώσει καλά με αυτό που νομίζει ότι θα γίνει).

Δεν έχω κανένα σκοπό να αιτιολογήσω ή πολύ περισσότερο να υποστηρίξω το τρέχον καθεστώς για να εγκριθεί μια επέμβαση αλλαγής φύλου και τον καθοριστικό ρόλο των ψυχιάτρων μέσα σε αυτό. Απλά επισημαίνω ότι σε πολλές περιπτώσεις (ακόμα και στην αυξητική στήθους που λες) οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας έχουν κάποιο ρόλο έτσι κι αλλιώς, γι’ αυτό είναι καλό να μην τους τσουβαλιάζουμε και απορρίπτουμε την όποια συμβολή τους λειτουργώντας με την προκατάληψη ότι ο ρόλος τους είναι να πείσουν τους ανθρώπους να γίνουν κάτι που δεν είναι, να αποκτήσουν κάτι που δεν θέλουν ή να προσαρμοστούν στα κοινωνικά πρότυπα.

Όσο για το αν εγώ προσωπικά μπορώ να φανταστώ πώς νιώθει ένας άνθρωπος σε αυτή την κατάσταση, τα πεντακόσια ερωτηματικά που έχεις βάλει με κάνουν να νιώθω λες και πρέπει ν’ αποδείξω ότι ναι μπορώ να καταλάβω, γιατί αφού απ’ τη μια είμαι ψυχολόγος, απ’ την άλλη δεν σχολίασα το πώς μπορεί να νιώθουν στα πρώτα μου μηνύματα, μάλλον θεωρείς δεδομένο ότι δεν καταλαβαίνω.

Κι εγώ ευχαριστώ για τη συζήτηση.

Καλα μην αρπαζεσαι τωρα,
συζητηση κανουμε, γνωμες καταθετουμε βασει των οσων (ενδεχωμενα φτωχα) γνωριζουμε μεσω των εμπειριων μας και τα οσα εχει ζησει κανεις.

Δεν πιστευω οτι εχω a priori δικαιο σε τιποτα, το ιδιο δε πιστευω και για σενα οσο και για οποιον αλλο συνομιλητη.
Αυτα σαν προοιμιο μιας και ειδα οτι ισως το πνευμα μου ηταν καπως αιχμηρο οπως το εξελαβες τουλαχιστον.


Συγχωρεσε μου την \"καχυποψια\" μου οσον αφορα την ψυχαναλυση και το πως εχει δρομολογηθει με τα οσα γνωριζουμε τα τελευταια χρονια στο πλανητη.
Ισως διαβλεψεις στοιχεια υπερβολης, ωστοσο θα πω οτι δεν υπαρχει καπνος χωρις φωτια αν αυτο σου δινει ενα πνευμα των σχολιων μου.
Χωρις να ειμαι απολυτος πιστευω οτι το σκεπτικο μου εχει λογους να παταει στη γη.

Ωστοσο θεωρω το σχολιο σου, \"ο καθένας μέχρι κάπου μπορεί να ερμηνεύσει\" ως επαγγελματικη αμυνα και μπορω να το ερμηνευσω οτι παιρνεις ενα αχαρο ρολο (ενσυνειδητα η οχι) να υπερασπισεις αυτο που κανεις.
Ας μου επιτραπει να πω οτι ερμηνειες για το επαγγελμα σου και για το δικο μου βεβαια) εχουν ολοι μας και κανεις δεν κατεχει το χαμενο σεντουκι της αυθεντιας αποκλειστικα για την παρτη του.



Τωρα οσον αφορα το θεμα πελατη που βαζεις στο δευτερο σκελος.
Προσωπικα θα πω οτι εγω ο απλος ανθρωπος οσες φορες εχω βρεθει με ψυχικα ασθενεις - αλλα και οσον αφορα το θεμα μας με τρανσεξουαλ που δεν τους εντασω σε καμια περιπτωση σαν ψυχικα ασθενεις - το εχω κανει σαν τετοιος, ενας απλος ανθρωπος συνομιλωντας με επισης ενα απλο ανθρωπο.

Η διαφορα μας ειναι οτι εγω δεν εχω απεναντι μου ενα πελατη αλλα ενα ανθρωπο.
Αυτη η διαφορα εχει και πλεονεκτηματα και μειονεκτηματα και απο τις δυο πλευρες.
Ας μου επιτραπει να πω οτι οσες φορες εχω τυχει σε τετοια περιπτωση τα πλενεκτηματα μου φανηκαν αρκετα περισσοτερα απο οτι αλλο.

Και για να μπω στην ουσια του ζητηματος,
ενας τρανσεξουαλ σε μια εκ βαθους συζητηση μαζι μου θα εχει αλλου τυπου κουβεντα και εντελως διαφορετικη με τον ψυχιατρο που εχει απεναντι του.
Τεινω να βγαλω το συμπερασμα οτι δυστυχως η επαφη του με τον ψυχιατρο ειναι ελαχιστα βοηθητικη.
Αντιθετα μπορω να πω οτι δεν το βλεπει σαν φιλο η \"φιλο\"η εμπιστο ανθρωπο αν ειναι πιο δοκιμος ο ορος.
Αυθτο για μενα ειναι ενα προβλημα και νομιζω αντιλαμβανεσαι τι εννοω.
Αν παμε στο σκελος του να ριξουμε ολα τα βαρη στον \"ασθενη\" τοτε εχουμε μπει σε λαθος δρομο.
Επισης αν προσπαθησω να ερμηνευσω το γιατι και το πως θα ανοιξουμε μια τεραστια κουβεντα αγνωστο το αν θα τελειωνε ποτε.


Συμφωνω στο σημειο που βαζεις οτι καθε ανθρωπος που αποφασιζει να κανει παρεμβασεις στο σωμα του τετοιου μεγεθους θα πρεπει να εχει ανοικτη γραμμη με ενα ψυχολογο.
Υπαρχει παντα ο κινδυνος να εχει εντυπωσεις και μονο οτι συμβαινει κατι και στην ουσια να κανει μια επεμβαση χωρις επιστροφη η οποια θα ειναι καταστροφικη.

Δεν συμφωνω στο σημειο ομως που λεει οτι ο ψυχολογος θα εχει καθοριστικη σημασια στην αποφαση του/της με την εννοια οτι θα παιξει ενα απορριπτικο ρολο σε μια αποφαση ζωης ενος ανθρωπου.

Ας μην γελιομαστε, στην δευτερη περιπτωση δημιουργουμε ενα φαυλο κυκλο στρατοπεδων μεταξυ γιατρων και ασθενων οπου σε καθε πλευρα ο καθενας παιζει τον ρολο του.
Για μια σχεση η οποια θα θελαμε να λεμε οτι στηριζεται στην ψυχοθεραπεια κατανταει να ξεπεφτει στα ορια του γελοιου.

Ελπιζω τωρα να ειναι πιο ξεκαθαρη η οπτικη μου γιατι ισως στα προηγουμενα μυνηματα μου δεν το ειχα πει καθαρα.


Στο τελευταιο κομματι της απαντησης σου....
ε οκ και εσυ μεσα στην υπερβολη εισαι.
Ενα ερωτημα εξεφρασα - αν θες αγωνιωδες και οχι επιθετικο - και το τραβηξες Χ 1000....
3 ερωτηματικα εβαλα ο πτωχος και στα ματια σου αστραψαν 500??? :)

Οσον αφορα το τι θεωρω δεδομενο η οχι, οπως ειπα και στην αρχη, εχω γνωμη, εχω αποψη αλλα δεν ισχυρομαι οτι γνωριζω τα παντα. Σε αλλη περιπτωση δεν θα συζητουσα.
Ωστοσο μου απαντησες στις τελευταιες ερωτησεις μου με το να προκαταβαλεις τις εντυπωσεις που εχω για σενα στο ζητημα χωρις καν να μου τις πεις.

Θα κλεισω με το εξης,
σε καθε περιπτωση εκτιμω οτι οι δικες μου σκεψεις περιτευουν ειτε ειναι οι καλυτερες ειτε οι χειροτερες.
Στο προκειμενο με ενδιεφεραν οι δικες σου απαντησεις (και ισως οχι μονο εμενα αλλα και αυτους διαβαζουν το διαλογο μας) στα ερωτηματα αυτα. Τις οποιες βεβαιως αν θες τις καταθετεις εφοσον εχεις η αλλιως μπορεις να μεινεις σε οτι εχεις απαντησει μεχρι στιγμης εφοσον νιωθεις καλυμενη.




Παραμενω με την ελπιδα της συνεχειας της εποικοδομητικής μας συζητησης εφοσον αυτη υπαρξει βεβαια....

Ευχες για ενα ξεκουραστο ΣΚ.

Απαντώ καθυστερημένα καθώς και...έπιασαν οι ευχές σου για ευχάριστο ΣΚ, αλλά και λόγω φόρτου εργασίας των ημερών δεν μπήκα καθόλου εδώ.

Έχεις δίκιο ότι μπαίνω στη διαδικασία να υπερασπίσω το επάγγελμα, αυτό χωρίς βέβαια να πιστεύω σε \'σεντούκια αυθεντίας\', αλλά επειδή αγαπώ πολύ αυτό που κάνω. Και ειλικρινά πιστεύω ότι η \'ανοιχτή γραμμή\' που λες με έναν ψυχολόγο μπορεί να βοηθήσει σημαντικά.

Όμως στο θέμα που συζητάμε η εμπειρία που έχω δεν είναι με πελάτη απέναντι. Θα μου πεις, έτσι κι αλλιώς η επαγγελματική ιδιότητα με προσδιορίζει ως ένα βαθμό. Αυτό ακριβώς είχε επισημάνει και μια φίλη (και συνάδελφος) η οποία κάποτε ήταν...φίλος. Αν υπάρχει η όποια προκατάληψη-προσδοκία κλπ όταν λες \'είμαι ψυχολόγος\', φαντάσου τι συμβαίνει όταν και η εξωτερική εμφάνιση δηλώνει κάτι, το οποίο μάλιστα δεν είναι συμβατό κατά κανένα τρόπο με τη δική σου αίσθηση ταυτότητας.

Εκείνη είχε πει ότι δεν είναι θέμα έκφρασης σεξουαλικότητας, αλλά ότι ένιωθε απόλυτα εγκλωβισμένη σε ένα περίβλημα που δεν ταίριαζε στη δική της αίσθηση ταυτότητας και εμπόδιζε την επικοινωνία με τους άλλους. Ένιωθε όπως κάποιες ηρωίδες παραμυθιών που μεταμορφώνονται σε ζωάκι και ενώ διατηρούν τον ανθρώπινο εγκέφαλο και τις ανθρώπινες επιθυμίες, στερούνται των ανθρώπινων ιδιοτήτων και δυνατοτήτων. Μου είχε πει επίσης να φανταστώ ότι ξυπνώ αύριο ως άντρας εξωτερικά, παραμένοντας γυναίκα εσωτερικά. Η ίδια διόρθωσε με επέμβαση αυτό που έβλεπε στον καθρέφτη και αυτό που έβλεπαν οι άλλοι. Φαντάζομαι βέβαια ότι δεν αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα, καθώς όχι μόνο είχε πλήρη αποδοχή από την οικογένεια και τον στενό της κύκλο, αλλά διατήρησε και τη θέση που εργαζόταν πριν την επέμβαση.

Μία άλλη φίλη της με την οποία είχα μιλήσει, δεν βίωσε σαν κάτι πολύ θετικό την εγχείρηση αλλαγής φύλου. Είχε πει συζητώντας την αίσθηση μοναξιάς και ανικανοποίητου που δεν είχε ξεπεράσει ότι \'I thought I only had gender dysphoria, but I still have dysphoria with myself\'!

Πάντως συμφωνώ απόλυτα ότι κανείς άλλος δεν μπορεί να έχει τον τελευταίο λόγο στην απόφαση ενός ανθρώπου εκτός από τον ίδιο. Αυτή είναι η άποψή μου ακόμα και για άλλες ιατρικά επιβεβλημένες επεμβάσεις, έστω και αν το ιατρικό κριτήριο είναι η \'προστασία\' του ατόμου.

Quote:

---

Originally posted by marina38
Μου είχε πει επίσης να φανταστώ ότι ξυπνώ αύριο ως άντρας εξωτερικά, παραμένοντας γυναίκα εσωτερικά.

---

Τι σημαίνει γυναίκα εσωτερικά (*)? Εγω κάθε μέρα ξυπνώ ως άνθρωπος και αυτό που προσδιορίζει οτι είμαι γυναίκα είναι το εξωτερικό . Το εξωτερικό βέβαια πάει πακέτο και με ολη την ορμονική λειτουργία , η οποια και επιβάλλει κάποια \'\'γυναικεία\'\' χαρακτηριστικά .
Αν όμως το σώμα μου ήταν αντρικό , οι ορμόνες μου \'\'αντρικές\'\', δεν βλέπω πως θα ήμουν εσωτερικά γυναίκα ............
Οσον αφορά τα κοινωνικά πρότυπα που υπάρχουν για τα δύο φύλα, εμείς είμαστε υπευθυνοι για το πόσο θα τα ακολουθήσουμε και αν θα εγκλωβιστούμε σε αυτά , νιώθωντας το βάρος τους . Το να εχουμε στο μυαλό μας μια καθορισμένη εικόνα κοινωνικού ρόλου είναι αυτό που πολλές φορές θα φέρει την αντίδραση , ενω στην πραγματικότητα δεν υπάρχει γυναικεία συμπεριφορα και αντρική συμπεριφορά οι οποιες να πηγάζουν απο μια γυναικεία ψυχή ή αντρική ψυχή . Μπορεί οι ορμόνες να μας επιρρεάζουν κάπως , αλλα δεν καθορίζουν την προσωπικότητα μας .
Αυτό που καθορίζουν είναι το σώμα μας , το οποίο κατασκευαστικά ικανοποιείται ερωτικά καλύτερα με άτομα του αντίθετου φύλου .

(το ξέρω οτι δεν είμαι 100% στο θέμα . :P)


(*) γυναίκα εσωτερικά σημαίνει οτι φαντάζομαι οτι είμαι γυναίκα και εχω πλάσει στο μυαλό μου μια διαφορετική εικόνα , αρνούμενος την εικόνα του καθρέπτη . Ολο αυτό δεν συμβαίνει χωρίς λόγο ................ και ενας απο τους λόγους που μπορεί να συμβαίνει είναι η πίεση για καθορισμένο αντρικό ρόλο ή βιώματα που οδηγούν σε ικανοποίηση μέσω του γυναικείου ρόλου .

Να σου πω ένα παράδειγμα σχετικά με το \'μέσα\' και το \'έξω\'. Ας πάρουμε έναν άνθρωπο που έχει υποστεί ακρωτηριασμό. Αν δεν έχει τη δυνατότητα να δει το μέλος που λείπει, πιστεύει ότι υπάρχει. Το αισθάνεται πραγματικά (π.χ. έχει φαγούρα, όσο κι αν φαίνεται παράδοξο). Αυτό γιατί ο εγκέφαλός του έχει \'χαρτογραφήσει\' το σώμα όπως ήταν. Ιατρικά αυτό αναφέρεται ως η αίσθηση του \'μέλους-φάντασμα\'.

Αν και φαίνεται άσχετο με το θέμα (δεδομένου ότι ο ακρωτηριασμός είναι κάτι επίκτητο), δεν θα μπορούσες να φανταστείς κάποιον εξωτερικά άντρα, που όμως ο εγκέφαλος για κάποιο λόγο (και όχι τα κοινωνικά-πολιτισμικά πρότυπα ρόλων) έχει \'χαρτογραφήσει\' το σώμα ως γυναικείο?

Όσο για τα κοινωνικά πρότυπα περί \'αντρικής\' και \'γυναικείας\' συμπεριφοράς θα έλεγα ότι δεν γίνεσαι πραγματικός \'άντρας\' ή \'γυναίκα\' μόνο και μόνο επειδή συμπεριφέρεσαι σύμφωνα με αυτά (π.χ. παίζω με κούκλες επειδή είμαι κοριτσάκι ή επειδή θέλω να είμαι κοριτσάκι), αλλά οι ορμόνες (ειδικά προγεννητικά) επηρεάζουν και τον εγκέφαλό μας, κατά συνέπεια επηρεάζουν σκέψεις και συναισθήματα.

Οι ορμόνες προφανως επιρρεάζουν σκέψεις και συναισθήματα . Ομως κάποιος αντρας χωρις ορμονικό \'\'πρόβλημα\'\', για ποιους λόγους να χαρτογραφήσει το σώμα του ως γυναικείο ? Προφανως δεν υπήρξε ποτέ γυναικείο (όμοια με το παραδειγμα που έφερες) . Και γιατι να το χαρτογραφήσει ως γυναικείο ανθρώπινο και οχι κάτι άλλο............. :P (πλάκα κάνω) .

Quote:

---

Originally posted by marina38
Απαντώ καθυστερημένα καθώς και...έπιασαν οι ευχές σου για ευχάριστο ΣΚ, (χμμμ και παλι χμμμ) αλλά και λόγω φόρτου εργασίας των ημερών δεν μπήκα καθόλου εδώ.

Έχεις δίκιο ότι μπαίνω στη διαδικασία να υπερασπίσω το επάγγελμα, αυτό χωρίς βέβαια να πιστεύω σε \'σεντούκια αυθεντίας\', αλλά επειδή αγαπώ πολύ αυτό που κάνω. Και ειλικρινά πιστεύω ότι η \'ανοιχτή γραμμή\' που λες με έναν ψυχολόγο μπορεί να βοηθήσει σημαντικά.


πιστευω οτι η εξελιξη της κουβεντας μας ειχε αυτο το ενδιαφερον αποτελεσμα.
Μου εδωσες την εντυπωση οτι δυσκολευτηκες να γραψεις τις παραπανω γραμμες, αλλα οκ ολα τα επαγγελματα εχουν τα δυσκολα τους....




Όμως στο θέμα που συζητάμε η εμπειρία που έχω δεν είναι με πελάτη απέναντι. Θα μου πεις, έτσι κι αλλιώς η επαγγελματική ιδιότητα με προσδιορίζει ως ένα βαθμό. Αυτό ακριβώς είχε επισημάνει και μια φίλη (και συνάδελφος) η οποία κάποτε ήταν...φίλος. Αν υπάρχει η όποια προκατάληψη-προσδοκία κλπ όταν λες \'είμαι ψυχολόγος\', φαντάσου τι συμβαίνει όταν και η εξωτερική εμφάνιση δηλώνει κάτι, το οποίο μάλιστα δεν είναι συμβατό κατά κανένα τρόπο με τη δική σου αίσθηση ταυτότητας.

Εκείνη είχε πει ότι δεν είναι θέμα έκφρασης σεξουαλικότητας, αλλά ότι ένιωθε απόλυτα εγκλωβισμένη σε ένα περίβλημα που δεν ταίριαζε στη δική της αίσθηση ταυτότητας και εμπόδιζε την επικοινωνία με τους άλλους. Ένιωθε όπως κάποιες ηρωίδες παραμυθιών που μεταμορφώνονται σε ζωάκι και ενώ διατηρούν τον ανθρώπινο εγκέφαλο και τις ανθρώπινες επιθυμίες, στερούνται των ανθρώπινων ιδιοτήτων και δυνατοτήτων. Μου είχε πει επίσης να φανταστώ ότι ξυπνώ αύριο ως άντρας εξωτερικά, παραμένοντας γυναίκα εσωτερικά. Η ίδια διόρθωσε με επέμβαση αυτό που έβλεπε στον καθρέφτη και αυτό που έβλεπαν οι άλλοι. Φαντάζομαι βέβαια ότι δεν αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα, καθώς όχι μόνο είχε πλήρη αποδοχή από την οικογένεια και τον στενό της κύκλο, αλλά διατήρησε και τη θέση που εργαζόταν πριν την επέμβαση.




καταλαβαινω απολυτα την θεση της αλλα και το σκεπτικο της φιλης σου.


Μία άλλη φίλη της με την οποία είχα μιλήσει, δεν βίωσε σαν κάτι πολύ θετικό την εγχείρηση αλλαγής φύλου. Είχε πει συζητώντας την αίσθηση μοναξιάς και ανικανοποίητου που δεν είχε ξεπεράσει ότι \'I thought I only had gender dysphoria, but I still have dysphoria with myself\'!

Πάντως συμφωνώ απόλυτα ότι κανείς άλλος δεν μπορεί να έχει τον τελευταίο λόγο στην απόφαση ενός ανθρώπου εκτός από τον ίδιο. Αυτή είναι η άποψή μου ακόμα και για άλλες ιατρικά επιβεβλημένες επεμβάσεις, έστω και αν το ιατρικό κριτήριο είναι η \'προστασία\' του ατόμου.

---

Πιστευω οτι δεν διαφωνουμε ακριβως σε καποιο σημειο.
Ωστοσο φαινεται η διαφορα μας μονο απο τον διαφορετικο ρολο που εχουμε στο ζητημα.
Η δικη μου σταση αλλα και ο εαυτος μου, μου απαγορευει να εχω ενα οποιοδηποτε θεσμικο ρολο σε τετοια ζητηματα.
(εκτος που τυπικα δεν μπορω)

Quote:

---

Originally posted by marina38

- Θα ήθελα να πιστεύω ότι τα κριτήρια αλλάζουν κατόπιν συλλογής δεδομένων από έρευνα και κλινική εμπειρία. Επειδή όμως το \'θα ήθελα\' ξέρω πως δεν ανταποκρίνεται σε όλες της όψεις της πραγματικότητας, θα συμφωνήσω μαζί σου ότι επηρεάζονται από τα κοινωνικά δεδομένα. Από την άλλη, ό,τι θεωρείται έγκυρη επιστημονική γνώση σε κάθε εποχή έχει τη δυνατότητα να επηρεάσει τα κοινωνικά πρότυπα. Ή να τα συντηρήσει αναλόγως συμφερόντων....

---

περασε ενας χρονος απο την συζητηση μας για να επιβεβαιωθω:









12/02/10 19:27
Για πρώτη φορά παγκοσμίως
Ο τρανσεξουαλισμός παύει να θεωρείται ψυχική ασθένεια στη Γαλλία

Παρίσι

Η Γαλλία γίνεται η πρώτη χώρα του κόσμου στην οποία ο τρανσεξουαλισμός παύει να θεωρείται ψυχική ασθένεια, σύμφωνα με διάταγμα που εξέδωσε το υπουργείο Υγείας της χώρας.

Το διάταγμα που δημοσιεύεται στην εφημερίδα της κυβέρνησης αφαιρεί την αναφορά περί «πρώιμων προβλημάτων στην ταυτότητα του φύλου» από τον κώδικα κοινωνικής ασφάλισης, γράφει την Παρασκευή η εφημερίδα Le Monde.

To υπουργείο επισημοποιεί έτσι τη σχετική υπόσχεση που είχε δώσει στις 16 Μαΐου του 2009, παραμονή της Διεθνούς Ημέρας κατά της Ομοφοβίας και της Τρανσφοβίας.

Τη δημοσίευση του διατάγματος χαιρέτισε η γαλλική επιτροπή για τη διοργάνωση της Διεθνούς Ημέρας. «Η Γαλλία είναι η πρώτη χώρα του κόσμου που δεν θεωρεί τον τρανσεξουαλισμό ψυχικό νόσημα» δήλωσε εκπρόσωπός της.

Newsroom ΔΟΛ




Στο αρθρο, δεν ειδα κανενα κριτηριο, καμια συλλογη δεδομενων, και καμια κλινικη εμπειρια.
Αντιθετα ειδα εμφανως κοινωνικα κριτηρια στο ζητημα.



Περα απο αυτα,
εστω και με το σταγονομετρο, καποιες κοινωνιες προσπαθουν να πανε μπροστα, ασχετως αν εχουν πισω της την δαμοκλεια σπαθη της επιστημονικοφανους παγκοσμιας ψυχολογικης κοινοτητας.

Δεν βλέπω κάτι που να μη με βρίσκει σύμφωνη σε μια τέτοια απόφαση. Πολύ καλά έκανε το γαλλικό υπουργείο υγείας. Τώρα με ποιο σκεπτικό κατέληξε σε μια τέτοια απόφαση, δεν νομίζω ότι είναι τόσο ξεκάθαρο, συμφωνώ βέβαια ότι υπάρχουν κοινωνικά κριτήρια και εντέλει το αποτέλεσμα μετράει.

Αλλά τι θέλεις να πεις με τη \'δαμόκλειο σπάθη\', μήπως ότι επισήμως η παγκόσμια ψυχολογική-ψυχιατρική κοινότητα διαφωνεί και συνεχίζει να θεωρεί τον τρανσεξουαλισμό διαταραχή? Ότι τελικά κάποιες κοινωνίες πάνε μπροστά παρακάμπτοντας τα \'επιστημονικοφανή\' κριτήρια ταξινόμησης ανθρώπινων προτιμήσεων και συμπεριφορών ως \'διαταραχές\'?

Quote:

---

Originally posted by marina38
Δεν βλέπω κάτι που να μη με βρίσκει σύμφωνη σε μια τέτοια απόφαση. Πολύ καλά έκανε το γαλλικό υπουργείο υγείας. Τώρα με ποιο σκεπτικό κατέληξε σε μια τέτοια απόφαση, δεν νομίζω ότι είναι τόσο ξεκάθαρο, συμφωνώ βέβαια ότι υπάρχουν κοινωνικά κριτήρια και εντέλει το αποτέλεσμα μετράει.



δεν υπεθεσα οτι διαφωνουσες, το αντιθετο θα ελεγα....
Επισης εχεις δικαιο, το αποτελεσμα μετραει, η ρετσινια εινια κακο πραγμα.



Αλλά τι θέλεις να πεις με τη \'δαμόκλειο σπάθη\', μήπως ότι επισήμως η παγκόσμια ψυχολογική-ψυχιατρική κοινότητα διαφωνεί και συνεχίζει να θεωρεί τον τρανσεξουαλισμό διαταραχή?


γιατι συμβαινει κατι διαφορετικο και δεν το γνωριζω?




Ότι τελικά κάποιες κοινωνίες πάνε μπροστά παρακάμπτοντας τα \'επιστημονικοφανή\' κριτήρια ταξινόμησης ανθρώπινων προτιμήσεων και συμπεριφορών ως \'διαταραχές\'?


οτι η ψυχιατρικη επιστημη ειναι ενταγμενη σε αυτο που ονομαζουμε συστημα και οταν κατι δεν τους εξυπηρετει να ειναι οπως ηταν, τοτε δεν εχουν καποιο προβλημα να εξορθολογισουν μια κατασταση.

Αυτο που ονομαζουμε \"συστημα\" και η ψυχιατρικη επιστημη πανε αγκαλια μαζι: Κανενας τους δεν ειναι αθωος, κανενας τους δεν λειτουργει υπερ του ανθρωπου με τα κριτηρια που γνωριζουμε η που θα θελαμε.

---

Και ναι οι κοινωνιες πρεπει μεσα στην εσωτερικη τους λειτουργια να συμβαδιζουν.
Ενα παραδειγμα του τι λεω ειναι οι παπαδες, που τραγουδανε τα δικα τους και κανεις δεν τους ακολουθει.
Η APA αναγκαστηκε εκ των συνθηκων το 1973 να αναθεωρησει τις αποψεις της για την ομοφυλοφιλια και οχι γιατι μελετησε γκει κατσαριδες η ποντικια....

Βεβαιως το ιδιο θα πραξει και για τον τρανσεξουαλισμο αλλα ποτε αραγε? Παντως δεν θα το εβλεπα συντομα, τον Μαιο του 2013 εδω θα ειμαστε να το ξανασυζητησουμε.

Αλλα τα δειγματα ηδη υπαρχουν,

εδω ειναι τα proposed draft revisions για το DSM-5
http://www.dsm5.org/Pages/Default.aspx

και εδω για το θεμα μας,

Gender Incongruence (in Adolescents or Adults) [1]

A. A marked incongruence between one’s experienced/expressed gender and assigned gender, of at least 6 months duration, as manifested by 2* or more of the following indicators: [2, 3, 4]

1. a marked incongruence between one’s experienced/expressed gender and primary and/or secondary sex characteristics (or, in young adolescents, the anticipated secondary sex characteristics) [13, 16]

2. a strong desire to be rid of one’s primary and/or secondary sex characteristics because of a marked incongruence with one’s experienced/expressed gender (or, in young adolescents, a desire to prevent the development of the anticipated secondary sex characteristics) [17]

3. a strong desire for the primary and/or secondary sex characteristics of the other gender

4. a strong desire to be of the other gender (or some alternative gender different from one’s assigned gender)

5. a strong desire to be treated as the other gender (or some alternative gender different from one’s assigned gender)

6. a strong conviction that one has the typical feelings and reactions of the other gender (or some alternative gender different from one’s assigned gender)
http://www.dsm5.org/ProposedRevisions/Pages/proposedrevision.aspx?rid=193


σιγα μην σκισετε καμια καλτσα απο το πολυ revision....

Εχμ, αφού ξέρεις ότι συμφωνώ να μην θεωρείται διαταραχή (τουλάχιστον με τα τρέχοντα κριτήρια), πού πάει το μην σκισ-ουμε καμιά κάλτσα απ\' το πολύ revision? :)

Τώρα ως προς την προτεινόμενη αναθεώρηση, μου φαίνεται λίγο πολύ \'άλλαξε ο μανωλιός\' τη στιγμή που η \'έντονη επιθυμία\' θεωρείται κριτήριο διαταραχής - αν είναι δυνατόν! Γιατί έτσι υπονοεί πως οποιοσδήποτε έχει τέτοια επιθυμία, έχει διαταραχή, ανεξάρτητα από το κατά πόσον νιώθει καλά ή όχι με την επιθυμία του ή την απόφαση του και δεν αφήνει περιθώριο να θεωρηθεί \'υγιής\' κάποιος που έχει προχωρήσει σε τέτοια αλλαγή και νιώθει καλά με τον εαυτό του. Φυσικά, ακόμα κι αν το κριτήριο διευκρίνιζε πως προκειμένου να διαγνωστεί η \'διαταραχή\' πρέπει να μη νιώθεις καλά με τις σκέψεις και τις επιθυμίες σου, πάλι δεν θα ήταν επαρκές, αλλά τέλος πάντων...

Quote:

---

Originally posted by krino
Δεν ειχα υποψη μου πολλα για το θεμα, και μου ηρθε ενα e-mail με ενα σχετικο αρθρο με το θεμα και ειπα να το δημοσιευσω.
Το υπογραφει καποιος με ψευδωνυμο queerity και βρηκα ενδιαφερον τα στοιχεια.








Gender Identity Dysphoria\" (G.I.D.)

Στα Ελληνικά μπορεί να μεταφραστεί, ως \"Δυσφορία περί της Φυλετικής Ταυτότητας\" ή κάτι τέτοιο. Για τους περισσότερους ψυχιάτρους είναι κάποιου είδους \"σύνδρομο\". Για το lgbt κίνημα και τους προοδευτικούς ανθρώπους σε όλο τον κόσμο είναι απλά μια \"κατάσταση\". Αυτή την \"κατάσταση\" την μοιράζεται (από καταβολής πιθανότατα του ανθρώπινου είδους) περίπου το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού (και των δύο \"φύλων\"). Υπάρχει σε όλες τις χώρες, όλους τους πολιτισμούς και όλες τις εποχές. Οι άνθρωποι που ανήκουν σε αυτό το 1% νιώθουν ότι σωματικά γεννήθηκαν με το λάθος φύλο. Οι περισσότεροι από αυτούς επιθυμούν να το αλλάξουν ή να το \"μεταβάλουν\" κάπως (\"Τρανσέξουαλ\"). Υπάρχουν και άλλοι που τους αρκεί να έχουν (μόνιμα ή περιστασιακά) τα κοινωνικά χαρακτηριστικά του επιθυμητού φύλου χωρίς να ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για σωματικές αλλαγές (αυτοί είναι οι λεγόμενοι \"Τραβεστί\", αν και θα πρέπει να βρεθεί κάποιος άλλος όρος...). Υπάρχουν άλλοι που ορίζουν τους εαυτούς τους ως \"Ανδρόγυνους\" και άλλοι που λέγονται \"Genderqueer\" (\"Φυλετικώς περίεργοι\" θα ήταν μια μετάφραση...). Οι τελευταίοι, αμφισβητουν γενικώς την σημασία των φύλων (\"κάθε άνθρωπος θα πρέπει να είναι το δικό του -προσωπικό- φύλο\"). Υπάρχουν διάφορες τέτοιες κατηγορίες.





Η κατάσταση των ατόμων με G.I.D. στη χώρα μας.

Αν δεχτούμε αυτό το ποσοστό του 1% (το οποίο ίσως είναι και μετριοπαθές...), στην Ελλάδα σήμερα ζούνε περίπου 110.000 άτομα (και των δύο \"φύλων\") με G.I.D. Στην Αθήνα θα πρέπει να ζούνε τουλάχιστον 40.000. Στη Θεσσαλονίκη 10.000. Στην Πάτρα 2.500, στο Ηράκλειο, στον Βόλο, στην Λάρισα, από 1500 τουλάχιστον. Να μην συνεχίσω... Τους είδατε πουθενά όλους αυτούς? Προφανώς και δεν τους είδατε. Γιατί όμως? Οχι γιατί δεν υπάρχουν, αλλά γιατί όλοι ζούνε κρυμμένοι και καταπιεσμένοι. Καταπιεσμένοι -τυπικότατα- και από τον ίδιο τους τον εαυτό, τον οποίον προσπαθούν να το βάλουν στα καλούπια του φύλου που η κοινωνία τους όρισε. Γιατί αυτή είναι η κοινωνία μας. Ανεκτικότητα μηδέν. Και αν οι Ομοφυλόφιλοι την έχουν μια φορά άσχημα, από αυτή την άποψη, οι Τρανσέξουαλ την έχουν τρείς... Αλλοίμονο αν κάποιος τολμήσει να αμφισβητήσει τα φυλετικά μας θέσφατα... Χιλιάδες άνθρωποι λοιπόν οδηγούνται συστηματικά στην ψυχική (ή και σωματική) ασθένεια, την νευρική κατάρρευση, ακόμα και την αυτοκτονία, γιατί η κοινωνία μας είναι πολύ λίγη να τους αποδεχτεί όπως είναι... Γιατί αυτό σημαίνει να έχεις G.I.D.: ότι αν δεν σου επιτραπεί να αλλάξεις, θα κλατάρεις... Αυτά για τους αόρατους...

Υπάρχουν βέβαια στην Ελλάδα και οι λίγοι ορατοί. Γιατί ακόμα και όταν μια κοινωνία σε θέλει αόρατο, χρειάζεται και λίγους ορατούς, \"προς παραδειγματισμό\", αν καταλαβαίνετε. Αυτοί οι λίγοι ορατοί, στην Ελλάδα, είναι οι μερικές εκατοντάδες (ή χιλιάδες, δεν ξέρω ακριβώς) που έχουν κάνει κάποια αλλαγή φύλου (είναι δηλαδή κανονικά Τρανσέξουαλ) ή είναι απλά Τραβεστί και οι οποίες δουλεύουν ως ιερόδουλες... Πρόκειται για ανθρώπους που είχαν αρκετό θάρρος να \"βγουνε στη σέντρα\" και να ζήσουν με το επιθυμητό τους φύλο, μόνο που αυτή η κοινωνία τους έδινε το \"πεζοδρόμιο\" σαν την μόνη ρεαλιστική διέξοδο. Τραβούν λοιπόν όλα τα ζόρια των άλλων ιερόδουλων και άλλα πολλά επιπλέον.





Το κειμενο το δημοσιευσα επειδη εχω διαπιστωσει οτι υπαρχουν ατομα στο παρον φορουμ που ειχαν αυτο που αναφερεται ως G.I.D.
Ωστοσο μου εκανε εντυπωση η εκφραση οτι οι ψυχιατροι ζρησιμοποιουν για το θεμα την λεξη \"συνδρομο\"....



Οποιοσδηποτε νομιζει οτι μπορει να συμπληρωσει κατι χρησιμο για το θεμα ας το κανει.

---

δηλαδη για να καταλαβω ηπαρχουν 110000 τρανσεξουαλ στην ελλαδα.δηλαδη συνολικα οι αμφισεξουαλικοι ποσοι ειναι