Printable View
Νιώθω πολύ αγχωμένη αυτή τη στιγμή γιατί η μέρα ξεκίνησε με προβλήματα, ακόμα δεν προλάβαμε να σηκωθούμε κι εννιά η ώρα τσουπ, τηλέφωνο και δεν ήταν για καλό (δεν πέθανε κανείς πάντως) κι αυτό με έκανε να νιώσω ακόμα χειρότερα απ' ότι νιώθω τις τελευταίες μέρες και δεν ξέρω τι να κάνω, η ένταση που δημιουργήθηκε μ' έκανε να κλαίω πριν... Τώρα σταμάτησα το κλάμα αλλά νιώθω πολύ αγχωμένη και ταραγμένη, θέλω να μιλήσω σε κάποιον...
Δε θα σε βοηθούσε αν σκεφτόσουν λίγο πιο θετικά? Θεωρώ πως έχεις ακόμη πολλές ώρες μέχρι να τελειώσει η μέρα σου και πιστεύω όσο στραβά και αν ξεκίνησε μπορείς να τη φτιάξεις.. [emoji4]
Κύκνε εγώ είμαι λίγο καιρό στο φόρουμ και δεν ξέρω το ιστορικό σου, για αυτό και διστάζω να συμμετέχω σε συζητήσεις που ανοίγεις. Αλλά να σου πω τι βλέπω; Βλέπω μια κοπέλα εντελώς παραιτημένη που έχει γίνει παρατηρητής του εαυτού της. Κάθεσαι και παρατηρείς την παραμικρή αλλαγή στην διάθεσή σου, το παραμικρό σωματικό σύμπτωμα, το υπεραναλύεις και το μεγεθύνεις στο μυαλό σου. Γιατί έτσι βρε κοπέλα μου; Ακόμα κι αν νοιώθεις άσχημα, προσπάθησε να κάνεις κάτι άλλο έστω και με το ζόρι μέχρι να σου περάσει. Αν κάθεσαι όλη μέρα αδρανής και απλά κλαις ή ξαπλώνεις, πως θα σου αλλάξει η ψυχολογία; Δεν σου λεώ να καθίσεις να λύσεις αλγεβρικές εξισώσεις τρίτου βαθμού ή να βγεις να τρέξεις μαραθώνιο, αλλά αν σφουγγαρίσεις το σπίτι ή βγεις να περπατήσεις μισή ώρα τι θα γίνει δηλαδή;
Καλημέρα! :)Quote:
Originally Posted by Εμμυ26
Προχθές τελικά έβαλα να δω μια ταινία με τους γονείς μου το βράδυ και χθες ήρθαν ο ξάδελφος μου κι η γυναίκα του με το μωρό τους κι αυτές ήταν ωραίες στιγμές... Αλλά μετά, το βράδυ πάλι δεν ένιωθα καλά κι έπεσα νωρίς για ύπνο...
Νιώθω πολύ κουρασμένη ψυχικά και δεν έχω τη δύναμη να σκεφτώ θετικά... Και το περιβάλλον μου είναι πολύ φορτισμένο και με προβλήματα άλλων και νιώθω να έχω μπουκώσει...
Δεν έχεις άδικο ότι είμαι παραιτημένη... Έχω κουραστεί πάρα πολύ να ζω με την κατάθλιψη, τόσο πολύ που παλιότερα έχω προσπαθήσει να ξεφορτωθώ τη ζωή...Quote:
Originally Posted by Sonia
Δεν έχω τη δύναμη να κάνω πράγματα που δεν μου αρέσουν ή με δυσκολεύουν, νιώθω χειρότερα... Εδώ μερικές φορές ούτε κι αυτά που μου αρέσουν δεν θέλω να κάνω, καταλαβαίνεις;
Δεν ξέρω τι να κάνω, περιμένω να βρω το γιατρό μου στο τηλέφωνο...
Είδες? Έχει πολλά ευχάριστα πράγματα η ζωή.. Αυτά να κυνηγας και να είσαι πάντα σε εγρήγορση, να μην παρατηρείς ποτέ τη ζωή, να μη μένεις στασιμη. Ενα ταξίδι ζούμε σε αυτόν τον κόσμο και θα ήταν όμορφο να το ζήσουμε αν όχι όπως θέλουμε έστω όπως μας επιτρέπουν οι συγκυριες.. Είναι ωραία η ζωή φτάνει να μην κάθεσαι να την παρατηρείς και να την αφήνεις να περνάει έτσι άσκοπα.. Να προσπαθείς να κάνεις πράγματα να γεμιζεις τη μέρα σου και να κάνεις πάντα θετικές σκέψεις και αν σου έρχονται αρνητικές να τις κουκουλωνεις.. [emoji4]και όσο για την ώρα που πας για ύπνο να σκέφτεσαι όμορφα πράγματα μέχρι να αποκοιμηθεις.. Δυσκολίες θα έχουμε πάντα. ΠΡΟΒΛΉΜΑΤΑ ΘΕΩΡΟΎΝΤΑΙ ΜΟΝΟ ΤΑ ΠΡΟΒΛΉΜΑΤΑ ΥΓΕΊΑΣ, ΌΛΑ ΤΑ ΆΛΛΑ ΕΊΝΑΙ ΑΠΛΟΊ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ [emoji6]Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Φυσικά και θα νοιώσεις χειρότερα. Μέχρι να γίνεις καλύτερα. Η αδράνεια είναι το χειρότερο πράγμα που μπορείς να κάνεις. Τελματώνεις εντελώς. Ζόρισε τον εαυτό σου λιγάκι. Μισή ώρα περπάτημα την μέρα ας πούμε, όσο κι αν δεν έχεις όρεξη ή δεν αισθάνεσαι καλά, δεν θα σε σκοτώσει. Όλοι μας συμβιβαζόμαστε σε αυτή τη ζωή και κάνουμε πράγματα που δεν μας αρέσουν, μην κρύβεσαι πίσω από ταμπέλες. Ναι, είναι δύσκολο, ναι σου φαίνεται βουνό, αλλά πρέπει να κάνεις μια προσπάθεια να ξεκολλήσεις λίγο. Η αρχή είναι να γίνεις πιο λειτουργική στην καθημερινότητά σου.
Τα κυνηγάω, όσο εξαρτάται από εμένα τα κυνηγάω... Άλλες φορές μπορούν κι οι άλλοι, άλλες όχι...Quote:
Originally Posted by Εμμυ26
Απλά δεν είναι τόσο εύκολο αυτό με το να σταματάω τις αρνητικές σκέψεις...
Και τα ψυχικά προβλήματα κι αυτά προβλήματα υγείας είναι, εύχομαι εσύ να είσαι ψυχικά υγιής... Κι επίσης δεν σε καλωσόρισα στο φόρουμ, καλώς ήρθες λοιπόν! :)
Κάποιες μέρες είναι λίγο πιο δημιουργικές από κάποιες άλλες...Quote:
Originally Posted by Sonia
Αλλά πιο εύκολο μου είναι να κάνω πράγματα στο σπίτι εκτός κι αν πρόκειται να βγω για καφέ, εκεί συνήθως αλλάζει... Αλλά το να βγαίνω μόνη μου δεν μου αρέσει καθόλου...
Εγώ βγαίνω μόνη μου και πάω για καφέ, παλιότερα πήγαινα και για ένα ποτό. Περπάτημα μόνη με μουσική.. Δεν ήμουν και πολύ του σπιτιού. Τώρα με το μωρό το παίρνω και κάνουμε μαζί βόλτες.. Και στο σπίτι αν κάθομαι βρίσκω πάντα κάτι να ασχολούμαι. Μπορείς να κάνεις κάποια μπιζου, διακοσμητικα. Είναι ωραία όταν βλέπεις το αποτέλεσμα όταν βλέπεις κάτι που η ίδια έχεις δημιουργήσει.Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Kυκνε, η αυτοπαρατηρηση σε φαση αδρανειας σε απορροφαει μεχρι να καταληξεις στον πατο του ωκεανου...
Εχεις ακουσει για την ηδονη της οδυνης? ε αυτο!!
τι θα ελεγες να εκανες ενα προγραμματακι με 2-3 πραγματα καθε μερα και να τα κανεις? δεν κανει κακο το λιγο ζορισμα, δεν λεω να αυτομαστιγωθεις και να καταληξεις ψυχαναγκαστικη αλλα λιγη πιεση, λιγο σπρωξιμο να ανεβαινεις καθε μερα 2-3 σκαλοπατια καλο θα σου κανει !!!
Έχεις μωρό; Να σου ζήσει! Αγόρι ή κορίτσι;Quote:
Originally Posted by Εμμυ26
Εγώ δεν το έχω με το να φτιάχνω αντικείμενα, δεν πιάνει το χέρι μου αλλά τα πάω καλά στο να διακοσμώ το χώρο μ' όσα έχω αγοράσει, κάτι είναι κι αυτό...
Πάντως είμαι στεναχωρημένη κι εξαιτίας κάποιου προσώπου αυτές τις μέρες γιατί έχει αλλάξει συμπεριφορά και με αγνοεί και δεν ξέρω τι μύγα τον τσίμπησε αλλά δεν μας βλέπω να ξαναμιλάμε ποτέ αν δεν μετανοιώσει για το πως μου φέρθηκε...
Όχι, δεν έχω ακούσει Μάρα μου... Αλλά καμία ηδονή δεν νιώθω τώρα, μόνο ξεκάθαρη οδύνη που μακάρι να μπορούσα να την διώξω...Quote:
Originally Posted by Mara.Z
Δεν ξέρω για πρόγραμμα, αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα, νιώθω τέτοιο πανικό και τόσο πελαγωμένη που ούτε το υπνωτικό που πήρα δεν με έπιασε...
Στον πάτο του ωκεανού μπορεί να πνιγείς,μπορεί όμως και να βγάλεις βράγχια και να γίνεις ψάρι και να βολευτείς(τα φάρμακα βοηθάνε σ'αυτό).Quote:
Originally Posted by Mara.Z
Μην σου πω και στην τάφρο των Μαριανών μπορείς να επιβιώσεις με τις πόσες ατμοσφαιρικές πιέσεις...
Επικρατεί σκοτάδι και βουβαμάρα και μπορεί οι πιέσεις να είναι συνεχείς και δυσάρεστες,αλλά επιβιώνεις με κάποιο τρόπο.
Απλά,κάπου κάπου θυμάσαι ότι υπάρχει μια πραγματικότητα εκεί πάνω που σε αφορά και στην οποία ανήκεις, και ζείς με ένα μόνιμο παράπονο και με μια τυφλή ελπίδα ότι κάποτε θα επιστρέψεις.
Καλώς σας βρήκα.. Ναι έχω έναν μπεμπη 6 μηνών. Σε ευχαριστώ πολύ [emoji4]Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Κοίτα εγώ τα αντιλαμβάνομαι κάπως διαφορετικα τα πράγματα. Τους ψυχολογικά ασθενείς δεν τους έχω συνδεδεμενους στο μυαλό μου σαν ψυχικά αρρωστους. Ψυχικά ασθενείς για μένα σημαίνει ένας οργανισμός ο οποίος είτε στρεσαριστηκε άσχημα είτε πέρασε μία κατάσταση στην οποία δεν μπορούσε να ανταπεξελθει και ξέσπασε κάπως έτσι. Ο ψυχικά άρρωστος για μένα σημαίνει ένας τρελός, ένας ψυχασθενης)(μιλάω για καταστάσεις του ακρου) που εννοείται πως και για αυτόν από κάπου ξεκίνησε όλο αυτό όμως δεν είναι σε θέση να το αντιμετωπίσει.. Ένα ασθενείς πάσχει από κάτι το οποίο με την κατάλληλη θεραπεία θα του περάσει, στην προκειμένη περίπτωση πρέπει να βρει τι του ταιριάζει. Ενώ ένας ψυχικά άρρωστος σπάνια έχει επιστροφή. Άρα και η ψυχική ασθένεια είναι ένας προβληματισμος του εγκεφάλου όταν πια έχει φουλαρει από δεδομένα, δεν μπορεί να τα βάλει σε μία τάξη και προς το παρόν δε χωράει άλλα. Πρέπει πρώτα να ξεκαθαρίσει, να σβήσει και μετά λειτουργεί κανονικά. Ο ψυχικά άρρωστος όμως σπάνια έχει τη δυνατότητα αυτή γιατί έχει περάσει σε ένα στάδιο στο οποίο πάρα πολύ δύσκολα επαναφέρετε.. Αν δεν πιάνουν τα χέρια σου όπως λες δοκίμασε άλλα πράγματα.. Δεν ξέρω το ιστορικό σου όμως αν θεωρείς τον εαυτό σου ψυχικά άρρωστη με συγχωρείς αλλά διαφωνώ. Απτη στιγμή που συζητάς, έχεις κύκλο γύρω σου και έχεις θέληση να ξεπεράσεις δυσκολίες όλα θα φτιάξουν. Και όσο για αυτό το άτομο να ξέρεις πως έχουν ακόμη να περάσουν πολλοί μα πάρα πολλοί άνθρωποι απτη ζωή σου..
:)Quote:
Originally Posted by Εμμυ26
Σήμερα νιώθω κάπως καλύτερα... Να δούμε πως θα πάει η μέρα...
Ναι, έτσι όπως το θέτεις το θέμα δεν είμαι ψυχικά άρρωστη αλλά με ψυχολογικά προβλήματα ναι... Απλά κατά διαστήματα χειροτερεύω και δύσκολα το αντέχω...
Έχεις δίκιο σχετικά με το ότι πέρασα μια στρεσογόνα κατάσταση την οποία δεν ήμουν σε θέση ν' αντιμετωπίσω, ήταν κάτι πολύ τρομαχτικό...
Τώρα για το ιστορικό μου αν θέλεις μπορείς να με ρωτήσεις ότι θες... Δεν μου βγαίνει ν' αρχίσω να μιλάω έτσι γενικά από μόνη μου...
Δεν θα ήθελα να επεκταθώ γιατί δεν συνηθίζω να γίνομαι αδιακριτη.. Αν με τη δική σου συνεναιση μπορούσα να σου κάνω κάποιες ερωτήσεις ώστε να συζητήσουμε το ιστορικό σου να μπορώ να έχω μία αντίληψη της κατάστασης ευχαρίστως για να ξέρω κι εγώ πως θα μπορούσα να απαντήσω δε προβληματισμους σου.. [emoji4]
Ναι, δεν υπάρχει πρόβλημα... :)Quote:
Originally Posted by Εμμυ26
Άλλωστε την έχω γράψει εδώ την ιστορία μου αλλά δεν θα σε βάλω να ψάχνεις θέματα του περασμένου αιώνα... :p
Quote:
Originally Posted by Εμμυ26
Ο διαχωρισμός που κάνεις, δηλαδή, στους ανθρώπους που εμφανίζουν ψυχικές διαταραχές είναι "ψυχικά ασθενής" ή "ψυχικά άρρωστος"; .....
..... Το βασικό γύρω από την "ίαση" των ψυχικών διαταραχών είναι αντιμετώπιση των συμπτωμάτων και αύξηση της λειτουργικότητας με σκοπό το άτομο να ζει ποιοτικά. Αυτό είναι δυνατό σε όλες τις διαταραχές.... όλοι οι δρόμοι έχουν γυρισμό.
Αυτό που λες το σέβομαι αλλά διαφωνώ. Ψυχικά ΑΡΡΩΣΤΟΥΣ θεωρώ τους ανθρώπους που είναι κλεισμενοι στις Ψ και άλλα τόσα περιστατικά που παίρνουν αγωγές στο σπίτι τους. Για μένα αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν επιστροφή και ειδικά όταν οι γιατροί που είναι σε αυτόν τον κλάδο τους χαπακωνουν ανελεητα απλά και μόνο για να μένει στασιμη η κατάσταση ή τους κάνουν πειραματοζωα.Quote:
Originally Posted by Έρις
to provlima teliose? kai sou emine to anxos?Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Δεν τον κατάλαβα τον διαχωρισμό σου.Quote:
Originally Posted by Εμμυ26
Ένας ψυχικά άρρωστος συνεπάγεται ότι είναι και ασθενής ταυτόχρονα. Αυτά είναι αλληλένδετα σε οποιαδήποτε πάθηση διαφορετικά θα ήταν υγιής.
Υπάρχουν παθήσεις με διαφορετική κλίμακα επιπτώσεων στην λειτουργικότητα και σοβαρότητας αλλά μπορεί να μιλάμε για μια κατάθλιψη και να είναι πιο σοβαρή από μια ψύχωση σε ορισμένες περιπτώσεις.
Υπάρχουν πάρα πολλοί παράγοντες που ορίζουν την σοβαρότητα και την πορεία ενός ασθενή.
Οι ψυχικές παθήσεις δεν είναι ιάσιμες αλλά υπάρχει η πιθανότητα της ανάρρωσης ακόμα κ για σοβαρές παθήσεις όπως η σχιζοφρένεια.
Η ανάρρωση είναι κάτι προσωπικό αλλά γενικά θεωρούμε ένα άτομο ότι αναρρωσε όταν καταλαγιάζουν τα συμπτώματα ή και αν υπάρχουν δεν αποτελούν εμπόδιο στους στόχους και την πορεία του πάσχοντα.
Ετσι ένα άτομο μπορεί να έχει κοινωνική ζωή, να σπουδάζει, να εργάζεται και να έχει μια καλή ποιότητα ζωής.
Ασθενής και Άρρωστος είναι συνώνυμα στην Ελληνική γλώσσα απ΄όσο ξέρω.
Aσθενής είναι το αποτέλεσμα μιας πάθησης-αρρώστιας.
Υπάρχουν πολύ σοβαρές παθήσεις και μικρότερης σοβαρότητας. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι αυτός που έχει αγχώδη διαταραχή δεν είναι ψυχικά ασθενής δηλαδή για να το ενώσω ψυχασθενής. Απλά όταν χρησιμοποιούμε την συγκεκριμένη λέξη στην καθημερινότητα της δίνουμε αρνητική χροιά κ το μυαλό μας πηγαίνει σε κάποιον εκτός ελέγχου. Ετυμολογικά όμως σημαίνει αυτός που πάσχει από κάποιο ψυχικο νόσημα είτε μικρής είτες μεγάλης βαρύτητας.
Συμφωνω Εμμυ , δεν φταινε ομως μονο οι γιατροι , υπαρχουν παθησεις που μπορει να σε ακολουθουν σε ολη σου την ζωη , διοτι τα ψυχοφαρμακα ( και οχι μονον ) ειναι σε εμβρυακο σταδιο ακομη .................... ακομη κι η απλη δυσθυμια μπορει να γινει μη θεραπευσιμη , και εξαρταται κατα πολυ απο τον ασθενη ( και οχι μονον ) αν θα εχει πληρη ιαση , η και καθολου .......Quote:
Originally Posted by Εμμυ26
πχ. αμα παθεις ψωριαση , μια μυστηριωδη ασθενεια , σε μενα που την επαθα , σε βαρια μορφη , την ειχα για ενα χρονο και μετα εξαφανιστηκε , πανε 14 χρονια , ξερω ομως δυο περιπτωσεις που εχουν μονιμη ψωριαση ......
Είναι αλήθεια ότι οι δομές ψυχικές υγείας στην Ελλάδα προωθούν "κατασταλτικά μέσα" ως θεραπευτικά μέσα και ως επι το πλείστον οι έγκλειστοι ψυχασθενής νοσηλεύονται με ακούσιους εγκλεισμούς, οι οποίοι συνήθως (αν όχι πάντα) καταπατούν τα δικαιώματα των ασθενών, ασχέτως ψυχικής διαταραχής. Ωστόσο, θεωρώ ότι οι διαχωρισμοί ανάμεσα σε ψυχικές διαταραχές είναι κοινωνικά (και ρατσιστικά) κατασκευάσματα, που έχουν κι αυτά τη λειτουργία τους στην κοινωνία.Quote:
Originally Posted by Εμμυ26
Κι επίσης, οφείλω να πω πως συμφωνώ με το serio, μια φαινομενικά "απλή" καταθλιψούλα, μπορεί αλλάζοντας ποιοτικά να αποβεί εξαιρετικά επικίνδυνη. Η ουσία εν τέλει είναι πάντα η ίδια για την ανάρρωση (ή ίαση), η αντιμετώπιση των συμπτωμάτων και η λειτουργικότητα του ατόμου.
Πολύ σωστό!Quote:
Originally Posted by Έρις
Σ' αυτό συμφωνώ κι εγώ... Και με την αγωγή είμαι ως ένα βαθμό λειτουργική...Quote:
Originally Posted by Sonia
Κατά τα άλλα, νομίζω πως (προς το παρόν τουλάχιστον) η μπόρα πέρασε...
Δεν θα τελειώσει έτσι εύκολα, είναι μπερδεμένο... Δεν αφορά άμεσα εμένα αλλά και μόνο που ακούω να μιλάν γι' αυτό επιβαρύνομαι ψυχολογικά...Quote:
Originally Posted by Vaper