Originally Posted by
Anna137
Σε καταλαβαίνω απόλυτα!
Τα πέρασα και εγώ αυτά κάποτε...επειδή ήμουν εύκολη και είχα βιώσει κάποιες λιποθυμίες μικρότερη, (οχι απο πανικούς αλλα απο ορθοστατική υπόταση), υπήρξε μια περίοδος που αισθανόμουν ανασφάλεια να ταξιδέψω μακριά μόνη μου. Και βέβαια δεν οδηγώ μόνη μου σε εθνικούς δρόμους,και σε μακρινά ταξίδια. (δε με πειράζει καθόλου αυτή η φοβία, με συγχώρεσα γι αυτή, άλλωστε όλος ο κόσμος κάτι φοβάται)
Ομως αναφορικά με τα υπόλοιπα σκέφτηκα το εξής¨...-Και τι θα γίνει αν αισθανθείς άσχημα, ζαλιστείς, φοβηθείς, πανικοβληθείς και λιποθυμίσεις πχ που είναι και ο πραγματικός φόβος πίσω απ όλα αυτά? Εφόσον είσαι σε πλοίο ή σε αεροπλάνο, θα συνέλθεις (πάντα συνέρχεσαι) και όλο και κάποιος δε θα βρεθεί να σε σώσει? Εκτός αν φοβάσαι οτι θα γίνεις ρεζίλι στους άλλους ...γιατί πιστεύω οτι αυτός ειναι ο πραγματικός φόβος... γιατί να πάθεις κάτι απο μια κρίση πανικού μέσα σε
Ο ψυχολόγος σου που σου πρότεινε να πας σε 10 μέρες, έχει κάτι στο μυαλο του? Να σε βοηθήσει με συνεδρία να το λύσεις? Αλλιώς τι νόημα έχει σε 10 μέρες...ισα. ίσα που η σκέψη της προσμονής δημιουργεί κ περισσότερο άγχος..