Απο παιδι

Καλησπέρα σας.
Απο πολλη μικρή ηλικία, επιδιόκω το να βρίσκομαι μονη μου αρκέτες στιγμές μέσα στην μέρα και να κανώ το εξής περπαταω μεσα σε ενα δωμάτιο συνεχεία πανω κατω (αρκέτες φορες για ώρες (1-2)) και φαντάζομαι διαφορες περιστάσης που μπορεί να συμβούν στην καθημερίνοτητα των ανθρώπων (απο μια κουβέντα με καπιον μεχρι και μια κηδεία τα παντά) , συνεχόμενα !σε ολες τις εκδόχες που μπορεί να συμβή κατι παντα περάτοντασ πανω κατω, αν μου ερθεί να σηκοθω και να αρχίσω να φαντάζομαι, και το κόψω για καπιο λόγο η δεν το κάνω, νιώθω πίεση. Αυτό σημβένει σίγουρα 10 χρόνια τώρα καθημέρινα. Δεν ξερω πως ονομάζεται αν ονομάζεται και σε πιο θέμα εμπιπτεί αλλα είπα για πρώτη φόρα να το μίραστω με κάπιον. Ευχαρίστω παρα πολυ

Εγω συνηθως κοβω βολτες γτ με βοηθαει να βρω λυση σε κατι

Εστάλη από SM-J510FN στο E-Psychology.gr Mobile App

Μπορεί έτσι να αντιδρά το σώμα σου σε όσα σκέφτεσαι.

Θα σου πρότεινα να γράφεις και να σκηνοθετείς αυτά που σκέφτεσαι! Νομίζω έχεις ένα πολύ πλούσιο εσωτερικό κόσμο. Εύχομαι να βρεθεί ένας άνθρωπος να τα μοιραστείς μαζί του!

Νόμιζα ότι ήμουν ο μόνος που κάνει ό,τι κάνεις!

Θα συμφωνήσω με τον προλαλήσαντα (ή την προλαλήσασα) στο ότι πρέπει όσα φαντάζεσαι να τα γεφυρώνεις με την πραγματικότητα, μέσω της τέχνης.

Quote:

---

Originally Posted by sofaki99

Δεν ξερω πως ονομάζεται αν ονομάζεται

---

Ονομάζεται I have no clue how life works disorder(IHNCHLWD).

Για να φανταστείς τι γίνεται και στο δικό μου το μυαλό 24/7,έβλεπα τον αγώνα Βραζιλία-Βέλγιο με τον αδελφό μου και κάτι φίλους του πριν από λίγο,και ενώ οι άλλοι ήταν αφοσιωμένοι στο παιχνίδι,εγώ διαπίστωσα πως το 90% των Βραζιλιάνων φιλάθλων είναι Καυκάσιοι ενώ το 90% των Βραζιλιάνων ποδοσφαιριστών είναι Αφρικανολατίνοι...Ε,μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου κατάλαβα γιατί συμβαίνει αυτό...Οι Καυκάσιοι Βραζιλιάνοι είναι πιο πλούσιοι και είχαν λεφτά να ταξιδέψουν μέχρι την Ρωσία για να δουν τους αγώνες,ενώ οι μάυροι Βραζιλιάνοι είναι πιο φτωχοί και καταφεύγουν στο ποδόσφαιρο για να εξασφαλίσουν τον βιοπορισμό...Μετά έκανα αναλύσεις για τις κοινωνικές ανισότητες και τον φυλετικό διαχωρισμό και για το αν είναι στην φύση κάποιου να είναι φτωχός και αμόρφωτος ή αν αυτό καθορίζεται από τις καταβολές και τις συνθήκες στις οποίες μεγάλωσε...Και μετά θυμήθηκα την ταινία του Μπουνιουελ, Viridiana,όπου μια καλών προθέσεων φιλάνθρωπη γυναίκα βάζει μέσα στο αριστοκρατικό σπίτι του θείου της κάτι φτωχούς για να εξιλεωθεί από την αμαρτία της που ενέδωσε στις σεξουαλικές ενοχλήσεις του θείου της,και τελικά οι φτωχοί καταχρώνται την βοήθεια που τους προσφέρθηκε και κάνουν το σπίτι μπουρδέλο...Αυτές οι σκέψεις συνειρμικά με οδήγησαν στο ρητό ''Δώσε θάρρος στον χωριάτη να σ'ανέβει στο κρεββάτι''...και στο πόσο κούφια είναι η ιδεολογία περί ισότητας των ανθρώπων...
Οι άλλοι βλέπαν μπάλα και πίναν μπύρα και εγώ...έβλεπα μπάλα και έπινα μπύρα με τον δικό μου τρόπο.

Εντυπωσιακό!! Και γιατί πρέπει ν ανησυχείς για όλο αυτό??

αν αυτο δεν σε ενοχλει τοτε δεν ειναι προβλημα.......

Δεν ξέρω αν το θεώρω καλο η κακό, σίγουρα κατί σηνηθισμένο για την καθημερινότητα μου. Απλά έχει αρχίσει να με προβλήματιζει για το αν είναι " φυσιολογικό". Γυρισά σπίτι αρκετά κουρασμένη και μολίς είδα τις απαντήσεις στο ποστ, σηκώθηκα αρχισα να περπατό και δημιουργήσα συνομιλίες μαζί σας στο μυαλό μου με βασή τις απαντήσεις σας. Το πιο περίεργο είναι οτι το ζώ, ο ευατός μου πάντα ειναι " σε προταγωνηστικό ρόλο" και αμα είναι κατι στενάχωρω πονάω, αν είναι κατι έξυπνο νιώθω έξυπνη αν ειναι χαρούμενο νίωθω ευτυχησμένη. Αν δεν το κάνω νιώθω σαν να με πνήγουν αυτά που δεν λέω κατα καποιό τροπο.Καταλαβένω γιατι μπορεί να θεωριθεί κατι ομορφό , απλά κατα καπίο τρόπο δεν είναι και τόσο επιλογη. Ευχαρίστω τοσο πολύ για τις απαντήσεις σας , πρώτη φόρα το βγάζω απο μέσα μου, ευχαρίστω.

το εψαξα και δεν βρήκα κάτι για να καταλάβω σε τι αναφέρεσαι έχεις καποία πηγη? ευχαριστώ !!

το εψαξα και δεν βρήκα κάτι για να καταλάβω σε τι αναφέρεσαι έχεις καποία πηγη? ευχαριστώ !!

Quote:

---

Originally Posted by Yoco Choco

Ονομάζεται I have no clue how life works disorder(IHNCHLWD).

---

:) Ακριβώς. Ή όπως λέω από μέσα μου "τι σκατά θέλουν όλοι από εμένα" και μάλλον αυτό εννοώ. "Πως λειτουργεί αυτό το πράγμα;"

Quote:

---

Originally Posted by sofaki99

Καλησπέρα σας.
Απο πολλη μικρή ηλικία, επιδιόκω το να βρίσκομαι μονη μου αρκέτες στιγμές μέσα στην μέρα και να κανώ το εξής περπαταω μεσα σε ενα δωμάτιο συνεχεία πανω κατω (αρκέτες φορες για ώρες (1-2)) και φαντάζομαι διαφορες περιστάσης που μπορεί να συμβούν στην καθημερίνοτητα των ανθρώπων (απο μια κουβέντα με καπιον μεχρι και μια κηδεία τα παντά) , συνεχόμενα !σε ολες τις εκδόχες που μπορεί να συμβή κατι παντα περάτοντασ πανω κατω, αν μου ερθεί να σηκοθω και να αρχίσω να φαντάζομαι, και το κόψω για καπιο λόγο η δεν το κάνω, νιώθω πίεση. Αυτό σημβένει σίγουρα 10 χρόνια τώρα καθημέρινα. Δεν ξερω πως ονομάζεται αν ονομάζεται και σε πιο θέμα εμπιπτεί αλλα είπα για πρώτη φόρα να το μίραστω με κάπιον. Ευχαρίστω παρα πολυ

---

Και εγώ το κάνω αυτό και κάποιες φορές καταλήγει σε οργή και τότε σταματάω. Για να το αποφύγω κάνω καμιά βόλτα αλλά τις σκέψεις δεν μπορώ να τις αποφύγω. Εσένα οι σκέψεις σου φτάνουν και αρκετό χρονικό διάστημα παρακάτω, χρόνια ίσως ή μόνο "βλέπεις τις διάφορες εκδοχές στο παρόν;

Quote:

---

Originally Posted by sofaki99

Καλησπέρα σας.
Απο πολλη μικρή ηλικία, επιδιόκω το να βρίσκομαι μονη μου αρκέτες στιγμές μέσα στην μέρα και να κανώ το εξής περπαταω μεσα σε ενα δωμάτιο συνεχεία πανω κατω (αρκέτες φορες για ώρες (1-2)) και φαντάζομαι διαφορες περιστάσης που μπορεί να συμβούν στην καθημερίνοτητα των ανθρώπων (απο μια κουβέντα με καπιον μεχρι και μια κηδεία τα παντά) , συνεχόμενα !σε ολες τις εκδόχες που μπορεί να συμβή κατι παντα περάτοντασ πανω κατω, αν μου ερθεί να σηκοθω και να αρχίσω να φαντάζομαι, και το κόψω για καπιο λόγο η δεν το κάνω, νιώθω πίεση. Αυτό σημβένει σίγουρα 10 χρόνια τώρα καθημέρινα. Δεν ξερω πως ονομάζεται αν ονομάζεται και σε πιο θέμα εμπιπτεί αλλα είπα για πρώτη φόρα να το μίραστω με κάπιον. Ευχαρίστω παρα πολυ

---

Ονομάζεται μυθοπλασία. Σ' αρέσει να πλάθεις μύθους. Αν τους γράψεις κάπου, ίσως προκύψει κι ένα βιβλίο, και σίγουρα τότε θα εξασκήσεις το ταλέντο σου στο γράψιμο. Μήπως να το δοκίμαζες?? :))

Quote:

---

Originally Posted by Αργύρης85

Και εγώ το κάνω αυτό και κάποιες φορές καταλήγει σε οργή και τότε σταματάω. Για να το αποφύγω κάνω καμιά βόλτα αλλά τις σκέψεις δεν μπορώ να τις αποφύγω. Εσένα οι σκέψεις σου φτάνουν και αρκετό χρονικό διάστημα παρακάτω, χρόνια ίσως ή μόνο "βλέπεις τις διάφορες εκδοχές στο παρόν;

---

Καταλαβένω, οχι ακομα και αν σκεφτόμαι το παρελθ'ον ή το μέλλον το τοποθετώ στο σήμερα.

εσενα θα σε βοηθουσε το βιβλιο 'ή δυναμη του τωρα', διοτι οσο ναναι αυτο που εχεις σου ρουφαει καπως τη ζωη με το να ασχολεισαι με το ανυπαρτκτο μελλον και το παρελθον που εχει ηδη συμβει....αν μαθεις να ζεις στο τωρα σου η ζωη σου θα αλλαξει και θα σταματησεις να ασχολεισαι με ανουσια πραγματα, αλλα αντιθετα με πολυ πιο δημιουργικα

Και εγω το κανω αυτο..Ιστοριες και αναλυσεις ολοκληρες.Δεν το θεωρω κακο εφοσον δεν μπαινει τροχοπεδι σε αλλα πραγματα στην καθημερινοτητα σου.

Φαντασιωσική πραγματικότητα, μέσω των φαντασιώσεων εκδηλώνονται κάποια συναισθήματα, που είναι ώριμα να αντιμετωπιστούν και να εκφραστούν. Είναι θετικό που δεν τα απωθείς...
Αλλά τι εννοείς ότι δεν είναι επιλογή σου να το κάνεις αυτό; Νιώθεις υποχρεωμένη να το κάνεις; Καταναγκαστικά;

Quote:

---

Originally Posted by Yoco Choco

Ονομάζεται I have no clue how life works disorder(IHNCHLWD).

---

Χαχα
χαχαχαχχα

ωραίο αυτό!



Τώρα, στα του θέματος, και εμένα μου συμβαίνει συχνά. Ίσως είναι απλή ονειροπόληση.Βέβαια, κάποιες φορές οι συνειρμοί μπορεί να είναι ατέλειωτοι.Αυτό είναι που λέμε "overthinking"
Το overthinking μπορεί να είναι από απλές σκέψεις μέχρι να γίνει η "γέφυρα" για φαντασιώσεις που δυσκολεύουν τρομερά την καθημερινότητα κάποιου. Η διαταραχή προσοχής από δική μου εμπειρία είναι η πρώτη ένδειξη ότι
το overthinking εχει κερδίσει έδαφος.

Συνήθως, η σωματική άσκηση αποσυμπιέζει τον εαυτό, και αν αθλείσαι,θα δεις ότι αυτό μειώνεται σαν φαινόμενο ή ελαχιστοποιείται η εντασή του.
Αν δεν αθλείσαι, προσπάθησε να παρατηρείς το τι σκέφτεσαι. Όχι το περιεχόμενο τόσο,όσο το γεγονός ότι σκέφτεσαι. Η αυτοπαρατήρηση συνήθως κατευνάζει το overthinking.
Βέβαια, μην υπερπροσπαθήσεις γιατί η υπερπροσπάθεια συνήθως χειροτερεύει τα πράγματα, και οδηγεί σε παρατήρηση με επικρίσεις.