η αδερφη μου παρουσιαζει καποια συμπτωματα...

καλημερα παιδια,

ειμαι καινουργια στο forum, μπηκα σημερα πρωι πρωι. προκειται για τη αδερφη μου η οποια ζει με τους γονεις μου στην γερμανια και παρουσιαζει συμπτωματα σχιζοφρενειας το τελευταιο χρονικο διαστημα. πιο συγκεκριμενα ειχε μια εξαρση το καλοκαιρι οπου φοβοταν τα παντα, νομιζε οτι καποιοι μας ακουνε και γενικα ηταν σε αχημη ψυχολογικη κατασταση. το προβλημα ειναι οτι δεν παει στο ψυχολογο/ψυχιατρο. καναμε και τεστ ναρκωτικων γιατι τα ειχαμε χαμενα αλλα βγηκαν ολα αρνητικα. εν συνεχεια ηρεμησε μετα απο καμια εικοσαρια μερες και τωρα παλι εχει δεκα μερες που ομως παρουσιαζει αλλη συμπεριφορα. δηλ. δεν επικοινωνει με το περιβαλλον. ειναι αφηρημενη τελειως, δεν μας κοιταει ουτε απανατει, το βλεμα της ειανι απλανες, γελαει μονη της ξαφνικα,και γενικοτερα μοιαζει να νομιζει οτι επικοινωνει με καποιους που εμεις δεν βλεπουμε. το χειροτετο ειναι, και αυτη ειναι και η ερωτηση μου, οτι δεν πιστευει οτι εχει καποιο προβλημα και δεν παει με τιποτε στον ψυχιατρο. φωναζει, γινεται επιθετικη και μετα απλα μας αγνοει. μηπως μπορειτε να ου πειτε ενα τροπο να την πεισουμε? μας ειπαν οτι αν θεωρουμε οτι θα κανει κακο στον εαυτο της πρεπει να καλεσουμε να ρθουνε να την παρουν. αλλα εμεις που να το καταλαβουμε αυτο εγκαιρως? μηπως μπορω να της δωσω καποια φαρμακα π.χ. ηρεμιστικα για να συνεργαστει και να την παμε σε καποιο ειδικο?
μιλησα με μια ψυχιατρο και μου ειπε οτι πιθανον να παιρνει \"εντολες\" απο αυτες τις φωνες που θεωρει πραγματικες με αποτελεσμα αν της πουν οτι πρεπει π.χ. να πεσει μπροστα σε ενα αυτοκινητο αυθτη θα το κανει...

συγγμωνη αν σας κουρασα αλλα ειμαι πραγματικα πολυ μπερδεμενη...

Eleisou γειά σου!Επειδή και εγώ αντιμετωπίζω συμπτώματα ψύχωσης και στο παρελθόν άκουγα φωνές που με διέταζαν να κάνω πράγματα,πράγματα παράλογα,θα σε συμβούλευα να την πάτε σε ένα ψυχίατρο όσο το δυνατόν πιο γρήγορα προτού προχώρήσει η κατάσταση αυτή!Οσο πιο γρήγορα τόσο το καλύτερο!Σας εύχομαι καλή δύναμη και καλό κουράγιο και σύντομα η αδερφούλα σου να γίνει καλά!φιλικά Κitty

ναι το καταλαβαινω αυτο αλλα το προβλημα ειναι οτι δεν ερχεται οικειοθελως και δεν μπορουμε να την πεισουμε με τιποτα. τι μπορω να κανω? εσυ το καταλαβες και πηγες με την θεληση σου?

Quote:

---

Originally posted by eleisou
ναι το καταλαβαινω αυτο αλλα το προβλημα ειναι οτι δεν ερχεται οικειοθελως και δεν μπορουμε να την πεισουμε με τιποτα. τι μπορω να κανω? εσυ το καταλαβες και πηγες με την θεληση σου?

---

Σίγουρα είναι μια κατάσταση που χρειάζεται την επέμβαση γιατρού ...και πρέπει να βρείτε έναν τρόπο να την πάτε.ʼν μάλιστα δώσει ενδείξεις οτι γίνεται επικίνδυνη για τον εαυτό της ή για τους άλλους τότε ακόμα και παρά την θέληση της πρέπει να πάει σε κάποιο ειδικό κέντρο για να μην της συμβεί κάτι το χειρότερο.Συνήθως τα άτομα που βρίσκονται σε τέτοια κατάσταση δεν πηγαίνουν στον γιατρό...μιας και δεν μπορούν να καταλάβουν οτι αντιμετωπίζουν κάποιο πρόβλημα.
Αυτό που μπορείτε να κάνετε (μέχρι να πάει στον ειδικό)...είναι ακριβώς το ίδιο...να πάτε με τα νερά της δείχνοντας ακόμα και ενδιαφέρον για το τι της υπαγορεύουν οι φωνές που ακούει.Προσπαθήστε να την κάνετε να καταλάβει οτι την πιστεύετε και ότι δεν την θεωρείτε σαν κάτι το περίεργο.Μπορείτε να παρουσιάσετε τον ιατρό σαν έναν κύριο που επίσης ακούει συνεχώς πολλές φωνές μέσα του και ξέρει να ξεχωρίζει ποιές απο αυτές θέλουν το καλό του και ποιές όχι.ʼν σας φέρνει αντίσταση για το ενδεχόμενο της επίσκεψης...καθησυχάστε την λέγοντας της ότι δεν έχει να φοβηθεί και τίποτα αφού δεν θα πάει μόνη της αλλά συντροφιά με τις φωνές της ...που θα την ενημερώσουν αν αυτός ο άνθρωπος είναι καλός ή κακός.

Η αλήθεια είναι οτι πολλοί άνθρωποι με σχιζοφρένεια κατάφεραν να κάνουν πολλά πράγματα και εκτός απο την ιατρική βοήθεια πολύ σπουδαίο ρόλο παίζει και η στήριξη που θα δεχτούν απ το περιβάλλον τους.Χαρακτηριστική περίπτωση είναι αυτή του μαθηματικού ΤΖΩΝ ΝΑΣ (παίχτηκε η ταινία πριν 3 χρόνια με τον Ράσελ Κρόου και με τίτλο \"ΕΝΑΣ ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ\" )που χάρη στην στήριξη του περιβάλλοντος του και δικές του προσπάθεις κατάφερε να τιθασεύσει τις φωνούλες αυτές και φυσικά να διαπρέψει κιόλας.Η αδερφή σου εξακολουθεί να είναι έξυπνη και να έχει κριτική ικανότητα....όπως συμβαίνει με όλους μας ότν αποκοιμώμαστε.Απλώς και στις δυο περιπτώσεις το μυαλό μας...προβάλει έντονα τις εσωτερικές μας αναστατώσεις σε μορφή ενός άλλου κόσμου και μπορεί να μας πείθει οτι ο κόσμος αυτός είναι πραγματικός (εμάς στα όνειρα μας...την αδερφή σου υπο μορφή εσωετρικής φωνής και όταν είναι ξυπνητή).Όπως λοιπόν όταν κοιμάται κάποιος..και βλέπει έναν εφιάλτη που τον κάνει να φωνάζει και να στριφογυρίζει...εμείς πάμε διακριτικά κοντά του και τον σκουντάμε να ξυπνήσει...έτσι διακριτικά ο γιατρός κι εσείς θα σκουντίστε διακριτικά την αδερφή σου μέχρι να αφυπνιστεί απο αυτό που το μυαλό της την πείθει οτι είναι πραγματικότητα.

ΌΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ...το εύχομαι και το πιστεύω...

Καταλαβαίνω ποσο φοβίζει μια οικογένεια ο εγκλησμός ενός αγαπημένου προσώπου σε κλινική. Πρέπει να πάτε πρώτα να ελέγξετε την κλινική, να πάρετε πληροφορίες , να δειτε πως συμπεριφέρονται στους ασθενείς.

Δεν ξέρω πως ειναι τα πράγματα στη Γερμανία σε αυτόν τον τομέα, εύχομαι να είναι καλύτερα από εδώ.

Ομως νομιζω ότι πρέπει να την πάτε αμέσως σε κλινική. Σε αυτές τις περιπτώσεις ποτε δεν ξέρεις την επόμενη αντίδρασή τους..

Και η σχιζοφρένεια είναι θεραπέυσιμη, μην ανησυχείς. Ειναι ενα δυσκολο λουκι για όλους σας αλλά με την αγαπη και την υπσοτηριξη σας γρηγορα θα την φέρεται στον πραγματικό κόσμο.

Καλή δύναμη!

σε ευχαριστω πααρα πολυ για τα καλα σου λογια και τη στηριξη που μου προσεφεραν. βεβαια αυτη τη στιγμη δεν παραδεχεται φωναχτα οτι ακουει αυτες τις φωνες. στο πρωτο επεισοδιο που ειχε το καλοκαιρι ελεγε οτι καποιοι την ακουν και νιωθει οτι την παρακολουθουν. τωρα εχει κλειστει εντελως στον εαυτο της, ειναι απομακρη και επιθετικη μαζι μας, αλλα καταλαβαινεις απο τις αντιδρασεις της οτι μαλλον με καποιον αλλον νομιζει οτι επικοινωνει. αφου πηγαινει στις φιλες τις και ενω αυτες συζητανε η αδερφη μου απεχει και ξαφνικα ξεσπαει σε γελια χωρις να εξηγει τιποτα. επισης το βλεμμα της ειναι πολυ απλανες και οταν μας κοιταει μας διαπερναει απλα και τις περισσοτερες φορες κοιταει αλλου. θελει γενικοτερα να ειναι συνεχεια μονη, πηγαινει στην λιμνη και καθεται ωρες ατελειωτες.
αλλα ρητα δεν ανεφερε οτι ακουει φωνες σε αυτο το σταδιο απλα ολα δειχουν αυτο. τελως παντω θα προσπαθησουμε με αυτην τη οδο που μου ειπες και συ (αυριο θα ρθει σπιτι μας μια ψυχιατρος). απλα ειμαι τοσο μπερδεμενη δεν μπορω να καταλαβω πως προηλθε αυτο....και τωρα τι θα γινει? θα πρεπει να παιρνει φαρμακα μια ζωη?

Οχι καλη μου, δεν είναι απαραίτητο να παίρνει φάρμακα μια ζωη, ούτε ότι θα είναι έτσι σε όλη της τη ζωή. Μια κακιά στιγμή είναι, θα περάσει..

Ξέρω ότι στη Γερμανία είναι πολυ ανεπτυγμένη η ομοιοπαθητική . Θέλω να σου προτείνω να ζητήσεις απο τη γιατρό να σας ενημερώσει και για τις δυνατότητες της ομοιοπαθητικής. Από όσα ξέρω οι γιατροί στην Γερμανία όπως και στο Βέλγιο άσκούν ταυτόχρονα και τις δυο ϊατρικές και επιλέγει ο ασθενής ποια απο τις δυο θέλει.

Οχι καλη μου, δεν είναι απαραίτητο να παίρνει φάρμακα μια ζωη, ούτε ότι θα είναι έτσι σε όλη της τη ζωή. Μια κακιά στιγμή είναι, θα περάσει..

Ξέρω ότι στη Γερμανία είναι πολυ ανεπτυγμένη η ομοιοπαθητική . Θέλω να σου προτείνω να ζητήσεις απο τη γιατρό να σας ενημερώσει και για τις δυνατότητες της ομοιοπαθητικής. Από όσα ξέρω οι γιατροί στην Γερμανία όπως και στο Βέλγιο άσκούν ταυτόχρονα και τις δυο ϊατρικές και επιλέγει ο ασθενής ποια απο τις δυο θέλει.

Quote:

---

Originally posted by LOGOPSYXOS

Σίγουρα είναι μια κατάσταση που χρειάζεται την επέμβαση γιατρού ...και πρέπει να βρείτε έναν τρόπο να την πάτε.ʼν μάλιστα δώσει ενδείξεις οτι γίνεται επικίνδυνη για τον εαυτό της ή για τους άλλους τότε ακόμα και παρά την θέληση της πρέπει να πάει σε κάποιο ειδικό κέντρο για να μην της συμβεί κάτι το χειρότερο.Συνήθως τα άτομα που βρίσκονται σε τέτοια κατάσταση δεν πηγαίνουν στον γιατρό...μιας και δεν μπορούν να καταλάβουν οτι αντιμετωπίζουν κάποιο πρόβλημα.
Αυτό που μπορείτε να κάνετε (μέχρι να πάει στον ειδικό)...είναι ακριβώς το ίδιο...να πάτε με τα νερά της δείχνοντας ακόμα και ενδιαφέρον για το τι της υπαγορεύουν οι φωνές που ακούει.Προσπαθήστε να την κάνετε να καταλάβει οτι την πιστεύετε και ότι δεν την θεωρείτε σαν κάτι το περίεργο.Μπορείτε να παρουσιάσετε τον ιατρό σαν έναν κύριο που επίσης ακούει συνεχώς πολλές φωνές μέσα του και ξέρει να ξεχωρίζει ποιές απο αυτές θέλουν το καλό του και ποιές όχι.ʼν σας φέρνει αντίσταση για το ενδεχόμενο της επίσκεψης...καθησυχάστε την λέγοντας της ότι δεν έχει να φοβηθεί και τίποτα αφού δεν θα πάει μόνη της αλλά συντροφιά με τις φωνές της ...που θα την ενημερώσουν αν αυτός ο άνθρωπος είναι καλός ή κακός.

---

eleisou,
τα παραπάνω λόγια του LOGOPSYXOY είναι πολύ σημαντικά και με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνο. Στη φάση που βρίσκεται η αδελφή σου, δεν έχει επίγνωση της ασθένειας της, οπότε, κάθε προσπάθεια από το περιβάλλον της που έχει ως στόχο να την πείσει να απευθυνθεί σε ψυχιάτρο, πέφτει στο κενό.
Επιπλέον, αυτές οι προσπάθειες την κάνουν να αισθάνεται μόνη, να αισθάνεται ότι οι άνθρωποι της δε τη καταλαβαίνουν, ότι τη θεωρούν άρρωστη, τρελή. Έτσι, χάνει την εμπιστοσύνη της προς αυτούς και το τελικό αποτέλεσμα είναι η βέβαιη άρνηση της να απευθυνθεί σε ψυχίατρο.

Χρειάζεται υπομονή και υποστηρικτική στάση.
Καλή δύναμη, εύχομαι όλα να πάνε καλά, παρά τις μέχρι τώρα δυσκολίες.

ΥΓ. Μπλάκροουζ, νομίζω ότι η πρόταση για ομοιοπαθητική είναι άστοχη, μιας και δεν υπάρχουν έρευνες που να επιβεβαιώνουν ότι η ομοιοπαθητική είναι ουσιαστικά και σε βάθος χρόνου θεραπευτική στις ψυχώσεις. Καταλαβαίνω την επιθυμία σου να βροντοφωνάξεις για την ομοιοπαθητική και τα οφέλη της μιας και έχεις βοηθηθεί από αυτή, ωστόσο το να έχω εγώ θεραπεύσει τις κρίσεις πανικού με μια μέθοδο, καθόλου δε σημαίνει πως αυτή η μέθοδος είναι η αρμόζουσα θεραπεία για κάποιον άλλο που μάλιστα πάσχει από ΕΝΤΕΛΩΣ διαφορετική διαταραχή.
Εάν θέλεις, ανοίγουμε ένα καινούριο τόπικ για να συζητήσουμε τα οφέλη και τα προβλήματα της ομοιοπαθητικής αλλά και άλλων εναλλακτικών θεραπειών.

Ζητώ συγνώμη για το οφ τόπικ στο παρόν θέμα.

Quote:

---

Originally posted by eleisou
σε ευχαριστω πααρα πολυ για τα καλα σου λογια και τη στηριξη που μου προσεφεραν. βεβαια αυτη τη στιγμη δεν παραδεχεται φωναχτα οτι ακουει αυτες τις φωνες. στο πρωτο επεισοδιο που ειχε το καλοκαιρι ελεγε οτι καποιοι την ακουν και νιωθει οτι την παρακολουθουν. τωρα εχει κλειστει εντελως στον εαυτο της, ειναι απομακρη και επιθετικη μαζι μας, αλλα καταλαβαινεις απο τις αντιδρασεις της οτι μαλλον με καποιον αλλον νομιζει οτι επικοινωνει. αφου πηγαινει στις φιλες τις και ενω αυτες συζητανε η αδερφη μου απεχει και ξαφνικα ξεσπαει σε γελια χωρις να εξηγει τιποτα. επισης το βλεμμα της ειναι πολυ απλανες και οταν μας κοιταει μας διαπερναει απλα και τις περισσοτερες φορες κοιταει αλλου. θελει γενικοτερα να ειναι συνεχεια μονη, πηγαινει στην λιμνη και καθεται ωρες ατελειωτες.
αλλα ρητα δεν ανεφερε οτι ακουει φωνες σε αυτο το σταδιο απλα ολα δειχουν αυτο. τελως παντω θα προσπαθησουμε με αυτην τη οδο που μου ειπες και συ (αυριο θα ρθει σπιτι μας μια ψυχιατρος). απλα ειμαι τοσο μπερδεμενη δεν μπορω να καταλαβω πως προηλθε αυτο....και τωρα τι θα γινει? θα πρεπει να παιρνει φαρμακα μια ζωη?

---

Νομίζω οτι το ζητούμενο δεν είναι ποια ακριβώς θα είναι η μορφή της θεραπείας της ..όσο το να βρεί η κοπέλα της γιατρειά της.Το σίγουρο είναι οτι τα φάρμακα ελατώνουν αυτές τις κρίσεις ψευδαισθήσεων και για κάποιο χρονικό διάστημα θα πρέπει να είναι πολύ συνεπής με τη θεραπευτική της αγωγή.Το αντίτιμο βέβαια θα είναι η προσαρμογή της στη ζωή και η εξέλιξη της και νομίζω οτι αυτό θα θέλατε όλοι όσοι την αγαπάτε περισσότερο.Όταν η ίδια θα αρχίσει να πατάει πιο γερά στα πόδια της...σίγουρα θα βρεί και μια διέξοδο απ\'την κατάσταση αυτή.Τώρα όμως αυτό που προέχει είναι να πατήσει γερά στα πόδια της...και αυτό θα το καταφέρει μόνο χάρη στον γιατρό και σε εσάς.

Θα σου δώσω άλλη μια εικόνα της κατάστασης αυτής για να προσεγγίσεις λίγο καλύτερα την αδερφή σου (στην επικοινωνία σας).Σίγουρα θα έχεις πάει κινηματογράφο...και θα έχεις συλλάβει τον εαυτό σου...κάποιες στιγμές να συγκινείται ή και να κλαίει με την εξέλιξη του έργου (και με την αντίστοιχη μουσική υπόκρουση) ..όπως θα συνέβαινε αν το έργο αυτό ήταν μια πραγματική κατάσταση και οι ήρωες (ηθοποιοί) πραγματικοί άνθρωποι.Ωστόσο παρότι οτι ξέρεις ότι όλα αυτά είναι ψεύτικα...ότι τίποτα απο αυτά που βλέπεις δεν συμβαίνει εκείνη την ώρα....τελικά αντιδράς σαν να ήταν μια πραγματικότητα.Φαντάσου λοιπόν την αδερφή σου ...να κάθεται στην σκοτεινή αίθουσα του μυαλού της...και να παρακολουθεί την ταινία που της προβάλει ο εγκέφαλος της....γιατί κάτι ανάλογο της συμβαίνει.Μπορείς να μιλήσεις μαζί της για την υπόθεση του έργου....σαν να ήσουν μια τυφλή θεατής αυτής της ταινίας...Η ταινία είναι υπαρκτή....προβάλλεται,η αδερφή σου αντιδράει όπως θα αντιδρούσε αν η ταινία αυτή ήταν πραγματικότητα.....το μόνο που αλλάζει είναι οτι δεν έχει πάρει είδηση οτι αυτό που βλέπει είναι απλώς μια ταινία και όχι η πραγματικότητα.Σε αυτό θα την βοηθήσουν οι ειδικοί...εσείς μπορείτε να την κάνετε παρέα κατα την διάρκεια προβολής της ταινίας και στα διαλλείματα που θα πυκνώνουν και θα μεγαλώνουν κατα την πορεία της θεραπείας.

Αγαπητέ Νίκο,

θα παρατήρησες ότι προτείνω στην φίλη μας να ZΗΤΗΣΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ απο τον γιατρό τους και για την ομοιοπαθητική και να επιλέξουν την μέθοδο που θα ακολουθήσουν.

Τι ποιο \"δημοκρατικό\" από το να έχει ο ασθενής την δυνατότητα επιλογής , ή έστω το δικαίωμα στην ενημέρωση .

Στο Βελγιο που έζησα αρκετά χρόνια ακόμα και στα ιατρεία του ΙΚΑ σε ρωτούν ποια θεραπεία θέλεις να ακολουθήσεις.
Γιατί εδω νάναι μονόδρομος? :(

Αγαπητη Black Rose,
υπαρχουν ορισμενες διαταραχες που ευτυχως η δυστυχως ανηκουν στην κλασσικη ιατρικη -ψυχιατρικη οσον αφορα την αναζητηση θεραπειας. Επειδη κι εγω στο εξωτερικο ζω και δουλευω με ψυχωτικα ατομα οχι τοσο σε κλινικη αλλα νευροψυχολογικη βαση μπορω να σου πω με απολυτη σιγουρια πως οι ψυχωσεις δεν μπορουν να θεραπευτουν με εναλλακτικες θεραπειες. Ειναι εντελως αβασιμο αυτο. Δεν εχει να κανει με μονοδρομο η με την Ελλαδα. Καμια απολυτως σχεση. Και οσον αφορα το Βελγιο και τις Βρυξελλες συγκεκριμενα επειδη τυχαινει να εχω αρκετα μεγαλα διαστηματα εκει γνωριζω οτι στις ψυχωσεις ειναι γι αυτους μονοδρομος η ψυχοθεραπεια και η φαρμακοθεραπεια με πολυ καλα οργανωμενο συστημα περιθαλψης για την ψυχικη υγεια οπως και στο Λονδινο.
Τελος οσον αφορα την γνωμη καποιου ειδικου πανω στη θεραπεια που πρεπει να ακολουθηθει οταν γινει διαγνωση καποιας μορφης ψυχωσης δεν υπαρχει γιατρος ο οποιος να συστησει εναλλακτικες θεραπειες για την αντιμετωπιση των συμπτωματων ειτε σε προχωρημενο ειτε σε αρχικο σταδιο.

φιλικα
τεσσα

καλημερα σας,

τελικα αυτο το forum ειναι ανεκτιμητο...:-)
οπως σας ειπα και χθες σημερα θα συναντησει η μητερα μου μια ψυχιατρος Ελληνιδα που δουλευει στην ψυχιατρικη κλινικη της πολης μας. Χθες προσπαθησα δυο φορες στο τηλ. να μιλησω με την αδερφη μου και ενω κατα βαθος παντα χαιρεται οταν μιλαμε μαζι, κυριολεκτικα μου εκλεισε το τηλεφωνο στα μουτρα επειδη τσατιζονταν που την ρωτουσα καποια κοινοτυπα πραγματα, οπως π.χ. τι νεα τωρα τελευταια κλπ. Σημερα ημουν ετοιμη να ταξιδεψω και γω Γερμανια αλλα μου ειπαν καλυτερα να μην ανεβω ακομα, και αυτο γιατι φοβουνται οτι επειδη οι σχεσεις μας ηταν ανεκαθεν λιγο ανταγωνιστικες (εγω ειμαι μεγαλυτερη και παντα λειτουργουσα καπως σας υποδειγμα και αυτο την εκανε αντιδραστικη απενταντι μου) μηπως τελικα δεν καταφερω καποιο θετικο αποτελεσμα. οποτε θα περιμενω εδω ακομα μηπως εχουμε κατι νεωτερο.
οσον αφορα τις συμβουλες σας πιστευω οτι θα προσπαθησουμε να ακολουθησουμε καθε οδο αρκει να εχουμε καποια προοδο...η ψυχιατρος που μιλησα μου ειπε να αυτη οτι οπωσδηποτε πρεπει να παρει φαρμακευτικη αγωγη μιας και αν ακουει αυτες τις φωνες και κανει οτι της λενε, σε περιπτωση που της δωσουν εντολη να κανει οτιδηποτε, αυτη θα το πραξει κατα γραμμα. οπως ακομα και να της ελεγαν π.χ. \"εισαι η εκλεκτη, πανε στον ογδοο οροφο μιας ταρατσας και πεσε απο κει\" αυτη θα το κανει...
ειναι φοβερο παντως παιδια, μεχρι τωρα δεν συγκρουστηκαμε ποτε με τετοιου ειδους θεματα, αφηστε που ο πατερας μου κοντευει να τρελαθει, μιας και δεν καταλαβαινει τιποτα απο ολα αυτα...

Διάβασα την αντιπαράθεση απόψεων γύρω απ την ψυχιατρική προσέγγιση και εναλλακτική προσέγγιση της ψύχωσης...και σε γενικές γραμμές αυτό που θα έλεγα είναι όποια απ τις δυο πλευρές δώσει τη θεραπεία ο άνθρωπος που υποφέρει θα είναι εξίσουν ευγνώμων.Επειδή οι περιπτώσεις αυτές πολλές φορές δεν δίνουν μεγάλα χρονικά περιθώρια στην αντιμετώπιση τους (πχ οι φωνούλες που ακούει κάποιος άνθρωπος τον διατάζουν να πηδήξει απ το μπαλκόνι),χρειάζεται κάποιο μέσο που να δρά ταχύτητα και αναχαιτιστικά προς αυτήν την κατεύθυνση.Κι απ όσο ξέρω το μέσο αυτό...δυστυχώς ή ευτυχώς είναι η φαρμακοθεραπεία.Μπορεί το φάρμακο να μην σε θεραπεύει με την έννοια του να σε επαναφέρει στον πρώτερο σου βίο...αλλά αποτρέπει το ενδεχόμενο να μην υπάρξει συνέχεια στον βίο σου που είναι το σημαντικότερο πιστεύω.

Για όλες όμως τις καταστάσεις...όχι μόνο ψυχικές αλλά και σωματικές...πιστεύω οτι θα πρέπει να είμαστε ανοικτοί στο ποιός και τι τελικά θα μας θεραπεύσει.Εκτός απ το φάρμακο,εκτός απ την σχολή του ψυχοθεραπευτή....πολύ σπουδαίο ρόλο (και στις σωματικές νόσους) παίζει και η θεραπευτική σχέση....Και καμμιά φορά συμβαίνει και το εξής παράδοξο...μπορεί το άτομο να βρεί την τελική θεραπεία του όχι μόνο απο κάποιον όχι που ξέρει να χειρίζεται άριστα τα φάρμακα ή τα θεωρητικά μοντέλα θεραπείας....αλλά απο κάποιον που ξέρει να αξιοποιεί την θεραπευτική σχέση καλύτερα.

eleisou εγώ πήγα οικειοθελώς σε γιατρό γιατί μου λέγανε πως κάτι δεν πάει καλά!στην αρχή δυστυχώς δεν καταλάβαινα ότι έχω πρόβλημα και ενώ μου είχε περάσει από το μυαλό να πάω στην πορεία όσο προχωρούσε η ασθένεια το ξέχασα και νόμιζα πως το ότι είχα χάσει την πίστη μου στον θεό έφταιγε!αυτό το συμπέρασμα το είχα βγάλει εγώ με τις φωνές που ακουγα!μιλάμε μόνο για φωνές όχι για οπτικές ψευδαισθήσεις που μπορεί να έχει η αδερφή σου,οι οποίες φωνές μου δημιουργούσαν απεριόριστο άγχος,ταχυπαλμία, δεν μπορούσα να πάρω αναπνοή και γενικά μια ατελείωτη δυσφορία! τώρα έχω την αίσθηση συναισθηματικού κενού και απάθειας για οτιδήποτε συμβαίνει γύρω μου πράγμα πολύ κακό πιστευω καθώς μιλάμε για μείωση των συναισθηματικών ικανοτήτων!πρέπει να προσέξετε πάντως! ξανά σας ευχομαι καλή δύναμη και καλό κουράγιο! φιλικά Κitty!

Quote:

---

Originally posted by kitty
eleisou εγώ πήγα οικειοθελώς σε γιατρό γιατί μου λέγανε πως κάτι δεν πάει καλά!στην αρχή δυστυχώς δεν καταλάβαινα ότι έχω πρόβλημα και ενώ μου είχε περάσει από το μυαλό να πάω στην πορεία όσο προχωρούσε η ασθένεια το ξέχασα και νόμιζα πως το ότι είχα χάσει την πίστη μου στον θεό έφταιγε!αυτό το συμπέρασμα το είχα βγάλει εγώ με τις φωνές που ακουγα!μιλάμε μόνο για φωνές όχι για οπτικές ψευδαισθήσεις που μπορεί να έχει η αδερφή σου,οι οποίες φωνές μου δημιουργούσαν απεριόριστο άγχος,ταχυπαλμία, δεν μπορούσα να πάρω αναπνοή και γενικά μια ατελείωτη δυσφορία! τώρα έχω την αίσθηση συναισθηματικού κενού και απάθειας για οτιδήποτε συμβαίνει γύρω μου πράγμα πολύ κακό πιστευω καθώς μιλάμε για μείωση των συναισθηματικών ικανοτήτων!πρέπει να προσέξετε πάντως! ξανά σας ευχομαι καλή δύναμη και καλό κουράγιο! φιλικά Κitty!

---

Kitty...σίγουρα τα πράγματα θα βελτιωθούν κι άλλο...και συγκριτικά με τα πρώτα βήματα που κάνει η αδερφή της eleisou ...εσύ έχεις ήδη καταφέρει ένα πολύ σπουδαίο πράγμα...να έχεις επίγνωση της κατάστασης σου.Δεν κάθεσαι δηλαδή να απορροφηθείς μόνο απ την ταινία που προβάλει το μυαλό σου...αλλά γνωρίζεις οτι παρακολουθείς μια ταινία κι αυτό είναι ένα σημαντικό άλμα στην κατάσταση αυτή, επίτρεψε μου να σου πώ μπράβο.
Σίγουρα συνεχίζοντας την θεραπεία ..θα κάνεις και άλλα βήματα μπροστά και θα φωτίζεις ακόμα περισσότερα σημεία του δρόμου που ανοίγεται σε ανθρώπους σαν την αδερφή της eleisou και την οικογένεια της .Επίσης μην βιαστείς να μιλήσεις για μείωση συναισθηματικών ικανοτήτων...τη στιγμή που έχεις την αίσθηση του συναισθηματικού κενού (άρα οτι κάτι σου λείπει στον συναισθηματικό σου κόσμο).Μπορείς να χαρακτηρίσεις αυτό που περνάς σαν συναισθηματική κόπωση...και δεν είναι και λίγο συναισθηματικό βάρος εδώ που τα λέμε ξαφνικά να τρομοκρατείσαι απ τις εσωτερικές φωνούλες και στην πορεία να διαπιστώνεις οτι αυτές οι φωνούλες είναι κομμάτια ασυνείδητων συλογισμών σου που παίρνουν απλώς ένα εσωτερικό μικρόφωνο και προσπαθούν να εκφραστούν σαν εσωτερικοί ήχοι.
Νομίζω οτι σε όποιον συμβαίνει ή θα συνέβαινε κάτι τέτοιο......λογικό θα ήταν να κουραστεί συναισθηματικά και μέσω μιας φαινομενικής απάθειας να προσπαθεί να ανακτίσει τις συναισθηματικές του δυνάμεις.Πιστεύω οτι βγαίνοντας απ αυτήν την εμπειρία θα είσαι συναισθηματικά πολύ πιο δυνατή απο πολλούς που δεν έχουν ανάλογη εμπειρία.....γι αυτό και πρέπει να συνεχίσεις την πορεία σου....γιατί χρειαζόμαστε τους προπονημένους συναισθηματικά αθλητές.
Καλή συνέχεια λοιπόν...

Logopsyxe σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια!Ειλικρινά είχα καιρό να ακούσω λόγια για να πάρω δύναμη και κουράγιο!Τα λογια σου με άγγιξαν και μακάρι να γίνουν όλα όπως τα λες!Σ\'ευχαριστώ και πάλι απο τα βάθη της καρδιας μου και ευχομαι η αδερφή της Εleisou να αναρρώσει και να επιστρεψει γρήγορα πίσω!Ο θεός είναι μεγάλος και βλέπει τα πάντα και τους πάντες που προσπαθούν τόσο πολύ καθε μέρα που περνάει!Ευχομαι ο καθε ενας απο εδω μέσα να γίνει αληθινά καλά και να χαρεί επιτέλους την ζωή του!Μακάρι LOGOPSYXE να είσαι πάντα έτσι!είσαι πολύ πλούσιος στην ψυχή και αυτό μετραει!Σέυχαριστώ και πάλι ειλικρινά!

Quote:

---

Originally posted by kitty
Logopsyxe σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια!Ειλικρινά είχα καιρό να ακούσω λόγια για να πάρω δύναμη και κουράγιο!Τα λογια σου με άγγιξαν και μακάρι να γίνουν όλα όπως τα λες!Σ\'ευχαριστώ και πάλι απο τα βάθη της καρδιας μου και ευχομαι η αδερφή της Εleisou να αναρρώσει και να επιστρεψει γρήγορα πίσω!Ο θεός είναι μεγάλος και βλέπει τα πάντα και τους πάντες που προσπαθούν τόσο πολύ καθε μέρα που περνάει!Ευχομαι ο καθε ενας απο εδω μέσα να γίνει αληθινά καλά και να χαρεί επιτέλους την ζωή του!Μακάρι LOGOPSYXE να είσαι πάντα έτσι!είσαι πολύ πλούσιος στην ψυχή και αυτό μετραει!Σέυχαριστώ και πάλι ειλικρινά!

---

:)...άν οφείλεις ένα μεγάλο ευχαριστώ σε κάποιον...σίγουρα δεν είμαι εγώ αυτός...μιας και τα λόγια μου δεν έκαναν τίποτα άλλο απ το να αναπαράγουν την πρόοδο που σημείωσες .Το \"ευχαριστώ\" πηγαίνει στον εαυτό σου λοιπόν...και μαζί με αυτό και ένα μεγάλο μπράβο για τις απίστευτες δυνάμεις που κρύβει μέσα του.Εγώ με τη σειρά μου θα σε ευχαριστήσω για τον χαρακτηρισμό \"πλούσιος στην ψυχή \" που μου αποδίδεις ...και δεν ξέρω πόσο πραγματικά πλούσιος είμαι αλλά οφείλω να ομολογήσω οτι ο βασικός λόγος που μπαίνω εδώ είναι αυτός..να εμπλουτίσω την ψυχή μου ερχόμενος σε επαφή με τα διαμάντια που αφήνουνε όλοι οι εκλεκτοί συμφορουμίτες εδώ μέσα.Ο καθένας εδώ μιλάει για μια ιδιαίτερη εμπειρία του...που εύκολα δεν την ακούς σε άλλους χώρους κι αυτό καθιστά αυτά τα διαμάντια ακόμα πιο πολύτιμα.΄

Όλοι μας Kitty έχουμε ένα είδος εσωτερικού μικρόφωνου που καταγράφει εσωτερικού ήχους..άν για παράδειγμα κλείσεις τα αυτιά σου και προσπαθήσεις να μιλήσεις θα ακούσεις τη φωνή σου απο μέσα...ή αν έχεις λόξυγγα και πάλι κλείσεις τα αυτιά σου θα ακούσεις το λόξυγγα σου απο μέσα ή και το πως μασάς κτλ.Όλοι επίσης διαθέτουμε έναν ψυχισμό που μέσα του κρύβονται δομές που προσπαθούν να επιβάλουν την τάξη και δομές που είναι εντελώς ασύχαστες ..σαν σκανταλιάρικα μικρά παιδιά.Εεεε κάποιο ή κάποια απ τα σκανταλιάρικα μικρά παιδιά του ψυχισμού σου...παραήταν πονηρό...και απέκτησε πρόσβαση στο εσωτερικό σου μικρόφωνο και προσπάθησε να σε μπερδέψει...γιατί αυτή είναι η φύση του...να σπάει πλάκα μαζί σου.Όσο θα βλέπει οτι εσύ δεν του δίνεις σημασία και το αγνοείς...θα σταματήσει να σε \"πειράζει\" γιατί εδώ που τα λέμε δεν υπάρχει μεγαλύτερο σπάσιμο για κάποιον που πάει να κάνει φάρσα ..απ το να επιλέγει σαν \"θύμα\" του έναν άνθρωπο που δεν ψαρώνει εύκολα.Το σημαντικό είναι να καταλάβει κανείς οτι είναι \"θύμα\" φάρσας ,άν το καταλάβει μετά ο θύτης γίνεται θύμα...και η φάρσα έχει αποτύχει.Στην περίπτωση σου....η φάρσα των μικρών σου κατεργαρέων..απέτυχε μιας και τους πήρες πρέφα.Μπορεί να σε ζαλίσουν λίγο ακόμα με τη φλυαρία τους...αλλά όσο εσύ θα τους αγνοείς...τόσο θα τους κουράζεις και σύντομα θα πέσουν κάτω απ την κούραση.ΕΕΕΕΕ παιδιά είναι...σε σένα κάνανε αυτήν την φάρσα...σε κάποιον άλλον μπορεί να κάνουνε κάτι άλλο (να τον φοβερίζουν ή να του φέρνουν τίκ κτλ)...δεν είναι ανάγκη να τα συνεριζόμαστε..μέσα στη σκανταλιά τους έχουν κι αυτά τη χάρη τους.;)
Ακονιζουν τα αντανακλαστικά μας...και αποτελούν μια καλή αφορμή για να ανακαλύψουμε τι απίστευτες δυνάμεις κρύβουμε μέσα μας.Καλά να τα περνάς.

Δεν ξερω αν βοηθα αλλα μετα απο φωνες μεχρι και αποπειρα αυτοκτονιας (για να γραφω απετυχε!) σημερα εργαζομαι κανονικα εχω μια φυσιολογικη ζωη,εδω και 2 χρονια σχεδον,για αυτο μην χανεται την ελπιδα σας.(eleisou) αυτο που εχω να σου πω ειναι να κανετε οσο πιο γρηγορα γινεται να την πατε σε ψυχιατρο.
Αυτο που θαλω να πω στους υπολοιπους ειναι οτι \"τσακωνεστε\" σε λαθος post ας ανοιξουμε ενα αλλο για να συζητησουμε το θεμα:κλασσικη ιατρικη Vs εναλλακτικες θεραπειες. Η επιλογη στη συγκεκριμενη περιπτωση ειναι της οικογενειας αλλα νομιζω οτι το θεμα επιγει οποτε ας παρουν την πρωτη βοηθεια και μετα βλεπουν τι θα κανουν.
φιλικα Δημητρης.

καλησπερα σας και παλι,

τελικα τα πραγματα με τις θεραπειες αυτο του ειδους ειναι πιο πολυπλοκα απο οτι περιμεναμε. Δυστυχως ολοι μας λενε το ιδιο πραγμα. οτι δηλαδη αν δεν αποφασισει να παει η αδερφη μου με τη θεληση της στο γιατρο δεν γινεται τιποτα. Για να γινει εισαγωγη θα πρεπει να βρισκεται λενε σε σημειο να θελει να κανει κακο στον εαυτο της ή στους γυρω της. Αυτο δεν το καταλαβαινουμε, αν ειναι δυνατον να πρεπει να περιμενουμε μια τετοια στιγμη....και αν παει να κανει κακο στον εαυτο της που ξερεις που θα βρισκεται εκεινη τη στιγμη? σηκωνεται και φευγει απο το σπιτι χωρις να λεει που παει. σε καποιες στιγμες που προσπαθησαμε να την σταματησουμε αρχισε να φωναζει και απλα ανοιξε την πορτα και εφυγε. δεν παει μακρια απλα καθεται συνεχεια μποροστα στη λιμνη που εχουμε μπροστα στο σπιτι και ταιζει τα πουλια ή απλα καθεται με τις ωρες... το κακο ειναι οτι πηγαινει και βραδυ εκει οποτε μπορει να ειναι και επικυνδυνα.. φαρμακευτικη αγωγη δεν της χωριγουν με \"υπουλο\" τροπο. Λεγαμε μηπως της δωσουν καποια φαρμακα π.χ. μεσα στο φαγητο για να γινιε μια αρχη μκαι μετα παει απο μονη της στο γιατρο. αυτα μας ειπαν δεν γινονται.
Αρα τωρα μιλαμε οτι αυτοι οι ανθρωποι ειναι ερμεα της μοιρας του σε περιπτωση που δεν αντιλαμβανονται τι τους συμβανει??????

υ.γ. εχει τρεις μερες τωρα που ειναι πιο ηρεμη και γελαει παλι λιγο μαζι μας ή συζηταει καποιες φορες. αν την ρωτησεις κατι ομως που δεν θελει να απαντησει κανει πως δεν υπαρχεις...

Δεν ξέρω αν ειναι για καλό ή κακό αλλά έτσι ειναι τα πράγματα. Την ίδια ακριβώς κατάσταση αντιμετωπίζει και μια φιλικη μου οικογένεια. Η μάνα στους δρόμους σε τραγική κατάσταση αλλά σε φοβερή \"διάυγεια\" και κοινωνικότητα όταν μιλάει με γιατρούς. Ενα πράγμα απίστευτο!

Ελα όμως και στη πλευρά των γιατρών. Πως να χορηγήσουν με το ζόρι θεραπεία? Πως να εμπιστευτούν την οικογένεια ότι έτσι είναι τα πράγματα? Ξέρεις τι καταστάσεις αντιμετωπίζουν και αυτοί? Μηπως δεν υπαρχουν οικογένειες που για -οικονονομικούς κυρίως λόγους, μεγάλες κληρονομιές, πολλά χρήματα κλπ- κλεινουν συγγενείς τους στα ψυχιατρεία ή τους εχουν σε καταστολή για να διαχειρίζονται τα οικονομικά τους?

Θα πρέπει να ρωτήσετε κάποιον ψυχίατρο πως να \"πλησιάσετε\" την αδελφούλα σου , ποιός θα την πλησιάσει , να τον εμπιστευτεί ότι έιναι πράγματι άρρωστη και να αποφασίσει θεραπεία.

Τι έγινε τελικα Εleisou?Πήγατε την αδερφή σου σε γιατρό?Τι σας είπε? πάντως μην φοβαστε τιποτα θα επιστρεψει η αδερφουλα σου!το προλαβατε νωρις!απαντησε μου θελω να ξερω γιατι και εγω μια απο τα ιδια ειμαι και με ενδιαφερει πολυ!αυτα απο εμενα!φιλικα Kitty

καλημερα παιδια,

συγγνωμη που αργησα τοσο να απαντησω αλλα δυστυχως και οι καθημερινες αναγκες δουλεια κλπ δεν περιμενουν...παιδια τι να πω, δεν παει στον γιατρο με τιποτα! τωρα αλλαξε παλι το στιλ της και ειναι κλεισμενη μεσα στο δωματιο, δεν μιλαει σε κανεναν, δεν σηκωνει το τηλεφωνο (που παλια χτυπουσε και ασταματητα κανονιζε βολτες) ολη μερα ακουει μουσικη κλασσικη (ενω ακουγε μονο μαυρη μουσικη) και παιζει παζλ. βγαινει απο το δωματιο μονο για να φαει (και αυτο το εχει ελαττωσει) και οταν την ρωτας κατι δεν σου δινει σημασια. Την πηρα προχθες στο τηλ. και μιλουσα μονη μου...προσπαει να αποξενωθει απο παντου και απο ολους. Αφου του πατερα μου που την αποκαλεσε τις προαλλες \"κορη μου\" του ειπε \"δεν ανηκω σε κανεναν και τα \"μου\" κομμενα. Φεραμε και στο σπιτι ενα ψυχιατρο και μια ψυχολογο-κοινωνιολογο οι οποιοι την ειδαν για λιγο, δεν τους πολυμιλησε και ηταν και αντιδραστικη, και ειπαν οτι προφανως προκειται ειτε για την αρχη μιας ψυχωσης ειτε για καποια κριση ζωης. Δεν μπορουν και αυτοι να βγαλουν πορισμα και να κανουν διαγνωση αφου δεν συνεργαζεται....
οποτε δεν ξαναηρθαν απλα μας ειπαν οτι πρεπει η ιδια να θελησει, μεχρι τοτε υπομονη...τι να πω και εμεις κουραζομαστε καπου να της μιλαμε και να μας κοιταει σαν εξωγηινους αλλα προσπαθουμε να εχουμε συνεχεια στο νου μας οτι κατι δεν παει καλα και να περιμενουμε μεχρι να αλλαξει εστω λιγο διαθεση. δεν την πηγαινουμε κοντρα και γενικα μας κανει και οτι θελει αυτο το διαστημα. τι να πω, δυσκολα...

Μακάρι eleisou να μπορουσα να μιλήσω στην αδερφή σου και να της πω για την σοβαρότητα της δικής μου κατάστασης,αυτη η ασθένεια η ψύχωση,σε οδηγεί σε αποξένωση και στην έλλειψη επικοινωνίας,αφού να φανταστείς εγώ ζήτημα να μιλάω έστω 10λεπτά με τους γονείς μου κάθε μέρα!είναι πολύ δύσκολα δυστυχώς και για εσάς αλλα πιο πολύ για εκείνη!εγώ εχω φτάσει σε σημείο ας πούμε να μην νιώθω το παραμικρό συναίσθημα και η γιατρος μου επιμένει πως θα επανέλθω αλλα εγώ ολο πιο απελπισμένη γίνομαι!ειλικρινα προσεύχομαι μέρα νυχτα να με λυπηθει ο Μεγαλοδύναμος και να μου δώσει πίσω την ψυχούλα μου γεμάτη από συναισθήματα!πολύ δύσκολες καταστάσεις δυστυχώς!ελπίζω να πάρει η αδερφή σου χαμπάρι τις φωνούλες και να πάει σε γιατρό για να επανέλθει!Τι να σας πω υπομονή να κάνετε όπως όλοι μέσα στο forum και κουράγιο!θα δεις που η αδερφή σου θα αλλάξει!έτσι πρέπει να σκέφτεστε!

ναι, αλλα το θετικο με σενα ειναι οτι αντιλαμβανεσαι τι σου συμβαινει και μονο και μονο που το περιγραφεις ειναι ενα πολυ μεγαλο βημα νομιζω γιατι δινεις την ευκαιρια στον απεναντι σου να σε προσεγγισει. εγω παντως σε θαυμαζω που παρολη τη δυσκολια καταφερες και καταφερνεις να αποζητας τη θεραπεια και να ελπιζεις στο καλυτερο. ας ηταν και η αδερφη μου εστω και λιγο συνεργασιμη και ολη θα ειχαμε παλι ενα χαμογελο στα χειλη. θα ξεραμε απο που να ξεκινησουμε. ξερω οτι αυτη τη στιγμη ειναι μονη της στο σπιτι ( η μητερα μας ειναι για ψωνια και ο μπαμπας στη δουλεια) και τηλεφωνω επιμονα επιτηδες αλλα δεν το σηκωνει...
δεν ξερω εχω αρχισει να πιστευω οτι μπορει να εχει και καταθλιψη. που να ξερουμε και εμεις, εδω διαβασα οτι οι ψυχικες αρρωστιες ειναι πολυ δυσκολο να διαγνωστουν σωστα απο ειδικους, φαντασου τωρα που εμεις εδω κανουμε σεναρια...
εσυ απο την αρχη συνεργαστηκες ετσι με τους γυρω σου ή περασες μηπως και εσυ απο μια κατασταση απομονωσης?

Εleisou εγώ στην αρχή δεν ήξερα τι μου γινόταν!είχα ταχυκαρδιες,τρομερό αγχος και ήμουν γενικά με ένα συναίσθημα τρομερής αγωνίας,αφού σκεφτόμουνα να αυτοκτονήσω γιατί δεν αντεχα άλλο!δεν μπορούσα να ηρεμήσω με τις φωνές!δεν είχα πάει στον γιατρό απευθειας,περασαν 1μιση μηνας ετσι σε αυτη την κατασταση και μετα αφου με παροτρυνε το αγορι μου πηγα!δυστυχως πιστευω πως αν ειχα παει πιο νωρις τωρα θα ημουνα καλα!για το αν εχει καταθλιψη η αδερφη σου παιζει να εχει και αυτο,ξερω πως ψυχωση και καταθλιψη μπορουν να συνυπαρξουν αλλα δεν ειμαι και ειδικος για να σου πω σιγουρα!εσεις αν μπορειτε παντα με αγαπη δειξτε της πιο ειναι το καλο της και πως πρεπει να επισκεφθει εναν ειδικο!εγω δυστυχως μπορει να εχω επιγνωση αλλα δεν εχω την ιδια υποστηριξη απο την αδερφη μου οπως εσυ δειχνεις στην αδερφη σου!οι δικοι μου δεν θελουν να πιστεψουν πως εχω αρρωστησει και απελπιζομαι ολο και πιο πολυ!παντως οτι και να εχει η αδερφη σου η κατασταση αυτη χρειαζεται πολυ αγαπη κατανοηση και υπομονη!και εγω ειχα απομονωθει στην αρχη και πολλες φορες την ημερα με τα χαπια δεν θελω να κανω τιποτα αλλο εκτος απο το να κοιμαμαι,ειναι νομιζω φυσιολογικη η απομονωση καποιου ανθρωπου οταν εχει κατι παρομοιο με εμενα!σιγα σιγα θα την δειτε να θελει να επικοινωνησει και να καταλαβαινει πως κατι δεν παει καλα με την ψυχικη της υγεια!αχ τι να πω ξερεις ποσες φορες ειπα καλυτερα να εσπαγα το ποδι μου παρα να παθει κατι ο ψυχικος μου κοσμος?ειναι δυσκολα παντως και για εσας αλλα πιο πολυ για εκεινη γιατι τωρα της ηρθαν τα πανω κατω!και το χειροτερο ειναι πως μπορει να συμβει στον οποιοδηποτε ανα πασα στιγμη κατι τετοιο αν καταπιεστει τρομερα!αληθεια μηπως περασε καποια τραυματικη εμπειρια?γιατι εγω απο ερωτικη απογοητευση επαθα οτι επαθα,στην αρχη ειχα καταθλιψη και μετα μου εμφανιστηκαν οι φωνες!παντως πρεπει σιγα σιγα να βλεπει την διαφορα επανω της και θα καταλαβει τι πρεπει να γινει!ευχομαι ολα να σας πανε καλα eleisou και μην απελπιζεστε οπως εγω!στεναχωριεμαι διαρκως και ολο λεω ποτε θα γινω καλα!μακαρι να παρει χαμπαρι γρηγορα και να παει σε εναν γιατρο!