μπορει να εχει ξαναανεβει το θεμα
μπορειτε ειτε να μας πειτε πως νιωθετε με ενα τραγουδι
ειτε να μας βαλετε ενα τραγουδι και να μας αναλυσετε γιατι σας κανει νιωθετε ετσι
Printable View
μπορει να εχει ξαναανεβει το θεμα
μπορειτε ειτε να μας πειτε πως νιωθετε με ενα τραγουδι
ειτε να μας βαλετε ενα τραγουδι και να μας αναλυσετε γιατι σας κανει νιωθετε ετσι
Καλησπερα.
Περναω μια φαση στο διαστημα της καταθλιψης που βιωνω,οπου ολα τα κομματια μου προκαλουν θλιψη.Πριν κανα μηνα πολυ πιο εντονη θλιψη.Και αισθανομαι ταυτιση..οτι ολα τα τραγουδια (μονο σκυλαδικα δεν ακουω και με αηδιαζουν) σχετιζονται με ενα κομματι της ζωης μου...
Στην εντονη εκρηξη της καταθλιψης,τον Απριλιο, τραγουδουσα το" καφε της ξεγνοιασιας " απο Μαχαιριτσα και εκλαιγα...Ελεγα..κοιτα.."παλι α γεματη τσεπη.."Η ξεγνιασια φανταζε μιλια μακρια απο μενα.
Μετα ,παλι τον Απριλιο ,ακουγα το "πηρα κοκκινα γυαλια"..."κι ουτε ξερω πώσ να ζω ολυτε και πώσ ν αγαπω..τη ζωη μου επιβλεπω..".Αυτο ακομα με αντιπροσωπευει ...σφιγγομουν μεσα στο λεωφορειο και βουρκωνα πισω απο τα γυαλια ηλιου ..
Τωρα ,στο καταστημα που δουλευω παιζει ενασ ιντερνετικος σταθμος.Παλι σφιγγομαι οταν ακουω το "every breath you take" ή το "what if god was one of us"..
Επισης οταν ακουω ρεμπετικα ποναω
Τα τραγούδια προκαλούν έντονα συναισθήματα, εγώ είμαι του έντεχνου, μπαλάντες, ελαφρολαϊκά, ακόμα και κλασική μουσική! Έχω κλάψει με την λίμνη των κύκνων στα ντάουν μου!! Χαχα!
Εστάλη από Redmi 4X στο E-Psychology.gr Mobile App
Εδώ και μια εβδομάδα έχω στο replay το 'Numb' των Linkin Park. Τα λόγια είναι δυνατά και υπάρχει ένας μεγάλος παραλληλισμός με την καθημερινότητα μου. Συγκεκριμένα μου έχει καρφωθεί ένας στίχος στο μυαλό: "Every step that I take is another mistake to you". Αυτό το τραγούδι με κάνει και κλαίω κάθε φορά. Και το 'Never too Late' των Three Days Grace.
Απορώ πώς άνθρωποι διασκεδάζουν με χωρό και ποτά και τους φτιάχνεται κέφι με βαριά λαϊκά και τραγούδια με πόνο ή λυπητερό χαρακτήρα πχ Καζαντζίδης, Πουλόπουλος, Ξανθόπουλος.
Ενώ τα ίδια τραγούδια όταν τα ακούνε ευαίσθητοι, συναισθηματικοί άνθρωποι ή άτομα με κατάθλιψη, αρρωστάναι ή τρέχουν να φύγουν από το μέρος.
χαχα δεν ειχα κατσει να το σκεφτω καθως δεν τα πολυακουω αλλα εχεις δικιο,παντως εγω δυο τρια που ακουω απο πουλοπουλο και καζαντζιδη και απο ρεμπετικα που τα αγαπαω μια χαρα με πιανει η μελαγχολιαQuote:
Originally Posted by ioannis2
Εμενα η μουσικη , μονο η ξενη , μου φτιαχνει το κεφι ............ οχι Ελληνικα/λαικα , απαπαπα ........αυτη με ξενερωνει , ιδιως τα καψουροτραγουδα ( και Κιαμος , Ρενμος , Παριος , και το κακο συναπαντημα .....) ...... τα ρεμπετικα ειναι τα μονο ελληνικα που μπορω νακουσω .....
Μελαγχολια δεν με πιανει με τιποτα στον κοσμο .......
Παιδια...το χαμογελο της τζοκοντας...χατζηδακις..τι δισκος...τι κλαμα...
Μας το εβαζε ο πατερας μου στα ταξιδια..αν μπορουσα να κοψω τις φλεβες μου εκει θα το εκανα
Εχω χορεψει στη Λυρικη τα εργα:Καρυοθραυστης,Ωραια κοιμομενη και Δον Κιχωτης.Quote:
Originally Posted by andreas86
Σε νιωθω
Σαν τη ριανα την πινκ κλπ δεν εχει και ειναι βαθυστοχαστεσ
Εγω μιλαω μονοσ μου εδω μεσα και ειναι απαραιτητο
https://youtu.be/NpIkwevDuNE
υπαρχουν τραγουδια που μ κανουν κ κλαιω κ αλλα που μ ανεβαζουν, οπωσ αυτο εδω
https://www.youtube.com/watch?v=rNSPXI7wrTI
το γιατι...???..το λενε οι στιχοι
Το τραγουδι σ λεει οτι ολα εκει ειναι οτι σ αξιζει ξεστραβωσου και πηγαινε παρτο δε μ αρεσει γτ ειναι φτωχοσ ο τροποσ που το λεει προτιμω χιπ χοπ που σου λεει μια ολοκληρη ιστορια και αρ εν μπι γτ ειναι καυλερα μαυρικα και εχουν αισθητικη και σου λενε και την ιστορια ψαξου αμα θεσ κατι πιο βαθυ αλλα για να τα ακουσ αυυτα εισαι ακομα σε ροζ συνεφακι και κοιτα μην πεσεισ εγω ειμαι απο το δρομο και ακουω τον δρομο
Δεσ νοημα εικονεσ κλπ απο ελληνιδα οι ξενεσ ειναι ακομα καλυτερεσ
https://youtu.be/Rn8iWpst38s
Τι σ λεει αυτο
https://youtu.be/Znw72cXLiDw
https://www.youtube.com/watch?v=ScrQ6eaIvDcQuote:
Originally Posted by elis
Aυτό το κομμάτι με κάνει να νοιώθω νοσταλγικά...
Ήμουν 16 ετών όταν κυκλοφόρησε και θυμάμαι που το άκουγα στο repeat στο walkman..
Και τι δεν θά'δινα να πάθαινε μια διάλειψη η πραγματικότητα και ξαφνικά να βρισκόμουν στην στιγμή που το άκουγα στα ακουστικά και ονειροπολούσα μέσα στο αμάξι του πατέρα μου επιστρέφοντας σπίτι απ'την θάλασσα όταν ήμουν 16....Ήταν απ'τις στιγμές που λες στον εαυτό σου ''Να θυμηθώ το τώρα από το μέλλον σαν μια δυνατότητα να επιστρέψω''...Και να συνέχιζα την ζωή από εκεί, να μην επέστρεφα ποτέ....Σαν τα χρονικά check-points στα video games:)
https://www.youtube.com/watch?v=mMfxI3r_LyA
Αυτό το τραγούδι με κάνει να νιώθω απόγνωση, φόβο και θλίψη... Για κάποιον που δεν ξέρω αν υπάρχει ακόμα... Ούτε που ξέρω πόσες φορές το έχω ακούσει σήμερα...
Κι αυτό λόγω των στίχων του... "Δεν υπάρχει πια ζωή, δεν υπάρχει πια γέλιο, δεν υπάρχει πια τραγούδι...
Όταν κάποιος φεύγει, αυτός που μένει υποφέρει περισσότερο"...
https://www.youtube.com/watch?v=hu6yFOeZVDY
Άκουσα μετά από χρόνια το τραγούδι της Δέσποινας Βανδή. Το όνειρο έγινε εφιάλτης! Και άρχισα να κλαίω, τι συναίσθημα προκαλεί, ανεξήγητο!!
Εστάλη από Redmi 4X στο E-Psychology.gr Mobile App
Αμα ειναι της δεκαετιας του 80 , αισθανομαι μια χαρα , μαρεσουν τα ρυθμικα κομματια , οχι τα Ελληνικα .......μου φτιαχνουν την διαθεση , αλλα οχι παντα , αν επιμεινω ομως , την φτιαχνουν ...