Εχω καταθλιψη?

Απο τοτε που εκοψα τα cipralex εχω τα εξης συμτωματα.
Αγωνια,ναυτια,θλιψη χωρις λογο,ελειψη ορεξης για πολλα πραγματα π παλιοτερα μαρεσαν να τα κανω,θυμονω ευκολα,δεν εχω ορεξη για φαι,νιωθω απελπισια.Ευχομαι αν μην κρατησει πολυ αυτο το μαρτυριο!:(
Παρολα αυτα ομως πιεζω φοβερα τον εαυτο μου να κανω οτι και πρωτα.

μαρια καλως σε :)

Βλεπω απαντησανε πολοι

Μαρια γεια σου,

Αυτα που νιωθεις μαλλον θα πρεπει να τα συζητησεις και με καποιον ειδικο... μηπως φταει το οτι εκοψες το φαρμακο που επερνες...ψυχοθεραπεια περα απο τα φαρμακα κανεις?
Ισως να ειναι η αντιδραση του οργανισμου σου πολυ φυσιολογικη και να ειναι θεμα χρονου να περασουν αυτα τα συμπτωματα...ασε που το φθινοπωρο δεν βοηθαει...αλλα εσυ εισαι και σε ενα μερος που ακομη ειναι σχεδον καλοκαιρι

Μαρεσει πολυ ο χειμωνας δεν θα ελεγα οτι φταιει ο καιρος.Απλα εκοψα αποτομα τα αγχωλιτικα κλπ.Αλλα γιατι να εχω καταθλιψη?Απο διαταραχη πανικου βασανιζομαι τοσο καιρο οχι απο καταθλυψη.Ο γιατρος μ ειπε οτι μεχρι να δρασουν τα νεα αγχωλιτικα π μου εγραψε περιπου 20 μερες θα νιωθω ετσι αλλα εγω φοβαμαι μην μεινω για παντα με καταθλυψη.Ποτε δεν με ειχε πιασει τετιο πραγμα.

Απαλάξου απο κάθε ελπίδα, φτάσε στον πάτο...
Το να εισαι στον πατο και να ξερεις οτι τα πραγματα δεν προκειτε να γινουν χειροτερα ειναι μεγαλη παρηγορια!
Μην στηριζεις τις ελπιδες σου σε κανεναν ειδικο ή στους διπλα σου. Γουσταρε οτι ειναι να γουσταρεις για την παρτι σου.
Παρε μια ανωμαλη πρωτοβουλια, βγες εξω στη βροχη να γινεις μουσκεμα μιας και σ\'αρεσει χειμωνας.
Δωσε ρεσιταλ βλακιας στην τελικη! Αν δεν ξερεις πως, σου μιλαει ο διδακτωρ επιστημονικης βλακιας.

Υπαρχουν ενα σορο πραγματα να κανει κανεις πριν καταθεσει τα οπλα.
Δεν θελω να φανω ελπιδοφόρος, η ζωη απο μονη της ειναι σκατα. Και ειναι δεδομενο!
Αλλα αν ειναι αυτη σκατα και σου φερεται σκαρτα, κανε το ιδιο! Οφθαλμος εναντι οφθαλμου!

Αυτα τα σκορπια μου ρθαν στο μυαλο μολις διαβασα το ποστ σου. Και μην ανησυχεις αν δεν απανταει κανεις, και μενα γραμμενο με \'χουν... Αλλα δεν γ***εται? Ας ειναι!!!

Καλημερα Μαράκι!

Καλημερα και σενα.Ξερεις κατι?Δεν προκειτε να τα παρατησω ποτε θα παλεψω μεχρι τελικης πτωσης.Δεν μπορει καπια στιγμη θα φτιαξουν τα πραγματα.Ελπιζω.........και να μην φτιαξουν δεν θα βαλω την ουρα στα σκελια θα παλεψω!

Δεν περίμενα ν\'ακούσω τίποτα λιγότερο. =)

τα συμπτωματα της καταθλιψης ειναι τα εξης.
1)μεγαλη ελλατωση του ενδιαφεροντος σε ολες σχεδον τις δραστηριοτητες
2)καταθλιπτικη διαθεση το μεγαλυτερο μερος της ημερας
3)δυσκολια στον υπνο
4)διαταραχες στην ορεξη του φαγητου
5)απωλεια του ενδιαφεροντος για σεξ
6)απωλεια των δυναμεων κ της ενεργητικοτητας
7)αδυναμια σκεψης, συγκεντρωσης η μνημης
8)ιδεες ενοχης, αυτομορφης κ αναξιοτητας
9)ανησυχια κ απαισιοδοξια για το μελλον
10)ιδεες αυτοκτονιας
ελπιζω να σε βοηθησα εστω κ λιγο να καταλαβεις αν εχεις καταθλιψη....
εδω ειναι η ιστοσελιδα αν θες να τα δεις πιο αναλυτικα....http://web4health.info/gr/answers/bipolar-symp-depr.htm

μαρια είσαι ερωτευμένη? αν όχι προσπαθησε να το κάνεις, σε τετοιες περιπτωσεις βοηθαει πιστευω.

Maria sfurikse xaroumena mporeis... des ti fwteini pleura tis zwis. ase maria ki egw tis teleutaies meres den eimai polu kala. alla ksereis ti ekana? brika mia drastiriotita pou na me xalarwnei arxisa na ksanaftiaxnw kosmimata. apospatai i prosoxi mou kai den skeftomai arnitika. giati den kaneis ki esu kati tetoio mexri na peraseis to 20imero pou sou eipe o giatros????? grapsou gumnastirio px elpizw na perasei grigora auti i fasi giati eimai sigouri oti tha einai perastiki

Απλα απορω τι δουλεια εχει να με πιανει καταθλυψη εμενα που πασχω απο διααραχη πανικου?Οκ ειμαι δεν εχω και ιδιετερη καταθλιψη τωρα αλλα εχω καταλαβει οτι νιωθω μεγαλη μοναξια απο ερωτικο συντροφο .δεν ετυχε και κανενας να ενδιαφερθει λολ.

Γεια σας παιδια...

Βρηκα το φορουμ σας εντελως τυχαια, διαβασα καποια ποστ εδω και αποφασισα να γραφτω και να μοιραστω καποιες σκεψεις μου μαζι σας...
Απο ο,τι καταλαβα αρκετοι απο εσας εχουν παει για διαγνωση καποιας ψυχικης/ψυχολογικης διαταραχης, δεν ξερω πως να το πω, οποτε οποτε αναφερομαι σε κατι λαθος, παρακαλω να με διορθωνετε...

Προσωπικα, δεν εχω παει ποτε σε ψυχολογο και ποτε κανεις δε με παροτρυνε να παω, περα απο τη μητερα μου μια φορα πανω σε καυγα, κατι το οποιο θεωρω ανευ σημασιας, αλλα οποιος εχει τη μυγα μυγιαζεται.

Ειμαι 21 χρονων, φοιτητρια σε αλλη πολη.

Απο παρα πολυ μικρη ηλικια ημουν καπως μελαγχολικη, με την εννοια που θα εξηγησω ευθυς αμεσως. Ημουν παντοτε πιο ωριμη απο την ηλικια μου και, ακομα αν διασκεδαζα ως εναν βαθμο με τις εκαστοτε ασχολιες τις ηλικιας και της παρεας μου, παντοτε ενιωθα οτι υπηρχε ελλειψη επικοινωνιας αφενος και αφετερου ελλειψη ανθρωπων με τους οποιους θα μπορουσα να μοιραστω τα ενδιαφερονται μου, που απο μικρη ηλικια ηταν οι τεχνες, χωρις να εχω τετοια ερεθισματα στο οικογενειακο μου περιβαλλον, θελοντας να πω οτι ουτε και με τους γονεις μου δεν μπορουσα να τα μοιραστω. Παντοτε ενιωθα μελαγχολια για αυτο μου το κενο και παντοτε ηλπιζα στον ερχομο ενος καλυτερου μελλοντος. Το εριχνα μαλιστα και στο διαβασμα βιβλιων λογοτεχνιας και οχι μονο, ωστε αυτο το μελλον να με βρει καλυτερη και να με αγκαλιασει.

Στο πανεπιστημιο περασα, χωρις διαβασμα χαρη στα ιδιαιτερα που εκανα στην τριτη λυκειου, γιατι δεν μπορουσα να διαβασω λογω ψυχολογιας.

Τωρα, 1 χρονο πριν τελειωσω φυσιολογικα τις σπουδες μου, χρωσταω παρα πολλα μαθηματα, πιο πολλα απο αυτα που εχω περασει και δυσκολευομαι παρα πολυ να μπω σε ενα προγραμμα ωστε να εχω ενα ικανοποιητικο αποτελεσμα και να μη γινω αιωνια φοιτητρια. Δυσκολευομαι να συγκεντρωθω στο διαβασμα και κυριως δυσκολευομαι να ξεκινησω το διαβασμα καθε φορα. Επισης, οποτε δεν τα καταφερνω σε καποια εργασια η σε καποια εξεταση, κατηγορω τον εαυτο μου οτι δεν ειμαι αρκετα εξυπνη και οσο και να διαβασω, δε θα μπορεσω ποτε να εχω το αντιστοιχο αποτελεσμα, κι ας μην ειχα προσπαθησει αρκετα οταν \"απετυχα\".


Γενικοτερα στη ζωη μου, νιωθω αρκετα μονη, παρολο που οι γονεις μου ειναι κοντα μου ανα πασα στιγμη και παρολο που εχω εναν φιλο(αγορι που λεμε, οχι φιλο απλο) ο οποιος με νοιαζεται και με παροτρυνει συνεχως να κανω πραγματα που θα με βοηθησουν να εξελιχθω γενικοτερα. Εγω εκει, στασιμη σχεδον.

Δε βρισκω ενδιαφερον να βγαινω εξω, παρα μονο οτανειμαι σκασμενη και θελω να βγω, να τα πιω και να καταριεμαι τη μοιρα μου.

Δε βρισκω ενδιαφερον να μιλαω με αλλους ανθρωπους, για το λογο οτι νιωθω οτι κανεις δε με καταλαβαινει και κανεις δεν εχει το υποβαθρο να μου κινησει την προσοχη, οχι οτι εχω εν μερει αδικο, μιας και οι ηλικιες που συναναστρεφομαι εχουν αλλες προτεραιοτητες στη ζωη τους τωρα. Αλλα μου συμβαινει σε τοσο μεγαλο βαθμο που θα τον χαρακτηριζα αδικαιολογητο. Οχι οτι δε μιλαω με ανθρωπους, απλα δεν κανω παρεα με αυτους. Οταν τους συναντησω στο κυλικειο, θα πω καποιες κουβεντες να περασει η ωρα. Οταν τους δω στο δρομο θα τους χαιρετισω χαμογελαστα και θα ρωτησω με ενδιαφερον αν ειναι καλα. Αν ειναι, θα χαρω πραγματικα μαζι τους, μεχρι να το ξεχασω -γρηγορα. Αν δεν ειναι, θα ειμαι διατεθειμενη να τους βοηθησω. Αλλα μεχρι εκει. Μετα θα εξαφανιστω, γιατι πολυ απλα βαριεμαι και δε βρισκω νοημα σε τουτες τις συναναστροφες.

Τα βιβλια και η μουσικη ειναι τα μονα που με καταλαβαινουν, τα μονα με τα οποια μπορω ουσιαστικα να μοιραστω κατι.

Περα λοιπον απο το κενο επικοινωνιας που νιωθω, αλλο προβλημα ειναι η μεγαλη αναβλητικοτητα. Ειδικα αν θεωρω οτι οφειλω να κανω κατι, τοτε ειναι που το αναβαλλω ακομα πιο πολυ νιωθωντας οτι με πνιγει κιολας.

Ο φοβος της αποτυχιας, η ανασφαλεια, η ελλειψη αυτοπεποιθησης με εχουν προβληματισει πολυ επισης.

Εγραψε ο ντεντ λαβ σε ενα προηγουμενο ποστ αυτο:

τα συμπτωματα της καταθλιψης ειναι τα εξης.
1)μεγαλη ελλατωση του ενδιαφεροντος σε ολες σχεδον τις δραστηριοτητες
2)καταθλιπτικη διαθεση το μεγαλυτερο μερος της ημερας
3)δυσκολια στον υπνο
4)διαταραχες στην ορεξη του φαγητου
5)απωλεια του ενδιαφεροντος για σεξ
6)απωλεια των δυναμεων κ της ενεργητικοτητας
7)αδυναμια σκεψης, συγκεντρωσης η μνημης
8)ιδεες ενοχης, αυτομορφης κ αναξιοτητας
9)ανησυχια κ απαισιοδοξια για το μελλον
10)ιδεες αυτοκτονιας

Πιστευω πως εχω σιγουρα τα 1,2,6,7,8,9 .

Τι εχετε να μου πειτε? Καθε γνωμη ειναι ευπροσδεκτη.

Συγγνωμη αν σας κουρασα με ενα τετοιο μεγαλο ποστ, αλλα βρισκομαι σε μεγαλη συγχυση και ειναι ενα ζητημα που δε συζητιεται ευκολα.

Ευχαριστω εκ των προτερων.

Ενδεχομένως να μην έχεις λάβει απάντηση από κάποιον, γιατί δεν δημιούργησες καινούργιο θέμα, αλλά έγραψες το πρόβλημά σου στο θέμα κάποιου άλλου. Ξεκίνα λοιπόν ένα new topic και αντέγραψε το θέμα σου εκεί....σε καταλαβαίνω απόλυτα πάντως...κάπως έτσι νιώθω κι εγώ...ειδικά αυτό με την αναβλητικότητα, μ\'έχει κυριολεκτικά αρρωσήσει..περιμένω όμως να τα πούμε απο το κατάδικό σου θέμα....

http:psi-gr.tripod.com Το καλυτερο site που εχω βρει οπου μπορειτε να μετρησετε τη καταθλιψη και το αγχος σας και επισης να ενημερωθειτε για τις ψυχικες ασθενειες αλλα το κυριοτερο να ενημερωθειτε για τα ψυχοφαρμακα και τις παρενεργειες τους και πολλα αλλα.Θα σας αρεσει σιγουρα

να σε καλα σευχαρηστουμε

παρακαλω .Γιαυτο ειμαστε εδω για αλληλουποστηριξη.;)