Προσπαθω να με θυμηθω αλλα δυστυχως μονο ασχημες εικονες με κατακλυζουν. Για να εχετε μια εικονα ειμαι μια ψυχη εγκλωβισμενη μεσα σε ενα σωμα που πλεον δεν μου ανηκει. Θελω να τελειωσει εδω το μαρτυριο που βιωνω εδω και 3 χρονια μετα απο επισκεψεισ σε ψυχιατρουσ ψυχολογους φαρμακευτικη αγωγη αποπειρες αυτοκτονιας. Ζω επειδη πρεπει γιατι καποιοι αλλοι το αποφασισαν δεν ειναι ομως επιλογη μου. Δεν γραφω για να νιωσω συμπονοια ουτε για να χτυπησω καμπανακια απλα εχω αναγκη απο επικοινωνια μεθοδευω καιρο την πραξη μου δεν θελω να φυγω χωρις εξηγησεις ουτε ερωτηματικα θελω να γινει γνωστο στους δικους μου ποιο τελικα ειναι το προβλημα. Ο εγωισμος δεν αφηνει να δουμε καθαρα τα λαθη μας που ομως ειναι συνοδοιποροι μας και εχουν αποτελεσματα σαν πραξεις.
Εστάλη από iQ9719 στο E-Psychology.gr Mobile App