Sxesh apo apostash

Kalhspera paidia....
grafo proth fora sth selida kai thelo na moirasto mazi sas to provlima mou ...
Edo kai 2 xronia eimai me ena paidi ..eimaste polu kala ..entaksei exoun uparksei kai entaseis ,fusiologiko einai ..alla pera apo auto eimaste kai pername polu kala!
Malista ,sugkatoikoume kiolas ton 1.5 xrono .
Oi goneis mou leipoun sto eksoteriko gia douleia edo k mia 5etia ..sugkekrimena einai sthn ameriki...(pio makria den mporousan..)
ego edo ellada psaxno poso kairo gia douleia den vrisko...k an uparxei kapou einai yosa liga ta xrhmata pou den mporo na suntiritho monh mou! den thelo na me suntiroun pleon oute oi goneis mou oute to agori mou....kai skefthka psuxraima na tous akouso (tous goneis mou) kai na pao ameriki gia douleia.....
gia kapoia xronia....
me to agori kou eipame tha dokimasoume apo apostash giati den thelei kanenas apo tous duo mas na xorisoume....
tha erxetai autos gia kapoio kairo tha ksanafeugei ...ta kalokairia tha erxomai ego ellada....mexri na mazepso kapoia xrhmata douleuontas ekei kai na paro thn amerikaniki upikootita !upologizoume 3 xronia....xoria..
apo ekei p kathe mera hmastan mazi!
kata tin gnomi sas perno thn sosth apofash p dialego na ftiakso ligo to mellon mou? tha anteksei h sxesh thn apostash k as agapiomaste????

Γεια σου και καλώς όρισες.

Μην πάρεις τοις μετρητοίς και σαν θέσφατο ότι σου πει ο καθένας εδώ, απλά αξιολόγησέ τα μόνη σου.

Δεν είμαστε ικανοί να προβλέψουμε το μέλλον ή να το ελέγξουμε. Κανείς δεν είναι ικανός και όποιος σου λέει το αντίθετο σου λέει ψέματα. Δεν είναι σίγουρο τίποτα.

Για αμερικανική υπηκοότητα χρειάζεσαι παραπάνω από τρία χρόνια διαμονής. Εγώ θυμάμαι 5-8 χρόνια, ανάλογα με την περίπτωση. Έχω συγγενείς εκεί.

Είμαι της άποψης, ότι δεν είναι και τόσο εύκολο να συντηρηθεί η σχέση εξ αποστάσεως. Δημιουργείται γκρίνια, ζήλια, παρεξηγήσεις, αν δεν υπάρχει κοινή πλεύση και κατανόηση. Παράδειγμα: που ήσουν; γιατί δεν απαντάς; ποια ήταν αυτή;, και άλλα τέτοια.

Μπορείς να αντέξεις ένα χρόνο σε απόσταση. Παραπάνω είναι άθλος. Παλιότερα, οι γυναίκες περίμεναν καρτερικά τον άντρα τους που δούλευε στα καράβια, αλλά υπήρχαν τα παιδιά που λειτουργούσαν σαν "εγγύηση", το στεφάνι, η χρηματική εξάρτηση, κ.α.

Σήμερα, υπάρχει ηθική ελαστικότητα, ελεύθερες σχέσεις, πλουραλισμός στις επιλογές, χωριστά πορτοφόλια, χειραφέτηση, ανεξαρτησία, που όσο και αν μπορείς να δεις θετικά σε όλα αυτά που μόλις ανέφερα, γίνονται αρνητικά όταν θες να κάνεις σχέση από απόσταση.

Επίσης, δημιουργούνται εκατέρωθεν πειρασμοί, όσο και αν θες να είσαι πιστός.

καλησπερα.
εδω γραφουμε μονο ελληνικα. ειναι ορος λειτουργιας του φορουμ.

συμφωνω με τον απο πανω.
κανεις δεν μπορει να κανει προβλεψη, αλλα η αποσταση και ειδικα η τοσο μεγαλη αποσταση δημιουργει συνθηκες για απομακρυνση, για νεες γνωριμιες και για τους δυο σας, κλπ.
αλλα και εδω να μεινεις, δεν ξερεις αν θα ειστε μαζι σε 3 χρονια . ειστε πολυ νεοι, πολλα μπορουν να συμβουν σε 3 χρονια και να χωρισετε, και μπορει στο μεταξυ να εχεις χασει την ευκαιρια της ζωης σου αφηνοντας την αμερικη.

εχουν υπηκοοτητα οι γονεις σου;
δεν ειναι τοσο ευκολο πραγμα η υπηκοοτητα, ουτε το να δουλεψεις νομιμα. μονο σαν σπουδαστρια μπορεις να πας και να δουλευεις παρανομα, αν δεν εχεις καρτα

Βασικα μολισ πασ αμερικη θα ξετρελαθεισ με τα αμερικανακια αν μιλασ καλα αγγλικα

Ρίτσα, έχεις σπουδάσει κάτι; Το αγόρι σου θα το αποφασίσει να αφήσει την δουλειά του και να πάει Αμερική;

καταρχας ευχαριστω ολους για τις απαντησεις...
η μητερα μου ειναι αμερικανιδα και μου ειχαν πει οτι μπορω να παρω την υπηκοοτητα νωριτερα απο τα 5 χρονια...τωρα δεν ξερω αν οντως ισχυει αυτο .
εγω εχω πρασινη καρτα και μπορω να μεινω μονιμα κ ν δουλεψω κτλ κτλ....
το αγορι μου δεν σκεφτεται να ερθει εκει για μονιμα...ισως για αυτα τα 3 χρονια που θελω εγω να ερχεται για καποιο καιρο με esta και να ξαναφευγει....και αυτο γιατι εδω εχει την δουλεια του και την περιουσια του.ειναι αγροτης εχουν δικα τους χωραφια ...αρα ειναι αφεντικο του εαυτου του και δεν θελει να αλλαξει αυτο :/

εγω σπουδαζα στο τει αλλα τα εχω παρατησει εδω και καιρο γιατι δεν μου αρεσει η σχολη .κ απλως καθομαι ...ψαχνω για δουλεια δεν μπορω να βρω τιποτα ...και εκτος απο αυτο μου λειπουν πολυ και οι γονεις μου ...εδω περα ειμαι μονο με την οικογενεια του αγοριου μου ...πραγμα που εχει αρχισει και με κουραζει...
τον θελω και θελω να ναι στην ζωη μου αλλα ....δεν θελω να χασω καποια ευκαιρια ζωης

μα τι δουλεια ψαχνεις στην ελλαδα της κρισης, χωρις καθολου σπουδες;
μονο καθαριστρια μπορεις να γινεις, η σερβιτορα. αυτες δεν ειναι μονιμες δουλειες.
μονο αν σκεφτοσουν αμεσο γαμο και να κατσεις σπιτι να μεγαλωνεις τα παιδια σου ειχε νοημα να μενεις.αν θες να εισαι ελευθερη και να δουλεψεις πηγαινε στην αμερικη, μηπως σου ανοιξει η ορεξη και για σπουδες,
τι δουλεια σκεφτεσαι να κανεις στην αμερικη;

δεν θελω να ειμαι μονο για τις δουλειες του σπιτιου για το μεγαλωμα παιδιων και να ειμαι εξαρτημενη οικονομικα απο εναν αντρα... :/
στην αμερικη υπαρχουν πολλα πραγματα που μπορω να κανω...δηλαδη μπορω να δουλεψω σε διαφορα μαγαζια πολυκαταστηματα super markets κτλ...ξερω την γλωσσα καλα
αν παω εκει θα προσπαθησω να συνδιασω δουλεια και σπουδες σε καποια σχολη μαγειρικης ...μιας που αυτο ειναι που θελω να κανω....
οπως και να το κανουμε απο αποψη δουλειας κτλ η αμερικη εχει τα πιο πολλα θετικα....
το μονο που με κρατει ελλαδα ειναι αυτη η σχεση ..τιποτα αλλο...

Ολα εξαρτωνται απο το αγορι σου και τι ανθρωπος ειναι. Εισαι αρκετο καιρο μαζι του για να εχεις βγαλει καποιο σωστο συμπερασμα, αν και αποτι καταλαβα εισαι μικρη ακομη. Αυτος ποσο ειναι; Αν ειναι σωστος σαν ανθρωπος και αγαπαει ο ενας τον αλλο, εγω θα ελεγα να κανεις μια προσπαθεια να την διατηρησετε και εξ αποστασεως.
Αν στα ενδιαμεσα της σχεσης που εχετε μεχρι τωρα σου περνουσε απτο μυαλο να χωρισεις η απομακρυνοσασταν για διαστηματα, φυγε για Αμερικη αυριο και μη βασανιζεσαι καν.
Αν νομιζεις οτι αξιζει η σχεση σας, προσπαθηστε το.

Τετοια σχεση με Αμερικη ειχε ο ξαδερφος μου, για 4-5 χρονια, μια για λιγο το χειμωνα αυτος, και το καλοκαιρι εδω η κοπελα, σε ηλικια 20-25.
Ειχε κουραστει δε λεω, υπηρξαν ζορικες στιγμες, αλλα τωρα εφτιαξαν την ζωη τους οικονομικα, παντρευτηκαν και εχουν και δυο παιδια.
Γι αυτο σου λεω αν νομιζεις οτι αξιζει σαν ανθρωπος, να πας Αμερικη και προσπαθηστε το.

Για να παμε και στο ψυχολογοκο κομματι, αντεστρεψε την κατασταση και φαντασου αυτος να αποφαζισε να αφησει την ευκαιρια στη Αμερικη για να μεινει εδω μαζι σου. Για ακεψου πως θα ενοιωθες εσυ, περα απο την αρχικη ικανοποιηση; Βαρος; Τυψεις; Ευθυνη; τι προβληματισμους θα εφερνες στο μυαλο σου, τι σκεψεις;

Ρε παρατα τον θα χτυπασ το κεφαλι σου οι αντρεσ δεν αξιζουν

θα ενιωθα αρχικα ικανοποιηση...επειδη διαλεγει εμενα...αλλα αργοτερα τυψεις και φοβο μηπως και μου το "χτυπησει" ουι εξαιτιας μου εχασε την ευκαιρια του ...
δεν ξερω αν αξιζει σαν ανθρωπος ..δεν μπορω να το πω αυτο...αυτο που μπορω να πω ειναι πως νιωθω πραγματα για εκεινον και οτι σιγουρα θα μου λειψει πολυ...
ναι εχω σκεφτει καποιες φορες να φυγω κ να χωρισω πανω σε τσακωμο...αλλα δεν το εκανα προφανως ...
και για να απαντησω και σε αυτο..ειμαι 25 εγω και 26 εκεινος..

κατι π δεν ενεφερα ..και ειναι αρνητικο σε σχεση με αυτο το ατομο ειναι σιγουρα η μητερα του...με την οποια δεν θελω να την βλεπω ουτε ζωγραφιστη.....ειδικα μρτα το τελευταιο τηλεφωνημα που δεχτηκα απο αυτην...και μου εκανε επιθεση επειδη θελω να φυγω κ θα αφησω τον γιο της.....δεν ξερω γιατι...μαλλον γιατι δεν θελει να γινει τιποτα απροβλεπτο κ να τον χασει απο διπλα της..
γενικοτερα στα δυο αυτα χρονια η μητερα του μας ηταν στενος κορσες...και γω απο ευγενεια και μονο δεν εκανα ποτε παραπονα .

Στην απόφασή σου θα πρέπει να λάβεις υπόψιν σου και το πού θα σου άρεσε να ζήσεις μόνιμα, στην Ελλάδα ή στην Αμερική. Είναι σοβαρές αποφάσεις αυτές.
Επίσης, θα σου έλεγα, αφού δεν εργάζεσαι αυτήν την περίοδο, να προσπαθήσεις να πάρεις το πτυχίο σου έστω και αν δεν σου αρέσει το αντικείμενο.
Αυτό θα σε "ανεβάσει" ψυχολογικά και (πού ξέρεις;) είναι πιθανόν να σου χρησιμεύσει σε κάτι παρεμφερές. Πάντως, όπως και να χει είναι ένα προσόν.
(Συμβουλή, δεν θέλω να σε αγχώσω).

40 χρονων ειμαι αυτη την απορια δεν την εχω λυσει ακομη. Καθονται οντως αντρες και συζητουν τα γκομενικα τους με τη μανα τους;
Κοιτα σε πρωτη φαση εφυγες ηδη, τωρα που θα καταληξει η σχεση αυτη θα δειξει, ουτως η αλλως και εδω να μεινεις παλι μπορει να ληξει. Πες απτην αρχη οτι εχει τη μανα του στενο κορσε, να μην γραφουμε κατεβατα

Πρεπει πρωτα να παει να μεινει καιρο εκει, να ζησει, να δουλεψει, για να καταληξει.

Πάντως, αντικειμενικά, πιο εύκολο είναι να μείνεις εσύ εδώ, παρά να πάει εκείνος μαζί σου στην Αμερική. Δηλαδή, πώς θα γίνει αυτό; Θα παρατήσει την στρωμμένη δουλειά που έχει και την περιουσία του για να πάει "στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα";
Κι εσύ, εντάξει, ξέρεις την γλώσσα...εκείνος όμως; Πού θα δουλέψει εκεί; Και τα χωράφια πού θα τα αφήσει; Ποιός θα τα καλλιεργεί; Δεν είναι και τόσο απλό...
Εσύ είναι πιο εύκολο να μείνεις εδώ. Εξάλλου, δεν παρατάς και κάποια καριέρα ή κάποια δουλειά αξιόλογη. Βασικά, δεν παρατάς τίποτα.
Και σκέφτομαι και κάτι άλλο: Αφού ξέρεις καλά την γλώσσα, αυτό είναι ένα προσόν. Θα μπορούσες να ψάξεις για μια δουλειά που χρειάζεται άνθρωπο να ξέρει τέλεια Αγγλικά.

Παρατα τον κ φυγε αμερικη

Η πάρε μαγνήσιο [emoji23][emoji23][emoji23][emoji23]

Εστάλη από Redmi 5 στο E-Psychology.gr Mobile App

Καλα εγω ετσι εγινα καλα αλλα το δικο μου ειναι οργανικο για σενα και τουσ αλλουσ που μεγαλωσατε με παραμυθια απο τουσ γονεισ κ βγαλατε προβλημα εκεινο ειναι ψυχολογικο το δικο μου ειναι οργανικο δηλαδη μεγαλωσα κανονικα και στο στρατο επειδη εφαγα ξυλο κ μπινελικια σαλταρα βεβαια ο γιατροσ τι να σ πει οτι φταινε οι γονεισ σου κι οι γονεισ λενε οτι ηθελε το παιδι αρα βρεσ μονοσ σου την αληθεια εγω πολλα σου ειπα

Το είπες Μ μόνο σου ότι ήταν οργανικό πρόβλημα..πως τότε λες σε όλους όσους πάσχουν ψυχικά τραύματα να τους λες να περνούν μαγνήσιο επιδει εσύ εγηνες παθολογικά καλά κ σου έλειπε η βιταμίνη??? Για πιο λόγο το κάνεις?? Δεν είναι καθόλου σωστό πάντως μπορεί σε κάποιον να του δημιουργήσει πρόβληματα υγείας ... σκέψου λίγο μεγάλος άνθρωπος είσαι..

Εστάλη από Redmi 5 στο E-Psychology.gr Mobile App

Εχω το δημητρακη τον φιλο μου τον μπαρμαν γαμω τα παιδια εχει ενα ελατωμα μην του πεισ κατι στραβο χαλιεται του χαλαει ολη η ψυχολογια συγνωμη εγω τι να πω για τη μανα του οτι τον μεγαλωσε καλα τον εχει σε γυαλα εμεισ τοτε παιζαμε ξυλο μεταξυ μασ με αληθινα κλωτσομπουνιδια κ γιναμε ανθρωποι οχι μουροχαβλα μια χαρα ειστε ολοι σαν ανθρωποι κ μπραβο σασ αλλα ειστε μουροχαβλα δηλαδη αυτοι οι γονεισ παντα θα σασ προστατευουν δε θα δουλεψετε ποτε εσεισ γι αυτο βριζω συνεχεια εχετε τισ ιδιεσ δυνατοτητεσ με ολουσ

Για να το θεσουμε το θεμα αντικειμενικα εσεισ ειστε οι νορμαλ πολιτεσ τα μουροχαβλα κι εμεισ που σασ κανουμε κουμαντο οι ταλιμπαν γι αυτο δεν υπαρχει ψυχικα ασθενησ στην ελλαδα αυτη ειναι ολη η αληθεια για το χωρο ολοκληρο

Quote:

---

Originally Posted by elis

Εχω το δημητρακη τον φιλο μου τον μπαρμαν γαμω τα παιδια εχει ενα ελατωμα μην του πεισ κατι στραβο χαλιεται του χαλαει ολη η ψυχολογια συγνωμη εγω τι να πω για τη μανα του οτι τον μεγαλωσε καλα τον εχει σε γυαλα εμεισ τοτε παιζαμε ξυλο μεταξυ μασ με αληθινα κλωτσομπουνιδια κ γιναμε ανθρωποι οχι μουροχαβλα μια χαρα ειστε ολοι σαν ανθρωποι κ μπραβο σασ αλλα ειστε μουροχαβλα δηλαδη αυτοι οι γονεισ παντα θα σασ προστατευουν δε θα δουλεψετε ποτε εσεισ γι αυτο βριζω συνεχεια εχετε τισ ιδιεσ δυνατοτητεσ με ολουσ

---

Το πώς μας μεγάλωσαν οι δικοί μας αυτό δεν μπορείς να το ξέρεις κ να το κρίνεις ... δυστυχώς η ευτιχος δεν είναι όλοι ίδιοι...τώρα στο θέμα που σου απάντησα περί μαγνησίου μου το αποφεύγεις..

Εστάλη από Redmi 5 στο E-Psychology.gr Mobile App

Επίσης, Ρίτσα, και ένα άλλο παίζει σημαντικπ ρόλο στην απόφασή σου. Αν είστε ερωτευμένοι ο ένας με τον άλλον.
Διότι, αν π.χ. δεν υπάρχει σφοδρός έρωτας, τζάμπα προβληματίζεσαι... άστο στην τύχη του το θέμα και όπου πάει!

Πουθενα στον κοσμο η δουλεια δεν ειναι τοσο δυσκολη οσο στην ελλαδα πραγματικα θελουν δουλουσ κ χωρισ μεσα στο εξωτερικο εχουν μεσα κι οι ανθρωποι ειναι σαν κι εσασ εμεισ γιναμε ταλιμπαν γτ δουλευουμε κανονικα χωρισ μεσα οποτε αναπτυσομαστε αυτη ειναι ολη η αληθεια

Πεστα στη μανα σου αυτα οπωσ στα λεω θα σ πει οτι λεω αληθεια δατσ ολ το δικο μου ειναι οργανικο εσεισ ειστε υγιεστατοι απλα δεν ειστε με τουσ πολλουσ

Το πας αλου τώρα το θέμα δεν ξέρω πως έβγαλες τέτοιο συμπέρασμα το πώς σκέφτεται ο καθένας κ το πώς βλέπει τα πράγματα αφτο είναι διαφορετικό για τον καθέναν μας δεν μπορείς τώρα εσύ να γενικευεις κ να μας βάζεις όλους σε ένα σακί είσαι λάθος

Εστάλη από Redmi 5 στο E-Psychology.gr Mobile App

δεν ξερω αν ειμαστε ακομα ερωτευμενοι.....εμενα πολλα μρ ξενερωσαν που εχουν σχεση με την μανα του....σιγουρα ομως νιωθω πολλα για εκεινον ακομα ...
εκεινος μου ελεγε...οχι πολλα πολλα με την μανα του ....οτι θα χωρισουμε και θα ειναι αυτη η αιτια κτλ...αλλα εγω πιστευα οτι τα λεει επειδη ειχε παρει το μερος του πατερα του οταν χωρισαν οι δικοι του..ερχοταν κ η αλκη συνεχεια να μου κλαφτει και την λυπηθηκα....αργοτερα αρχισα να λυπαμαι εμενα....οταν το σπιτι μας πχ το εφτιαξε ολο εκεινη με το δικο της γουστο κ μονο....κ γω δεν εκανα τπτ ουτε το αγορι μου....εκει αρχισα να με λυπαμαι
γενικα η μανα του με κανει να θελω να παρω τα βουνα :(

Ρε φιλε εχω φιλουσ με ψυχολογικα σαν κι εσασ γαμω τα παιδια ειναι ολοι δεν εχετε κατι εμενα ειναι οργανικο δηλαδη προβλημα υγειασ τα δικα σασ ειναι θεμα το πωσ βλεπεται τα πραγματα που αυτο αλλαζει αυτο προσπαθω να σου πω εγω εχω προβλημα υγειασ βλαβη στον εγκεφαλο εσυ απλα εχεισ αλλο τροπο σκεψησ απο τον συμβατικο σε καποια κομματια και σ λεω εξωτερικο που πηγα ολοι ηταν καπωσ ετσι κι εγω ημουν μικροσ καπωσ ετσι δεν πειραζει αυτο απλα επειδη δυσκολεψαν τα πραγματα τωρα κ δεν καταφερνουμε πραγματα το ειπαμε προβλημα παλια οταν ημουν εγω παιδι ξερεισ τι γινοταν χαμοσ κανεισ δεν ειχε μυαλο

Ritsa θα σου πω εγώ πως τα βλέπω τα πράγματα, χωρίς να θέλω να σε προσβάλω ή κάτι, οκ? Εγώ βλέπω μία κοπέλα που φύγαν οι δικοί της εξωτερικό όταν ήταν 20 χρονών, υποτίθεται σπούδαζε κι εκείνοι την πλήρωναν, μετά στα 23 βρήκε έναν γκόμενο και μέσα σε ένα εξάμηνο συγκατοίκησαν ίσως για να καλύψει συναισθηματικές ανάγκες, ίσως για να δέσει τον γάιδαρό της, ίσως από αγνό έρωτα, ίσως και όχι. Μία κοπέλα που νομίζω τα έχει πάρει λίγο με λάθος σειρά. Εννοώ ότι πρώτα βρίσκεις τον δρόμο σου σιγά σιγά στις σπουδές και στα εργασιακά και στο πως μπορείς να βγάλεις τα προς το ζην, πρώτα κάνεις παρέες, βγαίνεις, τρίβεσαι στην δουλειά και στον κόσμο και γκομενίζεις στο πιο χαλαρό, πρώτα βάζεις τα πράγματα σε μία σειρά και αργότερα σοβαρεύεις τόσο τις σχέσεις με συγκατοικήσεις και συμπεθέρια να μπλέκονται στα πόδια σου. Εσύ τα έκανες λίγο ανάποδα και τώρα στα 25 έχεις βαλτώσει και ψάχνεις εύκολες λύσεις πιστεύοντας ότι όλα θα τακτοποιηθούν μέσες άκρες και ζητώντας κι εγγυήσεις. Ίσως στα 20+ χωρίς το άγχος της επιβίωσης και όσο να 'ναι απελευθερωμένη από την κοντινή παρουσία των γονιών να ξεμπουρδέλιασες μέχρι που βαρέθηκες, ίσως το αντίθετο, να ήσουν κλεισμένη στο καβούκι σου και να έκλαιγες την μοίρα σου χωρίς να βλέπεις άνθρωπο, δεν ξέρω, αλλά σαν πολύ δεν γραπώθηκες από αυτόν τον άνθρωπο; Κι άφησες πεθερά να μπλέκεται και εσένα χωρίς πυξίδα και να ψάχνεις για δουλειά γενικώς κι απροσδιορίστως; Εγώ θα σου έλεγα ότι το σημαντικότερο απ΄όλα είναι να μάθεις σιγά σιγά να στέκεσαι στα πόδια σου και από οικονομική άποψη και από συναισθηματική. Οι άλλοι πολύ σωστά σου λένε ότι κι εδώ να μείνεις κανείς δεν εγγυάται πως θα εξελιχθεί η σχέση. Εγώ θα σου πω ότι κι Αμερική να πας, πέρα από την σχέση σου, πως είσαι σίγουρη ότι τα πράγματα θα έρθουν όπως τα υπολογίζεις με τόση σιγουριά; Μπορεί να πας και να μην μπορείς να προσαρμοστείς, μπορεί να μην βρεις την δουλειά που θες, μπορεί κάτι να προκύψει, πολλά μπορεί... Εγώ θα σου έλεγα να πας, αλλά με μία πιο χαλαρή και ρισκαδόρικη προσέγγιση. Και θα σου έλεγα από την αγκαλιά του γκόμενου να μην πέσεις στην αγκαλιά των γονιών, αλλά να πάρεις ρίσκα και να προσπαθείς να ζήσεις και να δεις πως στέκεσαι μόνη σου.

ναι καταλαβαινω τι μου λες...καλα τα λες εν μερη...και ειναι και αυτα π μου λενε και οι γονεις μου....
οτι τα εχω ξεκινησει ολα αναποδα χωρις καποιο προγραμμα εξαρχης...
κ μου λενε τωρα που οσο ακομα ειμαι μικρη να φτιαξω την ζωη μου και υο μελλον μου ...γιατι εκεινοι δεν θα ειναι για παντα στη ζωη να με στηριζουν κυλ κτλ....
μου αρεσει δεν μου αρεσει η ζωη εκει θα πρεπει να το αντεξω γιατι ετσι κ αλλιως εδω δεν μπορω να κανω κ τιποτα...τουλαχιστον τιποτα καλυτερο σε σχεση με εκει.

κ εγω στα 20 οχι ουτε ειχα προβκηματιστει ποτε για το μελλον μου ουτε τιποτα...πηγενα στην σχολη κ ας μην μου αρεσε μεχρι π τ παρατησα πριν ενα χρονο...
κ εκει αρχισαν οι σκεψεις και τ αγχος και ολο αυτο το ψυχοπλακωμα του τι θα κανω ...ειμαι τελειωμενη ...κ αλλα πολλα...
κ εγω ζηλευω καποιες φιλες μου που χουν την δουλιτσα τους το αμαξακι τους το σπιτακι τους και ειναι ανεξαρτητες...απλως αργησα πολυ να σκεφτω ετσι...
κ ποσα ατομα μου ελεγαν εδω και καιρο να φυγω...κ εμενα οπως ειπα παρα το ζορι που χα μεσα μου ...εμενα μονο για αυτη τη σχεση που εχω :/

25 χρονών και σκέφτεσαι οτι είσαι "τελειωμένη"; Χαχα! Αστείο πράγμα! Όλη την ζωή μπροστά σου έχεις να δοκιμάσεις να κάνεις αμέτρητα πράγματα. Και να κάνεις και τα λάθη σου.
Αυτές οι μανάδες των αγοριών πάντως... Μεγάλη πληγή!

ναι ξερω πως ειναι αστειο ...αλλα εχω κανει τετοιες σκεψεις ...γιατι εχω χασει αρκετο καιρο κ δεν εχω κανει τιποτα ! εκανα λαθη αλλα νιωθω πως δεν εχω αλλα περιθωρια για λαθη...κ γ αυτο εχω το αγχος του να παρω σωστες αποφασεις απο εδω κ στο εξης! κ αυτο το αγχος ειναι που νιωθω πως θα με σκασει....εχω μια ηλιθιοτητα αν θες πες το..του να θελω να ξερω που θα βγαλει στο μελλον το καθε τι που αποφασιζω τωρα...κ αυτο ειναι αδυνατον ...κ το αγχος παραμενει

Θα σου πω λοιπόν κάτι σημαντικό, να το έχεις πάντα στο νου σου:
Δεν έχει μεγάλη σημασία η απόφαση "ποιόν δρόμο να πάρεις" για την ευτυχία και την επιτυχία στην ζωή σου. Η βάση της ευτυχίας και της επιτυχίας μας είναι περισσότερο ο εαυτός μας και λιγότερο το περιβάλλον μας και οι άλλοι άνθρωποι.
Σημασία μεγάλη έχει να διατηρείς μιά ψυχική ισορροπία και νηφαλιότητα ώστε τον δρόμο που βαδίζεις να τον βαδίζεις όπως χρειάζεται στην κάθε περίπτωση.
Θα μπορούσες να είσαι ευτυχισμένη μένοντας στην Ελλάδα και δυστυχισμένη φεύγοντας στην Αμερική ή το ανάποδο.
Κάτσε και σημείωσε αυτά που θέλεις να γίνουν, αυτά που πιθανώς θα γίνουν στην μία και στην άλλη περίπτωση και αυτά που μπορείς να κάνεις και να αντέξεις σύμφωνα με τις προσωπικές σου αντοχές και τον χαρακτήρα σου.
Για παράδειγμα: Αν μείνεις εδώ στην Ελλάδα υπάρχουν (λέμε τώρα) οι περιπτώσεις:
1) Να παντρευτείς και να κάνεις οικογένεια
2) Να πιάσεις μια δουλειά ίσως ανεκτή αλλά σχετικά κακοπληρωμένη
3)Να είσαι για κάποια χρόνια όπως είσαι αυτή τη στιγμή (χωρίς να κάνεις τίποτα ιδιαίτερο)
Δες τον εαυτό σου μέσα από κάθε μία περίπτωση από τις τρεις και προσπάθησε να καταλάβεις αν θα είσαι καλά έτσι.
Κάνε το ίδιο και για την περίπτωση που θα πας Αμερική. Αλλά, πρόσεξε, μην ωραιοποιήσεις κάποια από τις περιπτώσεις στο μυαλό σου.
Δηλαδή, βασικά, ο σωστός δρόμος είναι τί ταιριάζει σ εσένα και στις αντοχές σου. Δες τις πιθανές δυσκολίες και αποφάσισε σύμφωνα με τις δυνάμεις σου.
Επίσης, πάντα να παίρνεις τις αποφάσεις σου με ψυχική ηρεμία και λογική και όχι "εν θερμώ" και με συναισθηματική φόρτιση.

Μα Ρίτσα στο προηγούμενο μήνυμά μου είπα ότι τα έκανες ανάποδα τα πράγματα όχι γιατί δεν έχεις το αμαξάκι σου και την δουλίτσα σου, αλλά γιατί δεν ψάχτηκες περισσότερο με τον εαυτό σου να χαράξεις το δικό σου μονοπάτι. Τι τελειωμένη και βλακείες στα 25 και τι θες να ξέρεις που θα βγάλει το μέλλον; Κρυστάλλινη σφαίρα δεν έχει κανείς. Κάνει ότι καλύτερο μπορεί δεδομένων των συνθηκών και δεν κοιτάει πίσω καθώς το παρελθόν δεν αλλάζει. Πολύς κόσμος ιδίως στην Ελλάδα δεν ξέρει που παν τα τέσσερα για τον εαυτό του και δεν προβληματίζεται για τίποτα στα 25 και στα 30 και στα 50 μερικοί. Δεν σε πήραν τα χρόνια! Σκέψου λίγο πιο θετικά και λίγο πιο τολμηρά θα τολμούσα να πω. Η ζωή θέλει και τα ρίσκα της.

εχεις δικιο σονια..θελω οντως δουλεια με τον εαυτο μου πρωτα .. :/