ΠΕΡΙ ΑΡΡΩΣΤΙΑΣ

Καλημέρα,
ζω σε μια επαρχιακή πόλη η οποία το τελευταίο διάστημα έχει χάσει πολλά νέα παιδιά, κυρίως από ατυχήματα. Κάποια από αυτά όμως, όλα ηλικίας έως 39 ετών, έφυγαν από καρκίνο. Μέσα σε αυτά ανήκει και μια γνωστή μου, κοπέλα χαρά Θεού, που έφυγε αρχές του μήνα από καλπάζουσα μορφή καρκίνου στο στήθος, αφήνοντας πίσω της δύο μικρά παιδάκια και μια οικογένεια κομμάτια. Δεν γνώριζα πως ήταν άρρωστη και έπαθα σοκ όταν πληροφορήθηκα τον θάνατο της. Ήταν μόλις 39 ετών.
Είμαι μαμά ενός αγοριού 2 ετών. Μετά τον απροσδόκητο χαμό της φίλης μου, έχω χάσει τον ύπνο μου. Ήταν τόσο μεγάλο το σοκ που το σκέφτομαι συνέχεια. Αν και καπνίστρια, κάθε φορά που θυμάμαι τον χαμό της, δεν θέλω να καπνίσω. Αν και άτσαλη στο φαγητό μου, κάθε φορά που θυμάμαι το πρόσωπο της, δεν θα φάω το "κακό" φαγητό κτλ. Θυμάμαι πως όταν κάναμε πολύ παρέα, της άρεσε το τσιγάρο, δεν το έκοψε παρά μόνο στις εγκυμοσύνες της. Το πρόβλημα είναι πως όταν έμαθα τα κακά μαντάτα, αυτόματα ταύτισα τη ζωή της με τη δική μου σε σημείο που νομίζω πως θα πάθω το ίδιο. Θα μου πείτε, άγνωστες οι βουλές του Υψίστου. Συμφωνώ, αλλά νιώθω πως αντί να σκέφτομαι τα καλά που θα μου φέρει η κάθε ημέρα, σκέφτομαι τι κακό θα φέρει, ότι κάτι κακό θα συμβεί.
Θα μου πείτε, συνεχίζεις να καπνίζεις; Ναι δυστυχώς. Και είμαι άρρωστη. Είναι αρρώστια όλο αυτό. Μέχρι πρότινος, το έκανα και το απολάμβανα. Τώρα γίνεται μηχανικά με στόχο την άμεση διακοπή. Αλλά μήπως η ζημιά έχει γίνει και δεν θεραπεύεται; Σκόρπιες σκέψεις σας γράφω, μήπως και νιώσω λίγο καλύτερα..

Ειμαι 40 και ειμαστε επικινδυνοι γι αυτο κοιτα να περνασ οσο ευχαριστα μπορεισ και να κανεισ αυτο που σε κανει ευτυχισμενη κανενασ δεν υπεγραψε συμβολαιο ποσο θα ζησει

κοψε το καπνισμα. 4 στην οικογενεια μου ειχαν η εχουν τωρα... ΜΜΚ πνευμονα 100% απο τσιγαρο. σταματα το.

Στις μικρές επαρχιακές πόλεις βιώνεται εντονότερα ο χαμός ενός προσώπου επειδή είναι καθημερινή η επαφή και μαθαίνεται πιο γρήγορα. Το βιώνω και γω όταν πάω στο χωριό μου το καλοκαίρι ταυτίζομαι με το χαμό κάθε ενός. Ο θάνατος είναι αναπόφευκτος αλλά δε θα πρέπει να σε στοιχειώνει καθημερινά αλλιώς πως θα ζήσεις; Θα περνάνε τα χρόνια και θα λες πάνε τα χρόνια μου...τα έχασα άδικα. Οπωσδήποτε να κόψεις το κάπνισμα δε το χρειάζεσαι και το φαγητό μέχρι εκεί που σε ευχαριστεί.

Εστάλη από Nexus 5X στο E-Psychology.gr Mobile App

Ντόρα, δεν είναι καθόλου αργά να το κόψεις.
Εμένα, 2 άτομα από τους συγγενείς μου έφυγαν από το τσιγάρο. Ο παππούς μου στα 72 από καρκίνο του πνεύμονα και ο πρώτος μου εξάδελφος στα 46 από καρκίνο στην ουροδόχο κύστη που οφείλεται στο κάπνισμα (το εμφάνισε στα 41) και μετά του έκανε μετάσταση στον εγκέφαλο.
Δυστυχώς, κι εγώ καπνίζω αλλά πολύ περιστασιακά και μέχρι 2-3 τσιγάρα αλλά μετά νιώθω πονοκέφαλο και το κόβω.
Δυστυχώς, είναι πολύ ανθυγιεινό το κάπνισμα.

Δυστυχώς η ευτυχώς αυτή είναι η ζωή απρόβλεπτη...εκεί που ζεις ανέμελα κ ξέγνοιαστα τσουπ σε χτυπάει απροειδοποίητα...

Είχα έναν ξάδελφο ο οποίος δεν έπινε ούτε κάπνιζε και στα 18 του πέθανε από την ανίατη αρρώστια.

Επισεις ξέρω έναν μπάρμπα που καπνίζει από 10 χρόνων κ έφτασε σήμερα 75 κ είναι μια χαρά..
Δεν θέλω να δικαιολογήσω φυσικά το κάπνισμα αλίμονο αν μπορείς κοψτο...

Αυτή η αρρώστια έφτασε να είναι στην τρίτη κατηγορία η αιτία θανάτου του κ στα επόμενα χρόνια θα εκτοξευτεί το νούμερο...

Αν σκεφτόμαστε αν έχω κιαν πάθω δεν κερδίζεις τίποτα έτσι καλύτερα μην το σκέφτεσαι καθόλου...


Εστάλη από Samsung S9

Απλά, κάπως μειώνεις τις πιθανότητες αν προσέχεις, όχι οτι δεν μπορεί να σου συμβεί όμως.
Αφού τρώμε και αναπνέουμε δηλητήρια κάθε μέρα έτσι κι αλλιώς...
Ούτε υγιεινή διατροφή υπάρχει ουσιαστικά διότι τα φρούτα και τα λαχανικά δηλητήρια έχουν κι αυτά. Η υγιεινή διατροφή είναι γι αυτούς που αντέχει η τσέπη τους και ψωνίζουν βιολογικά προϊόντα.

Πολύ σωστά τα λες Κασσάνδρα ένας παράγοντας είναι αυτός υγιεινή ζωή ...
Παίζει μεγάλο ρόλο η διατροφή μας...

Είμαστε μπρος γκρεμός κ πίσω ρέμα όλα είναι μολυσμένα αν είσαι τυχερός κ έχεις ένα κομμάτι γη μπορείς να καλλιεργήσεις και να έχεις κάποια ασφαλεία σε αυτά που τρως γιατί θα ξέρεις τι τρως ...



Εστάλη από Samsung S9

Επειδη με αγχωνει πολυ το θεμα του καρκινου και καθε φορα που το σκεφτομαι με πιανει κριση πανικου, τι πιθανοτητες εχει καποιος 20 χρονων που δεν καπνιζει, δεν πινει ,γυμναζεται, δεν εχει καποιο στενο μελος της οικογενειας με καρκινο, να παθει καρκινο?

Quote:

---

Originally Posted by Stavrosbmw

Επειδη με αγχωνει πολυ το θεμα του καρκινου και καθε φορα που το σκεφτομαι με πιανει κριση πανικου, τι πιθανοτητες εχει καποιος 20 χρονων που δεν καπνιζει, δεν πινει ,γυμναζεται, δεν εχει καποιο στενο μελος της οικογενειας με καρκινο, να παθει καρκινο?

---

Πολύ λίγες... έχω και εγώ τις ίδιες σκέψεις με εσένα, όμως προσπάθησε να μην τις αφήνεις να σε νικάνε. Είσαι 20 χρόνων, δεν πίνεις, δεν καπνίζεις και γυμνάζεσαι, χωρίς κάποιο σύμπτωμα να σε ανησυχεί, όλα είναι καλά. Μην αυθυποβαλεις τον εαυτό σου με αυτές τις σκέψεις!
Εγώ να φανταστείς κάποιες φορές ήμουν τόσο σίγουρη ότι είχα που οριακά πέθαινα κιόλας την άλλη μερα... ζήσε το τώρα! Είναι δύσκολο το ξέρω πραγματικά η αρρωστοφοβια είναι βασανιστική αλλά προσπάθησε!

Quote:

---

Originally Posted by DiSI

Πολύ λίγες... έχω και εγώ τις ίδιες σκέψεις με εσένα, όμως προσπάθησε να μην τις αφήνεις να σε νικάνε. Είσαι 20 χρόνων, δεν πίνεις, δεν καπνίζεις και γυμνάζεσαι, χωρίς κάποιο σύμπτωμα να σε ανησυχεί, όλα είναι καλά. Μην αυθυποβαλεις τον εαυτό σου με αυτές τις σκέψεις!
Εγώ να φανταστείς κάποιες φορές ήμουν τόσο σίγουρη ότι είχα που οριακά πέθαινα κιόλας την άλλη μερα... ζήσε το τώρα! Είναι δύσκολο το ξέρω πραγματικά η αρρωστοφοβια είναι βασανιστική αλλά προσπάθησε!

---

Ειναι οτι χειροτερο να ζεις με τετοιες σκεψεις, εδω και 2 χρονια εχω ιστορικο αρρωστοφοβιας-υποχονδριασης, απο τοτε που τελειωσα τις πανελληνιες δηλαδη, δεν ξερω γιατι, θυμαμαι οτι ολα ειχα ξεκινησει με εναν πονο στα αυτια που κρατησε για βδομαδες και ειχα παει σε γιατρους ο ενας μου ελεγε δεν εχεις τιποτα, ο αλλους μου βρηκε οτι ειχα χρονια αμυγδαλιτιδα και μου εδωσε αντιβιωση, απο κει και μετα αρχισα να πιστευω οτι εχω πολλες ασθενεις, νευραλγιες, διαβητικη, aids, σκπ, και χιλιες δυο αλλες,φετος το καλοκαιρι ομως μου εγινε το χειροτερο, να πιστευω οτι εχω καρκινο και φυσικα να μην εχω τα κοτσια να παω για εξετασεις, ουτε να περασω απ εξω απο το νοσοκομειο δεν μπορω. Και εγω σαν εσενα φοβαμαι οτι θα μου συμβει κατι πολυ ασχημο και μπορει να πεθανω.
Στο μεταξυ το χειροτερο μου ειναι οταν googlarw και διαβαζω για συμπτωματα, μετα ψαχνω συνεχος τον εαυτο μου να για να δω αν τα εχω και με βασανιζει!

Quote:

---

Originally Posted by Stavrosbmw

Ειναι οτι χειροτερο να ζεις με τετοιες σκεψεις, εδω και 2 χρονια εχω ιστορικο αρρωστοφοβιας-υποχονδριασης, απο τοτε που τελειωσα τις πανελληνιες δηλαδη, δεν ξερω γιατι, θυμαμαι οτι ολα ειχα ξεκινησει με εναν πονο στα αυτια που κρατησε για βδομαδες και ειχα παει σε γιατρους ο ενας μου ελεγε δεν εχεις τιποτα, ο αλλους μου βρηκε οτι ειχα χρονια αμυγδαλιτιδα και μου εδωσε αντιβιωση, απο κει και μετα αρχισα να πιστευω οτι εχω πολλες ασθενεις, νευραλγιες, διαβητικη, aids, σκπ, και χιλιες δυο αλλες,φετος το καλοκαιρι ομως μου εγινε το χειροτερο, να πιστευω οτι εχω καρκινο και φυσικα να μην εχω τα κοτσια να παω για εξετασεις, ουτε να περασω απ εξω απο το νοσοκομειο δεν μπορω. Και εγω σαν εσενα φοβαμαι οτι θα μου συμβει κατι πολυ ασχημο και μπορει να πεθανω.
Στο μεταξυ το χειροτερο μου ειναι οταν googlarw και διαβαζω για συμπτωματα, μετα ψαχνω συνεχος τον εαυτο μου να για να δω αν τα εχω και με βασανιζει!

---

Σε καταλαβαίνω... ξέρεις πόσες φορές πίστευα ότι έχω κάτι και έτρεχα σε γιατρούς;; Και τώρα είμαι άρρωστη με συνάχι και η καρδιά μου όλη νύχτα χτυπάει σαν τρελή, ενώ πριν ένα μήνα έκανα 3 καρδιογραφηματα που δεν έδειξαν κάτι παθολογικό εγώ θα πάω και σήμερα στον γιατρο..
μην ψάχνεις στο Ίντερνετ ακόμα και αν έχεις συμπτώματα, καλύτερα οι γιατροί αν είναι έμπιστοι.

Quote:

---

Originally Posted by DiSI

Σε καταλαβαίνω... ξέρεις πόσες φορές πίστευα ότι έχω κάτι και έτρεχα σε γιατρούς;; Και τώρα είμαι άρρωστη με συνάχι και η καρδιά μου όλη νύχτα χτυπάει σαν τρελή, ενώ πριν ένα μήνα έκανα 3 καρδιογραφηματα που δεν έδειξαν κάτι παθολογικό εγώ θα πάω και σήμερα στον γιατρο..
μην ψάχνεις στο Ίντερνετ ακόμα και αν έχεις συμπτώματα, καλύτερα οι γιατροί αν είναι έμπιστοι.

---

Τουλαχιστον εσύ δεν φοβάσαι να πας στο γιατρό, έτσι για μα σου φύγουν οι ιδέες, εγώ τρέμω στην ιδεα.

Quote:

---

Originally Posted by Stavrosbmw

Τουλαχιστον εσύ δεν φοβάσαι να πας στο γιατρό, έτσι για μα σου φύγουν οι ιδέες, εγώ τρέμω στην ιδεα.

---

Έχω πάει στον γιατρο 3 φορές και ακόμα δεν μου έχει φύγει η ιδέα ότι έχω κάτι στην καρδιά. Είναι όλα στο μυαλό. Και να σου φύγει η μια ιδέα, θα σου έρθει κάποια άλλη...
παίρνεις κάποια αγωγή γι αυτά;

Quote:

---

Originally Posted by DiSI

Έχω πάει στον γιατρο 3 φορές και ακόμα δεν μου έχει φύγει η ιδέα ότι έχω κάτι στην καρδιά. Είναι όλα στο μυαλό. Και να σου φύγει η μια ιδέα, θα σου έρθει κάποια άλλη...
παίρνεις κάποια αγωγή γι αυτά;

---

Οχι τίποτα, δεν έχω πάρει ποτέ φάρμακα, αν και έχω περάσει τόσα, κρίσεις πανικού, αρρωστοφοβια κτλ.Γενικα εμένα ένα πράγμα θα έκανε καλά, να πάω στο γιατρό και να μου πει ότι δεν έχω κάτι αλλά φοβάμαι να πάω γιατί μπορεί να έχω κάτι και να μήν το ξέρω

Quote:

---

Originally Posted by DiSI

Έχω πάει στον γιατρο 3 φορές και ακόμα δεν μου έχει φύγει η ιδέα ότι έχω κάτι στην καρδιά. Είναι όλα στο μυαλό. Και να σου φύγει η μια ιδέα, θα σου έρθει κάποια άλλη...
παίρνεις κάποια αγωγή γι αυτά;

---

Οχι τίποτα, δεν έχω πάρει ποτέ φάρμακα, αν και έχω περάσει τόσα, κρίσεις πανικού, αρρωστοφοβια κτλ.Γενικα εμένα ένα πράγμα θα έκανε καλά, να πάω στο γιατρό και να μου πει ότι δεν έχω κάτι αλλά φοβάμαι να πάω γιατί μπορεί να έχω κάτι και να μήν το ξέρω

Quote:

---

Originally Posted by Stavrosbmw

Οχι τίποτα, δεν έχω πάρει ποτέ φάρμακα, αν και έχω περάσει τόσα, κρίσεις πανικού, αρρωστοφοβια κτλ.Γενικα εμένα ένα πράγμα θα έκανε καλά, να πάω στο γιατρό και να μου πει ότι δεν έχω κάτι αλλά φοβάμαι να πάω γιατί μπορεί να έχω κάτι και να μήν το ξέρω

---

Κανεις εξετάσεις αίματος κάθε χρόνο όμως; Είναι καλές;
Αυτό με τους γιατρούς είναι ένας φαύλος κύκλος, κι εγώ που πάω ηρεμώ προσωρινά αλλά μετά βρίσκω κάτι άλλο και πάω σε άλλον γιατρο και ξανά τα ίδια.
Κι εγώ πήγα σήμερα και μου είπε όλα καλά είναι από το άγχος, παρόλα αυτά πάλι αγχώνομαι μήπως έχω κάτι.
Θα σου πρότεινα να επισκεφθείς κάποιον ψυχολογο και ίσως πάρε λίγο βαλμαν (βαλεριάνα) να σε ηρεμεί...

Quote:

---

Originally Posted by DiSI

Κανεις εξετάσεις αίματος κάθε χρόνο όμως; Είναι καλές;
Αυτό με τους γιατρούς είναι ένας φαύλος κύκλος, κι εγώ που πάω ηρεμώ προσωρινά αλλά μετά βρίσκω κάτι άλλο και πάω σε άλλον γιατρο και ξανά τα ίδια.
Κι εγώ πήγα σήμερα και μου είπε όλα καλά είναι από το άγχος, παρόλα αυτά πάλι αγχώνομαι μήπως έχω κάτι.
Θα σου πρότεινα να επισκεφθείς κάποιον ψυχολογο και ίσως πάρε λίγο βαλμαν (βαλεριάνα) να σε ηρεμεί...

---

Τελευταια φορα ειχα κανει γενικες εξετασεις αιματος πριν περιπου 2 χρονια και ολες μια χαρα, τωρα δεν εχω το κουραγιο να παω για καινουριες γιατι φοβαμαι μηπως μου βρει κατι.Δεν μπορω να καταλαβω ομως, ξερω τοσους ανθρωπους, τοσα παιδια στην ηλικια μου και κανεις απο αυτους δεν εχει καρκινο, γιατι να το παθω εγω? 20 χρονων ειμαι, ουτε πινω ουτε καπνιζω, γυμναζομαι, αλλοι εχουν φτασει 90 καπνιζουν πινουν και ειναι μια χαρα. Δεν θα ηταν αδικο αυτο?

Quote:

---

Originally Posted by DiSI

Κανεις εξετάσεις αίματος κάθε χρόνο όμως; Είναι καλές;
Αυτό με τους γιατρούς είναι ένας φαύλος κύκλος, κι εγώ που πάω ηρεμώ προσωρινά αλλά μετά βρίσκω κάτι άλλο και πάω σε άλλον γιατρο και ξανά τα ίδια.
Κι εγώ πήγα σήμερα και μου είπε όλα καλά είναι από το άγχος, παρόλα αυτά πάλι αγχώνομαι μήπως έχω κάτι.
Θα σου πρότεινα να επισκεφθείς κάποιον ψυχολογο και ίσως πάρε λίγο βαλμαν (βαλεριάνα) να σε ηρεμεί...

---

Τελευταια φορα ειχα κανει γενικες εξετασεις αιματος πριν περιπου 2 χρονια και ολες μια χαρα, τωρα δεν εχω το κουραγιο να παω για καινουριες γιατι φοβαμαι μηπως μου βρει κατι.Δεν μπορω να καταλαβω ομως, ξερω τοσους ανθρωπους, τοσα παιδια στην ηλικια μου και κανεις απο αυτους δεν εχει καρκινο, γιατι να το παθω εγω? 20 χρονων ειμαι, ουτε πινω ουτε καπνιζω, γυμναζομαι, αλλοι εχουν φτασει 90 καπνιζουν πινουν και ειναι μια χαρα. Δεν θα ηταν αδικο αυτο?

Quote:

---

Originally Posted by Stavrosbmw

Τελευταια φορα ειχα κανει γενικες εξετασεις αιματος πριν περιπου 2 χρονια και ολες μια χαρα, τωρα δεν εχω το κουραγιο να παω για καινουριες γιατι φοβαμαι μηπως μου βρει κατι.Δεν μπορω να καταλαβω ομως, ξερω τοσους ανθρωπους, τοσα παιδια στην ηλικια μου και κανεις απο αυτους δεν εχει καρκινο, γιατι να το παθω εγω? 20 χρονων ειμαι, ουτε πινω ουτε καπνιζω, γυμναζομαι, αλλοι εχουν φτασει 90 καπνιζουν πινουν και ειναι μια χαρα. Δεν θα ηταν αδικο αυτο?

---

Ναι θα ήταν άδικο, όμως δεν έχεις τίποτα όποτε μην σκέφτεσαι τι θα γινόταν αν είχες! Έτσι χάνεις την ζωη!! Και αυτοί που έχουν φτάσει 90 τώρα, φαντάζεσαι να είχαν τέτοιες σκέψεις; Δεν θα έφταναν... ζήσε την ζωη, ότι είναι να γίνει θα γίνει!! Είσαι 20 χρόνων υγιέστατος, δεν υπάρχει λόγος να αγχώνεσαι!!

Quote:

---

Originally Posted by DiSI

Ναι θα ήταν άδικο, όμως δεν έχεις τίποτα όποτε μην σκέφτεσαι τι θα γινόταν αν είχες! Έτσι χάνεις την ζωη!! Και αυτοί που έχουν φτάσει 90 τώρα, φαντάζεσαι να είχαν τέτοιες σκέψεις; Δεν θα έφταναν... ζήσε την ζωη, ότι είναι να γίνει θα γίνει!! Είσαι 20 χρόνων υγιέστατος, δεν υπάρχει λόγος να αγχώνεσαι!!

---

Εχεις δικιο φυσικα αλλα ειναι αυτες οι ατιμες οι σκεψεις, βασικα δεν ξερω γιατι να επρεπε απο τα 18 μου να ειμαι αρρωστοφοβικος/υποχονδριος....... Και εσυ απο μικρη το εχεις αυτο?

Quote:

---

Originally Posted by DiSI

Ναι θα ήταν άδικο, όμως δεν έχεις τίποτα όποτε μην σκέφτεσαι τι θα γινόταν αν είχες! Έτσι χάνεις την ζωη!! Και αυτοί που έχουν φτάσει 90 τώρα, φαντάζεσαι να είχαν τέτοιες σκέψεις; Δεν θα έφταναν... ζήσε την ζωη, ότι είναι να γίνει θα γίνει!! Είσαι 20 χρόνων υγιέστατος, δεν υπάρχει λόγος να αγχώνεσαι!!

---

Εχεις δικιο φυσικα αλλα ειναι αυτες οι ατιμες οι σκεψεις, βασικα δεν ξερω γιατι να επρεπε απο τα 18 μου να ειμαι αρρωστοφοβικος/υποχονδριος....... Και εσυ απο μικρη το εχεις αυτο?

Quote:

---

Originally Posted by Stavrosbmw

Εχεις δικιο φυσικα αλλα ειναι αυτες οι ατιμες οι σκεψεις, βασικα δεν ξερω γιατι να επρεπε απο τα 18 μου να ειμαι αρρωστοφοβικος/υποχονδριος....... Και εσυ απο μικρη το εχεις αυτο?

---

Ναι κι εγώ από μικρή, από 19 νομίζω κάπου στα 3 χρόνια δηλαδή... άλλες φορές το αντιμετωπίζω με λογική δηλαδή λέω ότι είναι να έρθει θα έρθει και άλλες φορές με παίρνει από κάτω.. υπάρχουν φορές που θυμώνω πολύ μαζί μου... αλλά δεν είναι και εύκολο να το ξεπεράσεις..
Το σίγουρο είναι ότι κουράζεσαι να ζεις με τον φόβο μήπως πάθεις κάτι. Τόσο καιρό δεν έχεις πάθει που αγχώνεσαι. Αλλά και να γίνει κάτι, η ιατρική έχει προχωρήσει τόσο που θα υπάρξει λύση!