Εγω εχω υπερβολικες ανησυχιες και κανω απαισιοδοξες σκεψεις.
Printable View
Εγω εχω υπερβολικες ανησυχιες και κανω απαισιοδοξες σκεψεις.
Αγχος προετοιμασίας ναι, αλλά αν κάνεις απαισιόδοξες σκέψεις, για ποιο λόγο να πας διακοπές ? Υποτίθεται πως θέλεις και πηγαίνεις...
Εγώ δεν κάνω διακοπές τόσο με την έννοια της χαλάρωσης, όσο με την έννοια να πάω να δω και να κάνω πράγματα που θέλω με το πάσο μου. Μέχρι πριν λίγα χρόνια πήγαινα εξωτερικό για 4-5 βδομάδες τον χειμώνα και περνούσα υπέροχα. Πάντα έκανα καλή προετοιμασία από πριν και όταν ήμουν εκεί είχα ελευθερία κινήσεων να αλλάξω το πρόγραμμά μου όπως μου γουστάρει. Γενικά είμαι πολύ ανεξάρτητο άτομο και επειδή η δουλειά που κάνω έχει να κάνει με πολύ κόσμο, πάντα το κατευχαριστιέμαι ένα τέτοιο διάλειμμα. Είχα ένα θεματάκι υγείας που ήρθε κι έδεσε με την οικονομική κρίση και τα τελευταία χρόνια δεν έχω κάνει καθόλου διακοπές, αλλά αν όχι φέτος, του χρόνου θα το ξαναρχίσω το σπορ σίγουρα : ) Το ωραίο είναι ότι ακόμα και τότε που πάθαινα συχνά κρίσεις πανικού, στα ταξίδια μου δεν το έχω πάθει ποτέ. Μια ψιλοένταση όπως ο περισσότερος κόσμος μπορεί να την έχω όταν π.χ. περνάω τον έλεγχο του αεροδρομίου, αλλά ως εκεί. Μάλιστα θυμάμαι την χρονιά που μου πρωτοεμφανίστηκαν όλα αυτά τα ψυχοσωματικά ήταν καλοκαίρι και είχα έναν δύσκολο χειμώνα, αλλά έκανα 2 ταξίδια εξωτερικό, ένα Νοέμβριο κι ένα τέλη Φλεβάρη/αρχές Μάρτη και εκεί ήμουνα super-χαλαρή, όταν γύριζα με έπιαναν πάλι!
Η οικογενεια μου δεν ηθελε να πηγαινω διακοπες. Νιωθω οτι παω να κανω μια τρελα που θα μου βγει σε κακο. Φανταζομαι ασχημα σεναρια σχετικα με το ξενοδοχειο, οτι δε θα ειναι καταθλιπτικο το δωματιο, οτι θα τσακωθω με τον ξενοδοχο... Τα σχολια στη σελιδα του μπουκινγκ τροφοδοτουν αυτα τα σεναρια. Μετα σκεφτομαι οτι θα μου τελειωσουν τα λεφτα, οτι θα με κλεψουν και δε θα μπορω να γυρισω πισω. Μετα με πιανει μια μιζερια οτι ολα θα ειναι ασχημα και απαισια εκει που θα παω και καλυτερα να μη μεινω εδω που τουλαχιστον το εχω συνηθισει.
Πες λίγο περισσότερα αν θες. Πας μόνος ή με παρέα; Επέλεξες μόνος σου τον προορισμό και το ξενοδοχείο και με τι κριτήρια; Ιδανικά πως οραματίζεσαι τις διακοπές σου; Τι θα ήθελες να κάνεις κάθε μέρα;
Για να είσαι πιο ήσυχος, το κόλπο είναι να έχεις ένα plan B σε περίπτωση που τα πράγματα πάνε στραβά. Ας πούμε τι ακριβώς δεν θα σου άρεσε σε ένα δωμάτιο τόσο πολύ που θα σου χαλούσε τις διακοπές σου; Αν δεν ανταποκρίνεται σε αυτό που σου έχουν υποσχεθεί, ζήτα αλλαγή δωματίου. Έχεις διαβάσει με λεπτομέρειες τα ψηλά γράμματα στην κράτηση ώστε να ξέρεις τι έχεις κλείσει; Γενικά οι ξενοδόχοι θέλουν να βοηθήσουν, αλλά δεν μπορούν να μυρίσουν τα νύχια τους τι ανάγκες έχει ο καθένας και τι σκέψεις κάνει στο κεφάλι του. Να σου δώσω ένα παράδειγμα δούλευα πριν χρόνια σε ένα ξενοδοχείο σε νησί όπου το 90% των δωματίων βρισκόντουσαν είτε σε ορόφους είτε σε σημεία που έπρεπε κάποιος να ανέβει σκαλιά για να τα φτάσει. Κλείνουν δύο τύποι 15Αύγουστο δωμάτια και σκάνε και οι δύο 200κιλά και πάνω ο ένας και ζητάνε δωμάτια χωρίς σκαλιά σώνει και καλά. Κάνω κάτι αλλαγές όσο μπορώ και τους βάζω σε πρώτο όροφο και κοντά στους χώρους πρωινού και στην πισίνα και πάλι το κάναν ζήτημα. Ρε μεγάλε, να το γεννήσω το δωμάτιο ή να στο χτίσω τώρα; Γιατί δεν λες από πριν τις ανάγκες σου; Αφού αυτά στο ισόγειο μένουν ήδη άλλοι μέσα και δεν φεύγουν πριν φύγετε εσείς, να πάω να τους βγάλω με το ζόρι για να πας εσύ; Ένα παράδειγμα σου λέω. Αν έχεις ειδικές προτιμήσεις στείλε ένα e-mail και εξήγησέ το κι ο ξενοδόχος άμα μπορεί θα σε βοηθήσει.
Πάρε μέτρα για να μην σου κλέψουν τα λεφτά. Κλασσικά μην κυκλοφορείς με ένα σωρό λεφτά σε κοινή θέα. Χώρησέ τα σε μικρότερα ποσά και βάλτα σε διαφορετικά σημεία ώστε αν χαθούν κάποια να έχεις κι άλλα. Έχε μία κάρτα ΑΤΜ με κάποιο ποσό που δεν σκοπεύεις να χρησιμοποιήσεις, απλά κράτα την χώρια σε περίπτωση ανάγκης. Έτσι θα είσαι πιο ήσυχος. Η σωστή έρευνα και προετοιμασία πριν το ταξίδι είναι ήδη ή μισή επιτυχία του ταξιδιού.
Θα μπορούσα να γράφω για ώρες για αυτά τα ζητήματα, αλλά πρέπει να φύγω για δουλειά τώρα. Αν θες, γράψε τι άλλο σε ανησυχεί και θα δεις ότι οι φόβοι σου είναι αβάσιμοι.
Σε ευχαριστω Σονια για την αναλυτικη απαντηση!
Καποια αρνητικα σχολια για παραδειγμα σε ενα ξενοδοχειο ελεγαν οτι δεν υπαρχει κανεις στη ρεσεψιον και οτι οι ιδιοκτητες εχουν αφησει τη διοικηση του ξενοδοχειου στην αλβανιδα καθαριστρια η οποια τους απειλει οτι αν κανουν φασαρια και φυγουν οι διπλα θα τους βαλει να πληρωσουν τα δωματια και οτι αν λερωσουν τις πετσετες θα τους βαλει να τις πληρωσουν και οτι γενικα ειναι εριστικη. Οι αντιπαραθεσεις με ανθρωπους ειναι κατι που δε μπορω να διαχειριστω ψυχραιμα.
Αλλος φοβος μου ειναι οτι θα κοπανανε οι απο πανω και θα σιεται το δωματιο.
Επισης φοβαμαι για δυνατους θορυβους απο το δρομο απο μαγαζια ή κινηση και οτι θα πρεπει να εχω κλειστα τα παραθυρα συνεχεια και δε θα αεριζεται.
Κοιταω βεβαια προσεκτικα την περιγραφη του δωματιου και τις φωτογραφιες. Σε ενα ωραιο ξενοδοχειο που ειδα το μεγεθος του δωματιου ηταν μολις 10 τετραγωνικα. Και αυτο μπορει να με επηρεασει ασχημα γιατι καμια φορα βλεπω εφιαλτες απο τον καιρο που σπουδαζα στην Αγγλια και συνεβησαν ασχημα πραγματα, ασχετα με την εστια, αλλα για καποιο λογο εχω συνδεσει το χωρο που ζουσα που ηταν ενα ισογειο, υπερβολικα μικρο, με σφραγισμενα παραθυρα, με αρνητικα συναισθηματα, και οταν γυρναω εκει στους εφιαλτες μου με πιανει κατι σαν ασφυξια και θελω να ξεφυγω και ρωταω τον εαυτο μου γιατι γυρισα παλι εδω.
Καταλαβαινεις ομως οτι με λιγα λεφτα δεν εχω πολλες επιλογες σε δωματια. Γενικα φοβαμαι οτι θα μεινω σε ενα καταθλιπτικο μερος που θα προκυψουν απροσδοκητα προβληματα. Και ενω η λογικη λεει σιγα τι θα παθεις για λιγες μερες, οταν παω να συμπληρωσω τα στοιχεια με κυριευει ενας τρομος. Πιστευω οτι υπαρχουν πολλες υποσυνειδητες διεργασιες που οδηγουν στο φοβο, ενοχες ισως οτι δεν μου αξιζει να παω, απογοητευση για τη ζωη μου και την κοινωνια, τις χαμενες ευκαιριες, αισθηση οτι κανω κατι κακο γιατι πηγαινω κοντρα στις επιθυμιες τις οικογενειας μου, αρνητικες προσδοκιες για τη συμπεριφορα των ανθρωπων που αναγκαστικα θα συναντησω....
Τοτε αρχιζει να μου φαινεται οτι ειμαι καλυτερα εδω στην ησυχια μου.
Τι διακοπες θα ηθελα ιδανικα; Ενα μερος ομορφο γιατι η ασχημια με εχει κουρασει. Να καταφερω επιτελους να χαλαρωσω. Φανταζομαι παραλιες με ομορφα νερα. Αλλα θελω να βλεπω και κοσμο να γυρναει στους δρομους γιατι και αυτο με χαλαρωνει και με βγαζει απο τις σκεψεις μου. Η μερα μου θα ειναι παραλια και βολτες.
Θα παω μονος μου. Επελεξα τον προορισμο με κριτηρια να εχει ωραιες παραλιες, καποια κοσμικοτητα και ευκολια σε ΜΜΜ και δρομολογια απο Πειραια.
Ξενοδοχειο επιλεγω με κριτηρια την τοποθεσια (κοντα σε σημεια ενδιαφεροντος αλλα οχι στη φασαρια), το οικονομικο, και να εχει θετικα σχολια απο πολλους επισκεπτες γιατι οι ξενοδοχοι ειναι λαμογια και βαζουν δικους τους να γραφουν.
Ορέστη σε όλα τα επαγγέλματα υπάρχουν καλοί και κακοί, δεν είναι όλοι οι ξενοδόχοι λαμόγια. Το κόλπο όταν διαβάζεις κριτικές είναι να μην κοιτάς στα διάφορα sites μόνο βαθμολογίες, αλλά να διαβάζεις προσεκτικά τις κριτικές. Αν κάποιο; έτυχε και είχε μία άσχημη εμπειρία θα μπει να γράψει με λεπτομέρειες και συχνά με υπερβολές τα χειρότερα λόγια, αν είχε μία καλή εμπειρία, συχνά δεν θα μπει στον κόπο να γράψει και πολλά, είναι η ανθρώπινη φύση έτσι... Επίσης, γενικόλογες πολύ θετικές κριτικές μπορεί να να της έχει γράψει ο ίδιος ο ξενοδόχος ή οι φίλοι του, γενικόλογες κακές κριτικές μπορεί να τις έχει γράψει κάποιος ανταγωνιστής ή κάποιος που έχει μαζί του προηγούμενα ας πούμε. Καλό είναι σε τέτοιες κριτικές να κοιτάς και το ιστορικό αυτού που τις γράφει. Αν είναι μέλος του site από το 2008 κι έχει γράψει 500 κριτικές για ένα σωρό διαφορετικά μέρη ας πούμε, ε, μάλλον δεν είναι τρολ που το έκανε για ξεκάρφωμα για να γράψει ψεύτικη κριτική μετά από 10 χρόνια ας πούμε! Ακόμα, αυτοί που γράφουν κριτικές μπορεί να είναι ειλικρινείς αλλά δεν βοηθάνε και πολύ αν είναι κριτικές τύπου "Πολύ καλό/κακό ξενοδοχείο, περάσαμε υπέροχα/χάλια" . Μάθε να διαβάζεις πίσω από τις γραμμές και να αξιολογείς τις κριτικές μόνος σου, μπορεί π.χ. αν δεις ότι οι μισοί λένε ότι το δωμάτιο ήταν καλό μέγεθος και οι άλλοι μισοί ότι ήταν μικρό, κοίτα ποιός τα γράφει αυτά και γιατί, οι Αμερικάνοι π.χ. είναι συνηθισμένοι σε άλλα στάνταρ από τους Ευρωπαίους, και τα μοτέλ τους εκεί μπορεί να έχουν 40 τετραγωνικά δωμάτιο, οπότε ένα δωμάτιο 25 τετραγωνικών τους φαίνεται μικροσκοπικό, για έναν Ευρωπαίο μπορεί να είναι ΟΚ. Μπορεί κάποιος να βάζει χαμηλή βαθμολογία γιατί τον ενόχλησαν πράγματα που για εσένα δεν έχουν σημασία π.χ. αν έχει βάση να στηρίζεται το ντους ψηλά στον τοίχο ή όχι, ή αν το δωμάτιο έχει βραστήρα να φτιάχνεις το τσάι σου, λέω ένα παράδειγμα. Αν δεις θετικά σχόλια τύπου "Περάσαμε πολύ ωραία, ο κόσμος που συχνάζει στο ξενοδοχείο είναι κοινωνικός, το παιδί στο μπαρ φιάχνει τρομερά κοκτέιλ και η μουσική είναι ανεβαστική" μπορεί π.χ. αυτό να σημαίνει ότι το ξενοδοχείο ενθαρρύνει νυχτερινή ζωή μέσα στους χώρους του, ίσως να μην είναι κατάλληλο αν θες να κοιμάσαι από τις 10 υπό τους ήχους των τριζονιών αλλά να είναι κατάλληλο αν θες να το ξενυχτάς κάθε βράδυ. Κατάλαβες τι θέλω να πω πιστεύω.
Βασικό αυτό που λες για το οικονομικό και θέλω να το σχολιάσω λίγο. Βλέπω κόσμο τριγύρω που βρήκε κάπου φτηνά, έκλεισε χωρίς να το σκεφτεί και μετά όλα του φταίνε. Δεν μπορείς να δίνεις 20 ευρώ την βραδιά και να περιμένεις εξυπηρέτηση και παροχές Μεγάλης Βρετανίας. Πρέπει κανείς να είναι ρεαλιστής. Όμως αν το ψάξεις από πριν και ξέρεις λίγο πολύ που πας και είσαι εντάξει με αυτό, μια χαρά θα περάσεις. Αν κοιτάς μέσω πλατφόρμας, διάβασε προσεκτικά τι ισχύει για την κράτησή σου. Κάποιες φορές βγαίνουν προσφορές με προπληρωμή όλου του ποσού ας πούμε, αλλά χάνεις το ποσό αν ακυρώσεις. Ή προσφορές για λίγο πιο μειονεκτικά δωμάτια, π.χ. θέα βουνό αντί για θάλασσα κτλ. Αν πας για πολλές μέρες, πριν κλείσεις αξίζει να στείλεις ένα e-mail στο ξενοδοχείο και να τους πεις βλέπω στο τάδε site έχετε για τις τάδε ημερομηνίες το τάδε μονόκλινο σε τιμή τάδε ευρώ. Αν κλείσω με εσάς απευθείας υπάρχει περίπτωση να μου κάνετε κάποια έκπτωση; Ποιός ο τρόπος πληρωμής και η πολιτική σας για προκαταβολές και ακυρώσεις; Κάποιες φορές μπορεί να σου κάνουν μία μικρή έκπτωση, άλλες όχι. Αξίζει να το δεις. Επίσης πες τους πολύ ευγενικά κάτι τύπου " Έχω μια μικρή κλειστοφοβία και αναρωτιέμαι αν θα μπορούσα να έχω ένα κάπως ευρύχωρο δωμάτιο, τι έχετε να μου προτείνετε;" και μην ντρέπεσαι να ζητήσεις επιπλέον πληροφορίες " Πόσα μέτρα είναι η παραλία από το ξενοδοχείο; Παρέχετε ξαπλώστρες εσείς ή κάποιος άλλος; Κοστίζουν κι αν ναι, πόσο; Πόσο μακριά είναι το κέντρο του χωριού/τα κοντινότερα εστιατόρια; Είναι οι συγκοινωνίες καλές στην περιοχή; Περνάει λεωφορείο/καϊκι από κοντά και πόσο συχνά αυτή την εποχή; Υπάρχουν εκδρομές και σε τι τιμές;" και ότι άλλο σκέφτεσαι να ρωτήσεις. Ευγενικά πάντα, αλλά χωρίς ντροπή ή άγχος.
Όταν είσαι εκεί, μην γίνεις σπαστικός, αλλά αν κάτι σε χαλάσει που διορθώνεται, μην φοβάσαι να μιλήσεις. Βλέπω σε κάτι κριτικές σχόλια τύπου " Οι καμαριέρες κάναν φασαρία στον διάδρομο και με ξυπνούσαν από τις 8 το πρωί κάθε μέρα" και πραγματικά γελάω πολύ. Τόσο δύσκολο είναι να πάει αυτός στην ρεσεψιόν και να πει ευγενικά " Τώρα στις διακοπές μου θέλω να κοιμάμαι λίγο παραπάνω και οι καμαριέρες σας μιλάνε δυνατά πρωινιάτικα, μήπως θα μπορούσατε να τους πείτε να είναι πιο ήσυχες το πρωί;" και να λυθεί το πρόβλημα επί τόπου;
Γενικά με κοινή λογική και πολύ απλές κινήσεις όλα ή σχεδόν όλα τακτοποιούνται. Το βασικότερο είναι να αρχίσεις να το σκέφτεσαι πιο θετικά. Διακοπές πας βρε, γιατί να σου πάνε όλα στραβά; Να σκέφτεσαι ότι θα πας, θα αλλάξεις παραστάσεις, θα ξεκουραστείς και θα περάσεις καλά!
Όλα καλά και ωραία τα περιγράφεις Σόνια. Ο Ορέστης όπως και οι υπόλοιποι μας πρέπει να βρούμε τι τελικά είναι αυτό που πραγματικά μας εμποδίζει να πάνε ένα ταξιδάκι. Όλοι ξέρουμε σε τι μέρη θα θέλαμε να πάμε και ποιες διευκολύνσεις (ξενοδοχεία, συγκοινωνίες κλπ) θα μας ήταν ικανοποιητικές. Άρα σ' αυτό δεν βλέπω θέμα. Για μένα τα θέματα αφορούν ένα από τους εξής παράγοντες ή συνδυασμό τους:
α) μοναξιά ή έλλειψη καλής παρέας,
β) ζήτημα οικονομικό (βέβαια αν πας εκτός περιόδου αιχμής το κόστος ίσως είναι μικρότερο, εξαρτάται βέβαια κι απο τον σκοπό, πχ αν θες παραλία και πολυκοσμία μπορείς να πας μόνο σε περίοδο αιχμής ή να τα χεις κλείσει προ πολλού) και
γ) η ψυχολογια (αν είσαι σε χάλια ψυχολογία οι διακοπές είτε θα στην φτιάξουν κάπως είτε θα έχεις μεταφέρει τα ψυχολογικά μαζί σου οπότε μέσα σου δεν θα παιρνάς καλά).
Πολυ χρησιμες συμβουλες Σονια. Αρκετες τις εχω πραγματοποιησει. Εφαγα παρα πολλες ωρες σε booking και tripadvisor, στο τελος με επιασε πονοκεφαλος και αγχωθηκα. Ξερω οτι κατα πασα πιθανοτητα ουτε που θα προσεξω τα τυχον προβληματα καθως δεν ειμαι μαθημενος σε λουσα ωστοσο αδυνατω να νιωσω θετικα συναισθηματα, να νιωσω ασφαλεια και προσμονη για τις πολυποθητες διακοπες. Εφτασα να συμπληρωσω τα στοιχεια μου και να ακυρωσω, κοιταζα τη φωτογραφια του ξενοδοχειου με φοβο, σα να ηταν ο πυργος του Δρακουλα.Ειναι γελοιο το καταλαβαινω. Νομιζω οτι η οικογενεια μου με κατεστρεψε σαν προσωπικοτητα και μου ειναι αδυνατο σε αυτη την ηλικια να αλλαξω.
Πρέπει απλά να προετοιμάζει κανείς το μυαλό του κατάλληλα. Όσο πιο προετοιμασμένοι είμαστε σε πρακτικά ζητήματα, τόσο μειώνεται η ανασφάλεια. Όσο ξέρουμε μέχρι που φτάνει το πορτοφόλι μας και συνειδητοποιούμε τι μας παίρνει να κάνουμε και τι όχι εκεί που θα πάμε κι είμαστε εντάξει με αυτό, τόσο θα αποφύγουμε απογοητεύσεις εκεί.
Από εκεί και πέρα τα θέματα του καθενός που πατάνε αλλού, πρέπει κανείς όσο γίνεται να τα δουλέψει από πριν, καθώς κι εκεί που θα πάμε ως ένα βαθμό τα κουβαλάμε μαζί μας. Δεν αλλάζουμε εαυτό από την μια στιγμή στην άλλη. Ένας τρόπος να το δει κανείς, ιδίως αν έχει θέματα άγχους κτλ είναι ότι στην χειρότερη περίπτωση θα πάει, δεν θα την παλέψει και θα φύγει. Και τι έγινε; Και μόνο που έκανε το βήμα και πήγε πρέπει να το δει σαν μια μικρή νίκη που νίκησε τον φόβο του και το τόλμησε, όχι σαν ήττα.
Χμ... Θα χασω τα λεφτα μου ομως αν φυγω πιο νωρις. Καπως ετσι ξεκινανε οι αρνητικες σκεψεις, θυμαμαι που μου ειχαν κλεψει 200 ευρω κλπ. ενω εσυ εχεις πει κατι πολυ χρησιμο. Οτι παντα υπαρχουν εναλλακτικες και διεξοδοι, οτι δεν ειμαστε ποτε εντελως παγιδευμενοι, οτι δεν πρεπει καποιος να ειναι πολυ επικριτικος με τα λαθη του γιατι ετσι θα χασει το ωφελος ή την ευκαιρια που του προσεφερε το λαθος του, οτι η αυτοτιμωρια δεν κανει τα πραγματα καλυτερα.
Αντε να βγαλεις ολο τον λαθος προγραμματισμο απο το κεφαλι σου.
Μόνος ή χρήμα? Διάλεξε! Είτε το ένα είτε το άλλο είναι ο λόγος που δεν έκανες το βήμα. Τα ψυχολογικά είναι δεδομένα. Μάλλον, για να κοιτάζεις σε booking και trip advisor παει να πει πως το χρήμα για διακοπές (έστω οικονομικές) υπάρχει. Άρα το πρόβλημα είναι η μοναξιά, το να πας κάπου χωρίς παρέα με όσα άσχημα συναισθήματα προβλέπεις ότι θα σε συνόδευαν. Τα περί ξενοδοχείου και θορύβων κλπ είναι απλά δικαιολογίες για να μην πάμε.
Λιγα λεφτα υπαρχουν. Βασικα ολες οι οικονομιες μου. Αν παθω κατι δεν εχω λεφτα στην τραπεζα ουτε θα με βοηθησει κανενας. Αλλα για λιγες μερες φτανουν. Τωρα η μοναξια δε με ενοχλει. Ξερω οτι θα μπορουσα να περασω υπεροχα μονος. Προφανως ομως επιβαρυνει την ανασφαλεια μου.
Στρεςς και τρομος,πραγματικος τρομος με πιανει με τα απλυτα οταν γυριζω απο διακοπες εχοντας 2 πιτσιρικια....Πλακα κανω!!!!
Τετοια αντιμετωπιση εχεις και με αλλα πραγματα στην ζωη σου?Και τι εννοεις οτι οι γονεις σου δεν ηθελαν να πας?Στις συγκεκριμενες η γενικα?
Στρεςς και τρομος,πραγματικος τρομος με πιανει με τα απλυτα οταν γυριζω απο διακοπες εχοντας 2 πιτσιρικια....Πλακα κανω!!!!
Τετοια αντιμετωπιση εχεις και με αλλα πραγματα στην ζωη σου?Και τι εννοεις οτι οι γονεις σου δεν ηθελαν να πας?Στις συγκεκριμενες η γενικα?
Συγνωμη για την αργοπορημενη απαντηση. Γενικα δε μου επετρεπαν τις διακοπες. Τις αντιμετωπιζαν σαν κατι πολυ κακο, σαν να παω να παρω ναρκωτικα πχ. Ελεγαν διαφορες περιεργες δικαιολογιες (τις οποιες ομως επρεπε να αποδεχτω ως λογικες) και στο τελος η συζητηση κατεληγε στο μενεις στο σπιτι μου και θα κανεις οτι γουσταρω εγω. Ακομα και φετος μολις ειδε βαλιτσα η μανα μου δημιουργησε μια αναστατωση. Οι φοιτητες που πανε διακοπες μονοι τους θα μπορουσαν να ειναι παιδια μου.Quote:
Originally Posted by masha
Ναι εχω παρομοια αντιμετωπιση σε ολα τα ζητηματα της ζωης μου.Ειμαι ερμαιο των δισταγμων μου που θα ελεγε ο Καρυωτακης, ερμαιο των ενοχων, της δειλιας και της θελησης των αλλων.
Εχω μια κρυφη ελπιδα οτι θα καταφερω να βγω απ τον παγο, να ξεκινησω να ζω πριν να ειναι αργα. Καποιοι στο συγγενικο μου περιβαλλον μου λενε οτι παει τελειωσε, περασε η ζωη. Αυτοι οι ιδιοι που με εμποδισαν εξ αρχης.